03/03/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Ότι η αστική δημοκρατία έχει γυρίσει στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας και άρα στην εποχή της ιεράς εξέτασης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, είναι μια διαπίστωση που παραβιάζει ανοιχτές ιστορικές θύρες. Ως εκ τούτου χρόνια τώρα, πολύ πριν από τα Μνημόνια, από την εποχή των τρομονόμων, των χουντικών διαταγμάτων κατά αγροτών και μαθητών, των ηλεκτρονικών φακελωμάτων, των Αμπού Γκράιμπ και των Γκουαντάναμο, η Αριστερά έχει αναδειχτεί στοπροκεχωρημένο φυλάκιο υπεράσπισης ακόμα και αυτών των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών.
    Συνιστά, όμως πολιτική έκπτωση, για κάθε αριστερό, πόσω μάλλον κομμουνιστή, να μειώνει το εύρος των δημοκρατικών ελευθεριών στα αστικοδημοκρατικά τους όρια, και να βαφτίζει «αριστερά» αυτά τα όρια. Διότι δι’ αυτού του τρόπου παραιτείται από το πραγματικό νόημα της προάσπισης και αποκατάστασης των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών. Που δεν είναι άλλο  για την Αριστερά από την επέκτασή τους, την υπέρβασή τους και - μέσω αυτού του τρόπου - από την κατοχύρωση όλων των ελευθεριών. Αυτό είναι αριστερή πολιτική.
    Το αυτό ισχύει στα ζητήματα της οικονομίας και της αντανάκλασης τους στη ζωή και τον βίο των ανθρώπων. Η Αριστερά, πόσω μάλλον η κομμουνιστική Αριστερά, πάλευε και θα παλεύει πάντα για το μεροκάματο, για τη δουλειά, για το δικαίωμα στην εργασία, για την ανύψωση του πολιτιστικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων μέσα από την ικανοποίηση των όλο και πιο διευρυμένων αναγκών τους. Γιατί αυτό σημαίνει ανύψωση του κοινωνικού και  πολιτιστικού επιπέδου του λαού: Η ικανοποίηση των όλων και πιο διευρυμένων αναγκών του.
     Αλλά η Αριστερά, δεν βαφτίζει την ασπιρίνη θεραπεία επειδή οι κανίβαλοι έκοψαν την ασπιρίνη από τον άρρωστο. Η Αριστερά δεν βαφτίζει το μισό κουλούρι λουκούλλειο γεύμα επειδή οι κανίβαλοι στέρησαν το ψωμί από το τραπέζι. Η Αριστερά παλεύει για την ασπιρίνη και για το ψωμί, οφείλει να τα εξασφαλίζει και να τα διανέμει με δίκαιο τρόπο, όχι για να βαφτίσει «αριστερό» το δίκαιο μοίρασμα της φτώχειας και τον «λιτό βίο». Αλλά για να εξαλείψει τη φτώχεια και να εξασφαλίσει - στον επίγειο βίο - όλα τα ελέη του Θεού.
    Η Αριστερά είναι αριστερά επειδή ακριβώς δεν κατεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων των ανθρώπων έχοντας για μέτρο – ή για άλλοθι - εκείνους που έριξαν τους ανθρώπους στα Τάρταρα. Πασχίζει να τους βγάλει από τα Τάρταρα για να κατακτήσουν τον Όλυμπο και όχι για να σέρνονται στη Γη.
    Να λοιπόν που μέσα στις σημερινές συνθήκες - και λόγω αυτών ακριβώς των  συνθηκών της καπιταλιστικής βαρβαρότητας - τα λόγια του Λένιν απέναντι σε όσους υπόσχονται «βελτιώσεις» χωρίς, όμως, να σταματούν τους τεμενάδες στο καθεστώς που βαλτώνει το λαό, οι διαπιστώσεις του μπολσεβίκου ηγέτη ισχύουν χίλιες φορές: «Σε συνθήκες διατήρησης του καπιταλισμού οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να είναι ούτε σταθερές ούτε σοβαρές», έλεγε προσθέτοντας με έμφαση ότι αυτό κάθε άλλο παρά αναιρεί τη θέση πως οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να «παλεύουν για βελτιώσεις για να συνεχίσουν πιο επίμονη πάλη ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά».
    Να λοιπόν που ειδικά στις σημερινές συνθήκες είναι πολιτικός και ιστορικόςαναθεωρητισμός έσχατης μορφής να επιδίδονται ορισμένοι στο ατόπημα τουτεμαχισμού του ΕΑΜ. Πρόκειται για όσους αναφέρονται συχνά στο πρόγραμμα του ΕΑΜ που μιλούσε για «καθημερινή πάλη για να μην τσακιστεί ο λαός κάτω από την πείνα, την αρρώστια και τις υλικές στερήσεις», αλλά που μονίμως «ξεχνούν» εκείνη την στροφή από τον ΥΜΝΟ του ΕΑΜ: «…έχει πρόγραμμα Λαοκρατία…».
    Αυτά είναι στοιχειώδη για τους Αριστερούς. Πόσω μάλλον για τους κομμουνιστές. Οι οποίοι επειδή ακριβώς όχι μόνο αντιλαμβάνονται αλλά και επειδή δεν παραιτούνται από τα στοιχειώδη, τονίζουν: Οι αποστάσεις που χωρίζουν τους «αριστερούς» νεοφιλελεύθερους από τους «αριστερούς» κεϋνσιανιστές είναι υπαρκτές, καταγεγραμμένες και ενίοτε μεγάλες. Ωστόσο: Αυτές οι αποστάσεις ήταν, είναι και θα είναι πάντα μικρότερες από τις αποστάσεις που χωρίζουν και τους «αριστερούς» νεοφιλελεύθερους και τους «αριστερούς» κεϋνσιανιστές από τους αριστερούς μαρξιστές.  
***
    Κατά τα λοιπά ακούμε συχνά ότι δεν υπάρχει «αριστερόμετρο». Όποτε μιλάς για τις αρχές της Αριστεράς όλο και κάποιος - αριστερός - θα σου πετάξει: «Φέρε το «αριστερόμετρο» να μετρηθούμε…
    Προσωπικά (και επιτρέψτε μας τον προσωπικό τόνο) δεν είμαι κάτοχος του «αριστερόμετρου». Όχι γιατί δεν υπάρχει, αλλά αντιθέτως επειδή υπάρχει!  Και επειδή ξέρω ότι είναι τέτοιο το μπόι αυτών (των χιλιάδων και χιλιάδων) που το κατασκεύασαν, πού ούτε στο νυχάκι τους δεν θα μπορούσαμε να συγκριθούμε.
    Αλλά επειδή – και ευτυχώς - υπάρχει το «αριστερόμετρο», γι’ αυτό (και αιτούμαι ξανά την επιείκεια για τον προσωπικό τόνο): Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είναι γενναιόδωροι. Αλλά δεν είναι αριστεροί. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είναι τίμιοι. Αλλά δεν είναι αριστεροί. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είναι δίκαιοι. Αλλά δεν είναι αριστεροί. Ξέρω πολλούς ανθρώπους ανιδιοτελείς, αλληλέγγυους προς το διπλανό τους, με την ντομπροσύνη που κουβαλούν οι λαϊκοί άνθρωποι, πολλοί από αυτούς σου «δίνουν το βρακί τους» αν βρεθείς στην ανάγκη. Αλλά δεν είναι αριστεροί.
    Ότι δεν είναι αριστεροί, δεν μειώνει σε τίποτα τα χαρακτηριστικά του αλτρουισμού που τους διακρίνει. Παρά μόνο σε ένα: Δεν προσδίδει σε αυτά τα χαρακτηριστικά την αναγκαία και ικανή συνθήκη, που θα τα μετέτρεπε σε πολιτικό μέγεθος και σε πολιτική δύναμη καταπολέμησης της ατιμίας, της εκμετάλλευσης, της αδικίας.
    Αριστερός δεν είναι ο δίκαιος, ο ανιδιοτελής, ο τίμιος, ο αλληλέγγυος απέναντι στα θύματα που αφήνει η πολιτική της καταστροφής και της λεηλασίας.
    Είναι όλα αυτά αλλά – δυστυχώς - είναι και κάτι πιο σύνθετο. Αριστερός είναι κείνος, που η συνείδησή του, η ανθρωπιά του, έχει μετουσιωθεί σε πολιτική συνείδηση και που παλεύει πολιτικά, κοινωνικά, ταξικά για την «εγκαθίδρυση»της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της τιμιότητας στον κόσμο.
    Που η συνεισφορά της πολιτικής του δράσης σ' αυτήν την υπόθεση δεν έρχεται από το «περίσσευμα» του ελεύθερου χρόνου του, ούτε συνιστά ένα γενικό ουμανιστικό πρόταγμα που του θολώνει τα μάτια για να μη βλέπει τα αίτια και τους υπαίτιους της τραγωδίας.
    Η Αριστερά, δε, δεν είναι η παράταξη της θωπείας, της κολακείας ή της διθυραμβολογίας για την «καλότητα» των ανθρώπων. Η ειδοποιός διαφορά της έγκειται στο ότι στην Αριστερά τα χαρακτηριστικά της καλοσύνης μετασχηματίζονται στην αναγκαία και ικανή συνθήκη που τα μετατρέπει σε πολιτικό μέγεθος και πολιτική δύναμη καταπολέμησης της ταξικής κακότητας, δηλαδή της ταξικής εκμετάλλευσης και της ταξικής βαρβαρότητας.
    Η Αριστερά (και εδώ βρίσκεται το «αριστερόμετρο» που συχνά το ξορκίζουν οι ομιλούντες αριστερά και πράττοντες δεξιά) εφόσον θέλει να είναι δύναμη της κοινωνικής απελευθέρωσης και όχι μια ακόμα λωρίδα – η αριστερή λωρίδα – του ίδιου καθεστωτικού δρόμου, δεν μπορεί παρά να έχει πάντα ως πυξίδα ότι: «Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων», όπως υποστηρίζουν οι συγγραφείς του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Και συνεχίζουν:«Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους, έκαναν αδιάκοπο αγώνα, πότε καλυμμένο, πότε ανοιχτό (…)».
    Η Αριστερά εφόσον θέλει να είναι δύναμη της κοινωνικής απελευθέρωσης και όχι μια ακόμα λωρίδα – η αριστερή λωρίδα – του ίδιου καθεστωτικού δρόμου, δεν μπορεί παρά να τοποθετείται  ξεκάθαρα απέναντι σε κάθε λογική που «κουκουλώνει τις ταξικές αντιθέσεις και προωθεί τη λογική «και στον ληστή ψωμί και στον χωροφύλακα χαμπέρι».
    Γι’ αυτό και η Αριστερά δεν είναι «Ερυθρός Σταυρός» ούτε «ΟΗΕ». Κι όποιος την υποβιβάζει σε κάτι τέτοιο διαπνέεται από μια παιδαριώδη αφέλεια που όποιος του τη διαταράσσει δεν έχει σκοπό να πλήξει το αγνό παιδί που κρύβεται μέσα στις παιδαριώδεις προσεγγίσεις. Σκοπός είναι να προφυλαχτεί το παιδί. Τόσο από τις δικές του διαψεύσεις όσο κι από εκείνους που παίρνουν καμιά φορά τα παιδιά και τα κάνουν γενίτσαρους.

Απάντηση στην αντι-ΠΑΜΕ επίθεση της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου που μεπροσωρινή διαταγή ανέστειλε τις εκλογές στο Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδουδίνει η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού του ΠΑΜΕ.
Συγκεκριμένα η Ομοσπονδία κάνει λόγο για «απίστευτη προβοκάτσια της κατάθεσης ασφαλιστικών μέτρων με διακοπή των αρχαιρεσιών για την ανάδειξη νέας Διοίκησης -μέχρι την τακτική εκδίκαση στις 9 Μαρτίου» και για «διασπαστική - αντεργατική δράση της κομματικής παράταξης - θρησκευτικής αίρεσης».
Σε ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού του ΠΑΜΕ επισημαίνει:
«Η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού εκφράζει με ανακοίνωσή της την αντίθεση της για την απόφαση δικαστηρίου, που με προσωρινή διαταγή ανέστειλε τις εκλογές στο Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου. Γεγονός που δεν εκπλήσσει κανέναν εργαζόμενο του κλάδου, ειδικά όσους ξέρουν καλά σε ποια χέρια βρίσκεται το δευτεροβάθμιο αυτό όργανο, τι σκοπούς εξυπηρετεί και με ποιους τρόπους εξασφαλίζει τη συγκεκριμένη πλειοψηφία.
Επειδή όμως ολόκληρη η ανακοίνωση είναι γεμάτη ύβρεις και γελοία ψεύδη, οφείλουμε να αποκαλύψουμε τα παρακάτω:
  1. Πάει πολύ να διαμαρτύρονται για την προσφυγή εργαζομένων στα δικαστήρια αυτοί που δικαστικά προσπάθησαν να σταματήσουν τις εκλογές του Συνδικάτου της Αθήνας, όχι μία φορά αλλά τρεις!
  2. Γελοιοποιούνται σε ολόκληρο τον κλάδο όταν μιλούν για "επαίσχυντη αναβολή στην ολοκλήρωση των εκλογικών διαδικασιών", αφού όλο και περισσότεροι ξέρουν πλέον τι εννοούν με τον όρο "εκλογικές διαδικασίες", όπως να ψηφίζουν πεθαμένοι (Κραίστενα 2005), αρχαιρεσίες μέσα σε γραφεία του ΠΑΣΟΚ (Θεσσαλονίκη 2012), χωρίς την παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου (Χαλκιδική 2014), με ψηφοφόρους άλλων σωματείων (Πύργος 2014) και πολλά-πολλά άλλα…
  3. Η αναφορά τους στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα με υβριστικούς χαρακτηρισμούς δεν λερώνει κανένα αγωνιστή που φτύνει αίμα να οργανώσει τον κλάδο, να υπερασπιστεί τους συναδέλφους απέναντι στη σκληρή εργοδοσία, μαζί με την οποία οι παρατάξεις της πλειοψηφίας στην Ομοσπονδία ξηλώνουν για πάνω από 25 χρόνια μία - μία τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας.
  4. Το μένος τους απέναντι στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ έχουν εξήγηση. Από τη μια θέλουν να ταυτίσουν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ με το ΚΚΕ, ενώ ξέρουν καλά ότι στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο συσπειρώνονται σωματεία και συνδικαλιστές που κανείς και ποτέ δεν τους ρώτησε "τι θεό πιστεύουν". Ας ρίξουν μια ματιά στους πάνω από 300 φορείς και σωματεία που κατέβηκαν στο μεγάλο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη 2014 και δεν ανήκαν στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Από την άλλη οι εργατοπατέρες που το "παίζουν" ακομμάτιστοι, είτε είναι και σήμερα ενταγμένοι στα κόμματα που τσάκισαν το λαό, είτε ετοιμάζονται να κάνουν το σάλτο προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
  5. Σε κάθε περίπτωση, το αντι-ΠΑΜΕ μένος τους και ο αντικομμουνισμός τους είναι απαραίτητα στοιχεία στην προσπάθειά τους να αποφύγουν την αλλαγή στους συσχετισμούς δύναμης. Μόνο που από ό,τι φαίνεται δεν τους βγαίνει, αν σκεφτεί κανείς ότι στο ξενοδοχείο που "εργάζεται" ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, δεν βγήκε στις πρόσφατες εκλογές ούτε πρώτος αναπληρωματικός!
  6. Για τον ισχυρισμό τους ότι "κομματικός δικηγόρος" ανέλαβε την προσφυγή των εργαζομένων που "πέταξαν" αντιδημοκρατικά και αντικαταστατικά από το μητρώο των μελών του σωματείου στη Ρόδο, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Οι πολιτικές πεποιθήσεις ενός επιστήμονα, όταν μάλιστα αυτός είναι ταγμένος στην υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, κατακρίνονταν σε εποχές σκοτεινές και μαύρες και πάντως όχι από τις οργανώσεις των εργαζομένων. Αντίθετα η Ομοσπονδία κουβέντα δεν λέει για το δικηγόρο στον οποίο ανέθεσε το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου να το εκπροσωπήσει, που είναι δικηγόρος που εκπροσωπεί την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου. Αναφέρουμε λίγες από τις υποθέσεις που έχει αναλάβει:
  • Σε κινητοποίηση που οργάνωσε το ΠΑΜΕ Ρόδου έξω από το "Ρόδος Παλλάς" για να πληρωθούν απλήρωτοι εργαζόμενοι, απειλούσε ως δικηγόρος της εταιρείας τους συγκεντρωμένους να φύγουν από το χώρο.
  • Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης των εργαζομένων του ξενοδοχείου "Ντορέτα" ζητούσε από την αστυνομία ως δικηγόρος της εταιρείας να επέμβει και να συλλάβει τους εργαζόμενους.
  • Ήταν δικηγόρος αστυνομικού που έκανε μήνυση σε συνάδελφο, μέλος της διοίκησης του σωματείου στη Ρόδο, για συκοφαντική δυσφήμιση, όταν κατήγγειλε αστυνομική παρουσία σε κινητοποίηση και καταδικάστηκε γι’ αυτό σε 6 μήνες φυλάκιση.
  1. Η εργοδοτική πλειοψηφία του σωματείου στη Ρόδο διέγραψε χωρίς καμιά απόφαση Γενικής Συνέλευσης πάνω από 4.000 εργαζόμενους με το πρόσχημα της εκκαθάρισης μητρώου. Μέσα σε αυτούς ήταν εργαζόμενοι που είχαν πληρώσει κανονικά τη συνδρομή τους και άλλοι που θα πλήρωναν πριν ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Ταυτόχρονα παρουσίασαν πάνω από 2.000 νέες εγγραφές από καταστάσεις που τους έδιναν οι ξενοδόχοι, ενώ 900 από αυτές τις εγγραφές δεν είχαν αριθμό ταυτότητας. Δεκάδες μέλη από το "νέο" εκκαθαρισμένο μητρώο είχαν τους ίδιους αριθμούς ταυτότητας.
  2. Την ίδια εποχή που χιλιάδες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από την προηγούμενη θερινή περίοδο και το επίδομα ανεργίας έχει περικοπεί, η πλειοψηφία του σωματείου στη Ρόδο ζητά χωρίς προηγούμενη απόφαση Γενικής Συνέλευσης το διπλάσιο ποσό για ετήσια συνδρομή από ό,τι προβλέπει το καταστατικό, δηλαδή 20 ευρώ το χρόνο.
  3. Σχετικά με τις αιτιάσεις της Ομοσπονδίας ότι οι εργαζόμενοι στη Ρόδο χρειάζονται τη στήριξη και τη δράση του σωματείου τους, αυτή θα έπρεπε να παρέμβει ώστε να μη μείνουν 4.000 εργαζόμενοι εκτός κλαδικής ΣΣΕ, όπως κινδυνεύουν να μείνουν αν τελικά ισχύσουν οι διαγραφές.
Αυτά για να καταδειχτεί ακόμη πιο καθαρά η αναγκαιότητα να απαλλαγούμε το συντομότερο από τους εργατοπατέρες που κάθισαν στο σβέρκο μας, με την αμέριστη στήριξη της εργοδοσίας, που σε κάθε εκλογική μάχη φέρνει με πούλμαν τους εργαζόμενους να ψηφίσουν συνοδεία διευθυντών.
Αυτά για να μαθαίνουν οι νεότεροι συνάδελφοι του κλάδου και να θυμούνται και οι παλιότεροι, τι σημαίνει εργοδοτική πλειοψηφία, κυβερνητικός συνδικαλισμός και πόση ζημιά έκαναν και κάνουν στον κλάδο, στο ίδιο το κίνημα».

Διαβάσαμε στο διαδίκτυο την επιστολή που απέστειλε ο Δ. Τσακνής στον πρωθυπουργό - «Αγαπητέ Αλέξη» τον προσφωνεί…
Δεν θα σχολιάζαμε ούτε τα «δάκρυσα όταν πήγες την Καισαριανή», ούτε τα «συμμερίστηκα τη συγκίνησή σου στις προγραμματικές δηλώσεις», ούτε ότι η «γκρίνια» του προς τον ΣΥΡΙΖΑ για τη νέα συμφωνία επισφραγίζεται με τη φράση: «Τέσσερις μήνες ζητήσατε; Τέσσερις και εκατόν τέσσερις θα είμαστε δίπλα κι απέναντί σας…». Ο πειρασμός να σχολιάσουμε προέκυψε κυρίως από τις νουθεσίες που απευθύνει προς τους «συντρόφους της κομμουνιστικής Αριστεράς» (βλ. ΚΚΕ).
Λέει λοιπόν ότι «ως κομμουνιστής όμως, προσπαθώ πάντα να βρω τη χαραμάδα και να τη μετατρέψω σε ρήγμα (…) Παρατηρώντας τις διαθέσεις του κόσμου, ακόμα και το θυμικό του, επιδιώκω να το μεταβάλω σε συνειδητή στάση, δίνοντας στο συναίσθημα την πολιτική του διάσταση, μετατρέποντάς το δηλαδή σε συνειδητό. (…) Δεν ήταν επαναστάτες με θεωρητική κατάρτιση οι εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες που γύρισαν τα όπλα τους στους στρατηγούς το ’17 στη Ρωσία. Απελπισμένοι άνθρωποι του λαού ήταν, αφελείς και πλανεμένοι ίσως μέχρι πρότινος, που χάρις στη δουλειά των ελάχιστων μπολσεβίκων μεγαλούργησαν και έγραψαν ιστορία».
Εγκαλείται λοιπόν το ΚΚΕ γιατί δεν μετατρέπει σε «ρήγμα» τη «χαραμάδα» και μάλιστα δεν ακολουθεί λενινιστική πολιτική ώστε να το κάνει αυτό.
Πρώτον. Ποια «χαραμάδα» ανοίγει η ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ; Μιλάμε για μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης που επιλέχθηκε και στηρίχτηκε από το κεφάλαιο. Δεν είναι μια κυβέρνηση που αναδείχθηκε από το «κίνημα» όπως υπονοείται, αλλά ίσα - ίσα αξιοποιείται για να το ενσωματώσει και να το αφοπλίσει πιο αποτελεσματικά.
Δεύτερον. Από πού και ως πού έχει την παραμικρή ομοιότητα η γραμμή των μπολσεβίκων με αυτήν που περιγράφει ο επιστολογράφος; Μήπως οι μπολσεβίκοι έδειξαν ανοχή ή «κριτική στήριξη» στην Προσωρινή Κυβέρνηση ή μήπως διοργάνωσαν και συγκεντρώσεις υποστήριξής της; Την αντιπάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις, επεξεργάστηκαν γραμμή που εξασφάλισε σε όλες τις καμπές από τον Απρίλη ως τον Οκτώβρη την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης, την προβολή, ζύμωση και πρακτική δράση για την κατάληψη της εξουσίας. Αυτό τους οδήγησε στη νίκη.
Τρίτον. Όλα αυτά πού μοιάζουν με τις σημερινές συνθήκες; Γιατί όποιος χρησιμοποιεί ιστορικές αναλογίες, πρέπει να σέβεται την ιστορία. Την περίοδο του 1917 μιλάμε για συνθήκες επαναστατικές, με Σοβιέτ εργατών και στρατιωτών, ένοπλο λαό. Όχι για διαπραγματεύσεις στα σαλόνια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και «κολλητηλίκια» με τον ΣΕΒ και τον Ομπάμα.
Λέει επίσης στην επιστολή: «Το θέμα δεν είναι να χειροκροτήσουμε αυτάρεσκα τους εαυτούς μας, σε περίπτωση μιας οριστικής υπαναχώρησης (όσο κι αν αυτή διαφαίνεται), αλλά να συμβάλουμε έτσι ώστε να την αποτρέψουμε. Κι αυτό θα γίνει στους δρόμους και τις πλατείες, στους χώρους δουλειάς και πολιτικής ζύμωσης».
Κατ' αρχάς, όσο και «καλοπροαίρετος» να ήταν κανείς, τι άλλο να περιμένει να δει για να πειστεί για την «οριστική υπαναχώρηση» του ΣΥΡΙΖΑ (από τι αλήθεια; αλλά ως το δεχθούμε χάριν της συζήτησης); Εδώ άρον άρον υπαναχώρησε ακόμη και από τα απατηλά του συνθήματα και όλα αυτά μέσα στις πρώτες μέρες ανάληψης της διακυβέρνησης.
Ολόκληρη η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, από τη γιγάντωση ως την αστική διακυβέρνηση, έχει ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο. Αντί να λένε πολλοί ότι το ΚΚΕ υποτιμά τις διαφορές ή ότι δεν βλέπει ότι δεν είναι «ομοιογενής» η κυβέρνηση κλπ., ας δουν ότι, παρά τις όποιες διαφορές (ουσιαστικές και λιγότερο ουσιαστικές), η πραγματικότητα δεν αλλάζει: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια κυβέρνηση που διαχειρίζεται τον καπιταλισμό και λέει ψέματα στο λαό για το πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματά του. Η υπογραφή της συμφωνίας είναι καθαρότατη απόδειξη των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στο κεφάλαιο. Ας δουν ότι παίρνει πίσω ακόμη και τις υποσχέσεις για ψίχουλα ή ορισμένα μέτρα ανακούφισης της ακραίας φτώχειας που έταζε στο λαό προεκλογικά, ότι αυτό που έρχεται είναι μέτρα, φόροι και νέα βάρη στο λαό, πιθανότατα νέο μνημόνιο τον Ιούνη. Αυτά μπαίνουν στο τραπέζι με τη νέα συμφωνία.
Η εξέλιξη αυτή δεν εμποδίζεται μέσω της στήριξης της κυβέρνησης ή με μια λογική «ρυμούλκησής» της προς τα αριστερά. Είναι αυταπάτη, αφοπλισμός και αυτοχειριασμός του κινήματος, λογική που το μετατρέπει σε ουρά της κυβέρνησης. Αντιμετωπίζεται αποκαλύπτοντας τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, τα συμφέροντα που πραγματικά υπηρετεί, λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτό που χρειάζεται είναι το εργατικό λαϊκό κίνημα να μη χάσει χρόνο σε αναμονή ή νέα απογοήτευση. Γι’ αυτό το ΚΚΕ πρωτοστατεί και θα δώσει τις δυνάμεις του για την οργάνωση της λαϊκής πάλης και αντεπίθεσης, για την ανάδειξη του πραγματικού αντιπάλου. Ας ψάξουν αλλού για χειροκροτητές στα κυβερνητικά συλλαλητήρια, με το περιτύλιγμα «να πιέσουμε την κυβέρνηση», «να την βάλουμε στον ίσιο δρόμο». Βαδίζουμε ριζικά διαφορετικό δρόμο, το δρόμο της ρήξης και της σύγκρουσης, της πάλης για άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού.
ΥΓ: Ο Τσακνής θυμίζουμε ότι δεν πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Βρείτε τις διαφορές…

Του Γιώργου Σαρρή
«Το ΚΚΕ δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης παρά μόνο τη δικαίωση της εργατικής τάξης, του ελληνικού λαού». Δ. Κουτσούμπας (Σύνταγμα 27/2/2015).
Η Ελπίδα είναι εδώ!
Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που δεν κλείνουν τα μάτια.
Που δεν καταλαβαίνουν από «πίεση της κοινής γνώμης» που αποφάσισε να πηδήξει στο κενό.
Που αποφάσισαν, όπως πάντα, να πάνε κόντρα στο ρεύμα της μεγάλης πλειοψηφίας που, για την ώρα, την είδε να παραχωρήσει τη ζωή μας προς πάσα χρήση, να χαρίσει πολύτιμο χρόνο στους αντιπάλους μας, δηλαδή τους καπιταλιστές που ψάχνουν τρόπο να λύσουν την κρίση τους πάνω μας και να καθίσει στη γωνία και πάλι παρατηρητής και όχι πρωταγωνιστής της ίδιας του της ζωής.
Ευτυχώς, υπάρχει ένα κόμμα που ο ιστορικός του ρόλος δεν το αφήνει να κρύψει την αλήθεια από το λαό, οσο κι αν αυτό πονάει μερικές φορές.
Ευτυχώς, υπάρχει ένα ΚΚ που δεν πρόκειται να ψάξει δρόμους συνεννόησης με ταξικούς αντιπάλους, που δεν πρόκειται να απαρνηθεί το ρόλο της εργατικής τάξης, που δεν πρόκειται να βάλει στην άκρη το όραμα της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
Υπάρχει ένα κόμμα που ο στόχος του, σ' αυτή τη ζωή κι όχι τη Δευτέρα Παρουσία, θα είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η εγκαθίδρυση της εξουσίας του λαού και όχι ο «εξανθρωπισμός» του καπιταλισμού.
Που όταν λέει σοσιαλισμός, εννοεί σοσιαλισμό με σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, δηλ. τα εργοστάσια στους εργάτες και όχι ένα δήθεν «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» που δεν είναι τίποτα άλλο από «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», δηλαδή κάτι που δεν υπάρχει.
Ευτυχώς, λοιπόν, εδώ υπάρχει κομμουνιστικό κόμμα, το ΚΚΕ.
Κι από την περασμένη Παρασκευή ξεκίνησε μια πορεία με νέα ένταση, το δυνάμωμα αυτού που λέμε «Λαϊκή αντιπολίτευση» πέρα από ψεύτικους διαχωρισμούς δεξιάς - αριστεράς ή μνημονιακών - αντιμνημονιακών, που οδηγούν τελικά στον ίδιο δρόμο, που είναι το να βρεθεί λύση σωτηρίας για το σύστημα και όχι για το λαό.
«Πέρα από την αριστερά, τη δεξιά, τα ποτάμια και τα λαγκάδια, υπάρχει η ίδια η ζωή του λαού μας» είπε χτες ο ΓΓ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας.
«Αυτή τη ζωή το ΚΚΕ δεν τη βάζει στο ζύγι, δεν την εκταμιεύει σε νούμερα και αριθμούς, για να κάνουν μπίζνες ντόπιοι και ξένοι καρχαρίες».
Τα ψέμματα λοιπόν τέλειωσαν γρήγορα. Τα πόδια τους όλο και κονταίνουν. 
Η αλήθεια είναι μία και μόνη.
Κανένα μέλλον δεν μπορεί να χτιστεί πατώντας σε δυο βάρκες.
Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Και με τους δύο δε γίνεται.
Ο λαός πρέπει να σταματήσει να δίνει λευκές επιταγές.
Πρέπει να σταματήσει να παραδίνει τη ζωή του σε άλλους καλούς ή κακούς διαχειριστές και διαπραγματευτές και να βρει τη θέση του που είναι στο δρόμο των αγώνων.
Πουθενά αλλού.
Ο ίδιος ο λαός πρέπει μέρα με τη μέρα, με κάθε μικρή ή μεγάλη διεκδίκηση,  με κάθε αγώνα,  να χτίσει τη δική του λαϊκή αντιπολίτευση βάζοντας στόχο όχι μια χαμοζωή αλλά έναν άλλο, νέο ευτυχισμένο κόσμο.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Σε έναν τέτοιο δρόμο οι κομμουνιστές θα είναι μπροστά.
Πλάι στο λαό που θα σηκώσει κεφάλι και θα πιστέψει στον εαυτό του και τη δύναμή του.
Μπορεί κάποιοι να απογοητεύτηκαν και γι' αυτό να βαφτίζουν το δρόμο της συναλλαγής «ελπίδα» και τη δουλικότητα «αξιοπρέπεια».
Όμως σ' αυτό τον άθλιο κόσμο του καπιταλισμού, καμιά αξιοπρέπεια δεν υπάρχει.
Ο φτωχός και ο άνεργος ξέρει πως όταν σκύβει το κεφάλι και κάνει πίσω, καμιά περηφάνια δεν έχει αυτό που κάνει.
Η μόνη αξιοπρέπεια βρίσκεται στην αντίσταση εναντίον αυτών που κλέβουν τη ζωή μας και τον ιδρώτα μας.
Ο μόνος περήφανος δρόμος για το λαό είναι ο δρόμος της Ανατροπής!

«Ακρως προκλητικό και απαράδεκτο» χαρακτηρίζει τοΠΑΜΕ το κοινό δελτίο Τύπου εργοδοτικών φορέων και εκπροσώπων του εργοδοτικού συνδικαλισμού για τη διοργάνωση κοινών δράσεων με σκοπό την ισότητα και την καταπολέμηση των διακρίσεων στους χώρους εργασίας. Πρόκειται για ανακοίνωση που συνυπογράφουν ΓΣΕΕΣΕΒ,ΓΣΕΒΕΕΕΣΕΕ και ΣΕΤΕ, η οποία αναφέρει ότι οι φορείς αυτοί, με τη συμβολή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) διοργανώνουν «κοινές πανελλαδικές δράσεις για την προώθηση της ισότητας και την καταπολέμηση των απαγορευμένων διακρίσεων στους χώρους εργασίας». Οι σχετικές μάλιστα πρωτοβουλίες γίνονται κάτω από τον προκλητικό για τους εργαζόμενους τίτλο «Ο κόσμος της εργασίας μαζί για την ισότητα» και στόχο έχουν να αναδείξουν την «αξία του κοινωνικού διαλόγου».
Απαντώντας σε αυτήν την «πρωτοβουλία», το ΠΑΜΕ αναφέρει:
«Με ένα άκρως προκλητικό και απαράδεκτο κοινό δελτίο Τύπου, εργοδότες, εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλέμποροι και εργατοπατέρες προσπαθούν να συγκαλύψουν και να αποκρύψουν τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν σήμερα τους εργαζόμενους, τους μετανάστες, τις γυναίκες της εργατικής τάξης, του μόχθου, της ανεργίας, της ανασφάλιστης εργασίας και της ημιαπασχόλησης.
Αναμασούν την καραμέλα περί ισότητας και καταπολέμησης των διακρίσεων, την ανάγκη για κοινωνικό διάλογο και σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή που ξεζουμίζουν τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους καθημερινά στα σύγχρονα κάτεργα των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι εθιμοτυπικές ημερίδες και οι "παράλληλες δράσεις" είναι ψεύτικες, υποκριτικές και κενό γράμμα, όταν απουσιάζει η καθημερινή δράση στους κλάδους και στους τόπους δουλειάς, εκεί που τα εργατικά ατυχήματα των μεταναστών πληθαίνουν, η εργοδοτική αυθαιρεσία βασιλεύει απέναντι σε έγκυες γυναίκες που είτε απολύονται είτε κρύβουν την εγκυμοσύνη τους για να μη βρεθούν εκτός παραγωγής, οργιάζει η μαύρη ανασφάλιστη εργασία.
Ισότητα και εκμετάλλευση είναι έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες. Οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για τα προβλήματα και τα δεινά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, οι γυναίκες και οι άνεργοι είναι μεγάλες. Κάθε χρόνο εξαντλεί την ασχολία της, πραγματοποιώντας συναινετικές ημερίδες με τους εργοδοτικούς φορείς και παράλληλα βάζουν πλάτη για να υλοποιηθεί η συνολική αντεργατική πολιτική.
Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι, οι μετανάστριες και οι μετανάστες, οι άνεργες και οι άνεργοι να μη χάσουν το ταξικό τους κριτήριο, να μην "τσιμπήσουν" από τις φιέστες που στήνουν οι εκμεταλλευτές τους, δήθεν προς τιμήν τους. Να απαντήσουν με τους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες στους χώρους δουλειάς, έχοντας ανοιχτό και συνεχές το μέτωπο στη μεγαλοεργοδοσία του κάθε κλάδου, διαλύοντας τα σύννεφα των κοινωνικών διαλόγων που αναπτύσσονται».

Δε θέλει ενιαίο κατώτερο μισθό παντού ο ΣΕΒ, επικαλούμενος «πρόβλημα στην ανταγωνιστικότητα».
Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις του προέδρου τού Θεόδωρου Φέσσα, αμέσως μετά τη συνάντηση που είχε ο Σύνδεσμος με τον υπουργό Εργασίας Πάνο Σκουρλέτη, τη Δευτέρα 2 Μάρτη.
Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, απαντώντας σε ερώτηση για τον κατώτατο μισθό, τόνισε ότι: «Απ’ τη δική μας πλευρά, θεωρούμε ότι το θέμα του κατώτατου μισθού έχει μεγάλη κλαδική εξάρτηση. Υπάρχουν κλάδοι που πληρώνουν πολύ καλύτερα από τον κατώτατο μισθό και υπάρχουν άλλοι κλάδοι που δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί πληρώνοντας έναν υψηλό κατώτατο μισθό».
Επί της ουσίας, οι βιομήχανοι ζητούν «διαφοροποίηση» του κατώτατου μισθού, με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους μέσα από τη συμπίεση κατώτερου μισθού αλλά και των κλαδικών συμβάσεων, την ώρα που οι μισθοί ήδη έχουν στην κυριολεξία «τσακιστεί». Ουσιαστικά, οι εργοδότες ζητούν ακόμη «περισσότερα» από αυτό που το υπουργείο Εργασίας τους δίνει ως «ανταλλαγμα» σχετικά με την εφαρμογή του κατώτερου μισθού, όπως ότι το μέτρο θα εφαρμοστεί «σταδιακά» και σε «βάθος χρόνου» με τη χορήγηση «κινήτρων» π.χ. φορολογικών κλπ. Επιπρόσθετα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωσε ότι «προτείναμε στον κ. υπουργό να είναι τριμερής ο κοινωνικός διάλογος για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, δηλαδή να μετέχει και η Πολιτεία μαζί με τους εργαζόμενους και τους εργοδότες», ζήτημα στο οποίο έχει ταχθεί υπέρ και το υπουργείο Εργασίας.
Από την πλευρά του, ο Πάνος Σκουρλέτης τους ενημέρωσε για την πρόθεση «σταδιακής» επαναφοράς του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Παράλληλα, οι βιομήχανοι για μια ακόμη φορά έθεσαν το συνολικό πλαίσιο προώθησης των αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων», με τις οποίες άλλωστε συμφωνεί και προωθεί η συγκυβέρνηση με τους «θεσμούς», γεγονός άλλωστε που χαιρετίστηκε θετικά από τον ΣΕΒ, όπως προκύπτει και από την πρόσφατη ανακοίνωσή του. Χαρακτηριστικά, όπως τονίστηκε σχετικά, ο ΣΕΒ ζήτησε συστηματικό κοινωνικό διάλογο τριμερούς χαρακτήρα, για να υπάρξει σε όσα περισσότερα θέματα γίνεται σύγκλιση απόψεων.

Συγκέντρωση στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ και στον ΕΛΓΑ διοργανώνουν την Πέμπτη 5 Μάρτη, στις 10 το πρωί, οιΑγροτικοί Σύλλογοι Μακρακώμης, Στυλίδας - Εχιναίων, Πελασγίας και του Ενωτικού Αγροτικού Συλλόγου Λοκρίδας, διεκδικώντας τη στήριξη της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.
Σε ανακοίνωσή τους αναφέρουν:
«Παρ' όλες τις εξαγγελίες και από τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για στήριξη της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουμε καθημερινά την αδυναμία να συνεχίσουμε την παραγωγή, βιώνοντας το φάσμα της εξαθλίωσης.
Οι πολιτικές της νέας ΚΑΠ τις οποίες η νέα κυβέρνηση δεν απορρίπτει, συνεχίζουν να συμπιέζουν το πενιχρό εισόδημά μας, με αποτέλεσμα να αδυνατούμε να εξυπηρετήσουμε όχι μόνο τις σύγχρονες ανάγκες μας αλλά και τις βασικές.
Είναι εδώ η φορολογία από το πρώτο ευρώ, ο ΕΝΦΙΑ ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί, το ακριβό πετρέλαιο, ρεύμα και αγροτικά εφόδια. Ο καταρροϊκός πυρετός που καραδοκεί και κανένα μέτρο δεν έχει παρθεί, η ραγδαία μείωση των εξισωτικών αποζημιώσεων, οι πρόσφατες πλημμύρες, η συνεχιζόμενη μείωση των ευρωπαϊκών ενισχύσεων, το νέο χαράτσι του 3% που παρακρατούν από φέτος σε όλες στις ενισχύσεις της ΕΕ, το συνεχιζόμενο χαράτσι σε κάθε δήλωση ΟΣΔΕ, η θηλιά των χρεών σε τράπεζες, εφορία, ΕΛΓΑ, ΟΓΑ, δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση τόσο σε μας όσο και στις οικογένειές μας.
Καμιά επανάπαυση, καμιά αναμονή, γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση έφυγε, αλλά είναι εδώ η ΕΕ, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι και οι έμποροι που μας έχουν χειροδέσει. Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα και της αντίστασης προκειμένου να αποτρέψουμε οτιδήποτε μας καταστρέφει, προκειμένου να διεκδικήσουμε λύσεις που θα δώσουν ανάσες στην επιβίωσή μας. Γι' αυτό απαιτείται να δώσούμε όλοι το αγωνιστικό "παρών" την Πέμπτη 5/3/2015 και 10.00 το πρωί στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ και στη συνέχεια στον ΕΛΓΑ, προκειμένου να διαδηλώσούμε ότι δεν πάει άλλο και να απαιτήσούμε:
  • Να μην ισχύσουν οι περικοπές της νέας ΚΑΠ 2015 που οδηγούν σε παραπέρα μείωση ενισχύσεων σχεδόν κατά 50% σε σχέση με το 2013.
  • Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει και η ΚΑΠ της ΕΕ, σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή.
  • Να μη γίνεται παρακράτηση από τις εθνικές ενισχύσεις και της επιστροφής ΦΠΑ και πετρελαίου, για χρέη που έχουν οι αγρότες σε ΕΛΓΑ, ΟΓΑ, ΤΟΕΒ, Δήμους.
  • Να μην επιβαρυνθούν ούτε ένα ευρώ γεωργοί και κτηνοτρόφοι για την υποβολή των δηλώσεων του ΟΣΔΕ που πρέπει να καταρτίζεται από τις υπηρεσίες του υπουργείου.
  • Να μην εφαρμοστεί η παρακράτηση της ενίσχυσης 3% και να μην ισχύσει η κατάργηση της ενίσχυσης σε όσους καλλιεργούν 4 στρέμματα και κάτω.
  • Αμεσα να δοθεί το σύνολο της εξισωτικής αποζημίωσης σε όλους τους δικαιούχους με βάση τις βοσκήσιμες εκτάσεις του 2012. Χορήγηση της ενίσχυσης με βάση τον αριθμό του ζωικού κεφαλαίου και όχι τους βοσκότοπους
  • ΕΛΓΑ κρατικό φορέα που θα καλύπτει και θα αποζημιώνει στο 100% της ζημιάς από όλες τις αιτίες καταστροφής σε φυτική, ζωική παραγωγή και πάγιο κεφάλαιο
  • Αμεση και δίκαιη αποζημίωση για τον καταρροϊκό πυρετό και μέτρα για την αποκατάσταση του ζωικού κεφαλαίου. Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των κοπαδιών και την καταπολέμηση του ιού».

Σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση, αναφέρονται τα εξής:
«Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην έρθει άμεσα για ενημέρωση, συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή η συμφωνία επέκτασης της δανειακής σύμβασης - μνημονίου, που υπέγραψε η κυβέρνηση. Τα προσχήματα που χρησιμοποιεί για να αποφύγει την αυτονόητη αυτή υποχρέωση, έχουν μοναδικό στόχο να κρύψουν από το λαό ότι η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεσμεύεται για τη διατήρηση των υποχρεώσεων και των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου, αλλά υιοθετεί και παρόμοιες πρακτικές με τις προηγούμενες κυβερνήσεις για να τις επιβάλει».

Σταθερή στο 25,8% παρέμεινε η ανεργία στην Ελλάδα το Νοέμβρη του 2014, σε σχέση με τον Οκτώβρη, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Εξάλλου, το Γενάρη του 2015, το ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη μειώθηκε στο 11,2% (από 11,3% το Δεκέμβρη του 2014), καταγράφοντας το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη από τον Απρίλη του 2012, σύμφωνα με τη Eurostat. Στην «ΕΕ των 28», η ανεργία μειώθηκε στο 9,8% από 9,9% το Δεκέμβρη του 2014. Ένα χρόνο πριν, το Γενάρη του 2014, η ανεργία στην ΕΕ ήταν 10,6%. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την ανεργία στην Ελλάδα το Δεκέμβρη και το Γενάρη.
Πρώτη και με διαφορά στην ΕΕ
Συνολικά, το Γενάρη του 2015 καταγράφονται 23,8 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 18,06 εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρωζώνη.
Τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (25,8% το Νοέμβρη), στην Ισπανία (23,4%) και στην Κύπρο (16,1%). Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας σημειώθηκαν στη Γερμανία (4,7%) και στην Αυστρία (4,8%). Ειδικότερα στην Ελλάδα, ο αριθμός των ανέργων το Νοέμβρη του 2014 μειώθηκε στα 1,23 εκατομμύρια. Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες διαμορφώθηκε στο 23% και στις γυναίκες στο 29,3%.
Άνεργος ένας στους δύο νέους
Σταθερό στο 50,6% παρέμεινε το ποσοστό ανεργίας των νέων (κάτω των 25 ετών) στην Ελλάδα το Νοέμβρη, σε σχέση με τον Οκτώβρη.
Τα υψηλότερα ποσοστό ανεργίας των νέων στην ΕΕ για το Γενάρη του 2015 καταγράφονται στην Ισπανία (50,9%) και ακολουθούν η Ελλάδα (49,8%) το Νοέμβρη, η Κροατία (44,1%) και η Ιταλία (41,2%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Γερμανία (7,1%), στην Αυστρία (8,2%) και στη Δανία (10,8%). Το Γενάρη, η ανεργία των νέων στην Ευρωζώνη μειώθηκε στο 22,9% (έναντι 23,1% το Δεκέμβρη του 2014) και στην ΕΕ στο 21,2% (έναντι 21,3% το Δεκέμβρη του 2014).

Σε πρώτο πλάνο έρχεται η εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που έχουν συμφωνηθεί ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τους εταίρους της, στο όνομα της κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού.
Η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι θα αποπληρώσει εγκαίρως τα δάνεια προς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και βρίσκεται σε αναζήτηση ρευστότητας.
Εκτός απροόπτου, το θέμα αναμένεται να τεθεί στο Eurogroup της 9ης Μάρτη. Εντός του μήνα το ελληνικό κράτος θα πρέπει να πληρώσει συνολικά 7,1 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ, για τόκους ομολόγων της ΕΚΤ και για εκδόσεις εντόκων γραμματίων.
Οι εταίροι της συγκυβέρνησης έχουν διαμηνύσει ότι για να εκταμιευτούν χρήματα, θα πρέπει να ολοκληρωθεί η τετράμηνη παράταση του προγράμματος.
Πάντως, ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, μιλώντας στους «Financial Times», άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποδεσμευτεί ένα μέρος της δόσης των 7,2 δισ. ευρώ εφόσον η ελληνική κυβέρνηση σημειώσει «πρόοδο» στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. «Το μήνυμά μου στους Έλληνες είναι: Προσπαθήστε να αρχίσετε το πρόγραμμα ακόμα και πριν τελειώσει όλη η διαπραγμάτευση. Υπάρχουν στοιχεία που μπορείτε να αρχίσετε σήμερα. Αν το κάνετε αυτό, τότε σε κάποιο σημείο τον Μάρτιο ίσως μπορεί να υπάρξει μια πρώτη εκταμίευση. Αλλά αυτό θα απαιτούσε πρόοδο και όχι μόνο προθέσεις», είπε.
Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στα «Παραπολιτικά Fm» ισχυρίστηκε πως η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πάρει τη δόση εάν το αντίτιμο είναι η εφαρμογή του μνημονίου, παραβλέποντας ότι αυτό ακριβώς προβλέπει η συμφωνία που υπέγραψε.
«Δεν θα πάρουμε τη δόση αν το αντίτιμο είναι η συνέχιση της σκοτοδίνης που ζούμε τώρα. Θα μπορούσαμε να την είχαμε πάρει. Να υπογράψουμε το mail Χαρδούβελη και να είχαμε τα λεφτά. Ο λαός δεν ψήφισε αυτό όμως», είπε, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του λαού που δεν ψήφισε αυτό, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με την επέκταση του μνημονίου.
«Τρέχουν» τα νομοσχέδια
Εκτός από την εφαρμογή της λίστας των μεταρρυθμίσεων, η συζήτηση για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού φέρνει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο νέων μέτρων.
Ο Γ. Βαρουφάκης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιβληθεί «έκτακτη εισφορά», ακολουθώντας τα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Στη συνέντευξη στα «Παραπολιτικά Fm» δήλωσε γενικά και αόριστα ότι «η έκτακτη εισφορά αν επιβληθεί θα αφορά τα στρώματα εκείνα που δεν πλήρωναν φόρους». 
Την «τόνωση» των κρατικών ταμείων θα εξυπηρετεί και η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Από αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση προχωράει στην κατάθεση μπαράζ νομοσχεδίων για την εξειδίκευση της αντιλαϊκής συμφωνίας, χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού τα μέτρα «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης». 
Από την πλευρά του ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προειδοποίησε με πιστωτικό γεγονός εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν αποπληρώσει εγκαίρως την ΕΚΤ.
Είχε προηγηθεί συνέντευξη του  Γ. Βαρουφάκη στο «Associated Press», που έλεγε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αποπληρώσει κανονικά το ΔΝΤ, αλλά για τα ομόλογα της ΕΚΤ θα πρέπει να υπάρξει συζήτηση καθώς εμπίπτουν σε «διαφορετική κατηγορία». Μάλιστα, σε αυτή τη συνέντευξη ο υπουργός Οικονομικών προϊδέαζε για φοροαφαίμαξη του λαού, υποστηρίζοντας ότι θα στύψουμε την πέτρα για να βγάλει αίμα, προκειμένου να αποπληρωθούν τα δάνεια προς το ΔΝΤ. 
Μαίνονται οι ανταγωνισμοί
Οι κατηγορίες που διατύπωσε ο πρωθυπουργός στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησαν μέτωπο με τις κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, αντανακλώντας εκτός από την πολιτική αντιπαράθεση τους γενικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς εντός και εκτός της Ευρωζώνης.
Ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι ένας «άξονας δυνάμεων», με πρωτεργάτες τις κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, επιχειρούσαν να οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού, προκειμένου να ανατρέψουν την ελληνική κυβέρνηση ή να την οδηγήσουν σε άνευ όρων παράδοση.
Οι πρωθυπουργοί της Ισπανίας και της Πορτογαλίας απέστειλαν επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ζητώντας να καταδικάσει η ΕΕ τις δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού.
Στις 18:00 το απόγευμα πραγματοποιείται ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών υπό τον Γιάννη Δραγασάκη, με τη συμμετοχή των συναρμόδιων υπουργών.
Στη σύσκεψη θα τεθεί επίσης επί τάπητος το νομοθετικό έργο και για τα πρώτα νομοσχέδια που θα καταθέσει η κυβέρνηση.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget