07/17/17
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Νέα χτυπήματα στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα περιλαμβάνει το «success story» της κυβέρνησης
Προ των πυλών» βρίσκεται η επισφράγιση του νέου μνημονίου και με την πλευρά του ΔΝΤ μετά το σχετικό αίτημα και τη συνοδευτική με αυτό «επιστολή προθέσεων» που υπογράφεται από τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Οικονομικών και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Για τα περαιτέρω, συνεδριάζει το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στις 20 του Ιούλη, ενώ ενδεχομένως και αυτήν τη βδομάδα, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει ένα πρώτο δοκιμαστικό άνοιγμα προς αναζήτηση νέων κρατικών δανείων από τις διεθνείς χρηματαγορές, αλλά και από το εσωτερικό της χώρας, επιδιώκοντας μάλιστα να βάλει στο «κόλπο» και τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων.
Την ίδια ώρα, το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους αποδεικνύεται βασικός μοχλός για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών διεργασιών και μάλιστα σε ορίζοντα πολλών δεκαετιών, μέχρι το 2060, όπως άλλωστε προβλέπεται και από τη σχετική απόφαση - συμφωνία στο Γιούρογκρουπ στις 15 του Ιούνη. Επιπλέον, η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συνοδεύει την «άρση της διαδικασίας του υπερβολικού ελλείμματος» με την «υπενθύμιση» και υποχρέωση για μείωση του κρατικού χρέους στα όρια που προβλέπουν οι Συνθήκες της ΕΕ, δηλαδή στο 60% του ΑΕΠ από περίπου 180% του ΑΕΠ σήμερα.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν να ματώνουν στο βωμό των πρωτογενών πλεονασμάτων και του κρατικού χρέους. Αποκαλυπτικές είναι οι «συστάσεις» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τις οποίες, η άρση της διαδικασίας του υπερβολικού ελλείμματος, την οποία πανηγύρισε δεόντως η συγκυβέρνηση συνοδεύεται από τους παρακάτω άξονες:
-- Τήρηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 - 2021. Μεταξύ άλλων, το συγκεκριμένο «πακέτο» περιλαμβάνει την περαιτέρω κατακρεούργηση των συντάξεων, του αφορολόγητου ορίου, των προνοιακών επιδομάτων της λαϊκής οικογένειας, καθώς βέβαια και άλλων «προαπαιτούμενων» που θα ακολουθήσουν στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης» που αναμένεται να ξεκινήσει τον Οκτώβρη.
-- Τήρηση του «πλαφόν» που έχει τεθεί στις δαπάνες των κρατικών προϋπολογισμών για τα επόμενα χρόνια. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ακόμη ρήτρα με στόχο βέβαια την απαρέγκλιτη εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος.
-- Συμμόρφωση με το κριτήριο του χρέους, δηλαδή με τη βαθμιαία προσαρμογή του στο 60% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με το κεντρικό σενάριο του ΕSM, σε συνδυασμό με τους στόχους για τα πλεονάσματα και τις υποθέσεις για την εξέλιξη του ΑΕΠ, η αναλογία του κρατικού χρέους αναμένεται να υποχωρήσει στο 65,4% το 2060, δηλαδή περίπου στα όρια που προβλέπει το «Σύμφωνο Σταθερότητας» της ΕΕ. Οπως προκύπτει, η διέξοδος του ελληνικού κράτους για νέα δάνεια από τις χρηματαγορές θα γίνεται με το πλαφόν που θα προκύπτει για τη σταδιακή αποκλιμάκωσή του. Σε αυτό το επίπεδο, τυχόν ανάκαμψη πάνω από τις υπάρχουσες μακροπρόθεσμες προβολές - πέρα από τις ανακυκλώσεις δανείων που θα λήγουν - έρχεται να στηρίξει την αναζήτηση μεγαλύτερων δανείων από τις χρηματαγορές, προκειμένου αυτά να διοχετευτούν σε επιχειρηματικούς ομίλους μέσω των Προγραμμάτων Δημοσίων Επενδύσεων των κρατικών προϋπολογισμών.
Αντιλαϊκά «ορόσημα» χωρίς τέλος
Σε αυτό το φόντο, η «επιστολή προθέσεων» της κυβέρνησης προς το ΔΝΤ παρέχει νέες διαβεβαιώσεις σχετικά με την απαρέγκλιτη τήρηση της αντιλαϊκής συμφωνίας και μάλιστα με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και «ορόσημα», όπως αποκαλούνται στην ορολογία του ΔΝΤ τα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» της Ευρωζώνης.
Μεταξύ άλλων, οι παρεμβάσεις της «επόμενης μέρας», περιλαμβάνουν:
-- Εως τον Σεπτέμβρη να νομοθετηθούν αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, που θα προβλέπουν ότι προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασιστεί απεργία θα πρέπει να συμμετάσχει το 50% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα σωματεία.
-- Νομοθεσία και εφαρμογή ενός «σύγχρονου συστήματος στέγασης, οικογένειας και παροχών αναπηρίας, που χρηματοδοτούνται από τον εξορθολογισμό των περιττών κοινωνικών προγραμμάτων, δηλαδή από την κατακρεούργηση των προνοιακών επιδομάτων σε λαϊκά νοικοκυριά (Μάρτης 2018).
-- Νομοθεσία, έως τον Σεπτέμβρη, με την οποία θα τίθεται ανώτατο όριο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνουγια το 2017 και το 2018 και θα διασφαλίζεται πως όποιες συμβάσεις μετατραπούν από ορισμένου σε αορίστου χρόνου με δικαστικές αποφάσεις δεν θα επηρεάζουν τους στόχους του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2018 - 2021.
-- Ολοκλήρωση της «διαδικασίας» σχετικά με τον «επανυπολογισμό» των συντάξεων (Δεκέμβρης 2017).
-- Πλήρης εφαρμογή του συστήματος των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια.
-- Αρση των «περιορισμών» (γεωγραφικών, τιμολόγησης, εγκατάστασης κ.λπ.) αναφορικά με τις «απελευθερώσεις» επαγγελμάτων.
-- Πλήρη εφαρμογή των λεγόμενων «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ σχετικά με την «απελευθέρωση» των αγορών.
-- Οριζόντια μέτρα, προκειμένου να διευκολυνθεί η αδειοδότηση των επιχειρήσεων, σε συνέχεια των παρεμβάσεων που έχουν προηγηθεί.
-- Εξίσωση των αντικειμενικών με τις εμπορικές τιμές των ακινήτων. Να σημειωθεί ότι παρά τις μεγάλες μειώσεις λόγω της ραγδαίας υποχώρησης των εμπορικών τιμών, τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ στη λαϊκή κατοικία, θα παραμείνουν ακατέβατα στα σημερινά τους επίπεδα, μέσω αύξησης των συντελεστών που ισχύουν σήμερα.
-- Διορισμός «ανεξάρτητων ελεγκτών» για την πορεία εκκαθάρισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα.
Τέλος, στην «επιστολή προθέσεων» προς το ΔΝΤ αναφέρεται ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το υπουργείο Δικαιοσύνης και ανεξάρτητοι νομικοί έχουν γνωμοδοτήσει πως οι περικοπές στις συντάξεις και η μείωση του αφορολογήτου είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του ελληνικού Συντάγματος.
Σχέδιο αρπαγής αποθεματικών από ασφαλιστικά ταμεία
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η συγκυβέρνηση «σπρώχνει» τις διοικήσεις ασφαλιστικών ταμείων να συμμετάσχουν στη δημοπρασία του υπό έκδοση κρατικού ομόλογου. Σε αυτό το πλαίσιο, μεθοδεύεται η «συμμετοχή» τους μέσω του «Κοινού Κεφαλαίου» Ασφαλιστικών Οργανισμών και ΝΠΔΔ, που βρίσκεται στη διαχείριση της Τράπεζας της Ελλάδας. Επιπλέον, το σχέδιο αρπαγής των αποθεματικών συνδυάζεται με τα παιχνίδια και το διαρκές τζογάρισμα στη δευτερογενή αγορά των κρατικών ομολόγων με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων και βέβαια για μια υπόθεση ολότελα ξένη και ταυτόχρονα εχθρική με τα λαϊκά συμφέροντα. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση ακολουθεί τα χνάρια και προηγούμενων, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι το «success story» στηρίζεται στη λεηλασία των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τα εξεταζόμενα σενάρια, η δημοπρασία του κρατικού ομολόγου ενδέχεται να πραγματοποιηθεί πριν από τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ (20/7), όπου εκτός από την επικύρωση του νέου μνημονίου θα συζητηθεί και η «ανάλυση βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους, που χαρακτηρίζεται «μη βιώσιμο» από την πλευρά του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τα σενάρια, που επεξεργάζονται το οικονομικό επιτελείο, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) και βέβαια η Rothschild (σε ρόλο συμβούλου της κυβέρνησης) το κρατικό δάνειο ύψους μέχρι 4 δισ. ευρώ θα έχει πενταετή διάρκεια. Συμμετοχή στην έκδοση αναμένεται να έχουν και οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι, σε «ρολάρισμα» τίτλων, δηλαδή σε ανταλλαγή 5ετών ομολόγων έκδοσης 2014 (στο πλαίσιο της τότε εξόδου στις αγορές» από την κυβέρνηση Σαμαρά) με τα νέα ομόλογα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι «ενδιαφέρον» εκδηλώνεται και από hedge funds, από τις χρηματαγορές του Λονδίνου, της ΕΕ καθώς και από τις ΗΠΑ.

Ως μέρες «γενικής επιθεώρησης» μοιάζουν οι τελευταίες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με αντικείμενο τα βήματα που επιτυγχάνει προς την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάκαμψη. Η ανακοίνωση του κλεισίματος της διαδικασίας «υπερβολικού ελλείμματος» από την Κομισιόν, τα περιφερειακά συνέδρια της παραγωγικής ανασυγκρότησης που ξεκίνησαν από την Κοζάνη, η συντηρούμενη φιλολογία για επικείμενη έξοδο στις αγορές περιλαμβάνονται στο «success story» που φιλοτεχνεί για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Στο φόντο αυτής της συζήτησης γίνονται διάφορες παρεμβάσεις από αστικά κόμματα, επιχειρηματικούς φορείς και άλλα επιτελεία, που «επιθεωρώντας» με τη σειρά τους το κυβερνητικό έργο, είτε το επιβραβεύουν, είτε εκφράζουν προβληματισμούς για τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, κάνοντας συστάσεις, ώστε να γίνει πιο αποφασιστικό στην προώθηση των μέτρων/«μεταρρυθμίσεων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Ετσι, τα βέλη της κριτικής επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα που χαρακτηρίζονται «βαρίδια», μια αντιπαράθεση που προφανώς αντανακλά και ανταγωνισμούς ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι δείχνουν τις προτιμήσεις τους.
Στη συζήτηση αυτή, για την «επόμενη μέρα» εντάσσονται και τοποθετήσεις από κυβερνητικά στελέχη, οι οποίες περιγράφουν, εκτός από το οικονομικό, και το πολιτικό πλαίσιο που αποτελεί προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Εδαφος για την καπιταλιστική ανάπτυξη...
Επισημαίνεται, για παράδειγμα, σε σχετική αρθρογραφία ότι ένας από τους όρους για να αξιοποιηθεί το «παράθυρο ευκαιρίας» από τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ, είναι να αποφευχθεί η «παλινόρθωση της δεξιάς», την οποία ενδέχεται να στηρίξουν δυνάμεις «που θέλουν την ελληνική οικονομία σε καταστολή». Σημειώνεται, επίσης, με νόημα ότι η υπόθεση της ανάκαμψης «δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά όλες τις δυνάμεις που δεν θέλουν ως μέλλον της χώρας τη συντηρητική παλινόρθωση και την επιστροφή στο προ κρίσης καθεστώς». Απευθύνουν, δηλαδή, κάλεσμα σε δυνάμεις όπως η Δημοκρατική Συμπαράταξη για να επιλέξουν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι με τη ΝΔ.
Συμπληρωματικά με τα παραπάνω, τονίζεται ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να στηρίζονται στον κοινωνικό διάλογο, με αξιοποίηση κάθε πρόσφορου μέσου, σε συνθήκες «κρίσης της συνδικαλιστικής και πολιτικής εκπροσώπησης». Εντοπίζεται, δηλαδή, η ανάγκη να εφαρμοστούν και νέες μορφές «πρόληψης» των λαϊκών αντιδράσεων που γεννάει η βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, μέσω της αναβάπτισης του «κοινωνικού εταιρισμού» στο όνομα της διατήρησης της «συνοχής», δηλαδή της εξουδετέρωσης των αγώνων και των διεκδικήσεων. Αναζητείται, μάλιστα, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, με νέες μορφές και δομές... Συνδυάζοντας αυτά τα σχέδια με τις αλλαγές που θα επιχειρηθούν στον συνδικαλιστικό νόμο και τη θέσπιση εμποδίων για την κήρυξη της απεργίας, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι φιλοδοξία της κυβέρνησης είναι να κάμψει προκαταβολικά κάθε λαϊκή αντίδραση, κάθε διεκδίκηση που αμφισβητεί τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου και της ανάπτυξής του. Πρόκειται για ρυθμίσεις και προτάσεις που ομολογούν εμμέσως ότι ο «καθαρός διάδρομος» που διαμορφώνει η κυβέρνηση θα αποτελεί μήτρα έντονης λαϊκής δυσαρέσκειας και γι' αυτό παίρνουν τα μέτρα τους.
... Καθαρό από εργατικά - λαϊκά δικαιώματα
Το γαϊτανάκι αυτό, λοιπόν, που έχει στηθεί γύρω από την «έξοδο στις αγορές» και τα πανηγύρια της κυβέρνησης για το «παράθυρο ευκαιρίας» αφορά εκείνους που ξερογλείφονται και γι' αυτό δίνουν συχαρίκια στην κυβέρνηση: Τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους μεγαλεμπόρους, τα στελέχη της ΕΕ, του ΔΝΤ κ.λπ.
Τι μένει απέξω; Τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, αφού η ισοπέδωσή τους αποτελεί τον βασικό όρο, προκειμένου ο «διάδρομος» να είναι πράγματι «καθαρός», ώστε να «απογειωθεί» η καπιταλιστική οικονομία. Η πείρα των εργαζομένων είναι πολύ πλούσια και πρέπει να αξιοποιηθεί, για να απορρίψουν το παραμύθι της κυβέρνησης ότι τα τελευταία 8 χρόνια ήταν μια «περιπέτεια», στην οποία μπαίνουν τίτλοι τέλους.
Αλλωστε, είναι εδώ τα δύο μνημόνια που φόρτωσε πάνω στα δύο προηγούμενα, ώστε να έρθει σήμερα το άνοιγμα της συζήτησης για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι εδώ τα προαπαιτούμενα και οι δεσμεύσεις τους που φτάνουν μέχρι το 2060.
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, στο ερώτημα αν θα «βγούμε και πότε» στις αγορές, πρέπει να αντιτείνουν τα δικά τους ερωτήματα, όπως: Σε πόσα χρόνια «δίκαιης ανάπτυξης» οι μισθοί και οι συμβάσεις θα επιστρέψουν στα επίπεδα του 2009; Πότε θα επιστραφούν όσα επιδόματα και προνοιακές παροχές κόπηκαν τα τελευταία χρόνια; Πότε θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ; Θα σταματήσουν οι πλειστηριασμοί ακινήτων; Πόσα δις πρέπει να κερδίσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, ώστε να καταργηθεί η μερική απασχόληση; Πότε θα καταργηθούν οι ατομικές συμβάσεις εργασίας και οι «ενώσεις προσώπων», η εκ περιτροπής εργασία; Θα καταργηθούν ποτέ οι αντιασφαλιστικοί νόμοι; Μετά από πόσα χρόνια ανάκαμψης θα μπορούν οι συνταξιούχοι να δουν ανάκτηση των απωλειών τους; Πότε θα καταργηθεί το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές;
Βεβαίως, σε αυτά τα ερωτήματα, η κυβέρνηση δίνει απαντήσεις, δεν κρύβεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι μαζί με τα πανηγύρια της τη βδομάδα που μας πέρασε, έστειλε και την «επιστολή προθέσεων» προς το ΔΝΤ, με επιπλέον διαβεβαιώσεις για την υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων. Η «επόμενη μέρα», λοιπόν, περιλαμβάνει ως απάντηση στα παραπάνω: Τον «εξορθολογισμό των περιττών κοινωνικών προγραμμάτων», δηλαδή τη νέα κατακρεούργηση προνοιακών επιδομάτων. Τη νομοθετική θέσπιση ανώτατου ορίου στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Την ολοκλήρωση του «επανυπολογισμού» των συντάξεων μέχρι τέλος του χρόνου, δηλαδή τη μονιμοποίηση των περικοπών. Τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για τα «κόκκινα» δάνεια, την αξιοποίηση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ κ.λπ.
Από το βήμα του 1ου συνεδρίου «παραγωγικής ανασυγκρότησης» στην Κοζάνη, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χρειαζόμαστε ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα είναι βιώσιμο, ανταγωνιστικό αλλά και κοινωνικά δίκαιο, που θα οδηγεί σε αύξηση της απασχόλησης και θα παράγει θέσεις σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας...». Πρόκειται για απάτη πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πριν βγει κυβέρνηση ότι θα έσκιζε τα μνημόνια.
Οι εργαζόμενοι να παλέψουν με το δικό τους σχέδιο
Η ίδια η πραγματικότητα ακυρώνει όχι μόνο τις προσδοκίες για στοιχειώδη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, αλλά ακόμα και την αναμονή έστω για «πάγο» σε νέα μέτρα. Δεν είναι τυχαίο ότι πουθενά σήμερα στον κόσμο, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, δεν εφαρμόζεται αυτό το «μοντέλο», μιας «δίκαιης ανάπτυξης» για την κοινωνική πλειοψηφία. Κι αυτό γιατί δεν είναι δυνατόν η καπιταλιστική ανάπτυξη να είναι «βιώσιμη» για την εργατική τάξη, να είναι δίκαιη για αυτούς που παράγουν τον πλούτο. Δεν νοείται ανάπτυξη στον καπιταλισμό χωρίς κλοπή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής. Δεν νοείται ανάκαμψη χωρίς ένταση της εκμετάλλευσης, χωρίς άνοιγμα νέων πεδίων δράσης για τα μονοπώλια, επομένως εκτοπισμό μικρών αυτοαπασχολούμενων και φτωχών αγροτών.
Ετσι κι αλλιώς έχει περάσει προ πολλού η εποχή που η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορούσε να επιφέρει έστω κάποια βελτίωση σε μισθούς και δικαιώματα για τους εργαζόμενους. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για καπιταλιστικές οικονομίες ακόμα πιο ισχυρές. Πλέον ο καπιταλισμός, σάπιος μέχρι το μεδούλι, κάθε μέρα γίνεται και πιο επιθετικός, πιο αντιδραστικός και αδίστακτος απέναντι στους λαούς όλου του κόσμου.
Στα παραμύθια, λοιπόν, περί «δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης», η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν και πρέπει να αντιπαραβάλουν το δικό τους αυτοτελές και ρεαλιστικό σχέδιο για τη διέξοδο από τη σημερινή βαρβαρότητα. Η μη υποταγή στους «εθνικούς στόχους» για ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου είναι όρος για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής. Αυτόν το δρόμο φωτίζουν οι κινητοποιήσεις εργαζομένων σε κλάδους, που χαρακτηρίζονται «ατμομηχανές» της οικονομίας: Την περασμένη Πέμπτη στη Ναυπηγική Βιομηχανία, σήμερα στο Εμπόριο και την ερχόμενη Πέμπτη στον Επισιτισμό - Τουρισμό. Οι κινητοποιήσεις αυτές αποτελούν το «λίπασμα» για νέους αγώνες και σε άλλους κλάδους, για να ανέβουν η μαχητικότητα και η αυτοπεποίθηση της εργατικής τάξης, να πολλαπλασιαστούν τα τμήματά της που επιστρέφουν στην κυβέρνηση ως απαράδεκτα τα σχέδια «παραγωγικής ανασυγκρότησης» που σηματοδοτούν τον νέο γύρο έντασης της εκμετάλλευσης.

Το μεγαλύτερο εφόδιο για την αποτελεσματικότητα αυτής της πάλης είναι η κατάκτηση από όλο και περισσότερους εργαζόμενους της πεποίθησης ότι η οριστική απαλλαγή από αυτόν το ματωμένο κύκλο κρίσης - ανάπτυξης - κρίσης δεν θα είναι έργο καμιάς αστικής κυβέρνησης, αλλά της ίδιας της εργατικής τάξης. Μέσα από την οργανωμένη πάλη της, με προοπτική την κατάκτηση της δικής της εξουσίας. Οτι μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της παραγωγής και της οικονομίας προς όφελός της, με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών της και όχι την αποκόμιση κερδών για μια χούφτα καπιταλιστές.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget