05/24/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Δυναμώνει ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων για τον ανεκμετάλλευτο πλούτο της περιοχής


Η απόφαση της κυβέρνησης Ομπάμα να επιτρέψει, πριν περίπου 10 μέρες, υπό όρους, στον πετρελαϊκό κολοσσό«Shell» να ξαναρχίσει τις γεωτρήσεις πετρελαίου στηΘάλασσα του Τσούκτσι, έξω από τις δυτικές ακτές της Αλάσκας, αναθερμαίνει το ενδιαφέρον των ενεργειακών μονοπωλίων για «μπίζνες» σε μία από τις πιο ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη: Τον Αρκτικό Ωκεανό, που εκτιμάται (σύμφωνα με μελέτη της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας) πως κρύβει στα παγωμένα σπλάχνα του το 30% των ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στον πλανήτη, το 13% του πετρελαίου και το 22% των απανταχού κοιτασμάτων υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Οπως ανακοινώθηκε από το ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ, δίνεται άδεια στη «Shell» να διενεργήσει έξι ερευνητικές εξορύξεις από δύο εξέδρες στη θάλασσα του Τσούκτσι, (Polar Pioneer και Noble Discoverer), με τον όρο να εξασφαλίσει τις απαραίτητες άδειες από τις άλλες πολιτειακές και ομοσπονδιακές αρμόδιες αρχές και να πάρει «κατάλληλα προληπτικά μέτρα για περιορισμό των πιθανών διαρροών». Η διευθύντρια του αρμόδιου Γραφείου Διαχείρισης Ενέργειας Ωκεανών, Αμπιγκέιλ Ρος Χόπερ, ισχυρίστηκε ότι οι δραστηριότητες της πετρελαϊκής εταιρείας θα παρακολουθούνται «στενά», επειδή τάχα «κάθε υπεράκτια ερευνητική δραστηριότητα θα υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες ασφαλείας».
Η απόφαση αυτή, που συνέπεσε με την πέμπτη επέτειο από το χειρότερο θαλάσσιο δυστύχημα πετρελαϊκής ρύπανσης όλων των εποχών, με την έκρηξη στην πετρελαϊκή εξέδρα της ΒΡ τον Απρίλη του 2010 στον Κόλπο του Μεξικού, προκάλεσε, όπως αναμενόταν, τις αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών, που βλέπουν με ανησυχία την πιθανότητα επανάληψης του ολέθρου της ΒΡ και στα παγωμένα νερά της Αλάσκας. Ιδιαίτερα, όταν ακόμη και οι τελευταίες έρευνες των ομοσπονδιακών αρχών στις ΗΠΑ (2014) προβλέπουν ότι «υπάρχουν 75% πιθανότητες πρόκλησης πετρελαιοκηλίδας ως αποτέλεσμα γεωτρήσεων στην Αρκτική τα επόμενα 70 χρόνια»!
Ετσι, στις αρχές της βδομάδας, εκατοντάδες σκάφη και κάτοικοι με τα κανό τους, κατέκλυσαν το λιμάνι του Σιάτλ (ΒΑ ΗΠΑ), σε μία συμβολική ενέργεια να «μπλοκάρουν» τις φορτηγίδες της «Shell» που περνούσαν από την περιοχή, μεταφέροντας τα κομμάτια για το στήσιμο της πρώτης από τις δύο εξέδρες εξόρυξης πετρελαίου που θα στηθούν το καλοκαίρι στη Θάλασσα Τσούκτσι.
Σε εξέδρα που έστησαν οι διαδηλωτές σε κεντρικό τμήμα του λιμανιού του Σιάτλ, είχαν αναρτήσει πανό με συνθήματα «Οχι στη "Shell" - Το Σιάτλ τραβά κόκκινη γραμμή» και «Δεν μπορούμε να κάψουμε όλο το πετρέλαιο του πλανήτη και να εξακολουθούμε να ζούμε σε αυτόν».
Οι διαμαρτυρίες αυτές, κυρίως με οικολογικά κίνητρα, χωρίς ιδιαίτερο ταξικό-πολιτικό βάθος για την ουσία της εκμετάλλευσης του πλούτου από τα μονοπώλια, προσέλκυσαν ταυτόχρονα και το ενδιαφέρον μεγάλων, διεθνών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως η «Greenpeace». Τέτοιες οργανώσεις συχνά δραστηριοποιούνται και με άλλες επιδιώξεις, ενδεχομένως και προώθησης συμφερόντων αντίπαλων μονοπωλίων, όπως π.χ. εκείνα που δραστηριοποιούνται στο χώρο της παραγωγής «πράσινης ενέργειας» από Ανανεώσιμες Πηγές (αιολική, ηλιακή, γεωθερμική κλπ). Συνεπώς, από το χώρο των διαμαρτυριών δεν έλειψε η επικεφαλής του παραρτήματος της «Greenpeace» στις ΗΠΑ, Αννι Λέοναρντ, η οποία αφού απαρίθμησε μία λίστα από τους πιθανούς κινδύνους που ελλοχεύουν οι δραστηριότητες των πετρελαϊκών εταιρειών στην Αλάσκα, έβγαλε στη συνέχεια πύρινο λόγο υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και «της ανάγκης να επενδύσουμε σε αυτές και όχι στα βρώμικα καύσιμα».
Στον ορίζοντα ναυτικές ασκήσεις ευρείας κλίμακας
Ωστόσο, δεν είναι η μόνη κίνηση στη «σκακιέρα» της Αρκτικής που κάνει η κυβέρνηση του Προέδρου Ομπάμα, ώστε να πριμοδοτήσει τις «μπίζνες» των πολυεθνικών του πετρελαίου στις δυτικές ακτές της Αλάσκας, δίνοντας άδεια στην ίδια εταιρεία που το 2012 είχε φάει πρόστιμα 12.000.000 δολαρίων στην Αλάσκα για παραβάσεις περιβαλλοντικών κανονισμών, διάφορα «ατυχήματα» και φοροδιαφυγή.
Μέσα στον Ιούνη, το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό ετοιμάζει στην Αρκτική στρατιωτικές ασκήσεις ευρείας κλίμακας, με την επωνυμία «Northern Edge». Οι ασκήσεις, στις οποίες θα συμμετάσχουν 6.500 έως 14.000 πεζοναύτες και στρατιωτικοί αξιωματούχοι, θα πραγματοποιηθούν σε μία έκταση 8.450 ναυτικών μιλίων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ακόμη και περιοχές που προστατεύονται από την αλιεία. Αναμένεται να χρησιμοποιηθούν πάνω από 352 τόννοι εκρηκτικών, βλημάτων, πυραύλων και βομβών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θαλάσσια ζωή...
Οι ασκήσεις αυτές στην ευρύτερη περιοχή της λεγόμενης Αρκτικής Ζώνης δεν είναι οι μόνες. Τα τελευταία χρόνια, το ΝΑΤΟ έχει πραγματοποιήσει στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή, διερευνώντας αργά αλλά σταθερά τις πιθανότητες στρατιωτικοποίησής της, ώστε να «εξασφαλιστούν» τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους έναντι άλλων ανταγωνιστικών από τη Ρωσία, την Κίνα κ.α. Μόλις την περασμένη Δευτέρα, ο ειδικός αντιπρόσωπος τηςΡωσίας στο ΝΑΤΟΑλεξάντερ Γκρούσχκο, σημείωσε ότι η ανάμιξη του ΝΑΤΟ στην Αρκτική θα έχει «σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια ασφάλεια», μετατρέποντάς την ακόμη και σε πεδίο σύγκρουσης, «στο σοβαρό ανταγωνισμό για νέες πηγές Ενέργειας και νέες οδούς μεταφοράς εμπορευμάτων», τονίζοντας: «Ως σήμερα, δε βλέπω το ΝΑΤΟ να έχει σαφή στρατηγική στην Αρκτική, αν και κατά διαστήματα, χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ προσπαθούν να προωθήσουν την ιδέα ότι επιχειρείται η στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής». Ο Ρώσος διπλωμάτης προσπάθησε στη συνέχεια να διασκεδάσει τις αντιδράσεις από τις δηλώσεις του, καταλήγοντας με την ελπίδα ότι οι σχεδιασμοί για στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής δε θα περάσουν και ότι οι διαφορές «θα λυθούν μέσω του Αρκτικού Συμβουλίου».
Βέβαια, οι Ρώσοι έχουν αρχίσει επίσης τη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής, επιδιώκοντας να πιάσουν το «καλύτερο και μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα» ήδη εδώ και μία 12ετία. Το Μάρτη του 2014, ανακοίνωσαν τη δημιουργία στρατιωτικής βάσης πάνω στον πολικό ερευνητικό σταθμό «Barneo», στη βάση έρευνας του 2002 από τη ρωσική Γεωγραφική Εταιρεία, σε ένα κομμάτι πάγου σε απόσταση μόλις 110 χλμ από το Βόρειο Πόλο. Ενα μήνα μετά (Απρίλη 2014), έκαναν τις πρώτες στρατιωτικές ασκήσεις με τη συμμετοχή Ρώσων αλεξιπτωτιστών στη βάση.
Φουντώνουν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί
Ολα αυτά γίνονται ενίοτε με τη σιωπηλή συναίνεση του Αρκτικού Συμβουλίου, ενός διακυβερνητικού φόρουμ που ιδρύθηκε με τη διακήρυξη της Οττάβα το 1996 και συστήθηκε το 2011 με τη συμμετοχή οκτώ χωρών-μελών, με βασικό κριτήριο να έχουν ακτογραμμές στη Ζώνη της Αρκτικής: Δηλαδή τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Ρωσία, τη Σουηδία, τη Δανία (λόγω Γροιλανδίας), την Ισλανδία, τη Φιλανδία, τη Νορβηγία. Σύντομα, δημιουργήθηκε καιστάτους άλλων 12 χωρών-παρατηρητών, μεταξύ των οποίων οι λεγόμενες αναδυόμενες δυνάμεις που δεν έχουν καμία γεωγραφική σχέση με την Αρκτική, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη αλλά και η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, γεγονός που αντανακλά το εντονότατο διεθνές ενδιαφέρον για τις τεράστιες γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές δυνατότητες της περιοχής που θα αποκαλυφθεί τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες, καθώς το θεαματικό λιώσιμο των πάγων θα δημιουργήσει νέες ενεργειακές πηγές εκμετάλλευσης και νέες ναυτιλιακές οδούς. Οπως π.χ. τα βορειοανατολικά περάσματα της Αρκτικής που εποφθαλμιά η Κίνα, σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία, γνωρίζοντας ότι μπορεί να μειώσει έως και 30% το χρόνο μεταφοράς των σινικών εμπορευμάτων στην Ευρώπη! Το γεγονός αυτό εξηγεί τον ξαφνικό «έρωτα» του Πεκίνου με την Ισλανδία και τη στενή συνεργασία τουςεδώ και μία δεκαετία στους τομείς της οικονομίας, της ενέργειας, του εμπορίου και των επενδύσεων, υπό το σφόδρα ενοχλημένο «βλέμμα» αξιωματούχων της ΕΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα λ.χ. της σινο-ισλανδικής συνεργασίας στον τομέα της αξιοποίησης της γεωθερμικής ενέργειας, είναι η περίπτωση της σινικής πόλης Σιανγκγιάνγκ, που ηλεκτροδοτείται και θερμαίνεται ήδη από το 2006 με γεωθερμική ενέργεια, κάνοντάς την την πιο «πράσινη» πόλη-οικολογικό πρότυπο της Κίνας...
Η EE, από την άλλη, κάθε άλλο παρά αμέτοχη είναι. Χρησιμοποιώντας διάφορους «δούρειους ίππους»-προγράμματα, όπως το «Πρόγραμμα Βόρειας Περιφέρειας και Αρκτικής» (NPΑ), σπρώχνει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για «έρευνες», «επιστημονικές» και «ενεργειακές» μελέτες, ενίοτε και σε συνεργασία με χώρες-μη μέλη. Αυτή την περίοδο, μάλιστα, επικαιροποιείται το νέο χρονοδιάγραμμα δράσης και προϋπολογισμού του ΝΡΑ για την περίοδο 2014-2020.
Οι έντονοι ανταγωνισμοί στην περιοχή της Αρκτικής έχουν επισημανθεί καιρό τώρα από την ΚΕ του ΚΚΕ, που στις θέσεις της για το 19ο Συνέδριο είχε σημειώσει: «Η διαπάλη ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τη συγκεκριμένη περίοδο, εστιάζεται στον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς τους, των πηγών νερού, των θαλάσσιων διαδρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, με χαρακτηριστικές εστίες έντασης την Κασπία, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τον Περσικό Κόλπο, την Αφρική, τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Αρκτική. Δυναμώνει ο κίνδυνος και πιο γενικευμένων περιφερειακών συγκρούσεων, ακόμα και ενός γενικότερου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Σε αυτά τα πλαίσια αναδιατάσσονται ιμπεριαλιστικοί άξονες για τον έλεγχο αγορών και εδαφών».
Είναι συνεπώς επιτακτική ανάγκη οι λαοί να επαγρυπνούν και να κινητοποιούνται, με στόχο και την προστασία του φυσικού πλούτου, γνωρίζοντας ότι όσο οι ενεργειακές πηγές και οδοί αφήνονται έρμαιο στα χέρια των μονοπωλίων, δε θα αξιοποιούνται για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά για την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας με όποιο τίμημα... Ακόμη και με αυτό της ποιότητας ζωής των μελλοντικών γενιών. `Η ακόμη και με το ξέσπασμα ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν πέρασαν 100 μέρες διακυβέρνησης από την «πρώτη φορά αριστερά» και τα στελέχη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ανακάλυψαν και αυτά ότι τελικά το Ασφαλιστικό έχει «μέγα πρόβλημα βιωσιμότητας». Δηλαδή, τρεις μήνες ήταν αρκετοί για να φτάσουν στο ίδιο συμπέρασμα και στην ίδια θέση, που εδώ και δύο δεκαετίες οι εργαζόμενοι άκουγαν να εκστομίζονται από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, δεν υπάρχει μέρα και ώρα, που τα στελέχη του υπουργείου Εργασίας να μην επαναλάβουν τη διαπίστωση αυτή.
Ετσι, το Ασφαλιστικό, από πρόβλημα χαμηλών και εξευτελιστικών συντάξεων, από πρόβλημα περικοπών στις παροχές, από ζήτημα εισφοροδιαφυγής και μη καταβολής βεβαιωμένων οφειλών προς το ΙΚΑ από τις επιχειρήσεις, οι οποίες ξεπερνούν τα 13 δισ. ευρώ, από θέμα λεηλασίας των αποθεματικών του από τους κεφαλαιοκράτες και το «κούρεμα» του 2012, και μόνιμης υποχρηματοδότησης από το αστικό κράτος για δεκαετίες, όπως έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση, μετατράπηκε και γι' αυτόν σε «πρόβλημα βιωσιμότητας».
Δηλαδή, από ζήτημα βαθιά πολιτικό και ταξικό, όπου με τον πιο έντονο τρόπο αποτυπώνονται οι ταξικές σχέσεις και η σκληρή εκμετάλλευση που υφίστανται εξαιτίας αυτών των σχέσεων οι εργαζόμενοι, αλλά και οι αυτοαπασχολούμενοι, το Ασφαλιστικό έγινε ζήτημα οικονομικό και ζήτημα διαχείρισης.
***
«Μα δεν υφίστανται οικονομικά προβλήματα στο Ασφαλιστικό της χώρας;», θα ρωτήσει κάποιος. Είμαστε οι τελευταίοι που θα αρνηθούμε την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων. Ομως, το σωστό ερώτημα δεν είναι αν υπάρχουν τέτοια προβλήματα, αλλά ποιος τα προκάλεσε. Ποιοι ωφελήθηκαν και ωφελούνται από την οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα Ταμεία και ποιοι είναι αυτοί που έχασαν από την πορεία αυτή. Επομένως, και ποιοι είναι αυτοί που πρέπει να πληρώσουν για τη σημερινή κατάσταση.
Για να γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι: Η προηγούμενη κυβέρνηση μείωσε κατά πέντε ολόκληρες μονάδες (τέσσερις για τους εργοδότες και μία για τους εργαζόμενους) τις εισφορές προς το ΙΚΑ. Με τον τρόπο αυτό, οι εργοδότες σταμάτησαν να καταβάλλουν σε ετήσια βάση πάνω από ένα δισ. ευρώ, ποσά που πλέον παραμένουν στα ταμεία τους. Την ίδια στιγμή, το έλλειμμα του ΙΚΑ για φέτος προϋπολογίζεται ότι θα αγγίξει το 1 δισ. ευρώ. Οποιος, λοιπόν, σήμερα, βλέπει γενικά και αόριστα ότι το ΙΚΑ έχει «πρόβλημα βιωσιμότητας», χωρίς να παίρνει θέση στο γεγονός ότι απ' την απόφαση για μείωση των εργοδοτικών εισφορών ωφελήθηκαν μόνο οι επιχειρήσεις, είναι επικίνδυνος για τα εργατικά δικαιώματα.
Ανάλογα, το 2012, τα Ταμεία από το γνωστό «κούρεμα» έχασαν τουλάχιστον 13 δισ. ευρώ, για να «ρυθμιστεί» ένα κρατικό χρέος, το οποίο ούτε προκάλεσαν οι εργαζόμενοι ούτε ωφελήθηκαν στο παραμικρό από τα δανεικά του κράτους. Κατά συνέπεια, όποιος κάνει και σήμερα σημαία το «πρόβλημα της βιωσιμότητας» του Ασφαλιστικού επιχειρεί να κρύψει την αλήθεια από τους εργαζόμενους, να θολώσει τα νερά και την κρίση τους.
***
Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παραξενεύονται από την εξέλιξη αυτή. Η προπαγάνδα περί «βιωσιμότητας» χρησιμοποιείται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιήθηκε τόσες φορές στο παρελθόν. Είναι οι προειδοποιητικές βολές μπροστά στην απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει και πάλι ζήτημα Ασφαλιστικού, και μάλιστα, όπως δηλώνουν στελέχη της, σχεδιάζοντας «ένα συνολικό πακέτο μεταρρυθμίσεων»!
Αλλά, μήπως για «μη βιώσιμο» ασφαλιστικό σύστημα δεν μιλάνε όλα τα ηγετικά κλιμάκια και όργανα της ΕΕ; Μήπως τα ίδια νταούλια δεν χτυπάει και το ΔΝΤ; Οταν, λοιπόν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υιοθετεί την επιχειρηματολογία όλων αυτών των οργανισμών, είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί και στις ίδιες ή ανάλογες «λύσεις» που δόθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες ήταν σε βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων.
Γιατί, όταν μιλάς για την αντιμετώπιση του προβλήματος της «βιωσιμότητας», σημαίνει ότι κάποιοι πρέπει να πληρώσουν για να γίνει το Ασφαλιστικό «βιώσιμο», ή να περιοριστεί η δαπάνη του. Ομως, η κυβέρνηση δεν μιλάει για επιβάρυνση των εργοδοτών. Ισα ίσα, τους υπόσχεται και νέες απαλλαγές και προνόμια, προκειμένου να τονωθεί η ανταγωνιστικότητά τους.
Κατά συνέπεια, αυτοί που και πάλι θα πληρώσουν το μάρμαρο είναι οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι. Ως εκ τούτου, οι εργαζόμενοι όταν ακούνε για «πρόβλημα βιωσιμότητας» στο Ασφαλιστικό, όχι μόνο πρέπει να κουμπώνονται αλλά να ετοιμάζονται αγωνιστικά καθώς θα βρεθούν μπροστά σε νέα αντιασφαλιστική επίθεση.

Η αλήθεια είναι ότι συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και δανειστές δουλεύουν με μεγάλη μεθοδικότητα και πολύ προσεκτικές κινήσεις για να «κλείσουν» την αντιλαϊκή συμφωνία. Είναι, επίσης, γεγονός ότι από τις 26 Γενάρη και μετά, μέρα με τη μέρα, αποκαλύπτεται ο εμπαιγμός και η κοροϊδία των ψεύτικων προσδοκιών που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά στο λαό. Εχουμε φτάσει στο σημείο κατά το οποίο η συμφωνία, που περιλαμβάνει και νέα μέτρα που χτυπούν το λαό, πρέπει να περάσει με τρόπο. Γι' αυτό, άλλωστε, υπάρχει και το απαραίτητο πολιτικό «μασάζ»...
Και εξηγούμαστε: Ζούμε εδώ και πολλές βδομάδες το λεγόμενο «θρίλερ της διαπραγμάτευσης». Ο λαός βομβαρδίζεται με δεκάδες σενάρια και γλαφυρές πλευρές των επαφών της συγκυβέρνησης με τα «γεράκια των αγορών» (για να θυμηθούμε το γλωσσάρι ΣΥΡΙΖΑ προ εκλογών). Τη μία «κλειδώνει» η συμφωνία, την άλλη ξεκλειδώνει. Τη μία πάμε σε ενδιάμεση συμφωνία, την άλλη σε ενιαία. Κοινός παρονομαστής; Η απειλή και ο εκβιασμός ότι η συγκυβέρνηση δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Η απάτη ότι η αντιλαϊκή συμφωνία δε θα είναι μνημόνιο, ότι θα φέρει την ανάκαμψη (βλέπε: των κερδών του κεφαλαίου) και έτσι θα λυτρωθεί ο λαός από τα βάσανά του!
Ολο αυτό το προπαγανδιστικό μπαράζ έχει ως στόχο να διαμορφώσει στο λαό συνείδηση τέτοια που να θέλει, να προσδοκά το κλείσιμο της συμφωνίας. Και σε ένα βαθμό μπορεί και να το έχουν πετύχει. Ο εργαζόμενος που εξακολουθεί να βιώνει τα ίδια προβλήματα που βίωνε και πριν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να αγωνιά για τη συμφωνία. Να θεωρεί λυτρωτική μια συμφωνία που στην πραγματικότητα θα συνεχίζει στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο. Αλλωστε, άλλη συμφωνία - φιλολαϊκή - δε θα μπορούσε να υπάρξει.
Τα Μνημόνια των προηγούμενων υλοποιούνται κανονικότατα. Δηλαδή, για παράδειγμα, οι περικοπές στα νοσοκομεία θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων και η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο μείωσε τη χρηματοδότηση, όπως ακριβώς προέβλεπαν τα Μνημόνια, με υπουργική απόφαση, αλλά προχώρησε και με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στην υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων των δημόσιων νοσοκομείων. Τη μία μέρα, ο κατώτερος μισθός πάει για το 2016 και βλέπουμε. Την επόμενη, η 13η σύνταξη πάει κι αυτή το 2016 και βλέπουμε. Την άλλη, ο ΕΝΦΙΑ παραμένει και το 2016. Εκτός, όμως, από όσα ισχύουν έρχονται και άλλα. Τα μέτρα που θα προβλέπει η συμφωνία δημοσιοποιούνται ένα ένα με δοσολογίες τέτοιες που να είναι ανεκτές από το λαό. Νέα μέτρα για Ασφαλιστικό, ΦΠΑ και Εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις μένουν στο τραπέζι. Για το καλό της χώρας λένε...
Ο λογαριασμός που θα κληθεί να πληρώσει και πάλι ο λαός είναι μεγάλος. Κι όσο κι αν προσπαθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να τον ξεγελάσουν, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο δρόμος είναι ένας. Ο δρόμος του αγώνα και της αντίστασης στη συνέχιση μιας πολιτικής που του καταστρέφει τη ζωή και υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών του είναι μονόδρομος. Βασικός σταθμός το επόμενο διάστημα είναι το συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 11 Ιούνη.

Το γαϊτανάκι του εμπαιγμού
Προχτές, εμφανίστηκε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στον «ΑΝΤ1» να δηλώνει ότι η πιθανότητα να παραταθεί η υπάρχουσα συμφωνία για 4 μήνες «είναι επιτυχία» (!!!) Δηλαδή, όσα μέχρι χτες έλεγαν ότι έχουν καταστρέψει το λαό, ότι έχουν προκαλέσει «ανθρωπιστική κρίση», τώρα είναι επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ το ότι συνεχίζονται... Και εις ανώτερα.
Βέβαια, θα πει κανείς, μέχρι σήμερα, από τις εξαγγελίες τους - ψίχουλα έχουμε δει:
Την «κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος» να γίνεται: «Η κυβέρνηση κατέληξε στη λύση της επ' αόριστον αναστολής αντί για κατάργηση, ώστε να υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους».
Τη «13η σύνταξη», μέσα στις 100 πρώτες μέρες της διακυβέρνησης, να γίνεται: «Η 13η σύνταξη μετατίθεται για το 2016 (σ.σ. το Δεκέμβρη του 2016)».
Τον «κατώτερο μισθό 751 μέσα στις πρώτες 100 μέρες» να γίνεται: «Κατώτερος μισθός θα δοθεί σταδιακά μάλλον μέσα στο 2016».
Την «κατάργηση του ΕΝΦΙΑ αμέσως» να γίνεται: «Ο ΕΝΦΙΑ διατηρείται το 2015 και μάλλον και το 2016».
Και βέβαια, στην κορυφή όλων: «Η κατάργηση του μνημονίου ήταν "σχήμα λόγου"»...
Το γαϊτανάκι του εμπαιγμού και της κοροϊδίας δεν έχει τελειωμό...

Το «συλλογικό ασυνείδητο» στις απολύσεις
Στο ...«συλλογικό ασυνείδητο» κατέφυγε η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) για να «ερμηνεύσει» το γεγονός ότι οι απολύσεις και η ανεργία θέτουν με μεγαλύτερη ένταση στο στόχαστρο τις εργαζόμενες μητέρες. Μιλώντας την προηγούμενη βδομάδα σε συνεδρίαση της Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων της Βουλής, με θέμα τη γυναικεία αμειβόμενη εργασία, εκπρόσωπος της ΓΓΙΦ διαπίστωσε πως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση των παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας που προστατεύει εγκύους, λεχώνες και νέες μητέρες. Γιατί γίνεται αυτό; «Γιατί στο συλλογικό ασυνείδητό μας φαίνεται ότι υπάρχει παγιωμένη η αντίληψη ότι ο καταμερισμός των οικογενειακών υποχρεώσεων είναι κατά κύριο λόγο υπόθεση των γυναικών, οπότε με περισσότερη ευκολία θα απολύσει κάποιος μια νέα μητέρα από την εργασία της», ήταν η απάντηση που η ίδια έδωσε. Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στο «συλλογικό ασυνείδητο» των εργοδοτών, είναι όμως φανερή στον καθένα η πέρα για πέρα συνειδητή προσπάθειά τους να «ξεφορτώνονται» τις εργαζόμενες μητέρες, καθώς και να αποφεύγουν να προσλαμβάνουν νέες γυναίκες που σκέφτονται να δημιουργήσουν οικογένεια. Και γι' αυτό δεν ευθύνονται οι «αντιλήψεις» τους αλλά ο υπολογισμός του «κόστους» των αδειών και γενικά κάθε μέτρου για την προστασία της μητρότητας, σε βάρος των κερδών τους.

Ενδεικτικές τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ
«Περιβόλι» ήταν, για άλλη μια φορά, η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγάλεω, όπου την πλειοψηφία έχουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και δήμαρχος της πόλης είναι ο Δ. Μπίρμπας, στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος. Συγκεκριμένα, η δημοτική αρχή αναπαρήγαγε τους πιο αισχρούς εκβιασμούς που έχουν μεταχειριστεί όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, για να δικαιολογήσει το πέρασμα των ταμειακών διαθέσιμων στην ΤτΕ, λέγοντας ότι διαφορετικά, με μια χρεοκοπία, «δε θα υπάρχουν καθόλου μισθοί και συντάξεις». Ομως, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκεί που ξεπέρασαν τον εαυτό τους σε αθλιότητα, ήταν όταν αποφάσισαν την αξιοποίηση κάθε ένδικου μέσου ενάντια στην επαναπρόσληψη εργαζόμενης του «Βοήθεια στο σπίτι»: Η δημοτική αρχή «δεσμεύτηκε» ότι από εδώ και στο εξής «θα ασκεί όλα τα ένδικα μέσα» ενάντια σε παρόμοιες εργατικές διεκδικήσεις, με αιτιολογικό ότι «διεκδικούν να κατοχυρωθούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα...», πράγμα ασύμφορο δηλαδή... Εκεί που θα τους ζήλευε ακόμα και ο Θ. Πάγκαλος, ήταν όταν ισχυρίστηκαν ότι «οι εργαζόμενοι αυτοί, που έχουν δικαιωθεί, προσλήφθηκαν με πελατειακές συναλλαγές». Μάλιστα, αξιομνημόνευτη είναι και η προτροπή των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τους διμηνίτες εργαζόμενους «να βρουν έναν καλό δικηγόρο», μήπως και εξασφαλίσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Η στήριξη της παραγωγής φαρμάκου
«Θα αλλάξουμε εντελώς το μοντέλο της φαρμακευτικής πολιτικής», δήλωσε ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής, απ' το βήμα του Συνεδρίου «Shaping the Future of Healthcare in Greece».
Στη συνέχεια, κάλεσε τις «φαρμακευτικές εταιρείες να επιδείξουν λογική και κατανόηση» και ιδιαίτερα τις πολυεθνικές να επενδύσουν στην Ελλάδα, παράγοντας τα δύο φάρμακα που έχουν τη μεγαλύτερη διάθεση στη χώρα. «Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να στηρίξει την παραγωγή φαρμάκου στην Ελλάδα», είπε ο υπουργός. «Θα βρούμε τους τρόπους για να στηρίξουμε την παραγωγή φαρμάκου στην Ελλάδα».
Βέβαια, οι πολυεθνικές του φαρμάκου έχουν κάνει τα σχέδιά τους πολύ πιο νωρίς και με άλλους όρους και δεν περίμεναν τις εκκλήσεις του Π. Κουρουμπλή για επενδύσεις -και μάλιστα παραγωγικές- στην Ελλάδα. Εχουν σχεδιάσει να προχωρήσουν σε κάποιες συσκευασίες εντός της Ελλάδας, καθώς και στη συμμετοχή τους σε κάποιες κλινικές μελέτες. Οσον αφορά τα υπόλοιπα, απ' τις δηλώσεις του υπουργού διαφαίνεται η αγωνία του για το μείγμα της πολιτικής που θα στηρίξει τις ντόπιες και ξένες εταιρείες, καθώς αυτές μπορούν να προχωρήσουν σε παραγωγή φαρμάκου.
Για εκείνο που δεν έδειξε να αγωνιά ο υπουργός ήταν οι άρρωστοι που υποχρεώνονται να πληρώνουν συμμετοχή 25,8% μόνο για τα φάρμακα που καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ. Τα υπόλοιπα τα πληρώνουν εξ ολοκλήρου.

Πριν από τις εκλογές ο κ.Τσίπρας έλεγε: 
    Πριν από τις εκλογές ο κ.Τσίπρας έλεγε:
    Πριν από τις εκλογές ο κ.Τσίπρας έλεγε:
    Αυτά έλεγαν ο κ.Τσίπας και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές. Ότι θα καταργούσανσε ένα νόμο και με ένα άρθρο τα Μνημόνια. Ότι θα επανέφεραν σε ένα άρθρο και με ένα νόμο τους μισθούς και τις συντάξεις. Ότι πρώτα θα καταργούσαν τα Μνημόνια και ότι αφού θα τα καταργούσαν, από εκεί και πέρα – με καταργημένα τα Μνημόνια – θα άρχιζαν τις διαπραγματεύσεις τους με τους «εταίρους».
    Αλλά αυτό που τώρα ακούμε είναι… λιγουλάκι διαφορετικό. Αυτό που ακούσαμε από την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ότι εκείνη η (επαναλαμβανόμενη) δέσμευση, για κατάργηση σε ένα νόμο και με ένα άρθρο των Μνημονίων, δεν ήταν στην πραγματικότητα παρά ένα… «σχήμα λόγου».
    Βάσει αυτής της νέας προσέγγισης, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι μάλλον υπήρξαν και μερικά ακόμα «σχήματα λόγου». Για παράδειγμα:
  • Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ – «σχήμα λόγου»…
  • Αύξηση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ – «σχήμα λόγου»…
  • Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων – «σχήμα λόγου»…
  • Κατάργηση της έκτακτης εισφοράς (δήθεν) αλληλεγγύης – «σχήμα λόγου»…
  • Κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα Ταμεία – «σχήμα λόγου»…
    Μετά από τόσα «σχήματα λόγου», αναρωτιόμαστε: Μήπως κι αυτός ο«έντιμος συμβιβασμός» είναι επίσης ένα «σχήμα λόγου»; Και αν ναι, τότε τι να κρύβεται πίσω από αυτό το τόσο διαδεδομένο «σχήμα λόγου» που δεσπόζει εσχάτως στις δημόσιες τοποθετήσεις όλων ανεξαιρέτως των κυβερνητικών στελεχών;
    Θέσαμε το θέμα την Κυριακή και από την «Real News». Ακούγοντας, δε, τα κυβερνητικά στελέχη να περιγράφουν με όλο και πιο γλαφυρό τρόπο το πόσο κοντά βρίσκονται σε συμφωνία με τους «εταίρους» τους, μια συμφωνία που την περιγράφουν ως «έντιμο συμβιβασμό», θεωρούμε επιβεβλημένο να επανέλθουμε και από το «enikos.gr»:      
    «Έντιμος συμβιβασμός», λοιπόν. Αλλά τι πάει να πει «έντιμος συμβιβασμός»;Αυτός ο «έντιμος συμβιβασμός» περιλαμβάνει, άραγε, την έξοδο από τα Μνημόνια; Ναι ή όχι;  Περιλαμβάνει, δηλαδή, το αίτημα επιβίωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και την αδιαμφισβήτητη εντολή που έλαβε η κυβέρνηση στις εκλογές; 
    Το αμέσως επόμενο ερώτημα που τίθεται είναι: Και τι σημαίνει τελικά «έξοδος από τα Μνημόνια»; Κατ’ αρχάς θα πρέπει να συμφωνήσουμε: «Έξοδος από τα Μνημόνια» δεν σημαίνει λόγια. Σημαίνει έργα.
    Σίγουρα δεν σημαίνει διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης στο όνομα του «μη χειρότερα». Και πολύ περισσότερο δεν σημαίνει την εμφάνιση της (τάχα μου… «ήπιας) χειροτέρευσης σαν «καλυτέρευση»! 
    Η «έξοδος από τα Μνημόνια» για να μην αποτελεί «σχήμα λόγου» αλλά λόγω και έργω πολιτική συνέπεια – και άρα πολιτική τιμιότητα - σημαίνει:
  • Κατάργηση όλων των 520 μνημονιακών νόμων που ψηφίστηκαν, εφαρμόστηκαν και εξόντωσαν τον ελληνικό λαό από το 2010.
  • Κατάργηση – μέχρι τελευταίου – των 22.000 μνημονιακών άρθρων και διατάξεων που επιβλήθηκαν και εφαρμόζονται στην καμπούρα του ελληνικού λαού.
  • Ανάκτηση όλων των εισοδηματικών απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι όλα αυτά τα χρόνια που ξεπερνούν τα 70 δισ. ευρώ.
  • Επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης.
  • Ανάκτηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων είχαν απομείνει πριν από το 2010 και που κονιορτοποιήθηκαν με πρόσχημα την κρίση, το χρέος, και τα ελλείμματα.
  • Επιστροφή των κλεμμένων από τα Ασφαλιστικά Ταμεία που μόνο από το PSI έχασαν πάνω από 12 δισ. ευρώ.
  • Επιστροφή του δικαιώματος της εργασίας στα 1,3 εκατομμύρια εργαζομένων που ρίχτηκαν στην ανεργία αυτά τα χρόνια.
  • Κατοχύρωση επιδόματος ανεργίας στο σύνολο των δικαιούχων και όχι μόνο στο 1/10 αυτών όπως σήμερα.
  • Επιστροφή του 1 εκατομμυρίου νοικοκυριών στη δυνατότητα να έχουν θέρμανση.
  • Ακύρωση του καθεστώτος που οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες βιοπαλαιστές στο «λουκέτο».
  • Ακύρωση της φοροληστείας που εκτίναξε τους φόρους κατά 337% για τους αδύναμους όταν οι πλούσιοι και οι ισχυροί είδαν τη δική τους φορολόγηση να αυξάνεται μόλις κατά 9%...
  • Αποκατάσταση των θανάσιμων πληγμάτων που έχουν υποστεί νοσοκομεία, σχολεία, κοινωνικές δομές και υπηρεσίες από την μνημονιακή λεηλασία.
  • Ακύρωση και τερματισμό του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. 
    Είναι προφανές, επομένως, ότι «έξοδος από τα Μνημόνια» δεν είναι ούτε η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, ούτε η αύξηση του ΦΠΑ, ούτε η «δραστική» - κατά Βαρουφάκη - περικοπή των λεγόμενων «πρόωρων συντάξεων», ούτε το ξεπούλημα αεροδρομίων και λιμανιών, ούτε η «αέναη» πληρωμή του τοκογλυφικού χρέους.
    Ανεξαρτήτως, λοιπόν, τι εννοεί η κυβέρνηση κι οι κάθε λογής «εντιμότατοι φίλοι μας» όταν μιλάνε για «συμβιβασμό», ανεξαρτήτως πως τον ορίζουν τον «συμβιβασμό» (κι ας τον ορίσουν όπως τους αρέσει), ένα είναι βέβαιο: Η «εντιμότητα» εν προκειμένω ορίζεται με έναν και μόνο τρόπο: Ως έννοια είναι ταυτόσημη με την «έξοδο από τα Μνημόνια.
    Αυτό θα πει εντιμότητα. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό, αν επιχειρηθεί να καμωθεί την πολιτική «εντιμότητα» μέσα από «(προ)σχήματα λόγου», θα είναι καραμπινάτος εμπαιγμός.  

«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω.
    Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική - Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του.
    Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό.
    Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά για νάχω αγνάντιο. Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια.
    Δεν θέλω λόγους και στεφάνια. Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα.
    Σεπτέμβρης 1994
Γεια σας
    Χαρίλαος Φλωράκης»

Ο «αποχαιρετισμός» του Χαρίλαου Φλωράκη, όπως δημοσιεύτηκε στο φύλλο του «Ριζοσπάστη», στις 24 Μάη 2005.

    Στο βιβλίο του Χρήστου Θεοχαράτου για τον Χαρίλαο Φλωράκη, ο συγγραφέας ρωτά κάποια στιγμή τον Χαρίλαο:
     «Πρόεδρε, μια - μια και ένας - ένας, η γενιά σου φεύγει. Έφυγε ήδη. Μετρημένοι είστε όσοι μένετε. Κι όμως, μετά από κάθε ξόδι, κοιτάς ίσα μπροστά και εκφράζεις την πίστη σου ότι ο σοσιαλισμός βρίσκεται στο δρόμο, ότι έρχεται! Από πού αντλείς την αισιοδοξία σου για την επιτυχία του αγώνα, αφού οι αγωνιστές - οι πολλοί αγωνιστές - βρίσκονται, πια, στο χώμα;».
     Και κείνος απαντά:
     «Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Έτσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του '40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα. Έτσι λέει κάθε γενιά - ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω...» («ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ - Ο Λαϊκός Ηγέτης», τόμος Β΄, Χρήστου Θεοχαράτου).
    Σήμερα συμπληρώνονται 10 χρόνια από τις 22 Μάη 2005, από το «πέταγμα» του Χαρίλαου Φλωράκη στο τελευταίο του αγνάντιο, στον Αη-Λιά.
    Ο Χαρίλαος λείπει. Αλλά είναι πάντα εδώ. Ζωντανός στις μνήμες και τις καρδιές μας. Στο πρόσωπό του σκύβουμε ευλαβικά το κεφάλι.
    Στο πρόσωπό του και στη μνήμη του τιμάμε μια ολόκληρη γενιά κομμουνιστών, των ζευγάδων. Εκείνους που με τη σπορά τους σφράγισαν ανεξίτηλα τους αγώνες του λαού και την ιστορία του τόπου.
    
    «Οι άλλοι χρειάζονταν σελίδες. Αυτός τα ίδια πράγματα μπορούσε να τα συμπυκνώσει σε μιαν αράδα. Μια κουβέντα του μέτραγε όσο χίλιες.
    Το “μάλωμα” του Χαρίλαου είχε κάτι από την τρυφεράδα της μάνας. Ο Χαρίλαος ήξερε να σε μαλώνει. Γιατί το δικό του το “μάλωμα” ερχόταν από έναν άνθρωπο, που ποτέ δεν τσιγκουνευόταν το “μπράβο”. Αν άξιζες το “μπράβο”, στο 'δινε από καρδιάς. Κι όταν “άστραφτε και βρόνταγε”, τότε ήξερες ότι πήρες και πάλι αυτό που σου άξιζε. Σταράτα.
    Για τη γενιά των νεότερων κομμουνιστών, αυτός, που πια αναμετριόταν με την Ιστορία, είχε πάντα χρόνο. Να δείξει, να προτείνει, να συμβουλέψει, να ρωτήσει, να “πάρει γνώμες”.
    Η σοφία του Χαρίλαου δεν ήταν μόνον ότι ήξερε τι έλεγε και πώς το έλεγε. Ο Χαρίλαος ήταν σοφός, γιατί ήξερε να ακούει. Κέρδιζε με την απλότητα του ανθρώπου, που ποτέ δεν καμώθηκε ότι τα ξέρει όλα, αποδείχνοντας, έτσι, ότι ήξερε τα περισσότερα από όλους τους άλλους.
    Ο Χαρίλαος ήταν από κείνους, που στο 'δειχνε ότι πάντα σε είχε στην “έγνοια” του. Τον ένιωθες πλάι σου, όπως τη φροντίδα και τη ζεστασιά του δικού σου ανθρώπου. Ο Χαρίλαος είχε πάντα το νου του στην ορμήνια μην πέσεις σε κακοτοπιά. “Γνοιαζόταν” μη χάσεις το δρόμο, σου 'δειχνε τα “περάσματα”.
    Για μας, για τη γενιά των νεότερων κομμουνιστών, δεν ήταν ποτέ ο Φλωράκης. Ήταν ο “Χαρίλαος”. Ο καπετάνιος, ο αντάρτης, ο ηγέτης. Στρατηγός και στρατιώτης μαζί.
    Ήταν ο ΧαρίλαοςΟ δικός μας και όλης της Ελλάδας. Ήταν το “πρόσωπό” μας στην κοινωνία. Μας ρωτούσαν πώς πρέπει να είναι οι κομμουνιστές και μείς απαντούσαμε: “Να, όπως αυτός”! Ήταν η ιστορία του Κόμματός μας. Το καθάριο των οραμάτων μας. Τα τιμαλφή του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντός μας. Το διαβατήριο στα ταξίδια της συνείδησής μας. Ήταν το σύμβολο, η υπόληψη και η Τιμή μας».
    Αυτά γράφαμε πριν από 10 χρόνια στον δικό μας «αποχαιρετισμό» στον Χαρίλαο. Δεν έχουμε να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε ούτε μια λέξη. Μόνο ένα: Τώρα, με όλη την εμπειρία και τα γεγονότα που μεσολάβησαν, δέκα χρόνια μετά, καταλαβαίνουμε καλύτερα εκείνους τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου:
«Nα λείπεις – δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει, θα είσαι για πάντα
μέσα σ’ όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει,
 θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλο τον κόσμο…»

Σε διάταξη μάχης απέναντι στο λαϊκό εισόδημα και τα δικαιώματα περνούν οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ) μαζί και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενόψει της διαφαινόμενης κατάληξης της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας και μάλιστα στο αμέσως προσεχές διάστημα. Η «επόμενη μέρα», αποδείχνεται σπαρμένη από νέας κοπής αντιλαϊκά μέτρα, που έρχονται να συμπληρώσουν αυτά της προηγούμενης μνημονιακής περιόδου.
Στο επίπεδο του λεγόμενου «Brussels Group», η ατζέντα της διαπραγμάτευσης περιλαμβάνει τα ζητήματα του ΦΠΑ, τα Εργασιακά,το Συνταξιοδοτικό, τα «κόκκινα» δάνεια, το δημοσιονομικό κενό, σε συνδυασμό με τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα, καθώς και την «ανάλυση βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους, η οποία αποτελεί το προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή της πλευράς του ΔΝΤ στο επόμενο πρόγραμμα χρηματοδοτικής στήριξης.
Σε αυτό το πλαίσιο, επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι η ενιαία συμφωνία - «πακέτο», την οποία επιδιώκει και η συγκυβέρνηση, περιλαμβάνει τόσο την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του μνημονίου με τη σημερινή του μορφή, όσο και τη διαμόρφωση της επόμενης δανειακής σύμβασης, άρα και του νέου αντιλαϊκού προγράμματος, που θα κλιμακωθεί σε «μακροπρόθεσμο ορίζοντα». Κεντρικό ζητούμενο της διαπραγμάτευσης και επί της ουσίας η μοναδική «κόκκινη γραμμή», αποτελεί η ανάκαμψη του κεφαλαίου και μάλιστα σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής στενότητας για το ελληνικό αστικό κράτος.
Στρώνουν χαλί στη συμφωνία
Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας το έδαφος, αναδιπλώνεται σε «νέες» θέσεις, όπως:
-- Η «σκληρή γραμμή των εταίρων» προφανώς τους «δυσχεραίνει»...
-- Υπογραμμίζουν ότι πλέον απαιτείται να υπάρχει από όλους αντίληψη της κατάστασης, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί.
-- Σε αυτό το πλαίσιο, προβάλλει άμεσα η «ανάγκη για ρεαλιστική λύση», στο πλαίσιο της «αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας».
Αυτή είναι και η γραμμή που προβάλλεται πλέον από τη συγκυβέρνηση, μετά και τις συναντήσεις, που είχε ο πρωθυπουργός,Αλ. Τσίπρας, στη πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, στη Ρίγα της Λετονίας, με την καγκελάριο της Γερμανίας, Α. Μέρκελ, τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, καθώς και με τον επικεφαλής της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ.
Από την πλευρά του, ο Ζ. Κ. Γιούνκερ εκτίμησε ότι είναι εφικτή η επίτευξη συμφωνίας μέσα στο χρονικό πλαίσιο που έχει τεθεί. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η ολοκλήρωση διαφαίνεται για τις αρχές του Ιούνη, ενώ οι όποιες αποφάσεις θα επικυρωθούν σε έκτακτη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (συμβούλιο Γιούρογκρουπ).
Μάλιστα, στο πλαίσιο του «ρεαλισμού» του κεφαλαίου, εντός του οποίου κινείται η συγκυβέρνηση, καθώς και των εκβιασμών που πρόκειται να κλιμακωθούν από όλες τις πλευρές, το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Bloomberg» επικαλείται πηγές της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τις οποίες η Κομισιόν προετοιμάζει σχέδια έκτακτης ανάγκης για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στο ενδεχόμενο αποτυχίας των διαπραγματεύσεων.
Φοροεξαχρείωση με τον ΦΠΑ
Σύμφωνα με «διαρροές», από κυβερνητικές πηγές, στο «τραπέζι» έπεσε και νέα πρόταση από την πλευρά των «εταίρων» για την ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαού μέσω του ΦΠΑ. Φαίνεται ότι οι διαρροές αυτές αποτελούν επικοινωνιακού χαρακτήρα ελιγμούς, ενόψει των συγκλίσεων και της αναβάθμισης της φοροληστείας του λαού που διαφαίνεται πλέον και για το ζήτημα του ΦΠΑ. Ανεξάρτητα από τις όποιες αιτιάσεις και τους χειρισμούς όλων των εμπλεκόμενων μερών, αποδείχνεται με ξεκάθαρο τρόπο ο χαρακτήρας της διαπραγμάτευσης, που διενεργείται «εντός των τειχών» για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Συγκεκριμένα, τη διαμόρφωση δύο συντελεστών ΦΠΑ (στο 23% και στο 11%) φέρεται να έχουν βάλει στο αντιλαϊκό τραπέζι οι «θεσμοί» της τρόικας.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η νέα πρόταση που κατέθεσε χτες η συγκυβέρνηση σε επίπεδο «Brussels Group», αναφέρεται σε τρεις συντελεστές, με τον υψηλότερο στο 22% (με... «παραλλαγή» στο 23%, δηλ. όσο και σήμερα), το μεσαίο στο 14%και το «χαμηλό» στο 7%. Είναι φανερό ότι η διαδικασία σύγκλισης συνεχίζεται και βέβαια στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης φοροαφαίμαξης απέναντι στο εισόδημα των λαϊκών νοικοκυριών.
Ανεξάρτητα από την «κοπτοραπτική» και τα σενάρια για τη διαμόρφωση των συντελεστών και τις μετατάξεις των εμπορευμάτων, απόλυτα δεδομένη είναι η παραπέρα απογείωση των φόρων στη λαϊκή κατανάλωση, όπως απόλυτα δεδομένη είναι και η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που ισχύουν σήμερα σε νησιά του Αιγαίου.
«Πακέτο» αντιλαϊκών μέτρων
-- Σε ό,τι αφορά το Συνταξιοδοτικό, οι κυβερνητικές πηγές, προλειαίνοντας το έδαφος, κάνουν λόγο για τον περιορισμό των λεγόμενων «πρόωρων συνταξιοδοτήσεων», σηματοδοτώντας, επί της ουσίας, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που βρίσκεται μόνιμα στην ατζέντα με τις προτεραιότητες και της Κομισιόν. Αλλωστε, έχουν ήδη μιλήσει για «βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα» και εξέταση σ' αυτήν την κατεύθυνση του Ασφαλιστικού.
-- Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα» δάνεια των λαϊκών νοικοκυριών, είναι βέβαιο ότι αποσύρονται οι όποιες υποσχέσεις για προστασία από πλειστηριασμούς. Παράλληλα, η «διαχείριση με αποτελεσματικό τρόπο των μη εξυπηρετούμενων δανείων» αφορά στους τρόπους αποδέσμευσης των τραπεζών από επισφαλή δάνεια, προκειμένου να κατευθυνθούν κεφάλαια στις προτεραιότητες που αφορούν στη χρηματοδότηση των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων.
Παράλληλα, απομένουν απομένουν οι τελευταίες αντιλαϊκές πινελιές για τα ζητήματα που αφορούν:
Στο «πάγωμα» του κατώτατου μισθού στα σημερινά επίπεδα. Υπενθυμίζεται ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υποσχόταν να προχωρήσει σε μια πρώτη «αύξηση» από τον Οκτώβρη του 2015.
Παραμένει σε εφαρμογή η ρήτρα του «μηδενικού ελλείμματος» στις επικουρικές συντάξεις, εξέλιξη που σημαίνει παραπέρα διαδοχικές μειώσεις. Μάλιστα, εξετάζονται νέες «παρεμβάσεις» και για τις κύριες συντάξεις.
«Aναστέλλεται» η καταβολή του δώρου Χριστουγέννων (13η σύνταξη) για τους χαμηλοσυνταξιούχους για ποσά μέχρι 700 ευρώ, όπως προεκλογικά υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ με το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».
Σε ισχύ παραμένουν τα χαράτσια της «μνημονιακής περιόδου», ενώ στο ύψος του διατηρείται και το χαράτσι (ΕΝΦΙΑ) πάνω στη λαϊκή στέγη και τη μικρή περιουσία. Και για το Β' εξάμηνο του 2015 παραμένει, το ανύπαρκτο, επί της ουσίας, αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και συνταξιούχους, τα τέλη «αλληλεγγύης» και «επιτηδεύματος», η διάλυση της γκάμας των φοροελαφρύνσεων για τις στοιχειώδεις δαπάνες διαβίωσης της λαϊκής οικογένειας. Μάλιστα, για το λεγόμενο «τέλος αλληλεγγύης» εξετάζεται ακόμη και το ενδεχόμενο περαιτέρω διόγκωσης, ως «εφεδρεία» για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού.
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη των μονοπωλίων
Την ίδια ώρα, παρά και την εφαρμογή των πρόσθετων μέτρων, με την παραπέρα διόγκωση των αντιλαϊκών φόρων ετοιμάζει και την καρατόμηση των κρατικών κονδυλίων που σχετίζονται με την κάλυψη λαϊκών αναγκών.
Η «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου σηματοδοτείται και από νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπως:
Δίνεται συνέχεια στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και μάλιστα,σε πιο «στέρεη βάση». Η κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση αφορά, χωρίς περιστροφές, στη «θεαματική αποτυχία» να πιάσει τους εισπρακτικούς στόχους. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεσμεύεται να σεβαστεί όλα τα υπάρχοντα συμβόλαια, καθώς και να εργαστεί για την ολοκλήρωση των διαγωνισμών ιδιωτικοποίησης που βρίσκονται σε εξέλιξη. Αναφέρεται, εξάλλου, ότι η κρατική συμμετοχή στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις «θα βοηθήσει στη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση των Ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης», πρόβλεψη που ανοίγει δρόμο για πλήρη απαλλαγή του κεφαλαίου από ασφαλιστικές εισφορές...
«Καλύτερη στοχοθέτηση των κοινωνικών παροχών», με τηνεπανεξέταση και των εξαιρέσεων από τις γενικές διατάξεις του συνταξιοδοτικού συστήματος. Πρόκειται για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης σε κατηγορίες εργαζομένων, καθώς και για παραπέρα περικοπές κοινωνικών επιδομάτων σε κατηγορίες των λαϊκών στρωμάτων.
Θα προωθηθούν «αλλαγές» στη νομοθεσία για τη φορολογία εισοδήματος. Ταυτόχρονα, θα καταργηθούν οι διατάξεις που προβλέπουν εξαιρέσεις και απαλλαγές από τη φορολογία εισοδήματος, δηλαδή οι ελαφρύνσεις που έχουν απομείνει για στοιχειώδεις δαπάνες διαβίωσης.
«Διαρθρωτικές παρεμβάσεις», στην κατάρτιση και εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού (έσοδα - δαπάνες).
Πρόταση σχετικά με τη διανομή του «επενδυτικού πακέτου» Γιούνκερ, που αναλογεί στους ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους και τις ισχυρές επιχειρήσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένα προς ένα, όλα μαζί τα μείγματα της αντιλαϊκής πολιτικής, έρχονται να αλληλοσυμπληρώσουν τα δημοσιονομικά και τα χρηματοδοτικά κενά του κεφαλαίου και της πολιτικής του. Το όποιο «χαμήλωμα» του πήχη σε ένα αντιλαϊκό μέτρο σηματοδοτεί την εφαρμογή άλλου ή άλλων μέτρων «ισοδύναμης απόδοσης» για το κρατικό ταμείο.

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, σε ό,τι αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα του Δημοσίου. Στο τέλος του Μάρτη 2015, περιορίστηκαν στα 796,5 εκατ. ευρώ, από 2,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014. Στη συνέχεια, η συγκυβέρνηση προχώρησε στην αρπαγή της διαθέσιμης ρευστότητας ασφαλιστικών ταμείων και δημόσιων φορέων, με βασικό στόχο την αποπληρωμή των δόσεων εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους, στο «ακέραιο και εγκαίρως», όπως επίσης προβλέπεται στην αντιλαϊκή συμφωνία του Γιούρογκρουπ της 20ής του Φλεβάρη.
Στο μεταξύ, στη συνεδρίαση της περασμένης βδομάδας, το ΔΣ τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) αποφάσισε την αύξηση του ορίου χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών, μέσω του«έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας» (ELA), μόλις κατά 200 εκατ. ευρώ, στα 80,2 δισ. ευρώ (από 80 δισ. προηγουμένως). Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το αίτημα από την Τράπεζα της Ελλάδας ήταν η αύξηση του ορίου κατά 1 δισ. ευρώ, προκειμένου να καλυφθούν οι εκροές καταθέσεων.
Παράλληλα, η ΕΚΤ διατήρησε αμετάβλητο (χωρίς «κούρεμα») το ύψος των εγγυήσεων, επί των οποίων χορηγεί ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες, επισημαίνοντας ότι «θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών».
Εξάλλου, ο αμερικανικός «οίκος αξιολόγησης» «Moody's»υποβάθμισε σε «αρνητική» από «σταθερή» την προοπτική του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Εκτιμά πως οι εκροές καταθέσεων στο τελευταίο πεντάμηνο ξεπέρασαν τα 30 δισ. ευρώ,καθώς και ότι δεν αναμένεται να περιοριστούν τους επόμενους 12-18 μήνες. Ακόμη, αναφέρεται σε «μεγάλη πιθανότητα» επιβολής κεφαλαιακών περιορισμών και «παγώματος» των καταθέσεων.

«Κλειδώνει» η συμμετοχή του ΔΝΤ
«Ολοι οι δανειστές έλαβαν τις ελληνικές προτάσεις για συμφωνία και θα πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται με στόχο την άμεση επίτευξή της», δήλωσε η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ, επισημαίνοντας ότι «υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει ακόμη, για να υπάρξει συμφωνία για το ελληνικό ζήτημα». Με το βλέμμα στραμμένο στη διαχείριση του κρατικού χρέους, επισήμανε: «Θα πρέπει να είναι μια συνολική προσέγγιση, όχι μια γρήγορη και πρόχειρη δουλειά».
Από την πλευρά του, εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών ξεκαθάρισε ότι η «συμμετοχή του ΔΝΤ είναι απολύτως δεδομένη», διαψεύδοντας τις περί του αντιθέτου πληροφορίες για συμφωνία χωρίς την πλευρά του ΔΝΤ και βέβαια του ρόλου που θα κατέχει στην εξειδίκευση των αντιλαϊκών μέτρων της «επόμενης μέρας».
Παράλληλα, το ΔΝΤ έχει ενημερώσει την Ευρωζώνη και την ελληνική κυβέρνηση ότι πρέπει να επανέλθει ο «κλασικός τρόπος» επιθεώρησης, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την «αξιολόγηση» που διενεργεί το ίδιο.

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Στα μονοπώλια οι νευραλγικές υποδομές
Στην επιβεβαίωση των πληροφοριών σχετικά με τους σχεδιασμούς και τα παζάρια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την ιδιωτικοποίηση στρατηγικών υποδομών της χώρας, προχώρησε χτες η εταιρεία«Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι», η οποία εκδηλώνει ενδιαφέρον για τη συνδυασμένη ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της επισκευαστικής«ROSCO» και του λιμανιού της Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ).
Ο επικεφαλής των «Ρωσικών Σιδηροδρόμων», Β. Γιακούνιν, δήλωσε σχετικά ότι «κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τον Βλ. Πούτιν, ο Αλ. Τσίπρας επιβεβαίωσε ότι οι "Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι" ενδιαφέρονται δικαιωματικά και συμφώνησε οι επαφές αυτές να συνεχιστούν, επομένως συνεχίζουμε την εργασία μας».
Παράλληλα, με την κατάθεση των «δεσμευτικών προσφορών» από τα μονοπώλια που τον διεκδικούν και στόχο την ανάδειξη του πλειοδότη «στρατηγικού επενδυτή», μέχρι τις αρχές Οκτώβρη 2015 συνεχίζεται η διαδικασία για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη βδομάδα, το ΤΑΙΠΕΔ ενημέρωσε και επίσημα τους ενδιαφερόμενους «επενδυτές» σχετικά με τους όρους εκχώρησης (51% σε πρώτη φάση και ακόμη 16% σε ορίζοντα πενταετίας).
Στο αμέσως προσεχές διάστημα, αναμένεται και η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, που ξεκίνησε με την προηγούμενη συγκυβέρνηση. Νέος ιδιοκτήτης αναλαμβάνει η γερμανική εταιρεία διαχείρισης αεροδρομίων«Fraport».
Επίσης, αναμένεται και η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, που ξεκίνησε με την προηγούμενη συγκυβέρνηση. Νέος ιδιοκτήτης αναλαμβάνει η γερμανική εταιρεία διαχείρισης αεροδρομίων «Fraport».
Επιπλέον, «υπό εξέταση» είναι και η ιδιωτικοποίηση του παλιούαεροδρομίου του Ελληνικού.
Κινητικότητα εμφανίζεται και για το ΔΕΣΦΑ, με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να σχεδιάζει την πώληση του 49% στην αζέρικη«Socar», έναντι του 69% που προγραμματιζόταν αρχικά. Να σημειωθεί ότι σε εξέλιξη βρίσκεται η «έρευνα σε βάθος» που διενεργεί η Κομισιόν, προκειμένου να διαπιστωθεί το κατά πόσο η προτεινόμενη εξαγορά του ΔΕΣΦΑ από τη «Socar» είναι συμβατή με τους κανόνες της ΕΕ περί συγχωνεύσεων.

Αντιλαϊκή συμφωνία με τη στήριξη των ΗΠΑ
Τη στήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργόςΑλ. Τσίπρας, σε επικοινωνία που είχε, προχτές Παρασκευή, με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ,Τζ. Λιου.
Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κάλεσε τον Αλ. Τσίπρα να καταλήξει γρήγορα σε συμφωνία με τους διεθνείς πιστωτές και προειδοποίησε ότι η αποτυχία να καταλήξουν γρήγορα σε συμφωνία, θα προκαλούσε«άμεσες δυσκολίες για την Ελλάδα και αβεβαιότητες για την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία ευρύτερα», ανέφερε σε ανακοίνωσή του αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών.
Επίσης, στο πλαίσιο της συνάντησης με την υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Β. Νούλαντ, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Π. Καμμένος, σε δηλώσεις του από την Ουάσιγκτον, ζήτησε την παρέμβαση των ΗΠΑ προς το ΔΝΤ, προκειμένου να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η διαδικασία των διαβουλεύσεων.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget