01/26/17
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Ετος - «εφιάλτης» είναι για τους αστούς το 1917, αφού η Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση «έσπασε τον πάγο», με την αφετηρία της πρώτης προσπάθειας να οικοδομηθεί η κοινωνία χωρίς αυτούς στην εξουσία, αλλά με τους παραγωγούς του πλούτου, τους εργάτες. Πώς θα μπορούσαν λοιπόν να μείνουν αδιάφοροι οι αστοί για τα 100 χρόνια από αυτόν τον ιστορικό σταθμό της σύγχρονης Ιστορίας;
Καθώς φαίνεται τα επιτελεία της προπαγάνδας τους, μέσω των αστικών ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών, ετοιμάζονται να «γιορτάσουν» με τον δικό τους τρόπο μια επέτειο που τους στοιχειώνει... Ετσι, βλέπουμε να κλιμακώνεται η ενασχόλησή τους, το τελευταίο διάστημα, με την Οχτωβριανή Επανάσταση και με τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Οσο για το περιεχόμενο αυτών των πρώτων «τροχιοδεικτικών» βολών από εφημερίδες και διάφορες «lifestyle» ιστοσελίδες; Προφανώς δεν έχουν στόχο να φέρουν στην επιφάνεια τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα ή πολύ περισσότερο να κάνουν μια κριτική από τη σκοπιά της ανησυχίας για τον προσανατολισμό της σύγχρονης επαναστατικής πάλης.
***
Στην καλύτερη περίπτωση, προσπαθούν να αποδείξουν τη ματαιότητα του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, σαν αυτή που οικοδόμησε η εργατική τάξη στη Σοβιετική Ενωση. Προσπαθούν να τεκμηριώσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο έξω από το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα, ότι δίχως ανταγωνισμό και κυνήγι κέρδους δεν μπορεί να σταθεί η οικονομία, ακόμα και αν αυτό σημαίνει αναπαραγωγή της αδικίας. Σε αυτό το πνεύμα, πριν από λίγο καιρό, μεγάλη αστική εφημερίδα παρουσίαζε τις μεταρρυθμίσεις Κοσίγκιν στην ΕΣΣΔ τη δεκαετία του 1960, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι υπήρξαν άτολμες, καθώς δεν καταπολέμησαν ευθύς εξαρχής τον κεντρικό σχεδιασμό, δηλαδή τη βασική κομμουνιστική σχέση παραγωγής.
Αν κρίνουμε από τα περισσότερα μέχρι στιγμής δημοσιεύματα, μάλλον πρέπει να προετοιμαζόμαστε, εκτός από την αντιπαράθεση γύρω από τις νομοτέλειες του κομμουνιστικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, και για αντιμετώπιση χοντροκομμένου και πρωτόγονου αντικομμουνισμού. Η αγωνία τους αυτή εξηγείται: Κάποτε τα επιχειρήματα του καπιταλιστικού κόσμου για την υπεροχή του σε σχέση με το σοσιαλισμό εξαντλούνται και συγκρούονται με την ίδια την πραγματικότητα, ειδικά τη σύγχρονη, με την κρίση να δείχνει ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί να ξεφύγει από τις αντιφάσεις που το μαστίζουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, δημοσιεύματα - «αφιερώματα» κάνουν λόγο για τους «λογικούς ανθρώπους» - φωτεινές εξαιρέσεις στο σοβιετικό στρατόπεδο που απέτρεψαν πυρηνικό ολοκαύτωμα και άλλα για τις «επεκτατικές βλέψεις» της ΕΣΣΔ προς τη Μακεδονία. Αναλύσεις γύρω από τον «ψυχρό πόλεμο» και τη διαπάλη ανάμεσα στις «υπερδυνάμεις ΗΠΑ - ΕΣΣΔ», που βάζουν το πρώτο εργατικό κράτος στο ίδιο καζάνι με την ηγέτιδα δύναμη του ιμπεριαλισμού για να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι συνειρμοί...
***
Απ' ό,τι φαίνεται, λοιπόν, θα χυθεί πάλι αρκετό μελάνι για να παραχθούν οι απαραίτητες «αναλύσεις», τα «αφιερώματα», οι «ιστορικές έρευνες», που θα καταλήγουν στο απαραίτητο συμπέρασμα. Αφού δεν μπορούν να τεκμηριώσουν την ανωτερότητα του καπιταλισμού, τουλάχιστον θα προσπαθήσουν να φέρουν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στα μέτρα τους, να πείσουν την εργατική τάξη ότι δεν υπάρχει διέξοδος από τη σημερινή βαρβαρότητα και ότι η επιχείρηση για την ανατροπή της καταλήγει σε παρόμοια αποτελέσματα. Τα επιτελεία αυτά αποδείχθηκαν, άλλωστε, έτοιμα για να εξαπολύσουν τέτοιο κύμα επίθεσης στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπως πρόσφατα με το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο. Πλάι σε όλους αυτούς ήδη η ΕΕ έχει πάρει θέσεις μάχης, με τη στρατηγική «εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό», δείχνοντας τα δόντια της από πέρσι, στις επετείους για τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Τους φόβους τους προδίδουν. Υπερασπίζονται το «χτες» της ανθρώπινης Ιστορίας, το ξεπερασμένο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και γι' αυτήν την υπεράσπιση οι καπιταλιστές, όπως και οι ιδιοκτήτες των αστικών ΜΜΕ, ρίχνουν πολύ χρήμα.

Γιατί όμως τέτοιος φόβος; Αφού νίκησαν, αφού ο σοσιαλισμός ανατράπηκε, αφού η αντεπανάσταση θριάμβευσε. Γιατί, οι αντιφάσεις, οι αντιθέσεις που έφεραν τον Οχτώβρη του 1917 είναι εδώ, ζωντανές και μάλιστα στη σημερινή περίοδο και ορατές διά γυμνού οφθαλμού. Γιατί, επίσης, η ιστορική μνήμη είναι ζωντανή και οι ηττημένοι μαθαίνουν καλά από τα λάθη τους. Γιατί γνωρίζουν ότι όχι μόνο έσπασε ο πάγος, αλλά και ότι ο «δρόμος χαράχτηκε»...

«Κοντά στον πολίτη»! Το σλόγκαν αυτό ανασύρει από τα παλιά η κυβέρνηση, θέλοντας να δημιουργήσει την αίσθηση ότι το κράτος προσπαθεί τάχα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Μιλώντας χτες στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ), ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, έκανε λόγο για «ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους εν μέσω συνθηκών δημοσιονομικών περιορισμών». Σε μια προσπάθεια μάλιστα να αποσείσει τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, μέμφθηκε τις προηγούμενες ότι δεν αποτόλμησαν «αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στα χρόνια που υπήρχαν θετικές δημοσιονομικές συνθήκες».
Κεντρική ιδέα της «ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους», που επαγγέλλεται η κυβέρνηση, είναι η «αναδιοργάνωση δομών και υπηρεσιών». Σε αυτήν περιλαμβάνονται η δημιουργία ενός «front desk» του υπουργείου Εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι θα «ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους και θα πληροφορούνται για τις ενέργειες στις οποίες είναι σε θέση να προβούν σε περίπτωση που αυτά παραβιάζονται»! Οχι, η κυβέρνηση δεν θα καταργήσει το αντεργατικό πλαίσιο που κληρονόμησε από τους προηγούμενους και επέκτεινε η ίδια. Δεν θα επαναφέρει τις Συλλογικές Συμβάσεις, δεν θα αυξήσει τον κατώτερο μισθό, δεν θα προστατεύσει τον απολυμένο από τις αυθαιρεσίες του εργοδότη... Θα στήσει όμως ένα γραφείο πληροφόρησης, στο γκισέ του οποίου θα αρχίζει και θα τελειώνει στο εξής όλο το «ενδιαφέρον» της για την άθλια κατάσταση που επιτείνεται στην αγορά εργασίας και με τη δική της πολιτική.
Η δημιουργία γραφείων του ΕΦΚΑ, είναι άλλη μια ...ρηξικέλευθη πράξη της κυβέρνησης, όπου οι ασφαλισμένοι θα «πληροφορούνται έγκαιρα και ολοκληρωμένα για τις ασφαλιστικές υποθέσεις τους...». Προφανώς, εκεί θα μαθαίνουν το πώς και πόσες φορές τους πετσοκόβονται οι συντάξεις, πώς οι νέες συντάξεις θα είναι ακόμα μικρότερες από τις προηγούμενες, πότε θα αφαιρεθεί και η «προσωπική διαφορά» από τους σημερινούς συνταξιούχους. Εννοείται, βέβαια, ότι για κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, ούτε λόγος να γίνεται. Ούτε βέβαια για αύξηση των συντάξεων, αφού κατά τον αντιπρόεδρο υπάρχουν «δημοσιονομικοί περιορισμοί». Η αναδιοργάνωση των Κέντρων Προώθησης Απασχόλησης, όπου «έμφαση αποδίδεται στην άμεση εξυπηρέτηση των συναλλασσόμενων», είναι άλλη μια κυβερνητική καινοτομία. Την ώρα, μόνο το 10% των ανέργων λαμβάνει κάποιο επίδομα και ο ΟΑΕΔ βάζει μπροστά σχεδιασμούς για το πώς θα περικόπτει ακόμα και αυτό το γλίσχρο επίδομα των 360 ευρώ...

Αντίστοιχα, η κυβέρνηση υπόσχεται νέες Τοπικές Μονάδες Υγείας, Κέντρα Κοινότητας για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, μέχρι και Γραφεία Εξυπηρέτησης και Υποστήριξης Δανειοληπτών. Αυτά ανακοινώνονται όταν η κατάσταση σε όλες τις κρατικές μονάδες Υγείας έχει φτάσει στο απροχώρητο και όταν μόλις χτες, ακόμα και τα χρέη μερικών εκατοντάδων ευρώ για αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, η κυβέρνηση αποφάσισε να τα στέλνει για είσπραξη στο ΚΕΑΟ, ανοίγοντας το δρόμο για επιβολή αναγκαστικών μέτρων. Να λοιπόν πώς μεταφράζεται το σλόγκαν του ΣΥΡΙΖΑ «Κοντά στον Πολίτη»: Το κράτος του κεφαλαίου από τη μια μοιράζει απλόχερα προνόμια και επιδοτήσεις για την κερδοφορία των επιχειρήσεων κι από την άλλη ενισχύει τις δομές διαχείρισης της αθλιότητας στην οποία καταδικάζει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού η κυβέρνηση με την αντιλαϊκή πολιτική της. Τέτοιο κράτος, στην υπηρεσία της αστικής τάξης, δεν διορθώνεται. Ανατρέπεται από τα θεμέλια...

Η καταγραφή της «προόδου» που έχει συντελεστεί και η οποία προχωράει κανονικά παρά τις ενδοαστικές αντιθέσεις και τις ευρύτερες κόντρες που δημιουργούν καθυστερήσεις και «αβεβαιότητες» για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», σε συνδυασμό με τη νέα πρόταση της συγκυβέρνησης που αναμένεται να παρουσιάσει ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, θα βρεθούν στο επίκεντρο της σημερινής συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ, με τη συμμετοχή και του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Π. Τόμσεν.
Ως επόμενα βήματα, στο πλαίσιο των αντιλαϊκών διεργασιών, προδιαγράφονται η επάνοδος των υψηλόβαθμων κλιμακίων του κουαρτέτου στην Αθήνα, η δημοσιοποίηση από την πλευρά του ΔΝΤ της έκθεσης για τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού κρατικού χρέους και βέβαια η επόμενη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 20 Φλεβάρη, που χαρακτηρίζεται κομβική για το κλείσιμο της συμφωνίας και των νέων αντιλαϊκών μέτρων που θα περιέχει.
Πολλά σενάρια, «δεδομένη» η εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος
Σε αυτό το φόντο, υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης, ενόψει της σημερινής συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ, εστίασε στα παρακάτω:
-- Η πλήρης συμμετοχή του ΔΝΤ συνδέεται με την «ομαλή» εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος. Οπως είπε, «μια σειρά από υποθέσεις ότι το Ταμείο δεν θα είναι μέρος του προγράμματος έδειξαν πολύ καθαρά ότι θα δημιουργήσει τεράστια τεχνικά προβλήματα και καθυστερήσεις».
-- Την ίδια ώρα, τα παζάρια της Ευρωζώνης με το ΔΝΤ, φαίνεται να βρίσκονται σε ιδιαίτερα προχωρημένο επίπεδο. Σύμφωνα με τον παράγοντα της Ευρωζώνης, την επόμενη βδομάδα ή αμέσως στη συνέχεια θα συνεδριάσει το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ, προκειμένου να εξετάσει την έκθεση του «άρθρου 4», που αφορά στην παράλληλη αξιολόγηση στην ελληνική οικονομία που έχει διενεργήσει το ΔΝΤ. Η εν λόγω έκθεση θα περιλαμβάνει και το ζήτημα της «βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους, που, τυπικά τουλάχιστον, θεωρείται σημαντικό για τη συμμετοχή ή όχι του Ταμείου στο πρόγραμμα.
Θυμίζουμε ότι το ΔΝΤ προτείνει νέα πακέτα μέτρων ύψους 4,5 δισ. ευρώ, σε ετήσια βάση, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα (3,5% του ΑΕΠ) που προβλέπονται για την περίοδο μετά το 2018. Στο επίκεντρο βρίσκονται οι περαιτέρω μειώσεις στις σημερινές συντάξεις, η συρρίκνωση του αφορολόγητου ορίου μισθωτών - συνταξιούχων κ.ά.
-- Η πρόσφατη επιστολή Τσακαλώτου (στάλθηκε στις αρχές αυτής της βδομάδας), χαρακτηρίζεται ως «καλό σημείο για έναρξη των συζητήσεων». Σε αυτό το πλαίσιο, το κλείσιμο της «αξιολόγησης» προϋποθέτει ακόμη συμφωνία «σε μέτρα για την αγορά εργασίας, προϊόντων, υπηρεσιών κ.ά.».
Επιπλέον, σύμφωνα με τον αξιωματούχο της Ευρωζώνης, «δεν έχουμε ακόμα συμφωνία στο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό μονοπάτι για μετά το πρόγραμμα». Πρόκειται για τα αντιλαϊκά πακέτα της «επόμενης μέρας», το ζήτημα της αναβάθμισης του δημοσιονομικού κόφτη κ.ά., τη διαχείριση του κρατικού χρέους κ.ά. Οπως τονίζεται χαρακτηριστικά, η έγκριση του «προγράμματος» από το ΔΝΤ, προϋποθέτει και συμφωνία για το επόμενο διάστημα, μετά το 2018. «Η ωρίμανση του ελληνικού χρέους φτάνει στο 2060 και ως εκ τούτου η βιωσιμότητα του χρέους θα πρέπει να εκτείνεται πολύ πέρα του κλασικού ορίου», τόνισε ο αξιωματούχος της Ευρωζώνης.
-- Σε ό,τι αφορά την προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων (μετά το 2018), επισημαίνεται πως αποτελεί μεγάλο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, προκειμένου να βρεθεί «λύση».
Παράλληλα, ο ίδιος αξιωματούχος εκτίμησε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα είναι σε θέση να συμφωνήσει στις βασικές παραμέτρους και επομένως η ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» θα είναι δυνατό να επιτευχθεί έως το Γιούρογκρουπ του Φλεβάρη, λέγοντας ότι από το Μάρτη και μετά ξεκινά «μακρά προεκλογική περίοδος», για μια σειρά από κράτη - μέλη.
«Χέρι με χέρι» τυλίγουν τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα
Θυμίζουμε ότι όλες τις τελευταίες μέρες, σε κλίμα εκβιασμού του λαού περί του «χρόνου που κυλάει» και αυταπατών για τη σημασία ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), ενόψει και του σημερινού Eurogroup, έχουν πληθύνει οι δηλώσεις κυβερνητικών εκπροσώπων, όπως και εκπροσώπων των δανειστών που ουσιαστικά προδιαγράφουν την αντιλαϊκή κλιμάκωση, για το «ξεπάγωμα» της δεύτερης «αξιολόγησης». Χαρακτηριστικό όλων των προηγούμενων ημερών είναι το πώς τα μέτρα για το εν λόγω «ξεπάγωμα», αλλά και η αντιπαράθεση για τη συμμετοχή ή μη του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, λειτούργησε ώστε «χέρι με χέρι» να ανταλλάσσονται οι δεσμεύσεις για τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα με μέτρα που θα ανοίγουν το δρόμο για την πρόσβαση του κεφαλαίου σε φτηνότερο χρήμα.
Χαρακτηριστικά π.χ. είναι τα όσα έλεγε ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, στις αρχές της βδομάδας για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) σχετικά με τις βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις για το κρατικό χρέος ότι «πρόκειται για μια πολύ καλή απόφαση ύστερα από ανταλλαγές απόψεων και δεσμεύσεις από την ελληνική κυβέρνηση, διότι μόλις η Ελλάδα αναλάβει τις ευθύνες της, τότε εμείς, ως εταίροι της Ελλάδας, πρέπει να αναλάβουμε τις δικές μας».
Αλλά και οι δηλώσεις του επικεφαλής του ESM, Κλ. Ρέγκλινγκ, που, με αφορμή την ίδια απόφαση, σημείωσε ότι «η επιτυχία του ελληνικού προγράμματος έγκειται στη συνεχή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων από την ελληνική κυβέρνηση».
Θυμίζουμε ότι είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών (πέρα απ' το τι συζητιέται πίσω από τις κλειστές πόρτες αλλά και τις επίσημες διαβεβαιώσεις της επιστολής Τσακαλώτου που αναφέρουμε και παραπάνω), ότι «συζητάνε» το περαιτέρω τσάκισμα του αφορολόγητου για τα λαϊκά στρώματα, την «επέκταση» και εμπλουτισμό του «κόφτη», αλλά και μια σειρά από άλλες απαιτήσεις των δανειστών, ώστε να δοθούν επιπλέον «εγγυήσεις» στην πλευρά των δανειστών.
Σφίγγει η θηλιά των «κόκκινων» δανείων
Την ίδια ώρα, με απόφαση του «Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής» στήνεται δίκτυο «Γραφείων Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών», με αντικείμενο, όπως λένε, την «ενημέρωση» υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών, αλλά και επαγγελματιών, για τα ζητήματα που αφορούν σε πλειστηριασμούς, κατασχέσεις, τον «Κώδικα Δεοντολογίας» των τραπεζών, και για τα άλλα μέτρα που θεσμοθέτησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σχετικά με τη διαχείριση των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων.
Σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση, τα γραφεία αυτά «θα παρέχουν ολοκληρωμένη πληροφόρηση και συμβουλευτική σε υπερχρεωμένους δανειολήπτες (...) για το πώς αυτοί θα μπορούν να αντιμετωπίσουν με αποτελεσματικό τρόπο το πρόβλημα της υπερχρέωσης». Πρόκειται για μια ακόμη πρόκληση απέναντι σε λαϊκά νοικοκυριά, γύρω από τα οποία σφίγγει η θηλιά των πλειστηριασμών, των εκβιασμών και των απειλών, στη βάση βέβαια και των σχετικών νομοθετικών παρεμβάσεων της συγκυβέρνησης.
Παράλληλα, στο επόμενο διάστημα, θα προχωρήσουν και νέες νομοθετικές παρεμβάσεις για την αποτελεσματική διαχείριση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, που, με τη σειρά τους, αποτελούν μοχλό αναδιαρθρώσεων σε κλάδους της οικονομίας και ταυτόχρονα προσπάθεια για την ελεγχόμενη απαξίωση του τεράστιου συσσωρευμένου κεφαλαίου που προκάλεσε την καπιταλιστική κρίση και ταυτόχρονα δυσκολεύει την επιχείρηση καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, μιλώντας σε χτεσινή εκδήλωση, εστίασε στην «τροποποίηση της νομοθεσίας» αναφορικά με τη «φορολογική μεταχείριση των προβλέψεων για τον πιστωτικό κίνδυνο και των διαγραφών δανείων», στην παροχή νομικής προστασίας σε τραπεζικά στελέχη και δημοσίους υπαλλήλους στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των δανείων, στα «δικαιώματα των πιστωτών έναντι των μη συνεργαζόμενων μετόχων κατά την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων» κ.ά.

Δύο χρόνια μετά, οι χαρές και τα πανηγύρια για το κεφάλαιο συνεχίζοντα
Με τα μάτια στραμμένα στα όσα έχει κάνει για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, αλλά και με το μόνιμο ξεφτισμένο παραμύθι της «φιλολαϊκής» διαχείρισης εντός των τειχών του καπιταλισμού, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έγινε χτες ο κυβερνητικός απολογισμός για τα δύο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ στο «τιμόνι» της αστικής διαχείρισης.
Το στίγμα του απολογισμού έδωσαν η συνέντευξη του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και το σημείωμα που διακινούσε από προχτές βράδυ η κυβέρνηση, ενώ τα όσα λέγονται εκεί θα αναπαράγουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και σε περιοδείες και συγκεντρώσεις που προγραμματίζονται για το επόμενο διάστημα, με ανοιχτό να παραμένει το ενδεχόμενο και κεντρικής συγκέντρωσης με ομιλητή τον πρωθυπουργό.
Η πολιτική που τσακίζει το λαό... θα φέρει λαϊκή ευημερία
Στους χτεσινούς κυβερνητικούς απολογισμούς κυριάρχησε, όπως ήταν αναμενόμενο, η προσπάθεια να παρουσιαστεί η ταξική πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που η κυβέρνηση υλοποίησε και υλοποιεί, ως μονόδρομος και «προϋπόθεση» για τη λαϊκή ευημερία, η προσπάθεια δηλαδή να στρατευτεί ο λαός στους στόχους του κεφαλαίου.
Με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο καταγράφεται στο χτεσινό κύριο άρθρο της «Αυγής», όπου μεταξύ άλλων λέγεται πως «όχι μόνο όσοι εξακολουθούν να στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι ψηφοφόροι που έχουν αποστασιοποιηθεί, ακόμη - ακόμη ψηφοφόροι άλλων κομμάτων, ελπίζουν και εύχονται η κυβέρνηση "να τα καταφέρει"» με το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, γιατί τάχα «η επιτυχία της κυβέρνησης συνεπάγεται βελτίωση της δικής τους οικονομικής και κοινωνικής θέσης».
Ολα αυτά την ώρα που ο λαός τα δύο αυτά χρόνια συσσώρευσε νέα - πικρή - πείρα για το ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη και η «σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας», για την οποία μιλάει ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του, έχουν ως προϋπόθεση το τσάκισμα των δικαιωμάτων του και την ένταση της εκμετάλλευσης, με την επιβολή νέων μνημονίων και αντιλαϊκών μέτρων, την ένταση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, τη γενίκευση και μονιμοποίηση της εργασιακής ζούγκλας, το φούντωμα της φοροληστείας για να πιάνονται οι κάθε φορά «στόχοι» της καπιταλιστικής οικονομίας.
Είναι χαρακτηριστικά, δε, και τα όσα καταγράφονται στο σημείωμα του Μαξίμου, που λέει ότι «προχωρήσαμε στην υλοποίηση ενός προγράμματος που από τη μια σέβεται ασφαλώς τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις (και τους περιορισμούς που προκύπτουν από αυτές), αλλά από την άλλη έχει ως άξονες την ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, την προστασία των χαμηλότερων στρωμάτων και φυσικά τον αναπτυξιακό - παραγωγικό σχεδιασμό της χώρας». Οτι, δηλαδή, μπορεί να υπάρξει πολιτική που να υπηρετεί ταυτόχρονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αυτά της εργατικής τάξης και του λαού. Που μπορεί να σχεδιάζει την οικονομία και την παραγωγή με βάση τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων για ανάκαμψη της κερδοφορίας τους και ταυτόχρονα να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.
Στο πλαίσιο αυτό, μέχρι και το 3ο μνημόνιο που ψήφισε τον Αύγουστο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όλα τα αστικά κόμματα, χαρακτηρίζεται «μια συμφωνία που δεν αποτυπώνει τους πολιτικούς στόχους της σημερινής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, απέτρεψε, όμως, εκείνη τη στιγμή, την καταστροφή, ενώ έδωσε προοπτική και χαράσσει τον δρόμο για την οριστική έξοδο της χώρας από την επιτροπεία και τα μνημόνια το 2018».
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε «με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να νομοθετήσουμε ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα απ' όσα προβλέπει η συμφωνία, και, πολύ περισσότερο, για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος», την ίδια ώρα που σήμερα στο Γιούρογκρουπ παζαρεύεται η μορφή και των επόμενων αντιλαϊκών μέτρων.
«Μικρότερο κακό», «καμένη γη» και ιστορίες διαχείρισης
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, στο πλαίσιο και του εκβιασμού του τάχα «μικρότερου κακού» στην κυβερνητική εναλλαγή, που για το λαό αποδείχτηκε πως αποτελεί παγίδα εγκλωβισμού στο «κάθε φορά και χειρότερα», κάνει αναλυτική περιγραφή των όσων είχαν συμφωνήσει με τους δανειστές οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που όπως διατείνεται ο πρωθυπουργός στη χτεσινή του συνέντευξη, «είχαν σχεδιάσει κατά απόλυτο τρόπο τη χρηματοδοτική ασφυξία και την εξώθηση της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς σε παραίτηση, κάτω από το βάρος του εκβιασμού για έξοδο από το ευρώ».
Ταυτόχρονα, από την κυβερνητική προπαγάνδα επανέρχεται η προσπάθεια να παρουσιαστούν οι ενδοαστικές κόντρες και η σκληρή διαπραγμάτευση που έκανε και συνεχίζει να κάνει για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου γύρω από τα ζητήματα του μεγάλου κρατικού χρέους και προκειμένου να εξασφαλιστεί ζεστό χρήμα, αλλά και περιθώρια μεγαλύτερης κρατικής στήριξης για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, ως «μάχη» για τα λαϊκά συμφέροντα «ενάντια σε όσους επιμένουν στην επιθετική λιτότητα».
Κάνοντας τον απολογισμό για το τι έχει καταφέρει η κυβέρνησή του σε αυτό το μέτωπο για τους καπιταλιστές, ο πρωθυπουργός σημείωσε: «Ανατρέψαμε σειρά δεσμεύσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων και συμφωνήσαμε σε μια ασύγκριτα ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή. Κερδίσαμε 20 δισ. ευρώ στην τριετία από τα χαμηλότερα πλεονάσματα και ένα νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα τριετίας, όταν κανείς δεν πίστευε ότι θα δοθεί τρίτο πακέτο. Και το κυριότερο: με όρους που για πρώτη φορά δίνουν ρεαλιστική προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας και εξόδου από την κρίση...».
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός, συνεχίζοντας να ποτίζει το ψέμα ότι η καπιταλιστική κρίση και το βάθος της ήταν ζήτημα «διαχείρισης» και όχι νομοτελειών της καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά και «κλείνοντας το μάτι» στο κεφάλαιο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «έτρεξε» πιο αποφασιστικά ένα πιο αποτελεσματικό μείγμα για τη διαχείριση των αδιεξόδων της καπιταλιστικής οικονομίας, σημείωσε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό που ποτέ δεν τόλμησαν να κάνουν οι κυβερνήσεις του συστήματος εξουσίας που χρεοκόπησε τη χώρα. (...) Ωστόσο το έκανε με 5ετή καθυστέρηση και σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Αν τα μισά απ' όσα κάναμε εμείς τα επιχειρούσε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2010, η χώρα θα είχε γλιτώσει τη λεηλασία του 25% του εθνικού της πλούτου».
Προσδοκίες στον... πάτο
Εκεί, βέβαια, όπου «ξεδιπλώνεται» η ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να βαφτίζει το άσπρο μαύρο, ικανότητα για την οποία άλλωστε επιλέχτηκε από την αστική τάξη, είναι στο κομμάτι όπου παρουσιάζονται οι «τομές» και οι «απαραίτητες κοινωνικές παρεμβάσεις» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υποτίθεται υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.
Πρόκειται για ένα κομμάτι του κυβερνητικού απολογισμού που χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια να στριμωχτούν οι τεράστιες λαϊκές ανάγκες στα «στενά δημοσιονομικά πλαίσια» που απαιτεί η καπιταλιστική κερδοφορία, αλλά και να αναζωογονηθούν εκ νέου οι ψεύτικες προσδοκίες ότι η ανάκαμψη και η «κανονικότητα» στην καπιταλιστική οικονομία θα σημάνουν μια «βήμα προς βήμα» υλοποίηση ενός «φιλολαϊκού προγράμματος» της κυβέρνησης.
Χαρακτηριστικά ως προς το χαμήλωμα των απαιτήσεων είναι τα όσα έλεγε η «Αυγή» στο χτεσινό κύριο άρθρο της, όπου χαρακτήριζε τα «ψίχουλα» διαχείρισης της ακραίας φτώχειας που έταζε ο ΣΥΡΙΖΑ προτού εκλεγεί, «υπέρμετρες προσδοκίες» που καλλιέργησε γιατί «δεν εκτίμησε σωστά τον συσχετισμό δυνάμεων»!
Κατά τ' άλλα, στο κομμάτι αυτό γίνεται μια μείξη εξόφθαλμων ψεμάτων που υποτίθεται δείχνουν τη στήριξη της κυβέρνησης σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, αποτυπώνοντας βέβαια τα «κακά χάλια» αλλά και την προώθηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, με ολίγον από προγράμματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και μέτρα που αφορούν τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή» (στην πραγματικότητα τη διαχείριση της λαϊκής δυσαρέσκειας, ως προϋπόθεση για τη «σταθερότητα» του κεφαλαίου), αλλά και «θεσμικές» παρεμβάσεις στο αστικό κράτος που αφορούν πρώτα απ' όλα την προσαρμογή του στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου, ενώ η κυβέρνηση τα βαφτίζει «δημοκρατικές τομές» και «μάχη κατά της διαπλοκής».
Η κοροϊδία, βέβαια, απογειώνεται στα λεγόμενα του πρωθυπουργού πως «πάνω απ' όλα, δίνουμε μια τεράστια μάχη για την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την καταπολέμηση της μαύρης και αδήλωτης εργασίας, ενώ ταυτόχρονα με στοχευμένες ενεργητικές πολιτικές μειώνουμε σταθερά τα ποσοστά ανεργίας»!
Ολα αυτά όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο μονιμοποίησε όλο το αντεργατικό πλαίσιο των προηγούμενων χρόνων, αλλά και το ενίσχυσε έως εκεί που δεν παίρνει, με τη συντριβή του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, την επέκταση του αντεργατικού «οπλοστασίου», όπως π.χ. με τη ρύθμιση για τα δουλεμπορικά, το περαιτέρω παζάρεμα για τις ομαδικές απολύσεις, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.ο.κ., όλα αυτά που λύνουν τα χέρια στους επιχειρηματίες, μονιμοποιώντας, όπως δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία, τη δουλειά - «λάστιχο», για 200 και 300 ευρώ το μήνα. Οσο για τη μείωση της ανεργίας, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι «ενεργητικές πολιτικές» σημαίνουν ανακύκλωση και μόνιμη ομηρία των ανέργων, μοίρασμα μιας θέσης δουλειάς στα δύο και τρία, ενώ οι προβλέψεις ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως το ΔΝΤ διαβλέπουν «επαναφορά στα προ κρίσης επίπεδα» στην καλύτερη περίπτωση σε... 21 χρόνια.
Αφοσίωση και «ξέπλυμα» στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις
Κατά τ' άλλα, οι όρκοι πίστης στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως η ΕΕ έδωσαν και πήραν και στο χτεσινό απολογισμό, αποτυπώνοντας και τη σταθερή προσήλωση της αστικής τάξης για την ένταξή της στο ευρωατλαντικό πλαίσιο. Ενδεικτικά, ο πρωθυπουργός ερωτώμενος για το αν σκέφτηκε το ενδεχόμενο ενός Grexit, σημείωσε πως «αυτό θα ήταν ή ανοησία ή πραγματική προδοσία. Θα ήταν καταστροφικό για τους εργαζόμενους (...) αλλά και συνολικά για την οικονομία της χώρας και τη θέση της στο διεθνή καταμερισμό εργασίας».
Επιπλέον, βαφτίζοντας «μονόδρομο» για την προώθηση των λαϊκών συμφερόντων τη συμμετοχή στην αστική διαπάλη που βρίσκεται σε εξέλιξη στο εσωτερικό της ΕΕ και αφορά αποκλειστικά τα αντιτιθέμενα συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός τη χαρακτήρισε «το καλύτερο δυνατό πεδίο ταξικής, κοινωνικής και πολιτικής πάλης για τους λαούς της. Αν ρίξετε μια γρήγορη ματιά στις χώρες γύρω μας και στους διεθνείς συσχετισμούς δύναμης, θα βεβαιωθείτε».
Την ίδια στιγμή, το σημείωμα της κυβέρνησης «κόβει και ράβει» τις σφοδρές ενδοαστικές συγκρούσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης, στο κυβερνητικό αφήγημα της «μάχης» για την «αλλαγή πορείας της Ευρώπης (που) είναι διαρκής, μακρά και παραμένει ανοιχτή», υποτίθεται προς φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Τέλος, αν και από τις κυβερνητικές συνεντεύξεις και σημειώματα απουσίαζε επιδεικτικά οποιαδήποτε αναφορά στη ΝΑΤΟική παρουσία στο Αιγαίο, που φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ωστόσο ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να επαναφέρει και το γνωστό «χαρτί» της «κρίσιμης» γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας, αλλά και τη διαθεσιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης να παίξει ρόλο στην προώθηση των ευρωΝΑΤΟικών σχεδίων, με τα αντίστοιχα ανταλλάγματα βέβαια για την αστική τάξη και τους εκβιασμούς για το λαό: «Η χώρα μας», είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, «βρίσκεται σε μια δύσκολη γωνιά του πλανήτη. Αν κοιτάξετε τριγύρω, θα δείτε παντού αστάθεια και συγκρούσεις. Είμαστε το τελευταίο οχυρό σταθερότητας σε μια αποσταθεροποιημένη περιοχή. Και αυτό οφείλουμε να το εκτιμήσουμε και εμείς αλλά και οι εταίροι μας».

Από την περασμένη Δευτέρα, οι μικρομεσαίοι αγρότες βγαίνουν με τα τρακτέρ στους δρόμους, κλιμακώνοντας τον νέο γύρο κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν πριν από μήνες. Από σήμερα ξεκινάει να στήνεται το μπλόκο των Θεσσαλών αγροτών στον κόμβο της Νίκαιας, με στόχο να αποτελέσει την καρδιά του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που συντονίζεται από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.
Απέναντί τους, οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που με τα μέτρα των μνημονίων και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) επιταχύνει τη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού τομέα. Κάτι που έχει ως άμεση συνέπεια την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση για χιλιάδες μικρά και μεσαία νοικοκυριά, που ζουν από τη γη και τα ζώα τους. Ακριβώς γι' αυτό πρόκειται για έναν δίκαιο αγώνα, έναν αγώνα επιβίωσης.
Οπως κάθε φορά που οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους, έτσι και τώρα, μια μεγάλη επιχείρηση συκοφάντησης βρίσκεται σε εξέλιξη. Είτε αυτή εκπορεύεται από την κυβέρνηση, είτε από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, ο παρονομαστής είναι κοινός. Και συμπυκνώνεται σε αυτό που περίπου πριν από ένα χρόνο - πάλι στη διάρκεια αγροτικών κινητοποιήσεων - έγραφε η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, «Αυγή»: «Κρύβουν εισοδήματα για να μην πληρώνουν φόρο. Τσεπώνουν επιδοτήσεις/ενισχύσεις της ΚΑΠ, της ΕΕ, την οποία κατηγορούν. Εχουν το πλεονέκτημα να αποζημιώνονται για τις καταστροφές στην παραγωγή, που δεν ισχύει για άλλους επαγγελματίες».
Δεν μένουν όμως εκεί. Προσπαθούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις «κοινωνικού αυτοματισμού», παρουσιάζοντας τους αγρότες σαν εχθρούς των εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων, «επειδή κλείνουν τους δρόμους». Κυβερνητικά στελέχη παλεύουν με κάθε τρόπο να δείξουν ότι «κακώς κινητοποιούνται οι αγρότες» και τους καλούν σε διάλογο, έχοντας εκ των προτέρων απορρίψει τα δίκαια αιτήματά τους, χαρακτηρίζοντάς τα «μαξιμαλιστικά» και «εκτός του δημοσιονομικού πλαισίου».
Κόντρα σε όλα αυτά, οι μικρομεσαίοι αγρότες οργανώνουν έναν ακόμα δύσκολο αγώνα, έχοντας παρακαταθήκη τις περσινές μαζικές κινητοποιήσεις, που κορυφώθηκαν με το μεγαλειώδες παναγροτικό - πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και τη στήριξη εργατικών σωματείων και άλλων φορέων του κινήματος. «Πόδια» του αγώνα τους είναι οι Αγροτικοί Σύλλογοι, οι Ομοσπονδίες και οι Επιτροπές των Μπλόκων, που χρειάζεται να πληθύνουν και να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο σε όλη τη χώρα.
Η φοροεπιδρομή, η επίθεση στο εισόδημα, στην Ασφάλιση, τα μεγάλα προβλήματα στην Υγεία, στην Πρόνοια είναι αυτά που ενώνουν αντικειμενικά τους μισθωτούς με τους μικρομεσαίους αγρότες και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους των πόλεων. Η έμπρακτη, λοιπόν, στήριξη και αλληλεγγύη έχει βάση την απάντηση απέναντι στον κοινό αντίπαλο που είναι τα μονοπώλια, το κεφάλαιο οι πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Ταυτόχρονα, οι κομμουνιστές μέσα στο αγροτικό κίνημα δίνουν τη μάχη ο αγώνας αυτός να αποκτάει προοπτική, να δυναμώνουν τα αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά του και να συνδέεται με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία και τον κεντρικό σχεδιασμό με αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget