09/08/18
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Τους ισχνούς ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ καταγράφουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, την ώρα που οι θεσμοί «υπενθυμίζουν» την ανάγκη εντατικής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων
Ισχνό ρυθμό ανάκαμψης στο 1,8% για το β' τρίμηνο του 2018 καταγράφουν τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ), την ώρα που η βύθιση του παραγόμενου ΑΕΠ στην ελληνική οικονομία από το 2008, όταν εκδηλώθηκε η καπιταλιστική κρίση, μέχρι και σήμερα φτάνει στο 25%. Μάλιστα, οι μακροχρόνιες προβλέψεις τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και του ΔΝΤ κάνουν λόγο για ετήσιους ρυθμούς ανάκαμψης μόλις στο 1% κατά μέσο όρο για τις επόμενες δεκαετίες. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:


Τα πανηγύρια της κυβέρνησης για το πόσο γρήγορα κατάφερε να ολοκληρώσει τις διαδικασίες πρόσληψης των αναπληρωτών για τα σχολεία είναι σκέτη πρόκληση για τους χιλιάδες εργαζόμενους εκπαιδευτικούς, αλλά και για γονείς και μαθητές, που ετοιμάζονται να ξεκινήσουν τη νέα σχολική χρονιά, με μεγάλα προβλήματα να συσσωρεύονται ξανά στην πλάτη τους. Ειδικά για το θέμα των αναπληρωτών, είναι αστείο να κομπάζει η κυβέρνηση για τους χιλιάδες «ευέλικτα» απασχολούμενους εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν κάθε χρόνο την Εκπαίδευση και οι οποίοι βιώνουν όλη την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που συνεπάγονται η πρόσληψη και η απόλυσή τους κάθε χρόνο. Πόσο μάλλον που ακόμα και αυτές οι «προσλήψεις» δεν μπορούν να καλύψουν τα τεράστια κενά. Πέρα όμως από το να εξωραΐσουν την αντιλαϊκή της πολιτική, τα πανηγύρια της κυβέρνησης υπηρετούν κι έναν ακόμα στόχο: Να παρουσιάσουν ως δεδομένο και «κανονικότητα» την απασχόληση στην Εκπαίδευση χιλιάδων συμβασιούχων - αναπληρωτών, που πληρώνονται και καλύπτονται ασφαλιστικά μόνο για μερικούς μήνες του χρόνου, που γυρνάνε από χρόνο σε χρόνο ολόκληρη την Ελλάδα, που δεν μπορούν να στεριώσουν, να κάνουν οικογένεια, να τακτοποιήσουν τη ζωή τους, παρά το γεγονός ότι είναι απαραίτητοι για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς τα σχολεία. Αν μη τι άλλο, η κοροϊδία της κυβέρνησης δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Και δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση από μια «καλή αγωνιστική χρονιά», με τη συμμετοχή των χιλιάδων συμβασιούχων, μαζί με όλους τους συναδέλφους τους, στις πρωτοβουλίες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Κυβέρνηση και ΝΔ ξανάστησαν τον ίδιο κακόγουστο καβγά για το Ασφαλιστικό, με αφορμή την πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη του Κυρ. Μητσοτάκη. Από τη μια, η ΝΔ εμφανίζεται όψιμα ως ο «σωτήρας» των συντάξεων, προβάλλοντας ανοιχτά και προκλητικά το σύστημα των «τριών πυλώνων», δηλαδή την απροκάλυπτη ιδιωτικοποίηση των συντάξεων. Από την άλλη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αξιοποιώντας τις βολικές πάσες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υποδύεται τον «προστάτη» της Κοινωνικής Ασφάλισης από τις ορέξεις του «νεοφιλελευθερισμού», όταν με το νόμο 4387/2016 μετέτρεψε το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα σε πτωχοκομείο, δημιούργησε ευνοϊκότερες συνθήκες για την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και του συστήματος των «τριών πυλώνων», για το οποίο δήθεν εξανίσταται. Και οι δύο κοροϊδεύουν ασύστολα τους συνταξιούχους, όχι μόνο επειδή τους μετέτρεψαν σε «σάκο του μποξ» για οχτώ ολόκληρα χρόνια, εναλλάξ από τη θέση της κυβέρνησης, λεηλατώντας χωρίς αιδώ τις συντάξεις, αλλά και επειδή αμφότεροι, δεσμευμένοι στο «δημοσιονομικό μονοπάτι» των μνημονίων, στις κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου για απεμπλοκή του κράτους και της εργοδοσίας από την Κοινωνική Ασφάλιση, έχουν αναδειχθεί σε νεκροθάφτες της Ασφάλισης. Τώρα, στήνοντας ξανά κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, ξαναγυρνάνε στον τόπο του εγκλήματος, με μόνο στόχο να κοροϊδέψουν και να παγιδεύσουν ακόμα μία φορά ασφαλισμένους και συνταξιούχους.

Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει στο χώρο του αστικού πολιτικού συστήματος μια μεγάλη συζήτηση γύρω από την καταπολέμηση της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και της διαπλοκής γενικά αλλά και στο πεδίο που δραστηριοποιούνται τα πολιτικά κόμματα. Μια προπαγάνδα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει παντιέρα ήδη από την εποχή που διεκδικούσε ακόμη τις κυβερνητικές καρέκλες, αλλά και η ΝΔ τώρα προσπαθεί να την αξιοποιήσει προς όφελός της. Με πρόφαση αυτήν τη φιλολογία γίνεται προσπάθεια να περάσουν αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν στο φάσμα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής ζωής των εργαζομένων και που συνολικά θέτουν όλο και περισσότερα εμπόδια στη δυνατότητά τους να αναπτύσσουν δράση γύρω από αυτά τα ζητήματα.
Αυτόν το στόχο εξυπηρετούν και οι διατάξεις που υπάρχουν στον αντιδραστικό νόμο 3023/2002, όπως αυτός τροποποιήθηκε στη συνέχεια διαχρονικά επί το αντιδραστικότερον, για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, που φτάνουν μέχρι του σημείου να υποχρεώνουν τα πολιτικά κόμματα να δημοσιεύουν – αναρτούν στο διαδίκτυο και μάλιστα για 10 χρόνια τα πλήρη στοιχεία (ονοματεπώνυμο, ΑΦΜ, ΑΔΤ κ.λπ.) κάθε φυσικού προσώπου που αποφασίζει να τα ενισχύσει οικονομικά με ποσά που συνολικά υπερβαίνουν τα 5.000 ευρώ.
Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να λένε πως μία τέτοια πρακτική τίθεται υπέρ της διαφάνειας και της καταπολέμησης των αδιαφανών πρακτικών στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων. Πρόκειται όντως όμως για μέτρο που αφορά και κατευθύνεται στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της αδιαφάνειας; Ας αναλύσουμε λιγάκι αυτό το σκεπτικό.

Αμεσοι και υπαρκτοί κίνδυνοι για τα προσωπικά δεδομένα

Είναι αναμφισβήτητο ότι τα στοιχεία που ζητούνται για ανάρτηση στο διαδίκτυο συνιστούν προσωπικά δεδομένα, και μάλιστα ευαίσθητα, καθώς η προσφορά ενός προσώπου σε ένα κόμμα καταρχάς το συνδέει άμεσα με αυτό, αποτελεί στις περισσότερες περιπτώσεις έκφραση της πολιτικής του τοποθέτησης και εκδήλωση πολιτικής προτίμησης. Ομως, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δεν αποτελεί πάντα ενδεικτικό της πολιτικής στήριξης στις εκλογές κ.λπ., ωστόσο σίγουρα εκφράζει σχέση προσώπου με το κόμμα. Δηλώνει δηλαδή μια πολιτική προτίμηση, η οποία υπάγεται στην κατηγορία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, που προστατεύεται μάλιστα έως τώρα ακόμα και από την αστική νομοθεσία.
Είναι όμως δυνατόν να δούμε αυτές τις επιλογές και ρυθμίσεις αποκομμένες από τα δεδομένα και τις εξελίξεις, και μάλιστα και τις πιο πρόσφατες, στο πεδίο του διαδικτύου;
Τα παραπάνω καθιστούν σαφές ότι η δημοσιοποίηση στο διαδίκτυο των στοιχείων των ενισχυτών των κομμάτων αποτελεί επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Εγείρονται επομένως πολιτικά και νομικά ζητήματα, ακόμα και στο πλαίσιο του αστικού εθνικού και ενωσιακού δικαίου, δεδομένου ότι και η ελευθερία συμμετοχής στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας περιέχεται στο δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, δικαίωμα το οποίο σήμερα κατοχυρώνει ακόμα και το αστικό Σύνταγμα.
Αυτό που το αστικό κράτος προβάλλει υπερασπιζόμενο αυτόν το νόμο και τον οποίο με ζήλο υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, είναι ότι η έκθεση στο διαδίκτυο των προσωπικών στοιχείων των πολιτών, που επιλέγουν να ενισχύσουν οικονομικά ένα πολιτικό κόμμα, θεωρείται αναγκαίο και ασφαλές μέτρο ώστε να εξυπηρετηθεί η αρχή της διαφάνειας των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων. Είναι όμως στην πραγματικότητα αυτό το μέτρο, που περιορίζει το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, αναγκαίο και ασφαλές;
Είναι το λιγότερο γελοίο να προσπαθούν το αστικό κράτος και οι θεσμοί του να μας πείσουν ότι τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών είναι ασφαλή και μπορούν να τα εμπιστευτούν στα χέρια των εταιρειών του διαδικτύου που σήμερα βρίσκονται υπόλογες απέναντι σε μία σειρά εκατομμυρίων χρηστών του παγκόσμιου ιστού, επειδή αυτά τα προσωπικά δεδομένα τα κάναν βορά στα χέρια των συμφερόντων των μονοπωλίων, σε πολιτικά σχέδια και άλλες σκοπιμότητες, διαρρέοντάς τα, ακριβώς τη στιγμή μάλιστα που είχαν εγγυηθεί να τα τηρούν και να τα επεξεργάζονται με ασφάλεια. Αποκαλύφθηκε ότι ακόμα και θεσμικά όργανα, οργανισμοί, κρατικές οντότητες είναι αδύνατο να ελέγξουν τα παραπάνω φαινόμενα (Cambridge Analytica, Facebook). Συνεπώς, οι κίνδυνοι για τα προσωπικά δεδομένα των ενισχυτών των κομμάτων είναι υπαρκτοί και άμεσοι, αποδεδειγμένοι από τις ίδιες τις εξελίξεις, που έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία και στη χώρα μας. Καμία προστασία των προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να διασφαλιστεί σήμερα στο διαδίκτυο. Ο σκοπός που παλεύουν να εξυπηρετήσουν βρίσκεται αλλού.

Να μην περάσει η τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος

Η στόχευση αυτής της διάταξης είναι ξεκάθαρη. Το αστικό σύστημα, στο βαθμό που σαπίζει και μετράει αντίστροφα, αντιδραστικοποιεί όλο και περισσότερο το κράτος του, τους θεσμούς και τους νόμους του. Είναι δηλαδή αντιδραστικό να καταγράφει και να δημοσιεύει τα προσωπικά στοιχεία κάθε απλού, λαϊκού ανθρώπου που επιλέγει να ενισχύσει ένα πολιτικό κόμμα.
Δείχνει και τη θέληση του αστικού συστήματος να πάρει τα μέτρα του απέναντι στον εχθρό του, την εργατική τάξη και το κόμμα της.
Εμείς, απέναντι στην προπαγάνδα σχετικά με το ότι σκοπός της δημοσιοποίησης όλων αυτών των στοιχείων είναι η καταπολέμηση της ανωνυμίας των πηγών χρηματοδότησης και των άγνωστων συναλλαγών και ότι εξυπηρετούν τη διαφάνεια με την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην ενημέρωση για τα δημόσια δρώμενα, απαντάμε ότι το ΚΚΕ δεν έχει να κρύψει τίποτα. Ολα τα οικονομικά στοιχεία του Κόμματος που προβλέπονται και στο νόμο ελέγχονται από τους ορκωτούς λογιστές – ελεγκτές. Ολες οι χρηματοδοτήσεις γίνονται με το νόμιμο τρόπο, και εκεί που προβλέπεται (άνω των 5.000 ευρώ) γίνονται με τραπεζική ονομαστική κατάθεση και ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές. Οι βουλευτές του στο εθνικό και ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσφέρουν την αποζημίωσή τους στο Κόμμα και προσκομίζουν τα στοιχεία αυτά στις αρμόδιες αρχές αλλά και δημόσια. Επιπλέον, όσοι ενισχυτές του το επιθυμούν οι ίδιοι να δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία τους, το κάνουν, για παράδειγμα μέσω του «Ριζοσπάστη» και κατά συνέπεια και αυτό είναι σε γνώση της αρμόδιας Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής.
Κατά συνέπεια, τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία όντως εξυπηρετούν τη διαφάνεια και προβλέπονται στον εν λόγω νόμο είναι γνωστοποιημένα σε μια σειρά από αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες. Το Κόμμα μας ελέγχεται σε τακτική βάση από ορκωτούς λογιστές, δημοσιεύει ισολογισμούς. Ολα αυτά επαρκούν και επομένως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δίνονται για ανάρτηση προσωπικά δεδομένα ανθρώπων που ενισχύουν οικονομικά τα κόμματα.
Δεν αμφισβητούμε ότι το επόμενο διάστημα θα ενταθούν οι εντεταλμένες φωνές που θα βάζουν στο στόχαστρο το Κόμμα για να το εμφανίσουν ως κόμμα των μεγάλων συμφερόντων και του διεφθαρμένου καπιταλιστικού συστήματος. Εξάλλου, η προσπάθεια παρεμπόδισης της πρωτοπόρας δράσης του ΚΚΕ μέσα στο λαό, με την τρομοκρατία, τον αντικομμουνισμό, τη συκοφαντία, δεν αποτελεί νέα προσπάθεια. Στις δύσκολες και ιδιαίτερες συνθήκες για το λαϊκό κίνημα, ο αντίπαλος πάντα επιδιώκει να σπιλώσει το ΚΚΕ, να εμποδίσει την ενίσχυσή του από το λαϊκό κόσμο, να πλήξει το ηθικό του κύρος στην εργατική τάξη. Δεν ήταν και λίγες οι φορές στην ιστορία του λαϊκού κινήματος που απλοί άνθρωποι καταδικάστηκαν από στρατοδικεία, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν για το γεγονός και μόνο ότι ενίσχυσαν οικονομικά το ΚΚΕ. Ετσι και σήμερα το αστικό σύστημα επιδιώκει να γεννήσει καχυποψία στο λαϊκό κόσμο που θέλει να ενισχύσει οικονομικά το ΚΚΕ, να τον τρομοκρατήσει, να αποκόψει το Κόμμα από τον αιμοδότη του, να το βάλει στο χέρι.
Το Κόμμα μας βέβαια διαχρονικά άντεξε στην πίεση του αντιπάλου και χιλιάδες λαού συνέχισαν και συνεχίζουν να το ενισχύουν και σήμερα, γιατί έχει ακατάλυτους δεσμούς με την εργατική τάξη, σφυρηλατημένους με το αίμα της στους αγώνες για τα δικαιώματά της, για την απαλλαγή από μια κοινωνία εκμετάλλευσης. Το ΚΚΕ σε όλη την 100χρονη πορεία του δεν αποκάλυψε στον αντίπαλο τα ονόματα, τα στοιχεία των ανθρώπων που από το υστέρημά τους το ενίσχυαν οικονομικά, των αγωνιστών που συσπειρώνονται στις γραμμές του και δεν πρόκειται να το κάνει ούτε σήμερα, όποιες επιπτώσεις κι αν γεννήσει η στάση αυτή. Εχει εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και στους δεσμούς που έχει μαζί της, άλλωστε αυτή είναι ο ενισχυτής και ο υποστηρικτής του.
Αν και αποτελεί αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθούμε ειδικά σε επόμενο άρθρο, δεν μπορούμε στο σημείο αυτό να μη συνδέσουμε την παραβίαση στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και με μία άλλη πλευρά του νόμου αυτού. Το γεγονός ότι για να ενισχύσει ένας απλός άνθρωπος ένα κόμμα με κουπόνι ενίσχυσης, έστω και του ενός ευρώ, απαιτείται να αναγράφονται στο κουπόνι, και κατά συνέπεια να δημοσιοποιούνται τα προσωπικά του στοιχεία, το όνομα και το επώνυμό του, το ΑΦΜ του, ο αριθμός του δελτίου ταυτότητάς του.
Ως Κόμμα ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε ενάντια στον αντιδραστικό νόμο για τα οικονομικά των κομμάτων και στη συγκεκριμένη διάταξη και ζητούμε να καταργηθεί. Σε αυτό πρέπει να εναντιωθούν όλα τα κόμματα. Η ανάρτηση των ονομάτων στο διαδίκτυο καταστρατηγεί ακόμα και τους νόμους του ίδιου του αστικού κράτους και του ενωσιακού δικαίου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Είναι κρίσιμο κάθε προοδευτικός άνθρωπος από λαϊκή οικογένεια, κάθε νέος επιστήμονας, κάθε φορέας που υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες να πάρει θέση ενάντια σε αυτό τον αντιδραστικό νόμο και να μην επιτρέψει τον Μεσαίωνα που προσπαθούν να επιβάλουν. Ο λαός έχει πείρα και έχει δώσει στο πλευρό του Κόμματός του μάχες και αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Η τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος δεν πρέπει να περάσει.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σ
ύμφωνα με καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες, ομάδες εργοδοτών στη Βόρεια Ελλάδα έχουν δημιουργήσει κλειστές ομάδες σε μέσα «κοινωνικής δικτύωσης» στο διαδίκτυο, στις οποίες αναρτούν «μαύρες λίστες» προκειμένου να μην μπορούν να βρίσκουν στο εξής δουλειά πουθενά εργαζόμενοι που έχουν προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας ή στα δικαστήρια διεκδικώντας εργασιακά τους δικαιώματα.


Πρόκειται βέβαια για ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, η απογείωση της οποίας πατάει πάνω στο αντεργατικό πλαίσιο που διευρύνει συνεχώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας το «έργο» των προκατόχων της. Χαρακτηριστική πλευρά μάλιστα, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να εντείνει τους εκβιασμούς, τις απειλές και τις διώξεις σε βάρος των εργαζομένων, είναι το συνεχώς διευρυνόμενο αντεργατικό πλαίσιο, που της επιτρέπει αν θέλει να αλλάζει εργαζόμενους σαν τα πουκάμισα, με τη «δοκιμαστική περίοδο» για τους νεοπροσλαμβανόμενους, που πήγε από τους 2 στους 12 μήνες, με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, με τη δουλειά με ημερομηνία λήξης κ.ο.κ.
***
Κι όμως, τα κυβερνητικά στελέχη επιμένουν να καμώνονται τους… «ανήξερους»! Δεν πάει πολύς καιρός, μέσα Ιούλη ήταν, όταν η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, απαντώντας στις καταγγελίες του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή πως κανένα μέτρο δεν παίρνει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι που προσφεύγουν στην Επιθεώρηση Εργασίας δεν θα καταλήγουν σε «μαύρες λίστες» των εργοδοτών, είχε καταφύγει στην προβοκάτσια, ισχυριζόμενη ότι… το ΚΚΕ «καλεί τους εργαζόμενους να μην κάνουν καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας, λέγοντας ότι όποιος καταγγέλλει στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, την άλλη μέρα δεν βρίσκει δουλειά»!
Σαν άλλη… Μαρία Αντουανέτα, η υπουργός «απορούσε» τάχα για τις καταγγελίες του ΚΚΕ, λες και δεν γνωρίζει την τρομοκρατία που ασκεί η εργοδοσία μέσα στους χώρους δουλειάς, λες και δεν γνωρίζει τις μάχες που δίνουν οι κομμουνιστές και άλλοι πρωτοπόροι εργαζόμενοι απέναντι τόσο στην εργοδοτική ασυδοσία όσο και στην πολιτική της κυβέρνησης που την διευκολύνει, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και με την επιβολή πρόσθετων εμποδίων στην κήρυξη απεργίας ακριβώς εκεί που εντείνονται οι απειλές και οι εκβιασμοί της εργοδοσίας, δηλαδή στο επίπεδο της επιχείρησης.
***
Το ίδιο… «ανήξερος» για την εργοδοτική τρομοκρατία εμφανίστηκε πριν από λίγες μέρες και ο υφυπουργός Εργασίας, Ν. Ηλιόπουλος. Σε συνέντευξή του για την περιβόητη «επέκταση» ορισμένων κλαδικών ΣΣΕ, ισχυρίστηκε ότι πλέον «οποιοσδήποτε που δουλεύει σε κλάδο με εν ισχύ κλαδική σύμβαση και αμείβεται με χειρότερους όρους, έχει αυτομάτως το δικαίωμα να απευθυνθεί στην Επιθεώρηση Εργασίας» και τότε «με έναν έλεγχο, η Επιθεώρηση Εργασίας θα επιβάλει τη νομιμότητα, ώστε να πληρώνεται με τον νόμιμο μισθό».
Η «επέκταση» για την οποία μιλά η κυβέρνηση, όμως, ακόμα και σε αυτούς τους λίγους κλάδους στους οποίους υπάρχει κλαδική σύμβαση και «επεκτείνεται», στην πραγματικότητα αφήνει εκτός το πολύ μεγάλο και συνεχώς διευρυνόμενο τμήμα εργαζομένων που δουλεύουν σε καθεστώς «ευελιξίας», αφήνει δηλαδή εκτός ακριβώς εκείνους τους εργαζόμενους που είναι ακόμα πιο «ξεκρέμαστοι» απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία.
Πολύ περισσότερο, δεν μας λένε τα κυβερνητικά στελέχη που εμφανίζονται «ανήξερα» για τις «μαύρες λίστες», τι μέτρα παίρνει η κυβέρνησή τους για τον έλεγχο της εφαρμογής των ΣΣΕ χωρίς να χρειάζεται η καταγγελία εργαζόμενου; Γιατί για παράδειγμα δεν μπορεί να υπάρχει ηλεκτρονικός έλεγχος των αναλυτικών δηλώσεων των εργοδοτών και να φαίνεται αυτόματα ποιος εργαζόμενος πληρώνεται με λιγότερα από τη σύμβαση του κλάδου του; Τις δυνατότητες αυτές ξέρουν να τις χρησιμοποιούν μόνο για τις χιλιάδες κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών λαϊκών νοικοκυριών, ακόμα και για οφειλές λίγων ευρώ; Είναι κι αυτή μια πλευρά της υποκρισίας και της ταξικής στράτευσης της κυβέρνησης για τα συμφέροντα του κεφαλαίου…
Και απάντηση τόσο στην υποκρισία αυτή όσο και στην εργοδοτική τρομοκρατία και την πολιτική που την στηρίζει μπορεί να δώσει μόνο η πάλη των εργαζομένων! Η άνοδος της οργάνωσής τους, η ενίσχυση της ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, η αλλαγή συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα, η συντονισμένη πάλη ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και τις δυνάμεις που υπηρετούν τα συμφέροντά του.

Πηγή: Γ.Τ. πρωθυπουργού/Andrea Bonetti
Τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που δημιουργούνται στην Ελλάδα για τους επιχειρηματικούς ομίλους των ΗΠΑ ανέλυσε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε στη Θεσσαλονίκη με εκπροσώπους αμερικανικών επιχειρήσεων, επικαλούμενος τόσο την «έξοδο από το πρόγραμμα» όσο και το γενικότερο ρόλο που μπορεί να παίξει η χώρα για τη στήριξη των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων.
Στη συνάντηση συμμετείχε και ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ, Γουίλμπορ Ροςο οποίος νωρίτερα συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα. Αν και γενικόλογη, η επίσημη κυβερνητική ανακοίνωση για το περιεχόμενο της συνάντησής τους, είναι ενδεικτική για τον επικίνδυνο χαρακτήρα που έχει η ελληνοαμερικανική «ατζέντα», καθώς οι «επενδύσεις» πάνε χέρι-χέρι με τη στρατιωτική συνεργασία και την ενίσχυση των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων.
Σύμφωνα με το Μαξίμου, «η συνάντηση επικεντρώθηκε στις εξαιρετικά σημαντικές προοπτικές των διμερών οικονομικών σχέσεων που διανοίγονται με την έξοδο της Ελλάδας από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και σηματοδοτούνται με τη δυναμική συμμετοχή των ΗΠΑ στη ΔΕΘ ως τιμώμενη χώρα. Επιπλέον, τονίστηκε ο αναβαθμισμένος ρόλος της Ελλάδας ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας, αλλά και ως εμπορικός, διαμετακομιστικός και ενεργειακός κόμβος στην ευρύτερη περιοχή».
Πιο συγκεκριμένα, «συζητήθηκαν οι πολύ σημαντικές προοπτικές επενδύσεων στους τομείς του τουρισμού - real estate, υποδομών και Ενέργειας [Νεώριο, FSRU Αλεξανδρούπολης (σ.σ. πλωτός σταθμός LNG), Ελληνικό και λιμάνια]», τονίστηκαν δε «οι προοπτικές που ανοίγονται στους παραπάνω τομείς, καθώς η Ελλάδα αναβαθμίζειτο ρόλο της στα Βαλκάνια με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη».
Στη συνάντηση ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ «συζήτησαν εκτενώς τις εξελίξεις σε σχέση με την κυπριακή ΑΟΖ και τον ενεργειακό χάρτη στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο».
Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε το ζήτημα των επιπτώσεων που έχουν σε ελληνικές εταιρείες οι αμερικανικοί δασμοί στις εξαγωγές χάλυβα και αλουμινίου.

Σχεδιασμοί που στάζουν αίμα

Πηγή: Eurokinissi/Motionteam
Ο υφυπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Μαρκ Μενέζες, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, δεν «μάσησε» τα λόγια του, συστήνοντας στα κράτη της ΕΕ, αλλά και στην Τουρκία την «ενεργειακή απεξάρτηση» από τη Ρωσία. «Αν επιθυμείτε να πετύχετε ενεργειακή ασφάλεια για τις χώρες σας, κάνετε τα πάντα στο πλαίσιο των δυνάμεών σας για να αγκαλιάσετε την ενεργειακή διαφοροποίηση», ανέφερε, μιλώντας στο συνέδριο «Southeast Europe Energy Forum» που διοργάνωσε το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, στο πλαίσιο της ΔΕΘ.
Ο υφυπουργός των ΗΠΑ εξέφρασε την αντίθεση των ΗΠΑ σε αγωγούς όπως ο «North Stream II» και ο «Turkish Stream» που «θα ενισχύσουν τον σχεδόν μονοπωλιακό ρόλο της Ρωσίας» στην περιοχή. «Αναμφισβήτητα η διοίκηση Τραμπ, καθώς και ο υπουργός Ενέργειας και το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας υποστηρίζουν πιο εύρωστους δεσμούς ενεργειακούς, οικονομικούς και δεσμούς ασφάλειας με την Ελλάδα, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και όλη την Ευρώπη», ανέφερε, δείχνοντας την προτίμηση των ΗΠΑ στους ενεργειακούς αγωγούς που λειτουργούν ανταγωνιστικά προς τη Ρωσία και στηρίζουν τα αμερικανικά συμφέροντα, όπως το σχέδιο του πλωτού σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη, ο Ελληνοβουλγαρικός Αγωγός IGB, ο ΤΑΡ κλπ.
Εκτός από το ζήτημα της «ενεργειακής ασφάλειας», ο Μαρκ Μενέζες εξέφρασε την ετοιμότητα των ΗΠΑ να λειτουργήσουν ως «ενεργειακός προμηθευτής», εκτιμώντας ότι σε λίγο οι ΗΠΑ θα ξεπεράσουν τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία. 
Καθόλου τυχαία, μετά από αυτή την αμερικανική προτροπή, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, που μίλησε στο ίδιο συνέδριο, ενημέρωσε το ακροατήριό του για τη «σημαντική πρόοδο» που σημειώνουν τα ενεργειακά έργα στα οποία συμμετέχει η Ελλάδα και αφορούν την προώθηση «διαφοροποιημένων πηγών» προμήθειας φυσικού αερίου και «εναλλακτικών οδών διέλευσης» με στρατηγικό, διεθνές ενδιαφέρον . Συγκεκριμένα, ανέφερε:
- Την κατασκευή του Διαδριατικού Αγωγού (TAP) που έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Οι σωλήνες για την κατασκευή του έχουν πλέον συγκολληθεί στο 90% της διαδρομής και η ολοκλήρωση του έργου θα είναι εντός χρονοδιαγράμματος, προκειμένου να τροφοδοτεί την ευρωπαϊκή αγορά με αζέρικο αέριο.
- Το Διασυνδετήριο Αγωγού Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB) που θα διοχετεύσει το φυσικό αέριο από το TAP στο δίκτυο της Βουλγαρίας και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό έργο για την επέκταση στα Βαλκάνια. Έχει ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός του έργου και σύντομα ξεκινά η κατασκευή.
- Την κατασκευή γραμμής διασύνδεσης φυσικού αερίου Βουλγαρίας - Σερβίας, που θα ενισχύσει τη διασύνδεση Ελλάδας - Βουλγαρίας και θα συμβάλει σημαντικά στην υλοποίηση του συστήματος «Κάθετου Διαδρόμου».
- Την κατασκευή ενός νέου αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τη Θεσσαλονίκη με τα Σκόπια και θα ενισχύσει τον ενεργειακό εφοδιασμό του γειτονικού κράτους και της ευρύτερης περιοχής.
- Τον αγωγό «EastMed», όπου έχουν προχωρήσει οι επαφές με τους συναρμόδιους υπουργούς σε Κύπρο και Ισραήλ για την προώθηση του έργου. Υπάρχει συνάντηση σε τεχνικό επίπεδο στο Ισραήλ μέσα στο Σεπτέμβρη για να ολοκληρωθεί το κείμενο της διακυβερνητικής συμφωνίας, η οποία πρόκειται να υπογραφεί μέχρι το τέλος του έτους.
Σύμφωνα με την ενημέρωση του υπουργείου, ο Γ. Σταθάκης τόνισε επίσης πως είναι κρίσιμη η δημιουργία πολλαπλών εισόδων για την περαιτέρω επέκταση της βαλκανικής αγοράς, καθώς αναπτύσσεται η αγορά του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), αναδεικνύοντας τη χώρα σε σημαντική ενεργειακή πύλη. Είναι γνωστό πως για το έργο της κατασκευής του πλωτού τερματικού σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη, γνωστού ως FSRU, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από αμερικανικές εταιρείες εξαγωγής σχιστολιθικού αερίου. Προφανώς όχι τυχαία, δίπλα στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σχεδιάζεται η κατασκευή αμερικανικής στρατιωτικής βάσης.

To Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την εξής ανακοίνωση για την εργοδοτική και κρατική βία σε βάρος των απεργών της «Cosco»:
«Μετά την αποτυχία της εργοδοσίας να κάμψει τον αγώνα των εργαζομένων στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων, με απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις, επιστρατεύθηκαν σήμερα τα φασιστοειδή, με την ανοχή των δυνάμεων καταστολής, καθώς και ο ΣΕΒ που έσπευσε να αμφισβητήσει ακόμη και το δικαίωμα στις κινητοποιήσεις του σωματείου, καλώντας το κράτος να παρέμβει και τους εργαζόμενους να πουν κι "ευχαριστώ" για τις απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς.
Είναι προφανές ότι έχει κινητοποιηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός του κράτους και της μεγαλοεργοδοσίας, προκειμένου να μπει στο στόχαστρο το δικαίωμα στην απεργία, αξιοποιώντας το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις, σημερινή και προηγούμενες.
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει. Οι εργαζόμενοι θα οργανώσουν πιο αποφασιστικά τον αγώνα και την αλληλεγγύη τους σε κάθε χώρο δουλειάς και με τη μαζική τους συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, για αυξήσεις στους μισθούς και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς, ενάντια στην εργοδοτική και κρατική βία, καθώς και στα ψέματα της κυβέρνησης, που από τη μία μεριά κοροϊδεύει ότι δήθεν προστατεύει τους εργαζόμενους και από την άλλη τσακίζει τα δικαιώματά τους».

Το πρώτο ζήτημα είναι να συμφωνήσουμε στην ονομασία, που δεν είναι τυπική λεπτομέρεια, αλλά θέμα ουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η Δεξιά κάνει λόγο για “συμμοριτοπόλεμο” (ενίοτε και ανορθόγραφα), κρίνοντας εξ ιδίων και απ’ τις δικές της παρακρατικές συμμορίες τα αλλότρια, γιατί αναγνωρίζει εμμέσως το κύρος που έχει ο αντάρτης, ακόμα και ως γενική έννοια, προσπαθώντας να αφαιρέσει κάθε πολιτικό περιεχόμενο από τον αγώνα του ΔΣΕ.
Για εμάς είναι το δεύτερο αντάρτικο, ως φυσική συνέχεια του πρώτου που έμεινε αδικαίωτο απ’ τα δικά του λάθη, γιατί διακόπηκε την πιο κρίσιμη στιγμή, παραδίδοντας την εξουσία κι αργότερα τα όπλα. Ο εμφύλιος πόλεμος είναι η κορύφωση της ταξικής πάλης για ένα επαναστατικό κόμμα που δρα στη χώρα του, απ’ την άλλη όμως είναι μάλλον παραπλανητικός για τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων που καθόρισε το αποτέλεσμα, ιδίως σε κάποια επεισόδια του πολέμου, όπως τα Δεκεμβριανά, όπου η ουσιαστική μάχη διεξαγόταν εναντίον των Βρετανών κατά κύριο λόγο.
Με αυτά τα δεδομένα, ο όρος “εμφύλιος” φαίνεται να επικρατεί στην ιστοριογραφία και τον επίσημο λόγο κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης και φαίνεται να είναι απόρροια συμβιβασμού, που συνοδεύεται από την πολιτική της λήθης, της εθνικής συμφιλίωσης που περνάει μέσα από την αμνηστία και την αμνησία -το ακριβώς αντίθετο δηλαδή της ιστορικής μνήμης- και βασικά μέσα απ’ τη σοσιαλδημοκρατία που εκφράζει τα παραπάνω στις διάφορες εκδοχές της. Αυτής ακριβώς της πολιτικής δύναμης που δεν μπορούσε να σταθεί και ευδοκιμήσει νωρίτερα στην Ελλάδα και ιδίως στις συνθήκες μιας εμφύλια πολεμική σύγκρουσης. Η σοσιαλδημοκρατία έρχεται πάντα για να συμφιλιώσει ή να κατευνάσει τις ταξικές αντιθέσεις και όχι για να τις κορυφώσει, είναι βαλβίδα ασφαλείας και όχι κάποια απειλή για το σύστημα.
Ο εμφύλιος λοιπόν νοείται ως κάτι οδυνηρό, ως ένα ατύχημα, ως κάτι που να φροντίσουμε όλοι για να μην επαναληφθεί ποτέ πια, για να μην κινδυνέψει ξανά η άρχουσα τάξη. Δεν είναι μια κορύφωση της ταξικής πάλης -με όλες τις αντιφάσεις που οδήγησαν στην ήττα της- αλλά μια μπανανόφλουδα που έπρεπε να αποφύγουμε και τελικά δυστυχώς την πατήσαμε, χάνοντας την ευκαιρία για μια ομαλή πολιτική εξέλιξη, όπως στη Γαλλία και την Ιταλία. Δεν είναι οδυνηρό βίωμα μόνο λόγω της ήττας, των συνεπειών της, των αμείλικτων διώξεων, του ταξικού μίσους που εκδήλωσαν οι νικητές ενάντια στο ηττημένο λαϊκό κίνημα, αλλά και ως επιλογή αυτή καθαυτή, γιατί “Έλληνες ντουφεκούσαν Έλληνες…”, ενώ “οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν κάνει ήδη τη μοιρασιά, χωρίς εμάς”.
Το γενικό συμπέρασμα είναι πως ο πόλεμος είναι αφ’ εαυτού κακός, έτσι γενικά κι αόριστα, συνεπώς έπρεπε να αποφευχθεί, υπονοώντας βασικά όμως πως το χειρότερο είναι ο ταξικός πόλεμος που οξύνεται και η ένταση που δημιουργεί -η οποία επίσης πρέπει να αποφευχθεί, πάση θυσία, για να λύσουμε “δημοκρατικά” τις διαφορές μας.
Κι όμως, ο εμφύλιος ήταν η κορυφαία πράξη της ταξικής πάλης στη χώρα μας, η στιγμή που ο εργαζόμενος λαός και η οργανωμένη πρωτοπορία του, τα πιο συνειδητά τμήματά του, διεκδίκησαν ένοπλα να επιβάλουν το δίκιο τους, δηλ την εξουσία τους. Αν η σημερινή ποικιλώνυμη “Αριστερά” -ακόμα και οι δυνάμεις που θρηνούσαν αργότερα για τον “εμφύλιο σπαραγμό”, κρατώντας τον πολιτικό αυτοπροσδιορισμό τους και το όνομα χωρίς τη χάρη- έχουν κάποιου είδους ηθικό πλεονέκτημα, το αντλούν ακριβώς από αυτόν τον μέχρις εσχάτων αγώνα κι όσα ακολούθησαν, και όχι παρά κι ενάντια σε αυτήν την τρίχρονη εποποιία. Αυτό είναι το ιστορικό φορτίο από το οποίο αντλούμε ακόμα και σήμερα δύναμη κι έμπνευση, και το οποίο έλειψε δυστυχώς από άλλες δυτικές χώρες και τα κάποτε πανίσχυρα ΚΚ τους, που αλώθηκαν από το κύμα της αντεπανάστασης. Στην Ελλάδα οι αγώνες ήταν βαμμένοι με αίμα και μνήμες που δεν μπόρεσαν να σβήσουν οι “άνεμοι της αλλαγής”.
Αν το ΚΚΕ έκανε κάποιο λάθος σε αυτόν τον αγώνα, είναι πως δεν τον άρχισε νωρίτερα, πως δεν τον ξεκίνησε αποφασιστικά εξ αρχής, αλλά τον έβλεπε είτε ως συμπληρωματικό μέσο στη νόμιμη πολιτική του δράση, είτε ως μοχλό για να πετύχει αρχικά κάποιον έντιμο συμβιβασμό που θα ισορροπούσε τα πράγματα σε κάποια κατάσταση που θα αντιστοιχούσε σε έναν προηγούμενο συσχετισμό δύναμης. Μπορεί να έκανε μια σειρά λάθη -αν κάποιος θέλει να ασκήσει το αγαπημένο “άθλημα” της λαθολογίας- όπως κάνει όποιος αγωνίζεται. Βασικά όμως απέφυγε το μοιραίο λάθος να μην πάρει τα όπλα, να σκύψει το κεφάλι και να υποταχθεί χωρίς να αντιδράσει. Και αυτή είναι η πιο σημαντική παρακαταθήκη για το κίνημα, κι αυτό που θέλουν να ξορκίσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπηρετούν το δρόμο της υποταγής, γιατί “δεν υπάρχει εναλλακτική”.
Τιμή και δόξα στο ΔΣΕ, την τρίχρονη εποποιία του και τα διδάγματα του αγώνα του που λάμπουν στο χρόνο και φωτίζουν το δρόμο για την έφοδο στον ουρανό.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget