09/17/17
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Δώδεκα πίθηκοι έπαθαν ομαδικά καρδιακή προσβολή κι έμειναν στον τόπο! Στην Ινδία. Επειδή δεν το χωράει ο νους του πιθηκάνθρωπου έγινε έρευνα. Το κράτος είπε ότι δε βρήκε ούτε αρρώστια, ούτε δηλητήριο. Εδωσε ως εξήγηση την... πιθανότητα τα πιθήκια να είδαν μια τίγρη, κοψοχολιάστηκαν και πήγαν στον πλανήτη της άλλης τους ζωής.
Στην Ελλάδα του 2017 δυόμισι χιλιάδες τόνοι μαζούτ πισσάρησαν μες στο μικρό καλοκαιράκι του φετινού Σεπτέμβρη χιλιόμετρα παραλίας στη Σαλαμίνα, την Πειραϊκή, το Φλοίσβο, τη Γλυφάδα. Ηδη ο μαύρος θάνατος, αυτή η πανούκλα της θηριώδους πετρελαϊκής ρύπανσης των θαλασσών, πλέει στο πέλαγο και σκοτώνει κάθε μορφή ζωής απ' τους σπάρους και τους γύλους έως τα φύκια, τα καβούρια και το πλαγκτόν. Αυτήν την τίγρη δεν τη φοβήθηκαν τα κυβερνητικά λιοντάρια, δεν έπαθαν καρδιακή προσβολή και δεν έμειναν στον τόπο. Ευτυχώς. Οπως λένε και οι ψυχραιμότεροι, οι κηδείες δημοσία δαπάνη του περιβάλλοντος του πεθαμένου ανατίθενται από ζωντανούς πολιτικούς σε ιδιώτες με το αζημίωτο και ασφαλιστικές εταιρείες τρίβουν τα χέρια τους. Ο πλοιοκτήτης του σαπακίου ανήμερα του Σταυρού, προσοχή, της ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού, δηλώνει ότι το βαρύγδουπα βαφτισμένο Αγία Ζώνη κεφάλαιό του δεν ξέρει πώς βυθίστηκε, αλλά ο ίδιος δεν είναι παχύδερμο. Εκτός του ότι καταστράφηκε, πονάει γιατί τα παιδιά του δεν θα μπορούν να κάμουν μπάνιο στη Σαλαμίνα, παρά την προτροπή του κ. Κουρουμπλή.
Η αποκάλυψη του portal του «902» για τις υπουργικές παρατάσεις στο έγκλημα «αγία ζώνη», οι καταγγελίες χρόνια τώρα των ναυτεργατικών σωματείων για την κατάσταση των πλωτών φέρετρων στα οποία βγάζουν μεροκάματα, η διακίνηση και το λαθρεμπόριο καυσίμων σ' ένα απ' τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου όπως ο Πειραιάς, δείχνουν ότι αυτή η Αγρια εφοπλιστική ναυτιλιακή Δύση, όπου συγκεντρώνονται οι χρυσοθήρες κυνηγοί του πλούτου και πουλάνε νταβατζιλίκι τα ναζιστοειδή της περιοχής, εμφανίζει σαν ατύχημα ένα έγκλημα καπιταλιστικής διάρκειας, με δεδομένο το δόλο της ταξικής ανάπτυξης και των θηριωδών κερδών. Αλλωστε, ο πρωθυπουργός, που στη ΔΕΘ τέθηκε αυτοβούλως και προσωπικώς επικεφαλής αυτής της ανάπτυξης, δεν μπορεί να είναι και αυτοβούλως υπεύθυνος για ατυχήματα. Είτε αυτά είναι υπόγεια ρεύματα, είτε μια τίγρης απ' το πουθενά που μπορεί να τρομάξει την αριστερή του καρδιά.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν φωτογραφίες από βάρκες που επιπλέον μαύρες κι άραχλες στο μαζούτ, δίχτυα που 'χουν πάρει τη μορφή καρβουνιασμένης θανατηφόρας δαντέλας. Σ' αυτά τα δίχτυα δε φτάνει ούτε η μπόχα, ούτε το δάκρυ της χαμένης επιβίωσης... Η οδύνη κι η αγανάκτηση κι η οργή κι ο τρόμος περίκλειστα στη χολιγουντιανή ειρωνική προσομοίωση του παραλιακού μετώπου της Αττικής με... Ριβιέρα, σε συνδυασμό με τον κυβερνητικό κυνισμό ώστε ν' αποφευχθεί η τυχόν μοιραία μικροπολιτική ζημιά, δίνουν το μέτρο της καπιταλιστικής κατεύθυνσης της ανάπτυξης: τα πιθήκια, εν προκειμένω ανθρώπους, ψάρια, ζώα, πτηνά τα περνάς από νεκροψία. Οι τίγρεις να 'ναι καλά κι ας μην την έχει δει κανείς...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Κορυφώνονται μέρα με τη μέρα οι διεργασίες για την ανασύνθεση της λεγόμενης «κεντροαριστεράς». Οδεύοντας για τις εκλογές για την ηγεσία του νέου φορέα, έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο των υποψηφίων ενώ οι δηλώσεις των «μνηστήρων» επιβεβαιώνουν ουσιαστικά ότι κοινός στόχος τους είναι, με τη σύσταση του νέου σχήματος, να διαμορφωθεί ένας «εναλλακτικός» φορέας αστικής διαχείρισης που θα βάζει πλάτη στην ταχύτερη προώθηση καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Βεβαίως, αυτό δεν είναι μέλημα μόνο των υποψηφίων αλλά συνολικά του αστικού πολιτικού κόσμου, των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου αφού συνολικότερα οι διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού γίνονται στο πλαίσιο των αναγκών που διαμορφώνει η «επόμενη μέρα» της ανάκαμψης του κεφαλαίου, για απρόσκοπτη κυβερνητική εναλλαγή, που θα διασφαλίζει τη συνέχεια και κλιμάκωση του αντιλαϊκού έργου και, από την άλλη, θα ανανεώνει την ικανότητα του συστήματος να χειραγωγεί τα λαϊκά στρώματα.
Είναι γεγονός ότι οι υποψήφιοι για την ηγεσία του «νέου» φορέα δεν φείδονται διαβεβαιώσεων προς το μεγάλο κεφάλαιο ότι θα υπηρετήσουν τους στόχους ανάταξης της καπιταλιστικής οικονομίας και διεύρυνσης των δυνατοτήτων για ανάκαμψη των κερδών του και της ανταγωνιστικότητας. Και από αυτήν την άποψη έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε συνοπτικά ορισμένες αντιδράσεις.
Η υποψήφια για την ηγεσία του «νέου» φορέα, Φώφη Γεννηματά, μιλώντας πρόσφατα στη ΔΕΘ, παρουσίασε τις προτάσεις της για τη διασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, εμφανίζοντάς τες ως «προτάσεις "επιτάχυνσης" της ανάπτυξης»: «Σε κάθε Περιφέρεια της χώρας δημιουργούμε ένα μεγάλο αναπτυξιακό project - ατμομηχανή, που υλοποιείται με διαδικασίες fast track, παρακάμπτοντας όλη τη γραφειοκρατία, όπως έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Στην πραγματικότητα, αυτό, με το οποίο βέβαια δεν διαφωνούν οι άλλοι υποψήφιοι, είναι και το στίγμα που θέλουν να δώσουν στους εκπροσώπους μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για το ρόλο που θα παίξουν. Και από αυτήν τη σκοπιά, της επιτάχυνσης των διευκολύνσεων για επενδύσεις, οι υποψήφιοι για την ηγεσία του «νέου» φορέα ασκούν κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Διότι στρατηγικά συμπλέουν απόλυτα...
Διαβεβαιώσεις εκεί που ...πρέπει
Εξειδικεύοντας η Φ. Γεννηματά τις προτάσεις για νέα προνόμια - «κίνητρα για τις επιχειρήσεις», είπε πως «δεσμευόμαστε για ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, με πολυετή ορίζοντα». «Δημιουργούμε πρόσθετα κίνητρα μειώνοντας τους έμμεσους (και ειδικούς) φόρους στην παραγωγή, στο προηγούμενο ύψος». «Μειώνουμε στοχευμένα το χρόνο απόσβεσης σε επενδύσεις με υψηλή προστιθέμενη αξία (π.χ. στη βιομηχανία ή στη νέα τεχνολογία)». Εταξε δε με τη σειρά της φτηνό εργατικό δυναμικό με «επιδότηση της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα». Συγκεκριμένα, σημείωσε πως «η μισθολογική δαπάνη για κάθε επιπλέον θέση εργασίας στις επιχειρήσεις, υπολογίζεται ως "έξοδο" - που εκπίπτει της φορολογίας με συντελεστή αυξημένο κατά 30%».
Από κοντά και ο Στ. Θεοδωράκης, που επίσης από τη Θεσσαλονίκη, σε συνέντευξή του, στηλίτευσε την κυβέρνηση για τη στάση της απέναντι στους «επενδυτές» με αφορμή την υπόθεση της «Eldorado Gold», σημείωσε ότι «υπάρχουν πολλά παραδείγματα επενδύσεων που μπλοκάρονται από την κυβέρνηση», ότι «η προσέγγιση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο θέμα των επενδύσεων παραπέμπει σε τριτοκοσμική χώρα» και ότι «δεν υπάρχουν ανοιχτές πόρτες για τους επενδυτές. Υπάρχει μια φοβία και αυτό σίγουρα γονατίζει την ελληνική οικονομία». Εξάλλου, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο πλαίσιο της ΔΕΘ, είπε μεταξύ άλλων ότι «αυτό που μας απασχολεί είναι να συζητήσουμε με τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις για τις λύσεις που έχει ανάγκη ο τόπος». Ερωτώμενος για τα δύο ζητήματα στα οποία θα προχωρούσε αμέσως σε «τολμηρές λύσεις», απάντησε ότι το ένα είναι το θέμα των «επενδύσεων» και το δεύτερο το ζήτημα των «κομματικών παρατάξεων» στα πανεπιστήμια: «Θα τελείωνα με κάθε κόστος με τη γραφειοκρατία, θα συγκρουόμουν μαζί της και θα υλοποιούσα τις μεγάλες επενδύσεις που έχει ψηφίσει η Βουλή», δεσμεύτηκε.
Μάλιστα, ο Γ. Μανιάτης, άλλος ένας από τους υποψηφίους, κατέθεσε και Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή, προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό, καταλογίζοντάς του «προσωπική ευθύνη» για «το κλείσιμο των Μεταλλείων Χαλκιδικής» και καλώντας τον να παρέμβει άμεσα, να έρθει σε απευθείας επαφή με τους επενδυτές, «ώστε να μην καταστραφεί η μεγαλύτερη επένδυση της χώρας», ενώ σε δηλώσεις του υπενθύμιζε ότι επί υπουργίας του αδειοδότησε 105 «επενδύσεις».
Διαφορετικές ...οπτικές
Μπορεί το «στρατηγικό» ζητούμενο όλων των υποψηφίων να είναι το ίδιο, ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί διαφορετικές οπτικές που υπάρχουν, όπως, για παράδειγμα, το με ποιον πρέπει να υπάρξουν κυβερνητικές συνεργασίες. Γιατί μπορεί να συμφωνούν στο ότι πολιτικά πρέπει να βρεθεί ένα «σχήμα» για να στηρίξει την αστική εναλλαγή στη διακυβέρνηση με γνώμονα τις ανάγκες του κεφαλαίου, ωστόσο ο τρόπος, οι συμμαχίες, οι επιδιώξεις τμημάτων του κεφαλαίου δεν συμπίπτουν απολύτως... Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό ότι με τοποθετήσεις τους οι Φ. Γεννηματά και Γ. Ραγκούσης έχουν βάλει στόχο ο φορέας που θέλουν να «στήσουν» να διεκδικήσει τη δεύτερη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως λένε, προεξοφλώντας και ραγδαία πτώση των ποσοστών του στις επόμενες εκλογές.
Μέχρι στιγμής «ανοιχτά» δεν έχουν ακουστεί δημόσια συγκεκριμένες τοποθετήσεις για το εάν υπάρχει κάποια προτίμηση για συμμετοχή σε μια κυβέρνηση με ΝΔ ή με ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και αποκλείουν τίποτε όταν καταμετρηθούν τα «κουκιά» μετά τις εθνικές κάλπες. Η Φ. Γεννηματά έχει προτείνει επανειλημμένα, δημόσια, μια κυβέρνηση όπου θα συμμετέχουν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ (αν είναι αυτός το δεύτερο κόμμα), όπως και ο φορέας της, για ταχύτερη προώθηση καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, πάνω στο «Σχέδιο Ελλάδα» που επεξεργάζονται στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Ο Στ. Θεοδωράκης θέτει ξεκάθαρα το θέμα ότι ο «νέος» φορέας δεν πρέπει να είναι της «κεντροαριστεράς», αλλά του «μεταρρυθμιστικού και προοδευτικού Κέντρου», δείχνοντας έναν προσανατολισμό. Σημειωτέον δε ότι ο όρος είχε πρωτοχρησιμοποιηθεί από τον Ευ. Βενιζέλο, τα επόμενα βήματα του οποίου πολλοί αναμένουν με ενδιαφέρον... Αυτή η στάση υιοθετείται και στην «Ωρα Αποφάσεων» των Αν. Διαμαντοπούλου και Γ. Φλωρίδη, που επίσης προς το παρόν απέχουν από τη συγκεκριμένη διαδικασία, όχι όμως και από τις παρασκηνιακές ζυμώσεις.
Υπενθυμίζεται ότι, μέσα σε όλα αυτά, δίνουν και παίρνουν οι ερμηνείες του άρθρου με το οποίο ο Κ. Λαλιώτης προ ημερών υπερασπίστηκε την πολιτική κληρονομιά του Ανδ. Παπανδρέου. Το συμπέρασμα που διατυπώνεται, είναι ότι έτσι επιχείρησε να διαμηνύσει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥ την εναντίωσή του σε επιλογές σύμπλευσης με τη ΝΔ, δείχνοντας στην κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχει τίποτα θετικό για το λαό
Ενας εκ των διεκδικητών της ηγεσίας του νέου φορέα, ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος, μιλώντας πριν από μερικές μέρες στο ΣΚΑΪ και δίνοντας ένα στίγμα των όσων συζητούνται στο εσωτερικό του χώρου τους για τις μετεκλογικές εξελίξεις, είπε: «Αν κάποιοι πιστεύουν πως πρέπει την επόμενη ημέρα της εκλογής ηγεσίας να συνενωθεί η παράταξή μας με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν πρέπει να ψηφίσουν εμένα. Αν όμως πιστεύουν πως πρέπει να συνενωθούμε, να ξανασυναντηθούμε με τους προοδευτικούς πολίτες που εξαπατήθηκαν από τον κ. Τσίπρα και ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ή με αυτούς που δεν ψήφισαν, και έμειναν στο σπίτι τους, τότε τους καλώ να διαμορφώσουμε μαζί τον νέο πολιτικό μας φορέα».
Αλλος υποψήφιος, ο Γ. Καμίνης, σε δηλώσεις του τη βδομάδα που πέρασε, χαρακτήρισε πρώιμο το ερώτημα με ποιον θα συνεργαστεί ο νέος φορέας μετεκλογικά, σημειώνοντας πως μετά την εκλογή θα πρέπει να διαμορφωθεί το πρόγραμμα. Σε ερώτηση δε αν θα πρέπει να απομακρυνθούν «βαρίδια» από το κόμμα είπε: «Δεν αποκλείεται εκ προοιμίου κανείς (...) Ολα αυτά τα λύνει η ζωή...». Ο Νίκος Ανδρουλάκης όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ανάμεσα σε άλλα δήλωσε: «Η δημιουργική προσπάθεια που ξεκινάμε είναι η απαρχή για τη συγκρότηση της παράταξης που φιλοδοξούμε να ηγηθεί στον προοδευτικό κόσμο της χώρας».

Τα σχέδια απόσπασης ενεργού λαϊκής στήριξης στη διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος πρέπει να αποτύχουν. Να αντιμετωπιστούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται ότι το ανακάτεμα της τράπουλας θα φέρει θετικές για το λαό εξελίξεις. Η αστική τάξη διατάσσει και αναδιατάσσει το πολιτικό της προσωπικό αναλόγως των αναγκών και συμφερόντων της, που σε κάθε περίπτωση υπονομεύουν τα λαϊκά συμφέροντα, όπως άλλωστε αποδεικνύει και το πρόσφατο παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός να γυρίσει την πλάτη σε διεργασίες ισχυροποίησης του συστήματος που τον τσακίζει, να μην υπακούσει σε κελεύσματα συναίνεσης που αξιώνουν ουσιαστικά να βάλει πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική, να χαράξει δική του ρότα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

1. Η γενικευμένη ψευδαίσθηση απλώνεται στον κόσμο ως τρόπος ζωής. Ενας μεγάλος αριθμός πολιτών νιώθει πως ματαιοπονεί, αφήνοντας τη ζωή τους στα χέρια της τύχης, σαν να περιμένουν τη λύση εξ ουρανού. Πρόκειται για σπαρακτικό λάθος. Ο εσωτερικός κόσμος της ψευδαίσθησης είναι ανύπαρκτος, και ό,τι φτάνει στη βιτρίνα του καθίσταται γελοίο. Πρόκειται για συσκευασμένο ψέμα, για μια εφεύρεση του συστήματος που ασπάζεται μόνο το κενό.
2. Οργανωμένες μετριότητες, γκουρού της συμφοράς, που τείνουν να γίνουν μόδα, ρασοφόροι οι οποίοι πουλάνε χοντρικά τον Θεό, εκτίθενται στο κοινό τους παρουσιάζοντας το ψέμα με φωνή ευνούχου. Εχθροί του καθαρού λόγου, ελπίζουν πως, καταδικάζοντας τον Καντ μαζί με τον Μαρξ, θα στρέψουν τον κόσμο στην τύχη του, καθώς οι ίδιοι χάνονται μέσα στο στόμα της κυρίαρχης ιδεολογίας - θύματα στο τέλος κι αυτοί. Ετσι είναι, το κεφάλαιο δεν ξεχωρίζει κανέναν.
3. Η Εκκλησία, στα χρυσά της χρόνια, δημιουργούσε ουρές από υποταγμένους, γεμάτους ενοχές για τις αμαρτίες που τυχόν είχαν διαπράξει, κυρίως για τη συμμετοχή τους στη συνωμοσία ενάντια στον Θεό. Με την ισχύ της, ασκούσε ένα είδος τρομοκρατίας στους πολίτες. Δυστυχώς μέσα στις δεκαετίες έχει ταυτιστεί με κάθε συντηρητική κυβέρνηση, καταντώντας εαυτόν δικηγόρο του κεφαλαίου. Στη χούντα συμμάχησε με τους πραξικοπηματίες υιοθετώντας την ίδια αποστροφή για τον κόσμο. Μέρος του συστήματος, προσπάθησε με τον δικό της τρόπο να ναρκώσει κάθε σπόρο δημιουργίας, κάθε σπίθα αντίστασης, αλλά ακόμα δεν τα κατάφερε.
4. Η ελπίδα του συστήματος να οδηγηθούν οι προσπάθειες του κινήματος στο κενό, διαψεύστηκε. Οι καθωσπρέπει πολιτικοί των αστικών κομμάτων συνεχίζουν να υφαίνουν το δίχτυ για κάθε ζωντανό σχηματισμό, όπως το ΠΑΜΕ. Αντικομμουνιστές, φιλοδράματοι, έχουν διαμορφώσει μιαν άτυπη συμμαχία ενάντια στους Κόκκινους, περιμένοντας πότε ο λόγος τους θα λάβει σάρκα και οστά.
5. Γιατί χτυπούν το ΠΑΜΕ; Είναι η μόνη συσπείρωση που λειτουργεί στο τώρα, που δίνει μια ώθηση στα πράγματα, μέσα σε ένα περιβάλλον εγκατάλειψης, λειτουργώντας σαν παράδειγμα κυρίως σε όσους έχουν χάσει την αποφασιστικότητά τους και εξαπατούν με ψευδαισθήσεις τον εαυτό τους. Απευθύνεται σε εκείνους που πιστεύουν πως, απέχοντας από την πολιτική σκηνή, προστατεύουν τον εαυτό τους. Ωστόσο, αυτοί αφήνουν όλα τα δικαιώματά τους στους επιτήδειους, οι οποίοι ξεμπερδεύουν με τους τελευταίους σπασμούς μιας κάποιας άμυνας και απονευρώνουν καθετί που θα μπορούσε κάποτε να περάσει στην επίθεση. Ετσι, όλοι αυτοί οι απέχοντες, απόντες από την πραγματική ζωή, ουσιαστικά στρέφονται εναντίον του εαυτού τους.
6. Το συσκευασμένο ψέμα βρίσκεται έτσι ή αλλιώς εκτεθειμένο. Εκφράζει έναν πολιτισμό που καταρρέει, και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την πτώση του. Οταν η επαναστατική πράξη πάρει την υπόθεση όλων στα χέρια της, θα το πετάξει στη σκοτεινιά.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Προς την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης ενόψει και της 3ης «αξιολόγησης» «έδειξε» και το Γιούρογκρουπ της περασμένης Παρασκευής
Η στρατηγική σύμπλευση στον άξονα των αναδιαρθρώσεων που κρίνονται αναγκαίες για την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και το εύρος των λεγόμενων «δημοσιονομικών κενών», που μεταφράζονται σε νέα μέτρα καρατόμησης των κρατικών κονδυλίων τα οποία αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών, συνθέτουν το πλαίσιο των διεργασιών που ξεκίνησαν και τυπικά την προηγούμενη βδομάδα για το κλείσιμο της 3ης «αξιολόγησης».
Την ίδια ώρα, τα διαχειριστικά ζόρια και οι «αποκλίσεις» που εμφανίζονται στο σκέλος των φορολογικών εσόδων έρχονται να δουλέψουν ως μοχλός για την επιβολή και των επόμενων αντιλαϊκών μέτρων αλλά και να οξύνουν τα αντιλαϊκά ανακλαστικά με την κλιμάκωση των εκβιασμών και των κατασχέσεων σε βάρος λαϊκών νοικοκυριών που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στους δυσβάσταχτους φόρους και τα άλλα χαράτσια, ενώ η «εικόνα» της «επόμενης μέρας» συμπληρώνεται από την επιτάχυνση των πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια.
Δεκάδες νέα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα»
Η ελληνική κυβέρνηση «θα ολοκληρώσει περίπου 95 δράσεις, πολλές από τις οποίες αφορούν την εφαρμογή της νομοθεσίας που εγκρίθηκε νωρίτερα κατά τη διάρκεια του προγράμματος», αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ, που συνεδρίασε προχτές στο Ταλίν της Εσθονίας.
Οπως επισημαίνουν, τα θέματα της 3ης «αξιολόγησης» περιλαμβάνουν τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2018, την «αναθεώρηση των κοινωνικών παροχών» (προνοιακά και άλλα επιδόματα που έχουν απομείνει στις λαϊκές οικογένειες), θέματα δημόσιας διοίκησης, την εφαρμογή της στρατηγικής για τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια», τη μεταρρύθμιση στην αγορά Ενέργειας, τις ιδιωτικοποιήσεις. Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, δήλωσε ότι ο στόχος για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» τοποθετείται πριν από το τέλος του έτους.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, σπεύδει να κλείσει την «αξιολόγηση» «όσο πιο γρήγορα γίνεται», καθώς, όπως επισημαίνουν στελέχη της, δεν υπάρχει «σημαντικό εύρος προβλημάτων» είτε σε «πολιτικό» είτε σε «τεχνικό» επίπεδο.
Ανεβάζουν τον αντιλαϊκό πήχη με συμπληρωματικά μέτρα από το 2018
Την ίδια ώρα, υψηλόβαθμες κυβερνητικές πηγές προλειαίνουν το έδαφος και για πρόσθετες παρεμβάσεις στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018, προκειμένου, όπως αναφέρουν, να καλυφθούν τυχόν «δημοσιονομικά κενά» και να αποτραπούν οι αποκλίσεις από τους στόχους. «Θα δούμε πώς θα πάει ο ΦΠΑ, τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές και θα δούμε και την επισκόπηση δαπανών. Για το 2017 δεν θα υπάρξει κανένα δημοσιονομικό πρόβλημα. Ισως να υπάρξει το 2018, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να πιάσουμε το 3,5%», τονίζει χαρακτηριστικά αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών, αναφορικά με την επίτευξη του αντιλαϊκού στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα της επόμενης χρονιάς.
Θυμίζουμε ότι οι στόχοι διαμορφώνονται στο 1,75% του ΑΕΠ για το 2017 με διπλασιασμό στο 3,5% του ΑΕΠ το 2018.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πηγή του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών:
-- Θεωρείται βέβαιη η «παραγωγή» «υπερπλεονάσματος» (πάνω από το στόχο) για το 2017. Την ίδια ώρα, ξεκόβεται κάθε συζήτηση για τυχόν διανομή λεγόμενου «κοινωνικού μερίσματος» με τη μορφή κάποιας ενίσχυσης σε κάθε κατηγορία χαμηλοσυνταξιούχων. Με αυτό το δεδομένο, «εξετάζεται» η διάθεση τμήματος του «υπερπλεονάσματος» στο λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης», που με τη σειρά του βασίζεται στην κατακρεούργηση των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων, του ΕΚΑΣ κ.ο.κ.
«Υπάρχει ένα θέμα διάρθρωσης επιδομάτων», αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ προλειαίνοντας το έδαφος για τα περαιτέρω επισημαίνουν ότι αυτό μπορεί «να δημιουργήσει προβλήματα, ειδικά αν δεν βρούμε τα νέα χρήματα».
-- «Μαγειρεύεται» νέα «λύση» στο θέμα των ασφαλιστικών εισφορών και της φορολογίας στους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες. Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, η κυβέρνηση θα συζητήσει με τους δανειστές «έξυπνες λύσεις», προκειμένου, όπως είπε, να αντιστραφούν οι τάσεις απόκρυψης εισοδημάτων που διαπιστώθηκαν φέτος μετά την αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών.
Σφαγείο στα κονδύλια για κοινωνικές ανάγκες
Την ίδια ώρα, η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2017 χαρακτηρίζεται από την κατακρεούργηση των κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη στοιχειωδών αναγκών της λαϊκής οικογένειας και από τη συνεχιζόμενη παραγωγή μεγάλης μάζας πρωτογενών πλεονασμάτων, τα οποία, ωστόσο, στο τέλος Αυγούστου εμφάνισαν οριακή αρνητική απόκλιση σε σχέση με τον αντιλαϊκό στόχο. Ηδη, οι κυβερνητικές πηγές έχουν προλειάνει το έδαφος για την επόμενη φουρνιά «δημοσιονομικών παρεμβάσεων» και αυτό ανεξάρτητα από την έκβαση των μεγεθών στο φετινό 12μηνο.
Σε κάθε περίπτωση, η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής για το 2018, όπως εμφανίζεται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2018 - 2021, που ήδη έχει καταθέσει η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, προβλέπει στην κατηγορία «κοινωνικές παροχές» (συντάξεις, ΕΚΑΣ, «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» κ.ά.), που καταβάλλονται από τον κρατικό προϋπολογισμό καθώς και από τα ασφαλιστικά ταμεία («ενοποιημένο αποτέλεσμα γενικής κυβέρνησης») νέα καρατόμηση, φτάνοντας στα 38,1 δισ. ευρώ, από 39 δισ. φέτος, με μείωση ύψους 900 εκατ. ευρώ!
Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων. Την επόμενη χρονιά προβλέπεται ποσό μόλις 80 εκατ. (από 320 εκατ. φέτος), δηλαδή θα κατακρεουργηθεί κατά 240 εκατ.Σύμφωνα με το ΜΠΔΣ, το ΕΚΑΣ για το 2019 θα διαλυθεί στα 34 εκατ., ενώ βέβαια θα μηδενιστεί από το 2020. Να σημειωθεί ότι το ΕΚΑΣ για το 2015, όταν ξεκίνησε η εφαρμογή του 3ου μνημονίου, βρισκόταν στο επίπεδο των 921 εκατ., που βέβαια έχει «εξαϋλωθεί» στο πλαίσιο της ...«δίκαιης ανάπτυξης».
Μπαράζ κατασχέσεων για «οφειλές» της λαϊκής οικογένειας
Την ίδια ώρα, οι όποιες «υστερήσεις» διαπιστώνονται σε σχέση με τους αντιλαϊκούς στόχους, σηματοδοτούν ένταση της επίθεσης σε εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), οι ληξιπρόθεσμες οφειλές που βεβαιώθηκαν μέσα στο μήνα Ιούλη, χωρίς μάλιστα να καταγράφουν την πρώτη δόση από τη φορολογία εισοδήματος (που θα βεβαιωθεί αργότερα), απογειώθηκαν στα 2 δισ. ευρώ, ενώ στη διάρκεια του 7μήνου (Γενάρης - Ιούλης) φτάνουν περίπου στα 7,5 δισ. ευρώ.
Σημειωτέον, κατά τη διάρκεια του Ιούλη γίνονταν πάνω από 800 κατασχέσεις ανά εργάσιμη μέρα! Συγκεκριμένα, στο τέλος Ιούλη, οι «οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» αριθμούσαν 971.429, από 951.114 στο τέλος Ιούνη. Οπως προκύπτει, στη διάρκεια του μήνα επιβλήθηκαν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης (κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, εισοδημάτων «εις χείρας τρίτων» κ.ά.) σε βάρος επιπλέον 20.315 φορολογουμένων, δηλαδή περίπου 850 κατασχέσεις ανά εργάσιμη μέρα.
Η φοροληστεία μάλιστα απέναντι στα λαϊκά νοικοκυριά θα πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις το επόμενο διάστημα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και τις κατασχέσεις. Θυμίζουμε ότι στα τέλη Σεπτέμβρη συμπίπτουν οι προθεσμίες τόσο για την πρώτη δόση του χαρατσιού του ΕΝΦΙΑ όσο και τη δεύτερη δόση της φορολογίας εισοδήματος.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο εντάσσονται και οι επισημάνσεις από το «Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο», που, μεταξύ άλλων, στην «τριμηνιαία έκθεσή» του τονίζει ότι «ερωτηματικά προκαλεί η υστέρηση εισπράξεων στο φόρο εισοδήματος ως προς το στόχο που έχει τεθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 - 2021», συμπληρώνοντας με νόημα ότι «οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης και τα νοσοκομεία διατηρούν τα "πρωτεία" όσον αφορά τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις».
Εφαρμογή «πάση θυσία» των αντιλαϊκών μέτρων
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΕΒ στο μηνιαίο δελτίο του τονίζει ότι «ενόψει της έναρξης των διαπραγματεύσεων για την 3η αξιολόγηση, η πολιτεία θα πρέπει να αποφύγει πάση θυσία έναν νέο κύκλο αβεβαιότηταςκαι να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα χωρίς καθυστερήσεις και ανατροπές, ώστε να ενισχυθούν οι προσδοκίες και η χώρα να εισέλθει σε έναν ενάρετο κύκλο προσαρμογής και ανάπτυξης».
Σε αυτό το πλαίσιο, οι εγχώριοι βιομήχανοι εστιάζουν στην ανάκαμψη των επιχειρηματικών ομίλων και στην άρση της επιχειρηματικής «αβεβαιότητας». Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν στο μηνιαίο δελτίο, «η οικονομία δεν έχει ακόμα εισέλθει σε μια σταθερά δυναμική τροχιά ανάκαμψης, βασιζόμενη στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων που θα επιτρέψουν τη βιώσιμη ενίσχυση των εισοδημάτων και της απασχόλησης». Μάλιστα, παραθέτοντας τα στοιχεία σχετικά με την πορεία των ελληνικών κρατικών ομολόγων στις χρηματαγορές, επισημαίνουν ότι «οι αγορές δεν έχουν ακόμα πεισθεί για τη βιωσιμότητα της ανάκαμψης».
Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι οι αρχικές προβλέψεις για ανάκαμψη 2,5% το 2017 «υποβαθμίστηκαν» στη συνέχεια στο 1,8%, ρυθμός που σύμφωνα με τον ΣΕΒ «είναι πλέον και αυτός αμφίβολος, υπό το φως των στοιχείων του 2ου τριμήνου».
Αντεργατικές αναδιαρθρώσεις στην Ευρωζώνη
Ταυτόχρονα, «τρέχουν» και οι γενικότερες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στην Ευρωζώνη. Σε αυτό το πλαίσιο, στην προχτεσινή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, στο Ταλίν, έγινε θεματική συζήτηση για ζητήματα που αφορούν στην εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), με άξονα την ικανότητα των κρατών «να προλαμβάνουν και να αντιμετωπίζουν "οικονομικές διαταραχές"». Οπως επισημαίνεται, «αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη ζώνη του ευρώ, όπου οι χώρες έχουν ένα ενιαίο νόμισμα και είναι πολύ αλληλεξαρτώμενες και όπου η έλλειψη οικονομικής αντοχής σε μια χώρα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες σε άλλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ».

Η σχετική ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ, σκιαγραφώντας τους άξονες των μελλοντικών παρεμβάσεων, αναφέρει την ευελιξία στις αγορές εργασίας και προϊόντων, τα φορολογικά κίνητρα για επενδύσειςκαι άλλους τομείς, «όπου οι βελτιώσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυξημένη οικονομική ανθεκτικότητα».

Ποιος είναι πιο ικανός να προσελκύσει επενδύσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ; Είναι η σημερινή κυβέρνηση αποφασισμένη να δημιουργήσει το απαραίτητο «επενδυτικό περιβάλλον» ώστε οι καπιταλιστές να αναπτύξουν επιχειρηματική δραστηριότητα και να αυγατίσουν τα κέρδη τους; Σε αυτό το μοτίβο κινήθηκε η αντιπαράθεση ανάμεσα σε κυβέρνηση, ΝΔ και υπόλοιπα αστικά κόμματα, με αφορμή κυρίως την υπόθεση της «Eldorado Gold» και τα παζάρια για τους όρους συνέχισης της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική από το καναδικό μονοπώλιο.
Ο όλος καβγάς ανάμεσα στους καταλληλότερους «επενδυτοκυνηγούς», εκτός από όλα τα άλλα, στόχο έχει να εγκλωβίσει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στον καπιταλιστικό «μονόδρομο», στην αναζήτηση απλά του καλύτερου διαχειριστή της βαρβαρότητας που βιώνουν.
Η κυβέρνηση, μέσω του πρωθυπουργού, από το βήμα της ΔΕΘ, ξεκαθάρισε για μια ακόμα φορά ότι έχει στην προμετωπίδα της την προσέλκυση επενδύσεων και τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, καλώντας μάλιστα τη ΝΔ να σταματήσει να ασκεί κριτική «σε ένα κόμμα που δεν υπάρχει»... Αυτήν τη στρατηγική για την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών ομίλων τη συνοδεύει με το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» και την προσπάθεια να πείσει ότι είναι με τους «καλούς καπιταλιστές», με τις «κανονικές» επιχειρήσεις, που κάνουν «πραγματικές επενδύσεις» και όχι με τις άλλες που κάνουν «αρπαχτές». Τι επιχειρεί να προσπεράσει η κυβέρνηση; Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν «επενδυτές» που κινούνται με κάποιο άλλο κίνητρο πέρα από το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Και σε αυτό το κυνήγι δεν υπάρχει έγκλημα που θα διστάσει το κεφάλαιο να κάνει για να εξασφαλίσει καλύτερη θέση στον ανταγωνισμό του με άλλα κεφάλαια. Γι' αυτό το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» είναι ακόμα μεγαλύτερη απάτη κι απ' αυτήν της κατάργησης των μνημονίων, που υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγα χρόνια. Η καπιταλιστική ανάπτυξη προϋποθέτει τον εργασιακό μεσαίωνα που διαμορφώθηκε με τα μνημόνια, γι' αυτό η κυβέρνηση φρόντισε να μονιμοποιηθούν οι ρυθμίσεις για πολλές δεκαετίες. Η προσέλκυση των επενδύσεων για την οποία κομπάζει η κυβέρνηση έχει ως προαπαιτούμενο τους χαμηλούς μισθούς, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την ανυπαρξία Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς για το κεφάλαιο.
Ταυτόχρονα, «πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες», η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει τον πήχη των λαϊκών προσδοκιών ακόμα χαμηλότερα, με την τακτική «σου παίρνω 10 και σου επιστρέφω το 1», αν και εφόσον πιαστούν οι στόχοι, δηλαδή αν υλοποιηθεί με συνέπεια το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων.
«Σεβασμός» στην αντεργατική νομοθεσία
Η κυβέρνηση αποδίδει εύσημα στις εταιρείες που «σέβονται την εργατική νομοθεσία», σημειώνοντας ότι αυτές είναι που συνθέτουν το προφίλ της «υγιούς επιχειρηματικότητας». Μήπως αυτές οι επιχειρήσεις κάνουν κάτι διαφορετικό από το να «σέβονται» τους νόμους που κατοχυρώνουν την εργασιακή ζούγκλα στους τόπους δουλειάς; Μήπως η «τήρηση της νομοθεσίας» είναι φιλεργατικό ατού, ειδικά τα τελευταία χρόνια, που δεν υπάρχει νόμος ο οποίος να μη συνέβαλλε στην ένταση της εκμετάλλευσης; Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση την ίδια στιγμή που επικαλείται την εργατική νομοθεσία, απέρριψε και τις 4 τροπολογίες που κατέθεσε το ΚΚΕ στο πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και που πραγματικά θα λειτουργούσαν ανακουφιστικά για χιλιάδες εργαζόμενους.
Ομως, δεν σταματάει εκεί. Την ίδια στιγμή που υπερασπίζεται την «υγιή επιχειρηματικότητα», κόντρα στην «κρατικοδίαιτη», διαφημίζει τα προγράμματα στήριξης των επιχειρηματιών, τον «αναπτυξιακό» νόμο κ.λπ. Δηλαδή, τους πακτωλούς του «ζεστού» χρήματος από τα ματωμένα πλεονάσματα που κατευθύνονται στους μονοπωλιακούς ομίλους είτε με τη μορφή άμεσης χρηματοδότησης είτε με τη μορφή φοροαπαλλαγών και επιδότησης μισθών και ασφαλιστικών εισφορών. Βεβαίως, ο καπιταλισμός έτσι λειτουργούσε και έτσι θα εξακολουθήσει να λειτουργεί: Με το αστικό κράτος να χρηματοδοτεί από την αφαίμαξη του λαού τους επιχειρηματικούς ομίλους, κι αυτό υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις.
Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, η νεολαία των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν κανένα συμφέρον να συρθούν σε αυτόν το χορό «προσέλκυσης επενδύσεων». Δεν είναι η ανάπτυξη του καπιταλισμού η λύση στα καυτά προβλήματα που φόρτωσε στο λαό η κρίση του. Κι αυτό αποδεικνύεται με κάθε ευκαιρία. Οσο το κεφάλαιο τρίβει τα χέρια του που η κυβέρνηση καταφέρνει να «γυρίσει την κατάσταση» και να εξασφαλίσει ρυθμούς ανάκαμψης, στο λαό γίνεται το μασάζ για τα νέα μέτρα που θα παρθούν το 2018. Κι αυτό όταν ήδη είναι ψηφισμένα μέτρα, τα οποία δεν έχουν εφαρμοστεί ακόμα. Είναι χαρακτηριστικό το κάλεσμα του ΣΕΒ για «πάση θυσία» εφαρμογή των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων ώστε «να αποφευχθεί νέος κύκλος αβεβαιότητας», επικροτώντας ταυτόχρονα την ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ.
Καμιά προσδοκία από τις επενδύσεις του κεφαλαίου
Η ίδια η καθημερινότητα επιβεβαιώνει ότι οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν χωρούν στις επενδύσεις κεφαλαίων και στην επιδίωξη για μεγιστοποίηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Για παράδειγμα, καπιταλιστική ανάπτυξη στην παραλιακή ζώνη και προσέλκυση «στρατηγικών επενδυτών», ανάδειξη του λιμανιού του Πειραιά σε «παγκόσμιο διαμετακομιστικό κόμβο» σημαίνει εγκλήματα όπως αυτό που συνέβη μετά το ναυάγιο του υπέργηρου δεξαμενόπλοιου στον Σαρωνικό, με αποτέλεσμα να πνιγεί στο μαζούτ σχεδόν όλη η νοτιοδυτική ακτογραμμή της Αττικής. Η «ανάπτυξη» της ακτοπλοΐας, από την άλλη, πάει χέρι χέρι με ναυτικά ατυχήματα, όπως αυτά σε Ιο και Σίφνο σε μόλις 10 μέρες, αφού τα πλοία, στο όνομα της εξασφάλισης αυξημένης κερδοφορίας, έπρεπε να δένουν σε δεκάδες λιμάνια κάθε βδομάδα, με ό,τι αυτό σημαίνει για την κόπωση πληρωμάτων και μηχανών.
Περισσότερα κέρδη σημαίνει κλιμάκωση της εντατικοποίησης, σημαίνει δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», όπως αυτά που είχε η εργατική τάξη τους τελευταίους μήνες με 18 νεκρούς σε 70 μέρες, αποτελέσματα όλα της εξοικονόμησης πόρων από την υγιεινή, την ασφάλεια, την εκπαίδευση προσωπικού, τον εκσυγχρονισμό υποδομών και εγκαταστάσεων.
Η «αξιοποίηση» του ορυκτού πλούτου της χώρας από τους μονοπωλιακούς ομίλους, ως άλλη μια πλευρά της στρατηγικής της αστικής τάξης, σημαίνει χιλιάδες εργαζόμενοι σε διαρκή ανασφάλεια, έρμαια των παζαριών ανάμεσα σε επιχειρηματικούς κολοσσούς, όπως συμβαίνει στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής.
Η «γεωστρατηγική αναβάθμιση», καραμέλα στο στόμα όλων των αστικών κομμάτων, σημαίνει διαρκή εμπλοκή του λαού σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς. Δηλαδή, θανάσιμοι κίνδυνοι, αφού βαθαίνει η συμμετοχή στη στρατιωτική δράση του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η παράταση της χρήσης της βάσης της Σούδας από τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της πολεμικής δράσης που αναπτύσσουν μαζί με άλλες δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, με τα παζάρια να μην αφήνουν απέξω ούτε και τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών σε ελληνικό έδαφος.
Υπάρχει άλλος δρόμος
Αν αποδεικνύουν κάτι τα παραπάνω παραδείγματα είναι την πλούσια πείρα που έχουν οι εργαζόμενοι για να μην αναμένουν «καλά νέα» από την καπιταλιστική ανάπτυξη, και με βάση αυτή την πείρα να αξιολογήσουν όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Δεν υπάρχει αστικό κόμμα που να μην έχει στην προμετωπίδα του την ίδια στρατηγική κατεύθυνση με την κυβέρνηση. «Προσέλκυση επενδύσεων», «κίνητρα στους επιχειρηματίες», φθηνότερη εργατική δύναμη, πιο εύρυθμη κρατική λειτουργία για να κάνουν τη δουλειά τους τα μονοπώλια. Ολα αυτά αποτελούν τον πυρήνα των τοποθετήσεων όλων των υποψήφιων αρχηγών του «νέου» φορέα της σοσιαλδημοκρατίας, επιβεβαιώνοντας ότι μόνο «νέος» δεν είναι. Αυτά περιλαμβάνονται και στο πρόγραμμα της ΝΔ, που μπροστά στην αμηχανία της επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ της παίρνει την μπουκιά από το στόμα, περιορίζεται στην άσκηση κριτικής για να γίνει ακόμα πιο αποφασιστική η κυβέρνηση στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι χαρακτηριστική η επανειλημμένη τοποθέτηση της ΝΔ, η οποία δηλώνει τη βιασύνη της να στηρίξει το νέο συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζει η κυβέρνηση με σκοπό τη θέσπιση νέων εμποδίων στην απεργιακή κινητοποίηση.
Για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα υπάρχει άλλος δρόμος. Η οργάνωση της πάλης τους σε κάθε τόπο δουλειάς και κλάδο, στον αντίποδα αυτής της στρατηγικής, με άξονα τη διεκδίκηση ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών τους, που δεν χωρούν στο στενό κορσέ της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι φίλοι και οι οπαδοί του Κόμματος ξεδιπλώνουν την πλούσια δράση τους για τη διάδοση της πολιτικής του πρότασης, με κορυφαίο σταθμό το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που πραγματοποιείται αυτήν τη βδομάδα στην Αθήνα. Το πλούσιο πρόγραμμα, τα αφιερώματα στα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης αποτελούν επιθετική απάντηση, ειδικά από τη νέα γενιά, ότι υπάρχει αλλος δρόμος. Αυτός της πάλης σήμερα για την ανασύνταξη του κινήματος, την προώθηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, της ενισχυσης της συσπείρωσης γύρω από το ΚΚΕ. Οτι υπάρχει διέξοδος για το λαό με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, την κοινωνικοποίηση του πλούτου, ανοίγοντας το δρόμο για τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνια.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget