03/28/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Δύο μήνες και δύο μέρες μετά την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκρότηση κυβέρνησης μαζί με τους ΑΝΕΛ, μάθαμε το εξής: «Λεφτά υπάρχουν!». Αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου θέματος της «Αυγής» στο οποίο αναφέρει πιο αναλυτικά: «Στα 500 εκατ. τα έσοδα από τη ρύθμιση εξπρές για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, που λήγει σήμερα. Συμφωνία Ελλάδας - Ελβετίας για "απτά αποτελέσματα" μέχρι τον Ιούνιο από τις "χρυσές" τραπεζικές καταθέσεις. Ετοιμο το νομοσχέδιο για πάταξη της λαθρεμπορίας στα προϊόντα καπνού, όπου τα διαφυγόντα κέρδη αγγίζουν τα 700 εκατ. το χρόνο. "Ξετινάζονται" με γοργό ρυθμό οι "λίστες της φοροδιαφυγής" με διαφυγόντα κέρδη 2,5 δισ., αλλά και οι δημόσιες "συμβάσεις της διαφθοράς"».
Τι άλλο μάθαμε; Οπως αναφέρει σε άλλο σημείο το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ: «Η ελληνική κυβέρνηση έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι δεν μπορεί να λάβει ΕΠΙΠΛΕΟΝ (σ.σ. τα κεφαλαία δικά μας) μέτρα που μειώνουν το εισόδημα και τις συντάξεις. Συμφώνησε στην τετράμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης για να διαπραγματευτεί μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία για την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα του χρέους», κάνοντας λόγο για σκόπιμη ολιγωρία των προηγούμενων κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τις «λίστες φοροδιαφυγής», ενώ την ίδια ώρα, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, επιδίδονταν σε αιματηρές περικοπές μισθών και συντάξεων.
* * *
Αυτά λέει η ΑΥΓΗ, ο ΣΥΡΙΖΑ, και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι: κάπου τα έχουμε ξανακούσει αυτά. Τα έχουμε ξανακούσει από το 2009 και μετά πολλές φορές και από διαφορετικές κυβερνήσεις. Και κάθε φορά που ο λαός άκουγε από τις αστικές κυβερνήσεις ότι «Λεφτά υπάρχουν», ακολουθούσε μια αντιλαϊκή - αντεργατική επέλαση σε βάρος του ακριβώς για να βρεθούν αυτά τα λεφτά. Εργασιακά, μειώσεις μισθών, χτύπημα στο Ασφαλιστικό, μείωση στις συντάξεις, νέοι φόροι, αυξήσεις τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης, επιβολή χαρατσιών, εισφορές αλληλεγγύης, περαίωση στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες κ.λπ. Και νάτα τα λεφτά. Που τα έπαιρναν από τους εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα για να τη βγάλουν καθαρή από την καπιταλιστική οικονομική κρίση οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Αλλωστε, είναι καθαρό και από όσα λέει η ΑΥΓΗ ότι μία από τις πηγές που δικαιολογεί το «Λεφτά υπάρχουν» είναι η πληρωμή των χρεών των λαϊκών νοικοκυριών που προέρχονται από τα αντιλαϊκά χαράτσια που έχουν επιβληθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια (ΕΕΤΗΔΕ, εισφορά αλληλεγγύης, περαίωση κ.λπ.). Επιπλέον, όταν μιλάνε για φοροδιαφυγή επίσης είναι καθαρό σε ποιους απευθύνονται. Ακόμα και φοροχαφιέδες θα επιστρατεύσουν για να ελέγχουν τους ίδιους γνωστούς φτωχούς καταστηματάρχες που με το ένα χέρι κρατάνε το λουκέτο και με το άλλο τα ειδοποιητήρια της εφορίας που δεν μπορούν να πληρώσουν. Και έχουν το θράσος να λένε ότι δε θα παρθούν ΕΠΙΠΛΕΟΝ μέτρα που μειώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις, όταν υλοποιούν τα ήδη υπάρχοντα μέτρα που θα έχουν καθηλωμένους μισθούς και συντάξεις για πολλά χρόνια ακόμα. Και αυτό το χαρακτηρίζουν «περήφανη φιλολαϊκή πολιτική»...
* * *
«Λεφτά υπάρχουν». Τις τελευταίες μέρες μάλιστα η κυβέρνηση τα σηκώνει από παντού. Τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΑΕΔ, της Περιφέρειας Αττικής, του ΟΠΕΚΕΠΕ και δεκάδων άλλων φορέων. Είναι χρήματα των εργαζομένων, των ανέργων, του λαού, που δεσμεύονται σε λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδας και που αντί να αξιοποιηθούν για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες προορίζονται για αλλού, ενδεχομένως για αποπληρωμή δανείων, για τρέχοντα έξοδα του κράτους κ.ά. Οπως λεφτά υπήρχαν και τότε, το 2012, που 13 δισ. ευρώ έκαναν φτερά από τα αποθεματικά των Ταμείων μέσω του περιβόητου PSI.
Λεφτά υπάρχουν, λοιπόν, παντού εκτός από το μεγάλο κεφάλαιο, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μονοπώλια. Η κερδοφορία τους όχι μόνο μένει απείραχτη, αλλά η συγκυβέρνηση «σκίζεται» στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους της, προκειμένου να εξασφαλίσει ρευστό, ζεστό χρήμα που θα διατεθεί στα διάφορα επενδυτικά σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο λαός το έχει ξαναδεί πολλές φορές αυτό το έργο να παίζεται στις πλάτες του. Και δεν μπορεί να αφήσει να συνεχίζεται η αντιλαϊκή επέλαση σε βάρος του, όσες πατριωτικές και υπερήφανες κορόνες και άλλα τέτοια επικίνδυνα κουραφέξαλα κι αν επιχειρούν να του φυτέψουν στο μυαλό...

Εύστοχη αποδείχτηκε η πρωτοβουλία των ΚΟ Κερατσινίου - Δραπετσώνας να παρουσιάσουν την Τρίτη 24/3 το βιβλίο του Ιβάν Μάισκι «Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;», λίγες μέρες πριν από τη δίκη της φασιστικής - εγκληματικής Χρυσής Αυγής, η οποία είχε έντονη δράση στις εργατογειτονιές αυτές του Πειραιά, με τις εφόδους της και αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Απάντηση στο δηλητήριό της αποτελούν αυτές οι δραστηριότητες του ΚΚΕ και οι καθημερινοί αγώνες που αναπτύσσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Στη βιβλιοπαρουσίαση, οι δεκάδες παρευρισκόμενοι άκουσαν με ενδιαφέρον την ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και υπευθύνου της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ, ενώ μετά το τέλος της εκδήλωσης είχαν την ευκαιρία να προμηθευτούν το βιβλίο, όπως και άλλες εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».
Αναφερόμενος στη σημασία της συγκεκριμένης έκδοσης, ο Μ. Παπαδόπουλος ανέφερε αρχικά ότι αποτελεί μια πολύτιμη αυθεντική ιστορική πηγή για τις αιτίες και την πορεία προς το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλωστε, ο συγγραφέας Ιβάν Μάισκι διετέλεσε πρεσβευτής της Σοβιετικής Ενωσης στη Βρετανία την κρίσιμη περίοδο 1932 - 1943 και υπήρξε στενός συνεργάτης του Επιτρόπου Εξωτερικών Υποθέσεων, Μαξίμ Λιτβίνοφ.
Ωστόσο, όπως τόνισε ο Μ. Παπαδόπουλος, υπάρχουν δυο πιο σημαντικοί λόγοι που υπογραμμίζουν την αξία της νέας έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής». Ο πρώτος λόγος αφορά την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας απέναντι στις αστικές προσπάθειες διαστρέβλωσης και αναθεώρησης της Ιστορίας.
Σ' αυτό το σημείο ο ομιλητής ανέφερε: «Στο επίκεντρο της διαπάλης με τις αστικές προσεγγίσεις βρίσκεται ο ψευδής ισχυρισμός ότι η Σοβιετική Ενωση είναι συνένοχη για το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου γιατί υπέγραψε το Σύμφωνο μη επίθεσης με τη ναζιστική Γερμανία, το γνωστό Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ. Ετσι η αστική αναθεώρηση επιχειρεί να εμφανίσει ως μόνους ειλικρινείς αντιπάλους του φασισμού τις αστικές δημοκρατίες όπως της Βρετανίας και της Γαλλίας. Αυτός ο ισχυρισμός αποτελεί το βασικό ιστορικό υπόβαθρο της αντιδραστικής θεωρίας των δύο άκρων που επιχειρεί να ταυτίσει τους φασίστες με τους κομμουνιστές και το ταξικό εργατικό κίνημα, δηλαδή με τις μοναδικές δυνάμεις που παλεύουν για την εξάλειψη της αιτίας που γεννά το φασιστικό ρεύμα, το μονοπωλιακό καπιταλισμό».
Η μάχη της ΕΣΣΔ με το χρόνο και τον ιμπεριαλισμό
Γεμάτη η αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου «Αντώνης Σαμαράκης», στο Κερατσίνι
Γεμάτη η αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου «Αντώνης Σαμαράκης», στο Κερατσίνι
Εξηγώντας τις ιστορικές εξελίξεις που οδήγησαν στο Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ, ο ομιλητής αναφέρθηκε στη μάχη που έδινε τη δεκαετία του '30 η ΕΣΣΔ για να προλάβει να ολοκληρώσει την πολεμική προετοιμασία της και να καθυστερήσει όσο μπορούσε την αναμενόμενη γερμανική επίθεση. Αναφέρθηκε σε στοιχεία που αποδεικνύουν το μέγεθος αυτής της τιτάνιας προσπάθειας με βάση και τον απολογισμό του 18ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1939, όπου παρουσιάστηκαν τα σημαντικά βήματα βελτίωσης της ισχύος του Κόκκινου Στρατού σε σχέση με το 1934.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση, εξήγησε, είχε ιδιαίτερη σημασία ν' αξιοποιηθούν από τη σοβιετική εξωτερική πολιτική όλες οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, ώστε να μη σχηματιστεί ένα ενιαίο μέτωπο στήριξης από όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, της στρατιωτικής επίθεσης ενάντια στην ΕΣΣΔ. Σ' αυτό το πλαίσιο, είχαν σημασία και οι συμφωνίες εμπορικών ανταλλαγών με Βρετανία και ΗΠΑ, αφού η ΕΣΣΔ αποτελούσε προνομιακό προορισμό των εξαγωγών βρετανικών και αμερικανικών μηχανημάτων τη δεκαετία του '30.
«Στο βιβλίο» τόνισε ο Μ. Παπαδόπουλος, «ο Ιβάν Μάισκι αποδεικνύει τους πραγματικούς στόχους της Βρετανίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ, να προσανατολιστεί η γερμανική επίθεση μονομερώς προς τη Σοβιετική Ενωση και να διευκολυνθεί η κήρυξη πολέμου μεταξύ Γερμανίας και ΕΣΣΔ. Αυτή η στόχευση εξηγεί την περιβόητη πολιτική της "μη επέμβασης", του κατευνασμού της Γερμανίας, ενώ η τελευταία ξεδίπλωνε τα ιμπεριαλιστικά της σχέδια. Εξηγεί γιατί οι αστικές κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Γαλλίας ανέχθηκαν την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία το '38, γιατί υπέγραψαν τη Συμφωνία του Μονάχου και την προσάρτηση τμήματος της Τσεχοσλοβακίας στη Γερμανία την ίδια χρονιά. Εξηγεί γιατί δεν έριξαν ούτε ντουφεκιά ενάντια στη γερμανική εισβολή στην Πολωνία το '39, και γιατί υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια της ΕΣΣΔ για να υπογράψει τριμερές Σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας ενάντια στη ναζιστική προέλαση. Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο ελιγμός της ΕΣΣΔ με την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ - Μολότοφ ήταν μονόδρομος για να εξασφαλιστούν 20 κρίσιμοι μήνες για τη σοβιετική πολεμική προετοιμασία, για να δοθούν με καλύτερους όρους οι μεγάλες μάχες της Μόσχας και του Στάλινγκραντ».
Να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη
Εξαντλήθηκε το «Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;», μετά το τέλος της εκδήλωσης
Εξαντλήθηκε το «Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;», μετά το τέλος της εκδήλωσης
Συνεχίζοντας ο ομιλητής αναφέρθηκε στο δεύτερο σημαντικό λόγο που υπογραμμίζει τη σημασία της νέας έκδοσης. Εξήγησε ότι βοηθάει στην κατανόηση των ιστορικών συνθηκών, μέσα στις οποίες σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές κι εναλλαγές στη γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς σε κρίσιμα ζητήματα όπως η στάση απέναντι στο φασισμό, στην αστική δημοκρατία, στη σοσιαλδημοκρατία και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τόνισε ότι ορισμένες συγκυριακές επιλογές κι ελιγμοί της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής δυστυχώς θεωρητικοποιήθηκαν κι ενσωματώθηκαν στη γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Ετσι εδραιώθηκαν προβληματικές, λαθεμένες προσεγγίσεις και στρατηγικές κατευθύνσεις.
Ο Μ. Παπαδόπουλος ξεχώρισε τρεις βασικές προβληματικές θέσεις: «Ηταν καταρχήν λαθεμένος μεθοδολογικά και ουσιαστικά ο διαχωρισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και συμμαχιών σε επιθετικές, φιλοπόλεμες, φασιστικές όπως η Γερμανία και σε φιλειρηνικές, αμυντικές, αντιφασιστικές όπως η Βρετανία.
Αυτή η ανάλυση βασιζόταν στην απόσπαση της εσωτερικής από την εξωτερική πολιτική του αστικού κράτους. Καλλιεργούσε την αυταπάτη ότι η εξωτερική πολιτική προσδιορίζεται απ' το ιδεολογικό ρεύμα που κυριαρχεί στην εκάστοτε αστική κυβέρνηση, απ' το αν είναι φασιστική ή σοσιαλδημοκρατική. Ομως η λενινιστική ανάλυση έχει αποδείξει ότι οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής καθορίζονται απ' τα στρατηγικά συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου κάθε χώρας, απ' τους αστικούς στόχους για συμμετοχή στον έλεγχο και στο ξαναμοίρασμα των αγορών.
Τα γεγονότα επιβεβαίωσαν την ορθότητα της λενινιστικής θέσης. Αυτή η λαθεμένη διάκριση συσκότιζε τελικά τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, καθώς και το γεγονός ότι ο στόχος όλων των εμπόλεμων καπιταλιστικών κρατών θα ήταν η διατήρηση και ενίσχυση της αστικής εξουσίας μετά τη λήξη του πολέμου.
Αντίστοιχα προβληματικός ήταν και ο νέος ορισμός του φασισμού, ο οποίος στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς συνδέθηκε με το πιο αντιδραστικό τμήμα του χρηματιστικού κεφαλαίου, σε αντίθεση με προηγούμενες αναλύσεις και αποφάσεις που προσδιόριζαν σωστά το φασισμό ως μορφή αντιδραστικής επίθεσης συνολικά του χρηματιστικού κεφαλαίου, χωρίς διαχωρισμούς.
Ετσι κυριάρχησε τελικά και η γραμμή του λαϊκού αντιφασιστικού μετώπου, της κοινοβουλευτικής διεκδίκησης της αστικής κυβέρνησης σε συμμαχία με τη σοσιαλδημοκρατία, με στόχο την αποτροπή του φασισμού και του πολέμου. Αυτός ο μεταβατικός στόχος συμμετοχής των κομμουνιστών στη διακυβέρνηση σε καπιταλιστικό έδαφος οδήγησε στον εγκλωβισμό του κινήματος κάτω απ' τη σημαία της αστικής δημοκρατίας. Ετσι παραμερίστηκε η προετοιμασία και η κλιμάκωση της πάλης για την εργατική εξουσία.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των αρνητικών συνεπειών αυτών των επιλογών είναι το λαϊκό μέτωπο της Γαλλίας. Σχημάτισε κυβέρνηση το '36 με εκλογική νίκη 57%, μετά από μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις. Το Γαλλικό ΚΚ, που έλαβε 15%, στήριξε την αστική κυβέρνηση χωρίς να συμμετέχει.
Στην αρχή η κυβέρνηση πήρε ορισμένα μέτρα ανακούφισης του λαού, έδωσε κάποιες αυξήσεις, κατοχύρωσε το 40ωρο. Στη συνέχεια, όμως, προχώρησε σε υποτίμηση του φράγκου για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα του γαλλικού κεφαλαίου και ανέχθηκε τη μεγάλη αύξηση του πληθωρισμού που επιδείνωσε την κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων. Δεν πρόσφερε καμιά στρατιωτική βοήθεια στις αντιφασιστικές δυνάμεις της Ισπανίας. Παρότι η σύνθεση της Βουλής δεν άλλαξε, στο εσωτερικό της κυβέρνησης έγιναν αλλαγές. Το '39 η γαλλική κυβέρνηση παρέδωσε στον Φράνκο πλοία του ισπανικού πολεμικού στόλου και του επέστρεψε το χρυσό που κρατούσε ενέχυρο από το '31. Την ίδια χρονιά έθεσε εκτός νόμου το Γαλλικό ΚΚ, μετά την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ - Μολότοφ. Τελικά η Βουλή του '36 επέτρεψε το σχηματισμό της κυβέρνησης Πετέν, της συνεργασίας με τη ναζιστική Γερμανία. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους...».
Στη συνέχεια, ο ομιλητής αναφέρθηκε στην επικαιρότητα των διδαγμάτων από τα λάθη του παρελθόντος, στη σημερινή πολιτική διαπάλη και την προετοιμασία του κινήματος για την περίπτωση ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην ευρύτερη περιοχή μας.
Αναφέρθηκε στις πρόσφατες εξελίξεις που δείχνουν ότι η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής συνεχίζει να δρα κάτω απ' την προστατευτική φτερούγα του αστικού κράτους. Τόνισε τη σημασία της προετοιμασίας για να μην εγκλωβιστεί το κίνημα κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης, είτε στην περίπτωση που αυτή καλεί σε συμμετοχή σε επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είτε στην περίπτωση που υπάρξει εισβολή από άλλο καπιταλιστικό κράτος. Υπογράμμισε ότι σε κάθε περίπτωση η πάλη πρέπει να είναι αναπόσπαστη από τον αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

«Ταραγμένος» μήνας ήταν, από τις πρώτες κιόλας μέρες, ο Μάρτης για τις σχέσεις Σουηδίας - Σαουδικής Αραβίας, δηλαδή των δυο αστικών τάξεων. Η «φωτιά» άναψε προσχηματικά στις 8 Μάρτη με τις επικρίσεις της Σουηδέζας υπουργού Εξωτερικών Μάργκοτ Βάλστρομ, που διαλαλούσε τη «φεμινιστική εξωτερική πολιτική» της και την ίδια ώρα επέκρινε την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο σαουδαραβικό βασίλειο, χαρακτηρίζοντας «μεσαιωνική» την καταδικαστική ποινή του Σαουδάραβα αντικυβερνητικού μπλόγκερ στο διαδίκτυο Ραΐφ Μπαντάουι με 10ετή φυλάκιση και 1.000 βουρδουλιές. Τα σχόλιά της δεν πέρασαν απαρατήρητα. Προκάλεσαν οργή στην ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας σε τέτοιο βαθμό ώστε στην υπουργική διάσκεψη του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο Σαουδάραβες αξιωματούχοι εμπόδισαν στις 9 Μάρτη την προγραμματισμένη ομιλία της Σουηδέζας υπουργού για τα δικαιώματα των γυναικών.
Στις 11 Μάρτη ήρθε η ανακοίνωση της σουηδικής κυβέρνησης πως δεν θα ανανεώσει το πενταετές συμβόλαιο στρατιωτικής συνεργασίας και παροχής υψηλής τεχνολογίας ύψους άνω του μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων που είχε ξεκινήσει προ 10ετίας. Η απόφαση, ωστόσο, φαίνεται πως είχε ληφθεί καιρό πριν από την κεντροαριστερή σουηδική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, προκαλώντας την αντίδραση μέρους του σουηδικού μεγάλου κεφαλαίου.
Στις 6 Μάρτη, 31 διευθυντικά στελέχη σουηδικών βιομηχανιών και αλυσίδων λιανικής, όπως οι SAAB, «Atlas Copco», Η&Μ, ΙΚΕΑ, «Ericsson», «Electrolux AB», «Invester AB», «Volvo» κ.ά. δημοσίευσαν στη μεγαλύτερης κυκλοφορίας σουηδική εφημερίδα «Dagens Nyheter» ανοικτή επιστολή με την οποία ζητούσαν ανανέωση της πενταετούς στρατιωτικής συμφωνίας με τη Σαουδική Αραβία, σημειώνοντας ότι «οι μπίζνες και το εμπόριο είναι το καλύτερο εργαλείο για την εξωτερική πολιτική» και το πλέον αποτελεσματικό «μέσο προώθησης ανθρωπιστικού δικαίου και δημοκρατίας». Σημείωναν ακόμη ότι σε περίπτωση τερματισμού του πενταετούς χρυσού συμβολαίου, «θα θιχτεί η αξιοπιστία της χώρας» στους εταίρους, θα χαθούν κέρδη δισεκατομμυρίων σουηδικών κορονών και «μακροπρόθεσμα σουηδικές θέσεις εργασίας».
Ακολούθησε η ανάκληση του Σαουδάραβα πρέσβη από τη Στοκχόλμη και η απόφαση της Ριάντ να σταματήσει την ανανέωση βίζας για Σουηδούς επιχειρηματίες που βρίσκονται στη Σ. Αραβία.
Η κλιμάκωση της έντασης στις διμερείς σχέσεις πήρε ευρύτερες διαστάσεις όταν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ανακάλεσαν επίσης τον πρεσβευτή τους από τη Στοκχόλμη, θεωρώντας πως οι δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών δεν συνιστούν απλές επικρίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Σ. Αραβία, αλλά ευρύτερη αποδοκιμασία για το Ισλάμ και τον ισλαμικό νόμο (σαρία) που εφαρμόζει η Ριάντ. Ακολούθησαν παρόμοιεςαντιδράσεις και από άλλες χώρες του Αραβικού Συνδέσμου.
Στο μεσοδιάστημα ο Σουηδός βασιλιάς Κάρολος ΙΣΤ' κλήθηκε να αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο, ανακοινώνοντας ότι θα συναντηθεί με την υπουργό Εξωτερικών Μ. Βάλστρομ στις 30 Μάρτη.
Ευρύτερο «ανακάτεμα» της τράπουλας
Η απόφαση για τερματισμό του στρατιωτικού πενταετούς συμβολαίου με τη Σαουδική Αραβία, που το 2014 αναδείχθηκε η πρώτη παγκοσμίως στις εισαγωγές όπλων, προκαλεί προβληματισμό. Η Σουηδία είναι ο 12ος εξαγωγέας όπλων παγκοσμίως και το πενταετές συμβόλαιο στρατιωτικών εξοπλισμών, που περιελάμβανε μαχητικά «Gripen», της εταιρείας «Saab», μέχρι αντιαεροπορικούς πυραύλους και υψηλή τεχνολογία αιχμής σε τηλεπικοινωνίες και ραντάρ, απέφερε στους Σουηδούς βιομηχάνους πάνω από560.000.000 δολάρια μεταξύ 2011-2014. Μόνον πέρσι τα κέρδη από τις εξαγωγές της Σουηδίας στη Σ. Αραβία στο πλαίσιο του συμβολαίου πλησίασαν τα 40.000.000 δολάρια.
Οπως είδαμε παραπάνω, η απόφαση μη ανανέωσης του πενταετούς συμβολαίου δεν είχε την πλήρη στήριξη όλων των σουηδικών καπιταλιστικών ομίλων. Ωστόσο, φαίνεται πως μάλλον δεν ήταν ούτε σπασμωδική, ούτε βιαστική κίνηση, καθώς δείχνει να αντανακλά την επιλογή ενός άλλου μέρους της σουηδικής αστικής τάξης να χρησιμοποιήσει το πρόσχημα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στη Σ. Αραβία για να προετοιμάσει το μάλλον πρόσφορο έδαφος για μπίζνες στο Ιράν: Μια άλλη σημαντική χώρα της περιοχής, ανταγωνιστή όχι μόνον των Σαουδαράβων και άλλων μοναρχιών του Περσικού Κόλπου, αλλά και των Ισραηλινών και των Τούρκων, που επίσης δεν βλέπουν με καλό μάτι την πιθανότητα επίτευξης διεθνούς συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Δεν είναι τυχαίο πως η επιλογή αυτή γίνεται σήμερα, περίοδο ολοκλήρωσης των μαραθώνιων πολύμηνων σκληρών παζαριών που πραγματοποιούνται ανάμεσα στις πέντε χώρες-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) και τη Γερμανία (γνωστή ως Ομάδα 5+1). Ως τις 31 Μάρτη υποτίθεται πως θα πρέπει να έχει επιτευχθεί μία κατ' αρχήν συμφωνία-πλαίσιο, εάν βεβαίως δεν δοθεί άλλη μία παράταση μέχρι την επιτυχή ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Εάν αυτή τελικά επιτευχθεί (όπως φαίνεται να θέλουν οι ΗΠΑ και ορισμένες από τις ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης), τότε θα πρέπει κανείς να αναμένει σημαντικές γεωπολιτικές αλλαγές, ανακατατάξεις και ευρύτερο «ανακάτεμα» της τράπουλας από δεκάδες ξένα μονοπώλια που συνωστίζονται εδώ και καιρό στην αυλή της Τεχεράνης, επιδιώκοντας μπίζνες στο «παρθένο» για τα ξένα καπιταλιστικά κέντρα έδαφος του Ιράν, λόγω των πολυετών διεθνών κυρώσεων. Είναι, για παράδειγμα, ενδεικτικό του «τρελού χορού» δισεκατομμυρίων δολαρίων που ορέγονται να στήσουν τα μονοπώλια στο Ιράν η εκτίμηση ορισμένων οικονομικών αναλυτών ότι μόνο για την αναβάθμιση του ενεργειακού δικτύου της χώρας και την αύξηση των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου απαιτούνται επενδύσεις πάνω από 200 δισεκατομμύρια δολάρια!
Επίσης το Ιράν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα νέα δίκτυα αγωγών και των εμπορικών «δρόμων του μεταξιού», που προωθεί και η Κίνα.
Σχεδιασμοί σε βάρος των λαών
Επιπλέον, η άρση των διεθνών κυρώσεων έναντι του Ιράν έχει να σημάνει πολλά και για την ΕΕ μεταξύ άλλων και σε ό,τι αφορά την πολυπόθητη ενεργειακή απεξάρτησή της από τη Ρωσία. Γενικότερα οι συμμαχίες ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη και με δεδομένο το ρόλο και άλλων αναδυόμενων οικονομικών δυνάμεων, όπως οι Κίνα, Ινδία, αναδιαμορφώνονται συνεχώς, με γνώμονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Στο πλαίσιο αυτό φαίνεται ότι εκφράζεται και η στάση μέρους των σουηδικών μονοπωλίων και της σουηδικής αστικής τάξης, που εκφράζεται εν μέρει και από τη σημερινή κυβέρνηση Λέφβεν, να επιχειρούν να προλάβουν καταστάσεις και να πιάσουν θέση για ένα καλό κομμάτι από την «πίτα» του Ιράν, εν μέσω σφοδρού ανταγωνισμού.
Αυτές οι ευνοϊκές για το σουηδικό κεφάλαιο συνθήκες επιχειρούνται έντονα να δημιουργηθούν από τις αρχές του 2014. Στις 21/1/14 ο Μάγκνους Σουλτς, εκ μέρους του σουηδικού τραπεζικού ομίλου SEB, μετέβη στην Τεχεράνη, ανακοινώνοντας ότι είναι πρόθυμος για «μόνιμες μπίζνες» και ότι το μόνο που απομένει είναι η άρση των διεθνών κυρώσεων. «Οι σουηδικές εταιρείες δεν ενδιαφέρονται απλώς να πουλήσουν τα προϊόντα τους στο Ιράν, αλλά να σχεδιάσουν ειδικά προϊόντα για αυτή την αγορά», είπε ο Σουλτς, τονίζοντας τις προοπτικές που «ανοίγονται για μια σημαντική ανάπτυξη των εμπορικών διμερών σχέσεων».
Βέβαια, ο Σουηδός πρέσβης στο Ιράν Κρίστοφρερ Γκιλενστριέρνα είχε από το 2007 παρατηρήσει το ζωηρό ενδιαφέρον Σουηδών βιομηχάνων και επιχειρηματιών για την ιρανική αγορά, ιδιαίτερα στους τομείς της βιομηχανίας, των ορυκτών και της Ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών.
Ομως πιο πρόσφατα, τον περασμένο Γενάρη, αντιπροσωπεία 12 εταιρειών που συμμετέχουν στο σκανδιναβικό βιομηχανικό φορέα FKG (Fordons Komponent Gruppen), που ειδικεύεται στο χώρο του αυτοκινήτου και εκπροσωπεί σουηδικά βιομηχανικά μεγαθήρια όπως η «Volvo», η «Saab» και η «Scania», μετέβη στην Τεχεράνη. Σε ανακοίνωση του FKG σημειώθηκε η προθυμία των Σουηδών επιχειρηματιών για «αναβίωση των ιστορικών επιχειρηματικών δεσμών» με την Τεχεράνη, «ενώ αναμένεται η άρση των διεθνών κυρώσεων»... Ενα δίμηνο νωρίτερα,ο FKG είχε διοργανώσει ετήσιο συνέδριο στο Γκέτενμποργκ της Σουηδίας με το κεντρικό χαρακτηριστικό θέμα: «Ιράν: Η Νέα - Παλιά Αγορά»...
Δεν είναι μόνο η Σουηδία που δοκιμάζει τις σχέσεις της με τη Σαουδική Αραβία. Η κυβέρνηση της καγκελαρίουΜέρκελ στη Γερμανία μήνες τώρα εμφανίζεται «διχασμένη», μπλοκάροντας την πώληση 800 αρμάτων μάχης «Λέοπαρντ-2» στη Σ. Αραβία. Παράλληλα, ο Σοσιαλδημοκράτης κυβερνητικός εταίρος της Μέρκελ, αντικαγκελάριος Ζίγκμπαρ Γκιάμπριελ μετέβη στη Ριάντ, συναντήθηκε με τον βασιλιά Σαλμάν, διατύπωσε με τρόπο «ανησυχίες» για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και εξήγησε ότι οι γερμανικές εταιρείες επιφυλάσσονται να επενδύσουν στη Σαουδική Αραβία «λόγω ανησυχιών για τη σταθερότητα της χώρας»! Ο ίδιος δεν δίστασε να πει στο γερμανικό δίκτυο ZDF ότι οι εξαγωγές οπλικών συστημάτων προς τη Σ. Αραβία θέτουν ερωτήματα εάν αυτά θα χρησιμοποιηθούν σε βάρος του σαουδαραβικού πληθυσμού ή θα βρεθούν στα χέρια τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» σε Συρία και Ιράκ που έχουν απειλήσει να επιτεθούν και στη Σ. Αραβία.
Είναι συνεπώς προφανές πως το μόνο που δεν βρίσκεται πίσω από την πρόσφατη ένταση στις σχέσεις της Σουηδίας (και της Γερμανίας...) με τη Σαουδική Αραβία είναι η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που άλλωστε οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές καταπατούν για να ανοίγουν το δρόμο στα μονοπώλιά τους. Το ίδιο κάνουν και τώρα με άλλον τρόπο.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


Πάνω από 80.000 Ιρλανδοί διαδηλωτές, που αντιδρούν στη θέσπιση τιμολογίων ύδρευσης και την πληρωμή τους από τα λαϊκά νοικοκυριά, γέμισαν το περασμένο Σάββατο τους δρόμους του Δουβλίνου, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Εντα Κένι πως ιδιωτικοποιεί την κρατικής ιδιοκτησίας εταιρεία ύδρευσης στο βωμό της αύξησης του καπιταλιστικού κέρδους. Διαδηλώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις της Ιρλανδίας.
Η έκδοση λογαριασμών ύδρευσης ξεκίνησε από το Γενάρη του 2015 στο πλαίσιο του προγράμματος για έξοδο της χώρας από την κρίση. Αυτό το μέτρο εντάσσεται στο επταετές πακέτο λιτότητας, ύψους 30 δισ. ευρώ, που θα πληρώσει ο λαός. Μέχρι σήμερα η ύδρευση στην Ιρλανδία χρηματοδοτούνταν από τη γενική φορολογία. Το σχέδιο, που προωθεί η κυβέρνηση, προβλέπει πως κάθε νοικοκυριό θα πληρώνει περίπου 300 με 500 ευρώ το χρόνο για την κατανάλωση του νερού. Το πακέτο μέτρων έρχεται μετά από αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης από τη δεκαετία του '90 ακόμη, που οδήγησαν στο λεγόμενο ιρλανδικό θαύμα, με τη μεγάλη αύξηση ρυθμών του ΑΕΠ, που στη συνέχεια οδήγησε σε μεγάλη καπιταλιστική οικονομική κρίση και νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα.
Το λέμε γιατί η Κομισιόν εκτιμά ως «πρωταθλήτρια Ευρώπης» στην ανάπτυξη την Ιρλανδία και στηρίζεται όχι μόνο στην πρόβλεψη για το 2015, αλλά και στα αποτελέσματα του 2014. Πανηγυρίζουν οι Ευρωπαίοι αστοί γιατί η Ιρλανδία ήταν σε πρόγραμμα μνημονίου για να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική οικονομική κρίση και τώρα αναπτύσσεται ραγδαία, λένε. Βεβαίως, δεν είναι πρώτη φορά που βγάζουν τα ίδια συμπεράσματα για την Ιρλανδία και τους διαψεύδει η ζωή, όπως θα δείξουμε παρακάτω, αλλά φαίνεται πως έχουν ενθουσιαστεί, επειδή η ανάπτυξη το 2014 στην Ιρλανδία κινήθηκε σε ετήσιο ρυθμό 4,8%, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά την ισχυρή ανάκαμψη της οικονομίας από την κρίση χρέους της Ευρωζώνης και την επιτυχή αποδέσμευσή της από το δανειοδοτικό πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προ ενός έτους. Η ανάπτυξη στην Ιρλανδία κυμάνθηκε στα υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με κάθε άλλο κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, μια εντυπωσιακή απόδοση που οφείλεται στην εκτεταμένη παρουσία των πολυεθνικών ομίλων στη χώρα που δημιουργούν θέσεις εργασίας. Το Δουβλίνο υπολογίζει σε ρυθμό ανάπτυξης 3,9% μέσα στο 2015, παρατείνοντας τη δυναμική ανάπτυξη της ιρλανδικής οικονομίας που είχε παγιδευθεί σε βαθιά και πολυετή ύφεση από τη χρηματοπιστωτική κρίση το 2008. Οι πολυεθνικές επεκτάθηκαν κατά 30,2%. Η Ιρλανδία επωφελείται ειδικότερα από τις στενές οικονομικές σχέσεις που έχει με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, οι οικονομίες των οποίων αποδίδουν αρκετά καλά το τελευταίο διάστημα. Το ρεπορτάζ είναι από τον αστικό Τύπο και σχεδόν πανομοιότυπο.
Ξένες επενδύσεις και εξωστρέφεια...
Εχει σημασία όμως να σταθούμε στην επισήμανση που κάνουν, ότι η ανάπτυξη οφείλεται βασικά στην «εκτεταμένη παρουσία των πολυεθνικών ομίλων στην Ιρλανδία», που επεκτάθηκαν κατά 30,2% και ότι επωφελείται από τις στενές οικονομικές σχέσεις που έχει με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
Πράγματι, στην Ιρλανδία διαθέτουν μεγάλα εργοστάσια ή εγκαταστάσεις εταιρείες κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών και εταιρείες λογισμικού, όπως οι APPLE, DELL, COMPAQ, GATE 2000 και AST, MICROSOFT, LOTUS, CLARIS, ORACLE, ΙΒΜ και NOVELL, αλλά και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της Υγείας και του Φαρμάκου, όπως οι ABBOTT, SCHERING PLOUGH, MERCK, JOHNSON & JOHNSON. Βεβαίως, η παραγωγή έχει εξαγωγικό προσανατολισμό.
Ενα πρόσφατο παράδειγμα επενδύσεων στην Ιρλανδία είναι αυτό της APPLE. Αυτός ο αμερικανικός επιχειρηματικός όμιλος, διεθνικό μονοπώλιο-κολοσσός, όπως τον χαρακτηρίζει μερίδα των αστικών ΜΜΕ, ανακοίνωσε ότι θα χτίσει στην Ιρλανδία κέντρο που θα δημιουργήσει εκατοντάδες θέσεις εργασίας και θα είναι φιλικά προς το περιβάλλον, καθώς θα λειτουργούν αποκλειστικά με Ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, για τις εφαρμογές της APPLE, όπως iTunes Store, App Store, iMessage, Χάρτες and Siri. Θα είναι μία από τις δύο μεγαλύτερες επενδύσεις της APPLE στην Ευρώπη: 850 εκατομμύρια ευρώ θα κατευθυνθούν στην Ιρλανδία.
Ο σημαντικότερος παράγοντας της «ανάπτυξης» στην Ιρλανδία, όπως παραδέχονται και τα ρεπορτάζ του αστικού Τύπου, είναι η μεγάλη εισαγωγή ξένων κεφαλαίων (κυρίως αμερικανικών).
Δεν είναι τυχαίο που η αστική προπαγάνδα και στην Ελλάδα επισημαίνει την ανάγκη δημιουργίας συνθηκών -σχέδιο λένε ότι πρέπει να επεξεργαστεί η κυβέρνηση- για προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για επενδύσεις σε εξαγωγικούς τομείς.
Τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων - βάθεμα εκμετάλλευσης
Βεβαίως, αυτός ο παράγοντας, δηλαδή οι ξένες επενδύσεις, συνέβαλε τα μέγιστα και στην καπιταλιστική ανάπτυξη της Ιρλανδίας πριν την καπιταλιστική οικονομική κρίση στην καπιταλιστική της οικονομία, που την ανάγκασε να μπει σε μνημόνιο, ιδιαίτερα στη δεκαετία του '90 και στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000.
Πράγματι, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Ιρλανδίας αυξήθηκε το 1994 κατά 5,8% και τα επόμενα χρόνια ακολούθησε μια επίσης ανοδική πορεία (το 1995 9,8%, το 1996 8,1%, το 1997 10,8%, το 1998 8,5%, το 1999 10,7%, το 2000 9,2%).
Ενας παράγοντας είναι η πάμφθηνη φορολογία κεφαλαίου, η χαμηλότερη στην ΕΕ, που είναι στο 12,5% και παραμένει αμετάβλητη.
Ο άλλος και πιο ουσιαστικός είναι η πάμφθηνη εργατική δύναμη.
Τα αντεργατικά μέτρα που εφαρμόστηκαν στη δεκαετία του '90 και συνεχίζουν να εφαρμόζονται, μαζί βεβαίως με αυτά που πάρθηκαν λόγω μνημονίων, στηρίχτηκαν στο λεγόμενο Εθνικό Κέντρο Partnership (Συνεταιρισμός), στο οποίο συμμετέχουν από κοινού πολιτικά κόμματα, εκπρόσωποι της Τοπικής Διοίκησης, συνδικαλιστικές οργανώσεις και ενώσεις εργοδοτών.
Μέσω του «Εθνικού Κέντρου Συνεταιρισμού» έκαναν τοπικές και κλαδικές συμφωνίες για την προώθηση των λεγόμενων Προγραμμάτων Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης. Υποτιθέμενος στόχος των συμφωνιών η απασχόληση. Οι συμφωνίες που έκαναν προέβλεπαν:
Συγκράτηση μισθών. Μερική απασχόληση. Ευελιξία στην απασχόληση. Ευελιξία του χρόνου εργασίας. Ετήσια διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Ευελιξία στον τρόπο πληρωμής. Διάλειμμα καριέρας κ.ά. Δηλαδή, μέτρα φτηνέματος των εργατών για να αυξάνεται η εκμετάλλευση και η κερδοφορία.
Στην Ιρλανδία δεν υπάρχουν κατώτατοι διασφαλισμένοι μισθοί. Υπάρχει υψηλό ποσοστό «μερικής απασχόλησης», όπου «μερική απασχόληση» εννοούν τους εργαζόμενους που κατά τη διάρκεια της βδομάδας κάνουν οποιαδήποτε εργασία για τουλάχιστον μία ώρα!!!
Η εφαρμογή της «ευελιξίας στον τρόπο πληρωμής» σημαίνει ότι η εργοδοσία, ανάλογα με τις ανάγκες της, πληρώνει είτε με τη μορφή της «συμμετοχής των εργαζομένων στα κέρδη, είτε με το μοίρασμα μετοχών».
Το λεγόμενο διάλειμμα καριέρας είναι υποχρεωτική παύση της εργασίας σε εργαζόμενους, με το πρόσχημα της επανεκπαίδευσης και της απόκτησης ικανοτήτων, για να συμβάλει στην κινητικότητα της απασχόλησης. Στην ουσία, είναι ένας προσχηματικός τρόπος απόλυσης.
Τα συστήματα συνταξιοδότησης που ισχύουν στην Ιρλανδία είναι άθλια. Σύμφωνα με στοιχεία της Γιούροστατ, όταν στην ΕΕ η μέση πληρωμή συντάξεων κινούνταν γύρω στο 13% του ΑΕΠ, στην Ιρλανδία κινούνταν στο 5,8% του ΑΕΠ το 1993, ενώ το 2003 το σχετικό ποσοστό έπεσε στο 3,9%. Οταν ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης στην ΕΕ ήταν στα 60 χρόνια, στην Ιρλανδία η αντίστοιχη ηλικία ξεπερνούσε τα 63 χρόνια, ενώ για τις γυναίκες είναι η ηλικία των 63,5 χρόνων.
Οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές είχαν μειωθεί από 3,2% του ΑΕΠ (το 1988) σε 2,7% το 1996 (το χαμηλότερο σε ολόκληρη την ΕΕ). Η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης πήρε νέες, μεγαλύτερες διαστάσεις, ιδιαίτερα τους τρεις κλάδους που κυριαρχούνταν από το αμερικανικό κεφάλαιο (πληροφορική, ηλεκτρονικά, φάρμακα), όπου ο όγκος της παραγωγής αυξήθηκε κατά 375% (τη δεκαετία 1990-1999), ενώ η απασχόληση αυξήθηκε μόνο κατά 73%. Δηλαδή, η παραγωγή ανά εργαζόμενο αυξήθηκε κατά 215%!
Μετά την καπιταλιστική ανάπτυξη αναπόφευκτα ήρθε η κρίση
Βεβαίως, στη συνέχεια, με την καπιταλιστική οικονομική κρίση αρχές της δεκαετίας του 2000 στις ΗΠΑ, η αντανάκλαση στην Ιρλανδία έφερε αρνητικές συνέπειες, αφού η κρίση χτύπησε βασικά τον τομέα της πληροφορικής, δηλαδή το τμήμα του αμερικανικού κεφαλαίου που έκανε τις μεγάλες επενδύσεις στην Ιρλανδία, η οικονομία της οποίας βεβαίως σταδιακά πέρασε σε κρίση. Με συνέπεια, την άνοδο της ανεργίας, τη μεγάλη κρίση της στέγης, το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ενωση (το 29% ζούσε το 2005 κάτω από το όριο της φτώχειας) κλπ.
Ετσι μπήκε σε μνημόνιο και εφαρμόστηκαν νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα όπως:
Δραστική μείωση των λεγόμενων κοινωνικών δαπανών και των μισθών στο Δημόσιο, από 5% έως 20%, ανάλογα με το ύψος των αποδοχών, δραστικές περικοπές των συντάξεων του Δημοσίου. Ελαχιστοποίησαν τα επιδόματα ανεργίας, τα επιδόματα παιδιών, αύξησαν υπέρογκα τους έμμεσους φόρους.
Εφαρμόστηκαν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής για την περίοδο 2011-2014, συνολικού ύψους 15 δισ. ευρώ. Με νέες περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, με φορολογία των συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ από 21% σε 22% το 2013 και σε 23% το 2014, φόρο «τοπικών υπηρεσιών» (θα τον εφαρμόζουν τα τοπικά κρατικά όργανα), ενώ ξαναμειώθηκαν οι μισθοί.
Τώρα, βεβαίως, υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη. Αλλά στηρίζεται στα ερείπια των εργασιακών δικαιωμάτων και στη φτώχεια του λαού, όπως και η προηγούμενη που έφερε τη νέα κρίση. Στηρίζεται στα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα και των δύο περιόδων που εφαρμόστηκαν οι αναδιαρθρώσεις μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. Και προετοιμάζει τη νέα κρίση υπερσυσσώρευσης.
Η πείρα της Ιρλανδίας αποκαλύπτει επίσης ότι η ταξική συνεργασία, για να υπάρξει ανάπτυξη, αποβαίνει τραγικά σε βάρος των εργαζομένων. Και σε περιόδους ανάπτυξης και σε περιόδους κρίσης. Το επισημαίνουμε επειδή γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης κινήματος στήριξης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που έχει την ίδια στόχευση, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας με ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων και αυτή η επιδίωξη ωθεί όχι απλά σε παραίτηση από την ταξική πάλη, αλλά σε λαϊκό κίνημα στήριξης του κεφαλαίου, άρα και υποταγής του λαού στα συμφέροντά του.
Τέλος, η πάλη για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών συνδέεται άμεσα με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Που τώρα σημαίνει διεκδίκηση κάλυψης όλων των απωλειών της περιόδου της κρίσης, κατάργησης όλου του αντεργατικού, αντιλαϊκού οπλοστασίου, ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους.

Τα έργα των μεγάλων οδικών αξόνων εμπεριέχονται στη λίστα των αξιώσεων που δημοσιοποίησε προ ημερών ο ΣΕΒ προς την κυβέρνηση με την επισήμανση ότι «η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί με τη δημιουργική συνεργασία της κυβέρνησης και των βιομηχανικών συνδέσμων της χώρας, στη βάση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου βιομηχανικής πολιτικής».
Με άλλα λόγια, ο ΣΕΒ εντάσσει τους οδικούς άξονες στο πλέγμα συνολικά των «μεγάλων έργων» που έχει ανάγκη η διαδικασία της ανάκαμψης της οικονομίας για λογαριασμό του κεφαλαίου και είναι συνδεδεμένοι με τους αγωγούς του φυσικού αερίου, τα μεγάλα λιμάνια, το σιδηροδρομικό δίκτυο, τις συνδυασμένες μεταφορές, την εφοδιαστική αλυσίδα (logistics) κλπ. Δηλαδή, πρόκειται για έργα που δεν έχουν στο «οπτικό τους πεδίο» την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Οι συμβάσεις κατασκευής των οδικών αξόνων αφ' ενός έρχονται να ικανοποιήσουν την επιδίωξη της εγχώριας αστικής τάξης, για τη μετατροπή της χώρας - αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση - σε διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο, προκειμένου να αναβαθμίσει το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή και αφ' ετέρου εξασφαλίζουν δισεκατομμύρια ρευστό στους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους . Είναι έργα «επιλέξιμα», τα οποία μπορούν να διασφαλίσουν γρήγορη απόσβεση της αρχικής επένδυσης και εξασφάλιση της μέγιστης απόδοσης των επενδεδυμένων κεφαλαίων. Την ίδια στιγμή το περιφερειακό οδικό και μεταφορικό δίκτυο, αυτό που είναι περισσότερο άμεσα συνδεδεμένο με τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, καταρρέει, γιατί δεν αφορά τους μεταφορικούς επιχειρηματικούς ομίλους, δεν έχει τα προσδοκώμενα κέρδη για το κεφάλαιο.

Eurokinissi
Οι οδικοί άξονες είναι ταυτόχρονα ενταγμένοι στα μεταφορικά δίκτυα της Ευρώπης, για την ανάπτυξη των οποίων η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει προγραμματίσει να διαθέσει 26 δισ. ευρώ για την περίοδο 2014-2020. Κονδύλι υπερδιπλάσιο από αυτό της περιόδου 2007-2013 που ήταν 8 δισ. ευρώ. Οι σχετικές δηλώσεις του προηγούμενου επιτρόπου Μεταφορών κ. Κάλας ήταν χαρακτηριστικές: «Οι μεταφορές έχουν θεμελιώδη σημασία για μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή οικονομία και, κατά συνέπεια, οι επενδύσεις στις μεταφορικές συνδέσεις, με στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας, είναι σημαντικότερες από ποτέ»,προβάλλοντας την εκτέλεση των έργων ως μέτρο τόνωσης της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
«Τα έργα θα ολοκληρωθούν»
Τη θέση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέναντι στις επιδιώξεις του κεφαλαίου τη διατύπωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ο υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού Γ. Σταθάκης, μιλώντας, στις 18 Μάρτη, στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής: «Επί της αρχής, όλοι θέλουν να ολοκληρωθούν τα έργα και θα ολοκληρωθούν, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα επ' αυτού, πρέπει να ολοκληρωθούν», ανέφερε, ενώ σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις, που ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά τις χαρακτήριζε ληστρικές, σημείωσε: «Τα έργα ως γνωστόν στην Ελλάδα εγείρουν πάρα πολλά θέματα, τα οποία αποτυπώνονται και σε αυτές τις συμβάσεις. Εγείρει το θέμα της κοστολόγησης ενός έργου. (...) Το ένα πρόβλημα είναι το κόστος των έργων, το οποίο γενικώς θα μπορούσε να είναι χαμηλότερο, εάν άλλαζαν τον τρόπο προσδιορισμό των τιμών. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ποιότητα των συμβάσεων και αν διασφαλίζεται η ισότιμη αντιμετώπιση του δημόσιου συμφέροντος και των συμφερόντων των ιδιωτών. Προφανώς, υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο κριτικής στη δομή αυτών των συμβάσεων, στα χαρακτηριστικά τους, στις προδιαγραφές τους. Πρόθεσή μας είναι στο μέτρο του δυνατού, και αυτό το υπογραμμίζω και είναι δέσμευση της κυβέρνησης, να μελετήσουμε τις συμβάσεις με πρόθεση να τις αναθεωρήσουμε, προκειμένου να φέρουν αυτή την ισορροπία».
Κατ' αρχάς σε ό,τι αφορά αυτό καθεαυτό τις συμβάσεις τα πράγματα έχουν ως εξής:
Στις 10 Δεκέμβρη του 2013, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ενέκριναν στη Βουλή την αναθεώρηση των συμβάσεων κατασκευής 4 μεγάλων οδικών αξόνων που είχαν υπογραφεί αρχικά το 2007. Με το νόμο αυτόν, σε πρώτη φάση και στο όνομα της επανεκκίνησης των «μεγάλων έργων», η κυβέρνηση εξασφάλισε στους κατασκευαστικούς ομίλους έως το τέλος του τρέχοντος έτους, δηλαδή το 2015, πρόσθετη άμεση χρηματοδότηση ως και 1,15 δισ. ευρώ, τα οποία θα προέρχονται από δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και ιδιωτικών τραπεζών (με εγγύηση βέβαια του Ελληνικού Δημοσίου), από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, αλλά και με άμεση κρατική χρηματοδότηση. Σύμφωνα με το νόμο, «το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να διαθέτει» στα μονοπώλια «μέρος των αναλογούντων σε αυτό εσόδων από την εκμετάλλευση των έργων». Δηλαδή, μέρος των όσων εισπράττει το Δημόσιο από τα διόδια. Μάλιστα, ο υπουργός Μεταφορών της προηγούμενης συγκυβέρνησης, Μ. Χρυσοχοΐδης, επέβαλε στην αρχή του 2014 αυξήσεις στα διόδια που έφτασαν ως 60%! Σύμφωνα με τους πιο ήπιους υπολογισμούς, το ποσό που θα δοθεί στους ομίλους ανέρχεται στα 8 δισ. ευρώ!
Η «διασφάλιση της ισότιμης αντιμετώπισης του δημόσιου συμφέροντος και των συμφερόντων των ιδιωτών», που κατά τον Γ. Σταθάκη επιδιώκει η κυβέρνηση με την αναθεώρηση των συμβάσεων, δεν αλλάζει την ουσία, που είναι ότι σε κάθε περίπτωση, δηλαδή είτε με την άμεση χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, όπως προβλέπουν οι συμβάσεις, είτε με την έμμεση, που προτείνει ο Γ. Σταθάκης, αυτός που θα πληρώσει θα είναι οι εργαζόμενοι, ο λαός.
Εδώ και τα διόδια
Ομως ο υπουργός Γ. Σταθάκης δεν έμεινε εκεί. Αφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ιδιωτικοποιηθεί η «Εγνατία Οδός ΑΕ», ενώ όχι μόνο θα διατηρήσει τους σταθμούς των διοδίων σε όλους τους αυτοκινητόδρομους, αλλά προανήγγειλε και την αύξησή τους!
Οσον αφορά την Εγνατία Οδό, ο υπουργός ανέφερε ότι εξετάζονται όλες οι περιπτώσεις. Οπως το να «πάει» η Εγνατία στο ΤΑΙΠΕΔ, κάτι που -όπως ανέφερε- θα έπρεπε να γίνει εντός του πρώτου τριμήνου, ωστόσο σημείωσε ότι από την κυβέρνηση «θα εξεταστούν όλα τα περιθώρια και οι δυνατότητες που έχουμε για να βρούμε άλλη λύση ή μια λύση την οποία θεωρούμε συμβατή με τις δικές μας προτεραιότητες», όπως είναι η Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, δηλαδή ιδιωτικοποίηση με άλλη μέθοδο.
Οσον αφορά τα διόδια, στα ήδη 7 που υπάρχουν θα προστεθούν άλλα 6 στον άξονα της Εγνατίας και άλλα 5 στους κάθετους άξονες. Αυτό σημαίνει πρακτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της κυβέρνησης, ότι «τα έσοδα από τα διόδια σήμεραείναι περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ το έτος.Σε σχέση με το σχεδιασμό που υπάρχει στην Εγνατία και το αν υλοποιηθεί, δηλαδή αν μπουν και τα άλλα διόδια, τα έσοδα της Εγνατίαςθα ξεπεράσουν τα 80 εκατ. ευρώ»!
Δηλαδή, η συγκυβέρνηση προσθέτει και νέα διόδια στην πλάτη του λαού, χαράτσι που θα το πληρώνει με όποια πατέντα εφεύρει η κυβέρνηση για να «χρυσώσει το χάπι», όπως είναι τα «ηλεκτρονικά - αναλογικά διόδια» που πρότεινε ο Γ. Σταθάκης ή ποιος ξέρει τι άλλο.
Αλλος είναι ο δρόμος ανάπτυξης που συμφέρει το λαό
Τις θέσεις του ΚΚΕ ανέπτυξε κατά την ψήφιση των συμβάσεων στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, που είπε ανάμεσα σε άλλα:
«Ο μονόδρομος για το ΚΚΕ είναι ο ενιαίος κοινωνικοποιημένος φορέας των κατασκευών, που θα συγκεντρώνει όλα τα απαραίτητα μέσα και πόρους που υπάρχουν και θα ασχολείται με όλα τα έργα, από τη φάση της μελέτης μέχρι και τη φάση της κατασκευής και της λειτουργίας της. Πρόκειται για έργα τα οποία θα βασίζονται στη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Κατασκευή των απαραίτητων έργων με τις κατάλληλες προτεραιότητες.
Αυτές οι προτεραιότητες στις μεταφορές είναι οι εξής: Προτεραιότητα στη μαζική μεταφορά σε σχέση με τις ατομικές, δηλαδή στις χερσαίες σταθερής τροχιάς -σιδηρόδρομο- για το ηπειρωτικό τμήμα της Ελλάδας, στις ακτοπλοϊκές για τις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές.
Αξιοποιείται ο κοινωνικοποιημένος τομέας της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας για την κατασκευή, μετασκευή, επισκευή και συντήρηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων και σιδηροδρομικού υλικού. Σχεδιάζονται, με κριτήριο τη διασύνδεση και τη συμπληρωματικότητα, όσον αφορά τη λειτουργία τους, οι οδικές, αεροπορικές και όλες οι μορφές μαζικών μεταφορών, με στόχο τη γρήγορη, φθηνή μετακίνηση προσώπων και προϊόντων, την εξοικονόμηση Ενέργειας, την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, τη σχεδιασμένη ανάπτυξη για την εξάλειψη της περιφερειακής ανισότητας, τον πλήρη έλεγχο της άμυνας και της ασφάλειας ενός άλλου, όμως, κράτους, του εργατικού λαϊκού κράτους.
Για να γίνουν αυτά, προϋπόθεση είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, με εργατικό έλεγχο και αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση».

«Κλειδώνουν» τις «κοστολογημένες» αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις
Στο 1,5% ο στόχος για το φετινό ματωμένο «πρωτογενές πλεόνασμα» - Κατεβαίνει στο μισό (1,4%) ο πήχης για την καπιταλιστική ανάκαμψη
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι αντιλαϊκές διεργασίες γύρω από την κατάρτιση της «ολοκληρωμένης λίστας» αναδιαρθρώσεων, ζήτημα το οποίο συζητείται στη σημερινή συνεδρίαση του λεγόμενου «Brussels Group», δηλαδή της διαβούλευσης που διενεργείται ανάμεσα στα υψηλόβαθμα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ) με τους εκπροσώπους της συγκυβέρνησης. Στο κυβερνητικό κλιμάκιο θα μετέχουν τα πολιτικά στελέχη και οι κυβερνητικοί σύμβουλοι του υπουργείου Οικονομικών, Ελενα Παναρίτη, Γ. Χουλιαράκης και Ν. Θεοχαράκης.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι «κοστολογημένες δράσεις» της «λίστας μεταρρυθμίσεων» ξεκινούν από προβλεπόμενα «έσοδα ύψους 3 δισ. ευρώ για το 2015», σε μια κίνηση ουσιαστικής ομολογίας ότι η κατάθεση συμπληρωματικού κρατικού προϋπολογισμού βρίσκεται προ των πυλών. Πρόκειται για μέτρα που εντοπίζονται στο σκέλος τηςδιόγκωσης των φορολογικών εσόδων, ενώ επιπλέον, με την απόφαση της 20ής Φλεβάρη, η συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί γιαπαραπέρα συρρίκνωση κρατικών κονδυλίων σε τομείς που σχετίζονται με την κάλυψη λαϊκών αναγκών.
Στο λαό και πάλι η «λυπητερή»
«Η λίστα δεν περιλαμβάνει υφεσιακά μέτρα και οι μεταρρυθμίσεις / δράσεις θα επιτρέψουν την επανεκκίνηση της οικονομίας», ισχυρίζονται κυβερνητικές πηγές, προσθέτοντας ότι οι «μεταρρυθμίσεις/δράσεις για πρώτη φορά δεν θα οδηγήσουν στα ταμεία τους "συνήθεις υπόπτους", αλλά θα πληρώσουν επιτέλους οι έχοντες και κατέχοντες».
Στην πραγματικότητα, βέβαια, διατηρείται όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο της προηγούμενης περιόδου, σε αυτόπροστίθενται νέες αντιλαϊκές... «μη υφεσιακές» (για το κεφάλαιο) αναδιαρθρώσεις, ενώ ήδη σέρνουν ξανά στα ταμεία τα λαϊκά στρώματα (τους «συνήθεις υπόπτους») με την απειλή από τα «ραβασάκια» για τα ληξιπρόθεσμα «μνημονιακά» χαράτσια που θα σταλούν το επόμενο διάστημα!
Την ίδια ώρα, σχεδιάζονται προκλητικές ρυθμίσεις φορολογικής αμνήστευσης για τους «έχοντες και κατέχοντες», προκειμένου, έναντι συμβολικού φόρου, να επανεισαγάγουν στις ελληνικές τράπεζες κεφάλαια που φυγάδευσαν σε τράπεζες του εξωτερικού. Αντίστοιχες ρυθμίσεις φορολογικής αμνήστευσης για το κεφάλαιο έχουν εφαρμοστεί και άλλες φορές στο παρελθόν, αλλά με αμελητέα έσοδα για το κρατικό ταμείο...
Ειδικότερα:
  • Ο πήχης της εκτιμώμενης καπιταλιστικής ανάκαμψης για το 2015 κατεβαίνει στο 50% των προηγούμενων επίσημων εκτιμήσεων και διαμορφώνεται στο 1,4% (από 2,8% που προέβλεπαν η Κομισιόν και άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί).
  • Σε αυτό το πλαίσιο, τα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα (τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ για το 2015) θα κλιμακωθούν «βρέξει χιονίσει» και αυτό ανεξάρτητα από την προβλεπόμενη μείωση της μάζας των λαϊκών εισοδημάτων, αλλά και του επιπέδου της λαϊκής κατανάλωσης, πάνω στα οποία υπολογίζονται οι κάθε είδους άμεσοι και έμμεσοι φόροι και χαράτσια. Είναι φανερό πως ο πυρήνας των νέων αντιλαϊκών μέτρων δεν θα αφορά μόνο στο 2015, αλλά αντίθετα θα αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, και για τα επόμενα χρόνια.
  • Σε αυτή τη βάση, ο νέος στόχος για το φετινό ματωμένο «πρωτογενές πλεόνασμα» κατεβαίνει στο 1,5% του ΑΕΠ (από 3,5%), προκειμένου να υποστηριχτεί έτσι η προβλεπόμενη αναιμική και εξαιρετικά αβέβαιη καπιταλιστική ανάκαμψη.
Πέρα από το περαιτέρω στράγγισμα του λαού για τις «μνημονιακές» ληξιπρόθεσμες οφειλές και την παραπέρα περικοπή κοινωνικών δαπανών του κράτους, είναι φανερό πως η κάλυψη του εισπρακτικού στόχου θα προέλθει από την εφαρμογή και άλλων αντιλαϊκών μέτρων...
Μεταξύ των προτάσεων, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, υπάρχει το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων σε «στρατηγικούς επενδυτές», στους οποίους πέρα από τα μετοχικά πακέτα θα εκχωρηθεί και η διοίκηση των νευραλγικών υποδομών, όπως στα μεγάλα λιμάνια και τα περιφερειακά αεροδρόμια.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομίας Γ. Σταθάκης, σε συνάντηση που είχε με τον Βρετανό πρέσβη Τ. Κίτμερ, σημείωσε χαρακτηριστικά πως η «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ θα επανεξεταστεί, τονίζοντας ότι στην παρούσα φάση ο διεθνής οργανισμός παρέχει στη χώρα μας «τεχνογνωσία» σχετικά με την αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Είναι φανερό δηλαδή ότι στο τραπέζι βρίσκονται και οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που «κυοφορούνταν» και κατά την προηγούμενη φάση...
Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, στα εξεταζόμενα αντιλαϊκά σενάρια βρίσκεται και αυτό της μαζικής μετάταξης εμπορευμάτων λαϊκής κατανάλωσης στο συντελεστή ΦΠΑ 23% (από 13%).Μια τέτοια εξέλιξη θα ισοδυναμεί με παραπέρα απογείωση της φοροληστείας, ενώ η ίδια η συζήτηση, ανεξάρτητα από την επιλογή του τελικού μείγματος πολιτικής, αποκαλύπτει το εύρος των αντιλαϊκών μέτρων που θα εφαρμοστούν στην επόμενη φάση...
Διαβεβαιώσεις στους μεγαλοπιστωτές
Στο μεταξύ, «σενάριο φαντασίας» χαρακτηρίζουν κυβερνητικοί κύκλοι τα περί παύσης πληρωμών προς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Διευκρινίζουν ότι οι προηγούμενες αναφορές τους πως δεν πρόκειται η κυβέρνηση να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, από «ίδιους πόρους», εάν οι δανειστές δεν προχωρήσουν άμεσα στην εκταμίευση των δόσεων τις οποίες καθυστερούν από το 2014, αποτελεί καταγραφή της πορείας της διαπραγμάτευσης και το επίμαχο σημείο δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να επαναλαμβάνει σημείο της επιστολής του πρωθυπουργού προς τους ηγέτες της Ευρωζώνης.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση διευρύνει συνεχώς τον εσωτερικό δανεισμό (σαρώνοντας ταμειακά διαθέσιμα ασφαλιστικών ταμείων, δημόσιων οργανισμών, οργανισμών της Τοπικής Διοίκησης κ.τ.λ.) προκειμένου να συνεχίσει να αποπληρώνει το κρατικό χρέος «στο ακέραιο και εγκαίρως», όπως δεσμεύθηκε στο Γιούρογκρουπ της 20ής του Φλεβάρη...

Ζητά και «μπράβο» για τα αντιλαϊκά της πεπραγμένα η κυβέρνηση...
Η συμφωνία επέκτασης της δανειακής σύμβασης και των αντιλαϊκών δεσμεύσεων που τη συνοδεύουν, η διατήρηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων που επιβλήθηκαν στο λαό για λογαριασμό του κεφαλαίου μέσω των μνημονίων τα τελευταία χρόνια, είναι ο πραγματικός απολογισμός των δύο μηνών ζωής της κυβέρνησης, όπως σαφέστατα προκύπτει και απ' το σχετικό non paper που διένειμε χτες, σε μια κίνηση που σχετίζεται άμεσα με τις «πιέσεις» και την... «εποικοδομητική κριτική» αστικών επιτελείων ότι η κυβέρνηση έχει χάσει πολύτιμο (για το κεφάλαιο) χρόνο.
Οι κομπασμοί για το νόμο για την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης» δεν μπορούν να κρύψουν ότι αυτός προβλέπει κυριολεκτικά πενταροδεκάρες, κατά πολύ πίσω ακόμα κι από τα ψίχουλα του περιβόητου προγράμματος της Θεσσαλονίκης, αποκλείει τη μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και δεν εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση ούτε στα λαϊκά νοικοκυριά που τελικά θα ενταχθούν σε αυτό.
Η ρύθμιση των 100 δόσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, που περιλαμβάνει στον απολογισμό της η κυβέρνηση, νομιμοποιεί τα «μνημονιακά» χαράτσια που φορτώθηκαν στο λαό, απαιτεί την είσπραξή τους στο ακέραιο (αφού «κουρεύονται» μόνο προσαυξήσεις και πρόστιμα, και αυτό μάλιστα αντιστρόφως ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων), διατηρώντας τη φοροεπιδρομή στο ισχνό λαϊκό εισόδημα. Αλλωστε, ομολογείται ότι στόχος δεν ήταν η ανακούφιση των ανθρώπων του μόχθου, όταν επισημαίνεται πως «ο νόμος αυτός εκτιμάται ότι θα αυξήσει σημαντικά τα φορολογικά έσοδα κατά το τρέχον οικονομικό έτος».
Η κυβέρνηση επαίρεται ότι διατηρεί «κύριες και επικουρικές συντάξεις στα επίπεδα που είχαν διαμορφωθεί την 31/12/2014», διατηρεί δηλαδή το σφαγιασμό που υπέστησαν τα τελευταία χρόνια.
Τέλος, το Μέγαρο Μαξίμου υποστηρίζει πως «κεντρικό ζήτημα της κυβερνητικής πολιτικής το δίμηνο αυτό υπήρξε η διαπραγμάτευση με τους εταίρους». Προσπερνώντας ότι τα παζάρια αυτά γίνονται για λογαριασμό του κεφαλαίου, «λεονταρίζει» ότι «έκανε απολύτως σαφές σε όλα τα επίπεδα της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, από ίδιους πόρους, εάν οι δανειστές δεν προχωρήσουν άμεσα στην εκταμίευση των δόσεων τις οποίες καθυστερούν από το 2014». Νεότερο non paper, βέβαια, έσπευσε να μαζέψει και τους «λεονταρισμούς», αναφέροντας ότι το συγκεκριμένο σημείο «αφορά το ιστορικό της διαπραγμάτευσης και δεν προσθέτει τίποτα καινούργιο»...
Τέλος, η κυβέρνηση, κλείνοντας το μάτι στο κεφάλαιο, περιλαμβάνει στον απολογισμό της το αίτημα για άρση όλων των περιορισμών οι οποίοι έχουν επιβληθεί από τις 4/2/2015 σε βάρος της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών αλλά και της χρηματοδότησης του Δημοσίου από τις ελληνικές τράπεζες, καθώς και την πρωτοβουλία της για προσέλκυση επενδυτών από «τρίτες χώρες», όπως, κυρίως, η Κίνα...

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Στο επίκεντρο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της λαϊκής οικογένειας

Με το βλέμμα στραμμένο στα ληξιπρόθεσμα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών προς την Εφορία, το υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζεται να αποστείλει προειδοποιητικά σημειώματα σε εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά για το χαράτσι του Εκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ) του2013 (το γνωστό χαράτσι που ερχόταν μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ).
Τα σχετικά σημειώματα αναμένεται να αποσταλούν μετά το Πάσχα, ενώ παράλληλα θα αρχίσει να τρέχει και η ρύθμιση «τμηματικής διευκόλυνσης», μέχρι 100 δόσεις, με ελάχιστη καταβολή στα 20 ευρώ το μήνα. Στόχος είναι είσπραξη των οφειλών της λαϊκής οικογένειας για τους φόρους και τα βαριά χαράτσια της «μνημονιακής περιόδου»...
Εξάλλου, σύμφωνα με εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Εσόδων, ηπροθεσμία υποβολής των φετινών φορολογικών δηλώσεων(εισοδήματα 2014) ορίζεται μέχρι τις 30 Ιούνη. Από φέτος δεν προβλέπεται, πλέον, εξαίρεση από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης για τα ενήλικα τέκνα (π.χ. φοιτητές), ακόμα και εάν αυτά αναγνωρίζονται ως εξαρτώμενα μέλη του φορολογούμενου, εφόσον αποκτούν εισόδημα (πραγματικό ή τεκμαρτό).
Σύμφωνα με διευκρινίσεις για την εφαρμογή διατάξεων του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, οι ιδιοκτήτες εκμισθούμενων κτισμάτων, που δεν εισέπραξαν από τους μισθωτές των ακινήτων τους τα οφειλόμενα ενοίκια, υποχρεούνται φέτος να δηλώσουν στην Εφορία τα μη εισπραχθέντα αυτά ποσά ως κανονικά αποκτηθέντα εισοδήματα και να φορολογηθούν για αυτά. Προβλέπεται «αυτοτελής φορολόγηση» με συντελεστή 11% για ποσά μέχρι 12.000 ευρώ και με 33% για το τμήμα των εισοδημάτων από ενοίκια πάνω από 12.000 ευρώ.

Την απόφαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ για μεταφορά 120 εκατομμυρίων ευρώ από τα ταμειακά διαθέσιμα του Οργανισμού στην Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ), έπειτα από αίτημα της κυβέρνησης, καταδικάζει ηΠΑΣΕΒΕ. Παράλληλα, καταγγέλλει τη στάση του εκπροσώπου της ΓΣΕΒΕΕ, που στη συνεδρίαση της περασμένης Πέμπτης ψήφισε θετικά για τη μεταφορά του εν λόγω ποσού.
Η ΠΑΣΕΒΕ καλεί τους αυτοαπασχολούμενους να καταδικάσουν την απαράδεκτη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία «όχι μόνο αρνείται να ενισχύσει από τον κρατικό προϋπολογισμό τα τεράστια κενά που υπάρχουν για την κάλυψη των αναγκών των χιλιάδων ανέργων συναδέλφων (μόλις 10% λαμβάνει το γνωστό επίδομα πτωχοκομείου και για ελάχιστο χρονικό διάστημα) αλλά ταυτόχρονα συνεχίζει στον ίδιο δρόμο της καταλήστευσης των αποθεματικών που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως αποδεικνύεται και με την πρόσφατη τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή».
Ταυτόχρονα, επισημαίνει τις τεράστιες ευθύνες της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ, που «την ίδια ώρα που καλούσε σε έκτακτη συνεδρίαση του προεδρείου, έδινε και κατεύθυνση στον εκπρόσωπό της στον ΟΑΕΔ να υπερψηφίσει το αίτημα της κυβέρνησης. Εχουν ευθύνη και είναι υπόλογοι για τα όποια κενά και προβλήματα δημιουργηθούν στη συνέχεια απέναντι στους συναδέλφους», τονίζει.
Στην ανακοίνωσή της η ΠΑΣΕΒΕ σημειώνει: «Καλούμε σήμερα τους συναδέλφους, που ήδη έχουν υποστεί βαριά χτυπήματα για την πληρωμή του χρέους, και που καλούνται και πάλι αυτοί να πληρώσουν, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Να επαγρυπνούν για τη συνέχεια, καθώς, όπως φαίνεται, έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση που όχι μόνο δεν δίνει, αλλά απεναντίας παίρνει και αυτή τη σκυτάλη στη συνέχεια της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής. Να καταδικάσουν τους νέους κοινωνικούς εταίρους, τη νέα κυβέρνηση αλλά και τη διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ, που παίρνει άριστα στο ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Τώρα είναι η ώρα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Δεν έχουν τίποτα να περιμένουν παρά μόνο από τη δική τους πάλη, γι' αυτό και πιο αποφασιστικά χρειάζεται να παλέψουν για αλλαγή συσχετισμών προς όφελός τους, ενισχύοντας τις δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ».
Η ΠΑΣΕΒΕ απαιτεί επίδομα ανεργίας για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κάλυψη των αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό και αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων στο 45% επί των κερδών τους.

Συνάντηση με πολυμελή κινεζική κυβερνητική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο Μα Κάι είχαν χτες στο Πεκίνο ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, στο πλαίσιο επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιούν, την οποία η ελληνική κυβέρνηση εντάσσει στις πρωτοβουλίες που αναπτύσσει για «προσέλκυση επενδυτών / χρηματοδοτήσεις από τρίτες χώρες»... Η κυβερνητική προσπάθεια να διευρύνει τα πεδία «συνεργασίας» ανάμεσα σε κινεζικούς και ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους θα κορυφωθεί με την επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στο Πεκίνο.
Κατά τη χτεσινή συνάντηση, όπως αναφέρεται, «εξετάστηκε πλήθος θεμάτων και διερευνήθηκε το πεδίο για επέκταση της συνεργασίας των δύο χωρών σε ποικίλους τομείς, με στόχο την αύξηση των επενδύσεων και των εξαγωγών». Επιπλέον, «χαράχθηκαν τα επόμενα βήματα στη βάση του τριετούς σχεδίου δράσης, το οποίο έχει επεξεργαστεί το υπουργείο Εξωτερικών και η αντιπροεδρία της κυβέρνησης».
Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, οι Γ. Δραγασάκης και Μα Κάι εγκαινίασαν το «Ετος Ναυτιλιακής Συνεργασίας Ελλάδας - Κίνας 2015», ζήτημα για το οποίο έχουν δείξει ενδιαφέρον πρωτίστως το εφοπλιστικό κεφάλαιο και τα μονοπώλια του διαμετακομιστικού εμπορίου. Ο Γ. Δραγασάκης μίλησε για«στρατηγική σύγκλιση συμφερόντων» σε τομείς που άπτονται της θάλασσας και του εμπορίου, ενώ προσδιόρισε τις μεταφορές, το διαμετακομιστικό εμπόριο, τις ναυπηγοεπισκευές, τη ναυτιλία και συναφείς ναυτιλιακούς κλάδους σαν προνομιακούς για την εμβάθυνση της συνεργασίας, που ευνοείται όπως είπε απ' την«ανάπτυξη της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά».
Παραπέρα ανήγαγε τις ελληνοκινεζικές σχέσεις σε «πυλώνα της εθνικής μας στρατηγικής», εξηγώντας ότι «η πρωτοβουλία της Κίνας να δημιουργήσει μια γέφυρα εμπορικής συνεργασίας με την Ευρώπη μέσω τουθαλάσσιου δρόμου του μεταξιού συμπίπτει με μια βασική πτυχή του δικού μας προγράμματος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας (...) αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που διαθέτει η Ελλάδα στον τομέα του διαμετακομιστικού εμπορίου, των υποδομών μεταφοράς και διανομής αλλά και της μεταποίησης των μεταφερόμενων προϊόντων».
Ως προς το σκοπό των πήγαινε - έλα στην Κίνα δήλωσε πιο συγκεκριμένα: «Η παρουσία μου εδώ υποδηλώνει τη βούληση της νέας κυβέρνησης για την αναβάθμιση του υψηλού επιπέδου πολιτικών σχέσεων των δύο χωρών σε μια ισχυρή εταιρική σχέση, με έμφαση στους τομείς εκείνους της οικονομίας που υπάρχουν πραγματικές και απεριόριστες δυνατότητες συνεργασίας (...) στηρίζοντας ό,τι έχει ήδη επιτευχθεί».
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη «γεωπολιτική θέση» της χώρας, υποστηρίζοντας ότι «αποδίδουμε μεγάλη σημασία στο να μπορέσει η χώρα μας να είναι ένα περιφερειακό κέντρο σταθερότητας, ένας κόμβος του παγκόσμιου εμπορίου και μία ασφαλής γέφυρα μεταξύ Ασίας και Ευρώπη (...) «Η θέση της Ελλάδας στο σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και ο ρόλος της ως κόμβος της Μεσογείου αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα το οποίο επιθυμούμε να αξιοποιήσουμε για τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας, την πολιτιστική αναγέννηση και την κοινωνική συνοχή».

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget