06/08/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Ποιον κοροϊδεύουν;
Επί μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει το θέμα των απαιτήσεων των δανειστών, εστιάζοντας μόνο στην κατάργηση του ΕΚΑΣ και στην αύξηση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΦΠΑ στη ΔΕΗ. Την Παρασκευή το επανέλαβε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, το έγραφε και η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η «ΑΥΓΗ», το επαναλάμβαναν υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και ανένδοτοι έλεγαν και ξαναέλεγαν ότι δεν πρόκειται να τα εφαρμόσουν.
Πέρα όμως από το γεγονός ότι για όλα τα υπόλοιπα που ζητούν οι δανειστές δεν έκαναν και ιδιαίτερη αναφορά, υπάρχει και κάτι ακόμα. Τα μέτρα που οι ίδιοι είναι διατεθειμένοι να πάρουν οδηγούν σε σημαντικές απώλειες μέρους των συντάξεων, εξαιτίας, για παράδειγμα, της αύξησης του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης. Επιπλέον, στο σύνολό τους αυτά τα μέτρα, που σε κάποιες περιπτώσεις ταυτίζονται με αυτά των δανειστών, χτυπούν αλύπητα τα λαϊκά νοικοκυριά.

Το σοκ...
«Είμαι σοκαρισμένος από το τελεσίγραφο των δανειστών». Αυτό δήλωσε, σε συνέντευξή του σε ξένο τηλεοπτικό δίκτυο, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών - Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων. Το σοκ πού ακριβώς έγκειται; Ακριβώς αυτά κι άλλα ακόμα χειρότερα υλοποιούνται εδώ και χρόνια και έχουν προκαλέσει τεράστιες απώλειες στο λαό. Ακριβώς αυτά υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργούσε, όπως έλεγε προεκλογικά. Ομως, η ουσία δεν είναι μόνον αυτή. Ο κ. Τσακαλώτος και η συγκυβέρνησή του άλλο θέλουν να κρύψουν. Οτι όσα πρότειναν εκείνοι, η δική τους πρόταση, προκαλούν κυριολεκτικά σοκ στον ελληνικό λαό. Η φοροεπιδρομή, τα χαράτσια, η έκτακτη εισφορά και όλα όσα προτείνουν είναι άκρως αντιλαϊκά και αντεργατικά. Ας αφήσουν το θέατρο, γιατί η υποκριτική τους ικανότητα πέρα από πολύ κακή, πλέον, αποκαλύπτεται καθημερινά...

Απύθμενο θράσος
Το θράσος του αρχηγού των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένου, πέρασε κάθε όριο κατά τη συζήτηση στη Βουλή προχτές Παρασκευή. Χαρακτήρισε την αντιλαϊκή - αντεργατική πρόταση που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ως πρόταση του «ελληνικού λαού». Είναι πραγματικά πολιτικά ξετσίπωτο να λέει κάποιος ότι η αύξηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, η άγρια φορολόγηση των λαϊκών οικογενειών που φυτοζωούν, μέσω έκτακτης εισφοράς, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με την κατάργηση των πρόωρων συντάξεων και τόσα ακόμα που προβλέπει το κείμενο της κυβέρνησης, είναι πρόταση του ελληνικού λαού. Εκεί θέλουν να πάνε το πράγμα. Να εμφανίσουν το λαό ότι συμφωνεί με ακόμα μία βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση. Η λέξη ντροπή είναι λίγη...

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες
Περιγράφουμε συνοπτικά το χρονικό της κοροϊδίας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Πριν από τις εκλογές, ήταν στο «σκίζουμε τα μνημόνια». Μετά τις εκλογές ήταν στο «κρατάμε τα μνημόνια και δε θα έχουμε άλλα». Στις 20 Φλεβάρη, υπέγραψαν την επέκταση της δανειακής σύμβασης - μνημόνιο και είπαν για «κόκκινες γραμμές». Από βδομάδα σε βδομάδα, μία - μία οι δήθεν «κόκκινες γραμμές» ξέβαφαν. Και μιλούσαν για αναγκαίες υποχωρήσεις, για να υπάρξει συμφωνία. Την περασμένη Τετάρτη, μάθαμε ακριβώς τον κατάλογο των αντιλαϊκών μέτρων που πρότειναν για συμφωνία.
Και την περασμένη Παρασκευή, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είπε από το βήμα της Βουλής: «Η πρόταση αυτή (σ.σ. με τα αντιλαϊκά μέτρα) αποτελεί μέχρι σήμερα τη μόνη ρεαλιστική βάση συζήτησης για την επίτευξη μιας συμφωνίας που θα σέβεται τόσο τη λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη, όσο και τους κοινούς κανόνες που διέπουν τη νομισματική ένωση».
Και βέβαια, το ζουμί είναι στη φράση «...οι κοινοί κανόνες που διέπουν τη νομισματική ένωση». Γιατί, αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το πίστευε, το πιστεύει και θα το πιστεύει πάντα. Είναι το «Ευαγγέλιό» τους. Γιατί, όταν πιστεύεις σε αυτό, όλα τα υπόλοιπα που λες περί «φιλολαϊκής πολιτικής» και «διαπραγμάτευσης προς όφελος του λαού», είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Γι' αυτό κορόιδευαν και κοροϊδεύουν το λαό, όλους αυτούς τους μήνες.

Είναι μικρός ο όρος «ξεφτίλα»
Πιθανά, είναι μικρός ο όρος «ξεφτίλα» για να το περιγράψει: Την Παρασκευή το βράδυ, στη Βουλή, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, επιχειρώντας να απαντήσει στην κριτική του ΚΚΕ, επαναλαμβάνει την πρόταση της κυβέρνησης να μετατραπεί το αεροδρόμιο της Καρπάθου σε αεροπορική βάση των Αμερικανών. Υποστηρίζει ότι θα αφορά μεταφορά της αεροπορικής τους δραστηριότητας από τη Σούδα στα Δωδεκάνησα, λες και θα σταματήσουν οι Αμερικανοί να ζητούν και να χρησιμοποιούν τη Σούδα, την οποία θεωρούν πρώτης προτεραιότητας για τους σχεδιασμούς τους. Παραπέρα ισχυρίστηκε ότι η αεροπορική βάση της Καρπάθου καλύπτει και το Καστελόριζο, λες και οι Αμερικανοί (που ανέχονται τις συνεχείς προκλήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο και την κατοχή στην Κύπρο) θα προστατέψουν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο ΝΑ Αιγαίο... Ο πρωθυπουργός Τσίπρας και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, εκφραστές τού «πρώτη φορά Αριστερά», παρακολουθούν σιωπηλοί. Στα Τουρκικά «τουμπεκί».

Ενα προς ένα καταρρίπτονται πλέον τα διάφορα προσωπεία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενώ με ιδιαίτερη ένταση, τις τελευταίες μέρες, το αντιλαϊκό σκηνικό συμπληρώνεται με τις αλλεπάλληλες διαχειριστικές μανούβρες. Την ίδια ώρα, με τη «λογική του Χότζα», αξιοποιούν και τις προτάσεις των «θεσμών» της τρόικας, προκειμένου να «χρυσώσουν το χάπι», για την ομοβροντία με τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, που ετοιμάζουν για την «επόμενη μέρα».
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο
Χαρακτηριστικό σε αυτήν την κατεύθυνση είναι και η προβολή από τη συγκυβέρνηση της άποψης, ότι «η πρόταση που παρουσιάστηκε από τους θεσμούς, περιέχει ακραίες θέσεις που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από την ελληνική κυβέρνηση. Δεν ανταποκρίνονται, μάλιστα, στις αλλαγές που είχαν αποδεχθεί στο Brussels Group!». Ούτε λίγο ούτε πολύ, επιχειρούν να εμφανίσουν τους «θεσμούς» να υπονομεύουν τους μηχανισμούς τους.
Την ίδια ώρα, νέα τηλεδιάσκεψη διενεργήθηκε, προχτές Παρασκευή, ανάμεσα στον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα με την Γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο Φρ. Ολάντ, «σε καλό και εποικοδομητικό κλίμα», σύμφωνα με τις κυβερνητικές πηγές, ενώ«εκφράστηκε η αισιοδοξία ότι σύντομα θα υπάρξει αμοιβαία επωφελής συμφωνία». Και, βέβαια, τα παραπάνω δεν συνάδουν με την απόρριψη φερόμενων προτάσεων της τρόικας και της απόρριψής τους από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...
«Είχαμε μια φιλική και εποικοδομητική συζήτηση με τον πρόεδρο Γιούνκερ (...) Την παρέα μας, αργότερα, πλαισίωσε και ο Γ. Ντάισελμπλουμ», επισήμανε, από την πλευρά του, ο Αλ. Τσίπρας. Μάλιστα, σημείωσε ότι «προτάσεις που επαναφέρουν στο τραπέζι ιδέες, όπως το να κοπεί το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους ή να αυξηθεί ο ΦΠΑ στον ηλεκτρισμό 10 μονάδες, είναι προτάσεις που φυσικά δεν μπορούν να έχουν καμία βάση συζήτησης». Με άλλα λόγια, από την ομοβροντία των αντιλαϊκών μέτρων, ύψους 6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, που «προτείνονται» από την πλευρά των «θεσμών», η συγκυβέρνηση εμφανίζεται να αντιστέκεται μόνο στο ΕΚΑΣ και τον ΦΠΑ στα τιμολόγια ρεύματος. Στα υπόλοιπα, η κυβέρνηση συμφωνεί μαζί τους. Ασε που μπορεί στα υποτιθέμενα παζάρια να αφαιρεθούν και να το εμφανίσει ως νίκη η κυβέρνηση. Βαθιά αντιλαϊκή νίκη...
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, χαρακτήρισε«σκληρές» τις προτάσεις που αποδίδονται στους «θεσμούς», δηλαδή κινήθηκε και αυτός στη γραμμή της συγκυβέρνησης. Στο «διά ταύτα», τόνισε ότι ο «επιχειρηματικός κόσμος επιθυμεί την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων, ώστε να ανασάνει η οικονομία», δηλαδή το κεφάλαιο.
Τύμπανα πολέμου
Σε κάθε περίπτωση, στα 1,9 δισ. ευρώ - για την ώρα - φτάνει το «πακέτο» μέτρων που έχει βάλει στο τραπέζι η συγκυβέρνηση και αυτό αφορά μόνο το Β' εξάμηνο του 2015. Φτάνει, δηλαδή, στα 3,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, έναντι 6 δισ. ευρώ το χρόνο που συζητά η πλευρά της τρόικας, ενώ η απόσταση τμηματικά «γεφυρώνεται».
Με βάση το κείμενο 47 σελίδων που απεστάλη στις αρχές της βδομάδας στους «θεσμούς», η συγκυβέρνηση είναι ήδη έτοιμη να προχωρήσει στα παρακάτω μέτρα:
ΦΠΑ: Το 28% από τα είδη των τροφίμων μεταφέρεται στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 23% (από 13% σήμερα). Σε αυτό το πλαίσιο, όλα τα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα απογειώνονται κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες. Στο 11% εντάσσονται τα βασικά και φρέσκα τρόφιμα, τα τιμολόγια ρεύματος, ύδρευσης κ.ά. και στο 6% μόνο φάρμακα, βιβλία και εισιτήρια θεάτρου. Καθώς η αντιλαϊκή σούμα δε φαίνεται να βγαίνει, οι «θεσμοί» ανεβάζουν τον πήχη της πρόσθετης φοροαφαίμαξης του λαού, μέσω ΦΠΑ, στα 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Στα ήδη συμφωνημένα νέα μέτρα είναι και αυτό τηςκατάργησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.
Ιδιωτικοποιήσεις: Η πρόταση της συγκυβέρνησης προβλέπει την άντληση εσόδων ύψους 10,8 δισ. ευρώ μέχρι το 2020. Ειδικά για το 2015 και το 2016, προβλέπονται έσοδα ύψους 3,1 δισ. ευρώ, ενώ στόχος είναι να προκύψουν ακόμη 2,1 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2017 - 2019. Στις κυβερνητικές λίστες περιλαμβάνονται ΔΕΣΦΑ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΑΙΝΟΣΕπεριφερειακά αεροδρόμια, ακίνητη περιουσία, πώληση ποσοστού στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», Εγνατία Οδός κ.ά. Στην πρόταση αναφέρεται πως τμήμα των εσόδων του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι 3,8 δισ. ευρώ, θα αποδοθεί σε ασφαλιστικά ταμεία.
  • Εισφορά αλληλεγγύης: Λόγος γίνεται για αύξηση σε εισοδήματα πάνω από 30.000 ευρώ το χρόνο, με προβλεπόμενα πρόσθετα έσοδα μόλις 220 εκατ. ευρώ. Κατά τ' άλλα, διατηρείται «κανονικά» και αυτό το τάχα «έκτακτο» χαράτσι σε όλους τους μισθωτούς, όπως άλλωστε και το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ και η φοροληστεία μέσω της «μνημονιακής» φορολογίας εισοδήματος...
  • Εκτακτη εισφορά στις μεγάλες (κερδοφόρες) επιχειρήσεις: Η εισφορά προβλέπεται να επιβληθεί σε επιχειρήσεις με ετήσια κέρδη πάνω από 5 εκατ. ευρώ, με συντελεστές οι οποίοι φτάνουν το 10%. Προβλέπονται εισπράξεις 1,064 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι ανάλογο μέτρο, ως προπέτασμα καπνού, είχε ανακοινωθεί και πριν από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου, το 2010. Η συγκυβέρνηση κινείται με ανάλογες προτάσεις για επιβολή φόρου πολυτελείας σε αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, αεροπλάνα κ.ά.
  • «Εργαλειοθήκη» ΟΟΣΑ: Προωθείται το άνοιγμα του δικτύου διανομής των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων, τα οποία θα μπορούν να πωλούνται και σε ειδικά διαμορφωμένα σημεία από τα σούπερ μάρκετ.
  • Αποπληρωμές κρατικού χρέους: Προτείνει την καταβολή των δόσεων προς το ΔΝΤ, μέσω των αδιάθετων αποθεματικών του ΤΧΣ (10,9 δισ. ευρώ) που έχουν περάσει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση θέτει ρήτρα υπαγωγής της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Σε άλλο παράρτημα της ελληνικής πρότασης, το οποίο δε «διέρρευσε», σύμφωνα με πληροφορίες, περιλαμβάνεται πρόταση για επιμήκυνση των διακρατικών δανείων και μείωση των επιτοκίων.
  • Αναπτυξιακή τράπεζα: Σύσταση ειδικής επιτροπής για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, υπό την εποπτεία του υπουργού Ανάπτυξης.
  • Προβλέπονται χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα (1% του ΑΕΠ το 2015, 2% το 2016, 3% το 2017, 3,5% το 2018), δηλαδή, προβλέπεται αύξηση ανάλογα με τους προβλεπόμενους ρυθμούς για το ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση, η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων σε σχέση με τους προηγούμενους στόχους συνδέεται με το χαμήλωμα του πήχη σχετικά με τους ρυθμούς του παραγόμενου ΑΕΠ και της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Β. Ντομπρόβσκις, βλέπει ορατό το ενδεχόμενο παραπέρα πτώσης του ελληνικού ΑΕΠ για το 2015. Οπως είπε, πράγματι υπάρχουν σημαντικοί καθοδικοί κίνδυνοι για την πρόβλεψη 0,5% για την Ελλάδα, που έγινε με προϋπόθεση ότι «σύντομα θα επιτευχθεί συμφωνία για το πρόγραμμα διάσωσης και τώρα βλέπουμε ότι οι καθυστερήσεις συνεχίζονται».

Στην παλάντζα οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί
Εντείνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί γύρω από τα ζητήματα της Ενέργειας, με ανοιχτούς πλέον διεμβολισμούς από την πλευρά των ΗΠΑ, γύρω από τις διελεύσεις των αγωγών του ρωσικού φυσικού αερίου, και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εμπλέκει βαθύτερα το λαό σε αυτούς τους επικίνδυνους ανταγωνισμούς.
«Αντιμετωπίζουμε μία ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και αν προχωρήσει ο "τουρκικός αγωγός" που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Ευρώπη, η Ελλάδα θα γίνει μέρος του προβλήματος αντί της λύσης». Αυτό τόνισε, τις προάλλες, ο συντονιστής του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τις διεθνείς ενεργειακές υποθέσεις, Αμος Χόχσταϊν, μιλώντας σε συνέδριο της κυπριακής οργάνωσης ΠΣΕΚΑ. Οπως είπε χαρακτηριστικά, «η Ελλάδα είναι ισχυρός εταίρος και σύμμαχος των ΗΠΑ και περνά δύσκολα τελευταία».Ταυτόχρονα, ανέδειξε τις «προτιμήσεις» της κυβέρνησης των ΗΠΑ, λέγοντας πως «η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη παίρνουν το φυσικό τους αέριο από μόνο έναν προμηθευτή.Εχουμε μία ευκαιρία να γίνει διαφοροποίηση και η Ελλάδα είναι μείζων παίκτης»,αναφερόμενος στον αγωγό TAP που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, μέσω της Τουρκίας και της Ελλάδας, στην Ιταλία και τη Βουλγαρία.
Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας είχε προχτές τηλεφωνική επικοινωνία με το Ρώσο Πρόεδρο, Βλ. Πούτιν, για ζητήματα που αφορούν «την επιχειρηματική και ενεργειακή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών, την επικείμενη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στην Αγία Πετρούπολη, στο πλαίσιο του Οικονομικού Φόρουμ και τη συμμετοχή της Ελλάδας στην επενδυτική τράπεζα των BRICS», σύμφωνα με πηγές της ελληνικής κυβέρνησης.
Λίγο μετά την τηλεφωνική συνομιλία Τσίπρα - Πούτιν, ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας, Α. Σιλουάνοφ, επισήμανε πως είναι απαραίτητο η Ελλάδα να προχωρήσει σε συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους της, συμπληρώνοντας ότι είναι νωρίς ακόμα να μιλάμε για ελληνική χρεοκοπία. Οπως χαρακτηριστικά σημείωσε, «η Ελλάδα μαζί με την ΕΕ πρέπει να βρουν τη σωστή λύση, για να καταφέρει η χώρα να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της, εφαρμόζοντας παράλληλα και τις μεταρρυθμίσεις». Πάντως, τυχαία ή όχι, ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας δεν έκανε αναφορά στη συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με την πλευρά του ΔΝΤ.
Σε επίσημη ανακοίνωσή του, το Κρεμλίνο επισημαίνει ότι«συζητήθηκαν τα πρακτικά βήματα για την υλοποίηση των συμφωνιών που επιτεύχθηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη εργασίας του Αλ. Τσίπρα στη Ρωσία και ειδικότερα η σχεδιαζόμενη κατασκευή υποδομών μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω του εδάφους της Τουρκίας και της Ελλάδας».

«Διευκολύνσεις» από το ΔΝΤ
Στο μεταξύ, αίτημα ενοποίησης των 4 δόσεων του Ιούνη προς τοΔΝΤ, συνολικού ύψους περίπου1,6 δισ. ευρώ, κατέθεσε η συγκυβέρνηση, με στόχο να πληρωθεί όλο το ποσό σε μία δόση, στις 30 Ιούνη.
Το ΔΝΤ ενέκρινε το αίτημα και εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει: «Σύμφωνα με απόφαση που έχει υιοθετήσει το ΔΝΤ από τα τέλη της δεκαετίας του '70, τα κράτη - μέλη του ΔΝΤ δύνανται να ενοποιήσουν πολλές πληρωμές δόσεων σε μία, σε ορίζοντα μηνός».
Η απόφαση της Ελλάδας να πληρώσει συνολικά και σε μεταγενέστερο χρόνο τις δόσεις του Ιούνη για τα δάνεια στην πλευρά του ΔΝΤ, «είναι συμβατή με τους κανόνες του ΔΝΤ και δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τη δυνατότητα της χώρας να εξυπηρετεί τις δανειακές της υποχρεώσεις», δήλωσε ο εκπρόσωπος τηςΚομισιόν.
Ταυτόχρονα, ευρωπαϊκές πηγές ανέφεραν πως η εν λόγω απόφαση δε δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις της με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Να σημειωθεί ότι στο τέλος Ιούνη, λήγει η παράταση του μνημονίου στη σημερινή μορφή, σύμφωνα με την απόφαση του Γιούρογκρουπ (20/2). Παράλληλα, στο προσκήνιο έρχονται και σενάρια σχετικά με το ενδεχόμενο και νέας παράτασης του τρέχοντος μνημονίου, ενδεχόμενο το οποίο επίσης προϋποθέτει την επίτευξη συμφωνίας, άρα και αντιλαϊκών μέτρων, προκειμένου να ανοίξει η χρηματοδότηση προς το ελληνικό αστικό κράτος και τους τραπεζικούς ομίλους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι προτεινόμενες από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μαζικές μετατάξεις εμπορευμάτων μαζικής λαϊκής κατανάλωσης από το 13% στο 23% σημαίνουν αντίστοιχες ανατιμήσεις, ανάμεσα σε άλλα, για τα παρακάτω:
  • Ολα τα μεταποιημένα, συσκευασμένα και κονσερβοποιημένα τρόφιμα (μακαρόνια, ρύζι και όσπρια πωλούμενα σε συσκευασίες, κονσέρβες, αναψυκτικά, συσκευασμένοι χυμοί, κατεψυγμένα τρόφιμα, γλυκά, παγωτά, μαρμελάδες, επεξεργασμένο και συσκευασμένο ψωμί, σάντουιτς, προμαγειρεμένο φαγητό, έτοιμο φαγητό σε συσκευασίες, τοματοπολτοί και σάλτσες σε κονσέρβες κ.λπ.),
  • Τις υπηρεσίες μεταφορών (εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς, κόμιστρα ταξί).
  • Τα σερβιριζόμενα είδη σε καταστήματα μαζικής εστίασης.
  • Υπηρεσίες Υγείας που παρέχονται από ιδιωτικές κλινικές.
  • Τα εισιτήρια θεαμάτων (κινηματογράφων κ.λπ., πλην θεάτρων).
  • Τις πωλήσεις ειδών που προορίζονται για την υποστήριξη μόνιμα αναπήρων.
Οι τιμές όλων των παραπάνω ειδών και υπηρεσιών θα αυξηθούν άμεσα στη λιανική, περίπου 9%. Ειδικά στα νησιά του Αιγαίου που θα καταργηθεί ο μειωμένος συντελεστής 9% που ισχύει για τα παραπάνω είδη και υπηρεσίες, η εφαρμογή συντελεστή 23% θα σημάνει ανατιμήσεις της τάξης του 13%.
  • Ο συντελεστής ΦΠΑ για τις υπηρεσίες διαμονής στα ξενοδοχεία, τις εφημερίδες και τα περιοδικά θα αυξηθεί από το 6,5% στο 11% με συνέπεια οι τιμές να αυξηθούν πάνω από 4%. Ειδικά στα νησιά του Αιγαίου, ο συντελεστής 5% θα καταργηθεί και θα απογειωθεί στο 11%.
  • Ο ΦΠΑ για τα βασικά και φρέσκα είδη διατροφής, το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό και το φυσικό αέριο θα μειωθεί ελάχιστα από το 13% στο 11%, εξέλιξη η οποία δεν είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει πτωτικά και τις τιμές τους. Στην καλύτερη περίπτωση, οι «μειώσεις» στη λιανική θα είναι της τάξης του 1,7%. Στα νησιά του Αιγαίου, ο συντελεστής ΦΠΑ των περιπτώσεων αυτών θα αυξηθεί από το 9% στο 11%, οπότε θα υπάρξουν ανατιμήσεις και σ' αυτά τα εμπορεύματα.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ πριν από δυο περίπου μήνες να καλέσει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να συμμετέχουν στη διοργάνωση συλλαλητηρίων στις 11 Ιούνη σε όλη τη χώρα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη δυναμική. Μέχρι την περασμένη Παρασκευή, οι αποφάσεις συμμετοχής ξεπερνούσαν τις 500.
Το κάλεσμα του ΠΑΜΕ αφορά όλους εκείνους που μάτωσαν τα χρόνια της κρίσης και συνεχίζουν να ματώνουν. Εκείνους που δέχονται τις συνέπειες από τα μέτρα των προηγούμενων χρόνων και τώρα βλέπουν την κυβέρνηση και τους δανειστές να τους ράβουν καινούριο «κουστούμι».
Αφορά εκείνους που συνειδητοποιούν ότι η στάση αναμονής, που τους υποδεικνύουν κυβέρνηση και συνδικαλιστική πλειοψηφία, όχι μόνο δεν βγάζει πουθενά, αλλά δίνει χρόνο και χώρο στο κεφάλαιο να περάσει μέτρα που υπηρετούν την κερδοφορία του.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και το λαό να πουν «φτάνει πια με την κοροϊδία και τον εμπαιγμό, με τα μέτρα που μας κάνουν από φτωχούς φτωχότερους!». Να απορρίψουν τη λογική του μικρότερου κακού, των μειωμένων απαιτήσεων και να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Να μην περιμένουν λύση «από τα πάνω» και «φως» από τα παζάρια της κυβέρνησης με τους δανειστές.
Το κάλεσμα αυτό βρίσκει ανταπόκριση σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές από διάφορους χώρους, που μπορεί να έχουν διαφωνίες με το ΠΑΜΕ, καταλαβαίνουν όμως πού πάνε τα πράγματα.
Αναλύουν τις εξελίξεις από τη σκοπιά του εργατικού συμφέροντος, ανησυχούν και προβληματίζονται για τον εκφυλισμό και αντιλαμβάνονται την ανάγκη να ανασυγκροτηθεί το κίνημα, να απαντηθεί αποφασιστικά η επίθεση εργοδοσίας - κυβέρνησης - ΕΕ.
Μ' αυτά τα χαρακτηριστικά, η δυναμική και η μαζικότητα των συλλαλητηρίων, μπορεί να αποτελέσει σοβαρή παρέμβαση στις εξελίξεις, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων. Να λειτουργήσει σαν καταλύτης για παραπέρα κλιμάκωση της πάλης με όλες τις μορφές, από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και σωματεία, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει η συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών.
Να δώσει ώθηση σε κλαδικούς, αλλά και πιο γενικευμένους αγώνες για ικανοποιητικές Συλλογικές Συμβάσεις, για την ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Δρουν παραλυτικά στο κίνημα
Το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα, οι άλλες δυνάμεις της κοινωνικής συμμαχίας πρωτοστατούν στην ενημέρωση και στην οργάνωση των εργαζόμενων και του λαού. Αποκαλύπτουν ότι η διαπραγμάτευση δεν γίνεται για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Απέναντι υπάρχουν οι δυνάμεις εκείνες που καλλιεργούν κλίμα αναμονής και ανοχής στην κυβέρνηση, με το επιχείρημα «ας περιμένουμε να δούμε τη συμφωνία και μετά αποφασίζουμε τι θα κάνουμε».
Δρουν παραλυτικά στο κίνημα και στις δοσμένες συνθήκες, η στάση τους ισοδυναμεί με ανοιχτή παράδοση των εργαζομένων στις άγριες διαθέσεις του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των εταίρων της στην ΕΕ.
Ως προς αυτό, είναι αποκαλυπτική η συζήτηση στα ΔΣ των συνδικαλιστικών οργανώσεων της πρότασης που βάζουν οι ταξικές δυνάμεις για συμμετοχή στα συλλαλητήρια. Ας δούμε ορισμένες περιπτώσεις:
Κατά κύριο λόγο στα σωματεία του δημόσιου τομέα, η πρόταση καταψηφίζεται από τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ και άλλους συνδικαλιστές, ενώ γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα «αγωνιστικής στήριξης», ή «διόρθωσης» της πολιτικής της κυβέρνησης.
Για παράδειγμα, σε προηγούμενη ανακοίνωση, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», έγραφαν για την κυβέρνηση: «Οφείλουμε να αναδεικνύουμε και να χαιρετίζουμε τα θετικά βήματα, αλλά και να επισημαίνουμε τις παραλείψεις και τις αστοχίες, ώστε να δίνουμε τη δυνατότητα στους συντρόφους που ασκούν κυβερνητικό έργο να τις προλαβαίνουν ή να τις διορθώνουν».
Με την ίδια λογική, ο εκπρόσωπός τους στο ΔΣ του σωματείου, καταψήφισε την πρόταση για συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Αττικής.
Αλλο επιχείρημα που κυριαρχεί, είναι ότι «η κυβέρνηση δεν έχει πάρει αντιλαϊκά μέτρα και δεν πρέπει να βιαστούμε για κινητοποιήσεις».
Δίνουν άλλοθι στην κυβέρνηση και σέρνουν το κίνημα να γίνει δεκανίκι της. Κάνουν πως δεν βλέπουν το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων μήνες τώρα. Κάνουν πως δεν άκουσαν για τα νέα αντιασφαλιστικά και αντεργατικά μέτρα που βρίσκονται προ των πυλών.
Σπέρνουν αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι αυτή η κυβέρνηση διαπραγματεύεται για λογαριασμό τους και όχι για λογαριασμό του κεφαλαίου, μέσα σε περιβάλλον οξύτατων ανταγωνισμών, όπου η κάθε χώρα συμμετέχει με όρους ανισότητας και ανισοτιμίας, ανάλογα με την οικονομική, πολιτική και γεωπολιτική της δύναμη.
Η κυβέρνηση διατηρεί αυτούσιους τους «μνημονιακούς» νόμους, που αφαιρούν εισόδημα από τους εργαζόμενους και το λαό, βαθαίνουν την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, έχουν φέρει σε οριακή κατάσταση τη λειτουργία των κρατικών δομών Υγείας. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύουν ότι η κυβέρνηση δεν πήρε νέα μέτρα και πως δεν επιδεινώθηκε η καθημερινότητα του λαού!
Μ' αυτά τα επιχειρήματα, θέλουν ο εργαζόμενος να συμβιβαστεί με τους αντιασφαλιστικούς νόμους που συνεχίζουν να εφαρμόζονται κανονικά στον πυρήνα τους, με τις απλήρωτες εφημερίες ετών στα νοσοκομεία, με τους μισθούς πείνας των 586 και 511 ευρώ μεικτά, με τις απολύσεις που συνεχίζονται, με την τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς, τα δουλεμπορικά, τις συντάξεις πείνας, με τα προγράμματα διαχείρισης και ανακύκλωσης της ανεργίας, με τα επιδόματα φτώχειας των ανέργων, με τον ΕΝΦΙΑ που παραμένει και με τόσα άλλα. Αυτό του λένε: «Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω»!
Μαθαίνουν γρήγορα τα ίδια τερτίπια
Εξίσου ύπουλη, όμως, είναι και η τακτική που εφαρμόζουν οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ σε ορισμένες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, όπου μαζί με άλλες παρατάξεις του προεδρείου δεν ψήφισαν για συμμετοχή στα συλλαλητήρια και για την κήρυξη απεργίας, αλλά συζήτησαν την ανάγκη να αποτελέσει το ΕΚΑ «αγωνιστικό πόλο», που θα συντονίσει τον αγώνα Ομοσπονδιών και Σωματείων, με αίτημα να εφαρμόσει η κυβέρνηση το προεκλογικό της πρόγραμμα!
Εδώ το πράγμα βγάζει μάτι! Μπροστά στη δυσκολία που διαβλέπουν να κάνουν τους εργαζόμενους συνένοχους στο πέρασμα σκληρών μέτρων, αλλάζουν τροπάρι και προσπαθούν να τον συμβιβάσουν με τις μειωμένες απαιτήσεις, με τον ίδιο στόχο.
Προσπαθούν, δηλαδή, να προσαρμόσουν τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στα «κοστολογημένα» ψίχουλα που έταζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ για να κλέψει ψήφους και τα οποία, όπως ο ίδιος έλεγε, παίρνουν υπόψη τους τις αντοχές της (καπιταλιστικής) οικονομίας και είναι μέτρα υποβοήθησης της (καπιταλιστικής) ανάκαμψης.
Οι ίδιες δυνάμεις, βέβαια, παλιός και νέος εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, «βγάζουν σπυράκια» στην προοπτική να διεκδικήσει το κίνημα ανάκτηση των απωλειών, διεύρυνση των δικαιωμάτων, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, όπου ο νέος εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός κάνει επίδειξη της ταχύτητας και της ευκολίας με την οποία αφομοιώνει τα τερτίπια των προκατόχων του, για να εκφυλιστεί και να παραλύσει το κίνημα.
Για παράδειγμα, σε πολλά σωματεία του Δημοσίου που οι ταξικές δυνάμεις ζητάνε να συνεδριάσει το ΔΣ και να αποφασίσει τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια, η πλειοψηφία παραπέμπει την όποια απόφαση στη Γενική Συνέλευση. Στη συνέχεια, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να είναι άμαζη και να μην παρθεί τελικά καμία απόφαση, επικαλούμενοι «έλλειψης απαρτίας».
Από την αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό δεν λείπουν και «χοντροκομμένες» παρεμβάσεις από την πλευρά της πλειοψηφίας, όπως στο Εργατικό Κέντρο Θήβας, όπου η διοίκηση προσπάθησε να βάλει εμπόδια στην οργάνωση της κινητοποίησης στην περιοχή, αρνούμενη να παραχωρήσει αίθουσα του Εργατικού Κέντρου σε σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και καλούσαν σε σύσκεψη.
Μάχη μέχρι την τελευταία ώρα
Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός θα συνεχίσει να δίνει με πείσμα και με διάφορα επιχειρήματα και μέσα τη μάχη για να ανακοπεί η δυναμική της κινητοποίησης στις 11 Ιούνη, να υπονομευτεί η προοπτική της κλιμάκωσης απέναντι στα νέα μέτρα - λαιμητόμο. Πιστοί στο ρόλο τους, πρέπει να απομονωθούν από τους εργαζόμενους, να τους βάλουν στην γωνία.
Να μη μείνει σωματείο που να μην αποφασίσει τη συμμετοχή του στα συλλαλητήρια, να μην αναλάβει το ίδιο να οργανώσει τη μαζική παρουσία των εργαζόμενων σ' αυτά. Σωματείο που να μην πάρει πρωτοβουλίες, οι οποίες τονώνουν τις αγωνιστικές διαθέσεις και συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος για απεργία.
Οι μέρες που απομένουν είναι κρίσιμες για την επιτυχία των συλλαλητηρίων, για την παραπέρα κλιμάκωση της εργατικής - λαϊκής πάλης. Χρειάζεται ταυτόχρονα ετοιμότητα για κάθε εξέλιξη, να μην υπάρξει λεπτό καθυστέρησης στην απάντηση που πρέπει να δώσει το κίνημα αν ανακοινωθεί συμφωνία.
Να μην αφήσουμε κυβέρνηση και δανειστές να γελάνε κάτω από τα μουστάκια τους ότι κατάφεραν να βάλουν στο χέρι το λαό, ότι οι εργαζόμενοι στηρίζουν τις συμφωνίες που κάνουν εξ ονόματος του κεφαλαίου.
Η εμπειρία από το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η του Νοέμβρη δείχνει ότι η καλά σχεδιασμένη και οργανωμένη δουλειά ανά κλάδο, περιοχή και τόπο δουλειάς, η επιχειρηματολογημένη αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, η αποκάλυψη του ρόλου του, η ανάπτυξη πρωτοβουλιών από τα κάτω, η προσπάθεια να συμμετέχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων, είναι παράγοντες που συμβάλλουν στην επιτυχία. Μ' αυτή την πείρα να δουλέψουμε τις μέρες που απομένουν μέχρι και την Πέμπτη.

Σε ό,τι αφορά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι δύο προτάσεις οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα από διαφορετικούς δρόμους
Κραδαίνοντας ως προπαγανδιστικό «μπαμπούλα» το πακέτο μέτρων που προτείνει η πλευρά των λεγόμενων «θεσμών», η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί να εκβιάσει τους εργαζόμενους και το λαό, εμφανίζοντας τη δική της πρόταση ως το μικρότερο κακό, ώστε να οδηγήσει τελικά τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα στην γκιλοτίνα της νέας συμφωνίας που επιδιώκει με τους «εταίρους».
Η κυβερνητική αυτή τακτική αποτυπώνεται περίτρανα και στην περίπτωση του Ασφαλιστικού, γύρω από το οποίο η κυβέρνηση και προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, διαβεβαίωνε πως είχε χαράξει περισσότερες «κόκκινες γραμμές» και από την άμμο της θάλασσας.
Στην πραγματικότητα, όμως, και πέρα από τα επικοινωνιακά κόλπα, η πρόταση που καταθέτει η κυβέρνηση απέναντι στα όσα ζητάνε οι δανειστές για το Ασφαλιστικό είναι συνέχεια και εμβάθυνση όλων των αντιασφαλιστικών ανατροπών που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Είναι συνέχιση και όχι άρνηση των μνημονίων και ταυτόχρονα προσπάθεια νομιμοποίησης όλων αυτών των μέτρων στη συνείδηση του λαού, αφού πλέον θα έχει τη βούλα και της κυβέρνησης που λέει ότι είναι της «αριστεράς».
Βασικός πυρήνας της πρότασης της κυβέρνησης προς του δανειστές για το Ασφαλιστικό είναι η εφαρμογή στο διηνεκές ενός νέου μοντέλου στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, με κύριο χαρακτηριστικό την παραπέρα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων, την απώλεια του κοινωνικού της χαρακτήρα και των όποιων στοιχείων αλληλεγγύης είχε το σύστημα πριν την ψήφιση των νόμων του 2010 και των άλλων που ακολούθησαν.
Κυρίαρχο πλέον γίνεται και το στοιχείο της «βιωσιμότητας», τη στιγμή που συνεχίζεται η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα Ταμεία και το ίδιο θα συμβεί και με τη συμμετοχή των επιχειρήσεων.
Αντεργατικά μέτρα και στα δύο πακέτα
Τη συνέχιση αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να αποκρύψει ούτε το γεγονός ότι αυτό που εμφανίζεται ως πρόταση των θεσμών, είναι ακόμα σκληρότερο και η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης επιτυγχάνεται με ακόμα γρηγορότερους ρυθμούς και πιο απροκάλυπτα. Στην πραγματικότητα, κυβέρνηση και δανειστές στοχεύουν την ίδια κατάληξη, από άλλο δρόμο ο καθένας.
Θυμίζουμε ότι στην πρόταση των δανειστών υπάρχουν μέτρα για το Ασφαλιστικό, ετήσιας απόδοσης 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ). Αυτό προϋποθέτει κατάργηση όλων των λεγόμενων «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, χρηματοδότηση των επικουρικών ταμείων αποκλειστικά από τους ασφαλισμένους, κατάργηση του ΕΚΑΣ για όλους τους συνταξιούχους, καταβολή βασικής και ανταποδοτικής σύνταξης, αύξηση της συμμετοχής των συνταξιούχων στις δαπάνες Υγείας από το 4% στο 6% κ.ά.
Επίσης, οι δανειστές ζητάνε την αναθεώρηση των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας, με στόχο την περικοπή 900 εκατ. ευρώ ετησίως (0,5% του ΑΕΠ).
Στην πρόταση της κυβέρνησης, ο στόχος για σύνταξη στο 67ο έτος για όλους επιτυγχάνεται μέσα από μια μικρή μεταβατική περίοδο, για μερικές δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένων, χωρίς όμως να αλλάζει το κύριο. Κι αυτό είναι ότι πλέον, μετά από μερικά χρόνια, κανένας εργαζόμενος, σε κανένα Ταμείο, δεν θα μπορεί να συνταξιοδοτείται πριν το 67ο έτος της ηλικίας του, ενώ το ύψος της σύνταξης σε σχέση με αυτό που αποδίδονταν ακόμα και τώρα, θα έχει συρρικνωθεί μέχρι και στο μισό.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβερνητική πρόταση προβλέπει ότι τα ειδικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, που ισχύουν σε μια σειρά Ταμεία, αυξάνονται από το επόμενο έτος, έτσι ώστε - όπως προέβλεπαν και οι εφαρμοστικοί νόμοι 3863 και 3865/2010 - ελάχιστοι πλέον θα μπορούν να συνταξιοδοτηθούν πριν από το 67ο έτος της ηλικίας τους, ή μετά το 62ο, καθώς σε αυτήν την περίπτωση, επιβάλλεται «πέναλτι», που φτάνει σε μείωση της σύνταξης μέχρι 30%. Δηλαδή, μείωση 5% για κάθε έτος συνταξιοδότησης πριν από το γενικό όριο των 67.
Ετσι, σύμφωνα με την πρόταση της κυβέρνησης, από το 2016 έως το 2025 θα αυξάνονται σταδιακά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης όσων συνταξιοδοτούνται μεταξύ του 62ου και 67ου έτους ηλικίας. Από το 2016 έως το 2022 η αύξηση θα είναι ένα εξάμηνο ανά έτος, ενώ από το 2023 έως το 2025 η αύξηση θα είναι ένα έτος κάθε χρόνο.
Η πρόταση δεν περιλαμβάνει τα λεγόμενα «θεμελιωμένα δικαιώματα», αφού έτσι και αλλιώς οι ασφαλισμένοι αυτοί θα μπορούσαν να είχαν αποχωρήσει και χτες στη συνταξιοδότηση, ενώ θα δημιουργούνταν και μαζικό κύμα εξόδου προς τη σύνταξη. Επίσης, δεν περιλαμβάνονται ομάδες ασφαλισμένων όπως μητέρες με ανήλικα, εργαζόμενοι σε ΒΑΕ και ΑμΕΑ.
Βέβαια, αυτό μένει να αποδειχτεί στο τέλος, μετά την κατάληξη της συμφωνίας, αλλά ακόμα και αυτές οι εξαιρέσεις, σε τίποτα δεν αλλάζουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του μέτρου.
Σε περίπτωση μάλιστα πρόωρης συνταξιοδότησης, για όσους κρατήσουν τελικά αυτή τη δυνατότητα, η σύνταξη θα μειώνεται σε μερικές περιπτώσεις έως και 10%, πάνω από το 6% που προβλέπεται μέχρι σήμερα ως «πέναλτι» για κάθε χρόνο.
Ετσι, αν ένας ασφαλισμένος αποχωρήσει από την εργασία του ένα έτος πριν το όριο ηλικίας που του αναλογεί, η σύνταξή του θα μειώνεται κατά 6% και στην περίπτωση που αποχωρήσει πέντε χρόνια πριν το ηλικιακό όριο που του αναλογεί, τότε η μείωση θα φτάνει στο 30%.
Με βάση τις διαρροές, η πρόταση της κυβέρνησης προβλέπει αύξηση του πέναλτι κατά 10%. Εννοείται ότι ένα τέτοιο πέναλτι είναι απαγορευτικό για πρόωρη έξοδο από την εργασία, κάτι που αποτελεί κοινό στόχο κυβέρνησης - δανειστών και βέβαια στρατηγική επιδίωξη του κεφαλαίου.
Αναστολή και όχι κατάργηση της «ρήτρας»
Στην πρότασή της η κυβέρνηση εμφανίζεται να επιμένει στην αναστολή εφαρμογής της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος» στις επικουρικές, αλλά μόνο για τα έτη 2015 - 2016 και σε κάθε περίπτωση έως ότου ολοκληρωθεί η νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η οποία με βεβαιότητα θα παράξει νέα επώδυνα αποτελέσματα για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους, αφού έχει κριτήριο τη «βιωσιμότητα» του συστήματος.
Οπως και να 'χει, η ρήτρα δεν καταργείται, όπως έλεγε προεκλογικά η κυβέρνηση, αλλά μόνο αναστέλλεται.
Παράλληλα, η κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση να προωθήσει και νέες ενοποιήσεις Ταμείων, που θα γίνουν σταδιακά, σε δύο φάσεις, από το 2015 και σε διάστημα τριών ετών, με στόχο τη δημιουργία τριών Ταμείων. Η πρώτη φάση οργανωτικών ενοποιήσεων θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2016. Επίσημα, το επιχείρημα των ενοποιήσεων είναι η μείωση του κόστους λειτουργίας τους κατά 30%, όμως η πρακτική μέχρι τώρα έχει δείξει ότι πάντα απέβλεπε στην «ενοποίηση» προς τα κάτω όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους.
Οσον αφορά στα Εργασιακά, η κυβερνητική πρόταση επαναλαμβάνει τις μέχρι τώρα θέσεις της κυβέρνησης, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά τις αλλεπάλληλες υποχωρήσεις ακόμα και από αυτά τα ελάχιστα που υποσχόταν προεκλογικά.
Η πρότασή της δεν απέχει πολύ από αυτή των δανειστών, που προτείνουν να ξεκινήσει μια διαδικασία διαβούλευσης, ανάλογη με αυτή που έγινε για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού το 2013, με στόχο αυτή τη φορά την αναθεώρηση των θεσμικών πλαισίων για τις ομαδικές απολύσεις και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, «λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη».

Οι εξελίξεις στο επίπεδο της διαπραγμάτευσης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους δανειστές πυροδοτούν ταυτόχρονα την ένταση των διεργασιών στο εσωτερικό των αστικών κομμάτων, διαδικασία εξάλλου που «τρέχει» εδώ και καιρό, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος.
Οι δηλώσεις των στελεχών των αστικών κομμάτων και τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι όσο «ψήνονται» τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, που θα περιέχονται στη διαφαινόμενη συμφωνία, τόσο τα αστικά επιτελεία καλλιεργούν τη λογική της «εθνικής συνεννόησης», για να εξασφαλιστεί ευρύτερη στήριξη απ' όλο το αστικό πολιτικό φάσμα στη νέα συμφωνία. Ταυτόχρονα, εργάζονται πυρετωδώς για τη διαμόρφωση της εναλλακτικής λύσης, σε περίπτωση που απαιτηθεί κυβερνητική εναλλαγή, έχοντας στο επίκεντρο την ανάκαμψη της ΝΔ, ως κορμό στο δεξιό πόλο του συστήματος.
Ολα βεβαίως τα σενάρια διατηρούνται ανοιχτά και εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα, σε περίπτωση που χρειαστεί να στηριχτεί ο σοσιαλδημοκρατικός πόλος του συστήματος με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο το ενδιαφέρον που δείχνουν ορισμένα αστικά ΜΜΕ στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, στο κάδρο έχει επανέλθει και το σενάριο κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ κ.ά., αν αυτό απαιτούν τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Αλλωστε, υπάρχουν πρόθυμοι σε όλους τους αστικούς κομματικούς σχηματισμούς.
Αναζητούν την «προοπτική του κόμματος» στη ΝΔ
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρόεδρος της ΝΔ Αντ. Σαμαράς, με δήλωσή του την περασμένη Πέμπτη, θέλοντας να δείξει ότι η γαλάζια παράταξη -όμως υπό την ηγεσία του- είναι ικανότερος διαχειριστής του συστήματος, άσκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση, ότι με την καθυστέρηση στην υπογραφή μίας συμφωνίας με τους δανειστές, βουλιάζει σε ύφεση την καπιταλιστική οικονομία, υποβαθμίζει τις διαπραγματευτικές δυνατότητες της χώρας, δηλαδή των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και φέρνει ακόμα χειρότερα μέτρα από αυτά που η δική του κυβέρνηση είχε συμφωνήσει. «Η δήθεν πετυχημένη διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα, είπε, κατέρρευσε χτες βράδυ. Τα προτεινόμενα μέτρα, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης, είναι πάρα πολύ σκληρότερα από τα μέτρα ΧαρδούβεληΤο "συνολικό κόστος Τσίπρα" είναι πια τεράστιο,όχι μόνο σε ΦΠΑ, ρεύμα, ιδιωτικό τομέα κλπ, αλλά κυρίως σε αξιοπιστία. Η κοροϊδία και τα ψέματα τελείωσαν.Οπως πρέπει να τελειώσουν και οι ανοησίες για εκλογές. Γιατί, εκλογές σήμερα θα γίνονταν υπό συνθήκες άγριες και ασύμφορες για τους Ελληνες. Αφήστε που θα μας έφερναν σε χειρότερο ακόμη σημείο από εκείνο που βρισκόμαστε σήμερα. Και, άλλωστε, τι θα ζητούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, να πάρει εντολή από το λαό για να μας πάει στη δραχμή; Εκτός πια και αν αυτός ήταν από την αρχή ο πραγματικός τους στόχος. Η μόνη διέξοδος που έχει απομείνει για τον κ. Τσίπρα είναι να προσέλθει στη μεγάλη εθνική συνεννόηση που έχουμε προτείνει».
Σχετικά με την πρόταση Σαμαρά για «μεγάλη εθνική συνεννόηση», η «Ημερησία», στις 29/5, σημείωνε: «Κίνηση εθνικής στρατηγικής και ευθύνης χαρακτηρίζουν, στη Λ. Συγγρού, την πρόταση του Αντ. Σαμαρά για μια μεγάλη εθνική συνεννόηση που θα οδηγήσει σε αλλαγή πολιτικής, αφού, όπως επισημαίνουν, ο Αλ. Τσίπρας οδηγείται σε μια επώδυνη συμφωνία με τους εταίρους και πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ξεπεράσει τις εσωκομματικές του αντιθέσεις και πολύ πιο δύσκολα να υλοποιήσει μια δύσκολη συμφωνία». Ενώ, στο ίδιο άρθρο, σημειωνόταν σχετικά με τους εσωκομματικούς αντιπάλους του Σαμαρά: «Ο Αντ. Σαμαράς, σημειώνουν οι ίδιοι, γνωρίζει ότι πολύ σύντομα θα ανοίξει στο εσωτερικό της ΝΔ η συζήτηση για τη φυσιογνωμία και την προοπτική του κόμματος και προσπαθεί να υπερβεί τις κατηγορίες για την αντιπολιτευτική του τακτική και την εγκατάλειψη του κεντροδεξιού προσανατολισμού του κόμματος. Με αυτόν τον τρόπο, λένε, προσπαθεί να μπλοκάρει τις εσωκομματικές διαδικασίες, οι οποίες ενδέχεται να καταλήξουν και σε αμφισβήτηση του ηγετικού του ρόλου».
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις και του γραμματέα της ΝΔ, Αν. Παπαμιμίκου, ο οποίος τόνισε ότι «η χώρα δε χρειάζεται εκλογές, αλλά να έρθει άμεσα μια συμφωνία, την οποία να συζητήσουμε σε ένα πλαίσιο εθνικής συνεννόησης». Μετά «υπάρχει η λύση. Μπορούμε να πάμε και σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, κυρίως, όμως, με πρόσωπα τα οποία θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τη συμφωνία».
Από την πλευρά των διεκδικητών της ηγεσίας της ΝΔ, η Ντ. Μπακογιάννη δήλωσε, την περασμένη Τετάρτη, ότι: «Εστω και την ύστατη στιγμή, οφείλουμε να αντιληφθούμε όλοι ότι τώρα είναι η ώρα της εθνικής συσπείρωσης και της εθνικής διαπραγμάτευσης. Το θέμα δεν είναι η σύγκληση την κομματικών οργάνων του 36,5%. Το ζητούμενο είναι η σύγκληση όλων των πολιτικών δυνάμεων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ώστε η Ελλάδα να εμφανιστεί με μία δυνατή φωνή».
Αξιοσημείωτη για τις διεργασίες στη ΝΔ είναι και η εμφάνιση του Γ. Μεϊμαράκη, ο οποίος την περασμένη βδομάδα είχε συνάντηση και με τον Δ. Αβραμόπουλο. Αναφερόμενος στο μέλλον της ΝΔ, εκτίμησε ότι «αυτή τη στιγμή, είναι απόλυτος κυρίαρχος ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αν τα ζητήματα τα εσωκομματικά κυριαρχήσουν, η ΝΔ θα δώσει μια εικόνα τέτοια, που αν, ο μη γένοιτο, οδηγηθούμε σε κάλπες, θα επιβεβαιώσουμε την κυριαρχία Τσίπρα, δε θα υπάρχει ΝΔ».
Οσο για τη συνάντησή του με τον Δ. Αβραμόπουλο, εξήγησε ότι: «Ο κ. Αβραμόπουλος ενδιαφέρεται βεβαίως για τις εσωτερικές εξελίξεις και νομίζω ότι όλοι θα πρέπει να είμαστε συνετοί αυτή τη στιγμή (...) θεωρούμε ότι πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τη συμφωνία και μετά να προχωρήσουμε». Να σημειωθεί ότι ο Γ. Μεϊμαράκης, σε περίπτωση που η όποια συμφωνία έρθει για ψήφιση στη Βουλή, έχει προτείνει ψήφο κατά συνείδηση, παρά την πρόταση του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, Γ. Πλακιωτάκη, που έχει προϊδεάσει ότι στην ψηφοφορία στη Βουλή, θα τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας.
Φουντώνουν οι διεργασίες και στα κόμματα - εφεδρείες
Πριν δέκα μέρες, ο Στ. Θεοδωράκης σημείωνε: «Μια συμφωνία που θα κρατάει την Ελλάδα στην Ευρώπη, εμείς θα την ψηφίσουμε (...) Οταν μια κυβέρνηση δεν πάει πουθενά, οι λύσεις είναι μόνο δύο, φίλοι μου. `Η μια νέα κυβέρνηση από την ίδια Βουλή. `Η εκλογές. Το Ποτάμι, για να αρχίσω από τα εύκολα, δε θέλει εκλογές (...) τι μας μένει; Μια άλλη κυβέρνηση από αυτήν τη Βουλή... μια τέτοια κυβέρνηση το Ποτάμι θα τη στήριζε». Ομως, το τελευταίο διάστημα φαίνεται να διαφοροποιεί την τοποθέτησή του, διεκδικώντας ρόλο του Ποταμιού ως αντίπαλο δέος στον ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυβέρνησή του, αξιοποιώντας προφανώς την ανεπάρκεια της ΝΔ αλλά και την εκτίμηση ότι μπορεί να παίξει σε έναν ευρύτερο αστικό χώρο, που θα περιλαμβάνει φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες, που δεν καλύπτονται ούτε από τη ΝΔ ούτε από το ΠΑΣΟΚ και δυσαρεστούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, στις 2 Ιούνη, στη συζήτηση της Επιτροπής Διαλόγου του Ποταμιού, ανέφερε: «Ο ρόλος του Ποταμιού στη νέα εποχή προβλέπεται καθοριστικός, γιατί στο στάσιμο ελληνικό πολιτικό τοπίο, ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και τώρα, εφαρμόζει μόνο την κακή πολιτική των παλιών κυβερνητικών κομμάτων. Από αυτή την πολιτική περιδίνηση, το Ποτάμι θα κρατηθεί μακριά, συνομιλεί με το μέλλον και όχι με τους παρηκμασμένους πολιτικούς σχηματισμούς». Πρόσθεσε μάλιστα ότι: «Το Ποτάμι είναι η συμπαγής μάζα των ευρωπαϊστών της κοινωνίας, που είναι ανοικτό σε συνεργασίες με ενεργούς πολίτες και πολιτικούς που πιστεύουν στις βαθιές μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η κοινωνία...».
Σε πλήρη εξέλιξη είναι οι εσωκομματικές διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο, από την περασμένη Παρασκευή, κινείται σε ρυθμούς συνεδρίου, για την ανάδειξη του νέου ηγέτη. Οι επίσημοι διεκδικητές είναι η Φ. Γεννηματά, ο Αν. Λοβέρδος και ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος, οι οποίοι, για να καταθέσουν υποψηφιότητα, πρέπει να συγκεντρώσουν 200 υπογραφές από τους συνέδρους. Ανοιχτό ήταν το ενδεχόμενο να θέσουν υποψηφιότητα ο Ν. Ανδρουλάκης και ο Κ. Σκανδαλίδης. Ο απερχόμενος πρόεδρος Ευ. Βενιζέλος δείχνει ότι θέλει να μείνει ουδέτερος, ωστόσο έχει ταχθεί υπέρ ενός «35άρη προέδρου» και έχει κάνει λόγο για την ανάγκη μετασχηματισμού και ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ.
Οσον αφορά το κλίμα και τις εσωκομματικές κόντρες που επικρατούν στο ΠΑΣΟΚ, είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις που αντάλλαξαν η Φ. Γεννηματά και ο Αν. Λοβέρδος. Η μεν πρώτη, στη δήλωσή της, ανέφερε ότι: «Οποιος θέλει να πάει στη ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ, να πάει». Ενώ ο Αν. Λοβέρδος απάντησε: «Συμφωνώ απόλυτα μαζί της. Οποιος θέλει να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, να πάει. Το ΠΑΣΟΚ δε θα γίνει συμπλήρωμα κανενός...». 

Η συμφωνία που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση 
 αποδεικνύει ότι ακόμα και αν διασφαλιστεί 
ενισχυμένη κοινοτική χρηματοδότηση, 
αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί σε ανάκτηση των απωλειών
 του λαού, αλλά σε κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Η πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για συμφωνία με την τρόικα είναι σίγουρα πολύ διδακτική. Οσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή αλλαγή και διόρθωση της ΕΕ, με αναδείξεις «αριστερών» κυβερνήσεων αξίζει να τη διαβάσουν. Οσοι διατηρούν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει δρόμος καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα «εξασφαλίζει ευημερία για όλους», δηλαδή για τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και τα λαϊκά στρώματα, θα ωφεληθούν απ' την ανάγνωσή της.
Φυσικά, δεν είναι αποκαλυπτική μόνο η συγκεκριμένη πρόταση. Ολα όσα προηγήθηκαν, τόσο στην προεκλογική περίοδο όσο και στους πρώτους μήνες της νέας διακυβέρνησης, αναδεικνύουν την επιχείρηση εξαπάτησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος «θα βαρούσε τα νταούλια για να χορεύουν οι αγορές» και θα έσκιζε τα μνημόνια. Βοηθούν να κατανοηθεί ότι το τρένο του αστικού κράτους κινείται σταθερά στις ράγες της άρχουσας τάξης, υπηρετεί τους στόχους της, όσοι «μηχανοδηγοί» και αν αλλάξουν.
Το παραμύθι μιας ανώδυνης φιλολαϊκής λύσης, χωρίς σύγκρουση και ρήξη με τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ που την στηρίζει, ακούγεται φυσικά ευχάριστα. Ομως, πρόκειται για πολιτική εξαπάτηση. Λύση που να διασφαλίζει ότι θα έχουμε και «την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο» πολύ απλά δεν υπάρχει. Οποιος αποδέχεται τους στόχους και τις αρχές λειτουργίας της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ, όποιος δεσμεύεται να υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, αυτός θα θυσιάσει τις ανάγκες του λαού, όπως και αν αυτοαποκαλείται, «αριστερός», «αντιμνημονιακός» ή «πατριώτης».
Η αντιλαϊκή πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ
Ηδη απ' την προεκλογική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκπαιδεύσει τους εργαζόμενους ώστε να θεωρήσουν ως «περασμένα - ξεχασμένα» όσα έχασαν την περίοδο της κρίσης. Τώρα, προχωρά με δική του πρόταση στην επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων, που τα παρουσιάζει θρασύτατα ως «έντιμο και αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό». Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων:
Στη φορολογική πολιτική
Προτείνει νέα επιβάρυνση ύψους 1 δισ. ευρώ από αυξήσεις στην άδικη έμμεση φορολογία, στο ΦΠΑ, που περιλαμβάνει συντελεστή 23% για τα βιομηχανικά επεξεργασμένα τρόφιμα, απ' τα μακαρόνια ως τις μαρμελάδες και τα κατεψυγμένα θαλασσινά.
Διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ και το χαράτσι της «εισφοράς αλληλεγγύης» για το 2015 και το 2016 για μισθωτούς και συνταξιούχους.
Στις ιδιωτικοποιήσεις
Προτείνει την ολοκλήρωση των μέχρι σήμερα ιδιωτικοποιήσεων και νέες ιδιωτικοποιήσεις που αφορούν τα λιμάνια (ΟΛΠ, ΟΛΘ κ.λπ.), τα περιφερειακά αεροδρόμια, τον ΔΕΣΦΑ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ.ά., με άμεσα προσδοκώμενα έσοδα 3,18 δισ. ευρώ τη διετία 2015 - 2016.
Στο Ασφαλιστικό
Προχωρά το σχέδιο των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων για ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, που θα οδηγήσει σε συμπίεση προς τα κάτω του συνόλου των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Ταυτόχρονα, προωθεί τη σταδιακή αύξηση του ορίου των πρόωρων συντάξεων στα 62 έτη και αποδέχεται τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τα επικουρικά ταμεία, δηλαδή το ψαλίδι στις επικουρικές συντάξεις, με αίτημα την αναστολή εφαρμογής του μέτρου για το 2015 και το 2016.
Στις εργασιακές σχέσεις - μισθούς
Θέτει ως πλαίσιο τις υφιστάμενες ρυθμίσεις και σύγχρονες πρακτικές των χωρών της ΕΕ, δηλαδή την κόλαση των ελαστικών, ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Φυσικά, δεν υπάρχει αναφορά στην επαναφορά των τεράστιων απωλειών της εσωτερικής υποτίμησης για τους μισθωτούς.
Για τα δημοσιονομικά μεγέθη και το κρατικό χρέος
Αποδέχεται τη δημοσιονομική πειθαρχία σε βάρος του λαού, με δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα που μετά το 2017 θα ανέλθουν απ' το 1,5% στο 3,5%. Η όποια άμεση μικρή μείωση του ύψους για τη διετία 2015 - 2016, σε συνδυασμό με τις ανάγκες εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους, θα συνοδευθεί με νέα δανειακή σύμβαση.
Σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους εστιάζει στα ομόλογα ύψους 27 δισ. ευρώ που διαθέτει η ΕΚΤ, προτείνοντας νέο δάνειο απ' τον ESM μεγάλου χρονικού διαστήματος, 30 ετών. Για το ΔΝΤ δεν κάνει λόγο για «κούρεμα», αλλά δεσμεύεται για την καταβολή του 50% μέχρι το Μάη του 2016.
Δεν χρειάζεται μια πιο λεπτομερής εξέταση για να αντιληφθεί κανείς ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται και εξειδικεύει τις βασικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις που εφαρμόζονται σ' όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, από όλες τις αστικές κυβερνήσεις.
Πίσω απ' τη σκληρή στάση των δανειστών
Οπως ήταν αναμενόμενο, η πλευρά της ΕΕ και του ΔΝΤ, μετά την περιβόητη «σύσκεψη των πέντε», εμφανίσθηκε με ακόμα μεγαλύτερες απαιτήσεις νέων λαϊκών θυσιών. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει παρουσιάσει (όσο γράφονται αυτές οι γραμμές), με επίσημο τρόπο, ένα πλήρες κείμενο των δανειστών. Εκανε απλά αποσπασματικές αναφορές σε υπερβολικές απαιτήσεις, για κατάργηση του ΕΚΑΣ και για αύξηση της έμμεσης φορολογίας στο ηλεκτρικό ρεύμα. Ωστόσο, η αδιάλλακτη στάση της ΕΕ και του ΔΝΤ εξυπηρετεί πολλαπλά την προσπάθεια να αποδεχθεί ο λαός τους νέους όρους σφαγής του. Βοηθά την κυβέρνηση να εμφανίζει ως «το μικρότερο κακό» τη δική της πρόταση. Εξυπηρετεί τη μεθόδευση να υπάρξει νέα προσθήκη, ακόμα περισσότερων αντιλαϊκών μέτρων και να παρουσιαστεί η πιθανή συμφωνία ως ο καλύτερος δυνατός συμβιβασμός, μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα να ζητήσει η κυβέρνηση νέα προσφυγή στις κάλπες, ώστε η διαπραγμάτευση να κλείσει με νωπή λαϊκή εντολή. Συμπληρώνει το κάλπικο δίλημμα, κρατική χρεοκοπία και προσωρινή έξοδος απ' την Ευρωζώνη ή αποδοχή της σκληρής αντιλαϊκής συμφωνίας, ώστε να αποδεχθεί ο λαός να συνεχίσει να βαδίζει στο σημερινό αδιέξοδο δρόμο της ανασφάλειας, της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης. Η αποδοχή της συμφωνίας σε οποιαδήποτε μορφή της θα ανοίξει το δρόμο για να συνεχιστούν τα εκβιαστικά διλήμματα και η επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων χωρίς λαϊκή αντίσταση. Φυσικά, δεν πρόκειται για εικονική διαπραγμάτευση με μοναδικό στόχο να αποπροσανατολιστεί ο λαός.
Η πραγματική διαπραγμάτευση
Οπως έχουμε τονίσει, η διαπραγμάτευση για τη σχετική χαλάρωση της αυστηρής περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, που αφορά το ύψος των ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων και την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους, συνδέεται αναπόσπαστα και θα εξαρτηθεί απ' τη γενικότερη ενδοαστική διαπάλη για το μέλλον της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Η διαπάλη οξύνεται στη βάση της παρατεταμένης δυσκολίας να σταθεροποιηθεί η πορεία ανάκαμψης της Ευρωζώνης καθώς και της σημαντικής ανισομετρίας που καταγράφεται στο σκληρό πυρήνα της, με την αυξανόμενη υπεροχή της Γερμανίας έναντι της Ιταλίας και της Γαλλίας.
Στην ΕΕ υπάρχει πλέον επίσημη συζήτηση για την επανεξέταση του σχεδίου οικονομικής διακυβέρνησης, την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την άμεση βελτίωση της ευελιξίας των κανόνων εφαρμογής του στις διάφορες χώρες. Δεν πρόκειται για φιλολαϊκές, ριζοσπαστικές προτάσεις, αλλά για ενδοαστική διαπάλη για τον επιμερισμό κερδών και ζημιών μετά την εκδήλωση της κρίσης το 2009.
Αστικές κυβερνήσεις και πολιτικές δυνάμεις, με τη στήριξη των ΗΠΑ, πιέζουν τη Γερμανία για χαλάρωση της περιοριστικής πολιτικής, ενίσχυση της χρηματοδότησης δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων και για μεγαλύτερη συμβολή (μέσω ΕΚΤ) στη διαχείριση του προβλήματος των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης. Η απαίτηση του ΔΝΤ για επανεξέταση των όρων αποπληρωμής του ελληνικού κρατικού χρέους εντάσσεται σ' αυτή τη διαπάλη.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο κατατίθεται και το νέο γαλλογερμανικό σχέδιο εμβάθυνσης της Ευρωζώνης, που προβλέπει διεύρυνση του πεδίου δράσης του Γιούρογκρουπ, με ενίσχυση των εξουσιών του προέδρου του και των πόρων του, δημιουργία ειδικών δομών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και περισσότερων υποχρεωτικών κανόνων για τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης. Ηδη έχει εγκριθεί από το 2011 ως διακρατική συμφωνία η Δημοσιονομική Συνθήκη, που προβλέπει μηδενικό ετήσιο έλλειμμα για τα κράτη της Ευρωζώνης, σε αντίθεση με το όριο του 3% για τις χώρες της ΕΕ.
Στην ουσία, η ελληνική περίπτωση αποκτά το χαρακτήρα της αιχμής πίεσης και του «πειράματος» στο πλαίσιο αυτής της σύνθετης ενδοϊμπεριαλιστικής διαπάλης.
Πρόκειται, σε τελευταία ανάλυση, για διαπάλη σχετικά με την εξοικονόμηση κοινοτικών πόρων που θα στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη και όχι μέτρα κοινωνικής πολιτικής για την πραγματική ανακούφιση των λαών.
Η άσφαιρη αντιπαράθεση
Την ίδια στιγμή, στο κυβερνητικό στρατόπεδο δυναμώνουν οι φωνές κριτικής σχετικά με τους χειρισμούς της διαπραγμάτευσης. Λιγότερο ή περισσότερο ανοιχτά εμφανίζονται μια σειρά από «θεματοφύλακες» των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου, ακόμα και ο Βαρουφάκης, που ήταν υπεύθυνος για τη διαπραγμάτευση).
Η βάση της κριτικής τους αφορά την τήρηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και τη διασφάλιση δέσμευσης απ' τους δανειστές σχετικά με την ευνοϊκότερη ρύθμιση της αποπληρωμής του ελληνικού κρατικού χρέους.
Το ίδιο το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης οδηγούσε στη μείωση των απαιτήσεων και της μαχητικότητας του λαού. Στόχευε σε ορισμένα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης των ομάδων ακραίας φτώχειας, χωρίς καμιά ουσιαστική επιβάρυνση για το μεγάλο κεφάλαιο. Στην ουσία, οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι θα πλήρωναν ξανά για την επιβίωση των ακόμα φτωχότερων και απόλυτα εξαθλιωμένων. Δεν ήταν κάποιο ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Φυσικά, ακόμα και αυτές οι στοιχειώδεις προεκλογικές δεσμεύσεις για τις 100 πρώτες μέρες, μετατέθηκαν σε χρονικό ορίζοντα τετραετίας και ακυρώθηκαν στην πράξη (άμεση αύξηση αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, 13η σύνταξη, αύξηση κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας κ.λπ.).
Η υπεράσπιση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης συμπληρώνεται απ' την πρόταση του «Αριστερού Ρεύματος» για έξοδο απ' την Ευρωζώνη. Ωστόσο, η καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής δεν είναι ούτε ριζοσπαστική επιλογή, ούτε συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού. Ακόμα και εάν ένα μέρος των επιχειρηματικών ομίλων με εξαγωγικό προσανατολισμό ωφεληθεί από την υποτίμηση του νομίσματος, ο λαός θα κληθεί σε νέες θυσίες για να θωρακισθεί η ανταγωνιστικότητα των εγχώριων ομίλων. Ο λαός θα πληρώσει τις συνέπειες της αύξησης του πληθωρισμού. Αρκεί να σκεφτεί κανείς αν ωφελήθηκαν τα λαϊκά στρώματα απ' τη μεταβολή της ισοτιμίας ευρώ - δολαρίου, απ' την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία τρία χρόνια, απ' το προηγούμενο «κούρεμα» του ελληνικού κρατικού χρέους.
Ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους
Οποια και αν είναι η προσωρινή κατάληξη της διαπραγμάτευσης, ο λαός θα βρεθεί χαμένος αν παραμείνει παθητικός θεατής ή ενεργός υποστηρικτής των στόχων της εγχώριας αστικής τάξης.
Η συμφωνία που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση αποδεικνύει ότι ακόμα και αν διασφαλιστεί ενισχυμένη κοινοτική χρηματοδότηση, αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί σε ανάκτηση των απωλειών του λαού, αλλά σε κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Ακόμα και αν σταθεροποιηθεί η πορεία καπιταλιστικής ανάκαμψης, αυτή θα βαδίζει χέρι χέρι με νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
Μόνο αν το κίνημα ανασυνταχθεί και σημαδέψει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ που την στηρίζει, μπορεί να υπάρξει ελπιδοφόρα προοπτική για το λαό. Μόνο η γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, η οποία φωτίζει την αναγκαιότητα και το δρόμο της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και προετοιμάζει τη λαϊκή αντεπίθεση, αποτελεί ρεαλιστική διέξοδο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Γι' αυτό πρέπει άμεσα και αποφασιστικά να συνεχίσουμε την προσπάθεια για να αυξηθούν και να ενισχυθούν οι πρωτοπόρες εστίες αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε γειτονιά. Να απαντήσουμε αγωνιστικά, μαχητικά στην κυβερνητική επιλογή επιβολής ενός νέου αντιλαϊκού μνημονίου. Να μην υπάρξει καμιά ανοχή απ' το λαό. Η συγκυρία, η στιγμή προσφέρεται για να βγάλουν συμπεράσματα πλατύτερα λαϊκά στρώματα απ' την ίδια τους την πείρα για να συμπορευθούν με το ΚΚΕ. Να μην αφήσουμε να χαθεί αυτή η ευκαιρία.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget