04/30/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Το δίκιο τους
Με άδεια χέρια έφυγε η αντιπροσωπεία συνδικαλιστών του κλάδου των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής από τη συνάντηση που είχε χτες με τον υπουργό Εργασίας, Π. Σκουρλέτη. Οπως μαθαίνουμε από την ανακοίνωση του ίδιου του υπουργείου, οι εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν «για περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση, για αναποτελεσματική παρέμβαση των ελεγκτικών μηχανισμών, για χαμηλούς μισθούς και απολύσεις, γενικότερα για την εκτεταμένη χρήση των μνημονιακών διατάξεων που πλήττουν παροχές, αποδοχές και συνθήκες εργασίας». Και ο υπουργός, κατά τη συνήθη πρακτική του, «αναγνώρισε τη μεγάλη έκταση που έχουν πάρει αυτά τα φαινόμενα...». Μόνο που οι εργαζόμενοι έχουν μπουχτίσει πλέον από την καταγραφή των προβλημάτων. Χόρτασαν και από διαβεβαιώσεις του τύπου «θα ενισχύσουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του ΣΕΠΕ». Για δεκαετίες ακούνε τα ίδια και τα ίδια. Οσο για τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων, αυτές ρίχτηκαν στα παζάρια με τους εργοδότες, αυτούς δηλαδή που ευθύνονται για την αφόρητη κατάσταση που επικρατεί στους χώρους εργασίας, αλλά και τη «διαπραγμάτευση» με τους εταίρους μας στην ΕΕ, προς δόξαν του «ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου»!
Αλίμονο αν οι εργαζόμενοι αφήσουν τη λύση των προβλημάτων τους στη μεγαθυμία των καπιταλιστών και στα διάφορα μείγματα διαχείρισης των κυβερνήσεών τους. Η Πρωτομαγιά, που αύριο γιορτάζει η παγκόσμια εργατική τάξη, άλλωστε επιβεβαιώνει πως μόνο με ταξική πάλη, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, μπορούν να κερδίσουν το δίκιο τους.
Μας δουλεύουν...
Πλάκα κάνουν! Ποιοι; Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν σε δράση χτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, ενάντια στη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, καταγγέλλοντας «την κατασταλτική προσέγγιση που υιοθέτησε η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της για τη μεταναστευτική πολιτική»! Μόνο που λίγες μέρες πριν, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για το μεταναστευτικό, τις αποφάσεις όχι μόνο τις στήριξε ο Αλ. Τσίπρας, αλλά τις χαιρέτισε και σαν σημαντική επιτυχία...
Θυμίζουμε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο άναψε «πράσινο φως» για επεμβάσεις με πρόσχημα το μεταναστευτικό, αλλά και άγρια καταστολή στα σύνορα για την αποτροπή της εισόδου σε κράτη - μέλη της ΕΕ. Εννοείται πως ούτε λόγος για κατάργηση των κανονισμών του Δουβλίνου και της Σένγκεν που κρατάνε τους μετανάστες εγκλωβισμένους σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία...
... Κανονικά
Η ελληνική κυβέρνηση, διά του Αλ. Τσίπρα, επέλεξε να συγκαλύψει τον επικίνδυνο χαρακτήρα των αποφάσεων που πάρθηκαν, αναδεικνύοντας την υποτιθέμενη «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» και μιλώντας για «ευτυχή κατάληξη» (!) επειδή αυξάνονται τα κονδύλια. Μάλιστα, στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας επικρότησε την ενίσχυση των επιχειρήσεων «Poseidon», «Triton» και Frontex και τις «συντονισμένες δράσεις για την καταπολέμηση της διακίνησης προσώπων, τη σύλληψη των διακινητών και την εξάρθρωση των δικτύων τους, σε συνεργασία όλων των συναρμόδιων Ευρωπαϊκών Οργανισμών». Καλωσόρισε την αναφορά «στην προώθηση της ειρήνης και σταθερότητας στη Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή», όπου κράτη - μέλη της ΕΕ πρωτοστατούν σε επεμβάσεις, μια «λεπτομέρεια» που ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε να «προσπεράσει» με την αναφορά ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ευθύνες μας για την κατάσταση σ' αυτήν την περιοχή».
Και κατόπιν αυτών, οι ευρωβουλευτές του διαδηλώνουν ενάντια στις αποφάσεις που ο πρωθυπουργός τους ψήφισε και με τα δυο χέρια. Απροκάλυπτη κοροϊδία δηλαδή, και μάλιστα για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που καθημερινά κοστίζει δεκάδες ανθρώπινες ζωές... Σα δεν ντρέπονται!
Σύμπλευση...
Τη σύμπλευσή τους με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΣΥΝΕΚ (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην ΟΛΜΕ) έδειξαν για άλλη μια φορά οι «Παρεμβάσεις» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΛ κτλ.) στην ΟΛΜΕ στη συζήτηση για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που υφαρπάζει τα ταμειακά διαθέσιμα δημόσιων οργανισμών. Οι «Παρεμβάσεις» διαφώνησαν με το αίτημα για «άμεση διαγραφή των χρεών των Σχολικών Επιτροπών» που ανακουφίζει τα σχολεία! Διαφώνησαν και με το κάλεσμα της ΟΛΜΕ προς τους εκπαιδευτικούς να διεκδικήσουν την άμεση κάλυψη των απωλειών τους, γιατί, λέει, δεν είναι ανάγκη να μπαίνει παντού αυτό το αίτημα... Και τελικά, μαζί με την κυβερνητική παράταξη, δεν ψήφισαν την απόφαση. Δεν ψήφισαν δηλαδή την καταγγελία της ΠΝΠ που βάζει «χέρι» σε χρήματα που, αντί να διατίθενται για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, τα χρησιμοποιεί για την ικανοποίηση των αναγκών των δανειστών, για να πληρωθεί ένα χρέος που δε δημιούργησε ο λαός. Οι εκπαιδευτικοί ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Από δω τo 'φερνε, από κει το πήγαινε, για «λιτό βίο» μίλαγε, σε «ήπια λιτότητα» κατέληξε. Ο λόγος για την κυβέρνηση, που τα στελέχη της διαπρέπουν σε λεξιπλασίες, με έκδηλη πλέον τη μόνη επιδίωξη: Να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, έστω και με άλλο περιτύλιγμα και με άλλες δόσεις στην εφαρμογή της. Η «ήπια λιτότητα» για την οποία μιλάνε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καινούργια εφεύρεση. Μ' αυτόν ακριβώς τον όρο μιλούσε το Δεκέμβρη του 2004 η τότε κυβέρνηση, αναγγέλλοντας τριετή μείωση μισθών με το τότε πρόγραμμα σταθερότητας. Εκατό μέρες έκλεινε το Μάρτη του 2012 και η τότε κυβέρνηση, που μιλούσε επίσης για «ήπια λιτότητα» με μέτρα σε βάρος του λαού ύψους 13 δισ. ευρώ (το σημερινό πρόγραμμα του «μέιλ Βαρουφάκη» φέρνει βάρη για το λαό ύψους 11 δισ. και βλέπουμε...).
Το επιχείρημα της συγκυβέρνησης ότι η «ήπια λιτότητα είναι ο δρόμος για να φύγουμε απ' την πολιτική λιτότητας» είναι απάτη κολοσσιαίων διαστάσεων. Αυτό που κρύβει είναι ότι η λιτότητα (ήπια ή μη) αφορά τους εργαζόμενους και όχι το κεφάλαιο για το οποίο σκίζεται προκειμένου να στηρίξει την ανάκαμψη των κερδών του. Αυτό που επίσης κρύβει και έκρυψε και προεκλογικά απ' το λαό, όταν του υποσχόταν ψίχουλα, είναι ότι η ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων προϋποθέτει λιτότητα διαρκείας για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες.
Η «ήπια λιτότητα» περιέχει ήδη όλα όσα περιλαμβάνονται στους έως τώρα μνημονιακούς νόμους που παραμένουν άθιχτοι και στους οποίους προστέθηκε επίσης, με την προηγούμενη ΠΝΠ, το χάρισμα προστίμων εκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρήσεις για φορολογικές απάτες και λαθρεμπόριο. Κι όλα αυτά με τη βούλα των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. Η κουβέντα για ήπια ή άγρια λιτότητα κρύβει το συνολικό πακέτο κι αυτό περιέχει ιδιωτικοποιήσεις, άγριο φοροκυνηγητό για το λαό, που μάλιστα βαφτίζεται «πατριωτικό» καθήκον.
«Ήπια λιτότητα» είναι η προχτεσινή απόφαση του ΟΑΕΔ που ανέβασε στα 215 εκατομμύρια τα ευρώ που έφυγαν από το ταμείο του για να πάνε στην Τράπεζα της Ελλάδας, την ώρα που μόνο ένας στους εννιά ανέργους παίρνει το πετσοκομμένο επίδομα ανεργίας. Δείχνει για ποια τάξη δουλεύει, βάζοντας στην μπάντα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Η «ήπια λιτότητα» μεταφράζεται επίσης σε διαρκή επίθεση στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα, μεταφράζεται σε διατήρηση του καθεστώτος εργασιακού μεσαίωνα, μεταφράζεται σε μη αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, Συλλογικών Συμβάσεων, όπως άλλωστε έγινε φανερό και από τον «κοινωνικό διάλογο», που έστησε η συγκυβέρνηση με την εργοδοσία για το περίφημο νομοσχέδιο που παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.
Οι απώλειες των εργαζομένων θεωρούνται «περασμένες - ξεχασμένες». Τον πλούτο, που στερήθηκαν οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια και κέρδισαν άκοπα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η κυβέρνηση τον χαρίζει. Την ίδια στιγμή, οι εργοδότες ζητούν ακόμα μεγαλύτερα προνόμια, απαλλαγές από ασφαλιστικές εισφορές, κάθε είδους επιδότηση των κερδών τους.
Όλα αυτά είναι η «ήπια λιτότητα» απέναντι στην οποία πρέπει να ορθώσουν ανάστημα τα αγωνιζόμενα τμήματα της εργατικής τάξης, με αφορμή και την αυριανή απεργία της Πρωτομαγιάς.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 30 Απρίλη 2015



«Εμείς παραβήκαμε τους νόμους σας,για να δείξουμε στο λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στη χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στη Γη!
    Αν πιστεύετεότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν τη λύτρωσή τους -αν αυτή είναι η γνώμη σας- τότε κρεμάστε μας!
    Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δε θα μπορέσετε να τη σβήσετε...».
    Αυτά ήταν τα λόγια με τα οποία ο Αύγουστος Σπάις, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης του Μάη, απευθύνθηκε στους δικαστές του την ώρα που εκείνοι τον έστελναν μαζί με τους συντρόφους του στην αγχόνη.
    Αυτά στο Σικάγο του 1886.
    Σήμερα, στην Ελλάδα του 2015, παραμονή Πρωτομαγιάς, συνεχίζουν να συμβαίνουν τα εξής:
  • Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής οι Έλληνες που ζουν σε συνθήκες ένδειας, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονται στα 6 εκατομμύρια.
  • Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα νοικοκυριά που έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν θέρμανση για τα σπίτια τους μειώθηκαν κατά 31,3%.
  • Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ το ποσοστό ανεργίας των νέων έχει ανέλθει στο 60%.
  • Σύμφωνα με την έρευνα της εταιρείας «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας UBS στην Ελλάδα το 2014 είχαμε 11 κροίσους από 9 το 2013, οι οποίοι αύξησαν την περιουσία τους από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια (14,2 δισ. ευρώ). Σύμφωνα με την ίδια έρευνα επιβεβαιώνεται η τάση μετατροπής της Ελλάδας στη χώρα «με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη».
    Και μετά τις εκλογές, λοιπόν, σε μια χώρα που 6 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην ανέχεια, υπάρχουν και 559 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης είδαν τα πλούτη τους να εκτινάσσονται στα 76 δισ. δολάρια («Βήμα», 24/8/2014) και να ανέρχονται στο 45% του ΑΕΠ της χώρας. 
    Υπάρχει και εκείνο το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού της χώρας που μέσα στα χρόνια της κρίσης, την περίοδο που στην Ελλάδα έφτασαν να υποσιτίζονται 686.000 παιδιά (έκθεση Unicef), αυτή η μειοψηφία είδε τα πλούτη της να εκτινάσσονται φτάνοντας σήμερα στο σημείο να κατέχει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007 (έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse»).
    Αλλά απέναντι σε αυτή την οικτρή μειοψηφία των κερδισμένων δεν πάρθηκε ποτέ μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – ούτε πριν ούτε τώρα – που να τους καλεί να καταβάλλουν το δικό τους μερίδιο στην κρίση, όπως το έχουν κάνει οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που απώλεσαν μέσα σε μια 5ετία το 50% του εισοδήματός τους.
    Επειδή, λοιπόν, αύριο ξημερώνει Πρωτομαγιά, επειδή η Πρωτομαγιά εκτός όλων των άλλων είναι και εκείνος ο άσβεστος φάρος που φωτίζει τη δυνατότητα«η Γη να γίνει κόκκινη από ζωή κι όχι από θάνατο», όπως έλεγε ο ποιητής, και επειδή όσα ζούμε στην Ελλάδα – και στον κόσμο – κάθε άλλο παρά άσχετα είναι με το ανεκπλήρωτο των αιτημάτων και οραμάτων που συμβολίζει η Πρωτομαγιά, θα προσπαθήσουμε να είμαστε απολύτως σαφείς για το βασικό συμπέρασμα που - κατά τη γνώμη μας - προκύπτει απ΄ όλα όσα ζούμε.  
    Και το συμπέρασμα είναι:  
    Στην Ελλάδα – και στον κόσμο – μία χούφτα εκμεταλλευτών κατέχουν την οικονομική εξουσία. Η οικονομική τους εξουσία βασίζεται στο γεγονός ότι ως ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, σφετερίζονται τους καρπούς που γεννούν το μυαλό και τα χέρια εκατομμυρίων ανθρώπων.
    Αυτό είναι το πρόβλημα, αυτή είναι η αιτία που γεννά τις κρίσεις, τις αβυσσαλέες κοινωνικές ανισότητες: Ότι το προϊόν της παραγωγής, αντί να επιστρέφει στην κοινωνία των εργαζόμενων ανθρώπων που το δημιουργούν, το ιδιοποιούνται, το παρακρατούν για λογαριασμό τους μια «κάστα» κηφήνων – εκμεταλλευτών, επιβάλλοντας ταυτόχρονα τις πολιτικές που – με ή χωρίς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις – φτωχοποιούν τα λαϊκά στρώματα.
    Συνεπώς, κι αφού αυτό είναι το πρόβλημα, κι αφού αυτή η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο, από τη μια μεριά, και στην εργασία, από την άλλη, είναι ανειρήνευτη και αγεφύρωτη, τότε η λύση – η μοναδική λύση – δεν μπορεί να είναι παρά τούτη: Από αυτή τη δράκα της οικτρής μειοψηφίας των εκμεταλλευτών πρέπει να της αφαιρεθεί η οικονομική εξουσία, που της επιτρέπει αφενός να καταχράται τον πλούτο που παράγει μια ολόκληρη κοινωνία, αφετέρου να ρίχνει στα Τάρταρα εκείνους που τον δημιουργούν.
    Αλλά: Η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη, η πρώτη και βασική προϋπόθεση για να αφαιρεθεί η οικονομική εξουσία από την πλουτοκρατία είναι να της αφαιρεθεί η πολιτική εξουσία, που την ασκεί μέσω των μονοκομματικών, δικομματικών, τρικομματικών και κάθε λογής αριθμού και απόχρωσης εκπροσώπων της ώστε να θωρακίζει και να αναπαράγει θεσμικά, νομοθετικά, κατασταλτικά, ιδεολογικά το καθεστώς της οικονομικής  της εξουσίας.
    Εν ολίγοις:
  • Είναι η πολιτική εξουσία του κεφαλαίου που επιτρέπει στους λίγους να διαθέτουν πολλαπλάσιο πλούτο σε σχέση με ολόκληρο το ΑΕΠ της χώρας φορτώνοντας στο λαό τα χρέη των «άδειων» ταμείων.
  • Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να ρημάζουν στη λιτότητα τον εργάτη για να επιδοτούνται βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές και εργολάβοι.
  • Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν το κράτος ως κράτος των μονοπωλίων και ως συλλογικό τους «κομματάρχη» που υπαγορεύει δεινά, επιβάλλει χαράτσια, στερεί δικαιώματα, τρομοκρατεί, απειλεί και βγάζει κέρδη από την ίδια τη δυστυχία της φτωχολογιάς.
    Αυτή η εξουσία, η εξουσία των μονοπωλίων, πρέπει να ανατραπεί. Και να αντικατασταθεί από μια άλλη, από μια εξουσία του λαού, με μια κυβέρνηση βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα του λαού, η οποία σε κάθε βήμα της και ανά πάσα στιγμή θα τελεί υπό διαρκή εργατικό και λαϊκό έλεγχο.
    Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν μπορεί να μεταχειρίζεται τους κυβερνητικούς θώκους για να συνδιαλέγεται μέσα στο αστικό πλαίσιο με τους σφαγιαστές του λαού, για να κάνει «κοινωνικούς διαλόγους» μαζί τους, για να παζαρεύει με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό τους κανόνες των «έντιμων συμβιβασμών» - με ποιους; - με τους σφαγιαστές του λαού.
    Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν μπορεί να δημιουργεί αυταπάτες ότι θα «εξημερώσει» και θα κάνει τους σφαγιαστές …συνεννοήσιμους ή να πουλά σαν «σωτηρία» του λαού την πολιτική  μεθαδόνη ότι οι σφαγιαστές θα επιδείξουν διάθεση… αναστολής και χρονικής μετάθεσης του (δεδομένου, όμως) σφαγιασμού του λαού.
    Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν προστρέχει στη «γενναιοδωρία» των τοκογλύφων για να αποκομίσει κάποια «αναστολή πληρωμής», αλλά προχωρά σε μονομερή διαγραφή του χρέους διακηρύσσοντας προς κάθε κεφαλαιοκράτη, ιμπεριαλιστή πιστωτή, νέτα – σκέτα, ότι το χρέος αυτό δεν αφορά τον λαό, δεν είναι του λαού, ότι το χρέος για το οποίο μιλούν και το οποίο ο λαός, ως μη όφειλε, το έχει πληρώσει επανειλημμένως, είναι χρέος της πλουτοκρατίας και ότι η λαϊκή εξουσία αρνείται να αναγνωρίσει το χρέος της πλουτοκρατίας ως χρέος του λαού.
    Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν συνεχίζει να κρατά την Ελλάδα δεσμευμένη, αλυσοδεμένη μέσα στο σφαγείο, αλλά την αποδεσμεύει από τους δυνάστες του λαού, πετά έξω την ΕΕ, πετά έξω το ΔΝΤ, πετά έξω τους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες που μόνη τους «πατρίδα» είναι το κέρδος.
    Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – γεννιέται και στηρίζεται από την ταξική ενότητα και την ενιαία πάλη των λαϊκών στρωμάτων έχοντας ως Λυδία λίθο της αποστολής της και του καθημερινού βηματισμού της το πέρασμα όλου του παραγόμενου πλούτου στα χέρια του λαού.
    Αλλά: Το πέρασμα του παραγόμενου πλούτου στα χέρια του λαού δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, τελικά, με τίποτα λιγότερο από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.
    Και αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά μόνο από μια εξουσία που – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – προκύπτει και προχωρά μέσα από την ταξική υπερίσχυση της εργατιάς και των συμμάχων της στη σύγκρουσή τους με τα μονοπώλια.
    Πώς; Μέσα από την οργανωμένη, σχεδιασμένη, αταλάντευτα προσανατολισμένη και αποφασιστική εκείνη πολιτική πάλη που για να είναι νικηφόρα και όχι «άλμα στο κενό», όχι μια ηττημένη ουτοπία, όχι μια προδοσία της ελπίδας που θα σημαίνει επιστροφή πιο βαθιά στη βαρβαρότητα, δεν μπορεί -
    χωρίς να βαφτίζει τα ψίχουλα σαν «παροχή», χωρίς να βαφτίσει σαν «καλυτέρευση» το «και μη χειρότερα», και ενώ δεν θα σταματά ούτε για μια στιγμή να δίνει τη μάχη για την πιο μικρή ανακούφιση και την πιο μεγάλη βελτίωση της ζωής του λαού στις παρούσες συνθήκες -
    παρά να έχει για προμετωπίδα της:
    Την έξωση από το προσκήνιο της Ιστορίας όλων των πολιτικών εκπροσώπων και όλης της τάξης του φιλοτομαρισμού. Που σημαίνει: Κατάργηση της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας και πέρασμα από την ιδιοποίηση των κερδών και τη συνακόλουθη «κοινωνικοποίηση» των ζημιών, στην κοινωνικοποίηση των προϊόντων του ανθρώπινου μόχθου.
    Η παραίτηση από αυτή την προοπτική τότε – συνειδητά ή ασυνείδητα – συμβάλλει ώστε από την εξέγερση του Σικάγου, από τον Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη και τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου, από τον τοίχο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44, να έχουν απομείνει μόνο οι αγχόνες των εκμεταλλευτών. 


Στις 9 Μάη διοργανώνεται στην Αθήνα για δέκατη συνεχόμενη χρονιά ναρκω - φεστιβάλ, από τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, το Τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ και μια πλατφόρμα
ΜΚΟ, καθώς όλοι μαζί έχουν αναλάβει το δικό τους μερίδιο στη ζύμωση των συνειδήσεων για την υλοποίηση μιας άκρως επικίνδυνης ναρκω - πολιτικής. «Σημαία» των διοργανωτών, οι οποίοι πλασάρονται με ένα ψευτο - πρωτοποριακό προφίλ, είναι η υλοποίηση μέχρι κεραίας της πολιτικής της ΕΕ για τα ναρκωτικά. Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών, καλλιέργεια κάνναβης για προσωπική χρήση, μείωση της βλάβης. Κάθε επιμέρους σημείο, καθώς και το σύνολο αυτής της πολιτικής, αντικρούει σε επιστημονικά δεδομένα, αλλά και στην πραγματικότητα.
Κι επειδή το συγκεκριμένο ναρκω - φεστιβάλ στοχεύει κυρίως στο μυαλό και το συναίσθημα των νέων ανθρώπων, κρίνεται επιβεβλημένη η αποδόμηση βήμα προς βήμα της προπαγάνδας που γίνεται μέσω του διαφημιστικού φυλλαδίου που διανέμεται σε κεντρικά σημεία της πόλης και κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ενα φυλλάδιο - συνέχεια της προπαγάνδας των τελευταίων δύο δεκαετιών στη χώρα μας, που εξαπολύουν οι διακομματικοί σύμμαχοι της ναρκω - κουλτούρας (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά.).
***
  • Λένε: «Η χρήση και κατάχρηση ουσιών είναι ζήτημα δημόσιας υγείας. Ενώ υφίσταται σαν φαινόμενο από τα αρχαία χρόνια, έχει διογκωθεί σαν πρόβλημα τα τελευταία 60 χρόνια, κυρίως επειδή βρίσκεται σε καθεστώς παρανομίας».
Η αλήθεια: Η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών χάνεται στα βάθη των αιώνων, σε πρωτόγονες και αρχαίες κοινωνίες, όταν αποτελούσε μέρος μιας συλλογικής διαδικασίας, με τελετουργικό χαρακτήρα, ενταγμένη στο τότε γενικότερο πολιτιστικό πλαίσιο. Θεωρητικά στόχος ήταν η ενδυνάμωση των δεσμών του κοινωνικού ιστού της συγκεκριμένης κοινωνίας. Ομως, ακόμη και σε αυτές τις τελείως διαφορετικές συνθήκες, η χρήση ναρκωτικών ήταν απόδειξη αδυναμίας της ανθρώπινης κοινωνίας να ερμηνεύσει την αντικειμενική πραγματικότητα. Ομως η «τοξικομανία» - δηλαδή η χρήση των ουσιών ως τρόπου ζωής - εμφανίζεται πρώτη φορά το 19ο αιώνα. Δηλαδή η εγκατάσταση της εξάρτησης ως κοινωνικού φαινομένου γίνεται στη φάση του περάσματος στον καπιταλισμό. Αρχικά έπληττε κυρίως τμήματα της νεοδημιουργηθείσας τότε εργατικής τάξης και σχετιζόταν με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας. Με την ανάπτυξη του καπιταλισμού διαμορφώνονται και οι προϋποθέσεις εξάπλωσης του φαινομένου, το οποίο παίρνει πλέον επιδημικές διαστάσεις και αρχίζει να εκδηλώνεται με τα χαρακτηριστικά της πολυτοξικομανίας. Η ιατρικοποίηση της τοξικοεξάρτησης αποσκοπεί στη συσκότιση των αιτιών που την παράγουν.
***
  • «Το αποτέλεσμα της απαγόρευσης είναι η γιγάντωση του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και της βλάβης που προκαλείται στους χρήστες. Οποιοι στηρίζουν την απαγόρευση και την καταστολή (...) στηρίζουν με αυτόν τον τρόπο τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα».
Η αποποινικοποίηση στην Ολλανδία μετέτρεψε το Αμστερνταμ σε κέντρο διεθνούς εμπορίου ναρκωτικώνκαι από τις πρώτες πόλεις σε εγκληματικότητα στον κόσμο. Το 2010 το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) Κάτω Χωρών απευθύνθηκε στο Δικαστήριο της ΕΕ, όπου ακόμα και ο γενικός εισαγγελέας της ΕΕ, Yves Bot, αναγκάζεται να εκτιμήσει ότι «ο ναρκω - τουρισμός συνιστά υπαρκτή και αρκούντως σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη στο Μάαστριχτ, ο αποκλεισμός της προσβάσεως κατοίκων αλλοδαπής στα coffee shops συνιστά μέτρο αναγκαίο για την προστασία των κατοίκων του δήμου από τις οχλήσεις που προκαλεί το φαινόμενο αυτό». Παράλληλα, ομολογείται στο όνομα της... δημόσιας ασφάλειας της ΕΕ ότι «ο ναρκω - τουρισμός υποθάλπει τη διεθνή εμπορία ναρκωτικών και ενισχύει οργανωμένες εγκληματικές δραστηριότητες». Σκοπός της νόμιμης χορήγησης ναρκωτικών είναι η θεσμοθέτηση ενός κοινωνικού περιθωρίου.
***
  • «Η ναρκω - απαγόρευση έχει διογκώσει το πρόβλημα της κατάχρησης ουσιών αντί να το λύσει. Δεν έχει καταφέρει να μειώσει ούτε τη ζήτηση (περισσότεροι χρήστες), ούτε και την προσφορά ουσιών που διατίθενται σε περισσότερες (αμφιβόλου ποιότητας) ποσότητες από ποτέ, ενώ η μαφία θησαυρίζει και οι χρήστες εξακολουθούν να διώκονται ως εγκληματίες».
Ενας νέος μπορεί να δοκιμάσει ναρκωτικά από περιέργεια, μίμηση, επειδή τον έλκει το απαγορευμένο, όμως όλα αυτά δεν είναι επαρκή για να τον οδηγήσουν στην εξάρτηση που συνιστά υποκατάσταση βασικών αναγκών. Σε όσες χώρες νομοθετήθηκε η αποποινικοποίηση της κάνναβης, έχει πενταπλασιαστεί η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών(εκθέσεις Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας - ESPAD, EMCDDA, Διεθνής Επιτροπή του ΟΗΕ για τον Ελεγχο των Ναρκωτικών - INCB).Η κοινωνική ανοχή στα ναρκωτικά έχει τριπλασιάσει τη χρήση στους μαθητές της Ελλάδας και έχει μειώσει την ηλικία πειραματισμού και έναρξης της χρήσης πριν τα 13 έτη. Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν και τον Αύγουστο του 2004, όπου «η ολλανδική κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι "η κάνναβη δεν είναι ακίνδυνη" ούτε για τους χρήστες, ούτε για την κοινωνία, τα coffee shops (χώροι όπου πωλείται νόμιμα και επιτρέπεται η χρήση κάνναβης) "δεν είναι άμοιρα ευθυνών" και σκοπεύει να μειώσει τον αριθμό τους που βρίσκονται κοντά σε σχολεία». Ο μαθητικός πληθυσμός της Ελβετίας κατέχει την τρίτη θέση και της Ολλανδίας την πέμπτη θέση στην Ευρώπη στη χρήση παράνομων ουσιών (Πανευρωπαϊκή Ερευνα «ESPAD» 2007 για τη χρήση ουσιών στο μαθητικό πληθυσμό). Η χρήση ηρωίνης και οπιοειδών παρουσιάζει αύξηση στην Ολλανδία, ειδικά στις νεαρότερες ηλικίες(Ετήσια Εκθεση του ΟΗΕ 2008).
***
  • «Η χρήση ναρκωτικών είναι μια προσωπική επιλογή που πρέπει να γίνεται σεβαστή».
Η χρήση ναρκωτικών δεν είναι «ελεύθερη επιλογή», η χρήση και η εξάρτηση είναι ανελευθερία, γιατί ο άνθρωπος υποτάσσεται στο κυνήγι της ουσίας που κάνει χρήση. Εξάρτηση σημαίνει φραγμός στη διαδικασία αυτογνωσίας και κοινωνικής συνειδητοποίησης, είναι στρέβλωση του κοινωνικού περιεχομένου κάθε μορφής δικαιώματος.
Η χρήση ναρκωτικών είναι ένα φαινόμενο που το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, έτσι επιλέγει να το διαχειριστεί ή ακόμα και να το αξιοποιήσει με στόχο τη χειραγώγηση ιδιαίτερα των νέων.
Η νόμιμη (είτε τυπικά είτε άτυπα) χορήγηση ναρκωτικών έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στο παρελθόν. «Ψυχαγωγικά χάπια» και «ηρεμιστικά» χορηγούνταν στους στρατιώτες στην εισβολή του Ιράκ, με ναρκωτικά «μπούκωσαν» τους στρατιώτες στο Βιετνάμ, με κάνναβη κατακρεούργησαν το αντιπολεμικό κίνημα που αναπτύχθηκε το 1974 στην Ολλανδία, όπου οι πλατείες της σταδιακά άδειασαν από διαδηλωτές και γέμισαν τα «coffee shops» από το 1976 με «φιλήσυχους» πολίτες...

Συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε σήμερα την παρουσίαση της Πρωτομαγιάς του 1944 με την εκτέλεση στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής των 200 Κομμουνιστών, μέσα από το βιβλίο - ντοκουμέντο από το Αρχείο του ΚΚΕ, «Πρωτομαγιές 1886 - 1945», της Μέλπως Αξιώτη, γραμμένο το 1945. Είναι το μέρος του βιβλίου με τίτλο «Πρωτομαγιές της Κατοχής - Η Ελληνική Πρωτομαγιά του 1944». Σήμερα παρουσιάζουμε το τρίτο και τελευταίο μέρος.
***
Κάθε μέρα, ύστερα απ' το προσκλητήριο, ήταν υποχρεωτικό να τραγουδάμε. Να δείχνουμε πως είμαστε τάχαμου ευχαριστημένοι. Δεν εμπορούσαμε να πούμε εκείνα που θέλαμε. Ελέγαμε λοιπόν κι εμείς: «Τα ρόδα, τα τριαντάφυλλα της άνοιξης καμάρι, τα λούλουδα, οι ζέφυροι, ο ήλιος, το φεγγάρι, χάνουν την ομορφάδα τους στη σκλαβωμένη γη...». Εκεί απάνω εβγάζαμε τ' άχτι μας. Εκείνη την ημέρα φεύγοντας εμείς για τις δουλειές, κανένας δεν τραγούδησε. Τρεις μέρες ύστερα είμαστε άρρωστοι. Στο γυρισμό της δουλειάς το βράδυ, φοβόμασταν να κοιμηθούμε μες στο θάλαμο. Ερημιά. Αδειοι. Ακουες, θαρρείς, τις μιλιές τους να βγαίνουν μέσα απ' τον τοίχο. Από 100 στο «τρίτο μπλόκο», είχαν τώρα μείνει 15. Ηταν και θάλαμος μικρότερος, που 'μεινε μόνο ένας ! Γιατί εκεί ήταν συγκεντρωμένοι οι παληοί. Ολοι από τον Μεταξά μέχρι σήμερα συνέχεια. Απ' όλους αυτουνούς, απ' όλες κείνες τις χιλιάδες, μόνο 14 απόμειναν στη ζωή για δείγμα. (Ο Θανάσης μου λέει τώρα κάτι ονόματα απ' τους 14: Ο... τάδες δικηγόρος, ο τάδες... - Οχι, όχι, Θανάση, του λέω, άσε τους τούς ανθρώπους, άσε τους ζωντανούς! Θες να τους κυνηγήσουν τώρα να τους αποξεκάμουνε; Υστερα από 9 χρονώνε βάσανα;).
Από παλιότερη εκδήλωση του ΚΚΕ στο χώρο του Σκοπευτηρίου
Από παλιότερη εκδήλωση του ΚΚΕ στο χώρο του Σκοπευτηρίου
Επί 15 μέρες αδιάκοπα λέγαμε για κείνους. Μας αγαπήσαν, μας εβόηθησαν, και τώρα να στους παίρνουνε μέσα από τα χέρια. Οποιος ήξερε ανέκδοτά τους τα 'λεγε. Εγώ θυμόμουν τον Πλακοπίτη τον εργολάβο, ήταν λίγο τσεβδός. Στην Ειδική Ασφάλεια επί Μεταξά εκάμαμε μαζί. Ο Κομποχόλης τον έπιανε τότε και τον εβάραγε με τσεκούρι στα μπράτσα του, που ήταν γερά σα βράχος. Γύριζε ύστερα και μας έλεγε με την τσεβδή μιλιά του: «Βρε τούτα τα μπρατσάκια μου που χτίζουνε τα σπίτια, που φτιάχνουν τόσα πράματα, γιατί βρε να μου τα βαράνε έτσι; Να μου τα σπάσουν θέλουνε τώρα oι κερατάδες; Δηλαδή τα χεράκια μου σε τι τους φταίξαν; Δεν καταλαβαίνω...».
Την άλλη μέρα αναρχία στο στρατόπεδο. Καμιά δουλειά δεν εγινόταν. Οι νέοι που πήγανε συνεργεία στα ζώα, τα ζώα δεν τους δέχουνταν. Τα γουρούνια γρύλιζαν, τα πρόβατα προγκάγανε. Τόσον καιρό, βλέπεις, οι άλλοι τα περιποιόσαντε, μπλέκανε μες στα σύρματα, τα ξέμπλεκαν απαλά - απαλά, τους είχανε μάθει. Οι νέοι τότε πικράθηκαν. Λέγαν γιατί; Μήπως κι εμείς δεν είμαστε αγωνιστές; Να μη μας θέν' τα ζώα... Ως κι αυτά τους αγάπαγαν!
Ξέχασα να σου πω: Εκείνο το πρωί που φύγανε, ήταν μαζί μας κι ένας γέρος που κατηγόρησε η γυναίκα του πως φυγάδευε Εγγλέζους, δεν ήτανε κομμουνιστής, δεν ήταν τίποτα, και λίγο ως τότε γκρίνιαζε. Σα φύγαν οι 200, λέει στο φίλο του: «Αλκή μου, την γλυτώσαμε για σήμερα. Αν κι άξιζε να πάει κανείς με τέτοιο θάνατο, όπως τον σημερνό!».

Ετσι μας τους πήρανε τους 200 μας την Πρωτομαγιά.
Υστερα στις 2 του Μάη, 3 του Μάη. 4 του Μάη, 7 του Μάη, 10 του Μάη. 12 του Μάη, είχαμε όλο εχτελέσεις. Ολο απ' το Χαϊδάρι. Από 50 ως 60 μας ξάφριζαν κάθε φορά.
Στις 3 του Μάη πήραν τις 5 πρώτες γυναίκες για εχτέλεση - Φρόσω Χατζηδάκη 73 χρονών, μαζί με την κόρη της Μαρία, 35 χρονών. - Ντέρη 22 χρονών, είχαν εχτελεστεί κι άλλα δυο αδέρφια της. - Ανισίου 35 χρονών, είχε εχτελεστεί κι ο αρρεβωνιαστικός της, ανάπηρος αλβανικού πολέμου. - Χωραφά 45 χρονών, είχε εχτελεστεί κι ο άντρας της. Από τότε εχτέλεσαν κι άλλες πολλές γυναίκες. Αλλά για τους 200 της Πρωτομαγιάς που 'θελες να σου πω, δεν ξέρω τίποτ' άλλο. Απ' το κατώφλι του Χαϊδαριού κι ύστερα, εγώ δεν ξέρω πια. Ρώτηξε κάναν άλλον».
Η εχτέλεση
Απ' το κατώφλι κι ύστερα, τους τρέχανε μες στα μαύρα καμιόνια οι Γερμανοί, κι εκείνοι τραγούδαγαν. Μπρουμουτισμένοι, στοιβαγμένοι, σα να 'ταν κιόλας ψόφιο πράμα, κι ωστόσο τραγούδαγαν. Ο έξω κόσμος ωσάν αστραπή το 'μαθε. «Κουβαλούν μελλοθάνατους από το Χαϊδάρι στο Θυσιαστήριο!» Απ' το Παγκράτι που 'φτασαν, το 'μαθε κι η Καισαριανή και οι γειτονικοί συνοικισμοί της. Το 'μαθαν οι γυναίκες που 'χαν στο Χαϊδάρι άντρες, τρέχαν να δουν μην είνε ανάμεσα. Το 'μαθαν τα παιδάκια που 'χαν στο Χαϊδάρι πατεράδες, τρέχουν να δουν μην τους αναγνωρίσουνε. Το 'μαθαν και oι Ελασίτες και ετοιμαστήκανε μήπως μπορέσουν τους ελευτερώσουν. Μα είδαν λεφούσι Γερμανούς κι αυτόματα, και δεν μπόρεσαν τίποτα. Από τη λεωφόρο Παγκρατιού μέχρι τη λεωφόρο του Θυσιαστήριου έτρεξε κόσμος κι έπηξαν οι δρόμοι. Οι μελλοθάνατοι συνέχεια τραγούδαγαν «40 παλικάρια» «έχε γεια, καημένε κόσμε» και τον εθνικό ύμνο μας. Στο πέρασμά τους πέταξαν ένα δαχτυλίδι με τ' όνομα, ξέσκισε μια γυναίκα λουρίδα απ' το ρούχο της και την πέταξε, και πολλοί επιμένουν πως πέταξαν κι ένα άσπρο κουρέλι όπου με αίμα είχανε γραμμένα: «Πεθαίνουμε για τη Λευτεριά και τη Λαοκρατία». Δεν επιτρέπονταν μολύβι και χαρτί απάνω τους. Γιατί να μην είνε αλήθεια; Οσα που κάμανε, ήταν λιγότερα απ' αυτό;
Τ' αυτοκίνητα πλευρίζουν τη σιδερένια πλάγια πόρτα μέσα απ' το χωράφι, και τους ξεφορτώνουνε.
Σ' όλα τα γύρω υψώματα ανεβαίνει και τα γεμίζει ο κόσμος. Ενας οπερατέρ - φωτογράφος προσπαθεί απ' τον ανατολικό λόφο να πάρει τη σκηνή, κι οι Γερμανοί τον κυνηγούν μ' αυτόματα. Δύναμη πολισμάνων παρατάσσεται γύρω - τριγύρω στην περιοχή. Ενας απ' αυτούς λιποθυμά τρεις φορές. Οι μελλοθάνατοι μόλις τους είδαν τους φωνάζουν: «Βλέπετε τι μας κάνουν οι φασίστες; Μόλις μπορέσετε, τα όπλα σας να τα δώσετε στο λαό».
10 η ώρα το πρωί τους φέρανε, και ως τις 2 απ' το μεσημέρι βάσταξε κείνη η τελετή. Τους μάντρωσαν στο βάθος - βάθος, μες σε κάτι χωρίσματα ένα τετραγωνικό μέτρο χώρο το καθένα απ' τα τρία, εκεί που, όταν ήταν σκοπευτήριο, γέμιζαν τα πιστόλια τους. Οι αγωνιστές ζήτησαν να σταθούν όλοι έξω, να τιμούν τις ομάδες που στήνουνταν κάθε φορά στον τοίχο, ζήτησαν μόνοι τους να φορτώνουν τα πτώματα για να τα πιάνουν μαλακά... και μόνο με την τελευταία ομάδα ν' ασχοληθούν oι γερμανοτσολιάδες. Μα δεν τους επιτρέψανε την τελευταία τους θέληση. Τους στοίβαξαν μες στις τρεις τρύπες, και κατά 20άδες έβγαιναν και στήνονταν στον τοίχο. Αντίκρυ στον τοίχο, απάνω σε σιδερένια στρίποδα, στις γωνιές, ήταν τα πολυβόλα. Και τα πυρά τους ρίχναν, διασταυρωνόμενα.
Μέσα στο χώρο της εχτέλεσης ήταν δυο εργάτες του Δήμου για να νταραβερίζουνται τα αίματα, κι ένας παπάς. Ο παπάς ξεμολόγαγε. Τι του ξεμολογιόντανε oι μελλοθάνατοι; - Χαιρετίσματα στη γυναίκα μου! - Ζήτω ο Κόκκινος στρατός! - Εκδίκηση! - Ζήτω η λευτεριά! - Πεθαίνουμε για τη λευτεριά και τη λαοκρατία! Δεν άντεχε για μια στιγμή ο παπάς, κάνει να στρέψει αλλού το πρόσωπο, τον πρόγκησαν οι Γερμανοί με τα πιστόλια.
Ο κόσμος γύρω στα λοφάκια, και στις ταράτσες, στέκεται βουβός. Ακούγεται καθαρή - καθαρή ομοβροντία και ριπή της κάθε 20άδας. Τότε ο κόσμος άρχισε όλος μαζί να κλαίει. Κλαίγαν και γέροι και παιδιά. Λέγαν: «Κατάρα - ανάθεμα». Φτάνουν απάνω στη στιγμή οι τσολιάδες. Και τραγούδαγαν ενθουσιασμένοι: «Με το χαμόγελο στα χείλη πάν' οι τσολιάδες μας μπροστά...». Πάγαιναν οι τσολιάδες μας μπροστά χειροκροτώντας, συνεχίζοντας του Γερμανού το εξαίσιο έργο! Παραλαβαίνανε τα πτώματα, τα στοίβαζαν σα σφαγμένα αρνιά και φεύγανε με τ' αυτοκίνητα. Αυτό ήταν το καθορισμένο καθήκον τους στις μέρες εχτελέσεων.
Σ' όλο αυτό το διάστημα οι καμπάνες του συνοικισμού χτυπούσαν νεκρικά. Μια γυναίκα αστυφύλακα, που κοίταζε από ψηλά, τρελάθηκε και την έχει ο άντρας της ακόμα κλεισμένη στο Αιγινήτειο. Ενας απ' τους εχτελεσμένους ήρωες δεν είχε ξεψυχήσει, σηκώνεται μέσα απ' το σωρό, κουβάρι, το αίμα στο χαντάκι του 'φτανε ως το γόνατο, και κάνει κάτι σκέρτσα με τα χέρια, κι αρχίζει να γελά, να ξεκαρδίζεται. Ο κοντινός του Γερμανός του αδειάζει το περίστροφο. Μα δεν εκατάλαβε τίποτα, είχε κι αυτός τρελαθεί.
Ο κόσμος πήρε το ξοπίσω τα καμιόνια που 'φευγαν με τα νεκρά κορμιά. Οι άντρες βγάζανε στο πέρασμά τους τα καπέλα, οι γυναίκες τρέχανε και κουβαλούσανε και ρίχνανε λουλούδια, κι όλοι ήταν βαρούσες σαν υπνωτισμένοι απάνω απ' τις σταγόνες το αίμα τους, που 'τρεχε κι έπηζε, κι η γης δεν το 'πινε, και γινόταν αυλάκια. Απάνω στο αίμα σκύβοντας και κοιτάζοντάς το, σήκωναν ύστερα πολλοί τα μάτια και τα χέρια τους ψηλά στον ουρανό. Ητανε η απόγνωση. Μέσα στο χώρο της εχτέλεσης οι εργάτες του Δήμου κουβάλησαν απ' το δίπλα χωράφι με φτυάρια πολύ χώμα, για να ρουφήξει κι εκεί τα αίματα. Το τμήμα αυτό της ελληνικής γης, απ' το πηχτό εκείνο υγρό, ήτανε τώρα πια, καθώς λέν', κορεσμένο.
Την ίδια μέρα όλοι οι γύρω συνοικισμοί κήρυξαν γενική απεργία. Τη νύχτα γενική κινητοποίηση του πληθυσμού, φωνάξανε παρά ποτέ ηρωικά κι ασώπαστα χουνιά, κι όπου είχε στάξει το αίμα τους, και στο ντουβάρι της εχτέλεσης, από ψηλά, κρυφά - κρυφά, απ' τους τοίχους, σκεπάστηκαν όλα παντού λουλούδια και ρίχτηκαν παντού στεφάνια. Αυτό ήταν των ζωντανών, προς τους νεκρούς αγωνιστές, το μνημόσυνο.
Ετσι γίνηκε η εχτέλεση των 200 ηρώων.
Ετσι γιορτάστηκε η Πρωτομαγιά στην Αθήνα, στο χρόνο 1944.
Ηταν μια μέρα εξαίσια της άνοιξης, κι όμως η γη η αθηναϊκή δεν είχε ακόμα αρκετά στεγνώσει, για να μπορέσει να ρουφά. Το τόσο πολύ αίμα που χτήνη - άνθρωποι την πότισαν, η φύση πια δεν το δεχότανε, κι αναγκαζόταν το ξαναξερνούσε.

Στην πρώτη γραμμή η «αντιμετώπιση του τζιχαντισμού», που αξιοποιείται για τους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή...
Τριμερής συνάντηση κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτουπραγματοποιήθηκε χτες στηΛευκωσία. Τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα και τους προέδρους Ν. Αναστασιάδη και Α. Φ. Αλ Σίσι,έφερε στο ίδιο τραπέζι η ανάγκη προώθησης ζητημάτων που ιεραρχούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι των τριών χωρών και άπτονται της συνεργασίας για τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας, σε τομείς όπως η ενέργεια, το εμπόριο, ο τουρισμός, οι μεταφορές κ.ά.
«Παρών» σε επικίνδυνους σχεδιασμούς με όχημα την «αντιμετώπιση του τζιχαντισμού»
Για οικοδόμηση όρων και προϋποθέσεων για ευρύτερη και πολύπλευρη συνεργασία με διάρκεια και βάθος, έκανε λόγο ο Αλ. Τσίπρας μετά από το πέρας της τριμερούς. Οπως είπε, στο πλαίσιο των συνομιλιών «εμμείναμε σε συγκεκριμένους τομείς όπου θα εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας», προσδιορίζοντας καταρχήν τον τομέα της ασφάλειας.
Επ' αυτού, στο φόντο των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή με πρόσχημα τους «τζιχαντιστές», χαρακτήρισε ιδιαιτέρως ανησυχητική την επιδεινούμενη κατάσταση σε Λιβύη, Δυτική Αφρική, Συρία, Ιράκ και Υεμένη, τη στασιμότητα στο Παλαιστινιακό και την«εξάπλωση του τζιχαντισμού και του φονταμενταλισμού». «Στο πλαίσιο αυτό ενισχύεται η σημασία της διμερούς και τριμερούς συνεργασίας μας, ως πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας σε μια ευρύτερη περιοχή αποσταθεροποίησης (...) συμφωνήσαμε να εντείνουμε αυτήν τη συνεργασία τόσο σε διπλωματικό και τεχνικό επίπεδο όσο και σε διεθνείς οργανισμούς. Για να (...) προωθήσουμε σε διεθνές επίπεδο, τις κοινές και τις ξεχωριστές μας ανησυχίες και προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του τζιχαντισμού, για την προάσπιση όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή, για τη διαχείριση διεθνών προκλήσεων όπως οι αυξανόμενες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές», δήλωσε, προαναγγέλλοντας εντατικοποίηση της συνεργασίας και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Στο επίκεντρο οι προσπάθειες γεωστρατηγικής αναβάθμισης
Παραπέρα, σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, αποφασίστηκε η ενίσχυση της συνεργασίας «στην οικονομία και το εμπόριο με τη σύγκλιση συναντήσεων των τεχνικών μας ομάδων». «Μιλήσαμε για έργα ειδικότερα στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της ναυτιλίας, του τουρισμού», δήλωσε.
Ομολογώντας την επιδίωξη για γεωστρατηγική αναβάθμιση που χαρακτηρίζει τις αστικές τάξεις των τριών κρατών, ανέφερε: «Οι χώρες μας βρίσκονται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Οιευκαιρίες αναβάθμισης της κομβικής αυτής θέσης μας, για την ενέργεια, το εμπόριο και τις μεταφορές της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, είναι εξαιρετικά σημαντικές. Στο πλαίσιο αυτό, τονίσαμε τη μεγάλη σημασία που έχει η ενεργειακή συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο (...) συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε περαιτέρω με τις διαβουλεύσεις για οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μας, όπου αυτό είναι απαραίτητο».
Ο πρωθυπουργός επανέλαβε το κάλεσμα προς τις αστικές τάξεις άλλων κρατών να πάρουν μέρος σε μια προσπάθεια απ' το αποτέλεσμα της οποίας θα έχουν να κερδίσουν, λέγοντας ότι «οι πρωτοβουλίες μας αυτές δε θα είναι μόνο προς όφελος των χωρών μας, αλλά αποτελούν πρόκληση σε όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου για συνεργασία και οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μας».
Τέλος, αναφερόμενος στο Κυπριακό, εξέφρασε τη στήριξη στην επανέναρξη των συνομιλιών και σχολίασε την εκλογή Ακιντζί στα Κατεχόμενα, λέγοντας ότι «η επικράτησή του αποτελεί ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Τη συνέχεια της οποίας παρακολουθούμε με προσοχή, με την ελπίδα ότι θα συμβάλει ουσιαστικά και εποικοδομητικά στην εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού...».
Προτροπές για επεμβάσεις...
Ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, στις δηλώσεις του ανέφερε ότι στη βάση της προηγούμενης Τριμερούς Συνάντησης στο Κάιρο, το Νοέμβρη του 2014 (με τη συμμετοχή εκεί του τότε πρωθυπουργού, Αντ. Σαμαρά), εξετάστηκαν τρόποι «περαιτέρω εμβάθυνσης της ήδη στενής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μας», αλλά και αναπτύχθηκαν ιδέες «για διεύρυνσή της σε νέα πεδία».
Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι η ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των τριών κρατών, με γνώμονα πάντα το κέρδος των επιχειρηματικών τους ομίλων, αποτελεί την εγγύηση σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή, όταν οι ανταγωνισμοί, που φουντώνουν και στους οποίους σπεύδουν να δηλώσουν «παρών», προμηνύουν «θύελλες» για τους λαούς. Εμφάνισε εξάλλου την τριμερή και ως βήμα στην κατεύθυνση εμβάθυνσης της σχέσης μεταξύ της ΕΕ και του αραβικού κόσμου.
Με το βλέμμα στραμμένο ακριβώς σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς, ο Ν. Αναστασιάδης, «φωτογραφίζοντας» ουσιαστικά τις ανησυχίες της τουρκικής αστικής τάξης που δε βλέπει με καλό μάτι την κολεγιά, υποστήριξε ότι «η συνεργασία των τριών κρατών δε στρέφεται εναντίον καμίας τρίτης χώρας. Αντιθέτως, αποτελεί πρότυπο για ανάλογες συνεργασίες με το σύνολο των κρατών της περιοχής».
Μιλώντας για την ενεργειακή συνεργασία, υποστήριξε ότι η ανακάλυψη σημαντικών αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο «μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης για ευρύτερη συνεργασία σε περιφερειακό επίπεδο».
Ο Ν. Αναστασιάδης προέτρεψε τέλος «όλα τα κράτη» για «ενεργή και ουσιαστική αντιμετώπιση της απειλής» των «εξτρεμιστικών ομάδων» και πρόσθεσε: «Καταγράψαμε και τα όσα αναφέρονται στη διακήρυξη της τελευταίας Συνόδου Κορυφής των Αραβικών Κρατών (...) σχετικά με το σχηματισμό μιας Αραβικής Δύναμης Ταχείας Δράσης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των τρομοκρατικών απειλών».
Ιδιαίτερα για την κατάσταση σε Ιράκ, Συρία και Υεμένη, υποστήριξε ότι «καθιστούν επιτακτική την από κοινού δράση της διεθνούς κοινότητας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που υπερβαίνουν τα όποια εθνικά σύνορα».
Από την πλευρά του ο Αιγύπτιος Πρόεδρος, Α. Φ. Αλ Σίσι, εξέφρασε το ενδιαφέρον του για την αναβάθμιση του επιπέδου συνεργασίας «προκειμένου οι χώρες μας να γίνουν μια φυσική πύλη για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης».
Το γενικό πλαίσιο της «Διακήρυξης της Λευκωσίας»
Η «Διακήρυξη της Λευκωσίας», που καταλήχτηκε χτες, θέτει σαν πρότυπο αυτή του Καΐρου του Νοέμβρη του 2014. Προτρέπει τα κράτη σε «ενεργό και ουσιαστική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» και σε «συνεργασία για την αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών ομάδων».
Αναφέρεται στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο και στη σημασία που έχει ο καθορισμός των θαλάσσιων ζωνών. Αποτυπώνει τη συμφωνία για διερεύνηση της δυνατότητας περαιτέρω συνεργασίας μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων των τριών χωρών,«με σκοπό να δημιουργήσουν ένα πιο θετικό οικονομικό περιβάλλον για την ανάπτυξη, για την αντιμετώπιση των προκλήσεων ενός ταχέως μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος», αλλά και για να «επωφεληθούν από κοινού από σημαντικές ευκαιρίες που προκύπτουν στην περιοχή μας».
Αποτυπώνει τη σημασία που αποδίδεται στον τουρισμό και τη ναυτιλιακή βιομηχανία σαν«ζωτικής σημασίας συνιστώσες της οικονομίας». Ακόμα, τη συμφωνία για ενίσχυση της συνεργασίας σε κοινά έργα, με τη συμμετοχή κρατικών και ιδιωτικών φορέων, στην ανάπτυξη τουριστικών «πακέτων», στην προώθηση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης για μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων και για την έναρξη συνεργασίας στο πεδίο της ναυτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Μειώσεις συντάξεων, μαζικές ανατιμήσεις ΦΠΑ, αυξήσεις ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης κ.ά. για το «κλείσιμο» της συμφωνίας με τους «θεσμούς» της τρόικας. Για το λαό, πρέπει να σημάνει συναγερμός
Στο μονόδρομο των μονοπωλίων συνεχίζονται τα παζάρια ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τους «θεσμούς» της τρόικας (Κομισιόν, ΔΝΤ, ΕΚΤ), ενώ «προ των πυλών» εμφανίζονται τα βίαια αντιλαϊκά μέτρα της «επόμενης μέρας»: «Θα μπορούσαν να είναι οι συντάξεις ή η αγορά εργασίας, αλλά θα πρέπει να πληρώσουν το πολιτικό κόστος. Το Γιούρογκρουπ θέλει να δει αυτό το πολιτικό κόστος να πληρώνεται». Αυτό είναι το «σινιάλο» της σφοδρής αντιλαϊκής κλιμάκωσης που εξέπεμψε, χτες, υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τον οποίο η Ελλάδα έχει στη διάθεσή της μόνο λίγες μέρες προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές επί του πακέτου των μεταρρυθμίσεων...
Για το λαό, πρέπει να σημάνει συναγερμός. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εκπέμπει από χτες προς κάθε κατεύθυνση ισχυρά μηνύματα άμεσης σφοδρής αντιλαϊκής κλιμάκωσης, με την επιβολή νέων μέτρων, όπως μαζικές ανατιμήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ, παραπέρα μείωση των συντάξεων, αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης κ.ά., τα οποία αποτελούν τις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου.
Αντιλαϊκό «άλλοθι» στη συγκυβέρνηση
Ο ίδιος παράγοντας της Ευρωζώνης, δίνοντας άλλοθι στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τόνισε ότι «τα οικονομικά της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι βιώσιμα χωρίς ένα τρίτο πακέτο βοήθειας, χωρίς περαιτέρω χρηματοδότηση», στην πραγματικότητα εκβιάζοντας τα λαϊκά στρώματα της χώρας με εκτεταμένη χρεοκοπία προκειμένου να υποκύψουν και να αποδεχτούν τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία. «Ούτε η ελληνική κυβέρνηση ούτε οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν συζητήσεις πάνω σε ένα νέο πακέτο διάσωσης», τόνισε χαρακτηριστικά, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, «αντιλαμβάνεται, πλέον, ότι ο χρόνος τελειώνει» και ακόμη ότι «αποφάσισε να ασχοληθεί προσωπικά και να πάρει πάνω του την ευθύνη των διαπραγματεύσεων». Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμη κοντύτερα έρχεται η προοπτική του τρίτου μνημονίου, με τον αξιωματούχο της Ευρωζώνης να «προειδοποιεί» πως το τρίτο πακέτο «χρηματοπιστωτικής στήριξης» θα πρέπει να εγκριθεί μέχρι τα τέλη Μάη, προκειμένου να υπάρξει χρόνος ώστε η συμφωνία να εγκριθεί από τα εθνικά Κοινοβούλια. Να σημειωθεί ότι το μνημόνιο με τη σημερινή του μορφή, μετά και την τετράμηνη παράταση που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, λήγει στο τέλος Ιούνη.
Συνοψίζοντας σημείωσε πως «δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία, εάν η Ελλάδα δεν προβεί σε σημαντικές υποχωρήσεις σε δύο ή τρία καίρια ζητήματα», αναφέροντας τοΑσφαλιστικό και την «αγορά εργασίας».
Σε διαδικασία «σύγκλισης»
Η συγκυβέρνηση, από την πλευρά της, μέσω «κύκλων» της, απάντησε λέγοντας ότι παραμένει στις «κόκκινες γραμμές», που βέβαια μέρα με τη μέρα ολοένα και ξεθωριάζουν. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ζητάει τη σύγκλησηέκτακτης συνεδρίασης (μέσω τηλεδιάσκεψης) των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, πριν από την τακτική συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, στις 11 Μάη. Στόχος, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, είναι να αυξηθούν τα «σημεία σύγκλισης»μεταξύ των δύο πλευρών και να καταστεί εφικτή η επίτευξη συμφωνίας...
Σε εξέλιξη βρισκόταν μέχρι αργά χτες το βράδυ η συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας, που προετοιμάζει τα Γιούρογκρουπ (EuroWorking Group), με την παρουσία του εκπροσώπου της ελληνικής κυβέρνησης, Γ. Χουλιαράκη. Στη συνεδρίαση δεν έγινε παρουσίαση της κυβερνητικής λίστας με τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, καθώς αυτή βρίσκεται σε φάση επεξεργασίας και «συμπλήρωσης».
Συμπληρώνονται οι λίστες
Την ίδια ώρα, συνεδρίαζε στην Αθήνα η «διαπραγματευτική ομάδα» της συγκυβέρνησης, με ατζέντα τις μεταρρυθμίσεις, που αναμένεται να συζητηθούν, σήμερα, Πέμπτη, στο υπουργικό συμβούλιο. Η λίστα των μεταρρυθμίσεων είναι στην ατζέντα και της σημερινής συνεδρίασης του «Brussels Group», στις Βρυξέλλες. Σε αυτό το πλαίσιο, υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας δήλωσε χτες πως οι «θεσμοί» (Ευρωζώνη, ΔΝΤ) «δεν μας έχουν πει καθαρά ότι θέλουν την εφαρμογή του email Χαρδούβελη», δηλαδή το κλείσιμο της συνεχιζόμενης αξιολόγησης κατά τους σχεδιασμούς και με βάση τα παζάρια της προκατόχου συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες:
  • Εργασιακά: Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν έχει δημοσιονομικό κόστος, έχει όμως αντίκτυπο στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό θα αποτελέσει τη νέα θέση της συγκυβέρνησης. Παράλληλα, διαβεβαιώνουν τους «θεσμούς» ότι «δε θα βγάλουν από το χρονοντούλαπο το παλιό νομικό καθεστώς».
  • ΦΠΑ: Στα σκαριά είναι η διαμόρφωση του «ενιαίου συντελεστή», σε μια εξέλιξη που θα απογειώσει τη φοροληστεία στα εμπορεύματα μαζικής λαϊκής κατανάλωσης. «Είμαστε ανοιχτοί σε συζήτηση», είναι το μήνυμα που αποστέλλει η συγκυβέρνηση στο πλαίσιο της διαβούλευσης με την τρόικα.
  • Συντάξεις: Πρώτο βήμα αποτελούν οι παραπέρα περικοπές στα επικουρικά ταμεία. Μάλιστα, ως «παράδειγμα» υψηλών επικουρικών συντάξεων αναφέρονται ποσά της τάξης των300 ευρώ το μήνα.
  • Ασφαλιστικό: Προβλέπονται σαρωτικές παρεμβάσεις για την αύξηση των ηλικιακών ορίων. Σε πρώτο πλάνο προβάλλει η κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων συνταξιοδοτήσεων», «με εξαίρεση μόνο για 2 - 3 πολύ δύσκολα επαγγέλματα»...
  • «Aναστέλλεται» η καταβολή του Δώρου Χριστουγέννων (13η σύνταξη) για τους μικροσυνταξιούχους για ποσά μέχρι 700 ευρώ, όπως προεκλογικά υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».
  • Δρομολογούνται «αλλαγές» σε ό,τι αφορά και τους σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης για την όποια προστασία από πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας για τα χρέη στις τράπεζες. Απ' ό,τι φαίνεται, επανέρχεται το σχέδιο «προστασίας» της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Η απόφαση αναμένεται να ληφθεί στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο.
  • Ιδιωτικοποιήσεις: «Κλειδωμένο μέτρο» είναι και η ιδιωτικοποίηση νευραλγικών υποδομών, όπως των ΟΛΠ και ΟΛΘ και των σιδηροδρόμων. Μάλιστα, η συγκυβέρνηση δηλώνει πρόθυμη να εκχωρήσει σε στρατηγικούς επενδυτές τα πλειοψηφικά πακέτα των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών.
Επίσης, μετά τη συνάντησή του με τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λ. Ρακιντζή, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, ανακοίνωσε ότι η συγκυβέρνηση θα προωθήσει και τα παρακάτω:
  • Ενα νέο σύστημα αξιολόγησης για τους δημοσίους υπαλλήλους.
  • Χαρτογράφηση - καταγραφή δημόσιας περιουσίαςκαθώς επίσης και τη δημιουργία μιας «αναπτυξιακής τράπεζας» που θα έχει ως βασικό σκοπό την «αξιοποίηση» της κρατικής περιουσίας.
  • Επανασύσταση οικονομικής επιθεώρησης, της υπηρεσίας που ήταν αρμόδια να ελέγχει υποθέσεις διαφθοράς εφοριακών και άλλων υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών και η οποία συγχωνεύθηκε με άλλη υπηρεσία.
Εξετάζεται να ισχύσει το «κώλυμα εντοπιότητας», ώστε σε κάθε ΔΟΥ να μην τοποθετείται διευθυντής που να κατάγεται από την περιοχή την οποία είναι αρμόδιος να ελέγχει φορολογικά.
Κυβερνητικές πηγές, ως άμεσο «χρηματοδοτικό αντάλλαγμα» της αντιλαϊκής πολιτικής, προσδιορίζουν την αύξηση του πλαφόν που ισχύει στα έντοκα γραμμάτια (βραχυπρόθεσμος κρατικός δανεισμός).
Ο Γ. Βαρουφάκης
Προπηλακισμούς δέχτηκε προχτές το βράδυ ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, σε ταβέρνα στην περιοχή των Εξαρχείων. Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕεπισημαίνει: «Τέτοιες ενέργειες δεν έχουν καμία σχέση με τη γνήσια λαϊκή διαμαρτυρία».

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget