11/30/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Τους υψηλούς τόνους κατά της Τουρκίας διατήρησε και τη Δευτέρα ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, από το Παρίσι όπου βρίσκεται για να συμμετάσχει στις εργασίες της Συνόδου για το Κλίμα.
Ο Πούτιν δήλωσε ότι έχει βάσιμες υποψίες ότι η κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού «Su-24» από την τουρκική πολεμική αεροπορία συνέβη για να συνεχίσουν γίνονται παράνομες παραδόσεις πετρελαίου από τη Συρία στην Τουρκία.
«Πρόσφατα λάβαμε κι άλλες αναφορές οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι το πετρέλαιο που προέρχεται από τις περιοχές που ελέγχει το "Ισλαμικό Κράτος" μεταφέρεται σε βιομηχανική κλίμακα στο έδαφος της Τουρκίας», τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος, χαρακτηρίζοντας παράλληλα «τεράστιο λάθος» την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους και ξεκαθαρίζοντας τόνισε πως δεν συνάντησε τον Τούρκο ομόλογό του κατά την πρώτη μέρα της Συνόδου.
Απαντώντας σε ερώτηση κατά πόσο η Μόσχα επιθυμεί να σχηματίσει μια διευρυμένη συμμαχία χωρών ενάντια στην τρομοκρατία, ο Πούτιν δήλωσε: «Πάντα το υπερασπιζόμασταν αυτό», προσθέτοντας: «Όμως, αυτό δεν μπορεί να γίνει ενώ κάποια χώρα συνεχίζει να χρησιμοποιεί αρκετές τρομοκρατικές οργανώσεις για να πετύχει τους στόχους της».
Αρνείται τις κατηγορίες ο Ερντογάν
Την ίδια ώρα, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε σήμερα πως η κυβέρνηση της Τουρκίας θα δράσει «με υπομονή και όχι συναισθηματικά», πριν λάβει οποιαδήποτε μέτρα σε απάντηση των μέτρων που έλαβε η Μόσχα για την επιβολή κυρώσεων.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε στους δημοσιογράφους, στο περιθώριο της διάσκεψης για το κλίμα, πως η Τουρκία εργάζεται να διασφαλίσει ότι δεν θα επέλθει ολοσχερής ρήξη στις σχέσεις της με τη Ρωσία, τον κυριότερο προμηθευτή της στο πεδίο της Ενέργειας.
Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος χαρακτήρισε ανήθικες τις κατηγορίες που αποδίδονται στην Τουρκία για την αγορά πετρελαίου από το "Ισλαμικό Κράτος". Η Τουρκία δεν είναι τόσο ανέντιμη που θα αγόραζε πετρέλαιο από τρομοκράτες, είπε, προσθέτοντας πως αν βρεθούν αποδείξεις για τέτοιες αγοραπωλησίες, θα παραιτηθεί από το προεδρικό του αξίωμα.


Κάλεσμα στις νέες και τους νέους να συμμετάσχουν στον αγώνα για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην Κοινωνική Ασφάλιση, απευθύνει η ΚΝΕ, με ανακοίνωσή της για την επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό.
Η ΚΝΕ τονίζει ότι πρέπει να σημάνει συναγερμός και οι νέοι να βγουν στην αντεπίθεση, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των δικών αναγκών τους και να διεκδικήσουν ενιαίο, υποχρεωτικό, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Νέα, Νέε, 
Ετοιμαζόμαστε τώρα για μεγάλο αγώνα. Η Κοινωνική Ασφάλιση δεν αφορά μόνο τους γονείς και τους παππούδες μας! Μας αφορά όλους!
Η κυβέρνηση μαζί με τα αρπαχτικά του μεγάλου κεφαλαίου αμείωτα συνεχίζουν να ορμούν σε ό,τι έχει απομείνει από τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.
Καμιά αναμονή! Καμιά υποταγή! Να μην πάει στο βρόντο η οργή μας!
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διατηρώντας όλους τους νόμους και τις πολιτικές αποφάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, προετοιμάζει και νέα βάρβαρα μέτρα, δήθεν απαραίτητα για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος.
Διαπράττουν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ένα έγκλημα σε βάρος όλων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους.
Η νέα επίθεση κατά της Κοινωνικής Ασφάλισης θίγει τους πάντες!
Ασφαλιστικό δεν είναι μόνο η σύνταξη, όπως μπορεί να νομίζουν πολλοί. Είναι η προστασία της υγείας τόσο κατά τον εργάσιμο βίο όσο και μετά, οι παροχές Υγείας - Πρόνοιας, στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η προστασία από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
Ασφαλιστικό είναι και η προστασία της μητρότητας, με τα επιδόματα κυοφορίας και λοχείας που παρέχουν το ΙΚΑ και άλλα ασφαλιστικά ταμεία.
Το Ασφαλιστικό αποτελεί ένα ολόκληρο πλέγμα που αφορά την Υγεία, την Πρόνοια, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα επιδόματα. Ζητήματα ζωής και θανάτου πραγματικά για κάθε νέο, είτε δουλεύει είτε θα βγει να δουλέψει σε λίγο καιρό. Επί της ουσίας μάς λένε να ξεχάσουμε πως θα υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης που θα καλύπτει τον εργαζόμενο και την οικογένειά του, αλλά η ασφάλιση θα γίνει ατομική υπόθεση. Το κράτος θα εξασφαλίζει μόνο πενιχρές υπηρεσίες επιπέδου πτωχοκομείου και για τα υπόλοιπα θα πρέπει να κάνεις ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη για να είσαι εξασφαλισμένος ότι αν σου τύχει κάτι θα έχεις ένα γιατρό, ένα νοσοκομείο, ακόμα και σύνταξη. 
Δεν παζαρεύουμε τη ζωή μας!
Η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι αιτία πολέμου!
Η επίθεση που έχει εξαπολύσει η αστική τάξη στην Κοινωνική Ασφάλιση μας αφορά όλους, και πρώτα τους νέους εργαζόμενους, ανέργους, σπουδαστές.
Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων. Όλα τα παραπάνω δεν δωρίστηκαν στην εργατική τάξη από κανέναν. Κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα,όπως ήταν, για παράδειγμα, η ηρωική απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936. Επιπλέον, οι παραπάνω παροχές στηρίζονται σε πόρους που έχουν προκύψει από τον ιδρώτα των ίδιων των εργαζομένων. Ο λαός τα έχει πληρώσει με το παραπάνω!
Να μην επιτρέψουμε τις εγκληματικές συνέπειες στη ζωή των νέων!
Κανένας δε γλιτώνει! Στέλνουν την εργατική τάξη δεκάδες χρόνια πίσω!
Οδηγούν τους εργαζόμενους και τους νέους στην ατομική ιδιωτική ασφάλιση, στα νύχια των ασφαλιστικών εταιρειών. Ανοίγουν πάνω στις δικές μας πλάτες νέους δρόμους κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, κατεύθυνση αποφασισμένη και σχεδιασμένη εδώ και χρόνια στα πλαίσια της ΕΕ.
Να μην περάσει η σπέκουλα της κυβέρνησης περί χρεοκοπίας των Ταμείων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια κορόιδευαν όταν με βάρβαρα μέτρα δήθεν έσωζαν το ασφαλιστικό σύστημα. Λεηλάτησαν εισφορές και αποθεματικά. Χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία πάνω από 50 δισ. ευρώ.
Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους δεν έχουν καμία ευθύνη. Να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία που ευθύνονται για τα άθλια μεροκάματα, την εισφοροδιαφυγή, την ανεργία, τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τη μερική απασχόληση, την καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων.
Να μην επιτρέψουμε σε εργοδοσία και κυβέρνηση να διαλύσουν την Κοινωνική Ασφάλιση που κατακτήθηκε με τους αγώνες και το αίμα της εργατικής τάξης.
Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι λαϊκό δικαίωμα. Δεν το θυσιάζουμε στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Τώρα να σημάνει συναγερμός! Στους χώρους δουλειάς, στις σχολές να ανοίξει η συζήτηση, να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις. Η υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, η διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο ύψος των σύγχρονων αναγκών να γίνει βασική αιχμή, μαζί με τα αιτήματα για αξιοπρεπή μισθό, ωράρια, προστασία των ανέργων, της λαϊκής κατοικίας από τους πλειστηριασμούς.
Να βγούμε στην αντεπίθεση, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών και να διεκδικήσουμε ενιαίο, υποχρεωτικό, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.
Όλοι στον αγώνα!
Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε το φόβο, τα εκβιαστικά διλήμματα είναι η συλλογική δράση, η οργάνωση και ο αγώνας, η εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης και των παιδιών της. Αυτή είναι που παράγει όλο τον πλούτο.
Η αντιασφαλιστική λαίλαπα μπορεί να ανατραπεί μόνο με οργανωμένη μαζική δράση παντού! 
Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Ο νέος «αριστερός» διαχειριστής των υποθέσεων
 του κεφαλαίου Αντόνιο Κόστα
Στις 24 Νοέμβρη 2015, ο Πρόεδρος της Πορτογαλίας,Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα, που προέρχεται από το δεξιό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, ανακοίνωσε την απόφασή του να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Αντόνιο Κόστα ηγέτη του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Είχαν μεσολαβήσει 50 μέρες διεργασιών από τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτώβρη. Ετσι, στις 26/11 τελικά ορκίστηκε η κυβέρνηση των Σοσιαλιστών, την οποία ανέλαβαν να στηρίξουν στο κοινοβούλιο, χωρίς να συμμετέχουν σε αυτή το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το συμμαχικό τους Κόμμα των Πρασίνων και το οπορτουνιστικό Αριστερό Μπλοκ με έγγραφες συμφωνίες που συνυπέγραψαν διμερώς με το ΣΚ.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Μπορούν άραγε οι εργαζόμενοι να περιμένουν από αυτήν την κυβέρνηση να τους δώσει ανάσα, να «σπάσει τον φαύλο κύκλο της λιτότητας» όπως υπόσχεται ο νέος πρωθυπουργός; Μπορεί «η πλειοψηφία που έχει διαμορφωθεί στη Βουλή να συμβάλει στην ανάκτηση δικαιωμάτων» τους; Ανοίγει όντως μια «νέα φάση στην πολιτική ζωή της χώρας που μπορεί να δώσει απαντήσεις σε πολλά από τα πιο άμεσα προβλήματα των εργαζομένων και του λαού», όπως υποστηρίζουν στελέχη του Πορτογαλικού ΚΚ;
Οι δεσμεύσεις του Αντόνιο Κόστα
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι ένα χαρακτηριστικό κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που όλα τα χρόνια με αντιλαϊκή συνέπεια εφάρμοσε φιλομονοπωλιακές πολιτικές ως κυβέρνηση και τις στήριξε ως αντιπολίτευση.
Ο νέος πρωθυπουργός, στην πρώτη του ομιλία, ήταν σαφής. Αποσαφήνισε ότι, «τέλος της λιτότητας», «αλλαγή πολιτικής», «δημιουργία θέσεων εργασίας» και «μείωση των ανισοτήτων» προϋποθέτουν καπιταλιστική ανάπτυξη. Φυσικά, πάντα στο πλαίσιο του προϋπολογισμού και της σταθερότητας των δημόσιων οικονομικών και με την επιτακτική συνδρομή ξένων επενδύσεων.
Το τι σημαίνει να «γυρίσει η σελίδα της λιτότητας» έχει ήδη διευκρινίσει η μεγάλη οικονομική εφημερίδα «jornal de negocios» που κυκλοφόρησε στις 19/11 με κεντρικό τίτλο «Οι τράπεζες θα χρειαστούν περισσότερα κεφάλαια το 2016».
Ο Κόστα έδωσε «εγγύηση για τη συνέχεια του κράτους στις διεθνείς δεσμεύσεις και το πλαίσιο της ΕΕ» και ανέφερε ότι η θέση της Πορτογαλίας είναι στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, στη «μεγάλη ατλαντική σύνδεση, συμπεριλαμβανομένου του ΝΑΤΟ», στη ζώνη των Πορτογαλόφωνων κρατών. Εξήγγειλε τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης ως παράγοντα - κλειδί για την ανάπτυξη και μίλησε για την αδήριτη ανάγκη να αρθούν τα «δομικά εμπόδια στην ανταγωνιστικότητα, που έχουν τόσο δυσκολέψει την προσαρμογή της εθνικής οικονομίας στο πλαίσιο που απορρέει από την παγκοσμιοποίηση, τη διεύρυνση της ΕΕ και τη συμμετοχή στην Ευρωζώνη».
Εγγυήθηκε, με λίγα λόγια, μια πολιτική καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και προσαρμογών που θα διευκολύνουν τις επενδύσεις, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την αναβάθμιση του διεθνούς ρόλου του πορτογαλικού κεφαλαίου.
Η στάση των κεφαλαιοκρατών
Την τελευταία βδομάδα είχε προηγηθεί το «πράσινο φως» που έδωσαν οι εκπρόσωποι των τραπεζιτών και σχεδόν όλων των εργοδοτικών οργανώσεων κατά τις εντατικές διαβουλεύσεις με τον ΠτΔ: Ο Νούνο Αμάντε, Πρόεδρος της Millennium BCP, μετά τη συνάντηση με τον ΠτΔ δήλωσε «σίγουρος» ότι η μελλοντική κυβέρνηση «θα δώσει προσοχή στη σταθερότητα για να διατηρήσει την εμπιστοσύνη και τις επενδύσεις. Ο Πρόεδρος του ισχυρού χρηματοπιστωτικού ομίλου της Santander Βιέρα Μοντέιρο δήλωνε ότι «η Πορτογαλία χρειάζεται μια ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση και να εκπληρώνει τις διεθνείς της υποχρεώσεις».
Ο Πρόεδρος της BCI, Φερνάντο Ούλριχ, ήταν ακόμα πιο σαφής: «Εχω εμπιστοσύνη στον καθηγητή Αντόνιο Κόστα και το ΣΚ ότι θα έχουν το απαραίτητο αίσθημα ευθύνης για να διατηρήσουν τη χώρα σε ένα δρόμο αυστηρότητας και εγγύησης της σταθερότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα». Στο ίδιο πάνω - κάτω μοτίβο ήταν και οι δηλώσεις άλλων τραπεζιτών μετά τις συναντήσεις τους με τον Καβάκο Σίλβα.
Ο ίδιος ο Κόστα απαντώντας στην «κινδυνολογία» των πολιτικών του αντιπάλων έλεγε χαρακτηριστικά στις 19/11 ότι «ευτυχώς ούτε οι αγορές δεν τους ακούνε» και βεβαίωνε ότι είναι «γαλήνιοι» αναφορικά με τις εξελίξεις στη χώρα τόσο ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας όσο και ο πρόεδρος του Eurogroup και οι οίκοι αξιολόγησης.
Ο Αντόνιο Σαράιβα, πρόεδρος του Συνδέσμου των Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών, σχολιάζοντας τις εξελίξεις στην τηλεόραση, στις 25 Νοέμβρη, σημείωνε ότι το πιο σημαντικό είναι να προσελκυσθούν ξένες επενδύσεις ιδιαίτερα στον «παραγωγικό τομέα», γιατί χωρίς αυτό δεν μπορεί να ανακάμψει η χώρα. Ζήτησε «προβλέψιμη, ανταγωνιστική και απλή» δημοσιονομική πολιτική» για να δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης και την προσέλκυση επενδυτών. Είπε ότι δεν θέλουν χαμηλούς μισθούς αλλά αυτοί θα εξαρτώνται από την παραγωγικότητα και την οικονομική ανάπτυξη. Είπε ότι είναι αδύνατη η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 600 ευρώ στο 2016, παρέπεμψε το θέμα στην τετραετία και στο πλαίσιο του «κοινωνικού διαλόγου».
Σταθερά στο ΝΑΤΟ
Δεν πρέπει να λησμονιέται ότι η νέα κυβέρνηση αναλαμβάνει σε μια φάση που οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, δυναμώνει η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ. Η Πορτογαλία είναι μεταξύ των ιδρυτικών - και μεταξύ των πιο «πιστών» - μελών του ΝΑΤΟ. Επιπλέον από το 1951 έχει επιτρέψει στις ΗΠΑ τη χρήση της σημαντικής αεροπορικής βάσης Λάγκες που βρίσκεται στις Αζόρες, στη μέση του Ατλαντικού.
Διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο στη διείσδυση του ΝΑΤΟ στο Νότιο Ατλαντικό και την Αφρική, αξιοποιώντας το ρόλο της στην Κοινότητα Πορτογαλόφωνων Χωρών.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Πορτογαλία είχε κομβική συμμετοχή στη γιγαντιαία ΝΑΤΟική άσκηση «Trident Juncture 2015» - η μεγαλύτερη ΝΑΤΟική άσκηση από το 2002 - που ολοκληρώθηκε στις αρχές του Νοέμβρη.
Στα «ψιλά» της ειδησεογραφίας, πέρασε ένα πολύ σημαντικό γεγονός τη ίδια μέρα που ο Καβάκο Σίλβα ονόμασε πρωθυπουργό τον Κόστα. Πρόκειται για τη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Αμυνας υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όπου δόθηκε «πράσινο φως» για τη συμμετοχή Ενόπλων Δυνάμεων σε αποστολές εκτός συνόρων το 2016 και συγκεκριμένα σε «ένα σύνολο αποστολών διάφορων χαρακτηριστικών σε περιοχές της Ευρώπης, στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών όπως του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του ΟΗΕ ή διμερούς και πολυμερούς χαρακτήρα σε συνέχεια αυτών που σχεδιάστηκαν φέτος» καθώς και τη συμμετοχή με πολεμικό σκάφος σε αποστολή της ΕΕ στη Μεσόγειο για τη «διάλυση των παράνομων δικτύων μετανάστευσης» στο Νότο της Ευρώπης.
Με λίγα λόγια, πίσω και πέρα από διακηρύξεις, πρόκειται για μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει μια επιθετική πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, θα προωθήσει αναδιαρθρώσεις που θα αποσκοπούν στην επανεκκίνηση της πορτογαλικής οικονομίας με τη συνδρομή διεθνών μονοπωλιακών ομίλων. Παράλληλα, αντανακλά τη φιλοδοξία μερίδων του πορτογαλικού κεφαλαίου να αναβαθμίσει τον διατλαντικό τους ρόλο, αλλά και την οικοδόμηση γεφυρών με ανερχόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις, κάτι που δεν καλοβλέπουν ορισμένες άλλες δυνάμεις που θέλουν απαρέγκλιτη προσήλωση στις «παραδοσιακές» συμμαχίες του κεφαλαίου, και μάλιστα σε μια περίοδο που σημειώνονται ανακατατάξεις και εντείνονται οι ανταγωνισμοί στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Οι υποσχέσεις για επανάκτηση δικαιωμάτων μέσω της καπιταλιστικής ανάπτυξης θα αποδειχθούν, για άλλη μια φορά, στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Οι αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει ένας κάπως πιο ανθρώπινος καπιταλισμός, και μάλιστα όταν αυτός έχει σαπίσει μέχρι το κόκαλο, δεν διαρκούν πολύ, όπως έχει δείξει και η εμπειρία στη χώρα μας με τις προσδοκίες που είχαν λαϊκά στρώματα από την κυβέρνηση Παπανδρέου και Τσίπρα. Το θέμα όμως είναι να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος, να οργανωθεί η ταξική γραμμή αντίστασης και αντεπίθεσης της εργατικής τάξης ενάντια στο κεφάλαιο, την εξουσία του και τις διεθνείς της συμμαχίες.

Στις 14 -15 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στη Φρανκφούρτη το 21ο Συνέδριο του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (DKP), με κεντρικό σύνθημα: «Ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, στην πολιτική του πολέμου και την άνοδο της δεξιάς».
Στο Συνέδριο συμμετείχαν 171 αντιπρόσωποι από τις Κομματικές Οργανώσεις όλων των περιοχών της Γερμανίας, μεταξύ των οποίων και σημαντικός αριθμός νεολαίων κομμουνιστών από την ΟργάνωσηΣοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία (SDAJ).
Στην κεντρική εισήγηση ο Πρόεδρος του κόμματος, σ. Πάτρικ Κέμπελε, παρουσίασε τις θέσεις της ΚΕ και μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε στις διεθνείς εξελίξεις, στην κατάσταση στη Γερμανία και τα προβλήματα της εργατικής τάξης, στα καθήκοντα του κόμματος για την επόμενη περίοδο.
Στα θέματα της ημερήσιας διάταξης περιλαμβανόταν η πρόταση της ΚΕ του DKP για άρση της ιδιότητας του παρατηρητή στο οπορτουνιστικό Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), αλλά η συζήτηση και η λήψη της απόφασης αναβλήθηκε και καθορίστηκε 3η μέρα συνέχισης του 21ου Συνεδρίου, μέσα στο Φλεβάρη/Μάρτη 2016, και για το θέμα αυτό.
Η άρση της ιδιότητας του παρατηρητή στο ΚΕΑ, η αναγκαιότητα ενίσχυσης των μαρξιστικών - λενινιστικών χαρακτηριστικών που υπερασπίστηκε η ηγεσία του κόμματος, αλλά και η αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές, αποτέλεσαν θέματα ιδεολογικής - πολιτικής διαπάλης ανάμεσα στην ηγεσία του DKP και την εσωκομματική αντιπολίτευση που δρα ομαδοποιημένα με τη δική της πλατφόρμα, έχοντας πλέον συγκροτήσει και ξεχωριστή πολιτική κίνηση με την ονομασία «Μαρξιστική Αριστερά», και παρεμβαίνει στη ζωή του κόμματος από τη σκοπιά της υποστήριξης του ΚΕΑ, και της ενδυνάμωσης των σχέσεων με το οπορτουνιστικό κόμμα Die LINKE.
Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός γίνεται πιο επιθετικός
Στις θέσεις της ΚΕ, που παρουσίασε ο σ. Κέμπελε, αναφέρονται μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα:
«Η μάχη για το ξαναμοίρασμα του κόσμου μεταξύ των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα για την εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού/ιμπεριαλισμού, ξεσπά με νέα οξύτητα. Ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός δημιουργεί ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τις σφαίρες επιρροής, τις πρώτες ύλες, για τα μερίδια των αγορών και τους δρόμους ανεφοδιασμού. Εχει αποδειχθεί ότι η νομοτελειακή ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού αλλάζει συνεχώς το συσχετισμό, διαλύει συμμαχίες και φτιάχνει νέες. Ο πόλεμος ως συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα αποτελεί απειλή όσο εξακολουθεί να υπάρχει το καπιταλιστικό σύστημα.
Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός γίνεται όλο και πιο επιθετικός και αυξάνει τη στρατιωτικοποίησή του. Η τάση αυτή, σε σχέση με την περίοδο μετά το 1945, έχει άλλα ποιοτικά γνωρίσματα. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός επιδιώκει να επεκτείνει το ρόλο του ως ρυθμιστική και ηγετική δύναμη στην ΕΕ και αξιοποιεί την ΕΕ στον αγώνα για τις σφαίρες επιρροής και τις πρώτες ύλες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός κατάφερε ήδη, πριν από το ξέσπασα της κρίσης, να μετατρέψει τη Γερμανία σε μία χώρα χαμηλόμισθων, σε σύγκριση με την υψηλή παραγωγικότητα. Αυτό αντιμετώπισε ελάχιστη αντίσταση και συντελέστηκε με την εκτεταμένη ενσωμάτωση των συνδικάτων. [...] Και στη Γερμανία αντιμετωπίζουμε ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων, μαζική φτώχεια και τη διαμόρφωση εξαθλιωμένων περιοχών στις πόλεις. Τα προσιτά ενοίκια είναι πλέον σπάνιο αγαθό. Η παιδική φτώχεια αποτελεί σε πολλές περιοχές της χώρας μας μαζικό φαινόμενο [...]».
«Κυρίως στα τμήματα της εργατικής τάξης που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση γνώμης μέσα στο εργατικό κίνημα κυριαρχεί η διαδεδομένη πεποίθηση της δήθεν ταύτισης συμφερόντων με το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Από την άλλη, μεγάλα τμήματα των κοινωνικά αποκλεισμένων δεν συμμετέχουν πια ή συμμετέχουν μόνο σποραδικά στην πολιτική ζωή, στα κινήματα και στους αγώνες. Η "εσωτερική σταθερότητα" που διαμορφώνεται με αυτόν τον τρόπο αποτελεί σημαντικό παράγοντα επιτυχίας του επιχειρηματικού μοντέλου της γερμανικής αστικής τάξης. Ο φόβος της υποβίβασης σε ασταθή απασχόληση, στην ανεργία και στην φτώχεια δυναμώνουν τους εκβιασμούς [...]»
« [...] Το DKP παλεύει για την υπερνίκηση του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Η απόκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής είναι οι προϋποθέσεις για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού».
«Είναι απαραίτητη η ένταξη των σημερινών αγώνων μας σε μια στρατηγική επαναστατικής ρήξης με τον καπιταλισμό και η αναζήτηση τρόπων μετάβασης στο σοσιαλισμό. Η τήρηση της διαλεκτικής σχέσης των μεταρρυθμίσεων και της επανάστασης διαφοροποιεί το Κομμουνιστικό Κόμμα από οργανώσεις, οι οποίες προσανατολίζονται στις λεγόμενες "μεταρρυθμιστικές εναλλακτικές", τις "έννοιες του μετασχηματισμού" και τα "δημοκρατικά οικονομικά μοντέλα" και θολώνουν αυτήν τη διαφορά».
«... Ο αντιφασιστικός αγώνας μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται στον αγώνα ενάντια σε δράσεις νεοφασιστών και στην εξάπλωση της ιδεολογίας τους. Πολεμάμε τη γενική άνοδο της δεξιάς και συνδέουμε τη δράση μας εναντίον της με τον αγώνα ενάντια στις κοινωνικές περικοπές. Διότι η άνοδος της δεξιάς και ο φασισμός εξυπηρετούν τη διάσπαση των εξουσιαζόμενων, στρώνουν το δρόμο για την επιβολή των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Υπερασπιζόμαστε την παρακαταθήκη της αντιφασιστικής αντίστασης και την αντιφασιστική κληρονομιά της ΓΛΔ [...] Οπου δραστηριοποιούνται ναζιστές, η αντίσταση είναι καθήκον. Κανένας δρόμος, κανένας χώρος, καμία θέση στο κοινοβούλιο, καμία δημόσια εμφάνιση των φασιστών και ρατσιστών....»
Στην παρέμβαση του, ο Πρόεδρος της κομμουνιστικής νεολαιίστικης οργάνωσης SDAJ, Πάουλ Ρόντερμουντ, μίλησε για την ενίσχυση των σχέσεων της Οργάνωσης με το DKP, και στα βήματα που έχουν γίνει στο άνοιγμα της Οργάνωσης μέσα στη νεολαία. Οπως τόνισε, 25 στελέχη της SDAJ επισκέφτηκαν την Ελλάδα μετά από πρόσκληση της ΚΝΕ και είδαν τι θα πει ΕΕ και σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, ότι χρειάζεται ένα κόμμα που θα οργανώνει τους εργαζόμενους στην πάλη ενάντια στον καπιταλισμό.
Στο Συνέδριο συμμετείχαν 28 Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα και μεταξύ αυτών αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος παρέδωσε χαιρετιστήριο μήνυμα του Κόμματος στην ηγεσία του DKP.
Αλληλεγγύη στην πάλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα, η επίθεση του κεφαλαίου και της ΕΕ κατά του λαού, ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και η κριτική στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησής του, αποτέλεσαν θέμα πολλών ομιλιών στις οποίες εκφράστηκε η αλληλεγγύη στην πάλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ.
Οι σύνεδροι υποδέχθηκαν με ιδιαίτερα θερμές εκδηλώσεις την παρουσίαση της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ από το προεδρείο και την εισηγητική αναφορά του Προέδρου του DKP, ο οποίος μιλώντας για τις εξελίξεις στην Ελλάδα τόνισε: «Το αδελφό μας κόμμα, το ΚΚΕ είχε δίκιο. Συγχαρητήρια στο ΠΑΜΕ για τη μεγάλη απεργία στις 12 Νοέμβρη. ΚΚΕ και DKP είμαστε στην πρώτη γραμμή ενάντια στον γερμανικό ιμπεριαλισμό. Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός».

Το Συνέδριο εξέλεξε νέα ΚΕ και επανεξέλεξε Πρόεδρο το σ. Πάτρικ Κέμπελε με 131 ψήφους υπέρ και 34 κατά.

Εδήλωση με τίτλο «Απεργία Οικοδόμων 1η Δεκέμβρη 1960, εμπνεόμαστε, διδασκόμαστε από τους αγώνες της εργατικής τάξης, βαδίζουμε στο δρόμο της ταξικής πάλης και του σοσιαλισμού» οργανώνει η Κομματική Οργάνωση Κατασκευών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ την Τρίτη, 1η Δεκέμβρη 2015, στις 6,30 το απόγευμα, στο ΚΥΒΕ, Εθνάρχου Μακαρίου 1, Περιστέρι, σταθμός Μετρό «Αγ. Αντώνιος»). Θα μιλήσει ο Γιάννης Τασιούλας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει μουσικοθεατρικό δρώμενο, ενώ στο χώρο θα παρουσιαστεί έκθεση ντοκουμέντων και φωτογραφιών από την ιστορία του οικοδομικού κινήματος.
Η απεργία των οικοδόμων της 1ης Δεκέμβρη του 1960, από την οποία φέτος συμπληρώνονται 55 χρόνια, πέρασε στην Ιστορία σαν «η μέρα που κάναμε πέρα το φόβο και ξηλώσαμε τα πεζοδρόμια». Παραμένει σημείο αναφοράς για την πάλη όλων των εργατών, σταθμός του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για τη μαχητικότητα και την αποφασιστικότητα των απεργών οικοδόμων, που έγιναν σύμβολο και εμπροσθοφυλακή του εργατικού κινήματος εκείνη την εποχή, αλλά και αργότερα. Είναι ένας αγώνας που, όπως όλες οι μικρές και μεγάλες μάχες εργαζομένων στην ιστορική διαδρομή της ταξικής πάλης, φέρνει τη σφραγίδα της πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών και του ΚΚΕ. Η επέτειος δίνει αφορμή για να φωτιστεί η πορεία που διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις να οξυνθεί η ταξική πάλη, να αναδειχθεί ο αναντικατάστατος ρόλος του Κόμματος ως πολιτικής πρωτοπορίας, η δράση των κομμουνιστών σε δύσκολες και σύνθετες συνθήκες. Τα συμπεράσματα αυτού του αγώνα είναι χρήσιμο όπλο στις αυξημένες απαιτήσεις της ταξικής πάλης σήμερα στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας του κεφαλαίου.
Τι προηγήθηκε
Η «Απογευματινή» μιλούσε για
«επιτελικό σχέδιο» των κομμουνιστών που,
 κατά το «ρεπορτάζ», έκαναν επιθέσεις
 σε 15 σημεία «με σκοπόν να
διασπαρούν αι αστυνομικαί δυνάμεις»
Η απεργία έγινε σε πολύ δύσκολες συνθήκες, τότε που το ΚΚΕ ήταν στην παρανομία. Τότε που βάραινε η ήττα του εργατικού - λαϊκού κινήματος στον Εμφύλιο και η κρατική καταστολή χτυπούσε όποιον σηκωνόταν. Τότε που ο συνδικαλιστικός αγώνας σήμαινε φυλακές, βασανιστήρια, εξορία. Σ' αυτές τις συνθήκες, το κίνημα των οικοδόμων, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, πήρε τη σκυτάλη από τους τσαγκαράδες και τους καπνεργάτες της δεκαετίας του '30 και οργάνωσε την πρώτη μεγάλη μετεμφυλιακή μαχητική απεργία.
Η απεργία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Προετοιμάστηκε από τα προηγούμενα χρόνια με αγώνες του κλάδου. Οι δυσμενείς συσχετισμοί δύναμης προς όφελος του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού έβαζαν εμπόδιο στη συσπείρωση και αποτελεσματικότητα των αγώνων. Παρ' όλα αυτά, υπήρξαν νικηφόρες μάχες. Η απεργία των μπετατζήδων της Αθήνας, το 1953, με αίτημα την αύξηση του μεροκάματου, οι απεργίες των οικοδόμων στη Θεσσαλονίκη το 1953, 1954 που πέτυχαν τη υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κινητοποιήσεις άνεργων οικοδόμων και η απόσπαση ορισμένων επιδομάτων. Το 1957 έγινε η πρώτη μαζική απεργιακή κινητοποίηση.
Η αντιπαράθεση των δύο γραμμών μέσα στο οικοδομικό κίνημα και γενικότερα δυνάμωνε. Ταυτόχρονα, δυνάμωνε και η επιρροή του ταξικού κινήματος. Το 1959 οκτώ ταξικά σωματεία της Αθήνας και του Πειραιά συγκρότησαν τη Συντονιστική Επιτροπή. Στις αρχές του 1960, η Συντονιστική Επιτροπή αριθμούσε 15 σωματεία.
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς του '60 ήταν ο πιο μαχητικός, μαζικός των τελευταίων χρόνων και στην Αθήνα πήρε πανεργατικό χαρακτήρα. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, μπροστά στην ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου έγινε απεργία παρά την αντίθεση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Οι παράνομες Οργανώσεις του ΚΚΕ, που είχαν απομείνει μετά την απόφαση της διάλυσης, αποφάσισαν και σχεδίασαν την απεργία. Η απεργία ήταν μαζικότατη, χιλιάδες έδωσαν το «παρών» στο απεργιακό προσκλητήριο. Τα σωματεία περιφρούρησαν την απεργία και αντιμετώπισαν τις συλλήψεις που έκανε η αστυνομία. Η Επιτροπή Αγώνα ολοένα και ανέβαζε την επιρροή της μέσα στους οικοδόμους.
Η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση
Στις 2 Οκτώβρη του '60 σε πανοικοδομική συγκέντρωση στο «Ιντεάλ» πήραν μέρος 5.000 οικοδόμοι που επιβεβαίωσαν την ανάγκη του αγώνα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, πραγματοποιήθηκε συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων οικοδόμων από 93 σωματεία σε όλη την Ελλάδα. Αποφασίστηκε η οργάνωση και η καθοδήγηση των αγώνων σε όλη την Ελλάδα από τη Συντονιστική Επιτροπή.
Αφορμή για την απεργία την 1η Δεκέμβρη του ΄60 στάθηκε η ψήφιση το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου του αντιασφαλιστικού νόμου 4104/1960 με πρόσχημα την εξυγίανση του ΙΚΑ, το νοικοκύρεμα των ασφαλιστικών ταμείων. Σύμφωνα με το νόμο, οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης αυξάνονταν από 2.500 στα 4.050 ένσημα.
Η οργάνωση της απεργίας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η απόφαση διάλυσης των Κομματικών Οργανώσεων, που είχε παρθεί το 1958, δυσκόλευε την ταξική πάλη. Ομως ο ρόλος και η παρέμβαση των κομμουνιστών δε σταμάτησε. Η παράνομη Οργάνωση των οικοδόμων του Κόμματος δούλεψε συγκεκριμένα για την οργάνωση της μάχης πάνω σε ένα μακρόχρονο σχέδιο με προσαρμογές και μέτρα για το ξεπέρασμα των δυσκολιών. Είναι χαρακτηριστική η συνεδρίαση της Κομματικής Οργάνωσης των οικοδόμων, η οποία αποφάσισε η απεργία να γίνει τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη το '60, και πήρε μέτρα προπαγάνδας, μέτρα για αντιμετώπιση της ταχτικής του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού, για την αντιμετώπιση των κατασταλτικών δυνάμεων.
Η απεργία
Η «Καθημερινή» μιλούσε επίσης για ευθύνη
 των κομμουνιστών που «ανασκάπτουν
τα πεζοδρόμια και ρίπτουν λίθους και ξύλα»
Την 1η του Δεκέμβρη, από τις 8 το πρωί, οι απεργοί οικοδόμοι συρρέουν από όλους τους δρόμους προς το Εργατικό Κέντρο Αθηνών. Μέσα σε λίγη ώρα ολόκληρη η περιοχή από την πλατεία Κουμουνδούρου μέχρι την οδόν Ζήνωνος έχει κατακλυσθεί από απεργούς. Μια πραγματική ανθρωποθάλασσα που πάλλεται από ενθουσιασμό για την απόλυτη επιτυχία της απεργίας. Από τα μεγάφωνα του Εργατικού Κέντρου ανακοινώνεται ότι σ' ολόκληρη την Ελλάδα η απεργία σημείωσε τεράστια επιτυχία και ότι σε όλα τα Εργατικά Κέντρα της χώρας πραγματοποιούνται την ίδια στιγμή μεγαλειώδεις πανοικοδομικές συγκεντρώσεις. Για την απεργία στην Αθήνα γίνεται γνωστό ότι όλα τα γιαπιά έχουν νεκρωθεί και ότι αστυνομικές δυνάμεις απεστάλησαν σ' όλες τις μεγάλες οικοδομές. Αγανάκτηση προκάλεσε στους συγκεντρωμένους η είδηση ότι η αστυνομία το πρωί διενήργησε συλλήψεις απεργών, οι οποίοι κρατούνται σε διάφορα αστυνομικά τμήματα.
Μετά τις ομιλίες, αντιπροσωπεία ξεκίνησε να πάει στο υπουργείο Εργασίας για να καταθέσει τα αιτήματα. Τότε δόθηκε η εντολή για το χτύπημα από την Αστυνομία. Καταγράφονται σκηνές πρωτοφανούς αγριότητας. Οι απεργοί πέφτουν αναίσθητοι από τα χτυπήματα των κλομπς, ποδοπατούνται από τους αστυνομικούς, ενώ άλλων απεργών τους στρίβουν τα χέρια, τους ακινητοποιούν και τους χτυπούν στο πρόσωπο, στο στομάχι, στην κοιλιά. Οι απεργοί υποχωρούν προς το κτίριο του Εργατικού Κέντρου, ενώ χάμω στο δρόμο σφαδάζουν τραυματίες οικοδόμοι καταματωμένοι, με σπασμένα κεφάλια και σχισμένα πρόσωπα.
Γίνεται ανασύνταξη δυνάμεων μπροστά στο Εργατικό Κέντρο. Νέα αστυνομική επίθεση, ενώ καταφτάνουν και στρατιωτικά οχήματα από τα οποία οι στρατιώτες κατέρχονται και προχωρούν με τα όπλα προταγμένα και σε σχηματισμό μάχης. Πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Η αγανάκτηση φθάνει στο αποκορύφωμά της. Οι οικοδόμοι αρπάζουν τα ξύλα που βρίσκουν μέσα σε μια αποθήκη της οδού Αγησίλαου, ξηλώνουν τις πλάκες των πεζοδρομίων και ετοιμάζονται να αμυνθούν ενεργητικά, υπερασπιζόμενοι τη ζωή τους. Οι αστυνομικοί επιχειρούν νέα επίθεση αλλά αποκρούονται από τους οικοδόμους. Αλλεπάλληλες επιθέσεις από την αστυνομία αντιμετωπίζονται με βροχή από πέτρες. Ενας αστυνόμος βγάζει το περίστροφό του και πυροβολεί. Ενας νέος εργάτης πέφτει αιμόφυρτος. Η μάχη γίνεται σώμα με σώμα, οι αστυνομικοί τρέπονται σε φυγή. Ο απολογισμός ματωμένος: 173 συλλήψεις και 66 τραυματίες (3 από σφαίρες).

Κι όμως, την επομένη 2 Δεκέμβρη, 45.000 οικοδόμοι δίνουν απάντηση με νέα απεργία και διαδήλωση που επίσης χτυπιέται από το στρατό και την αστυνομία. Κάτι, όμως, πλέον έχει αλλάξει. Πριν από την απεργία όλα τα «σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Μετά την απεργία «οι οικοδόμοι», έγραφε ο «Νέος Κόσμος», «έσπασαν τη φοβία που επικρατούσε και έγιναν το αγωνιστικό παράδειγμα για όλους τους άλλους κλάδους, αναδείχθηκαν στην πρωτοπορία των κλαδικών αγώνων».

Για τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής, τα εργατικά - λαϊκά προβλήματα και τη στάση της απέναντι σε αυτά, για την αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης, που για την υλοποίησή της αξιοποιεί και τους δήμους μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Βαγγέλης Σίμος, δήμαρχος Πετρούπολης, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ανάληψη της δημοτικής αρχής από τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
-- Τι πείρα προκύπτει από τη διοίκηση του δήμου και τα εμπόδια, τις δυσκολίες που βάζουν το κράτος και η κυβέρνηση;
-- Η Τοπική Διοίκηση είναι κατεξοχήν μία από τις διοικητικές δομές και τους κρίκους του αστικού κράτους. Αυτό από μόνο του συνεπάγεται ότι οι δήμοι, ως προς το νομοθετικό πλαίσιο που τους διέπει, υπηρετούν την εξουσία του κεφαλαίου.
Από το 2011 που αναλάβαμε τη διοίκηση στην Πετρούπολη, είχαμε ξεκαθαρίσει στο λαό της πόλης ότι η δική μας πολιτική έρχεται σε σύγκρουση με τον ίδιο το θεσμό και το περιεχόμενο της Τοπικής Διοίκησης και, φυσικά, γι' αυτό ισχυριζόμασταν από τότε ότι απέναντι στην Περιφέρεια και την κυβέρνηση είμαστε αντιπολίτευση και όχι η τοπική εξουσία!
Επί του πρακτέου, καθημερινά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ίδια την πολιτική που εφαρμόζεται στους δήμους, ακριβώς γιατί αυτή η πολιτική είναι αντιλαϊκή. Τα τελευταία 5 χρόνια υπάρχει έντονη οικονομική ασφυξία στους δήμους, η οποία προέρχεται από τις τεράστιες περικοπές στην κρατική χρηματοδότηση. Φυσικά, αυτό δεν υλοποιείται τυχαία από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αν οι υπηρεσίες και οι δομές στους δήμους δεν παρακμάσουν, πώς θα δοθούν σαν ώριμο φρούτο στους ιδιώτες;
Επίσης, μία σειρά νόμων και αποφάσεων όλων των κυβερνήσεων βάζουν εμπόδια στη δική μας άσκηση πολιτικής. Ο νόμος περί αναστολής των προσλήψεων τουλάχιστον έως το 2016, πρακτικά σημαίνει ότι κάποιες υπηρεσίες, όπως, για παράδειγμα, η Υπηρεσία Καθαριότητας, Περιβάλλοντος/Πρασίνου, με τις τόσο σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, δεν μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς, στο βαθμό που πρέπει και που θα θέλαμε, στις μεγάλες απαιτήσεις και ανάγκες της πόλης μας και ουσιαστικά υπολειτουργούν. Απαιτείται άμεσα πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, προκειμένου να καλύπτονται οι συνεχιζόμενες και πάγιες ανάγκες των υπηρεσιών αυτών, κάτι που δεν μπορεί να γίνει με τη στελέχωσή τους από βοηθητικό προσωπικό μέσω συμβάσεων.
Οι λύσεις στα λαϊκά προβλήματα κερδίζονται με αγώνα
-- Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση πώς στέκονται ο κομμουνιστής δήμαρχος και η αγωνιστική δημοτική αρχή;
-- Τα κύρια προβλήματα που βασανίζουν σήμερα τις λαϊκές οικογένειες δεν μπορούμε να τα λύσουμε. Η κακοπληρωμένη δουλειά, η ανεργία είναι στη φύση του καπιταλισμού και δεν μπορούν αντικειμενικά μέσα σε αυτήν την κοινωνία να λυθούν, πόσο μάλλον από μία δημοτική αρχή! Αυτά για να βρουν λύση χρειάζεται αγώνας για να οικοδομηθεί μία κοινωνία όπου ο εργαζόμενος θα ζει με βάση τις δυνατότητες που του δίνουν η τεχνολογία, τα επιτεύγματα της επιστήμης και να μπορεί να καρπώνεται τον πλούτο που παράγει.
Η δική μας μερίδα στη διαχείριση του δήμου είναι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας και στο βαθμό που μπορούμε, προκειμένου να δώσουμε μικρές ανάσες στο κάθε λαϊκό σπίτι στην Πετρούπολη, που ασφυκτιά από την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, είναι μία ανάσα για μία λαϊκή οικογένεια το ότι δεν πληρώνει ούτε 1 ευρώ από την τσέπη της για την προσχολική αγωγή των παιδιών της στους παιδικούς σταθμούς της πόλης μας. Αντίστοιχα, είναι μία μικρή ανακούφιση το γεγονός ότι τα δημοτικά τέλη της Πετρούπολης είναι πανελλαδικά από τα χαμηλότερα, ενώ μία σειρά από ευπαθείς ομάδες απαλλάσσονται πλήρως από αυτά. Αλλά και όσον αφορά τις αθλητικές - πολιτιστικές δραστηριότητες του δήμου μας, τα παιδιά συμμετέχουν εντελώς δωρεάν, ενώ για τους ενήλικες η συνδρομή είναι αντίστοιχα εξαιρετικά μειωμένη.
Δράση με το βλέμμα στις λαϊκές ανάγκες
Βέβαια, στο πλαίσιο της σημερινής οικονομίας μία τέτοια διαχείριση έχει και συγκεκριμένα όρια. Π.χ. για το 2015 είχαμε πάρει την απόφαση να απαλλάσσονται από τα δημοτικά τέλη και οι μακροχρόνια άνεργοι. Ομως, η απόφασή μας αυτή απορρίφθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με την ιδιότητά της ως θεσμικού οργάνου και επομένως δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε στην υλοποίησή της.
Αντίστοιχα, με τα χαράτσια και τις διακοπές ρεύματος από τη ΔΕΗ το 2012 πρωτοστατήσαμε και στηρίξαμε τη Λαϊκή Επιτροπή της Πετρούπολης, προκειμένου κανένα σπίτι να μη μείνει χωρίς ρεύμα. Στις πρόσφατες πλημμύρες, επίσης, πήραμε αποφάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο για άμεση και γενναία χρηματοδότηση, κάναμε συναντήσεις με την Αντιπεριφέρεια, αλλά και με την Περιφερειακή Ενωση Δήμων (ΠΕΔΑ), όμως γνωρίζουμε καλά ότι αυτό δεν αρκεί. Εξάλλου, όπως η κυβέρνηση, έτσι και η Περιφέρεια, που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, με αποτέλεσμα τα κατεξοχήν έργα ουσίας να μην αποτελούν πρώτιστο μέλημα και προτεραιότητά τους, καθότι δεν υπάρχει μεγάλο κέρδος για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Μας ενδιαφέρει επίσης ο εργαζόμενος, ο άνεργος, η νεολαία να δείχνουν την αλληλεγγύη τους, ειδικά σήμερα στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης και των πολέμων. Πρόσφατα, υλοποιήσαμε την απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου να σταθεί ο λαός της πόλης με έμπρακτο τρόπο δίπλα στους πρόσφυγες, που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι. Συγκεντρώσαμε πολλά είδη ρουχισμού, τρόφιμα μακράς διάρκειας από συλλόγους, φορείς, σχολεία και από πολλούς δημότες και τα παραδώσαμε. Για εμάς είναι μεγάλο ζήτημα να βάζουμε ένα λιθαράκι στο πώς ο κόσμος θα δείξει τη στήριξή του σε έναν λαό, και όχι μόνο από τον καναπέ του σπιτιού του να δείχνει τη διαφωνία ή την αντίθεσή του σε κάτι.
Το κύριο για εμάς, ως δημοτική αρχή, είναι από τη θέση που βρισκόμαστε να ενημερώνουμε συνεχώς το λαό της πόλης για τις εξελίξεις που αναμένονται, για ό,τι υλοποιείται, ιδιαίτερα μέσα από τους δήμους, επιδιώκοντας την κινητοποίηση του ίδιου. Γνωρίζουμε καλά πως η πραγματική ανακούφιση και οι μεγάλες ανάσες στη ζωή του λαού μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο από τον ίδιο όταν αγωνίζεται και με εμάς ως αρωγό και συμπαραστάτη σε αυτόν τον αγώνα. Σε αυτή τη βάση, κάναμε το προηγούμενο διάστημα συγκεντρώσεις, σε συνέχεια των περσινών, όπου ενημερώσαμε για την ασφυκτική οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο δήμος από τις αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, αλλά και για τις δράσεις και τις ενέργειές μας μπροστά σε αυτήν την κατάσταση. Επιπλέον, ενημερώθηκαν σε κατά καιρούς συναντήσεις οι γονείς (παιδικοί σταθμοί, σχολεία κ.λπ.), όπως επίσης και οι συμμετέχοντες στις δράσεις και δραστηριότητες στους τομείς του Αθλητισμού και του Πολιτισμού.
Πρωτοβουλίες για Αθλητισμό - Πολιτισμό
-- Εκτός από τα παραπάνω, σταθερά είναι στο επίκεντρο των πρωτοβουλιών που παίρνει η δημοτική αρχή ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός για το λαό της πόλης.
-- Η Πετρούπολη δεν έχει ονομαστεί τυχαία πόλη Πολιτισμού. Και, φυσικά, αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους κομμουνιστές δημάρχους, που υπηρέτησαν την αρχή ότι ο Πολιτισμός, αλλά και ο Αθλητισμός, πρέπει να δίνεται απλόχερα στο λαό και να μην αποτελεί προνόμιο των λίγων. Οι πολύ χαμηλές συνδρομές σε όλες τις δράσεις, πολιτιστικές και αθλητικές, και η δωρεάν συμμετοχή για όλα τα παιδιά, είναι η περίτρανη απόδειξη ότι και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές, προερχόμενες από το Κόμμα μας, έτσι και εμείς σήμερα, θέλουμε να καλλιεργήσουμε στο λαό και ιδιαίτερα στη νεολαία μία διαφορετική στάση ζωής.
Η άνοιξη και το καλοκαίρι του 2015 ήταν αφιερωμένα στον Αθλητισμό. Διοργανώσαμε την Αθλητική Ανοιξη - Καλοκαίρι 2015, με αθλητικές εκδηλώσεις, ημερίδες και σεμινάρια από διακεκριμένους αθλητές και προπονητές, σε συνεργασία με τα σχολεία και τα αθλητικά σωματεία της πόλης μας, με επίσημους φορείς του Αθλητισμού, αλλά και με τη συμμετοχή απλών δημοτών, σε μία προσπάθεια να καλλιεργήσουμε το αθλητικό πνεύμα, την ευγενή άμιλλα και την ίδια την επαφή με τη φυσική αγωγή, ως στάση ζωής.
Επιπλέον, κάθε χρόνο διοργανώνουμε το Φεστιβάλ Μαθητικής Δημιουργίας με την οργάνωση θεατρικών παραστάσεων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων από όλα τα σχολεία της πόλης, αλλά και με συμμετοχή των σχολικών συγκροτημάτων σε συναυλίες στο Θέατρο Πέτρας.
Για φέτος θα προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε άλλη μία σκέψη μας, διοργανώνοντας φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, με συμμετοχή όλων των σχολείων της Δυτικής Αθήνας.
Επίσης, φέτος, από κοινού με το ΕΣΥΝ έχουμε πάρει την πρωτοβουλία να διοργανώσουμε μία πολύμηνη καμπάνια, με πολύμορφες δραστηριότητες, σεμινάρια, αγώνες, συναυλίες κ.λπ., θέλοντας να ανοίξουμε σε βάθος τη συζήτηση με τους μαθητές και συνολικά τη νεολαία, γύρω από τη ναρκω-κουλτούρα, γύρω από όσα τη γεννούν και τη θρέφουν αλλά και την πραγματική διέξοδο.
Συνεχίζουμε τον αγώνα
-- Πώς σχεδιάζει τα επόμενα βήματα ο δήμος; Τι ιεραρχεί και πώς σκοπεύει να σταθεί απέναντι στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης;
-- Δυστυχώς, παίρνοντας υπόψη μας τα νέα μέτρα και το τρίτο μνημόνιο, οι εξελίξεις σε βάρος του λαού θα είναι πολλές. Από τη μεριά μας, είμαστε έτοιμοι με την επαφή που έχουμε οικοδομήσει μέχρι στιγμής με τον κόσμο, ως δημοτική αρχή, να παλέψουμε σε ό,τι προκύψει το επόμενο διάστημα. Για παράδειγμα, όσον αφορά τους πλειστηριασμούς, ούτως ή άλλως έχουμε δηλώσει ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, από κοινού και με τη Λαϊκή Επιτροπή, με φορείς κ.λπ. να μην περάσουν και κανένας να μη βρεθεί στο δρόμο.

Θα παλέψουμε ακόμη περισσότερο, προκειμένου να αποτρέψουμε τα σχέδια ιδιωτικοποίησης στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Εκεί όπου τα ισχυρά συμφέροντα καθιστούν τον χώρο προνομιακό για το κεφάλαιο, που θέλει και επιδιώκει να τον κατακτήσει. Με την ιδιωτικοποίηση να προχωρά με γοργούς ρυθμούς, στο πλαίσιο της πολιτικής του μνημονίου, που επιτάσσει την παράδοση στους ιδιώτες όλων των μηχανισμών δημόσιου συμφέροντος, επιδιώκουμε μέσω δυναμικών κινητοποιήσεων να εμποδίσουμε όχι μόνο την ιδιωτικοποίηση αυτή καθεαυτή, αλλά και να αποτρέψουμε τις οδυνηρές συνέπειες μιας τέτοιας πράξης για τους εργαζόμενους και κατ' επέκταση για όλο το λαό, που περιλαμβάνουν απολύσεις, μετακύλιση κόστους στα δημοτικά τέλη κ.λπ.

Σε εκδήλωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης μίλησε, την περασμένη Τετάρτη, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναδεικνύοντας την επικαιρότητα της πρότασης του ΚΚΕ για τα ΤΕΙ, της πρότασης για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, δένοντάς τη με τις τρέχουσες εξελίξεις στη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του:
«Η συζήτηση για την πρόταση του Κόμματός μας για τα ΤΕΙ δεν αφαιρείται από τις πυκνές πολιτικές εξελίξεις που έχουμε, δύο μήνες μετά τη "δεύτερη φορά κυβέρνηση της αριστεράς" και των ΑΝΕΛ. Εξελίξεις που χαρακτηρίζονται, από τη μια, από την επικίνδυνη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και ανταγωνισμών στη Συρία, μια επικίνδυνη κλιμάκωση από την οποία η χώρα μας δεν εξαιρείται, είναι μέρος του προβλήματος, είναι μέλος του ΝΑΤΟ, στηρίζει, μέσα από τη λειτουργία των ΝΑΤΟικών βάσεων, μέσα από τη διαπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων με τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, αυτήν την ιμπεριαλιστική επέμβαση. Και φτάνει στο σημείο μάλιστα στη χτεσινή σύνοδο του ΝΑΤΟ να μη διαφοροποιηθεί από την απόφαση που πήρε το ΝΑΤΟ ότι η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού ήταν μέρος της αυτοάμυνας της Τουρκίας. Το λέμε αυτό γιατί στο έδαφος αυτών των σκληρότατων ανταγωνισμών, με τους ρωσικούς βομβαρδισμούς, τους αμερικανικούς, τους γαλλικούς, τους βρετανικούς, μέσα από την αξιοποίηση ως άλλοθι της εγκληματικής δράσης του λεγόμενου χαλιφάτου, το οποίο το τάισαν και το έφτιαξαν οι ιμπεριαλιστές, τα ζητήματα του πολέμου και της εμπλοκής είναι μπροστά μας και αφορούν τη νεολαία, αφορούν τους εργαζόμενους.
Το δεύτερο στοιχείο αυτών των πυκνών εξελίξεων είναι ο προϋπολογισμός. Σηματοδοτεί και έχει άμεση σχέση και με την άμεση προοπτική της δικής σας προσπάθειας να μορφωθείτε, να αποκτήσετε μια όσο γίνεται ολοκληρωμένη σχέση με το επιστημονικό αντικείμενο που σπουδάζετε, με μια γενικευμένη σφαγή κοινωνικών δικαιωμάτων, εκφράζεται και στους προϋπολογισμούς των Ιδρυμάτων, σε αυτή τη γενικευμένη υποχρηματοδότηση, εκφράζεται και στην απουσία εκπαιδευτικού, διοικητικού και άλλου προσωπικού που χρειάζονται τα Ιδρύματα. Εκφράζεται φυσικά και στη φορολεηλασία και στην αβεβαιότητα των οικογενειών σας αλλά και εσάς των ίδιων, μιας και ειδικά στα ΤΕΙ ένα μεγάλο κομμάτι των σπουδαστών δουλεύουν με τη μία ή την άλλη μορφή για να τα φέρουν πέρα.
Και το τρίτο στοιχείο είναι η αδυναμία ενός πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί μια κατάσταση. Αδυναμία την οποία εμείς δεν την παρερμηνεύουμε. Βλέπετε ότι η κυβέρνηση δύο μήνες μετά φυλλορροεί από πλευράς βουλευτών, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί ούτε εκλογές να διοργανώσει και φαίνεται ότι κι εκεί οξύνονται αντιθέσεις. Αλλά ο λαός μας, δυστυχώς, κάτω από την επίδραση και ενός συσχετισμού αρνητικού που υπάρχει, μειώνει τις απαιτήσεις του, προσαρμόζεται προς τα κάτω, προσπαθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να τα φέρει βόλτα, πιστεύοντας ότι αποτρέπει τα χειρότερα όταν τα χειρότερα σταθερά βρίσκονται μπροστά μας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όσο σημαντικό είναι να αναπτύξουμε παρεμβάσεις αγωνιστικές για τους όρους σπουδών, δηλαδή για τη σίτιση, τη στέγαση, για τη μετακίνηση των σπουδαστών, για τα συγγράμματα που δεν υπάρχουν, για την απουσία εκπαιδευτικού προσωπικού, όσο σημαντικό είναι να ενισχύσουμε αγωνιστικές διεκδικήσεις για τους όρους, δηλαδή, με τους οποίους προσπαθεί σήμερα ο σπουδαστής να τα φέρει βόλτα, άλλο τόσο σημαντικό είναι να ανοίξουμε τη συζήτηση για το τι Εκπαίδευση σήμερα, τι επιστήμονες σήμερα, χρειάζεται αυτή η χώρα, αυτός ο λαός, και στα πλαίσια αυτά ποια είναι η θέση των ΤΕΙ στη δική μας πολιτική πρόταση εξουσίας, στη δική μας αντίληψη για το πώς πρέπει να λειτουργήσει η Ανώτατη Εκπαίδευση στην Ελλάδα».
Αναγκαία και σύγχρονη η απάλειψη του διαχωρισμού θεωρίας και πράξης
«Πιστεύουμε ότι η εμπειρία έχει δείξει πλέον σε σπουδαστές, αλλά και στο επιστημονικό προσωπικό των ΤΕΙ, ότι κανένα μορφωτικό δικαίωμα δεν είναι εξασφαλισμένο στα πλαίσια αυτού του συστήματος, με όποια κυβέρνηση στην εξουσία. Δοκιμάσαμε και στην Ανώτατη Εκπαίδευση τι θα πει πανεπιστήμια και ΤΕΙ συνδεδεμένα με την αγορά, είτε με τη σφραγίδα των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, είτε πιο πρόσφατα με τη σφραγίδα των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ιδιες οι κατευθύνσεις, παλιές και ξεπερασμένες οι συνταγές, μακριά από τις πραγματικές λαϊκές και επιστημονικές ανάγκες.
Με βάση αυτά, νομίζουμε ότι επιβεβαιώνεται η θέση μας για την αναγκαιότητα της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η θέση αυτή του ΚΚΕ είναι τόσο αναγκαία όσο και επίκαιρη. Είναι σύγχρονη, απαντά στις εξελίξεις των επιστημονικών αντικειμένων, αλλά και στις δυνατότητες που έχει η Ελλάδα.
Κύριο χαρακτηριστικό της πρότασης του ΚΚΕ είναι η απάλειψη του ανορθολογικού και αντιεπιστημονικού διαχωρισμού ανάμεσα σε θεωρητική και εφαρμοσμένη γνώση, ανάμεσα τελικά σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας Ιδρύματα, Σχολές και Τμήματα και άρα και αποφοίτους. Αυτό είναι το πραγματικά νέο και σύγχρονο, με κριτήριο την επιστήμη, τις λαϊκές ανάγκες, τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας. Η επιστήμη άλλωστε είναι ενιαία, δεν υπάρχουν στεγανά ανάμεσα σε θεωρία και πράξη. Αυτό σημαίνει ότι ξεπερνιούνται οι διαχωρισμοί ανάμεσα σε πανεπιστημιακά και τεχνολογικά Ιδρύματα, που, σήμερα, μέσα από τις αντιφάσεις και την αναρχία του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, δημιουργούν φαινόμενα όπως την ύπαρξη Σχολών Νοσηλευτικής ή Λογιστικής παράλληλα, τόσο στα ΤΕΙ όσο και στα πανεπιστήμια! Αντίθετα, το σύγχρονο, το νέο και προοδευτικό είναι η διαμόρφωση μιας πραγματικά Ενιαίας Εκπαίδευσης, ανώτατου επιπέδου, που, ανεξάρτητα από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε επιστημονικού αντικειμένου, διασφαλίζει διαμόρφωση κοσμοαντίληψης στον κάθε επιστήμονα, στέρεη θεωρητική βάση, εμβάθυνση και έρευνα, άσκηση στις εφαρμογές κάθε επιστήμης».
Υπόθεση της εργατικής τάξης και των αγώνων της
«Το σπουδαστικό κίνημα, παρ' όλη τη δύσκολη κατάστασή του, που είναι βέβαια κατάσταση γενικότερη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, πρέπει σήμερα να ανασυγκροτηθεί και να βαδίσει στο πλευρό των ταξικών δυνάμεων των εργαζομένων. Να παίξει το ρόλο που του αναλογεί στα πλαίσια της Λαϊκής Συμμαχίας των εργατών, των μικρών επαγγελματιών, των φτωχών αγροτών. Να συμβάλει ώστε το ζήτημα της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας να γίνεται υπόθεση της εργατικής τάξης, των αγώνων και διεκδικήσεών της.
Για το Κόμμα μας είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι δεν περιγράφουμε μια ιδεατή κατάσταση, που βρίσκεται στη σφαίρα της θεωρίας. Αντίθετα, η πρότασή μας πατάει στις ανάγκες και στις δυνατότητες του σήμερα, όπως αυτές καθορίζονται από την ανάπτυξη των ίδιων των μέσων παραγωγής, της ίδιας της επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης. Επιπλέον, αυτή η πρότασή μας δεν αντιμάχεται, αντίθετα υπηρετεί τους καθημερινούς αγώνες για τη βελτίωση των συνθηκών σπουδών σήμερα στα ΤΕΙ και στα πανεπιστήμια, είναι το επιστέγασμα των δίκαιων και επιτακτικών σήμερα αιτημάτων για να μην πληρώσουν οι σπουδαστές ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, να επιστραφούν τα κλεμμένα αποθεματικά των Ιδρυμάτων, να δοθεί γενναία χρηματοδότηση για εστίες και λέσχες, για την κάλυψη όλων των αναγκών λειτουργίας, εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας».
Δένεται με τον αγώνα για μια άλλη οικονομία
«Ολες αυτές οι αρνητικές εξελίξεις, η κατάσταση που ζείτε μέσα στα ΤΕΙ έχουν το κοινό υπόβαθρο που έχει και όλο αυτό το βασάνισμα που αντιμετωπίζει ο λαός μας στη σκληρή του καθημερινότητα. Ενα σύστημα όπου ο χαρακτήρας της παραγωγής του στηρίζεται στην κερδοφορία μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών. Αυτή είναι η ρίζα των προβλημάτων και από αυτή τη ρίζα δεν έχουμε δικαίωμα να ξεφύγουμε, δεν έχουμε δικαίωμα να το πάρουμε από μπροστά μας. Γιατί έχει πείρα πλέον ένας κόσμος. Οταν του έλεγαν ότι μην ανησυχείτε, θα είμαστε στην ΕΕ, θα διαχειριστούμε την οικονομία της αγοράς, αλλά θα καταργήσουμε τα μνημόνια, θα διώξουμε τις τρόικες, και θα περάσει ο λαός καλύτερα. Είδαμε τα αποτελέσματα αυτής της λογικής, αυτής της πολιτικής, που λέει και σήμερα, στη μία ή στην άλλη εκδοχή, ότι χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ, χωρίς κατάργηση της οικονομίας της αγοράς, της οικονομίας του κεφαλαίου, μπορεί ο λαός να ζήσει καλύτερες μέρες. 'Η μπορεί ακόμα ακόμα να αποτρέπει τα χειρότερα. Το πολιτικό πρόβλημα της χώρας μπαίνει επί τάπητος για λύση. Και βεβαίως ο συσχετισμός δεν υπάρχει. Εμείς ξέρουμε πολύ καλά ότι σήμερα ο συσχετισμός είναι αρνητικός. Αυτός ο συσχετισμός όμως δεν θα αλλάξει αν παραμυθιάζουμε τον κόσμο ότι μπορούμε να το διαχειριστούμε εμείς κάπως καλύτερα. 'Η να υπογράφουμε και συμφωνίες συμμετέχοντας σε μια κυβέρνηση, όπως κάνουν οι Πορτογάλοι κομμουνιστές που συγκρότησαν κυβέρνηση με τους "Σοσιαλιστές" και με τον ΣΥΡΙΖΑ αλά Πορτογαλία και υπέγραψαν ότι δεν θα αμφισβητήσουν τις δεσμεύσεις της Πορτογαλίας από το μνημόνιο, την ΕΕ. Το αποτέλεσμα το είδαμε στην εκδοχή της Ελλάδας με μνημόνιο - μετά από δημοψήφισμα - ακόμα πιο βαρύ και με μέτρα τα οποία θα πληρώσει ο λαός.

Αρα, ο αγώνας και η πάλη για σπουδές σύγχρονες, σπουδές ενταγμένες σε ένα σύστημα Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, το οποίο δένεται, είναι νύχι - κρέας με μια άλλη οικονομία, την οικονομία που στο κέντρο της έχει τις ανάγκες του λαού, του τόπου, αυτό το αίτημα μέσα από την πείρα που μπορεί να δουλευτεί μπορεί να αγκαλιάσει σήμερα και να σηματοδοτήσει τους νέους αγώνες που έρχονται. Και αυτοί οι αγώνες θα γίνουν στη βάση τού να αντιμετωπίσουμε την οξύτητα των προβλημάτων και των συνεπειών που φέρνει αυτή η πολιτική. Είναι κρίσιμο σήμερα, οι δυνάμεις της ΚΝΕ, οι δυνάμεις που μαζί με την ΚΝΕ δουλεύουνε μέσα στο ΜΑΣ να συμβάλουν σε μια αγωνιστική αφύπνιση, να δείξουν δηλαδή ότι οι σπουδαστές έχουν τη δυνατότητα και να παλέψουν άμεσα μέτρα για να μπορούν έστω και με αυτές τις δυσκολίες να λειτουργήσουν οι σχολές, και να παλέψουν για άμεσα μέτρα για τη σίτιση, τη στέγαση, τη μεταφορά, αλλά και να ωριμάζουν στη σκέψη του σπουδαστή ότι δεν είναι η επιστήμη μας μια στενά ειδικευμένη διαδικασία που θα μας δώσει την ικανότητα να χειριστούμε κάτι. Επιστήμη σημαίνει ολοκληρωμένη γνώση πάνω στο επιστημονικό αντικείμενο, τη διεκδικούμε αυτή τη γνώση, και θεωρούμε ότι η πρόταση του Κόμματός μας απαντάει και στο παρόν αλλά και στην άμεση προοπτική που μπορεί να έχει ο λαός μας ακολουθώντας το δρόμο της ανατροπής, το δρόμο της ρήξης με το κεφάλαιο και την εξουσία του».

Με το γνωστό πλέον ως νόμο - πλαίσιο, δηλαδή το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2011, με τη στήριξη των ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ., θεσμοθετήθηκαν τα Συμβούλια Ιδρύματος και τα ενιαία ψηφοδέλτια στις εκλογές φοιτητών, σπουδαστών και εργαζομένων για την ανάδειξη των διοικητικών οργάνων των ΑΕΙ. Η θεσμοθέτηση των Συμβουλίων σηματοδότησε - και με τη βούλα του νόμου - την είσοδο των εκπροσώπων των επιχειρήσεων στη διοίκηση των Ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα, επιχειρήθηκε μια ωμή παρέμβαση, ένα σημαντικό χτύπημα στην ίδια την προσπάθεια οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος, των δομών οργάνωσης και πάλης του.
Ο χαρακτήρας των Οργάνων Διοίκησης
Με άξονα αυτές τις εξελίξεις, σωστά οι δυνάμεις της ΔΗΠΑΚ και του ΜΑΣ, του ΠΑΜΕ Εργαζομένων σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, είχαν αποφασίσει να μη συμμετέχουν στις εκλογές των Οργάνων Διοίκησης, να μπλοκάρουν με δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις τις εκλογές για τα Συμβούλια Ιδρύματος. Είχαμε επισημάνει, μάλιστα, τότε ότι ακόμα και η ηλεκτρονική ψηφοφορία που είχε θεσμοθετηθεί ως δήθεν ένα τεχνικό μέσο διευκόλυνσης των εκλογών για Συμβούλια Ιδρύματος, πρυτάνεις, κοσμήτορες και προέδρους, ήταν μια πολύ αντιδραστική εξέλιξη. Κι αυτό γιατί, μέσα στη γενικότερη κατάσταση και τους αρνητικούς συσχετισμούς στους πανεπιστημιακούς δασκάλους,αντικειμενικά αποδυναμώνει τη συνδικαλιστική πάλη, την πολιτικοποίηση στην κατεύθυνση των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις εξελίξεις, εκτιμήσαμε και εκτιμούμε ότι τα Οργανα Διοίκησης των ΑΕΙ δεν είναι απλά σήμερα φορείς υλοποίησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Παίζουν πιο ουσιαστικά ρόλο συνδιαμόρφωσης της αντιεκπαιδευτικής - αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ, ιδιαίτερα στο επίπεδο των πρυτανικών αρχών, τα περιθώρια να παρεκκλίνουν από τη στρατηγική του κεφαλαίου για τα ΑΕΙ είναι μηδαμινά. Ταυτόχρονα, σήμερα, ακόμα και Οργανα Διοίκησης όπως η Σύγκλητος ή η Συνέλευση του ΤΕΙ, αλλά ακόμα και η Συνέλευση του Τμήματος, δεδομένης και της τραγικής υποχρηματοδότησης, όλο και περισσότερο στοιχίζουν τις αποφάσεις τους στις στοχεύσεις των μονοπωλιακών ομίλων για τα Ανώτατα Ιδρύματα, μπαίνουν στη λογική - δεδομένων πάντα των συσχετισμών σε αυτά τα Οργανα - να ενισχύσουν την επιχειρηματική δράση των Ιδρυμάτων και Τμημάτων σε επίπεδο λειτουργίας, περιεχομένου σπουδών, έρευνας. Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι περιπτώσεις που Σύγκλητοι και Συνελεύσεις Τμημάτων εμφανίζονται «βασιλικότεροι του βασιλέως» στο κυνήγι χορηγών, προγραμμάτων με επιχειρήσεις, στην προσέλκυση των μαγαζιών της αγοράς μέσα στα Ιδρύματα. Επιπλέον και σε αυτά τα Οργανα η εκπροσώπηση των φοιτητών προβλέπεται μέσα από ξεχωριστές εκλογές, με ενιαία ψηφοδέλτια, εμφανίζοντας έτσι το φοιτητικό κίνημα σαν δήθεν ενιαίο, σαν να μην εξελίσσεται και μέσα σε αυτό διαπάλη, τόσο για το χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όσο και συνολικά για το χαρακτήρα της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Τελευταία, έχουν γενικευτεί σε επίπεδο Τμήματος και κάποια νέα όργανα, όπως οι Επιτροπές Προγραμμάτων Σπουδών. Σε αυτές τις Επιτροπές συζητιέται το πλαίσιο της αλλαγής του περιεχομένου σπουδών ανά επιστημονικό αντικείμενο, στην κατεύθυνση της πιο οργανικής προσαρμογής του στα κελεύσματα των μεγάλων επιχειρήσεων κάθε κλάδου.
Πλευρές της παρέμβασής μας μέχρι σήμερα
Η παρέμβαση των φοιτητών και σπουδαστών στα παραπάνω όργανα δεν παρουσιάζει ενιαία εικόνα. Γενικά, φαίνεται ότι σε επίπεδο προπτυχιακών σπουδών, η παρέμβαση του ΜΑΣ και η αποκάλυψη του ρόλου των Συμβουλίων Ιδρύματος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απονομιμοποίηση αυτών των οργάνων στην πλειοψηφία των φοιτητών. Αυτή, άλλωστε, εκφράστηκε και με την αποχή και τη μη διεξαγωγή, στην ουσία, φοιτητικών εκλογών για την αντιπροσώπευση στα διοικητικά όργανα. Χειρότερη, ωστόσο, είναι η εικόνα σε επίπεδο μεταπτυχιακών και υποψήφιων διδακτόρων, που αντίστοιχα, βάσει του νόμου - πλαισίου, συμμετέχουν με έναν εκπρόσωπό τους από ενιαία ψηφοδέλτια. Στους χώρους αυτούς, ο πολύ μικρός βαθμός οργάνωσης, η απουσία συλλόγων, οι πολύ αρνητικοί συσχετισμοί, αλλά και η εξάρτηση των υποψήφιων διδακτόρων από προγράμματα και καθηγητές δυσχεραίνει την προώθηση της δικής μας αντίληψης, της τακτικής μας όσον αφορά στα Οργανα Διοίκησης των ΑΕΙ.
Οι μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος στα Συμβούλια Ιδρύματος, σε πρυτανείες, κοσμητείες και προέδρους, στη Σύγκλητο, για τα ζητήματα της μέριμνας, του κόστους σπουδών, παγίωσαν μια κατάσταση κατά την οποία στις συνεδριάσεις των παραπάνω οργάνων απαγορεύεται, στην ουσία, η παρουσία των φοιτητών. Οι φοιτητές και σπουδαστές αποκλείονται τόσο από την ενημέρωση όσο και από την κατάθεση των αποφάσεων Φοιτητικών Συλλόγων, πετιούνται κυριολεκτικά έξω οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των φοιτητών, ακόμα περισσότερο οι Επιτροπές Αγώνα, που διαδηλώνουν όταν υπάρχει κάποια αντιδραστική εξέλιξη.
Το φοιτητικό κίνημα να επιβάλει την παρουσία του!
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Η ανάγκη παρακολούθησης των Οργάνων Διοίκησης και της συζήτησης που διεξάγεται σε αυτά, είναι σημαντική για το Κόμμα μας. Σχετίζεται με τους άξονες που έχουμε βάλει για την παρέμβασή μας πάνω στο περιεχόμενο και στα γενικότερα ζητήματα σπουδών σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με την καλύτερη παρακολούθηση των πλευρών των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στα ΑΕΙ και, από αυτή τη σκοπιά, της καλύτερης ανάδειξης και γείωσης της πρότασής μας για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.
Οι φοιτητές και σπουδαστές πρέπει, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και με όρους κινήματος, να επιβάλουν την παρουσία τους στα Οργανα Διοίκησης. Με αποφάσεις συλλόγων, να απαιτήσουμε τα Διοικητικά Συμβούλια να ενημερώνονται εγκαίρως για τις συνεδριάσεις και την ημερήσια διάταξη όλων των διοικητικών οργάνων των Ιδρυμάτων και Τμημάτων και να καλούνται οι εκπρόσωποί τους σε επίπεδο Τμήματος. Απαιτούμε να κοινοποιείται στις παρατάξεις η ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων κοσμητειών, πρυτανειών και Συγκλήτου, όπως επίσης και τα πρακτικά τους.
Θέματα που αφορούν προϋπολογισμούς, ζητήματα φοιτητικής μέριμνας, αλλά και αλλαγές, για παράδειγμα, σε περιεχόμενα και τίτλους σπουδών, δεν μπορούν να συζητούνται κεκλεισμένων των θυρών. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ μέσα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, τα μέλη των Επιτροπών Αγώνα του ΜΑΣ οφείλουν να ενημερώνουν τους φοιτητές και σπουδαστές για τη θεματολογία και τις τοποθετήσεις των μελών των διοικητικών οργάνων, τις θέσεις που παίρνουν και οι άλλες φοιτητικές παρατάξεις γύρω από αυτά τα ζητήματα.
Αμεσα και αποφασιστικά πρέπει να αναδεικνύουμε και τις αποφάσεις των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, παρ' όλο που αυτές γίνονται ακόμα πιο «μυστικά», μέσω ακόμα τηλεφωνημάτων ή ...skype, στοιχείο που απορρέει άλλωστε από την πλήρη σύμπνοια των μελών τους στην προώθηση της ευρωενωσιακής στρατηγικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Παρεμπιπτόντως, να θυμίσουμε εδώ ότι υπάρχουν μέλη των Συμβουλίων Ιδρυμάτων που είναι ταυτόχρονα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Ν. Θεοτοκάς στο Πάντειο, ο οποίος υπήρξε συνυποψήφιος για το Συμβούλιο Ιδρύματος του Παντείου σε «σχήμα» με τη σημερινή υφυπουργό Παιδείας, Σία Αναγνωστοπούλου και ένα ακόμα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά, για να μην ξεχνάμε τις «μάχες των μαχών» που έδωσε η σημερινή κυβέρνηση ενάντια δήθεν στα Συμβούλια Ιδρύματος, που και σήμερα αναγάγει σε έμβλημα του κυβερνητικού πλέον έργου για το αποκαλούμενο «δημοκρατικό πανεπιστήμιο».
Το Κόμμα μας, προφανώς, δεν τίθεται από θέμα αρχής απέναντι στα Οργανα Διοίκησης των ΑΕΙ. Είναι στην προγραμματική μας αντίληψη ότι το Πανεπιστήμιο, στα πλαίσια της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, θα έχει διοίκηση, θα έχει όργανα σε διάφορα επίπεδα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι η πραγματική δημοκρατία, η δημοκρατική λειτουργία αυτών των οργάνων, με την ουσιαστική και δημιουργική συμβολή των φοιτητών, μπορεί να έρθει μόνο με την οριστική εξάλειψη των μονοπωλίων μέσα και έξω από τα ΑΕΙ. Με τη σύνδεση των οργάνων αυτών με τις δομές άσκησης της εργατικής εξουσίας, η οποία - σε συνθήκες κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και κεντρικού σχεδιασμού - θα εξασφαλίζει ότι τα επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα θα διαχέονται με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων και συνεχώς εξελισσόμενων κοινωνικών αναγκών.


MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget