Οκτωβρίου 2017
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Σπάνια μπερδεύεται, λόγω επαγγελματικής εμπειρίας και όχι διαστροφής, στο δικό μου το μυαλό η τηλεοπτική εικονική πραγματικότητα με αυτή καθαυτή την πραγματικότητα της ζωής. Θες επειδή απ' την εποχή της μαυρόασπρης εικόνας έως τα διαδικτυακά συνδεδεμένα ρολόγια χειρός, θες επειδή αγαπάω την τεχνολογική εξέλιξη αλλά όχι τη διανομή της, δε συγχέω εικόνες.
Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι ο Τσίπρας το κατάφερε. Και ως παρών και ως απών. Χάζευα τις φωτογραφίες του με φόρμα και διατάσεις στο πεντακάθαρο πλακόστρωτο του Λίνκολν Παρκ στην Ουάσιγκτον κι έβλεπα τον Κέβιν Σπέισι στη σειρά House of Cards να εκτονώνεται απ' τις ίντριγκες και τις συνωμοσίες του Λευκού Οίκου. Υστερα έβλεπα την εκδρομή των βετεράνων, όχι των Αμερικανών, των αριστερών, στη Μακρόνησο και διάβαζα, μα την εικοστή ογδόη Οκτωβρίου, Long Island, που σημαίνει Μακρονήσι αγγλιστί. Και καλά, αυτά ήταν αποτυπωμένες εικόνες, όπως λέμε photovideo στις ιστοσελίδες. Εύκολα πιάνεται κανείς στον ιστό. Αλλά να είμαι στην επιτροπή της Βουλής κι ύστερα στην Ολομέλεια για νομοσχέδιο του ΥΠ.ΕΘΑ (Εθνικής Αμυνας, για όποιον πιστεύει ότι έχει απομείνει κάτι τέτοιο) και να βλέπω τους κ.κ. Καμμένο και Βίτσα ως πενταγωνίτες Αμερικανούς που παράξενα μιλούσαν Ελληνικά και ενώ έστριβαν το κεφάλι τους νόμιζες ότι κοιτούν το ολόγραμμα του Τραμπ ή του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, δεν το φαντάστηκα. Συντελούσης και της αγκυλωτής Χρυσής Αυγής, που κάθε φορά που ανοίγει το στόμα της π.χ. διά Χρ. Παππά για να εκστομίσει φασιστοεθνικιστίλες του τύπου «ο στρατός είναι όλη μου η ζωή», οπότε ξέρεις αμέσως ποιος στρατός, έχοντάς τον χορτάσει μπροστά απ' τα ναζιστικά σύμβολα σε χαιρετισμό heil, η ανάμειξη της εικονικής με την πραγματικότητα είναι εξαιρετικά οδυνηρή εμπειρία.
Οσο κι αν αναλύσει κανείς τις συριζανέλικες επικοινωνιακές αμερικανιές, μετά το ταξίδι της Αμερικής η κυβέρνηση τερμάτισε κάθε οπορτουνιστική αντίφαση ακόμα και στο επίπεδο της σάτιρας. Ακούγοντας μεγαλοστομίες περί «ρεαλισμού» και φληναφήματα περί «τιμής» στη μαρτυρική Μακρόνησο, η υποκρισία μιας ευτελισμένης από την εξουσία αριστεροσύνης συνθέτει κυνικά πλέον μια διαφήμιση της σύγχρονης ευρωενωσιακής πολιτικής, αισθητικής και επιπέδου Jumbo...
Μέρες που είναι, είμαι πεπεισμένη ότι και το στραπατσάρισμα του γαϊδάρου σε καμήλα αγγλιστί, είναι μέρος ενός σχεδίου μαγνητισμού της προσοχής μας στο προκλητικό στιλ τρολαρίσματος, έτσι ώστε να υψώνεται φράγμα στις συνειδήσεις του λαού - θεατή και να μην μπορεί να διακρίνει την αποτρόπαιη μετάβαση απ' τη δεξιά εξάρτηση της μεταπολίτευσης στην αριστερή υποτέλεια του εικοστού πρώτου αιώνα.
Ετσι, το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» εμπεδωμένο στη λαϊκή συνείδηση ως συμπύκνωση της εγκληματικής φύσης του ιμπεριαλισμού, μετατρέπεται τώρα σε «καλώς τα τ' αμερικανάκια μας», όπως μια πορεία σε καρναβάλι ή μια πλατεία αγανακτισμένων σε βιβλίο του Βαρουφάκη κατάλληλο για ενήλικες...
Δεν είμαι καθόλου βέβαιη ότι αυτοί που επέλεξαν αυτήν την επικοινωνιακή πολιτική τακτική, δηλαδή το βάφτισμα του κρέατος σε ψάρι, όπως λέει κι ο λαός για τους χορτασμένους σε νηστεία, έχουν συναίσθηση της ζημιάς που επιφέρουν στο αγωνιστικό φρόνημα του τόπου. Εκτός κι αν τους αρκεί η διεθνοποίηση της λατινογραμμένης kolotoumpa κι αισθάνονται φορείς «ιστορικής» αλλαγής του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Ισως το μυστικό του αμοραλισμού και της αδιαφορίας για το πολιτισμικό τραύμα να κρύβεται σ' εκείνη την προεκλογική διαφήμιση του Καμμένου που παίζει με τα τρενάκια του Αλέξη, που 'χε το χέρι στο γύψο. Τώρα τ' αεροπλανάκια, πραγματικό παιχνίδι, θα τα πληρώσουμε ακριβά ως μάρμαρο σπασμένο. Απομεινάρια μιας διαφήμισης!...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Η επιχείρηση προσέλκυσης νέων κερδοφόρων επενδύσεων, η τόνωση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου και βέβαια η μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής «πίτας» και των κερδών, βρίσκονται στον πυρήνα των διαβουλεύσεων και της νέας «σοδειάς» με τα αντιλαϊκά μέτρα που δρομολογούνται στο πλαίσιο της 3ης «αξιολόγησης» και πέραν αυτής. Αυτά βρίσκονται και στον πυρήνα του κυβερνητικού «αφηγήματος» για την «Ελλάδα που επέστρεψε».
Σε αυτήν τη φάση, ζήτημα άμεσης προτεραιότητας αποτελούν τα δεκάδες νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, όπως η «αναθεώρηση» των κοινωνικών παροχών - όποια προνοιακά και άλλα επιδόματα έχουν απομείνει στις λαϊκές οικογένειες - τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά και τα νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, τις «απελευθερώσεις» στην αγορά Ενέργειας, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά. Σε αυτό το έδαφος και με εφαλτήριο αυτήν την πολιτική, τα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου βάζουν στο μάτι τα νέα πεδία κερδοφορίας, με την κυβέρνηση, από την πλευρά της, σε ρόλο «ντελάλη» να διαφημίζει τα «ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα», που προσφέρονται στους ενδιαφερόμενους «επενδυτές».
Σε αυτό το φόντο, εξελίσσονται τα παζάρια με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, τα οποία αναχώρησαν χτες από την Αθήνα, προκειμένου να επανέλθουν περί τα τέλη Νοέμβρη, ενώ στο μεσοδιάστημα οι συνεννοήσεις θα συνεχιστούν εξ αποστάσεως. Μεταξύ άλλων, στο επίκεντρο βρίσκεται ο εντοπισμός των λεγόμενων «δημοσιονομικών κενών» για το 2018, που θα συμπληρωθούν με πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, πέρα και πάνω από αυτά που ήδη έχουν ενσωματωθεί στο προσχέδιο.
Υπό εξέταση βρίσκεται και ο βαθμός απόδοσης των αντιλαϊκών μέτρων στον φετινό κρατικό προϋπολογισμό, εν αναμονή τόσο των στοιχείων σχετικά με τη μάζα των αντιλαϊκών φόρων και των άλλων χαρατσιών που θα συγκεντρωθούν στην προσεχή περίοδο, όσο και των «Φθινοπωρινών Προβλέψεων» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάκαμψης στις οικονομίες των κρατών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής οικονομίας.
Νευραλγικής σημασίας ζήτημα αποτελεί και αυτό της διαχείρισης των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια προωθούνται και νέες αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με στόχο την «απλοποίηση» των διαδικασιών σχετικά με την αποβολή των παλαιών μετόχων από υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, την ταχύτερη ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων και την επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών. Παράλληλα, «προ των πυλών» βρίσκεται και η έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ζήτημα που αφορά και στο «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας.
Σπρώχνουν την ιδιωτική ασφάλιση με τη «βούλα» της ΕΕ
Σε αυτό το φόντο, οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι βλέπουν νέα πεδία κερδοφορίας από την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης που προωθούν κυβέρνηση και «θεσμοί».
Σε ειδική παρουσίαση από την «Τράπεζα Πειραιώς» αναφορικά με «μια πρόταση ανάπτυξης και διαγενεακής δικαιοσύνης 2017 - 2060» (!), χαρακτηριστικά επισημαίνουν: «Οι αγορές γνωρίζουν ότι μαζί με το επίσημο δημόσιο χρέος, η χώρα πρέπει να εξυπηρετήσει και το ακόμα μεγαλύτερο αφανές χρέος του υφιστάμενου συστήματος συντάξεων» (!).
Οι ίδιοι προτείνουν ένα «μεταβατικό» διάστημα (για τους ασφαλισμένους πριν από το 1992) με την όποια κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό να φτάνει «μέχρι το 2045», ενώ στη συνέχεια «η ανάγκη για κρατική χρηματοδότηση τερματίζεται», όπως επισημαίνεται στη μελέτη.
Μάλιστα, όπως οι ίδιοι ομολογούν, τα εφιαλτικά αυτά σενάρια συνδέονται ευθέως με τα παζάρια κυβέρνησης - δανειστών για «ευκολίες πληρωμής» του χρέους που θα πληρώσει ο λαός, αφού αν προχωρήσουν «η κυβέρνηση της χώρας αποκτά σημαντικούς βαθμούς ελευθερίας τόσο στη διαπραγμάτευση της επιμήκυνσης της διάρκειας του χρέους, όσο και στην ουσιαστική εξυπηρέτηση του επίσημου (σ.σ. κρατικού) χρέους»...
Ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας, ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς, Χ. Μεγάλου,επεσήμανε ότι «το θέμα της διαχείρισης των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων αποτελεί μια μεγάλη στρατηγική πρόκληση με δημοσιονομικό, οικονομικό, θεσμικό και βέβαια κοινωνικό περιεχόμενο».
Βέβαια, ειδική έμφαση δίνεται στο ζήτημα της ανάπτυξης «επαγγελματικών ταμείων». Αυτά, με τη σειρά τους, αποτελούν γέννημα - θρέμμα της αντιλαϊκής πολιτικής, της κατακρεούργησης των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών.
Σε αυτό το πλαίσιο, το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους αποδεικνύεται βασικός μοχλός για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών διεργασιών και μάλιστα σε ορίζοντα πολλών δεκαετιών, μέχρι το 2060, όπως άλλωστε προβλέπεται και από τη σχετική απόφαση - συμφωνία, στο Γιούρογκρουπ της 15ης του Ιούνη 2017, σχετικά με το κλείσιμο της 2ης «αξιολόγησης».
Πρόκειται για άλλη μια επιβεβαίωση ότι η «κανονικότητα» του κεφαλαίου θα απαιτεί διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα και παρεμβάσεις, είτε σε φάση στασιμότητας ή πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας και του ΑΕΠ είτε σε φάση ανάκαμψης.
Τα παραπάνω έρχονται να «δέσουν» με την πρόσφατη δέσμη προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,σχετικά με την προώθηση νέας κατηγορίας «συνταξιοδοτικών προϊόντων πανευρωπαϊκής εμβέλειας», προγραμμάτων ιδιωτικής ασφάλισης, τα οποία, όπως οι ίδιοι επισημαίνουν, θα παρέχουν στους Ευρωπαίους πολίτες «περισσότερες επιλογές όσον αφορά την αποταμίευσή τους με σκοπό το σχηματισμό ενός κεφαλαίου κατά τη συνταξιοδότησή τους».
Η εν λόγω «πραμάτεια» βγαίνει στις αγορές στο έδαφος των διαρκών περικοπών, αλλά και των αλλεπάλληλων αξιολογήσεων στα ασφαλιστικά συστήματα της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα ιδιωτικά ασφαλιστήρια (pan-European personal pension product) «εθελοντικής» ατομικής σύνταξης θα πωλούνται σε ολόκληρη την ΕΕ και θα προσφέρονται από ασφαλιστικές εταιρείες, τράπεζες, ταμεία επαγγελματικής συνταξιοδότησης, επιχειρήσεις επενδύσεων και διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων.
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «τα νέα προϊόντα θα ενισχύσουν επίσης, σε τελική ανάλυση, το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μια Ενωση Κεφαλαιαγορώνβοηθώντας να διοχετεύονται οι αποταμιεύσεις σε μακροπρόθεσμες επενδύσεις στην ΕΕ», δηλαδή για τη διοχέτευση φτηνής χρηματοδότησης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους της ΕΕ.
Μπίζνες με γεωστρατηγικές «κολιγιές»
Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, με φόντο την κυβερνητική αποστολή στις ΗΠΑ, επανέλαβε ότι η «χώρα μας παρουσιάζει μερικά χαρακτηριστικά που εμφανίζονται στις αναδυόμενες οικονομίες, όπως η πολύ υψηλότερη πιθανότητα κερδοφορίας σε σύγκριση με τις ήδη αναπτυγμένες χώρες», ενώ «η Ελλάδα σε αυτήν την περιοχή γεωστρατηγικά δίνει τη δυνατότητα για πολλές επενδύσεις, γιατί υπάρχει πολιτική και νομισματική σταθερότητα».
Επιχειρώντας δε να αναδείξει τις «ικανότητες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στην κατεύθυνση διεκπεραίωσης των υποθέσεων του κεφαλαίου, το πήγε και παραπέρα, τονίζοντας ότι «πολιτική σταθερότητα σημαίνει πάρα πολλά», καθώς, όπως είπε, «όλοι έχουν καταλάβει ότι δεν πρόκειται να γίνουν εκλογές πριν από τη λήξη της θητείας αυτής της κυβέρνησης»...

Αναφορικά με το αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον, εστίασε, μεταξύ άλλων, στα Ναυπηγεία Σύρου και στο Καζίνο του Ελληνικού, που «βρίσκονται στα επενδυτικά πρότζεκτ που συζητούνται». Οπως είπε, υπάρχει ενδιαφέρον για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης,«κυρίως λόγω της δυνατότητας μεταφόρτωσης υγροποιημένου φυσικού αερίου» καθώς και για το λιμάνι του Αστακού, σχετικά με την «ανάπτυξη ενός logistic center», ενώ «συζητήσεις γίνονται για την ανάπτυξη ξενοδοχειακών μονάδων τουρισμού υψηλού εισοδήματος σε Κρήτη και Πελοπόννησο» κ.ά.

Με το αφήγημα του «come - back», της «επιστροφής» της χώρας, πορεύεται από την περασμένη βδομάδα και την επίσκεψη στις ΗΠΑ η κυβέρνηση, σε μια προσπάθειά της να πείσει τα λαϊκά στρώματα ότι με λίγη ακόμα υπομονή και ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική, με «λίγα ακόμα», 95 για την ακρίβεια, «προαπαιτούμενα» μέτρα που σκοπεύει να περάσει στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης», του χρόνου τέτοια εποχή θα «ανασαίνει λέφτερος» και εκτός μνημονίων. Αλλά για ποια επιστροφή μιλάνε; Και τι έχει τάχα να περιμένει ο λαός από αυτή;
«Επιστροφή» στην εργασιακή ζούγκλα...
Μήπως η επιστροφή σε ρυθμούς ανάκαμψης, στις «αγορές» και στον «κόσμο των επενδυτών», που για το κεφάλαιο σημαίνει ζεστό χρήμα και κεφάλαια για την αναθέρμανση της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, σημαίνουν για το λαό «επιστροφή» των όσων έχασε μαζεμένα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης για να ανασάνει το κεφάλαιο; Κάθε άλλο.
Ο ΣΕΒ δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αποκαλυπτικός ως προς αυτό, ανοίγοντας τη βδομάδα που πέρασε το «διάλογο» για το «μέλλον της εργασίας μετά το μνημόνιο»: «Η επιστροφή στο καθεστώς εργασιακών ρυθμίσεων που ίσχυε πριν την κρίση είναι μια ανιστόρητη ουτοπία, που δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική πραγματικότητα της χώρας μας».
Δεν πάει άλλωστε ούτε μήνας απ' όταν η Eurobank διαπίστωνε σε μελέτη της (και ο υπουργός Οικονομίας επαναλάμβανε στους «επενδυτές») ότι βασικό «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» για την προσέλκυση επενδυτών είναι το «ανταγωνιστικό κόστος εργασίας», αφού οι συνεχείς μειώσεις, το σμπαράλιασμα μισθών και Συλλογικών Συμβάσεων, συνολικά το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης οδήγησαν τις «ονομαστικές αποδοχές περίπου στο μισό του μέσου όρου της ΕΕ».
Οσο περισσότερο πλησιάζουμε στην «επόμενη μέρα», τόσο περισσότερες θα είναι οι επιβεβαιώσεις ότι η ένταση της εκμετάλλευσης αποτελεί όρο της ανάκαμψης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Οσα ιδεολογήματα κι αν εφεύρει η κυβέρνηση περί «δίκαιης ανάπτυξης» σε ένα άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα, προκειμένου να στρατεύσει το λαό στους στόχους του κεφαλαίου, η συντήρηση και επέκταση του αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν στα χέρια τους οι καπιταλιστές, είναι το βασικό «κρατούμενο» για το νέο γύρο καπιταλιστικής συσσώρευσης.
Η ευελιξία που σπάει κόκαλα, οι συμβάσεις της μιας μέρας και τα δουλεμπορικά, οι «απελευθερωμένες» απολύσεις, η εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς ως η «άλλη όψη» της γενικευμένης ανεργίας, η απληρωσιά και τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» (μόνο 25 νεκροί εργάτες το τελευταίο τρίμηνο σύμφωνα με την καταγραφή του «Ριζοσπάστη»), το τσάκισμα συνδικαλιστικών δικαιωμάτων όπως αυτό της απεργίας, που κατακτήθηκαν με αίμα και παζαρεύει η κυβέρνηση στην τρίτη «αξιολόγηση»: Να ποιο είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η εργατική τάξη, για να επιστρέψει το κεφάλαιο σε υψηλούς ρυθμούς κερδοφορίας.
...στο ξεζούμισμα...
Δεν είναι το μόνο. Το ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων και το τσεκούρι στις συντάξεις, η φοροληστεία και η «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης με «εισοδηματίες» των 400 ευρώ, οι «αυτόματοι κόφτες» στις δαπάνες για Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, συνολικά η «δημοσιονομική πειθαρχία», που διασφαλίζεται άλλωστε από τα ευρωπαϊκά εξάμηνα και τα άλλα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, πλάι στις πρόσφατες δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι ο λαός θα πληρώσει μέχρι δεκάρας όσα χρωστάει το κεφάλαιο, αποτελούν την «εγγύηση» ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπορεί να υλοποιήσει και τις υπόλοιπες δεσμεύσεις της στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Δεσμεύσεις που δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν τα κυβερνητικά στελέχη στις «αναπτυξιακές» φιέστες που στήνουν ανά την Ελλάδα και αφορούν τις ακόμα μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές των επιχειρηματικών ομίλων και τις εισφοροαπαλλαγές της εργοδοσίας, τα χρηματοδοτικά «εργαλεία» και «πακέτα», τις κρατικές «πλάτες» για τη μείωση του κόστους, όπως π.χ. της Ενέργειας για τους βιομήχανους, το «ζεστό» δηλαδή χρήμα που με διάφορους τρόπους θα κατευθυνθεί στις τσέπες των καπιταλιστών.
Οπως «μοχλός» για την επιστροφή κεφαλαίων της τάξης των 100 δισ., που λένε τα αστικά επιτελεία ότι χρειάζονται να πέσουν στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, ώστε αυτή να «συνέλθει», αποτελούν και το «μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων» αλλά και η λεγόμενη «απελευθέρωση» της αγοράς σε μια σειρά κρίσιμους κλάδους.
Ο λαός έχει πείρα για να κρίνει τι σημαίνουν όλα αυτά για τη δική του ζωή και πόση σχέση έχουν με τις δικές του σύγχρονες ανάγκες. Η «απελευθέρωση» σε μια σειρά κλάδους, η επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης, αποδείχτηκε ξανά και ξανά «απελευθέρωση» του κεφαλαίου από τα όποια δικαιώματα των εργαζομένων, «απελευθέρωση» και από τη μάζα των χιλιάδων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων στους κλάδους αυτούς, προκειμένου να βρουν πρόσφορο έδαφος τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Αποδείχτηκε ότι το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους όχι μόνο δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά εξ ορισμού τις αντιστρατεύεται: Η άλλη όψη της «απελευθέρωσης» και των ιδιωτικοποιήσεων σε κλάδους όπως η Ενέργεια και οι Μεταφορές (π.χ. βλέπε πώληση λιγνιτικών και άλλων μονάδων της ΔΕΗ, λιμανιών και αεροδρομίων) είναι η ενεργειακή φτώχεια για το λαό, οι πανάκριβες μεταφορές, οι μεγάλοι κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον.
...στην εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Πολύ περισσότερο, οι στόχοι της αστικής τάξης για την προσέλκυση κεφαλαίων στους κλάδους αυτούς, με «χαρτί» τη γεωγραφική θέση και τη συμμετοχή στην ΕΕ, αντικειμενικά κάνουν τη χώρα «κόμβο» των αντιθέσεων ιμπεριαλιστικών κέντρων και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, «κόμβο» των αντιτιθέμενων επιχειρηματικών σχεδίων μονοπωλίων και ενεργειακών «κολοσσών».
Οποιος διαβάσει πίσω από τις προπαγανδιστικές γραμμές των αστικών επιτελείων περί τάχα «αμοιβαία επωφελών» επιχειρηματικών συμφωνιών, μπορεί να διακρίνει το νόημα παρεμβάσεων όπως π.χ. του Αμερικανού πρέσβη για το Νεώριο της Σύρου, ότι τα ναυπηγεία «δεν μπορούν να πάνε σε μη ΝΑΤΟική χώρα», ότι στην Ενέργεια χρειάζεται «περισσότερος ανταγωνισμός» απέναντι στο φυσικό αέριο που προμηθεύεται η ΕΕ από τη Ρωσία.
Μπορεί να δει «τα κορμιά που πέφτουν» πίσω από τις «προσεκτικές διατυπώσεις» Ρώσων και Κινέζων αξιωματούχων, όπως αυτές στο πρόσφατο συνέδριο του «Economist» για τη σημασία των υποδομών της Ελλάδας στους σχεδιασμούς τους και τις προοπτικές για την ανάπτυξη των διεθνών εφοδιαστικών αλυσίδων, που κολλάνε όμως στους «φραγμούς» και περιορισμούς που βάζει η ΕΕ.
Να και γιατί η λεγόμενη «επιστροφή» της χώρας πηγαίνει χέρι - χέρι με την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, όπως αυτή «σφραγίστηκε» από το ταξίδι του πρωθυπουργού και του μισού Υπουργικού Συμβουλίου στις ΗΠΑ την περασμένη βδομάδα. Να και γιατί ο «πυλώνας σταθερότητας» και η «ασφάλεια» που χρειάζονται τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων για να «τρέξουν», σημαίνουν τη μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη ΝΑΤΟική βάση, ορμητήριο πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων κατά των λαών της περιοχής, σημαίνουν εξοπλισμούς και δαπάνες δισεκατομμυρίων για την «αναβαθμισμένη παρουσία» στους σχεδιασμούς και τις αποστολές του ΝΑΤΟ την ώρα που ο λαός στενάζει.
Οπως επίσης σημαίνει ενεργότερη εμπλοκή σε όλα τα επίπεδα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς, με την κυβέρνηση να σπεύδει, άμα τη επιστροφή της από τις ΗΠΑ, με νέα «ορμή» να κλείσει μια σειρά από «ανοιχτά» ζητήματα, όπως δείχνει και η επίσκεψη Κοτζιά στην Τουρκία, να διεκδικεί ρόλους «διαμεσολαβητή» στα Βαλκάνια όπου οι ανταγωνισμοί οξύνονται και έχουν ήδη ανάψει το φιτίλι επικίνδυνων εξελίξεων, να στήνει σχήματα «εμπέδωσης» της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας.
Προετοιμασία για σκληρή αναμέτρηση
Να τι σηματοδοτεί για το λαό το «come back», η επιστροφή της καπιταλιστικής οικονομίας σε ρυθμούς ανάκαμψης, η «επιστροφή» της χώρας σε αναβαθμισμένους ρόλους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Γιατί το ζήτημα δεν είναι βέβαια το αν μια καπιταλιστική οικονομία, μετά από 8 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης και ύφεσης, μπορεί να επιστρέψει σε μια αναιμική και επίφοβη σύμφωνα με τους ίδιους ανάκαμψη.
Το ζήτημα για το λαό είναι ότι όπως και την κρίση έτσι και την ανάκαμψη των καπιταλιστών θα την πληρώσει ο ίδιος. Γιατί, όντως, αποτελεί «ανιστόρητη ουτοπία» η αντίληψη ότι το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν θα επιστρέψουν «οικειοθελώς» όσα έχασαν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης. Αποτελεί ουτοπία η μάταιη προσμονή ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα μπορεί να δώσει κάτι περισσότερο στην εργατική τάξη πέρα από νέα βάσανα, φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους.

Τα αντιλαϊκά παζάρια και σχέδια, όπως και η προσπάθεια των αστικών επιτελείων και της κυβέρνησης να στρατεύσουν το λαό στους στόχους των καπιταλιστών, πρέπει και θα πάρουν απάντηση με τη μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 9 Νοέμβρη.

Μαζικό και μαχητικό συλλαλητήριο ενάντια στο νέο γύρο σφαγής των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων που ετοιμάζουν κυβέρνηση, βιομήχανοι, ΕΕ και ΔΝΤ, ενάντια στη θηλιά των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων αλλά και τα σχέδια της κυβέρνησης να χτυπήσει το δικαίωμα στην απεργία, πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Θεσσαλονίκη, μετά από κάλεσμα της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ.
Μέσα από το συλλαλητήριο των ταξικών συνδικάτων, ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία της πόλης έδωσαν αγωνιστική απάντηση στο παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που στόχο έχει τον εγκλωβισμό των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου. Διαδήλωσαν την απόφασή τους να δυναμώσουν τον αγώνα για κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, για την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, για δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Στη συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου, μίλησε ο Κώστας Κατσιμένης, πρόεδρος του Σωματείου Βιομηχανικού Επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας (για την ομιλία, βλ. αναλυτικότερα παρακάτω).
Από το βήμα της συγκέντρωσης ανακοίνωσε την επόμενη αγωνιστική δράση του ΠΑΜΕ στην Θεσσαλονίκη: Με αιχμή την προστασία των λαϊκών οικογενειών από τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, διοργανώνει παράσταση διαμαρτυρίας στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 25/10, στις 3.30 μ.μ.
Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης. Με συνθήματα όπως «Των εργατών δικαίωμα είναι η απεργία, με αγώνες κατακτήθηκε, με αίμα και θυσία», «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», «Μέτρα και αντίμετρα, δουλειά τις Κυριακές, δούλοι δεν θα γίνουμε στις πολυεθνικές», σάλπισαν αγωνιστικό ξεσηκωμό και κάλεσαν σε οργάνωση παντού για να 'ρθουν τα πάνω κάτω.
Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζόμενων της «Καρυπίδης»
Η πορεία ολοκληρώθηκε έξω από το πρώην κατάστημα της επιχείρησης «ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ» στην οδό Βενιζέλου, που από την επόμενη Δευτέρα θα ξεκινήσει να λειτουργεί ως κατάστημα της «ΜΑRΚΕΤ ΙΝ». Αλλο ένα κατάστημα που στο πλαίσιο της διαδικασίας διαδοχής επανέρχεται σε λειτουργία, χωρίς όμως τους εργαζόμενους της «ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ»...
Εκεί μπροστά στο κατάστημα, η Νόπη Μουστακίδου, πρόεδρος του Πανελλαδικού Σωματείου των εργαζομένων στην «ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ» (πρώην Αρβανιτίδης), σημείωσε: «Επί δύο χρόνια, οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από την επιχείρηση "ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ" και η διάδοχος εταιρεία, η "ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ" αρνείται να πάρει στην εργασία τους παλιούς εργαζόμενους γιατί θέλει εργαζόμενους νέους, φθηνούς, χωρίς δικαιώματα. Δύο χρόνια παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τις θέσεις εργασίας μας και την καταβολή των δεδουλευμένων μας. Σύμμαχοι των εργοδοτών, το υπουργείο Εργασίας και η κυβέρνηση που μας δείχνει το δρόμο της απόλυσης για να έχουμε λέει έστω ένα ελάχιστο εισόδημα. Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για καταβολή των δεδουλευμένων, για να επιστρέψουμε στις θέσεις εργασίας μας με όλα μας τα δικαιώματα».
Εκ μέρους του ΠΑΜΕ ο Κυριάκος Τσιαούσης, πρόεδρος του ΣΕΤΕΠΕ έκφρασε την αλληλεγγύη του ταξικού κινήματος. «Οι εργαζόμενοι της "ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ", δεν είναι μόνοι τους. Είμαστε στο πλάι τους, στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα τους, τα δίκαια αιτήματά τους, για σταθερή εργασία μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις που να κατοχυρώνουν όλα τα δικαιώματά τους, με ανάκτηση όλων των απωλειών που έχουν υποστεί. Αυτά είναι τα αιτήματα που βάζει στο προσκήνιο το ταξικό εργατικό κίνημα».
Η ομιλία στην συγκέντρωση
Νωρίτερα, στην ομιλία του στην συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου, ο Κ. Κατσιμένης, μεταξύ άλλων, τόνισε:
«Τη "δίκαιη ανάπτυξη" οι εργαζόμενοι την έχουν ζήσει στο πετσί τους. Με μείωση των νέων συντάξεων έως και 35%, διατήρηση των κατώτερων μισθών στα 586 και 511 ευρώ μεικτά, διεύρυνση της "ευελιξίας" στην αγορά εργασίας. Με τους ανελέητους φόρους και τα χαράτσια, πλειστηριασμούς και κατασχέσεις για χρέη στο Δημόσιο, με ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, δημοσιονομικές περικοπές χωρίς τέλος.
Την "ανάπτυξη" γνώρισαν οι εκατοντάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι στον "Καρυπίδη", οι συνάδελφοι στο Εμπόριο που πλέον δεν έχουν δικαίωμα για ξεκούραση ούτε τις Κυριακές, στον Τουρισμό που δεν τους επιτρέπεται ούτε μια μέρα άδεια. Οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ και τη Βιομηχανία Ζάχαρης που οδεύουν προς την ανεργία, στο Δημόσιο που "απολαμβάνουν" συνεχείς μειώσεις μισθών, "αξιολόγηση", κινητικότητα και περιστολή δικαιωμάτων.
Η "δίκαιη ανάπτυξη για όλους" πέρασε από τα εργοδοτικά κάτεργα με δεκάδες νεκρούς συναδέλφους.
(...) Όμως δεν σταματάνε εδώ. ΣΕΒ, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, ΕΕ απαιτούν όλο και νέες θυσίες από την εργατική τάξη, ως τον απώτερο στόχο να έχουν στα χέρια όλους τους όρους εργασίας που να τους επιτρέπουν να παίρνουν στη δουλειά όσους θέλουν, όποτε θέλουν, να τους πληρώνουν όσο θέλουν και αν θέλουν, να τους απολύουν όποτε θέλουν και χωρίς κόστος.
(...) Ταυτόχρονα με την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, το βάθεμα της εκμετάλλευσης κατ' απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων, προχωράνε στο χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η αντεργατική επίθεση δεν είναι μόνο οικονομική, ποτέ δεν ήταν μόνο τέτοια, αλλά και ιδεολογικοπολιτική για να κρύψουν ότι για λογαριασμό τους, για την κερδοφορία τους παίρνονται και θα είναι διαρκείας τα μέτρα, και πάνε χέρι χέρι με το χτύπημα της οργάνωσης των εργαζομένων.
(...) Η ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων προϋποθέτει την επέκταση της εργασιακής ζούγκλας και τη θωράκισή της απέναντι στην πάλη και τη διεκδίκηση των εργαζομένων για δουλειά με δικαιώματα, μόνιμη και σταθερή, Συλλογικές Συμβάσεις, κοινωνική ασφάλιση. Η δέσμευση της κυβέρνησης ότι θα νομοθετήσει την αύξηση της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία και το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων δείχνει ξεκάθαρα το σχεδιασμό τους για παρεμπόδιση της δράσης και της λειτουργίας των σωματείων.
(...) Τους το λέμε καθαρά. Το απεργιακό δικαίωμα των εργαζομένων κατακτήθηκε με ποταμούς αίματος. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την υπεράσπιση και διεκδίκηση των συμφερόντων των εργαζομένων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες».

«Έχει τα χαρακτηριστικά της ξεφτίλας, της ντροπής, της προσβολής ενός λαού, της προσβολής των αγώνων ενός λαού», τόνισε η Αλεξάνδρα Μπαλού, στέλεχος του ΚΚΕ, αναφερόμενη στην επίσκεψη του πρωθυπουργού και τα όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Τραμπ.
«Μπορεί ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του να προσπαθεί να ξεπλύνει την πολιτική της Αμερικής, όμως αυτό το συχωροχάρτι δεν το δίνει ο λαός, γιατί η μνήμη δεν σβήνεται, ούτε η ιστορία ξεχνιέται», σημείωσε, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «Κontra», το βράδυ της Πέμπτης 19 Οκτώβρη.
Η Αλεξάνδρα Μπαλού προειδοποίησε για τους κινδύνους που δημιουργούνται από τα όσα συμφωνήθηκαν στις ΗΠΑ, καθώς σημαίνουν μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή. Πρόσθεσε ότι η «σταθερότητα» για την οποία μιλάει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι να γίνει η χώρα ορμητήριο για τις επιθέσεις τους.
«Ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί», είπε, επισημαίνοντας πως χρειάζεται «να αντιδράσει σε αυτές τις συμφωνίες, μαζικά και μαχητικά».
Με αφορμή τη συζήτηση για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων, σημείωσε πως τα πλεονάσματα είναι «ματωμένα» γιατί έχουν βγει από την πλάτη του λαού.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget