02/08/16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV


1. Η Αριστερά ταυτίστηκε με το δηλητηριώδες συμφέρον των Ευρωπαίων. Η ολοφάνερη μεταστροφή τους από την εποχή των πρώτων εμφανίσεών τους, που θύμιζε Δελφινάριο, επιτελέστηκε πρόθυμα μπροστά στη θέα της εξουσίας.

2. Αδυνατώντας να διακρίνουν την κατάντια τους, όπως όλες οι μετριότητες, οι Αριστεροί δεν περιόρισαν την επαναστατική φρασεολογία τους, αντιθέτως την εμπλουτίζουν σε σημείο αποβλάκωσης. Διαρκώς τα ίδια ψέματα, διαρκώς μικρολογία, τυφλωμένοι ακόμη και τώρα που η κοινωνία βράζει. Ενας ναρκισσισμός που τα ξεπερνάει όλα.

3. Θα μπορούσε η Αριστερά να αποσυρθεί αντί να πέσει σε τέτοιου είδους ανυποληψία; Οχι, γιατί όλα της τα σφάλματα τα παρουσιάζει σαν προτερήματα. Τέτοια συσκότιση του νου αποδεικνύει πόσο αδύναμος ν' αντισταθεί στη γοητεία της εξουσίας είναι ο πρωθυπουργός και πόσο εκτεθειμένος βρίσκεται σε αυτήν.

4. Αψηφώντας την πραγματικότητα, οι Αριστεροί γίνονται περιφρονητέοι από τους πολίτες, κυρίως από αυτούς που τους ψήφισαν. Τώρα έχουν τη θλιβερή τιμή να ανοίξουν βεντέτα με τους αγρότες, απολύτως μάταιη, αφού ανώτατοι κριτές κάθε διαμάχης είναι οι πολίτες και το συμφέρον τους. Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούν να επανορθώσουν, γιατί ακολουθούν κατά γράμμα τους Ευρωπαίους που τους έχουν επιβάλει αναγκαστική σιωπή.

5. Η έξωσή τους είναι ζήτημα χρόνου. Ο τρομερός θόρυβος της κοινωνίας απλώθηκε παντού. Δεν προστάτεψε κανέναν ο θώκος, και πάντοτε θλιβερή μοίρα περίμενε όσους ασκούσαν σφετερισμό της εξουσίας. Ας σταματήσει επιτέλους ο Τσίπρας να ψάχνει για λύσεις εκεί που δεν μπορεί να βρει. Εχει απομακρυνθεί πολύ από την κοινωνία και εμφανίζεται όλο και πιο άκαμπτος και στρεψοδίκης.

6. Η μαύρη αλήθεια είναι πως δεν πολυπίστευα ότι η Αριστερά, ως κυβερνώσα, θα επεδείκνυε άλλο πρόσωπο από αυτό που γνωρίζαμε: άλλα έλεγαν, άλλα εννοούσαν, και για καθετί είχαν έτοιμο ένα ιδεολόγημα. Θα μπορούσαν (γιατί υπάρχει μια μεγάλη στρατιά από εύπιστους) να συντηρηθούν όπως έκαναν τόσες δεκαετίες, με το να είναι χωμένοι παντού, σε κάθε θέση, και ταυτόχρονα να ασκούν κριτική σε όλα και όλους. Στην προσπάθειά τους ωστόσο να καταστήσουν το βάρος τους απαραίτητο στην εξουσία, μπήκαν σε μια ιστορία που δεν χώραγαν.

7. Η αφύπνιση, η συνειδητοποίηση των πολιτών απειλεί καθαρά την απρόσωπη Αριστερά. Κάθε εμφάνιση του μπάτλερ του Τσίπρα, του Πάνου Καμμένου, καθίσταται γελοία. Ικανοποιημένος σφόδρα από το υπουργείο του, προσηλωμένος στο ψέμα όσο κανείς άλλος, συνεχίζει τους λεονταρισμούς μπροστά σε ένα κουρασμένο κοινό, ενώ θα έπρεπε για λόγους ευπρεπείας να έχει εξαφανιστεί μετά το τρίτο μνημόνιο.

8. Η ιστορία αυτής της κυβερνώσας Αριστεράς είναι γνωστή. Το μέλλον τους είναι αυτό της σοσιαλδημοκρατίας, εκεί τους περιμένει σίγουρα μια θέση, ώστε επιτέλους να πηγαίνουν όπου φυσάει ο άνεμος χωρίς ενοχές, κυρίως χωρίς να γίνονται αξιολύπητοι όπως σήμερα.

9. Ναι, η Αριστερά έχει προξενήσει δεινά που μας έχουν θίξει τα μέγιστα. Τώρα που πνίγονται στο σάλιο τους, θα πληρώσουμε ακριβά το αδιέξοδο που αφήνουν στο πέρασμά τους, τη διάλυση μιας κοινωνίας για χάρη της τελευταίας θρησκείας του αιώνα, αυτής των τραπεζών.



Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Γέμισ' ο τόπος κατά «κύριο επάγγελμα αριστερούς». Αυτή η φτηνή, τυποποιημένη αριστεροσύνη, κάτι σαν κονσέρβα με αέρα από τα πάτρια εδάφη, κατάλληλη για εισπνοές όταν δεν περισσεύουν ασθματικές δικαιολογίες κι επιχειρήματα περί εφαρμογής της «μνημονιακής» πολιτικής, είναι το σύνηθες άλλοθι των σημερινών αμέσως ή εμμέσως κυβερνώντων.

Οι κατά κύριο επάγγελμα αριστεροί, λοιπόν, και χωρίς εισαγωγικά πλέον, αποτελούν ζώσα πραγματικότητα και λειτουργική εξουσία. Διαθέτουν, δε, ένα εξαιρετικό ατομικό ευαισθησιόμετρο απόλυτης αυτοεκτίμησης και αυτοαποτίμησης ο καθένας και η καθεμιά τους. Μόλις τολμήσει ο οποιοσδήποτε να ασκήσει και την παραμικρή κριτική για τα έργα και τις ημέρες της πφα και δφα (πρώτη και δεύτερη φορά αριστερά, αντιστοίχως), του τρίβεται στη μούρη ένα αριστερό βιογραφικό, με επιμελώς κρυμμένα τα Οφέλη της προσαρμογής του στην κυρίαρχη αστική πραγματικότητα, και... ξεμπερδεύει. Υστερα πιάνουν δουλειά και οι σκοτεινές μοιρολογίστρες της διαδικτυακής έρημης χώρας, αυτές που έβλεπαν πριν από μερικά χρόνια τις κουκουλοφόρες δράσεις ως «δεκεμβριανά», και σου λένε σήμερα τι ζόρι τραβάει το «παιδί». Ζόρι μεγαλύτερο απ' τη χώρα ολάκερη κι όλο της τον πληθυσμό. Οπότε ό,τι τραβάει, όχι ό,τι κάνει, ο κατά κύριο επάγγελμα αριστερός, είναι καλώς καμωμένο για μας και κακό για τον ίδιο.

Αυτή η επιλεκτικά σωτηριολογική δημιουργική λογιστική των εντυπώσεων είναι που ξεφτίζει με αστραπιαίες ταχύτητες και δε σώζεται με ματοβαμμένα νόμπελ «ειρήνης», διεκδικούμενα από ανέλεγκτες πολυεθνικές απρόσωπες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Στρατοί πέντε κρατών βαστάνε τη σκοπιανή κερκόπορτα. Την ώρα που οι ευρωατλαντικοί ετοιμάζονται να μπουκάρουν στη Λιβύη και να ρίξουν την εμπροσθοφυλακή Τουρκία ως εισβολέα στη Συρία, το μπι μπι σι γεμίζει τα μάτια του κόσμου με ένα άπαιχτο ως τώρα βίντεο με το λιντσάρισμα - εκτέλεση του Καντάφι. Το πετρέλαιο έπεσε από τα εκατόν δεκατέσσερα δολ. το βαρέλι στα τριάντα, οι αλκυονίδες τέλειωσαν, ο ψόφος έρχεται στα σπίτια των ιθαγενών με την ίδια ταχύτητα που χάνεται το επίδομα θέρμανσης και το αφορολόγητο στο ντίζελ του τρακτέρ. Οι μισθοφόροι της «Φρόντεξ» δίνουν συνεντεύξεις για την αδικημένη Ελλάδα, και οι κατά κύριο επάγγελμα αριστεροί μαγειρεύουν, χειμωνιάτικα, γεμιστά με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, για να χορτάσουνε τάχαμου οι πεινασμένοι.

Η αναδιανομή του τίποτα ως πολιτική επιλογή έναντι του λεφτά υπάρχουν, ο - κατόπιν τρίτου μνημονίου ψηφισθέντος και υπογραφέντος από ευρεία πλειοψηφία προεκλογικώς (!) - δήθεν διάλογος με την κοινωνία - έννοια αριστερομεταφυσική πλέον - μοιάζουν με ληγμένα πυροτεχνήματα που δεν μπορούν να βγάζουν πια από τις τσέπες τους οι αριστεροί σχηματισμοί σε δεξιά πτήση θανάτου. Το... βιογραφικό του οπορτουνισμού, άλλωστε, δεν άστραψε ποτέ στους ουρανούς και συγγράφηκε με αναρίθμητα καντήλια άδικα ανοιγμένων και συκοφαντημένων τάφων.

Ο δημόσιος λόγος των κατά κύριο επάγγελμα αριστερών, δηλαδή λογύδρια επικολλημένων τσιτάτων από το πρόγραμμα της Σαλονίκης, ένας ιδιότυπος ρεαλισμός της υποταγής στα καπιταλιστικά κελεύσματα, πασπαλισμένος με την ελιτίστικη κατάθλιψη του εκλεγμένου «μάρτυρα», που τρεις φορές είπε ψέματα και γλίτωσε με την ψήφο μας, εκφυλίστηκε ταχύτατα. Κι έτσι την ώρα που αναφωνούν πως για λόγους οικογενειακού ή ατομικού βιογραφικού, δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, ουδείς βλέπει το σπαθί, μήτε το πεταγμένο στις Βρυξέλλες τους θηκάρι. Τρία μνημόνια μετά, όλα είναι ορατά.



Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Στη διαπραγμάτευση ανοίγει όλη η ατζέντα, η οποία περιλαμβάνει ακόμα τα Εργασιακά και τις περικοπές στην Πρόνοια


Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το αντιασφαλιστικό της σχέδιο, σημειώσαμε πως αυτό δε θα είναι το τελικό και ότι στην πορεία της «διαπραγμάτευσης» με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου θα γίνει ακόμα χειρότερο.


Ενα μήνα μετά και αφού προηγήθηκαν δύο γύροι διαβουλεύσεων κυβέρνησης και δανειστών, γίνεται φανερό ότι η λεγόμενη διαπραγμάτευση αξιοποιείται από κοινού για να καμφθούν οι αντιστάσεις των λαϊκών στρωμάτων με εκβιασμούς, επίπλαστους διαχωρισμούς και ψευτοδιλήμματα, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ψήφισης και εφαρμογής του αντιδραστικού νομοσχεδίου στη μορφή που θα πάρει.


Παράλληλα, η διαπραγμάτευση γίνεται «όχημα» ώστε το σχέδιο νόμου που θα φτάσει στη Βουλή να ενσωματώσει ακόμα πιο επώδυνες ανατροπές σε σχέση με την αρχική του εκδοχή, που ήταν ούτως ή άλλως ισοπεδωτική για τα λαϊκά συμφέροντα και δεν έπαιρνε καμιά βελτίωση ή προσαρμογή.


Την εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει η δήλωση του ίδιου του υπουργού Εργασίας, ο οποίος, μετά το τέλος της συνάντησης με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου την περασμένη Πέμπτη, είπε ότι «τα μεγάλα θέματα παραμένουν ανοιχτά» και ότι στόχος είναι «να συνεχιστεί η συζήτηση και με τα τεχνικά κλιμάκια την επόμενη βδομάδα, ώστε να προωθήσουμε όλα τα πιθανά θέματα, για να έχουμε την ψήφιση του νομοσχεδίου όσο το δυνατόν συντομότερα».


Τα «ανοιχτά» ζητήματα


Εμμεσα, ο Γ. Κατρούγκαλος ομολογεί ότι η κυβερνητική πρόταση θα γίνει ακόμα χειρότερη, αφού στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης - κουαρτέτου παραμένουν ανοιχτά τα εξής:


  • Η λεγόμενη «εθνική σύνταξη» των 384 ευρώ να δίνεται όχι σε όλους τους ασφαλισμένους, αλλά υπό προϋποθέσεις, δηλαδή με εισοδηματικά κριτήρια! Δηλαδή, ακόμα και τα ελάχιστα που εγγυάται το κράτος, να τα παίρνουν μόνο όσοι πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια.
  • Το δικαίωμα στη σύνταξη να μην κατοχυρώνεται με τα 4.500 ένσημα, όπως ισχύει σήμερα, αλλά να υπάρξει αύξηση στα 6.000 ένσημα. Με τις εργασιακές σχέσεις που επικρατούν σήμερα και την κυριαρχία της ελαστικότητας στην εργασία τα επόμενα χρόνια, είναι βέβαιο ότι το μέτρο αυτό, αν εφαρμοστεί, θα οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους να μη λαμβάνουν σύνταξη.
  • Να διαμορφωθούν ακόμα χαμηλότερα - σε σχέση με την αρχική πρόταση - ποσοστά αναπλήρωσης στο «ανταποδοτικό» τμήμα της σύνταξης, που θα ρίξει ακόμα χαμηλότερα τις συντάξεις που θα αποδίδονται μετά την ψήφιση του νόμου.
  • Από την αύξηση ή όχι των εισφορών για τις επικουρικές συντάξεις των μισθωτών κατά 1,5 μονάδα, αλλά και από τη συνολική διαμόρφωση της τελικής πρότασης, θα εξαρτηθεί και το ύψος των νέων περικοπών στις αποδιδόμενες συντάξεις, επικουρικές και κύριες. Μέσα από την αύξηση των εισφορών, η κυβέρνηση σχεδιάζει επί της ουσίας να φορτώσει με νέα βάρη τους μισθωτούς, εξασφαλίζοντας 550 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση.


Εκατέρωθεν εκβιασμοί


Με τον τρόπο που περιγράφεται πιο πάνω, όπως και στην περίπτωση της αύξησης των εισφορών στους αγρότες, στους ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες, η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει τα λαϊκά στρώματα μπροστά στο εξής τεχνητό δίλημμα: «Τι θέλετε, να κόψουμε τις συντάξεις ή να αυξήσουμε τις εισφορές των ασφαλισμένων;». Επιχειρεί, δηλαδή, να στρέψει τη μια ομάδα ασφαλισμένων και συνταξιούχων ενάντια στην άλλη.


Ετσι εννοεί η κυβέρνηση την «ισονομία» που επικαλείται, στην προσπάθειά της να φορτώσει στις πλάτες του λαού τη «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού συστήματος και να απαλλάξει παραπέρα την εργοδοσία από τη συμμετοχή της σ' αυτό. Ανάλογο εκβιασμό προς τα λαϊκά στρώματα εκτοξεύουν συγχρονισμένα και οι δανειστές. Αυτό το ρόλο υπηρετεί η δήλωση της επικεφαλής του ΔΝΤ, που συσχετίζει τη δήθεν ελάφρυνση του κρατικού χρέους με την προώθηση του νέου αντιασφαλιστικού νόμου.


Μόνο που και οι δύο, κυβέρνηση και κουαρτέτο, δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό: Τη διαμόρφωση καλύτερων προϋποθέσεων για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, με συνολική επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, μεταξύ αυτών και στο Ασφαλιστικό. Στην ατζέντα βρίσκεται ακόμα το ζήτημα των Εργασιακών, όπως η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η παραπέρα περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, οι νέες ανατροπές στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.


Πρόκειται για ζητήματα που έχουν τεθεί στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, επιβεβαιώνοντας ότι η επίθεση έχει για αιχμή το Ασφαλιστικό, είναι όμως σαρωτική και αφορά όλες τις πτυχές της ζωής των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι ήδη από προχτές ξεκίνησε και η συζήτηση για το στόχο που έθεσαν με το 3ο μνημόνιο για κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων, ύψους 900 εκατ. ευρώ ετησίως ή 0,5% του ΑΕΠ.


Η κατάργηση της Πρόνοιας θα επιχειρηθεί να συγκαλυφθεί με την υιοθέτηση του «Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος», που θα αποδίδει ψίχουλα σε έναν πολύ μικρότερο αριθμό δικαιούχων, οικογένειες που διαβιούν μέσα στην εξαθλίωση και που δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη.


Συμφωνούν στη «νέα αρχιτεκτονική»


Σε κάθε περίπτωση, ο κοινός αντιασφαλιστικός τους στόχος αποτυπώνεται με σαφήνεια στο 3ο μνημόνιο που συναποφάσισαν η κυβέρνηση, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Μ' αυτό επισφράγισαν τα μέτρα των προηγούμενων και ταυτόχρονα επέβαλαν στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την αύξηση των εισφορών όλων των ασφαλισμένων στο 20% για την κύρια σύνταξη και τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% το 2016 και κατά 1,9% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του προγράμματος.


Επομένως, υπάρχει ταύτιση σε ό,τι αφορά τη νέα «αρχιτεκτονική» του συστήματος, ανάμεσα στην κυβέρνηση, τους θεσμούς και βέβαια τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, που τώρα ασκούν κριτική σε επιμέρους πλευρές της μεταρρύθμισης, συμβάλλοντας στον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση του λαού.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget