06/10/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Ναζιστικά στρατεύματα καίνε το Δίστομο
1805 Ο Α’ Βερβερικός Πόλεμος με τα κράτη της Μπαρμπαριάς (Βορειοδυτική Αφρική) λήγει με νίκη των ΗΠΑ.
1822 Έπειτα από πολύμηνη πολιορκία, η οθωμανική φρουρά της Ακρόπολης παραδίδεται στους επαναστατημένους Έλληνες.
1836 Πεθαίνει ο Γάλλος φυσικομαθηματικός Αντρέ Μαρί Αμπέρ, κύριος θεμελιωτής του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροδυναμικής. Από αυτόν ονομάστηκε η μονάδα μέτρησης της έντασης του ηλεκτρικού ρεύματος.
1877 Ιδρύεται ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός.
1915 Γεννιέται ο Καναδο-αμερικανός συγγραφέας Σαούλ Μπέλοου, που το 1976 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
1924 Απάγεται και δολοφονείται από τους φασίστες ο Τζιάκομο Ματεότι, ηγετικό στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιταλίας.
1924 Ένοπλη λαϊκή εξέγερση στην Αλβανία ανατρέπει την εξουσία των μπέηδων - φεουδαρχών και εγκαθιδρύει αστική δημοκρατική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Φαν Νόλι.
1940 Μετά από 62 μέρες από την έναρξη των συγκρούσεων και παρά τη συνδρομή γαλλικών και βρετανικών στρατευμάτων, η Νορβηγία παραδίδεται στους Γερμανούς. Την ίδια μέρα, η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Βρετανίας.
1944 Αναζητώντας δυνάμεις του ΕΛΑΣ, οι Γερμανοί μπαίνουν στην κωμόπολη του Δίστομου. Αποκλείουν τις εισόδους και αρχίζουν τις έρευνες στα σπίτια, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους και ξεχωρίζουν 104 άνδρες και 114 γυναίκες (μεταξύ αυτών 45 παιδιά και 20 βρέφη). Τους εκτελούν και στη συνέχεια πυρπολούν το χωριό, αφήνοντας πίσω τους κρανίου τόπο.
1971 Οι ΗΠΑ τερματίζουν επισήμως, μετά από 20 χρόνια, το εμπορικό εμπάργκο κατά της Κίνας.
1982 Πεθαίνει ο Γερμανός σκηνοθέτης Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ.

Η είδηση έχει ως εξής: Στη Γενεύη βρέθηκαν χτες ο υπουργός Εργασίας, Π. Σκουρλέτης, και ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Στρατούλης, όπου συναντήθηκαν με τον γενικό διευθυντή του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας Guy Rayder, στο περιθώριο της 104ης Γενικής Διάσκεψης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Σύμφωνα με δελτίο Τύπου που εξέδωσαν, αποφασίστηκε η περαιτέρω συνεργασία των δύο πλευρών και η παροχή τεχνικής υποστήριξης σε θέματα όπως: «Η εναρμόνιση της νέας εργασιακής νομοθεσίας με τις σχετικές συνθήκες της ΔΟΕ και τις βέλτιστες πρακτικές σε ενωσιακό και διεθνές επίπεδο».
Αυτή η συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε ενώ η συγκυβέρνηση έχει καταθέσει το αντιλαϊκό της σχέδιο συμφωνίας με τους εταίρους της, το οποίο, μεταξύ άλλων, επικυρώνει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων χρόνων και φέρνει καινούργια όπως π.χ. περιορισμό των πρόωρων συντάξεων, αξιοποιήθηκε με σκοπό να εμφανιστεί ότι προχωρά τις υποσχέσεις της για τις Συλλογικές Συμβάσεις κ.λπ.
Οσοι, όμως, περίμεναν ότι από τη συνάντηση θα έβγαινε κάτι θετικό για τους εργαζόμενους, σίγουρα εθελοτυφλούσαν. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση απέσπασε τη στήριξη του ILO για αλλαγές στην εργατική νομοθεσία, σύμφωνα με τις «βέλτιστες πρακτικές» σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ομως, αυτό που δε λέγεται είναι ότι οι λεγόμενες «βέλτιστες πρακτικές» σημαίνουν αντιδραστικές «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» στα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό σαν αυτές που έχουν προωθηθεί σε άλλα κράτη της ΕΕ.
Εξάλλου, με τα ίδια επιχειρήματα οι δανειστές ζητάνε να παρθούν νέα μέτρα, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι «βέλτιστες πρακτικές» είναι αυτές που ορίζουν οι ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις. Αυτές και οι εθνικοί νόμοι που τις ενσωμάτωσαν είναι που σμπαράλιασαν τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς σε όλη την ΕΕ, για να έχει το κεφάλαιο φτηνότερους εργαζόμενους. Εκφραση αυτών των οδηγιών ήταν και οι ανατροπές που περιέχονται στα μνημόνια, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να τις παρουσιάσει σαν απόκλιση απ' όσα ισχύουν πανευρωπαϊκά.
Υπάρχουν, όμως, και δύο ακόμα πλευρές: Η μία είναι ότι η κυβέρνηση, με την τεχνογνωσία του ILO, περνάει από την πίσω πόρτα την αναθέρμανση του «κοινωνικού διαλόγου».
Ετσι, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου: «Επαναβεβαιώθηκε η θετική τοποθέτηση του Γενικού Διευθυντή του ILO, απέναντι στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για την αποκατάσταση του κοινωνικού διαλόγου στην Ελλάδα και την επαναφορά του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων (...) Η συνδρομή στη δημιουργία συνθηκών ουσιαστικού κοινωνικού διαλόγου, σε ένα πλαίσιο όπου η διαπραγματευτική ισχύς τόσο των συνδικάτων όσο και των εργοδοτών είναι εξισορροπημένη».
Η δεύτερη έχει να κάνει με τη μεταξύ τους συμφωνία για αλλαγές στο Ασφαλιστικό, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να δειχτεί ότι η συνεργασία τους θα περιοριστεί στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής: «(...) Η εύρυθμη λειτουργία του ελληνικού συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, κυρίως στο πεδίο της αντιμετώπισης του προβλήματος της μεγάλης εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής και της εισφοροκλοπής. Επίσης, για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης».
Αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι ο ILO θα αναδειχτεί σε πολύτιμο σύμμαχο της κυβέρνησης, για να νομιμοποιήσει στις εργατικές συνειδήσεις τις ανατροπές που έχει ήδη αποφασίσει. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στο πλαίσιο του ILO συζητιέται αυτήν την περίοδο η περιστολή του δικαιώματος στην απεργία, που είναι μόνιμη επιδίωξη του κεφαλαίου σε κάθε χώρα και βρίσκεται βέβαια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και με τους δανειστές. Οι εργαζόμενοι αντί να περιμένουν κάτι θετικό από αυτές τις διαδικασίες να παλέψουν τώρα ενάντια στη νέα συμφωνία που ετοιμάζει η κυβέρνηση, για ανάκτηση όσων έχασαν, να διεκδικήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, να δώσουν ραντεβού αύριο 11 Ιούνη στα συλλαλητήρια που οργανώνουν συνδικάτα και φορείς.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 10 Ιούνη 2015.

Μια από τα ίδια για το λαό
Πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τη διευθέτηση του χρέους, από τα οποία, όπως λέει η κυβέρνηση, θα ανακουφιστεί ο λαός. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι έτσι. Θυμίζουμε ότι πρωτογενή πλεονάσματα πέτυχε και η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τι αντίκρισμα είχε αυτό για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα; Μόνο ένα μικρό μέρος των πιο εξαθλιωμένων πήρε εφάπαξ ένα επίδομα πείνας, την ίδια ώρα που οι αντιδραστικές ανατροπές σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα προχωρούσαν κανονικά. Θυμίζουμε, επίσης, ότι απομείωση του κρατικού χρέους συμφώνησε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Σύμφωνα με όσα είπε ο Αντ. Σαμαράς στην τελευταία γενική συνέλευση του ΣΕΒ, «κουρέψαμε το χρέος, μειώσαμε τα επιτόκια κάτω από το μισό, κάναμε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει γίνει ποτέ σε καιρό ειρήνης (...) συμφωνήσαμε το Νοέμβρη του 2012 για μια περαιτέρω "ανακούφιση του χρέους"». Οπως ισχυρίζεται ο ίδιος, η δική του κυβέρνηση πέτυχε να πληρώνει το κράτος 6 δισ. ευρώ για τόκους κάθε χρόνο, όταν το 2011 πλήρωνε 16,5 δισ. ευρώ. Τι απ' όλα αυτά έφερε ανακούφιση στο λαό; Τίποτα απολύτως.

Οι «μικροί» πληρώνουν το «μάρμαρο»
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε στη Βουλή η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, στη ρύθμιση των 100 δόσεων για οφειλές προς το Δημόσιο είχαν ενταχθεί μέχρι τις 6 Ιούνη 45.063 οφειλέτες. Από αυτούς, οι 9.805 ήταν σε προηγούμενες ρυθμίσεις. Δηλαδή, οι «καινούργιοι» που εντάχθηκαν στη ρύθμιση ήταν 35.258. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το σύνολο των ρυθμιζόμενων οφειλών φτάνει τα 571 εκ. ευρώ, ενώ πριν από την τελευταία ρύθμιση, το ποσό αυτό ήταν 362 εκ. ευρώ. Δηλαδή, με το νόμο για τις 100 δόσεις της κυβέρνησης ρυθμίστηκαν επιπλέον 209 εκ. ευρώ οφειλών προς το Δημόσιο. Μια απλή διαίρεση, φανερώνει ότι στους 35.258 «νέους» οφειλέτες, που μπήκαν στη ρύθμιση, αναλογεί μεσοσταθμικά χρέος 5.927 ευρώ. Πρόκειται, δηλαδή, στην πλειοψηφία τους για μικροοφειλέτες. Την ίδια ώρα, όπως είπε η αρμόδια υπουργός, από τα 6.500 φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, που βρίσκονται στη λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, μόλις 130 μπήκαν στη ρύθμιση των 100 δόσεων! Φαίνεται, δηλαδή, ότι το «μάρμαρο» των αυξημένων εσόδων που αναζητάει η κυβέρνηση για να ανταποκριθεί και στις δανειακές της υποχρεώσεις, το πληρώνουν ξανά οι «μικροί», που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και, προκειμένου να μην τους κυνηγάνε οι τράπεζες και η Εφορία, βολοδέρνουν από ρύθμιση σε ρύθμιση. Την ίδια ώρα, οι μεγαλοοφειλέτες «αγρόν ηγόραζον», προφανώς επειδή είναι σίγουροι ότι κανείς δεν πρόκειται να τους πειράξει, παρά τις απειλές της κυβέρνησης...
Υπάρχει ελπίδα, σε άλλη τροχιά
«Η Ελλάδα έχει ήδη μπει σε μια ελπιδοφόρα τροχιά προοδευτικής και ανεξάρτητης πορείας. Εχουμε, όμως, πολύ δρόμο μπροστά μας και θα χρειαστούν μεγάλοι αγώνες, θυσίες και προσπάθειες για την τελική επιτυχία», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Π. Λαφαζάνης.
Η Ελλάδα είναι ενταγμένη στην ΕΕ, η Συνθήκη της οποίας προβλέπει εκχώρηση κυριαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, αλλά διακηρύσσει σε κάθε ευκαιρία ότι αυτή η συμμετοχή είναι όρος απαράβατος. Πού βλέπει την ανεξάρτητη πορεία ο υπουργός; Μήπως στις 47 σελίδες με αντιλαϊκά μέτρα που έχει παρουσιάσει ως σχέδιο η κυβέρνηση;
Πράγματι, χρειάζονται μεγάλοι αγώνες: Για την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, το άνοιγμα του δρόμου για να 'ναι ο λαός αφέντης στον τόπο του, η εργατική τάξη αφέντης στον καρπό της δουλειάς της. Αλλά δεν αναφέρεται σ' αυτά όταν μιλά για αγώνες ο υπουργός. Αυτός και οι υπόλοιποι του σιναφιού του καλούν το λαό να ματώσει κι άλλο για να γίνει ανθρώπινος ο καπιταλισμός. Δουλεύουν, δηλαδή, κανονικά το λαό, ενώ εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική.
Ούτε για στραγάλια
Ενα από τα αγαπημένα επιχειρήματα της κυβέρνησης αυτή την περίοδο, στην προσπάθειά της να συντηρήσει το κλίμα της αναμονής και των προσδοκιών από την πλευρά του λαού, είναι ότι το πρόγραμμά της θα εφαρμοστεί με καθυστέρηση και σε κάθε περίπτωση, αφού πρώτα περάσει το «σκόπελο» της τωρινής συμφωνίας με τους δανειστές. Στην πραγματικότητα, υπόσχεται στο λαό ότι τα ψίχουλα που έταξε προεκλογικά σκοπεύει να τα δώσει, αλλά με σχετική καθυστέρηση, γιατί τώρα επείγει να ολοκληρωθεί η συμφωνία. Η κοροϊδία σπάει όλα τα κοντέρ. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο με τους δανειστές, που όχι μόνο διατηρεί ανέγγιχτα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα σε Εργασιακά, Ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά., αλλά προσθέτει ή δρομολογεί και νέα. Αυτό σημαίνει ότι στο πολύ άμεσο μέλλον, η κατάσταση για τους εργαζόμενους και το λαό θα είναι πολύ χειρότερη απ' ό,τι σήμερα. Για παράδειγμα, με τα μέτρα που συζητάει τώρα η κυβέρνηση και άλλα που ενδεχομένως θα πάρει, το εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων συμπιέζεται κι άλλο, σε βαθμό που αν αποφασίσουν κάποια στιγμή στο μέλλον να τους δώσουν τα ψίχουλα της 13ης σύνταξης, αυτά δε θα φτάνουν ούτε για στραγάλια...

«Σκόνη» τα επιχειρήματα της συγκυβέρνησης περί «προστασίας» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας από ΝΑΤΟ - ΕΕ...
Ιδιαίτερη όξυνση παρουσιάζει το τελευταίο διάστημα η προκλητικότητα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο, γεγονός που αντανακλά την κλιμάκωση των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, οι οποίες διεκδικούν να αναβαθμίσουν τη θέση τους στην ευρύτερη περιοχή, με τον ανταγωνισμό για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων στην περιοχή να βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της κόντρας.
Κατακόρυφη αύξηση σε υπερπτήσεις και εμπλοκές...
Οπως φαίνεται από μια σειρά στοιχεία που επικαλούνται αρμόδιοι παράγοντες και επιτελεία, τους τελευταίους μήνες έχει αλλάξει η συμπεριφορά των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στο τακτικό πεδίο. Ενδεικτικά, αναφέρουν ότι από τις 20 υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών επί ελληνικών νησιών ολόκληρο το 2010, τις 4 το 2011, τις 3 το 2012, τις 11 το 2013 και τις 14 το 2014,έχουν καταγραφεί ήδη 13 μέχρι το Μάη του 2015. Αντίστοιχα από τις 13 εμπλοκές στο Αιγαίο μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μαχητικών το 2010, τις 16 το 2011, τη μία το 2012, καμία το 2013 και 8 το 2014, έχουν λάβει χώρα ήδη 40 εμπλοκές μέχρι το Μάη του 2015.
Ειδικά οι εμπλοκές χαρακτηρίζονται στα αρμόδια επιτελεία ωςεσκεμμένες και προσχεδιασμένες και όχι ως τυχαία γεγονότα. Σημειώνονται στον κάθετο άξονα βόρεια της Λέσβου - ανατολικά της Σκύρου - νότια της Χίου, όπως και στον οριζόντιο μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, με τις αντίστοιχες παραβάσεις και παραβιάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Καταγράφεται, επίσης, ότι τουρκικά μαχητικά επιχειρούν εισόδους στον ελληνικό εναέριο χώρο πλέον και τη νύχτα, ότι ένα βράδυ, μάλιστα, επεχείρησαν ταυτόχρονες εισόδους και από βορρά και από νότο. Επιπλέον, καταγράφεται αυξημένη παρουσία τους στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, πέριξ του Καστελόριζου.
...εντός της «ασφάλειας» του πλαισίου ΝΑΤΟ - ΕΕ
Τα στοιχεία αυτά, βέβαια, (που έχουν συγκεντρώσει και επεξεργάζονται αρμόδια επιτελεία) κάνουν «σκόνη» τα επιχειρήματα των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της ίδιας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ότι η ένταξη και η παραμονή της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, η λειτουργία εδώ ΝΑΤΟικών βάσεων και ευρωενωσιακών στρατηγείων προστατεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Κάθε άλλο, όπως αποδεικνύεται περίτρανα στην πράξη...
Επιπλέον, στρατιωτικοί παράγοντες αποκλείουν την περίπτωση η τουρκική προκλητικότητα να οφείλεται στη λεγόμενη εσωτερική πολιτική κατανάλωση, δηλαδή η τουρκική πολιτική ηγεσία να έδωσε τέτοιες κατευθύνσεις για κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, ώστε να κερδίσει ψήφους Τούρκων εθνικιστών. «Οι ειδήσεις περί των τέτοιων παραβιάσεων και εμπλοκών συχνά δε φτάνουν να έχουν τόσο πλατιά δημοσιότητα» αναφέρουν οι ίδιες πηγές, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι η κλιμάκωση της προκλητικότητας αφορά ουσιαστικά στην αποστολή σινιάλων από πλευράς τουρκικής αστικής τάξης ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί των διεκδικήσεών της για την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πόρων, στην κόντρα της με τα αντίστοιχα ελληνικά κεφάλαια.
Παραπέρα, σε επιτελεία της ελληνικής αστικής τάξης επικρατεί προβληματισμός και για το γεγονός ότι η αντίστοιχη τουρκική προχωρά και σε παραπέρα εξοπλισμούς. «Εχουν ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα» αναφέρουν σχετικά γνώστες του θέματος, «προχωρούν με αποφασιστικότητα και μεθοδικότητα» σε αναβάθμιση υπαρχόντων μαχητικών αεροσκαφών, κατασκευή νέων, κατασκευή νέου ελικοπτέρου, νέων βλημάτων κλπ. Οι ίδιοι παράγοντες της ελληνικής πλευράς προβλέπουν ότι την επόμενη επταετία, η λεγόμενη τουρκική απειλή (για τα συμφέροντά των ελληνικών μονοπωλίων βεβαίως) θα εμφανιστεί πολύ πιο αναβαθμισμένη στο Αιγαίο. «Προβληματισμοί», βεβαίως, που είναι πολύ πιθανό να αξιοποιηθούν και στην κατεύθυνση νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως έγινε και στην περίπτωση της περιβόητης επισκευής των αεροσκαφών «P-3 Orion», με απευθείας ανάθεση συμβολαίου 500 εκατ. δολαρίων στην αμερικανική «Lockheed Martin»: Επιχειρώντας να τεκμηριώσει την εν λόγω προκλητική απόφαση, η κυβέρνηση ανέφερε ότι τα εν λόγω αεροσκάφη θα καλύπτουν ΝΑΤΟικές ανάγκες, οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα καλύπτονταν από αντίστοιχα τουρκικά...
Σε αυτό το φόντο, χτες, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις προχώρησαν, με εντολή του υπουργού Αμυνας και κατόπιν εισηγήσεως του Α/ΓΕΕΘΑ, στην άσκηση «Πυρπολητής 3/15» σε νησιά του κεντρικού και ανατολικού Αιγαίου, με διεξαγωγή επιχειρήσεων: Αποτροπής κατάληψης εθνικού εδάφους. Προσβολής εχθρικών χερσαίων δυνάμεων. Ερευνας - Διάσωσης μάχης. Εξασφάλισης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Τι σχεδιάζεται στην Καλαμάτα;
Σημειωτέον, αυτά συμβαίνουν ενώ η ντόπια αστική τάξη «βλέπει» ευκαιρία γεωστρατηγικής της αναβάθμισης στα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα για το λαό ιμπεριαλιστικά σχέδια, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των «τζιχαντιστών».
Στο ίδιο πλαίσιο και με άξονα τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των εγχώριων μονοπωλίων, λέγεται ότι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες έχουν καταθέσει πρόταση η Αεροπορική Βάση Καλαμάτας (εδρεύει εκεί η 120η Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος) να παραχωρηθεί μέσω διακρατικής συμφωνίας στις αρμόδιες υπηρεσίες άλλου κράτος ή και σε ιδιώτη, ώστε να στηθεί ένα διεθνές κέντρο εκπαίδευσης ιπταμένων!
Την ίδια στόχευση, άλλωστε, υπηρετεί η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να εντείνει τη στρατιωτική συνεργασία με τις Ενοπλες Δυνάμεις Ισραήλ και Αιγύπτου, στην προσπάθειά της να στήσει άξονες και αντιάξονες, επιδιώκοντας να διεκδικήσει από καλύτερες θέσεις μεγαλύτερο κομμάτι στην καπιταλιστική λεία...

Αναγνωρίζοντας και νομιμοποιώντας για πολλοστή φορά το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που διαμορφώθηκε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπραςζητά απ' τους δανειστές, στη βάση αυτή, να συνομολογήσουν μια νέα συμφωνία με πρόσθετες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και δεσμεύσεις, αλλά δίχως υφεσιακά για το κεφάλαιο μέτρα, απεναντίας με πρόνοιες στήριξης της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
«Η δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε στην Ελλάδα δεν είναι συγκρίσιμη με τις παρεμβάσεις που έκαναν άλλες χώρες του Νότου. Η Ελλάδα μείωσε τις συντάξεις σε μια πενταετία μέχρι και 44%, επέβαλε μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα μέχρι και 32%, διέλυσε την αγορά εργασίας της, κατεδάφισε το κοινωνικό της κράτος, αφαίμαξε φορολογικά τους μισθωτούς και τη μεσαία τάξη, έφτασε το 1,5 εκατ. ανέργους σε 6 εκατ. ενεργού πληθυσμού» αναφέρει σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Corriere Della Sera», σε μια προσπάθεια να επιχειρηματολογήσει υπέρ της ανάγκης να στηριχτεί η αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα.
Στην ίδια συνέντευξη, εξωραΐζει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της κυβερνητικής πρότασης, ξορκίζοντας αυτό της πρότασης των δανειστών. Οπως υποστηρίζει, «η ελληνική πλευρά έχει καταθέσει ένα ολοκληρωμένο κείμενο - πρόταση προς τους θεσμούς, το οποίο (...) δεν αποτυπώνει τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά τον κοινό τόπο, όπως αυτός διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια των τεχνικών διαπραγματεύσεων στο Brussels Group».
Προσηλωμένος στα «προαπαιτούμενα» του εγχώριου κεφαλαίου
Παραπέρα, διαμηνύει ότι θα επιχειρηθεί να κλείσει η διαφορά στα δημοσιονομικά μέτρα, αλλά «όλα αυτά θα έχουν νόημα στο βαθμό που και από την πλευρά των θεσμών υπάρχει διάθεση για την εξεύρεση σοβαρών λύσεων, αμοιβαία αποδεκτών, στο θέμα της βιωσιμότητας του χρέους». Εκφράζει την αισιοδοξία του ότι η συμφωνία, σε ό,τι αφορά στο ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων, είναι πολύ κοντά.
«Συνεπώς, το πιο κρίσιμο, κατά την άποψή μου, είναι να συμφωνήσουμε όχι μόνο για το πώς τελειώνει το πρόγραμμα, αλλά και για το πώς ξημερώνει η επόμενη μέρα, δηλαδή πώς η Ελλάδα θα επιστρέψει το συντομότερο στις αγορές με μια οικονομία ανταγωνιστική» τονίζει, δίνοντας το στίγμα των διαπραγματευτικών προσπαθειών της κυβέρνησης.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, υπερασπίζεται σαν «υποχρέωση της Ελλάδας» το να «συνομιλεί με όλους, στην προσπάθειά της να προωθήσει την οικονομική και γεωπολιτική σταθερότητα», προειδοποιεί ότι «μια αποτυχία της διαπραγμάτευσης θα σημάνει την αρχή του τέλους για την Ευρωζώνη», ενώ, στο φόντο των συνολικότερων διεργασιών για την «επόμενη μέρα» της Ευρωζώνης, απευθύνεται στις κυβερνήσεις κι άλλων κρατών-μελών, λέγοντας: «Η ελληνική κυβέρνηση δε διαπραγματεύεται εγωιστικά, μόνο και μόνο για να γλυτώσουν οι Ελληνες βάρη και αυτά να περάσουν σε άλλους λαούς. Το αντίθετο. Αν η Ελλάδα πετύχει κάτι καλό σε αυτή τη διαπραγμάτευση, π.χ. λιγότερη λιτότητα και περισσότερη ανάπτυξη για την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό, αύριο ανοίγει ο δρόμος για όλους τους λαούς της Ευρώπης. Συνεπώς, είναι απολύτως έξω τόσο από το κοινό ευρωπαϊκό όσο και από το εθνικό συμφέρον, ιδίως των χωρών του Νότου, οι κυβερνήσεις τους να βλέπουν ανταγωνιστικά ως προς αυτές την επιτυχία της ελληνικής διαπραγμάτευσης».
  • Χτες, ο Αλ. Τσίπρας ενημέρωσε την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για την πορεία της διαπραγμάτευσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο όνομα του ότι αυτή βρίσκεται «στο πιο κρίσιμο σημείο της», ζήτησε στήριξη απ' το κόμμα αλλά και από το λαό.
  • Η «μεγάλη υπόσχεση» και η μεγάλη πρόκληση
    Μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Corriere Della Sera», ο πρωθυπουργός είπε: «Είναι φανερό ότι η κρίση και τα προγράμματα που εφαρμόστηκαν είχαν στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας (...) την περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, με στόχο να δημιουργηθούν κίνητρα για μεγαλύτερη κερδοφορία, για να αυξηθούν οι επενδύσεις. Η μεγάλη υπόσχεση ήταν ότι η ανάπτυξη που θα επιτευχθεί από τη στρατηγική αυτή, θα διαχυθεί στη συνέχεια σε όλη την κοινωνία. Να θυμίσω, όμως, ότι η συνταγή αυτή, δυστυχώς, δε λειτούργησε ποτέ. Αποτυγχάνει τα τελευταία τριάντα χρόνια παντού και διαρκώς».
    Το τι «λειτούργησε» και τι «δε λειτούργησε», βέβαια, από τη «συνταγή» των προηγούμενων χρόνων, είναι γνωστό: Οι εργαζόμενοι και ο λαός υπέστησαν τεράστιες απώλειες στο εισόδημα και τα δικαιώματά τους, ως αναγκαία προϋπόθεση για να διαμορφωθούν συνθήκες για την ανάκαμψη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του κεφαλαίου από τη βαθιά του κρίση. Καθόλου τυχαία, και στη συγκεκριμένη του συνέντευξη, ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο δε μιλά για ανάκτηση των εργατικών - λαϊκών απωλειών, αλλά ίσα-ίσα «υποκλίνεται» στο «μακέλεμα» που υπέστησαν εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα, σαν ένα το κρατούμενο για τον ίδιο ακριβώς στόχο: Την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, την οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να στηρίξει καλύτερα με μια λιγότερο περιοριστική «συνταγή», με διευθέτηση του χρέους, επενδυτικά προγράμματα κλπ.
    Την ίδια ώρα που υπηρετεί αυτόν τον αντιλαϊκό στόχο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να δώσει και αυτή τη δική της κάλπικη για το λαό «μεγάλη υπόσχεση»: Οτι η καπιταλιστική ανάπτυξη που θα επιτευχθεί απ' τη δική της πολιτική, τη δική της «συνταγή», είναι αυτή που τελικά θα διαχυθεί στη συνέχεια σε όλη την κοινωνία. Προς τούτο ζητά ανοχή και συναίνεση του λαού στις «πρόσκαιρες δυσκολίες» - όπως «ξεπετάνε» οι κυβερνητικοί και οι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ τα αντιλαϊκά μέτρα που «μαγειρεύονται»... Πλην, όμως, αυτή η «μεγάλη υπόσχεση», με τη μία ή την άλλη «συνταγή» της, δε λειτούργησε ποτέ για το λαό, «αποτυγχάνει» διαρκώς από υπάρξεως καπιταλισμού. Πέρα κι έξω απ' το μείγμα διαχείρισης, εφόσον αυτό υπηρετεί το συγκεκριμένο σύστημα και το στόχο για ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, διατηρεί και οξύνει ταυτοχρόνως και ανεξάρτητα από προθέσεις, την κοινωνική βαρβαρότητα με την οποία είναι συνυφασμένο.
    Καπιταλιστική ανάπτυξη απ' την οποία να ωφελούνται όλοι, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει. Δεν υπάρχει ούτε στις περιπτώσεις των κρατών, όπου υλοποιείται μείγμα διαχείρισης σαν αυτό που θέλει να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
    Το γνωρίζει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Γι' αυτό και ξεγράφει τις απώλειες που είχε ο λαός όλα αυτά τα χρόνια, αναφωνώντας «ο γέγονε, γέγονε»... «Το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, τα βάρη όλα έπεσαν στους φτωχούς και στη μεσαία τάξη» λέει ο Αλ. Τσίπρας και αντί να συμπληρώσει έστω μια αμυδρή υπόσχεση για άρση αυτών των βαρών και ανακούφιση του λαού, σπεύδει να προσθέσει: «Αυτό που θα περιμέναμε από την πλευρά των θεσμών και των εταίρων μας, θα ήταν να εκμεταλλευτούν ότι στην Ελλάδα υπάρχει επιτέλους μια κυβέρνηση έτοιμη να συγκρουστεί με την οικονομική ολιγαρχία και να μας βοηθήσουν πραγματικά να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, το λαθρεμπόριο, τη μαύρη εργασία. Αυτές είναι οι πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα»...
    «Φάτε μάτια ψάρια» δηλαδή... Την ίδια ώρα που με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου η κυβέρνηση χαρίζει εκατομμύρια ευρώ από κραυγαλέες φορολογικές και τελωνειακές παραβάσεις του μεγάλου κεφαλαίου, την ίδια ώρα που προωθεί το «ξέπλυμα» του «μαύρου χρήματος» της πλουτοκρατίας με διατάξεις που νομιμοποιούν αδήλωτα κεφάλαια, είτε αυτά έχουν φυγαδευτεί σε τράπεζες του εξωτερικού, είτε βρίσκονται στην Ελλάδα, την ίδια ώρα που διατηρεί όλο το πλαίσιο των «νόμιμων» φοροαπαλλαγών και «διευκολύνσεων» προς το μεγάλο κεφάλαιο, ο Αλ. Τσίπρας μας λέει ότι η «πραγματική πρόκληση της Ελλάδας» είναι η αντιμετώπιση παραβατικών συμπεριφορών, γέννημα θρέμμα ενός συστήματος που στο κυνήγι του κέρδους δεν ορρωδεί προ ουδενός. Οτιδήποτε άλλο, δηλαδή, εκτός από το να πληρώσει το ίδιο το κεφάλαιο για την κρίση του...
    Στην αντίπερα όχθη, η πραγματική μεγάλη πρόκληση για την Ελλάδα του μόχθου είναι ακριβώς η συμπαράταξή της στη λαϊκή συμμαχία, που θα απαιτήσει την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο, που θα απαιτήσει την ανάκτηση απωλειών, που θα χαράξει ρότα με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα, σε κατεύθυνσης ρήξης με την ΕΕ και το κεφάλαιο.
  • ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συμπληρωματικό «πακέτο» για ΦΠΑ και κρατικό χρέος, κατέθεσε η συγκυβέρνηση

Συμπληρωματικό «πακέτο» με νέα αντιλαϊκά μέτρα, απέστειλε χτες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς τους «θεσμούς» της τρόικας, στο πλαίσιο της διαβούλευσης για την επίτευξη συμφωνίας. Πρόκειται για δυο «συμπληρωματικά κείμενα» που προστίθενται στο έτσι και αλλιώς αντιλαϊκό κυβερνητικό σχέδιο των 47 σελίδων και τα οποία, σύμφωνα με την κυβερνητική ενημέρωση, αφορούν στο να κλείσει η διαφορά γύρω από το λεγόμενο δημοσιονομικό κενό, αλλά και τη«βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, δηλαδή την αποπληρωμή των δανείων στους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς (Ευρωζώνη - ΔΝΤ - ΕΚΤ), σε συνδυασμό, βέβαια, με τη διασφάλιση της χρηματοδότησης προς το ελληνικό αστικό κράτος.
Οπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, η ελληνική κυβέρνηση αναμένει τη γραπτή απάντηση των «εταίρων» της στις νέες προτάσεις της πριν τη σημερινή συνάντηση του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, με την καγκελάριο της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, και τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ με τις χώρες της CELAC στις Βρυξέλλες.
«Αμπαλάρουν» την αντιλαϊκή συμφωνία
«Καλύψαμε τη μισή απόσταση, περιμένουμε από τους δανειστές να κάνουν την άλλη μισή», αναφέρουν χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές, επιβεβαιώνοντας το ανέβασμα του πήχη με επιπλέον αντιλαϊκά μέτρα που θα αρχίσουν να ξετυλίγουν από το Β' εξάμηνο του 2015.
Είναι χαρακτηριστική, η χτεσινή δήλωση του αντιπρόεδρου της Κομισιόν, Β. Ντομπρόβσκις, σύμφωνα με τον οποίο, «είναι πιθανό να καταλήξουμε σε μια συμφωνία τις επόμενες ημέρες(...) αλλά χρειάζεται πριν από όλα πολιτική βούληση από μέρους των ελληνικών αρχών, λιγότεροι τακτικισμοί, ελιγμοί και περισσότερη δουλειά ουσίας».
«Αυτό που είναι σημαντικό τις επόμενες ημέρες, ή ακόμη και αύριο, είναι να βρεθεί μια συμφωνία για το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα, τα μέτρα για να επιτευχθεί. Γίνονται συζητήσεις για τον ΦΠΑ, τις συντάξεις», πρόσθεσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν.
Νωρίτερα χτες, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μ. Σχοινάς, επιβεβαιώνοντας την παραλαβή των συνοδευτικών προτάσεων, τόνισε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα τις «αξιολογήσει με επιμέλεια και προσοχή».
«Πρώτο πιάτο» ο ΦΠΑ
Πρόσθετα έσοδα, ύψους 1,3 δισ. - 1,5 δισ. ευρώ, σε ετήσια βάση, προβλέπει, σύμφωνα με τις πληροφορίες, η αναβαθμισμένη πρόταση της φοροαφαίμαξης του λαού μέσω ΦΠΑ, που κατέθεσε η συγκυβέρνηση, έναντι πρόσθετου ποσού ύψους 1 δισ. ευρώ που προέβλεπε η πρόταση που είχε κατατεθεί στους «θεσμούς» την προηγούμενη βδομάδα.
Ειδικότερα, η νέα κυβερνητική πρόταση περιλαμβάνει τα παρακάτω:
-- Σε κάθε περίπτωση, απογειώνονται κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες όλα τα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα (μακαρόνια, ρύζι και όσπρια σε συσκευασία, κονσέρβες, αναψυκτικά, κατεψυγμένα τρόφιμα, γλυκά, παγωτά, μαρμελάδες, προμαγειρεμένο φαγητό, τοματοπολτοί, σάλτσες σε κονσέρβες κ.ο.κ.) και εντάσσονται σε εξοντωτικό συντελεστή 23% (από 13% σήμερα).
-- Στο 12% (από 11% που προέβλεπε η κυβερνητική πρόταση της περασμένης βδομάδας) εντάσσονται μόνο τα βασικά και φρέσκα τρόφιμα, τα τιμολόγια ρεύματος, ύδρευσης κ.ά., ενώ οι συζητήσεις συνεχίζονται σχετικά με την ένταξη εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης στο ένα ή το άλλο συντελεστή.
-- Στο 6,5% (από 6% στην πρόταση της περασμένης βδομάδας) φτάνει ο ΦΠΑ για τα φάρμακα, τα βιβλία και τα εισιτήρια θεάτρου.
Την ίδια ώρα, σε οριστική κατάργηση φαίνεται να οδηγούνται και οι μειωμένοι συντελεστές που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου,μέτρο μέσω του οποίου αναμένονται πρόσθετα έσοδα στο κρατικό ταμείο, ύψους 350 εκατ. ευρώ το χρόνο. «Εναλλακτικά», εξετάζεται η λήψη άλλου ή άλλων ισοδύναμης απόδοσης αντιλαϊκών μέτρων.
Στο μεταξύ, πηγές της Κομισιόν ανέφεραν ότι οι νέες ελληνικές προτάσεις που εστάλησαν στους δανειστές βρίσκονται «εκτός στόχου» κατά περίπου 400 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, σχολιάζοντας σχετικά επισήμαιναν ότι τις προάλλες «έλειπαν» 700 εκατ. ευρώ, λέγοντας ότι κατά συνέπεια υπάρχει «πρόοδος»...
Η χρηματοδότηση κράτους - επιχειρηματικών ομίλων
Η συγκυβέρνηση προτείνει την καταβολή των δόσεων προς το ΔΝΤμέσω των αδιάθετων αποθεματικών του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (10,9 δισ. ευρώ) που έχουν περάσει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).
Παράλληλα, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, προτείνεται:
-- Η μεταφορά των δανείων από την ΕΚΤ στον ESM, σε μια εξέλιξη που ανοίγει το δρόμο για τη συμμετοχή και των ελληνικών μονοπωλίων και ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων στα προγράμματα «νομισματικής χαλάρωσης» της ΕΚΤ. Να σημειωθεί ότι για τη συμμετοχή σε αυτά, η ΕΚΤ έχει όρο να μη διακρατά κρατικά χρέη πάνω από ένα ορισμένο ύψος.
-- Αύξηση στο όριο του βραχυπρόθεσμου κρατικού δανεισμού(μέσω εντόκων γραμματίων) από 15 δισ. ευρώ, στα 18 δισ. ευρώ, σύμφωνα με πληροφορίες.
-- Αύξηση των κεφαλαίων, που θα διατεθούν στους ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους και μέσω του λεγόμενου «επενδυτικού πακέτου Γιούνκερ».
Επιπλέον, με φόντο το χαμήλωμα του πήχη ως προς το παραγόμενο ΑΕΠ, αναθεωρούνται (προς τα πάνω σε σχέση με την προηγούμενη κυβερνητική πρόταση) και οι στόχοι ως προς τα πρωτογενή πλεονάσματα του κρατικού προϋπολογισμού.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η νέα πρόταση της συγκυβέρνησης προβλέπει τη διαμόρφωσή τους στο 0,75% του ΑΕΠ για το 2015 και στο 1,75% του ΑΕΠ το 2016.
Παζάρια για τη μορφή των μνημονίων
Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, «διέψευδαν» χτες τα σενάρια γύρω από την παράταση του τρέχοντος μνημονίου (λήγει στις 30 Ιούνη), σημειώνοντας ότι η παράταση είχε προταθεί πριν από δυο βδομάδας στην κυβέρνηση και είχε «απορριφθεί».
Σε κάθε περίπτωση, στα εξεταζόμενα σενάρια, βρίσκεται και αυτό της παράτασης με χρονική διάρκεια από 9 μήνες μέχρι 1 έτος. Μάλιστα, συζήτηση γίνεται και για την κλιμάκωση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σε αυτό το διάστημα.

Σε πεδίο οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, για τον έλεγχο των αγωγών φυσικού αερίου, είναι έτοιμη να μετατρέψει τη χώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προκειμένου να φανεί αντάξια των αξιώσεων της εγχώριας αστικής τάξης για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο. Χτες, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνης, ανακοίνωσε στη Βουλή τη δημιουργία Δημόσιας Επιχείρησης Ενεργειακών Επενδύσεων (ΔΕΠΕΝΕ), η οποία θα αναλάβει την κατασκευή και διαχείριση του τμήματος του ρωσικού αγωγού «Turkish Stream» που θα περνάει από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον υπουργό, «εδώ και αρκετό καιρό, γίνονται συζητήσεις για την κατασκευή ενός νέου αγωγού που θα περάσει από τη χώρα μας, ο οποίος θα φέρνει φυσικό αέριο. Είναι ο λεγόμενος Νότιος Διάδρομος, τον οποίο σκοπεύει να κατασκευάσει η Ρωσία και να διέρχεται από το ρωσικό έδαφος, τη Μαύρη Θάλασσα, την ευρωπαϊκή Τουρκία, τα ελληνοτουρκικά σύνορα και να συνεχίζει τη διέλευσή του στο ελληνικό έδαφος. Αυτές οι συζητήσεις για να συμφωνήσουμε με τη ρωσική πλευρά για την κατασκευή και διαχείριση αυτού του αγωγού, ο οποίος υπολογίζεται ότι μπορεί να φέρει στη χώρα μας 47 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, για την κατασκευή αυτού του έργου, είναι πολύ προχωρημένες πλέον και βρισκόμαστε στην τελική φάση, στο τελικό τους στάδιο, για μια συμφωνία-πλαίσιο».
Οπως σημείωσε, «πιθανολογείται ότι αυτή η συμφωνία-πλαίσιο θα μπορούσε ίσως να υπογραφεί, κατά την παρουσία της κυβερνητικής αντιπροσωπείας, υπό τον πρωθυπουργό, στην Πετρούπολη - Λένινγκραντ, όπως θέλετε πέστε το», από τις 18 ως τις 20 Ιούνη.
Οι σχετικές ανακοινώσεις του υπουργού έγιναν στη διάρκεια κοινής συνεδρίασης των Επιτροπών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, οι οποίες εξετάζουν το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την ιθαγένεια και άλλες διατάξεις που αφορούν τους εργαζόμενους μετανάστες, του οποίου το άρθρο 13 προβλέπει την ίδρυση της ΔΕΠΕΝΕ.
Ο υπουργός πρόσθεσε ακόμα ότι η ΔΕΠΕΝΕ θα είναι ανώνυμη εταιρεία του Δημοσίου, η οποία «θα παίξει ένα ρόλο, μετά από τη συμφωνία, σε όλη την πορεία κατασκευής και διαχείρισης του αγωγού και θα έχει σημαντικότατα οφέλη από αυτό το ελληνικό Δημόσιο, γιατί μιλάμε για μια μεγάλη επένδυση (...) πάνω από 2 δισ. ευρώ. Ενα έργο που διαμορφώνει την Ελλάδα σε έναν ενεργειακό κόμβο».
Πρόσθεσε ότι «από την Ελλάδα ήδη περνάει ο λεγόμενος αγωγός ΤΑΡ, TANAP, που προτίθεται να φέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν (....) Αν θα έχουμε και το ρωσικό αγωγό, νομίζω ότι η Ελλάδα αναβαθμίζεται ενεργειακά και σε ένα κρίσιμο τομέα του φυσικού αερίου». «Ταυτόχρονα (...) μπορεί αυτός ο κόμβος να τροφοδοτεί με φυσικό αέριο -και αν κάνουμε σωστές κινήσεις και με άλλα ενεργειακά προϊόντα και υπηρεσίες- όλη τη Βαλκανική μέχρι την Κεντρική Ευρώπη»...
Ενεργειακή ασφάλεια των μονοπωλίων
Παρεμβαίνοντας σε συζήτηση για την «ενεργειακή ασφάλεια» στη χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος, σημείωσε τα εξής:
«Η ενεργειακή ένωση και ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προωθώντας απεξάρτησή της από τη Ρωσία, την ενίσχυση επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές, την παραπέρα απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και ιδιωτικοποίηση των υποδομών της, υπηρετεί συμφέροντα των μονοπωλίων.
Εξελίσσεται σε περιβάλλον επιχειρηματικών αντιθέσεων εντός ΕΕ, γεωπολιτικών ανταγωνισμών με Ρωσία και Κίνα, με εμπλοκή των ΗΠΑ, που οξύνονται, με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους όπου πρωτοστατούν ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με θύματα τους λαούς, κύματα μεταναστών, προσφύγων.
Το ΚΚΕ αποκάλυψε: Πίσω από τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για "γεωστρατηγική αναβάθμιση" στο ενεργειακό παιχνίδι, προωθείται μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, για λογαριασμό μεγάλων συμφερόντων.
Οσο ο πλούτος είναι στα χέρια των λίγων, η Ενέργεια εμπόρευμα, οι λαοί θα πληρώνουν ακριβότερα καύσιμα και ρεύμα, χιλιάδες νοικοκυριά θα στερούνται τη θέρμανση.
Ετσι πρέπει να διαμορφώσουν τη στάση τους οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, να αναπτύξουν την πάλη τους με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα».
Μείωση του κόστους απαιτούν οι βιομήχανοι
Τη μείωση του ενεργειακού κόστους, προκειμένου να διασφαλίσουν αντίστοιχους όρους ανταγωνισμού με τα άλλα ευρωπαϊκά μονοπώλια, βάζουν στο τραπέζι οι Ελληνες βιομήχανοι. Σε αυτό το πλαίσιο, ηΕνωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) ζητά να μην εφαρμοστούν οι προτάσεις των «θεσμών» της τρόικας, ειδικότερα από την πλευρά της ΕΕ, για την απόσυρση της έκπτωσης που τους χορηγήθηκε το προηγούμενο έτος, για τα βιομηχανικά τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας.
Να σημειωθεί ότι η συγκυβέρνηση πάγια στηρίζει το αίτημα των Ελλήνων βιομηχάνων και μάλιστα διεκδικεί την ικανοποίησή του και στο πλαίσιο της τρέχουσας διαβούλευσης με τους «θεσμούς» της τρόικας.
Από την πλευρά της, η ΕΒΙΚΕΝ, με ανοιχτή επιστολή που απευθύνει στη συγκυβέρνηση και τους «θεσμούς της Ευρώπης», τονίζει ότι «δε θα πρέπει οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να επιμείνουν στις προτάσεις τους και η ελληνική κυβέρνηση να δεχτεί να εφαρμόσει αλλαγές στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας, που θέτουν σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, τη διατήρηση δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας και εμποδίζουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας». Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν, «με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις δε λαμβάνεται πρόνοια για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των νέων τιμολογίων, σε σχέση ιδίως με εκείνα των Ευρωπαίων ανταγωνιστών μας». Σύμφωνα με τους ίδιους, τα τιμολόγια, που ισχύουν από το 2014, κατέληγαν σε τελικό κόστος 30% υψηλότερο, σε σχέση με αυτό των «Ευρωπαίων ανταγωνιστών» τους. Ταυτόχρονα, επισημαίνουν ότι οι χονδρεμπορικές τιμές στο φυσικό αέριο και τα πετρελαιοειδή «έχουν μειωθεί σημαντικά στην Ευρώπη, αλλά όχι στην Ελλάδα, αυξάνοντας έτσι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας».

Σήμερα και αύριο πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες η δεύτερη Συνάντηση ΕΕ και Κοινότητας Χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC), με την αναμενόμενη συμμετοχή 61 ηγετών κρατών (28 της ΕΕ και 33 της CELAC), που αντιστοιχούν σε συνολικό πληθυσμό άνω του ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων (511.438 εκατομμύρια και 624.596 εκατομμύρια κάτοικοι, αντίστοιχα). Στις εργασίες της Συνόδου θα συμμετάσχει ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, ενώ χτες, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, συμμετείχε στην υπουργική συνάντηση ΕΕ - CELAC, η οποία προηγήθηκε της Συνόδου Κορυφής.
Μερικά οικονομικά στοιχεία
Η CELAC, που αποτελεί μια διακρατική καπιταλιστική ένωση (παρά τη συμμετοχή της Κούβας), ιδρύθηκε το 2010 και ως σύνολο (φυσικά με μεγάλες διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα) αποτελεί τον 5ο εμπορικό εταίρο της ΕΕ μετά τις ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία και Ελβετία.
Η ΕΕ κυρίως εισάγει πρώτες ύλες και αγροτικά προϊόντα από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής και εξάγει μηχανήματα, συσκευές, οχήματα, χημικά προϊόντα, με το εμπορικό ισοζύγιο να είναιπλεονασματικό για την ΕΕ κατά 12 δισ. ευρώ. Τα ευρωενωσιακά μονοπώλια είναι στην πρώτη θέση σε άμεσες ξένες επενδύσεις στην περιοχή της CELAC, με συνολικό ύψος 504 δισ. ευρώ, ενώ τα μονοπώλια από τις χώρες της CELAC έχουν επενδύσεις στην ΕΕ ύψους 135,5 δισ. ευρώ (και βέβαια ξεχωρίζουν οι «γίγαντες» της περιοχής, Βραζιλία, Μεξικό, Αργεντινή). Αν και τα τελευταία χρόνια από το 2009, λόγω της καπιταλιστικής κρίσης υπήρξε μια συγκράτηση στις εμπορικές συναλλαγές των δύο φορέων, αυτές σημειώνουν μια σχετική άνοδο το 2013 και το 2014.
Εντονος ο ανταγωνισμός για τις «μπίζνες» στην περιοχή
Η τωρινή Σύνοδος έχει ως κεντρικό θέμα: «Μοιραζόμαστε το κοινό μας μέλλον: Δουλεύοντας για ευημερούσες, συνεκτικές και διατηρήσιμες κοινωνίες για τους πολίτες μας» και θα πλαισιωθεί από συναντήσεις επιχειρηματιών και συζητήσεις για διεθνή ζητήματα. Βεβαίως, πίσω από τις βαρύγδουπες διατυπώσεις κρύβεται η προσπάθεια των αστικών τάξεων, μέσα από τη συνεργασία και τον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών τους ομίλων να προωθήσουν τα συμφέροντά τους έναντι άλλων ανταγωνιστών που επίσης έχουν στο στόχαστρό τους τον πλούτο που παράγουν οι λαοί των δύο περιοχών.
Και οι ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία αναπτύσσουν τα σχέδιά τους στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, με μεγάλα έργα όπως η λεγόμενη διηπειρωτική σιδηροδρομική γραμμή από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό, το Κανάλι στη Νικαράγουα, όπου πρωτοστατούν κινέζικα μονοπώλια. Ταυτόχρονα, μια σειρά από διακρατικές συμφωνίες και ενώσεις κάθε είδους αναπτύσσονται στην περιοχή. Από την ΝAFTA (τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικού), την Κοινή Αγορά του Νότου Mercosur (που περιλαμβάνει τις Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα), έως τη Διειρηνική Συνεργασία Transpacific Partnership - TTP(βρίσκεται σε πορεία διαπραγματεύσεων και περιλαμβάνει χώρες που βρέχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό, όπως ΗΠΑ, Περού, Κολομβία, Παναμά, Χιλή, που έχουν συνάψει και διμερείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου), αλλά και μια σειρά άλλες ενώσεις. Δηλαδή, είναι πέρα από εμφανές ότι στην περιοχή εντείνεται ο ανταγωνισμός, την ίδια ώρα που είναι επίσης υπό διαπραγμάτευση η λεγόμενη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Στη Συνάντηση, που θα εξετάσει την πορεία των σχέσεων των δύο φορέων από την προηγούμενη Συνάντηση στο Σαντιάγκο της Χιλής, θα συμπροεδρεύουν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ και ο πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ρ. Κορέα, του οποίου η χώρα έχει την κυκλική προεδρία της Κοινότητας.
Στη Σύνοδο, αν και δεν είναι επισήμως στην ατζέντα, αναμένεται να δοθεί έμφαση και στην κατάσταση στη Βενεζουέλα και τις λεγόμενες διώξεις κατά της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση του Ν. Μαδούρο, με αφορμή 2 φυλακισμένους, αντιδραστικούς πολιτικούς που συμμετείχαν και στήριξαν τις λεγόμενες διαμαρτυρίες με ένοπλες συμμορίες, για πέντε μήνες το 2014, που οδήγησαν στο θάνατο 40 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους μελών, στελεχών και οπαδών της κυβέρνησης.

Η «απελευθέρωση της Ενέργειας», δηλαδή, η πλήρης ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και διαχείρισης της ηλεκτρικής ενέργειας και των κάθε είδους καυσίμων για τις μεταφορές, αλλά και παράλληλα η μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου, είναι κεντρικός στόχος των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των «θεσμών» τους στο Πρόγραμμα «Ευρώπη 2014 - 2020».
Στην Ελλάδα, ο στόχος αυτός προωθείται, από τη μια, με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, του κεντρικού κρατικού φορέα που υπήρχε. Από την άλλη, με την εξαρχής ανάθεση της παραγωγής και διαχείρισης Ενέργειας από νέες πηγές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, διαφόρων μεγεθών. Που βέβαια μετά τα πρώτα πειραματικά στάδια της παραγωγής, με τη διάχυση του επιχειρηματικού ρίσκου στους μικρούς, παίρνει το δρόμο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίων σε λίγα χέρια.
Στο πλαίσιο αυτό - και όχι από εκδήλωση οικολογικής και περιβαλλοντικής ευαισθησίας - αντιμετωπίζεται και προωθείται η παραγωγή Ενέργειας από εναλλακτικές πηγές, τις λεγόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας - ΑΠΕ: Από τον ήλιο, τον αέρα και από «βιομάζα».
Ιδιωτικές εγκαταστάσεις ή «πάρκα» με φωτοβολταϊκά, ηλιοθερμικά και «αιολικά πάρκα» με ανεμογεννήτριες - με άδεια από τη ΔΕΗ και το κράτος - έχουν «φυτρώσει» σε κάμπους και βουνά σε όλη την Ελλάδα πολύ πριν από το 2010.


Η ιδιωτικοποίηση καθιερώθηκε σ' αυτούς τους τομείς από τη γέννησή τους. Ετσι ώστε να αποδεχτεί εξαρχής η «κοινή γνώμη» ότι πρόκειται για αντικείμενο των ιδιωτικών επιχειρήσεων με επόπτη και εξασφαλισμένο πελάτη το Δημόσιο. Αλλά και για να αποφευχθούν μελλοντικά οι ενοχλητικές για το κεφάλαιο λαϊκές αντιδράσεις στις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας.
Το πλήθος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιήθηκε σε πρώτη φάση, είτε απορροφήθηκαν στην πορεία, είτε βρέθηκαν σε θέση πλήρους εξάρτησης από μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τις τράπεζες.
Με τον ίδιο τρόπο, ενεργοποιήθηκαν οι διαδικασίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα (ή βιοαέριο, ή βιοκαύσιμα, ή βιορευστά κ.λπ.), δηλ., από καύσιμα βιολογικής προέλευσης.
Η Διεύθυνση Διαχείρισης Νησιών του ΔΕΔΔΗΕ (ιδιωτικοποιημένο κομμάτι της ΔΕΗ) ανακοίνωσε την «απελευθέρωση» της παραγωγής 30 MW (στην Κρήτη 15 MW) και κάλεσε να υποβάλουν αιτήσεις οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές για εγκατάσταση Μονάδων Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από βιομάζα - βιοκαύσιμα, στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη.
Ηδη από τις 8-1-2014, ο ΔΕΔΔΗΕ ξεκίνησε να δέχεται αιτήσεις από ενδιαφερόμενους επενδυτές, είτε για σταθμούς που ήδη διαθέτουν άδεια παραγωγής (ισχύος μεγαλύτερης του 1MW) ή είτε για σταθμούς που απαλλάσσονται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής (ισχύος μικρότερης του 1ΜW).

Eurokinissi
Προηγούμενα, το 2012, είχε δοθεί άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιοαέριο στη γνωστή CRETAFARMS.
Το θεσμικό πλαίσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από εναλλακτικές πηγές (Ανανεώσιμες Πηγές - ΑΠΕ και από βιομάζα) υπήρχε στην ΕΕ από το 2001, στο πλαίσιο του στόχου μείωσης της εξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου (Οδηγίες 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ).
Ο στόχος αρχικά ήταν να φτάσει το 2010 το ποσοστό της παραγόμενης Ενέργειας στην ΕΕ από εναλλακτικές πηγές στο 5,75% του συνόλου, από 2% το 2005.
Στους ρυθμούς προώθησης αυτού του στόχου επιδρά σημαντικά τόσο η καπιταλιστική κρίση γενικά, όσο και τα πολιτικά - στρατιωτικά παιγνίδια με τους δρόμους μεταφοράς καυσίμων και Ενέργειας στην περιοχή μας και οι αυξομειώσεις της τιμής του πετρελαίου.
Οι εξελίξεις στην Κρήτη
Για την Κρήτη, υποβλήθηκαν αρχικά στον ΔΕΔΔΗΕ 120 αιτήσεις για παραγωγή 65MW. Από αυτές οι περισσότερες εταιρείες δεν έδωσαν συνέχεια στην αρχική τους αίτηση.
Προϋπόθεση για κάθε άδεια είναι η έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, μετά από γνωμοδότηση της αιρετής Περιφέρειας.
Πόσο προχώρησε αυτή η διαδικασία μέχρι σήμερα;
Στην Περιφέρεια Κρήτης (αποκεντρωμένη και αιρετή) υποβλήθηκαν μέσα στο 2014 μόνο 18 ΜΠΕ (16 για Ηράκλειο και 2 για Λασίθι - Σητεία) για μονάδες παραγωγής 12,9MW. Από τις 18 αιτήσεις οι 6 προέρχονται από 1 εταιρεία και οι 4 από άλλες 2 εταιρείες.
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι επενδυτές δεν συνέχισαν (προς το παρόν;) για διάφορους λόγους. Δεν υποβλήθηκαν αιτήσεις από Χανιά - Ρέθυμνο.
Το 2015, μέχρι τώρα, έχουν υποβληθεί επτά (7) ΜΠΕ κυρίως από τα Χανιά.
Η αιρετή Περιφέρεια έδωσε σε όλες αρνητική γνωμοδότηση με πρόσχημα τις διάφορες ελλείψεις δικαιολογητικών. Αντιδράσεις υπήρχαν και από δημοτικούς παράγοντες. Αυτή η στάση δεν πρέπει να ερμηνευτεί ως πολιτική διαφωνία ουσίας. Απλά η πολιτική ηγεσία της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης κρατά αποστάσεις για λόγους τακτικής (αποφυγή πολιτικού κόστους ή επιδίωξη ανταλλαγμάτων).
Η αποκεντρωμένη Διοίκηση έδωσε περιβαλλοντική έγκριση μέχρι τώρα σε εννιά (9) ΜΠΕ, πριν και μετά τις βουλευτικές εκλογές. Οι αιτήσεις αυτές πήγαν μετά στον ΔΕΔΔΗΕ που είναι τώρα στο στάδιο να δώσει τις τελικές άδειες εγκατάστασης.
Για τη βιομάζα - βιοαέριο κ.λπ.
Στις μέρες μας, η αύξηση των ενεργειακών αναγκών διασταυρώνεται με την τεράστια αύξηση που έχουν σε όγκο τα υπολείμματα ή παραπροϊόντα βιολογικής προέλευσης από διάφορους κλάδους της παραγωγής (στο εξής τα ονομάζουμε «πρώτη ύλη»). Γι' αυτά υπάρχει πρόβλημα διαχείρισης και διάθεσης. Τόσο με τα αστικά, βιομηχανικά κ.λπ., όσο με τα αγροτικά απόβλητα και απορρίμματα.
Είναι οξύ το θέμα - αλλά έχει και οικονομικό ενδιαφέρον για το κεφάλαιο - της ανάκτησης της μεγαλύτερης δυνατής ποσότητας υλικών κατάλληλων για άλλες χρήσεις - μία απ' αυτές είναι η παραγωγή Ενέργειας - με τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση των τελικών υπολειμμάτων που θα πάνε για υγειονομική ταφή.
Λόγω της μεγάλης ποικιλίας και διαφορετικότητας στη σύνθεση της «πρώτης ύλης», υπάρχουν σήμερα αρκετές τεχνολογίες και τεχνικές επεξεργασίας. Αυτές ποικίλλουν στις επιπτώσεις που έχουν στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Ποικίλλουν, επίσης, στο κόστος και στη σχέση κόστους - ενεργειακής απόδοσης, σε σύγκριση με τα κλασικά καύσιμα.
Για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα και βιοαέριο (δηλ., υπολείμματα ή παραπροϊόντα της αγροτικής παραγωγής κ.λπ.) το θεσμικό πλαίσιο στη χώρα μας στηρίχτηκε στους Ν. 3423/2005, Ν. 3653/2008, Ν. 3769/2009, που βέβαια κατοχυρώνουν και ενισχύουν την παραγωγή από ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Η σχέση με την αγροτική παραγωγή
Επιστημονικά, τεχνικά αλλά και οικονομικά έχει πολύ ενδιαφέρον η ενεργειακή αξιοποίηση των υπολειμμάτων ή παραπροϊόντων της αγροτικής παραγωγής. Είναι αντίστοιχο με την αξιοποίηση των αστικών αποβλήτων και απορριμμάτων για την ανακύκλωση και την παραγωγή Ενέργειας από το βιοαέριο.
Για τον αγροτικό χώρο, ιδιαίτερα στην Κρήτη, έχει μεγάλη σημασία η επεξεργασία του κατσίγαρου των ελαιουργείων που είναι εξαιρετικά ρυπογόνος, η επεξεργασία κλαδιών, φύλλων, καλαμιών που σήμερα οδηγούνται σε καύση, κ.ά.
Σημειώνουμε πως σε αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, εμφανίστηκαν καλλιέργειες ποικιλιών αγροτικών προϊόντων (π.χ. καλαμπόκι κ.ά.) που προορίζονται απ' ευθείας για βιοκαύσιμα.
Εμφανίστηκαν εταιρείες που προτείνουν ως πρώτη ύλη εισαγόμενα «βιορευστά», όπως τηγανόλαδα κ.ά.
Τεχνικές και τεχνολογίες που αυξάνουν την ενεργειακή απόδοση, περιορίζοντας αποτελεσματικά τη ρύπανση και τον όγκο των υπολειμμάτων, έχουν αναπτυχθεί αρκετές τα τελευταία χρόνια. Την εφαρμογή τους όμως καθόλου δεν μπορεί να την εγγυηθεί ούτε ο κάθε επιχειρηματίας ούτε το καπιταλιστικό κράτος, παρά την υποτιθέμενη αυστηρότητα των όρων περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Ετσι κι αλλιώς, αυτό που κυριαρχεί κατά την αδειοδότηση είναι ότι «πρέπει να βλέπουμε ευνοϊκά τις επενδύσεις», ενώ μετά την αδειοδότηση είναι ανύπαρκτοι οι έλεγχοι για την τήρηση των όρων που έχουν τεθεί.
Ετσι, δικαιολογημένα ο κόσμος έχει επιφυλάξεις τόσο λόγω μη ενημέρωσης, όσο και λόγω μη τήρησης στην πράξη των θεωρητικών προδιαγραφών από τους επενδυτές και το κράτος.
Ενέργεια για τις λαϊκές ανάγκες
Η δική μας άποψη στο θέμα ξεκινά από τη στρατηγική μας θέση ότι δεν υπάρχουν λύσεις για τις λαϊκές ανάγκες μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και στην ΕΕ. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στο δυνάμωμα του μεγάλου κεφαλαίου με αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα.
Η πάλη για παρεμπόδιση ή ματαίωση σχεδίων του κεφαλαίου σήμερα μπορεί να έχει κάποια αποτελέσματα, έστω και προσωρινά, μόνο στο βαθμό που δένεται με την πάλη για την ανατροπή του, για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για τη λαϊκή εξουσία.
Ειδικά ο τομέας της Ενέργειας και των καυσίμων είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής σημασίας για το λαό και τη χώρα, που το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει από σήμερα να παλεύει να επιβάλει την παρεμπόδιση κάθε «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης, την απαγόρευση ανάμειξης των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων σε σύνδεση με την πάλη για ενιαίο φορέα Ενέργειας κοινωνικής ιδιοκτησίας. Η μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου και την παραγωγή Ενέργειας με ανάπτυξη και των εναλλακτικών μορφών, από κοινωνικοποιημένο φορέα, θα είναι επίσης στόχος μιας λαϊκής εξουσίας στην Ελλάδα.
Η άποψή μας για τις εγκαταστάσεις βιομάζας πρέπει να παίρνει υπόψη ενιαία, διαλεκτικά, το τρίπτυχο:
  • Ιδιοκτησιακό (φορέας χρηματοδότησης - διαχείρισης)
  • Τεχνολογία (μέθοδος)
  • Χωροθέτηση
Θα παίρνει υπόψη επίσης και την επίδραση του τρίπτυχου στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Με το ίδιο τρίπτυχο καθορίζουμε τη θέση μας και σε άλλα μεγάλα ζητήματα όπως απορρίμματα, νερό κ.ά.
Κυρίαρχο θεωρούμε το ιδιοκτησιακό, ότι δηλ., αποκλειστικός ιδιοκτήτης, συνολικός διαχειριστής της Ενέργειας από την παραγωγή έως τη διάθεση στην κατανάλωση λέμε ότι πρέπει να είναι ο κοινωνικοποιημένος τομέας της οικονομίας.
Και για σήμερα υποστηρίζουμε την πλήρη απαγόρευση άσκησης κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Ενέργειας, με οποιαδήποτε μορφή, έστω κι αν πάρει όλα τα μέτρα ασφαλούς λειτουργίας των εγκαταστάσεων, με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.
Καμία εξαίρεση δεν μπορεί να υπάρχει, ούτε για τις κλασικές, ούτε για τις εναλλακτικές μορφές παραγωγής Ενέργειας.
Αυτό δε σημαίνει πως βλέπουμε ως τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο του λαού κάθε μικρή εταιρεία ελεύθερου επαγγελματία που προσπαθεί να δραστηριοποιηθεί στο χώρο και έχει βέβαια τις αυταπάτες που έχουν συνήθως οι μικροί ΕΒΕ. Εμείς τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι - ανεξάρτητα από τη θέλησή τους - πίσω τους έρχονται ή θα μπουν στην πορεία οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το κράτος.
Τόσο τους μικρούς αγρότες, όσο και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες ή επιστήμονες που ενδεχόμενα θα δραστηριοποιηθούν στις εγκαταστάσεις βιομάζας, τους βλέπουμε με τους όρους Λαϊκής Συμμαχίας.
Φυσικά, μας ενδιαφέρει ζωηρά η επιλογή ασφαλούς τεχνολογίας, η λήψη μέτρων προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο ιδιοκτήτης των εγκαταστάσεων.
Εμείς δεν δαιμονοποιούμε αυθαίρετα τους κινδύνους. Δεν παριστάνουμε τους παντογνώστες ώστε να απορρίπτουμε ή να θεωρούμε ύποπτη κάθε επιστημονική ή τεχνοκρατική προσέγγιση για τη μέθοδο επεξεργασίας της πρώτης ύλης και παραγωγής Ενέργειας. Γνωρίζουμε ότι ασφαλείς τεχνολογίες παραγωγής Ενέργειας υπάρχουν και βελτιώνονται συνεχώς. Για το αν αξιοποιούνται σωστά ή όχι, δεν φταίνε όμως αυτές, αλλά το κεφάλαιο που τις έχει στον έλεγχό του.
Εμείς δεν είμαστε όπως κάποιοι «οικολόγοι», που σε κάποιες περιπτώσεις επικέντρωσαν όλη τους την επιχειρηματολογία και την πίεση προς την επενδύτρια εταιρεία σε αντιρρήσεις τεχνικού χαρακτήρα, για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αλλά τελικά εκτέθηκαν, δεν ήξεραν τι να πουν, και αναγκάστηκαν να ζητήσουν συγνώμη, όταν η εταιρεία τους εγγυήθηκε ικανοποιητικές λύσεις και μάλιστα με χαμηλό για την ίδια κόστος.
Η χωροθέτηση των εγκαταστάσεων - εφόσον μιλάμε για αξιοποίηση μιας τοπικής πρώτης ύλης - αφορά στον καθορισμό των θέσεων των μονάδων με βάση τα διαθέσιμα αποθέματα, τη συμβατότητα με άλλες χρήσεις γης γενικότερα, την προσπελασιμότητα κ.λπ.
Η προκήρυξη του ΔΕΔΔΗΕ για εκδήλωση ενδιαφέροντος, χωρίς κανένα χωροταξικό σχεδιασμό, δημιουργεί τραγελαφικές καταστάσεις αναρχίας και ανταγωνισμού.
Οι 16 εγκαταστάσεις στο Ηράκλειο, για τις οποίες υποβλήθηκε η ΜΠΕ, βρίσκονται σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων, απευθύνονται όλες για πρώτη ύλη στους ίδιους αγρότες και στην ίδια αγροτική παραγωγή, που προφανώς δε φτάνει για όλες και έτσι δεν θα είναι βιώσιμες.
Αντίθετα, για τα Χανιά δεν έχει εγκριθεί έως τώρα καμία ΜΠΕ, που ίσως «καλυφθούν» με μια επόμενη ανακοίνωση «απελευθέρωσης» μιας ποσότητας Ενέργειας για ιδιώτες.
Τέτοιες ελλείψεις επικαλέστηκε βασικά η αιρετή Περιφέρεια, για να δώσει αρνητική γνωμοδότηση για τις ΜΠΕ, ενώ δεν έχει καμία διαφωνία στην απελευθέρωση. Γνώριζε, μάλιστα, ότι η άρνησή της θα είχε μόνο επικοινωνιακή αξία, «για τα μάτια του κόσμου», αφού η αποκεντρωμένη Διοίκηση ενέκρινε τις ΜΠΕ αφού δεν εντόπισε απόκλιση από το νόμο.
Οι άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, στρέφουν όλη την προσοχή - τη δική τους και του κόσμου - στην τεχνολογία και τη χωροθέτηση, θεωρώντας δεδομένη την «απελευθέρωση» της Ενέργειας.
Ζητούν τεχνικές διευκρινίσεις, εγγυήσεις ασφάλειας και αποφυγής αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον.
Σ΄αυτά τα ζητήματα μπορεί να γίνουν πολύ αυστηροί, ακόμα και επιθετικοί, όμως όταν εξασφαλίσουν κάποιες διαβεβαιώσεις ή ανταλλάγματα - που δεν είναι και δύσκολο - υποχωρούν κατά κράτος.
Αντίθετα, εμείς προσπαθούμε να δείξουμε, να πείσουμε πως το κυρίαρχο στοιχείο είναι το ιδιοκτησιακό, η τάξη που ελέγχει την οικονομία και την εξουσία. Πως και αν ακόμα εξασφαλιζόταν για μια εγκατάσταση η πιο σύγχρονη, η ασφαλέστερη μέθοδος αξιοποίησης π.χ. του βιοαερίου, με την ιδανικότερη χωροθέτηση και πάλι εμείς θα είμαστε αντίθετοι να είναι αυτή η εγκατάσταση ιδιωτική.
Φυσικά, αποκαλύπτουμε πως αυτοί που σηκώνουν κλίμα ενάντια στον μεμονωμένο επενδυτή, ή τον υπάλληλο ή τον πολιτικό που βάζει την υπογραφή του, το κάνουν για να εκτονωθεί ανώδυνα η δικαιολογημένη καχυποψία ή η οργή του κόσμου και να μην οδηγηθεί στη συνολική εναντίωση στο κεφάλαιο, στην ΕΕ και την κυβέρνηση που χαράσσουν και υλοποιούν τη συνολική ταξική πολιτική που τους συμφέρει.
Δεν ξεχνάμε πως, όταν εμφανίζονται ιδιωτικές επιχειρήσεις αξιοποίησης βιομάζας, πρόκειται για την επίσημη πολιτική γραμμή της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, εδώ και χρόνια, που τώρα επιχειρείται να ενεργοποιηθεί στην πράξη.
Κατά συνέπεια, δεν πρέπει να αφήσουμε χώρο για δημαγωγία στελεχών των πρώην και τωρινών κυβερνητικών κομμάτων και των «οικολόγων», που αντιδρούν επειδή τάχα δεν ακολουθήθηκαν σωστές διαδικασίες, για το ότι δήθεν αιφνιδιάστηκαν, ότι κανείς δεν τους ρώτησε ή δεν τους ενημέρωσε.
Είναι ανέξοδο γι' αυτούς και τους δίνει πόντους, να επιτίθενται τάχα στις πονηρές εταιρείες που με δική τους πρωτοβουλία και με ύποπτους σκοπούς εμφανίστηκαν από το πουθενά, για να γεμίσουν τα χωριά με εργοστάσια βιομάζας, αλλάζοντας τις χρήσεις γης, καταστρέφοντας τους αγρότες, την αγροτική παραγωγή, και το περιβάλλον. Ετσι, μένει στο απυρόβλητο η ΕΕ, η κυβέρνηση και οι πραγματικές προθέσεις του κεφαλαίου.
Εμείς, παίρνουμε φυσικά υπόψη το επίπεδο του ακροατηρίου, που έχουμε κάθε φορά, και την προπαγάνδα και τη δημαγωγία των άλλων δυνάμεων που πιάνουν εύκολα στον κόσμο.
Χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι με στόχο όχι να πάμε κόντρα στο κοινό αίσθημα, αλλά να πείσουμε για τις θέσεις μας.
Π.χ. όταν όλοι λένε έστω και ανακρίβειες ή υπερβολές για τους κινδύνους για το περιβάλλον, εμείς δε χρειάζεται να ξεκινάμε αρνητικά, λέγοντας «για μας το πρώτο θέμα δεν είναι η τεχνολογία ή η χωροθέτηση, αλλά η απελευθέρωση και η ιδιωτικοποίηση». Αυτό δημιουργεί αρνητική προδιάθεση.
Καθόλου βέβαια δε σημαίνει ότι θα καταφύγουμε σε λαϊκισμό, υπερβολές και κινδυνολογία για να πιάσουμε επαφή με τις διαθέσεις του κόσμου.
Μπορούμε, όμως, να ξεκινήσουμε θετικά, ότι για μας σωστά αντιδρά ο κόσμος και ότι θα τον στηρίξουμε. Και μετά να δώσουμε όλο το βάρος στο να εξηγήσουμε πρακτικά τι σημαίνει απελευθέρωση της Ενέργειας ή ανάθεση της διαχείρισης των βιολογικών αποβλήτων σε επιχειρηματίες και όχι στο κοινωνικό σύνολο με τον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων και των αγροτών.
Να είναι ξεκάθαρο, πάντως, στην επιχειρηματολογία μας, πως η λαϊκή εξουσία πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας και για την Ενέργεια και για τα απόβλητα, με κοινωνική ιδιοκτησία και εργατικό λαϊκό έλεγχο, προς όφελος των εργαζομένων και του λαού.

Του
Στέλιου ΟΡΦΑΝΟΥ*
*Ο Στέλιος Ορφανός είναι μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Κρήτης του ΚΚΕ

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget