01/28/17
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Από τη συνάντηση των ...ευαίσθητων ηγετών στο Νταβός της Ελβετίας
Μετά την πραγματοποίηση της 47ης διοργάνωσης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (17 - 20 Γενάρη) στο Νταβός της Ελβετίας με κεντρικό θέμα «Μια υπεύθυνη ηγεσία που δίνει απαντήσεις», οι διοργανωτές δίνουν τα βασικά συμπεράσματά τους. Αυτό που προβάλλεται ιδιαίτερα από τις τοποθετήσεις αστών πολιτικών και τα τραπέζια συζητήσεων όπου συμμετείχαν μαζί με εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων είναι ότι... όσοι παίρνουν τις αποφάσεις πρέπει να είναι κοντά στις ανάγκες των απλών ανθρώπων για να μην αφήνεται χώρος στους λαϊκιστές (με αφορμή την ανησυχία για την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ και την απόφαση των Βρετανών για έξοδο από την ΕΕ, όπως και την άνοδο εθνικιστικών δυνάμεων ενόψει εκλογών σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία και πιθανόν Ιταλία). Επίσης, σημειώνεται ότι ...η παγκοσμιοποίηση - και όχι μέτρα εθνοκρατικού προστατευτισμού - πρέπει να τους συμπεριλαμβάνει όλους, ή ότι χρειάζεται «δίκαιη αναδιανομή του πλούτου», όπως και καταπολέμηση των διακρίσεων, ή ιδέες για την αντιμετώπιση της πείνας, της δίψας κ.λπ.
Οι θύτες ...να αφουγκράζονται τα θύματα, ή, αλλιώς, πιο «ανθρώπινη» εκμετάλλευση
Αυτό που εκπέμπεται από τους τεχνοκράτες του Φόρουμ με δήθεν αυτοκριτική διάθεση είναι ότι χρειάζεται να υπάρξει κλείσιμο της τεράστιας εισοδηματικής ψαλίδας με αποφάσεις των πολιτικών αλλά και των επιχειρήσεων. Γίνονται αναφορές στη «χαμένη μεσαία τάξη», σ' έναν «κοινωνικό συμβιβασμό πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε ο δυτικός κόσμος μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» και εκφράζεται ανησυχία γιατί σήμερα έχει διαμορφωθεί μια τεράστια κοινωνική διαφοροποίηση με μια «πάμπλουτη ελίτ (σ.σ. τους ίδιους που ήταν στο Νταβός) και, από την άλλη, μια οργισμένη, απογοητευμένη μεσαία τάξη, που διαφέρει ελάχιστα από τα φτωχά στρώματα». Πάνω σε αυτήν τη βάση σημειώνεται ότι «η πολιτική ελίτ δεν είδε αυτό που ερχόταν με τη νίκη Τραμπ και το Brexit, γιατί ήταν μακριά από τον πραγματικό κόσμο» και προστίθεται με νόημα ότι «οι άνθρωποι πρέπει να συμμετέχουν στις αποφάσεις».
Μάλιστα, ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Χάρβαρντ Μάικλ Σάντελ ανέπτυξε τη θεωρία του «skyboxification of society», δηλαδή περί «κοινωνίας όπου λόγω των ανεξέλεγκτων αγορών έχουν μεγαλώσει οι κοινωνικές διαφορές», κάτι που «καταστρέφει τη δημοκρατία και τον υγιή καπιταλισμό». Ο σύμβουλος του Τραμπ Αντονι Σκαραμούτσι ...αυτοκριτικά, είπε ότι ο ίδιος αν και μεγάλωσε σε μια οικογένεια της μεσαίας τάξης, όταν απέκτησε πλούτο «αποκόπηκε από τον απλό κόσμο».
Η Βρετανίδα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, επίσης, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι «αν οι κανονικοί (mainstream) πολιτικοί δεν μάθουν να ακούνε τους απλούς ανθρώπους, τότε η τάση της ανόδου του εθνικισμού θα συνεχιστεί».
Ετσι, με έναν «εύπεπτο» τρόπο επιχειρείται να φτιαχτεί το ψεύτικο δίπολο για τους λαούς: «Αστική δημοκρατία με έλεγχο και αρχές απέναντι ...στις ανεξέλεγκτες αγορές που δεν έχουν ηθικούς φραγμούς».
Το όλο σχήμα αξιοποιείται για να εγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις στη χίμαιρα ότι μονόδρομος για τη ζωή τους είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση, που μπορεί να γίνει πιο ανθρώπινη. Δηλαδή, να πιστέψουν ότι είναι μονόδρομος τον κοινωνικό πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι να τον ιδιοποιούνται οι εκμεταλλευτές τους, κάτοχοι των μέσων παραγωγής και άντε αυτοί να παίρνουν κάποια ψίχουλα παραπάνω. Είναι αυτό που βλέπουμε να λανσάρεται και στη χώρα μας και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, από φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες και κάθε είδους οπορτουνιστές και συμβιβασμένους με το σύστημα εκμετάλλευσης, ότι δήθεν για να ζήσουν οι εργάτες πρέπει να υπάρχουν οι καπιταλιστές για να τους δίνουν δουλειά και άρα από την καπιταλιστική ανάπτυξη έχουν να προσδοκούν και οι ίδιοι. Ομως, η εγχώρια και διεθνής πείρα αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού. Το δίχρονο διακυβέρνησης του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ το αποδεικνύει περίτρανα, όπως και άλλα παραδείγματα στη Λατινική Αμερική ή ακόμα και στην καπιταλιστικοποιημένη Κίνα.
Προβληματισμοί για το μέλλον της εργασίας
Ταυτόχρονα, έντονες συζητήσεις έγιναν στο Νταβός για το «μέλλον της εργασίας» αφού τα αστικά επιτελεία βλέπουν να διευρύνεται η απώλεια θέσεων εργασίας λόγω της συνεχώς διευρυνόμενης ένταξης στην παραγωγή των επιτευγμάτων της τεχνολογίας και της επιστήμης (αυτοματοποίηση, ρομπότ, «έξυπνες» μηχανές κ.λπ.), η λεγόμενη «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση». Και σε αυτό το ζήτημα γίνονται εκκλήσεις στις αστικές κυβερνήσεις και τον ιδιωτικό τομέα να κάνουν προσπάθεια να μειώσουν τις επιπτώσεις στην ανεργία και προτείνονται επανακατάρτιση του εργατικού δυναμικού, απόκτηση των δεξιοτήτων που θα απαιτούν τα νέα μέσα παραγωγής. Ομως, και πάλι κάποιοι θα περισσεύουν σε μια οικονομία όπου τα πάντα γίνονται για το κέρδος και όχι για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Εκεί λοιπόν έρχεται η ...ιδέα του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», που έπεσε και στο Νταβός, το οποίο δήθεν θα εξασφαλίζει τα προς το ζην και ταυτόχρονα ο άνεργος που θα παίρνει το επίδομα, θα μπορεί, χωρίς να το χάνει, να βρίσκει και μια συμπληρωματική δουλειά, συνήθως μερικής απασχόλησης. Στόχος τέτοιων προτάσεων, που γίνονται σε πολλές χώρες, είναι πρωταρχικά να συγχωνευτούν διάφορα επιδόματα, να εξοικειωθούν οι άνεργοι με την μισο-ζωή μισο-δουλειά, να περάσουν πιο μαζικά η μερική απασχόληση, τα μηδενικά συμβόλαια, το σύγχρονο δουλεμπόριο των ενοικιαζόμενων εργαζομένων για όσο θέλουν οι εργοδότες, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, της δουλειάς με δικαιώματα. Δηλαδή, με άλλα λόγια, αντί τα επιστημονικά επιτεύγματα να αξιοποιούνται για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, γίνονται και πάλι μέσο υποδούλωσης. Και αυτό συμβαίνει γιατί οι παραγωγικές δυνάμεις δεν μπορούν να αποδώσουν για την κοινωνική πλειοψηφία αφού εντάσσονται στο πλαίσιο των εκμεταλλευτικών παραγωγικών σχέσεων. Ομως, αυτή η ραγδαία εξελισσόμενη πραγματικότητα της επιστήμης και της τεχνικής κάνει όλο και πιο αναγκαίο το πέρασμα σε μια ανώτερη κοινωνική οργάνωση, που απαλλαγμένη από την καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής απελευθερώνει τεράστιες δυνατότητες, απελευθερώνει τον ίδιο τον εργαζόμενο. Με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον επιστημονικό σχεδιασμό, τον εργατικό έλεγχο και στόχο της παραγωγής την ολόπλευρη ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μπορεί και οι ώρες της δουλειάς να μειωθούν και οι εργάτες να έχουν περισσότερο χρόνο για την άσκηση και τον έλεγχο της δικής τους λαϊκής εξουσίας. Αυτή η σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία θα ξεβράζει τους κηφήνες και κάθε εκμεταλλευτή και θα προάγει την κοινωνική αλληλεγγύη και την αμοιβαία συνεργασία μεταξύ των λαών. Αυτό όμως είναι ακριβώς που θέλουν να σβήσουν από τον ορίζοντα των λαών οι καπιταλιστές, που μετείχαν στα συμπόσια στο Νταβός.
Επαναπροσδιορισμός του ρόλου των ΗΠΑ σε σχέση με την Κίνα
Χαρακτηριστική ήταν από γεωστρατηγικής πλευράς επίσης η παρέμβαση (μέσω τηλεδιάσκεψης) της παλιάς «καραβάνας» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού Χένρι Κίσινγκερ (93 χρόνων σήμερα), συμβούλου ασφαλείας από το 1969 έως το 1974 και πρώην υπουργού Εξωτερικών, 1974 - 1977, πρωτεργάτη στη στήριξη δικτατοριών (σε Ελλάδα, Χιλή και αλλού) και της προσέγγισης ΗΠΑ - Κίνας, ο οποίος στη συνέχεια δημιούργησε ίδρυμα στρατηγικών μελετών. Ο Κίσινγκερ, που έχει συναντηθεί με τον Τραμπ, σημείωσε την ανάγκη η νέα αμερικανική ηγεσία να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα, την Ευρώπη και τη Ρωσία και «να βρει το νέο ρόλο τους που θα απαντάει στις ανάγκες της σημερινής εποχής, όπου παρατηρείται μια απώλεια του αναμφισβήτητου ηγετικού τους ρόλου και να προσδιορίσει πού οι ΗΠΑ μπορούν να πρωτοστατήσουν, πού πρέπει να συμβάλουν και με αυτή τη διαδικασία να βοηθήσει στη δημιουργία της διεθνούς τάξης».
Μάλιστα, τόνισε ότι η παρέμβαση του Κινέζου Προέδρου, Σι Τζινπίνγκ, στο Νταβός ήταν «καθοριστικής σημασίας». Θυμίζουμε ότι ο Κινέζος Πρόεδρος (για πρώτη φορά συμμετείχε ο ανώτατος Κινέζος ηγέτης στο Φόρουμ) εμφανίστηκε ως ο μεγαλύτερος υπερασπιστής της «οικονομικής παγκοσμιοποίησης» και απέδωσε τα «προβλήματα στην οικονομία και τη χρηματοπιστωτική κρίση» στη «με κάθε κόστος επιδίωξη του κέρδους και την έλλειψη ρύθμισης στην αγορά», ενώ πρότεινε τον «αναπροσανατολισμό της παγκοσμιοποίησης ώστε να μη δημιουργεί αποκλεισμό». Επίσης, είπε ότι η χώρα του, στην οποία κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις, είναι «ανοιχτή σε επενδύσεις» και «θέλει την πρόοδο όλων» σε έναν «πολυπολικό κόσμο». Ετσι, ο Κίσινγκερ χαρακτήρισε την παρέμβαση αυτή «τη θεώρηση της Κίνας για την παγκοσμιοποίηση στην οικοδόμηση της νέας τάξης πραγμάτων» και πρόσθεσε με νόημα ότι «ένα από τα προβλήματα - "κλειδιά" της σημερινής περιόδου είναι ότι η διεθνής τάξη την οποία γνωρίζαμε έως τώρα αποδιοργανώνεται και κάνουν την είσοδό τους νέα στοιχεία από την Ασία και τον αναπτυσσόμενο κόσμο».

Ταυτόχρονα, μιλώντας για τις διατλαντικές σχέσεις ο Κίσινγκερ σημείωσε με έμφαση: «Δεν νομίζω ότι είναι ξεπερασμένες, αντίθετα είναι ζωτικής σημασίας. Αυτό που χρειάζεται να επανεξεταστεί είναι η αρμοδιότητα και ευθύνη των θεσμών τους. Η διατλαντική εταιρική σχέση πρέπει να αναδομηθεί, αλλά είναι κομβικό ζήτημα για την αμερικανική και ευρωπαϊκή πολιτική». Η παρέμβαση αυτή την τελευταία μέρα των συζητήσεων στο Νταβός έχει σημασία για να κατανοηθεί η ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των προσωρινών αξόνων και συμμαχιών που δημιουργούνται, με ίδιο και απαράλλακτο σκοπό, την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων έναντι ανταγωνιστών στην κοινή στρατηγική της διατήρησης του συστήματος εκμετάλλευσης. Η ενδεχόμενη «προσέγγιση» της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς τη Ρωσία (όπως τη δεκαετία του 1960 με την Κίνα ενάντια στην ΕΣΣΔ) επιχειρεί να περιορίσει την Κίνα, που απειλεί την κυριαρχία των ΗΠΑ στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Οι άξονες και αντιάξονες των καπιταλιστών εγκυμονούν μόνο νέους κινδύνους για τους λαούς και κάνουν πιο επιτακτική την πάλη για την οριστική ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων παντού.

Το σύνθημα του Αμόν χαρακτηριστικό στην προσπάθεια χειραγώγησης του λαού:
«Κάνε την καρδιά της Γαλλίας να χτυπήσει»
Η περίπτωση του Μπενουά Αμόν, ενός ακόμα φιλόδοξου «αριστερού» υπερασπιστή των σύγχρονων αναγκών του γαλλικού κεφαλαίου
Οι τελευταίες εξελίξεις στο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας (Parti Socialiste de France - PSF) αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο τη ρευστότητα στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας, τις βαθιές αντιθέσεις που εκδηλώνονται στο εσωτερικό της ντόπιας αστικής τάξης, τις έντονες διεργασίες που συνεχίζονται καθώς το ντόπιο κεφάλαιο αναζητά προσωπικό ικανό να υπερασπιστεί τα στρατηγικά του συμφέροντα, στο φόντο της ραγδαίας όξυνσης του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, και εντός Ευρώπης (και ΕΕ) και γενικότερα. Φυσικά οι «εναλλακτικές» του κεφαλαίου στη Γαλλία δεν περιλαμβάνουν μόνο τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά και τους νεοφιλελεύθερους των Ρεπουμπλικανών του Φρ. Φιγιόν, ή τον «ανεξάρτητο» πρώην πρωθυπουργό Εμ. Μακρόν, ή τη «λάιτ αριστερά» του σοσιαλδημοκράτη Ζ. Λ. Μελανσό και επίσης τη «λάιτ» ακροδεξιά του Εθνικού Μετώπου της Μ. Λεπέν, η οποία προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις.
Ωστόσο, σήμερα θα ασχοληθούμε περισσότερο με την περίπτωση του «αουτσάιντερ» Μπενουά Αμόν στον α' γύρο των προκριματικών εκλογών για το προεδρικό χρίσμα των Σοσιαλιστών, που η πρώτη θέση που πήρε θεωρήθηκε «έκπληξη» από πολλούς. Ο Αμόν ήταν υπουργός Παιδείας που τον Αύγουστο του 2014 βρέθηκε εκτός της κυβέρνησης Ολάντ - Βαλς (όπως και ο μέχρι τότε υπουργός Οικονομίας Αρνό Μοντεμπούργκ), ουσιαστικά μετά από διαφωνίες για τον τρόπο «αντίστασης» στη γερμανική ηγεμονική θέση στην Ευρώπη.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αυριανού β' γύρου και το αν τελικά θα είναι ο Αμόν που θα εκπροσωπήσει το PSF στις προεδρικές εκλογές του Απρίλη και του Μάη, οι προτάσεις του αντανακλούν την «κινητικότητα» που δυναμώνει προκειμένου το γαλλικό κεφάλαιο να ανακτήσει ορμή και προβάδισμα, στην αναμέτρησή του με αντίπαλα μονοπωλιακά κέντρα.
Στόχος το προβάδισμα σε κλάδους με «μέλλον»
Στο πρόγραμμά του, ο Αμόν εστιάζει στην αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), θέτοντας ως στόχο την ανάπτυξή τους κατά 50% μέχρι το 2025. Μιλά για «έξοδο της Γαλλίας από το ντίζελ με ορίζοντα το 2025», αλλά και για «αναβίωση της Ευρώπης μέσω της ενεργειακής μετάβασης», εκτιμώντας ότι οι λεγόμενες «εναλλακτικές» μορφές Ενέργειας μπορούν να δώσουν διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, αλλά και νέα πλεονεκτήματα στην ευρύτερη ενδοϊμπεριαλιστική αναμέτρηση που αφορά τον όσο το δυνατόν πιο φτηνό και άμεσο ενεργειακό ανεφοδιασμό.
Σε αυτή τη βάση, ο Αμόν υπόσχεται «ένα πλάνο επενδύσεων ενός τρισεκατομμυρίου επικεντρωμένου στην οικολογική μετάβαση και με προορισμό κατά προτεραιότητα στις ζώνες της Ευρώπης που βρίσκονται στην πιο μειονεκτική θέση». Κι αφού στοχοποιεί αγορές για λογαριασμό φυσικά των γαλλικών μονοπωλίων, δεν παραλείπει να σημειώσει και ότι χρειάζεται να διαμορφωθεί «η σήμανση των ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων προς τις πράσινες επενδύσεις χάρη σε μηχανισμούς χορήγησης κινήτρων και την κατάργηση όλων των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα».
Αντίστοιχο βάρος έχει στο πρόγραμμα του Αμόν η πριμοδότηση πιο «οικολογικών», «φιλικών προς τη φύση» τεχνικών στην αγροτική παραγωγή, που συνδέεται και με την προσπάθεια μεγάλων μονοπωλίων στον κλάδο των Τροφίμων να εκτοπίσουν ανταγωνιστές τους. Ο Αμόν μιλά για «πρόγραμμα αγροτικών επενδύσεων ώστε να υποστηριχτούν τα σχέδια αγροοικολογικής ανάπτυξης, τα "σύντομα κυκλώματα" (σ.σ. "circuits courts") και οι συνεταιρισμοί», με το βλέμμα στραμμένο και στο μεγάλο πλήγμα που έχουν υποστεί οι γαλλικές εταιρείες του χώρου από αντίστοιχες (ειδικά, αλλά όχι μόνο) γερμανικές και αναζητούν επίμονα τρόπους «επιστροφής» με αξιώσεις, έστω σε ορισμένους από τους τομείς της αγροτικής παραγωγής και φυσικά της αγροτικής βιομηχανίας.
Ενδεικτική είναι η συζήτηση που διευρύνεται και στη Γαλλία για το κατά πόσο η σύντμηση του «κύκλου διακίνησης» ενός προϊόντος, με τη μεσολάβηση ενός μόνο «ενδιάμεσου» μεταξύ παραγωγού και πωλητή, μπορεί να δώσει απάντηση στη μεγάλη «κρίση» που μαστίζει και το συγκεκριμένο χώρο. Βεβαίως, όταν η καθετοποίηση της αγροτικής παραγωγής οργανώνεται στη βάση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, όσο κι αν ...μικρύνει ο κύκλος της «διακίνησης», κερδισμένα βγαίνουν τα μεγάλα μονοπώλια που με τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, που νομοτελειακά προχωρά σε κάθε κλάδο, μπορούν να ελέγξουν ολόκληρη τη διαδικασία παραγωγής και διάθεσης αγροτικών προϊόντων, καθορίζοντας την επάρκεια και την ποιότητά τους με μόνο κριτήριο το δικό τους μέγιστο κέρδος. Οι «συνεταιρισμοί» για τους οποίους κόπτεται (και) ο Αμόν, στη Γαλλία δεν αντιστοιχούν παρά σε μεγάλες επιχειρήσεις που πρωτοστατούν στο δραστικό ξεκλήρισμα μικροπαραγωγών.
Με φόντο τις συγκεκριμένες κινήσεις για το «άνοιγμα» του γαλλικού κεφαλαίου σε τέτοιους τομείς, ο Αμόν προτάσσει, άλλωστε, και τη συγκράτηση του ελλείμματος κάτω του 3% του ΑΕΠ, ζήτημα που ειδικά τα τελευταία χρόνια αποτελεί πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης στην ΕΕ. «Πρέπει να γίνουν σημαντικές επενδύσεις για την ενεργειακή μετάβαση και τη μετάβαση του αναπτυξιακού μας μοντέλου» εξηγεί, αποτυπώνοντας την επιμονή της γαλλικής πλουτοκρατίας να διασφαλίσει μεγαλύτερη «ευελιξία» για επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Προτεραιότητα η ενίσχυση της Αμυνας
Στην τηλεμαχία της περασμένης Τετάρτης, ο Αμόν χαρακτήρισε «απαράδεκτο» οι δαπάνες για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της ιμπεριαλιστικής Γαλλίας να «μπαίνουν στο κάδρο του δημόσιου ελλείμματος» και τάχτηκε υπέρ της δημιουργίας και δεύτερου αεροπλανοφόρου.
Είναι χαρακτηριστικές, άλλωστε, οι επισημάνσεις στο ίδιο το πρόγραμμα του Αμόν. Εκεί ξεκαθαρίζει ότι θέλει να εξαιρέσει «τον προϋπολογισμό της Αμυνας από τον υπολογισμό του ελλείμματος με τα κριτήρια του Μάαστριχτ» και επισημαίνει όλο νόημα: «Με την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, η Γαλλία θα είναι η μόνη χώρα (ικανή) να διεξάγει μια σημαντική προσπάθεια σχετικά με τον προϋπολογισμό στον τομέα της Αμυνας. Διότι η γαλλική Αμυνα εγγυάται τη δική μας προστασία, αλλά και την προστασία όλων των Ευρωπαίων (...) σε ένα πλαίσιο στο οποίο η Αμερική του Τραμπ θα αποδεσμευτεί από την ευρωπαϊκή ήπειρο, η ΕΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να αποκτήσει τα μέσα της στρατηγικής και επιχειρησιακής της αυτονομίας».
Με λίγα λόγια, το «αριστερό» - κατά πολλούς - φαβορί για το χρίσμα των Σοσιαλιστών υπόσχεται ότι δεν θα παζαρέψει το ρόλο του γαλλικού κεφαλαίου στις γεωστρατιωτικές κόντρες που οξύνονται, παράλληλα με τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων για τον έλεγχο αγορών και πρώτων υλών.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Αμυνα ξεχωρίζει τόσο στο πρόγραμμα του Μ. Βαλς (του πρώην πρωθυπουργού και αντιπάλου του Αμόν στον αυριανό β' γύρο), αλλά και του Φρανσουά Φιγιόν (υποψήφιου των Ρεπουμπλικανών για τις προεδρικές εκλογές). Ο πρώτος λέει ότι οι «αμυντικές» δαπάνες πρέπει να αυξηθούν στο 2% του ΑΕΠ, ώστε να αναλάβει η χώρα «τις ευθύνες της». Ο δεύτερος διατυπώνει προτάσεις και για την ΕΕ, προσδοκώντας ασφαλώς αυξημένα οφέλη για το γαλλικό κεφάλαιο, σημειώνοντας την ανάγκη «να χτίσουμε μια ευρωπαϊκή βιομηχανία και να δημιουργήσουμε ένα ταμείο που θα συγκεντρώνει και θα χρηματοδοτεί τις δαπάνες για τις επεμβάσεις στο εξωτερικό».
Προτάσεις με παγίδες για το λαό
Μεγάλη σημασία δίνει ο Αμόν και σε ζητήματα «ασφάλειας» στο εσωτερικό της χώρας, στο πλαίσιο βέβαια που ειδικά μετά τις πολύνεκρες επιθέσεις του Νοέμβρη του 2015, ξεδιπλώνονται πολλές αντιλαϊκές μεθοδεύσεις. Ετσι, εστιάζει στην ενίσχυση των «μέσων της αστυνομίας και της χωροφυλακής με την αντικατάσταση όλων των θέσεων που μένουν κενές από συνταξιοδοτήσεις», αλλά και (!) «τη δημιουργία 1.000 θέσεων το χρόνο (στη διάρκεια της 5ετίας)». Επίσης, προτείνει και την καθιέρωση ειδικού πριμ για όλους όσους υπηρετούν σε «δύσκολες ζώνες».
Οσον αφορά τα Εργασιακά, ο Αμόν αναφέρει διάφορα περί μείωσης των ωραρίων εργασίας, συνδέοντας προτάσεις για 4 μέρες εργασίας με την καθιέρωση «διαπραγμάτευσης για τη μείωση του χρόνου εργασίας», που θα ξεκινήσει από τους κλάδους «ώστε καθένας να μπορέσει να αξιολογήσει αν τη χρειάζεται» (σ.σ. τη μείωση του ωραρίου). Προτάσεις που χωρίς ρητή διασφάλιση ολοκληρωμένων και σταθερών μισθολογικών, ασφαλιστικών και άλλων εργασιακών δικαιωμάτων, κάλλιστα μπορούν να συνδεθούν και με την επιθυμητή «ευελιξία» της μεγαλοεργοδοσίας να κάνει τις συνθήκες εργασίας εντελώς «λάστιχο», ανάλογα με το εύρος του κύκλου της παραγωγής στις αντίστοιχες μονάδες της.
Τέλος, μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει με την πρόταση του Αμόν για την καθιέρωση «καθολικού εισοδήματος», τη χορήγηση δηλαδή ενός ποσού που σταδιακά θα γενικευτεί για τον πληθυσμό. Αντίστοιχες προτάσεις έχουν εμφανιστεί σε χώρες όπως η Φινλανδία, όπου οι εμπνευστές της υποστηρίζουν ότι εάν εξασφαλιστεί στους πολίτες ένα βασικό εισόδημα ικανό για τα στοιχειώδη, τότε αυτοί θα γίνουν πιο ανοικτοί π.χ. στο να αναλάβουν μορφές ευέλικτης εργασίας (ημιαπασχόληση, zero-hour κ.ά.). Μάλιστα, τέτοιες προτάσεις συνδέονται και με επισημάνσεις για την «απλοποίηση» του συστήματος Πρόνοιας, αφού μια σειρά επιδόματα μπορούν να «συμπτύσσονται» σε ένα, με αποτέλεσμα πολύ πιθανά να ανταποκρίνεται και στον πάγιο στόχο των αστικών κυβερνήσεων για «εξυγίανση των δημοσίων δαπανών».
Το πώς ακριβώς θα διαμορφωθούν τέτοιες προτάσεις στη Γαλλία, μένει να το δούμε. Ωστόσο, η πείρα και από το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» στην Ελλάδα αναδεικνύει ότι όχι απλά πρόκειται για ψίχουλα, αλλά και ότι ενώ αυτά προσφέρονται από τη μια πλευρά, από την άλλη η αρπαγή λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων αποκτά τη μορφή χιονοστιβάδας.
Πάντως, η διατύπωση τέτοιων προτάσεων από αστούς πολιτικούς που λανσάρονται ως «εναλλακτικοί» δεν είναι τυχαία, σε μια εποχή που μεγαλώνουν οι απαιτήσεις για το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, για την ικανότητά του να χειραγωγεί και να εγκλωβίζει λαϊκά στρώματα στη μιζέρια και την αποδοχή της αντιλαϊκής θύελλας ως «αυτονόητης».


ο ισχυρό μπλόκο της Νίκαιας που στήθηκε προχτές αποτελεί και φέτος το επίκεντρο του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς
Εχοντας σταθερά στο αγωνιστικό στόχαστρό τους την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και την ΚΑΠ της ΕΕ, την οποία στηρίζουν όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, οι μικρομεσαίοι αγρότες δυναμώνουν τα υπάρχοντα και στήνουν νέα μπλόκα σ' όλη την Ελλάδα, αυξάνοντας την αγωνιστική πίεση για ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
Νέα τρακτέρ καταφθάνουν στο ισχυρό μπλόκο της Νίκαιας
Το ισχυρό μπλόκο της Νίκαιας, που αποτελεί το επίκεντρο του αγώνα τους, ενισχύεται και με άλλα τρακτέρ που καταφτάνουν από χωριά της Θεσσαλίας, ενώ από σήμερα ξεκινούν οι αποκλεισμοί της οδικής κυκλοφορίας στην Εθνική Οδό Αθήνας - Θεσσαλονίκης για το διάστημα που θα πραγματοποιούνται οι προγραμματισμένες συνελεύσεις των αγροτών του μπλόκου, στις οποίες θα γίνεται ενημέρωση, συζήτηση και θα παίρνονται αποφάσεις για την πορεία του αγώνα.
Οι εργασίες για την οργάνωση της ζωής στο μπλόκο (στήσιμο καταλυμάτων, εξασφάλιση αναγκαίων ειδών για σίτιση και θέρμανση, συγκρότηση επιτροπών χωριών ανά νομό και επιτροπής του μπλόκου κ.λπ.) ολοκληρώνονται και από σήμερα ξεκινούν και οι επισκέψεις στο χώρο του μπλόκου εκπροσώπων εργατικών σωματείων και μαζικών φορέων από τη Θεσσαλία, αλλά και από άλλες περιοχές της χώρας, προκειμένου να εκφραστεί, επιτόπου, η εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη και ενεργός στήριξη στον αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών.
Παράλληλα, συνεχίζονται οι προσπάθειες στα χωριά για να έρθουν κι άλλοι αγρότες, με τα τρακτέρ, στο μπλόκο, καθώς και για την ενημέρωση του θεσσαλικού λαού σχετικά με το πλαίσιο αιτημάτων και το σκοπό του αγώνα.
Οπως τονίζουν τα στελέχη του οργανωμένου αγροτικού κινήματος σε δημόσιες παρεμβάσεις, αλλά και σε συναντήσεις με οργανώσεις εργαζομένων και άλλους μαζικούς φορείς της περιοχής, πρόκειται για αιτήματα που αφορούν στην ίδια την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων, οι οποίοι απειλούνται με ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα, καθώς τα μέτρα που εφαρμόζονται, στο πλαίσιο των μνημονίων και της νέας ΚΑΠ της ΕΕ, οδηγούν σε επιτάχυνση της συγκέντρωσης της γης, της παραγωγής και της εμπορίας των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στα χέρια μιας χούφτας μεγαλοαγροτών - καπιταλιστών.
Ταυτόχρονα, επισημαίνουν ότι οι αγωνιζόμενοι αγρότες δεν βγαίνουν στα μπλόκα ζητώντας κάποια «προνομιακή μεταχείριση» σε σχέση με άλλους που πλήττονται το ίδιο βαριά από την αντιλαϊκή πολιτική - όπως ψευδώς ισχυρίζεται η κυβέρνηση για να υποκινήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό» εναντίον τους - αλλά γιατί, πλέον, δεν μπορούν να επιβιώσουν, ενώ καλούν τους εργαζόμενους, τους μικρούς και μεσαίους αυτοαπασχολούμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα σε κοινό αγώνα, ενάντια στον κοινό αντίπαλο, για τον κοινό σκοπό.
Εκτός από το μπλόκο της Νίκαιας, στην περιοχή της Θεσσαλίας υπάρχουν άλλα τέσσερα μπλόκα και συγκεκριμένα: Στον κόμβο Αργυροπουλίου (Μελούνας), στη νέα Εθνική Οδό Λάρισας - Κοζάνης από τους αγρότες των επαρχιών Τυρνάβου και Ελασσόνας, οι οποίοι συντονίζονται με το μπλόκο της Νίκαιας και προχωρούν καθημερινά σε προγραμματισμένους δίωρους αποκλεισμούς του δρόμου (18.00 - 20.00). Στο Δαμάσι, στο παλιό δρόμο Τυρνάβου - Ελασσόνας, από αγρότες του Δαμασίου και γύρω χωριών. Στο Γερακάρι στο δρόμο Λάρισας - Αγιάς από αγρότες χωριών της επαρχίας Αγιάς. Στον κόμβο του Αερινού, από το Βόλο προς Εθνική Οδό Αθήνας - Θεσσαλονίκης, από αγρότες χωριών της Μαγνησίας.
Στη Βόρεια Ελλάδα
Στη Βόρεια Ελλάδα, οι αγρότες των Σερρών έχουν παρατάξει τα τρακτέρ στη διασταύρωση Σιδηροκάστρου, έξω από τον Λευκώνα. Χτες το μεσημέρι, πραγματοποίησαν συγκέντρωση, καταγγέλλοντας την παρουσία της Αστυνομίας που τους εμποδίζει να κατευθυνθούν προς τον μεθοριακό σταθμό του Προμαχώνα, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Αμέσως η Αστυνομία παρέταξε τρεις κλούβες και άνδρες των ΜΑΤ, παρεμποδίζοντας ακόμη και τη διέλευση των πεζών αγροτών. Μέσα από συνέλευση, οι αγρότες θα αποφάσιζαν αν και πότε θα επιχειρούσαν να κινηθούν προς τον Προμαχώνα από παρακαμπτήριες οδούς.
Στο μεταξύ, με νέες δυνάμεις ενισχύονται τα μπλόκα που έχουν στηθεί στην Ημαθία σε Κουλούρα και στη διασταύρωση της Νάουσας, όπως και στην Πέλλα στον κόμβο Γυψοχωρίου.
Στην Πιερία, οι αγρότες εξακολουθούν να συγκεντρώνονται στην «Ελιά» και στη Βροντού προκειμένου τις επόμενες μέρες να στήσουν μπλόκο στην Εθνική οδό. Στο Ροδολίβος των Σερρών, συνεχίζεται η συγκέντρωση τρακτέρ με σκοπό να στηθεί μπλόκο στα Κερδύλλια.
Στο Κιλκίς, αγρότες συγκέντρωσαν τα τρακτέρ τους έξω από την Αντιπεριφέρεια, με στόχο να στήσουν μπλόκο στην είσοδο της πόλης, ενώ στη Χαλκιδική, οι αγρότες συγκεντρώνουν τα τρακτέρ τους στους Μύλους Ευγενίου στην Τρίγλια.
Την κάθοδο σε επιλεγμένα μπλόκα προετοιμάζουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Δυτικής Μακεδονίας.
Οι αγρότες της Καστοριάς αποφάσισαν να στήσουν μπλόκο μεθαύριο Δευτέρα στο Αργος Ορεστικό, στον κάθετο άξονα επί της Εγνατίας Οδού, στο δρόμο που οδηγεί στο Τελωνείο Κρυσταλλοπηγής, στα σύνορα Ελλάδας - Αλβανίας.
Οι αγρότες της περιοχής Βοΐου Κοζάνης αποφάσισαν από αύριο Κυριακή να στήσουν μπλόκο στον κόμβο της Αγίας Κυριακής, στην παλιά Εθνική οδό Κοζάνης - Ιωαννίνων.
Χτες, ήταν προγραμματισμένη σύσκεψη στο Αμύνταιο της Φλώρινας, με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, ενώ αντίστοιχη σύσκεψη θα πραγματοποιούνταν και στα Γρεβενά.
Σήμερα, Σάββατο, στις 7.30 μ.μ., θα συνεδριάσει η Συντονιστική Επιτροπή μπλόκων Δυτικής Μακεδονίας, με τη συμμετοχή και άλλων δυνάμεων στην περιοχή, προκειμένου να συναποφασιστεί και να οργανωθεί το πλάνο των κινητοποιήσεων του επόμενου διαστήματος.
Στην Πελοπόννησο
Στην Πελοπόννησο, σταθερό και ενισχυμένο παραμένει το μπλόκο των αγροτών της Ηλείας στο Λατίφι Αμαλιάδας, με συμβολικούς αποκλεισμούς της Εθνικής οδού Πατρών - Πύργου καθημερινά, ενώ και στο Αίγιο, οι αγρότες προχώρησαν και χτες σε δίωρο αποκλεισμό της Εθνικής Οδού.
Σταθερά παραμένουν στις θέσεις τους στη γέφυρα του Ινάχου οι αγρότες της Αργολίδας, οι οποίοι προγραμματίζουν για σήμερα Σάββατο κλείσιμο του κόμβου (17.00 - 19.00), τη Δευτέρα 30/1 παράσταση διαμαρτυρίας στην Εφορία Ναυπλίου στις 10 π.μ., και την Τετάρτη 1/2 στις 7 μ.μ., σύσκεψη με φορείς του νομού, στο ΕΚ Αργολίδας (Αργος).
Στο σταθμό της Μεσσήνης παραμένουν τα τρακτέρ των αγροτών της περιοχής, ενώ οι Αγροτικοί Σύλλογοι Μεσσήνης και Χανδρινού έχουν αποφασίσει τη διενέργεια κοινών κινητοποιήσεων και το στήσιμο ενιαίου μπλόκου στη Μεσσηνία, μαζί με την Επιτροπή Αγώνα της Πύλου, τις επόμενες μέρες.
Επίσης, ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Λακωνίας καλεί όλους τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους του νομού, τους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος να παραβρεθούν σε σύσκεψη αύριο, Κυριακή, στο Εργατικό Κέντρο Σπάρτης, στις 7 μ.μ., για την οργάνωση του αγώνα.
Στη Στερεά Ελλάδα και την Ηπειρο
Στη Φθιώτιδα, μικρομεσαίοι αγρότες από την Ανθήλη, τη Στυλίδα και την Πελασγία έχουν παρατάξει τα τρακτέρ στον κόμβο Ανθήλης και καλούν όλους τους αγρότες της περιοχής να πάρουν μέρος στον αγώνα. Το μπλόκο αναμένεται να ενισχυθεί και από αγρότες από την περιοχή του Δήμου Μακρακώμης και Δομοκού το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.
Στο λιμάνι του Αστακού, μικρομεσαίοι αγρότες, κτηνοτρόφοι και ψαράδες πραγματοποίησαν συγκέντρωση χτες, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Ξηρομέρου και του Συλλόγου Ψαράδων Αστακού.
Επίσης, στη Βόνιτσα, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι θα συγκεντρωθούν αύριο, Κυριακή, στις 11 π.μ., στη θέση κόμβος Βρυσούλας, μετά από κάλεσμα του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Ακτίου - Βόνιτσας.
Παράλληλα, ο Σύλλογος Κατούνας Αιτωλοακαρνανίας καλεί αύριο σε συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στον κόμβο του Κεφαλόβρυσου Αμφιλοχίας.
Στην Ηπειρο, οι μικρομεσαίοι αγρότες της Αρτας έχουν στήσει μπλόκο στον κόμβο της Ιονίας Οδού στην Κυράτσα, ενώ στον Λούρο έχουν συγκεντρωθεί οι μικρομεσαίοι αγρότες της Πρέβεζας.
Στην Κρήτη και σε άλλα νησιά
Στην Κρήτη, στις θέσεις τους παραμένουν το μπλόκο Αγροτικών Συλλόγων του Νομού Ηρακλείου στον κόμβο Πραιτωρίων, όπως και το μπλόκο στον κόμβο των Μεγάλων Χωραφιών στα Χανιά, όπου πραγματοποιούνται καθημερινοί ωριαίοι αποκλεισμοί της Εθνικής οδού. Χτες, πραγματοποιήθηκε δυναμική συγκέντρωση στην Εφορία Χανίων, με τη συμμετοχή και φοιτητικών συλλόγων, ενάντια στην υπουργική απόφαση που στέλνει στο ΚΕΑΟ και τις οφειλές κάτω των 5.000 ευρώ, αλλά και στη γενικότερη φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης.
Στο Λασίθι, με απόφαση του Αγροτικού Συλλόγου Οροπεδίου Λασιθίου έχουν συγκεντρωθεί τρακτέρ στην είσοδο του Οροπεδίου.
Στο Ρέθυμνο, τη Δευτέρα 30/1 στις 7 μ.μ. ο Αγροτικός Σύλλογος Πλατάνου - Αμαρίου διοργανώνει αγροτική σύσκεψη στο Εμπορικό Επιμελητήριο.
Στην Κέρκυρα, μπλόκα σε περιφερειακά σημεία του νησιού αποφάσισαν να στήσουν την πρώτη βδομάδα του Φλεβάρη οι μικρομεσαίοι αγρότες. Επίσης, θα πραγματοποιήσουν μηχανοκίνητη πορεία στο κέντρο της πόλης της Κέρκυρας στις 13/2.

Στη Σάμο, εξάλλου, ο Αγροτικός Σύλλογος προγραμματίζει συγκέντρωση αύριο, Κυριακή, στο Καρλόβασι.

Σειρά από αβεβαιότητες και κινδύνους γύρω από ρυθμούς ανάκαμψης στην Ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία διατυπώνουν τα αστικά επιτελεία, σε μια προοπτική που έρχεται να επιδράσει και στις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Χαρακτηριστική είναι η μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), η οποία προσγειώνει τον πήχη της ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία. Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, «η επίτευξη του φιλόδοξου στόχου που έχει τεθεί για μεγέθυνση κοντά στο 3% στο τρέχον έτος» κρίνεται «πολύ αμφίβολη», ενώ ως πιθανό ενδεχόμενο κρίνεται η διακύμανσή της στην περιοχή του 1,5% με 2%.
Σε κάθε περίπτωση, η όποια ανάκαμψη έρχεται να πατήσει πάνω στην ιδιαίτερα χαμηλή βάση υπολογισμού λόγω της κατρακύλας του παραγόμενου ΑΕΠ και βέβαια στο έδαφος της αντιλαϊκής πολιτικής. Ετσι, «καθώς η βάση εκκίνησης ήταν χαμηλή, η ανάκαμψη δεν πρέπει να δημιουργεί έκπληξη. Επιπλέον, μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας και προϊόντων συνεισφέρουν θετικά, έστω με καθυστέρηση», τονίζεται χαρακτηριστικά. «Η κρίση του 2008 ήταν διεθνής, όμως για την ελληνική οικονομία αμφισβήτησε στη βάση του το υπόδειγμα ανάπτυξης και πυροδότησε έναν κύκλο ακραίας αβεβαιότητας», αναφέρεται στην έκθεση. Επιπλέον, σύμφωνα με τη μελέτη του ΙΟΒΕ, τα σημερινά επίπεδα του ΑΕΠ διαμορφώνονται σε αυτά έτους 2000, δηλαδή πριν από την ένταξη στην Ευρωζώνη. Ουσιαστικά περιγράφεται μια διαδικασία καταστροφής υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, που συνεχίζουν να λιμνάζουν και να αδυνατούν να βρουν κερδοφόρες διεξόδους σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής.
Σε αυτό το επίπεδο, οι κίνδυνοι που ιεραρχούνται για το 2017 δεν αφορούν μόνο τις «στενές» οικονομικές παραμέτρους, αλλά και τις πολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις. Ενδεικτικά, το ΙΟΒΕ, κατ' αντιστοιχία με άλλα επιτελεία, εστιάζει στις παρακάτω αβεβαιότητες και κινδύνους:
Διαχείριση Brexit: Ρευστό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη.
Ανοδος τιμών πετρελαίου: Αδυνατίζει προοπτικές ανάπτυξης σε ορισμένες χώρες - εισαγωγείς πετρελαίου. Ταυτόχρονα, όμως, δημιουργεί προϋποθέσεις αυξημένης ζήτησης από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, λόγω επέκτασης εισοδημάτων τους.
Υπόβαθρο ενίσχυσης του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη (πρόγραμμα νομισματικής χαλάρωσης).
Ενισχύονται οι τάσεις προστατευτισμού σε πολλές καπιταλιστικές οικονομίες.
Κίνδυνος περαιτέρω αποκλιμάκωσης παγκόσμιου εμπορίου από ανεπτυγμένες οικονομίες.
Αυξανόμενο ιδιωτικό χρέος (ιδιαίτερα στην Κίνα), πτώση κερδοφορίας επιχειρήσεων και εκροή κεφαλαίων (ανατίμηση δολαρίου) στις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Χαμηλές τιμές εμπορευμάτων που υποδαυλίζουν τις προοπτικές ανάπτυξης στις λιγότερο ανεπτυγμένες οικονομίες.
Σημαντικοί παράγοντες αβεβαιότητας τα γεωπολιτικά ρίσκα: εμφύλιοι πόλεμοι σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, Προσφυγικό, τρομοκρατικές απειλές.
Ως θετική εξέλιξη εμφανίζεται η ενίσχυση της δημοσιονομικής πολιτικής στις ΗΠΑ και στην Κίνα (Γερμανία και Ιαπωνία επίσης εμφανίζουν δημοσιονομική επέκταση).
Σε έκθεση του ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, επισημαίνεται ότι ο στόχος για ανάκαμψη στην Ελλάδα στο 2,7% το 2017 «θεωρείται αρκετά αισιόδοξος», ενώ «η καθυστέρηση ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης ενισχύει την αβεβαιότητα και την μεταβλητότητα, καθιστώντας την πορεία ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης επισφαλή». Μάλιστα, σύμφωνα με το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, «η χαμηλή αβεβαιότητα και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι βασικές προϋποθέσεις για τη σημαντική αύξηση των επενδύσεων που αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2017, 2018 και 2019».
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, «η ανεργία παραμένει σταθερά πολύ υψηλή έως το 2019», δηλαδή για ολόκληρο το διάστημα των προβλέψεων και αυτό παρά τις προβλέψεις γύρω από τους ρυθμούς ανάκαμψης.
Ως «πηγές κινδύνου» για το 2017 αναφέρονται η έκταση που θα εμφανίσει η προσφυγική κρίση και ο αντίκτυπος που θα έχει στον τουρισμό, η αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων, η αργή πορεία των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και η παγκόσμια αβεβαιότητα.
Πρέπει, λοιπόν, οι εξελίξεις της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη «αξιολόγηση» να ιδωθούν από τη σκοπιά αυτών των αβεβαιοτήτων και ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, ενώ τίθενται ερωτήματα για την προοπτική της Ευρωζώνης και των σχέσεων ΕΕ με ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, τα «σπασμένα» θα φορτωθούν και πάλι στα λαϊκά στρώματα, στην προοπτική της ανάκαμψης του κεφαλαίου.
«Μνημόνιο Plus» για να ανακάμψει το κεφάλαιο
Την ίδια ώρα, η πλευρά του ΣΕΒ καταθέτει πακέτο προτάσεων με στόχο την προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων: «Χρειαζόμαστε, ένα "Ελληνικό Μνημόνιο Plus" που θα ξεπερνάει το manual των δανειστών και θα χαράζει μία νέα πορεία», τονίζουν χαρακτηριστικά οι εγχώριοι βιομήχανοι.
Δείχνοντας το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η ανάκαμψη για τα εγχώριο κεφάλαιο, τονίζουν πως αυτή «πρέπει να χτιστεί πάνω στα διαρθρωτικά εκείνα χαρακτηριστικά που προδιαγράφουν τον μετασχηματισμό του αναπτυξιακού προτύπου σε μία οικονομία που παράγει και εξάγει». Αυτό, με τη σειρά του, προϋποθέτει την αποκατάσταση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης, την έξοδο του ελληνικού κράτους για νέα δάνεια στις διεθνείς χρηματαγορές, καθώς επίσης και την «ανακοίνωση μεγάλων έργων, για τα οποία η χώρα βγαίνει στις αγορές και ζητά, με αξιώσεις, ιδιώτες επενδυτές και ιδιωτική χρηματοδότηση», όπως επισημαίνουν οι εγχώριοι βιομήχανοι.
Η ανάκαμψη του κεφαλαίου, αναιμική όσο και αβέβαιη, έχει ως όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής με επόμενο βήμα το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης». Το επιβεβαιώνει, για μια ακόμη φορά, ο ΣΕΒ, βάζοντας στο τραπέζι το ζήτημα της καρατόμησης του αφορολόγητου ορίου των μισθωτών - συνταξιούχων, σε επίπεδα χαμηλότερα ακόμη και από αυτά της επίσημης φτώχειας, τη διάλυση των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη αναγκών της λαϊκής οικογένειας και μια σειρά από άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Ουσιαστικά, το εγχώριο κεφάλαιο περιγράφει τις παρεμβάσεις της δεύτερης «αξιολόγησης», τις οποίες, σε αυτή τη φάση, παζαρεύει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το κουαρτέτο.
Μεταξύ άλλων, η νέα λίστα του ΣΕΒ περιλαμβάνει:
-- «Μείωση του αφορολόγητου στο επίπεδο που ορίζεται από το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης». Πρόκειται για τη φορολόγηση λαϊκών εισοδημάτων που ξεκινούν από τα 4.800 ευρώ το χρόνο, που αντιστοιχούν δηλαδή σε εισοδήματα ύψους 342 ευρώ το μήνα!
-- «Εμπροσθοβαρής δημοπράτηση όλων των ιδιωτικοποιήσεων με αυστηρή καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης το συντομότερο δυνατό».
-- «Μείωση του συνολικού συντελεστή φορολόγησης της εργασίας», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία.
-- «Περικοπές λειτουργικών δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά 1 μονάδα του ΑΕΠ», δηλαδή κατά 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Ταυτόχρονα, προτείνεται η εισαγωγή συγκεκριμένων προγραμμάτων «βελτίωσης της παραγωγικότητας σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιείται το Δημόσιο».
-- Καθιέρωση συστήματος φορολογικών υπεραποσβέσεων για τις επενδυτικές δαπάνες των επιχειρήσεων.
Με το βλέμμα στις κερδοφόρες επενδύσεις
Ο ΣΕΒ καλεί την κυβέρνηση και άλλους φορείς να «απευθυνθούμε συντεταγμένα στη διεθνή επενδυτική ικανότητα για ιδιωτική χρηματοδότηση» (...).
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, αυτό προϋποθέτει «τη συμμετοχή των μεγάλων επενδυτικών και χρηματοοικονομικών οίκων εσωτερικού και εξωτερικού, σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (το υπερταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις), το δημόσιο φορέα για Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και πιθανόν άλλους ενδιαφερόμενους φορείς». Στόχος, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, είναι «να προκριθούν έργα, τα οποία θα γίνουν κατά κανόνα από ιδιώτες επενδυτές και ιδιωτική χρηματοδότηση, χωρίς να αποκλείεται η συμμετοχή του Δημοσίου στο πλαίσιο ΣΔΙΤ».
Ενδεικτικά, η λίστα με τα «μεγάλα έργα» που προτείνει ο ΣΕΒ, μεταξύ άλλων, αφορά:

  • Ανάπτυξη του Πειραιά ως ναυτιλιακό - χρηματοοικονομικό κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου.
  • Παραχώρηση δραστηριοτήτων μέσω ΣΔΙΤ για λιμάνια, αεροδρόμια και μαρίνες σε ιδιώτες επενδυτές.
  • Ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης - Αττικής και αύξηση χωρητικότητας της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Ιταλίας.
  • Δημιουργία στο Θριάσιο, του πρώτου ολοκληρωμένου Πάρκου Εφοδιαστικής Αλυσίδας στην Ελλάδα, σε διασύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά, το σιδηροδρομικό δίκτυο.
  • Δημιουργία στη Θεσσαλονίκη (στρατόπεδο Γκόνου) του δεύτερου ολοκληρωμένου Πάρκου Εφοδιαστικής στην Ελλάδα.
  • Ανάπτυξη συστημάτων ύδρευσης - αποχέτευσης, άρδευσης, με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ.
  • Αξιοποίηση ορυκτού πλούτου, με επενδύσεις που «καθυστερούν λόγω ανεπαρκούς πλαισίου αδειοδότησης και χωροταξικού σχεδιασμού».
  • Δημιουργία χρηματοπιστωτικού κέντρου στην Αθήνα για την εγκατάσταση μεγάλων οίκων επενδυτικής τραπεζικής, διαχείρισης μεγάλης περιουσίας κ.ά.

Ενώ φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση, οι ελληνικές διπλωματικές αρχές στη Μόσχα έστειλαν στις 17/1 στα κεντρικά στην Αθήνα αναφορά με θέμα την «Κατάσταση οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας Ρώσων πολιτών κατά τη διάρκεια της κρίσης».
Αναπαράγονται εκεί στοιχεία μελέτης που έκανε η Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου (με έδρα τη Μόσχα, θεωρείται από τα κορυφαία πανεπιστήμια της Ρωσικής Ομοσπονδίας), όπως:
Η πτωτική πορεία των εισοδημάτων των Ρώσων πολιτών που ξεκίνησε Νοέμβρη του 2014 συνεχίζεται «και η μετάβαση σε τροχιά ανάπτυξης δεν είναι άμεσα ορατή». Πέρα από τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, στη διάρκεια 25 μηνών οικονομικής ύφεσης (Νοέμβρης 2014 - Νοέμβρης 2016), όπου «η συνολική πτώση των πραγματικών εισοδημάτων ανέρχεται σε 12,7%», ταυτόχρονα η αύξηση των τιμών καταναλωτή ανήλθε σε 23,5%, με την αύξηση των τιμών των τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων των αλκοολούχων ποτών, να φθάνει το 25%, των προϊόντων εκτός τροφίμων το 24,3%, και των υπηρεσιών το 19,2%. Σαν συνέπεια, η μείωση του συνολικού κύκλου εργασιών του λιανικού εμπορίου για τους 25 αυτούς μήνες έφθασε το 15,4%. Για τα προϊόντα διατροφής, η μείωση ανήλθε σε 15,4%, ενώ για τα προϊόντα εκτός τροφίμων σε 16,0%. Κατά μέσο όρο, το 2016, το 40% των νοικοκυριών «με δυσκολία» αγόρασε τρόφιμα και ρούχα. Και ανά ορισμένες κατηγορίες, το 2016, το 54% των συνταξιούχων, το 46% των ατόμων χωρίς τριτοβάθμια εκπαίδευση, και το 45% των κατοίκων της υπαίθρου «αντιμετώπισαν δυσκολία» στην αγορά τροφίμων και ειδών ένδυσης.
***
Οι Ελληνες διπλωμάτες σημειώνουν επίσης ότι σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία, Rosstat, από το 2013 έως το 2015 οι Ρώσοι κατανάλωσαν κατά κεφαλήν ετησίως 2 κιλά λιγότερο κρέας, 5 κιλά λιγότερο ψάρια, 9 κιλά λιγότερο γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, και 1 κιλό λιγότερη ζάχαρη. Ταυτόχρονα, άρχισαν να καταναλώνουν περισσότερες πατάτες και λαχανικά. Θυμίζουμε εδώ ότι σε προηγούμενη αναφορά της πρεσβείας στη Μόσχα, Ιούλη του 2016, σε παράγραφο, με τίτλο «Αλλαγή στις διατροφικές προτιμήσεις των Ρώσων καταναλωτών εν μέσω κρίσης», τονιζόταν:
«Σύμφωνα με στοιχεία έκθεσης (...) οι Ρώσοι έχουν καταφύγει στην αγορά φθηνότερων και χαμηλότερης ποιότητας τροφίμων, καθώς η οικονομική κρίση τους αναγκάζει να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες. Αν και η ποσότητα των θερμίδων που καταναλώνονται από τον μέσο όρο των Ρώσων καταναλωτών παραμένει η ίδια, οι καταναλωτές εμφανίζονται να αντικαθιστούν τα λαχανικά, τα φρούτα και τα ψάρια με το ψωμί, τις πατάτες και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Με τους πραγματικούς μισθούς να έχουν μειωθεί κατά 9,5% το περασμένο έτος, η συνολική κατανάλωση προϊόντων διατροφής μειώθηκε κατά 4,2%. Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, η συνεχιζόμενη επιδείνωση του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών θα τους αναγκάσει, ενδεχομένως, στο άμεσο μέλλον να στρέψουν τις προτιμήσεις τους περισσότερο προς τα δημητριακά, το αλεύρι, το βούτυρο, τα εποχιακά λαχανικά και τη ζάχαρη».
***
Επιπλέον, από την τωρινή έρευνα του ρωσικού πανεπιστημίου προέκυψε ότι καθ' όλη τη διάρκεια του 2016, σημαντικό ποσοστό πολιτών «αντιμετώπισε δυσκολίες» κατά την πληρωμή των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και την αγορά φαρμάκων. Μέχρι το Νοέμβρη, το ποσοστό των πολιτών που αδυνατούσαν να πληρώσουν για στέγαση και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας έφτασε το 27%, ενώ αυτοί που δεν ήταν σε θέση να αγοράσουν φάρμακα, το 17%.
Η μελέτη του πανεπιστημίου εστίασε και στην αποταμιευτική και δανειοληπτική συμπεριφορά του ρωσικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Προκύπτει ότι «τόσο το φθινόπωρο του 2016 όσο και τα προηγούμενα δύο έτη, περισσότερο από το 50% των πολιτών δεν είχαν αποταμιεύσεις. Από αυτούς που διέθεταν αποταμιεύσεις, το μεγαλύτερο ποσοστό αποταμιεύει σημαντικά λιγότερο σε σχέση με το φθινόπωρο του 2014 ή έχει ήδη αρχίσει να δαπανά τα αποταμιευμένα κεφάλαιά του. Ωστόσο, για την πλειοψηφία των Ρώσων οι αποταμιεύσεις δεν αποτελούν εγγύηση για την οικονομική ασφάλειά τους. Λιγότερο από το 1/3 των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι σε περίπτωση απώλειας του εισοδήματός τους, οι αποταμιεύσεις τους θα τους φθάσουν για λίγους μόνο μήνες, 1 στους 4 πιστεύει ότι οι αποταμιεύσεις θα είναι αρκετές μόνο για 1 μήνα, ενώ 16% θεωρεί ότι δεν θα είναι αρκετές ούτε για μία ημέρα». Τέλος, ανάμεσα σε αυτούς που έχουν δάνεια και χρέη, το 28% καθυστερεί την καταβολή των δόσεων κατά τα τελευταία 2 χρόνια, ποσοστό που κρίνεται «αρκετά ανησυχητικό» για τους λεγόμενους θεσμικούς δανειστές.
***
Ολα αυτά ενώ προηγούμενα, επί ΕΣΣΔ, επί δεκαετίες ολόκληρες, ήταν δεδομένα και αδιαμφισβήτητα: Η κάλυψη βασικών αναγκών του λαού, η σωστή διατροφή και όχι μόνο. Η παιδεία, η μόρφωση για όλους, ο πολιτισμός, η ψυχαγωγία, τα τεχνολογικά άλματα και οι επιστημονικές κατακτήσεις, ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός, η δουλειά, η καλλιέργεια των καλύτερων ποιοτήτων που μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος.
Ολα αυτά τότε. Εδώ όμως και 25 χρόνια, ό,τι ήταν λαϊκή περιουσία, κοινωνική ιδιοκτησία, ό,τι δημιούργησε ο σοβιετικός λαός στα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης πέρασαν στα χέρια κεφαλαιοκρατών, ενώ ό,τι φτιάχτηκε τα επόμενα χρόνια στηρίχτηκε στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, στο ξεζούμισμα των μισθωτών, όπως δηλαδή σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Και ενώ η μεγάλη πλειοψηφία του ρώσικου λαού ζει στις συνθήκες που περιγράφουν τα παραπάνω στοιχεία, μια μειοψηφία καπιταλιστών αγοράζει βίλες στο Μονακό, ποδοσφαιρικές ομάδες στην Αγγλία, νησιά στην Ελλάδα κ.ο.κ.

Στοιχεία, που βγάζουν μάτι, εικόνες που ούτε οι ίδιοι οι αστοί μπορούν προσπεράσουν, και αποδεικνύουν στην πράξη - και πέρα από τη συκοφάντηση και τη βρώμικη λαθολογία - γιατί ο σοσιαλισμός είναι πιο επίκαιρος και αναγκαίος από ποτέ.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget