Αλλάζει με βάση τις υποδείξεις από UEFA και FIFA το αθλητικό νομοσχέδιο - Η τοποθέτηση του ΚΚΕ

Αλλαγές στο αθλητικό νομοσχέδιο προανήγγειλε ο υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής,κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Οι αλλαγές θα γίνουν μετά τη συνάντηση που θα έχει την Τετάρτη ο υφυπουργός με το γενικό γραμματέα της UEFA,Τζάνι Ινφαντίνο. Με την τοποθέτησή του στην Επιτροπή, έδειξε πως η κυβέρνηση θέλει να συμμορφωθεί με τις αιτιάσεις των FIFA και UEFA για τη διατήρηση του αυτοδιοικητικού χαρακτήρα της ΕΠΟ.
«Εμείς δεν πρόκειται να επέμβουμε στο αυτοδιοίκητο. Μας ενδιαφέρει να βάλουμε τέλος σε ένα ιδιότυπο καθεστώς αυτονομίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Στ. Κοντονής και έκανε σαφές πως οι αλλαγές είναι προ των πυλών, λέγοντας «ήδη εμείς από τις προτάσεις φορέων και διεθνών οργανισμών, έχουμε υπ' όψιν να ανακοινώσουμε τροποποιήσεις στο νομοσχέδιο και προσθήκες».
Τοποθέτηση του ΚΚΕ
Ο εισηγητής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας συνέδεσε την είσοδο των επιχειρηματικών ομίλων στο ποδόσφαιρο με τους «στημένους αγώνες» και τη βια στον επαγγελματικό αθλητισμό. Πρόσθεσε ότι το νομοσχέδιο δε δίνει ριζικές λύσεις σ’ αυτές τις αιτίες και ανέφερε πως το ΚΚΕ δε θα αναγορεύσει την UEFA και τη FIFA -που είναι οργανισμοί οι οποίοι έχουν υποθάλψει, αν δεν έχουν καθοδηγήσει τέτοια φαινόμενα- σε τιμητές και κριτές των όποιων αναγκαίων μέτρων πρέπει να παρθούν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η βία και όλα τ’ άλλα φαινόμενα στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Ο Γιάννης Γκιόκας είπε μεταξύ άλλων:
«Αν και πρόκειται για έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης της βίας στα γήπεδα και άλλων οξυμένων προβλημάτων που υπάρχουν στον επαγγελματικό αθλητισμού, ιδιαίτερα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο όπως είναι τα "στημένα", θεωρούμε ότι δεν είναι περιττό να μιλήσουμε για μια ακόμη φορά για τις αιτίες που δημιουργούν αυτά τα φαινόμενα. Γιατί, αν δεν εντοπιστούν οι αιτίες και δεν υπάρξουν πολιτικές αντιμετώπισής τους, τα όποια έκτακτα μέτρα παίρνονται θα έχουν όριο και θα ερχόμαστε κάθε φορά να συζητάμε τι πήγε στραβά. Γιατί η αλήθεια είναι ότι μπορεί, με όχι αυτό ακριβώς το περιεχόμενο, μέτρα αυστηροποίησης ποινών και φυσικών αυτουργών, υπάρχουν και σε προηγούμενα νομοσχέδια τα οποία, φυσικά, άλλα είτε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ ή άλλα ακόμη και εάν εφαρμόστηκαν δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς και άλλα ακυρώθηκαν.
Μιλάμε για βία και "στημένα" παιχνίδια, σε ένα κοινωνικό φαινόμενο, όπως είναι ο αθλητισμός που από τη φύση του προάγει το ακριβώς αντίθετο. Προάγει την ευγενή άμιλλα, προάγει το συναγωνισμό, σε ένα κοινωνικό φαινόμενο που κατεξοχήν είναι εχθρός της βίας. Αυτά τα φαινόμενα, όμως, δημιουργούνται από τη στιγμή που ο αθλητισμός και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο που αποτελεί και το πιο δημοφιλές άθλημα, γίνονται πεδίο κερδοφορίας, γίνονται πεδίο δράσης επιχειρηματικών συμφερόντων και ανταγωνισμού. Πότε ξεκίνησαν ή πότε οξύνθηκαν τέτοια φαινόμενα σαν αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια;
Δεν υπήρχαν από πάντα. Και αν υπήρχαν περιπτώσεις βίας κλπ, σίγουρα δεν είχαν τον εγκληματικό χαρακτήρα του οργανωμένου, ουσιαστικά, εγκλήματος που έχουν σήμερα. Λοιπόν, πότε ξεκίνησαν; Ξεκίνησαν όταν το ποδόσφαιρο άρχισε να μεταλλάσσεται σε επαγγελματικό, όταν άρχισε η είσοδος των μεγάλων επιχειρηματικών, όταν άρχισαν να "πέφτουν" τα χοντρά λεφτά από την UEFA από τις διεθνείς διοργανώσεις, όταν μπήκε στη ζωή μας το στοίχημα. Από τότε άρχισαν αυτά τα φαινόμενα να αναπτύσσονται, να γιγαντώνονται και πραγματικά σήμερα να υπάρχει μία κατάσταση η οποία να έχει φτάσει στο απροχώρητο και η συντριπτική πλειοψηφία του φίλαθλου να έχει γυρίσει την πλάτη της με πραγματική απαξία και με αηδία σε όλα αυτά τα φαινόμενα.
Κατά τη γνώμη μας, το νομοσχέδιο δε δίνει ριζικές λύσεις σ’ αυτές τις αιτίες που ουσιαστικά συμπυκνώνονται στην εξής μία αιτία. Είναι η επιχειρηματική δράση στο χώρο του αθλητισμού και ιδιαίτερα στο χώρο του ποδοσφαίρου και πραγματική εξυγίανση του ποδοσφαίρου στον ελληνικό αθλητισμό προϋποθέτει την κατεδάφιση αυτού του σάπιου οικοδομήματος που έχει τα στηρίγματά του στους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους πολιτικούς και αθλητικούς παράγοντες, που βρίσκονται πίσω από κάθε διαπλοκή και που εντάσσουν σε αυτές τις επιχειρηματικές τους διαπλοκές άλλες δραστηριότητες είτε στήνοντας παιχνίδια είτε ξεπλένοντας μαύρο χρήμα είτε εξαργυρώνοντας την αγάπη χιλιάδων φιλάθλων για τα σωματεία τους, προκειμένου να διαμορφώσουν και να οικοδομήσουν ένα δήθεν λαϊκό προφίλ και να στρώνουν το έδαφος για άλλους οικονομικούς και επιχειρηματικούς τους σχεδιασμούς. Κατά τη γνώμη μας, το νομοσχέδιο δε δίνει ριζική λύση σε αυτά τα ζητήματα. Βεβαίως, παίρνει ορισμένα αναγκαία και απαραίτητα μέτρα για την αυστηροποίηση ποινών, ελέγχου καταστολής, για θεσμικές παρεμβάσεις όπως είναι αυτές που αφορούν την ΕΠΟ, τη Δικαιοσύνη, τη Διαρκή Επιτροπή για την Αντιμετώπιση της Βίας. Τονίζουμε ότι αρκετά από αυτά τα μέτρα είναι αναγκαία και εμείς ως ΚΚΕ δηλώνουμε ότι θα τα ψηφίσουμε.
Για να το ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξ αρχής, η στάση μας αυτή δεν καθορίζεται από την όποια στάση κρατάει η όποια UEFA και η όποια FIFA. Δε θα μετατρέψουμε την UEFA και τη FIFA, που είναι οργανισμοί οι οποίοι έχουν υποθάλψει, αν δεν έχουν καθοδηγήσει τέτοια φαινόμενα, δε θα τους αναγορεύσουμε σε τιμητές και κριτές των όποιων αναγκαίων μέτρων πρέπει να παρθούν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η βία και όλα τ’ άλλα φαινόμενα στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Κατά αυτήν την έννοια, δε μας απασχολεί καθόλου ούτε θεωρούμε βασικό ζήτημα ποια στάση κρατάει η UEFA και η FIFA σε όλη αυτήν τη συζήτηση που σέρνετε τους τελευταίους μήνες, με αφορμή το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι το νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει το δέντρο και όχι το δάσος, προσπαθεί να διαχειριστεί τη συμπτωματολογία, δηλαδή τα συμπτώματα και όχι να θεραπεύσει την αρρώστια, δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι για το τελικό αποτέλεσμα αυτών των μέτρων. Μάλιστα, όταν ορισμένες φορές ένα κράτος καταφεύγει και σε πάρα πολύ αυστηρά μέτρα -που θα πούμε παρακάτω- και ορισμένα είναι ίσως και δύσκολο να εφαρμοστούν, τότε αυτό αντικειμενικά προδίδει και μία αδυναμία για το αν μπορεί ή όχι να αντιμετωπίσει ριζικά μία κατάσταση. Κύριε υπουργέ, εμείς θα αναφέρουμε το εξής, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ζητάμε και πιο ριζικά μέτρα.
Ζητάμε κατάργηση της συμμετοχής των ελληνικών ομάδων στο στοίχημα, σε πάσης φύσεως στοίχημα, όχι μόνο στα παιχνίδια του ΟΠΑΠ. Σε κάθε νόμιμο παιχνίδι στοιχήματος είτε του εσωτερικού είτε του εξωτερικού. Βέβαια, θα μου πείτε υπάρχει και το παράνομο στοίχημα. Αυτό δεν έχει καμία σημασία. Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η έκτακτη κατάσταση, εμείς δε θα είχαμε κανένα πρόβλημα -ίσα-ίσα το προτείνουμε- να καταργηθεί η συμμετοχή των ελληνικών ομάδων σε παιχνίδια στοιχήματος. Αυτό θα ήταν ένα ριζικό μέτρο. Άσχετα εάν και σε αυτό μπορούν να βρουν τρόπους και να το ξεπεράσουν τα διάφορα κυκλώματα.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά στα στημένα. Τα τελευταία χρόνια -και όχι μόνο, αλλά από υπάρξεως επαγγελματικού ποδοσφαίρου- υπάρχει μια ολόκληρη συζήτηση για ομάδες, δορυφόρους άλλων ομάδων. Υπάρχει ένα ζήτημα, πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό; Ένα μέσο που αξιοποιούν είναι ο δανεισμός παικτών.
Προτείνετε κατάργηση του δανεισμού παικτών σε ομάδες ίδιας κατηγορίας. Να δανείζουν τους παίκτες σε ομάδες άλλης κατηγορίας ή σε ομάδες του εξωτερικού, αλλά σε ομάδες της ίδιας κατηγορίας, να καταργηθεί ο δανεισμός παικτών. Θα ήταν και αυτό ένα μέτρο που, εν πάση περιπτώσει, θα δυσκόλευε τη δημιουργία αυτού του αποστήματος.
Το τρίτο μέτρο που θα μπορούσε να θεσπισθεί, είναι Ανώνυμες Αθλητικές Εταιρείες, ΠΑΕ, ΚΑΕ, στο υπουργείο Ανάπτυξης. Εκεί να γίνεται ο έλεγχος για τα οικονομικά τους, για τα περιουσιακά τους, για τη βιωσιμότητά τους κλπ. Βεβαίως, θα έχει και λόγο το υπουργείο Αθλητισμού για τα αγωνιστικά ζητήματα, αλλά όλα τα υπόλοιπα ζητήματα -εφόσον μιλάμε για επιχειρήσεις, μιλάμε για εταιρείες που ανήκουν σε βιομηχάνους, εφοπλιστές, δηλαδή σε όλους αυτούς που ευθύνονται και για την εξαθλίωση του ελληνικού λαού και στα άλλα ζητήματα- να είναι αρμοδιότητα του υπουργείου Ανάπτυξης. Το υπουργείο Αθλητισμού και να είναι υπεύθυνο για τον πραγματικό αθλητισμό, για το μαζικό, ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Επομένως, θα ήταν μια σειρά μέτρων, ακόμη πιο ριζικής αντιμετώπισης, στα σημερινά πλαίσια, που ούτε αυτά αντιμετωπίζουν συνολικά την κατάσταση, όμως αποτελούν ένα περαιτέρω εμπόδιο στην επιχειρηματική δράση όλων αυτών των κυκλωμάτων.
Θέλουμε να θέσουμε το εξής ερώτημα, που απευθύνεται πολλές φορές καλοπροαίρετα και αφορά το εξής. Η επιχειρηματική δράση δεν υπάρχει και στις άλλες χώρες; Καπιταλισμό έχει και η Ελλάδα, καπιταλισμό έχουν και άλλες χώρες. Γιατί είναι διαφορετική η κατάσταση, όσον αφορά στο ποδόσφαιρο, στην Αγγλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στη Γαλλία κλπ; Υπάρχει το ερώτημα που τίθεται συχνά, το ανέφερε και ο κ. Μαυρωτάς, ότι οι δικοί μας επιχειρηματίες, οι Έλληνες επιχειρηματίες, είναι στενοκέφαλοι, δεν καταλαβαίνουν ότι είναι και προς το δικό τους συμφέρον να υπάρχει ένα υγιές προϊόν;
Κατά τη γνώμη μας, αυτά τα ερωτήματα, που όπως είπα, μπορεί να τίθενται καλοπροαίρετα, παραβλέπουν τα εξής δεδομένα.
Πρώτον, τέτοια φαινόμενα στημένων αγώνων και βίας, υπάρχουν και στις άλλες χώρες, ακόμη και στις χώρες εκείνες που αποτελούν τη βιτρίνα του ποδοσφαίρου. Τι έχει γίνει στις άλλες χώρες; Απλά έβγαλαν τη βία έξω από το γήπεδο. Υπάρχει στις πλατείες, υπάρχει στις pub, στην Ισπανία και στην Ιταλία, πρόσφατα, σε συγκρούσεις οπαδών, ιδιωτικών στρατών επί της ουσίας, δολοφονήθηκαν άνθρωποι. Έλεγχοι για στημένα παιχνίδια υπάρχουν σε όλες τις χώρες, σκάνδαλα υπάρχουν σε όλες τις χώρες, Ταπί, Καλτσιόπολις, στη Γαλλία, στην Ισπανία κλπ.
Άρα, λοιπόν, δεν είναι ειδυλλιακή η κατάσταση που υπάρχει στις άλλες χώρες και ιδιαίτερα, όσον αφορά το ζήτημα της βίας, την έχουν βγάλει έξω από το γήπεδο. Ενδεχομένως, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και εδώ. Για παράδειγμα, εάν θα δείτε, τα τελευταία χρόνια, οι πιο βίαιες συγκρούσεις οπαδών δε γίνονται στο ποδόσφαιρο, γίνονται σε ερασιτεχνικούς αγώνες, στο βόλεϊ, στο χάντμπολ, έξω από τα γήπεδα. Εκεί γίνονται οι πιο βίαιες συγκρούσεις οπαδών και με θύματα.
Παρόλα αυτά, στο ερώτημα που έθεσε και ο κ. Μαυρωτάς, "οι δικοί μας επιχειρηματίες είναι στενοκέφαλοι, δεν καταλαβαίνουν ότι είναι και προς το δικό τους συμφέρον"; Να σας πω το εξής και επιτρέψτε μου να διακινδυνεύσω και έναν προβληματισμό. Δεν τους ενδιαφέρει, γιατί τα κέρδη από την παραοικονομία του ποδοσφαίρου είναι πολλά περισσότερα από τα κέρδη που θα είχαν, αν ήταν γεμάτα τα γήπεδα, αν πήγαινε ο κόσμος στα γήπεδα, αν υπήρχαν πολλά εισιτήρια κλπ.
Επειδή ακριβώς η αγορά στην Ελλάδα, η καπιταλιστική αγορά του ποδοσφαίρου είναι μικρή, δεν έχει καμία σχέση με την αγορά της Ισπανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας, είναι περισσότερα τα κέρδη από την παραοικονομία του ποδοσφαίρου, από το στοίχημα, από τα στημένα ή από τα ποσά που δίνει η UEFA, παρά από το να υπήρχε στην Ελλάδα, έστω σε αυτά τα πλαίσια, ένα προϊόν που θα ήταν ελκυστικό. Επομένως, η απάντηση είναι ότι δεν τους νοιάζει και έχει να κάνει και με τα μεγέθη της ελληνικής αγοράς. Να γιατί λέμε ότι για να ξεριζώσεις το κακό από τη ρίζα, πρέπει να ξεριζώσεις την επιχειρηματική δράση στο χώρο του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου.
Σε σχέση με τις επιμέρους ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, θα συμφωνήσουμε στο άρθρο 1, αν και έχουμε ένα προβληματισμό σε σχέση με την υπερσυγκέντρωση στο πρόσωπο του υπουργού Αθλητισμού και αυτό.
Σε σχέση με το άρθρο 2, συμφωνούμε, αν και υπάρχει το ερώτημα, αν θα μπορέσει να εφαρμοστεί το ηλεκτρονικό εισιτήριο στα ελληνικά γήπεδα. Τα γήπεδα που έχουμε δεν είναι ούτε τα γήπεδα που έχουν άλλες χώρες, αλλά υπάρχουν και γήπεδα με τσιμέντο. Σε αυτά τα γήπεδα θα μπορέσει να εφαρμοστεί αυτή η ρύθμιση;
Σε σχέση με το άρθρο 4, που αφορά τις ποινές, κύριε υπουργέ, έχουμε αντίρρηση και είναι διαφωνία που βασίζεται σε πάγια τακτική μας όλα τα προηγούμενα χρόνια, ότι δε συμφωνούμε να υπάρχουν τέτοιες ποινές που θα προσεγγίζουν το ιδιώνυμο επί της ουσίας σε φυσικούς αυτουργούς. Μπορεί να βρεθεί τρόπος, έτσι ώστε να υπάρχουν και αυστηρές ποινές που να μην παραβιάζουν δικονομικά ή άλλου είδους δικαιώματα του οποιοδήποτε. Πολύ περισσότερο όταν υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο λάθους, μιας λανθασμένης δικαστικής κρίσης.
Σε σχέση με το άρθρο 5, για τα πειθαρχικά και δικαιοδοτικά όργανα, συμφωνούμε και θα ήθελα να πω ότι είναι δευτερεύον ζήτημα τι θέση κρατά η UEFA, η FIFA ή οποιοσδήποτε, σε σχέση με αυτά τα ζητήματα.
Επίσης, συμφωνούμε και με τα άρθρα 6 και 7. Βεβαίως, η δική μας θέση είναι ότι χρειάζονται ακόμη πιο ριζικά μέτρα, σαν και αυτά που προτείνουμε, που εν πάση περιπτώσει, μπορούν να δημιουργήσουν ορισμένα εμπόδια. Φυσικά, η ριζική αντιμετώπιση σημαίνει ξερίζωμα της επιχειρηματικής δράσης και κατάργησή της στο χώρο του αθλητισμού.
Επί της αρχής, κύριε Πρόεδρε, δεν καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο. Επιφυλασσόμαστε για την τελική μας στάση σε επόμενες συνεδριάσεις».

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget