03/29/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

«Η Ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό» ή η ΔΕΗ θα παραμείνει δημόσια και «δεν τεμαχίζεται, δεν παραχωρείται ούτε πωλείται». Δηλώσεις του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνη, στην περιοδεία που πραγματοποίησε στη Δ. Μακεδονία την περασμένη εβδομάδα. Τι «ξεχνά» να πει ο υπουργός; Οτι η ΔΕΗ έχει ιδιωτικοποιηθεί εδώ και χρόνια, είναι ΔΕΗ ΑΕ (η πορεία σταδιακής ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ ξεκίνησε από τη δεκαετία του '90), με το κράτος να έχει στην ιδιοκτησία του το 34,12% των μετοχών της. Το 17% ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ (μετοχικό πακέτο που είχε παραχωρηθεί με σκοπό την «αξιοποίηση»), το 13,8% στο διεθνές επενδυτικό fund «Silchester Int. Inv.» καθώς και ένα 31,27% βρίσκεται σε ελεύθερη διασπορά στο χρηματιστήριο. Αλλωστε αυτή είναι η στρατηγική και της ΕΕ σε όφελος του κεφαλαίου, η στρατηγική απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας.
Αλλά ακόμη και το κρατικό μονοπώλιο λειτουργεί σε όφελος του κεφαλαίου και η εμπειρία από τη ΔΕΗ, ιστορικά, δείχνει ότι στις συμβάσεις με τις ηλεκτροβόρες βιομηχανίες (π.χ. ΠΕΣΙΝΕ), η ΔΕΗ πουλά το ρεύμα στο 1/3 της τιμής που το πουλά στα λαϊκά νοικοκυριά, δηλαδή στις εργατικές οικογένειες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους φτωχούς αγρότες, που οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος απομυζούν ένα μεγάλο μέρος τού έτσι κι αλλιώς πενιχρού τους εισοδήματος.
Ετσι όταν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προπαγανδίζει ότι η ΔΕΗ ΑΕ δεν ιδιωτικοποιείται, δεν λέει όλη την αλήθεια. Εννοεί ότι το κομμάτι κρατικής ιδιοκτησίας της ήδη ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ θα παραμείνει κρατικό, δηλαδή δεν θα προχωρήσει το σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης για τη λεγόμενη μικρή ΔΕΗ, που θα πουλούσαν. Ετσι λέει τουλάχιστον.
Δεν μπορεί να πάει κόντρα στην ΕΕ
Ο Π. Λαφαζάνης δήλωσε πρόσφατα πως «όσον αφορά το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, κανένα πλαίσιο της ΕΕ, κανένας κανόνας δεν επιβάλλει στις χώρες - μέλη να ξεπουλήσουν τις δημόσιες ενεργειακές τους επιχειρήσεις. Δεν υπάρχει πουθενά στις θεσμικές προδιαγραφές της ΕΕ η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων φορέων ηλεκτρικής ενέργειας».
Τι «ξεχνά» πάλι ο υπουργός; Οτι η στρατηγική απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας, στρατηγική της ΕΕ με την οποία η κυβέρνηση συμφωνεί, σημαίνει πολλούς ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, επομένως και διασφάλιση του ανταγωνισμού. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τις ενεργοβόρες βιομηχανίες που απαιτούν πάμφθηνο ρεύμα, ως έναν παράγοντα ανταγωνιστικότητας και βεβαίως μεγάλης κερδοφορίας. Αρα χρειάζεται αυτό το κομμάτι κρατικής ιδιοκτησίας της ΔΕΗ για να διασφαλίσει φτηνό ρεύμα στις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Αλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ και ως αντιπολίτευση τις στήριζε σ' αυτή τους τη διεκδίκηση.
Επίσης το κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ για την Ενέργεια επιβάλλει «ίσους όρους ανταγωνισμού» μεταξύ όλων των παραγωγών Ενέργειας, κανενός είδους «διάκριση» υπέρ των δημοσίων επιχειρήσεωναλλά και ίση πρόσβαση στην πρώτη ύλη παραγωγής Ενέργειας κάθε κράτους-μέλους, που για την περίπτωση της χώρας μας είναι κυρίως ο λιγνίτης, αλλά και το νερό (λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες). Δυο βασικές πηγές παραγωγής Ενέργειας που ιδιωτικά μονοπώλια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας καταβάλλουν λυσσώδεις προσπάθειες για να αποκτήσουν.
Να υπενθυμίσουμε ότι από το 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ζητήσει την άρση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στην εκμετάλλευση των λιγνιτικών κοιτασμάτων και απαιτούσε την παραχώρηση σε ιδιώτες του 40%, αίτημα που ενισχύθηκε έπειτα και από την τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τον Ιούλη του 2014.
Η προηγούμενη κυβέρνηση θα εφάρμοζε τις παραπάνω κατευθύνσεις μέσω «προικοδότησης» της «μικρής ΔΕΗ» ανάμεσα σε άλλα και με λιγνιτικές μονάδες, αλλά η σημερινή δεν έχει ξεκαθαρίσει της προθέσεις της ως προς αυτό το ζήτημα. Φαίνεται ότι ανάμεσα στα σενάρια που επεξεργάζεται είναι η παραχώρηση σε ιδιώτες των ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων λιγνίτη που υπάρχουν σε Ελασσόνα και Δράμα.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση δεν αποκλείει την παραχώρηση λιγνιτικών κοιτασμάτων σε ιδιώτες. Βεβαίως, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη, θα επανεξετάσουν και τη σύμβαση παραχώρησης του ορυχείου της Βεύης στο Ν. Φλώρινας, την οποία υπέγραψε τον περασμένο Δεκέμβρη η προηγούμενη κυβέρνηση με την «ΑΚΤΩΡ», έναντι περίπου 10 εκατ. ευρώ το χρόνο για την επόμενη δεκαπενταετία, ενώ υπάρχει δυνατότητα για παράταση της παραχώρησης ανά πενταετία και έως τη συμπλήρωση 50 χρόνων, αν και όπως είπαμε παραπάνω η ΕΕ έχει ζητήσει την πρόσβαση ιδιωτών παραγωγών Ενέργειας και στους λιγνίτες. Και η κυβέρνηση έχει δώσει όρκους πίστης στην ΕΕ.
Οι «βασικές ελευθερίες» και στον τομέα της Ενέργειας
Επειδή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας επικαλείται συχνά - πυκνά το ευρωπαϊκό πλαίσιο και τον Ευρωπαϊκό Ενεργειακό Χάρτη, αξίζει να επισημάνουμε μερικά βασικά σημεία της Οδηγίας 2009/72 της 13ης Ιούλη 2009 «σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας», η οποία έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο. Αυτό που επιτάσσει η εν λόγω οδηγία είναι η επέκταση και στον τομέα της Ενέργειας των «βασικών ελευθεριών» που εγγυάται η συνθήκη ίδρυσης της ΕΕ, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, δηλαδή, μεταξύ άλλων, η ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, η ελευθερία παροχής υπηρεσιών και η ελευθερία εγκατάστασης και όχι υποχρεωτικά η μη συμμετοχή του κράτους σε επιχειρήσεις παραγωγής ή διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Ισους όρους θέλει η ΕΕ.
Οπως αναφέρεται στην παράγραφο 3, οι παραπάνω ελευθερίες στον τομέα της Ενέργειας «είναι δυνατές μόνο σε πλαίσιο πλήρους ανοικτής αγοράς, η οποία παρέχει σε όλους τους καταναλωτές τη δυνατότητα να επιλέγουν ελεύθερα τους προμηθευτές τους και δίνει σε όλους τους προμηθευτές την ελευθερία να προμηθεύουν τους πελάτες τους». Με δεδομένο ότι σήμερα η ΔΕΗ προμηθεύει σχεδόν το 97% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται στη χώρα, σημαίνει ότι σύντομα η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει μέτρα για την διόρθωση της παραπάνω «στρέβλωσης», σύμφωνα με την ΕΕ και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Σε ό,τι αφορά τα δίκτυα διανομής και τις δραστηριότητες παραγωγής και προμήθειας, στην παράγραφο 9υπογραμμίζεται η ανάγκη «αποτελεσματικού διαχωρισμού» της ιδιοκτησίας τους, καθώς όπως λέει δίχως το διαχωρισμό των δικτύων από τις δραστηριότητες παραγωγής και προμήθειας υφίσταται ο κίνδυνος «διακρίσεων στην εκμετάλλευση των δικτύων». Με απλά λόγια, αυτό που κυρίως προσπαθεί να διασφαλίσει το μέτρο του διαχωρισμού δικτύου από την παραγωγή είναι ότι θα έχουν όλοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι-παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας ισότιμη πρόσβαση στα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, δεν θα υπάρχουν «διακρίσεις» μεταξύ τους, ενώ η παράγραφος 23 αφήνει περιθώριο στα κράτη-μέλη να διατηρούν τον κρατικό χαρακτήρα σε εταιρείες που ασχολούνται και στους δύο τομείς.
Οπως λέει συγκεκριμένα, «βάσει της παρούσας οδηγίας στην εσωτερική αγορά η υλοποίηση του αποτελεσματικού διαχωρισμού θα πρέπει να τηρεί την αρχή της μη διάκρισης μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. (...) εάν το εν λόγω κράτος-μέλος μπορεί να αποδείξει ότι η ως άνω απαίτηση τηρείται, δύο χωριστοί δημόσιοι οργανισμοί θα πρέπει να μπορούν να ελέγχουν τις δραστηριότητες παραγωγής και εφοδιασμού αφ' ενός και τις δραστηριότητες μεταφοράς αφ' ετέρου».
Η παράγραφος αυτή αφήνει περιθώριο στην ελληνική κυβέρνηση να άρει επίσης και το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ που είχε επιλέξει η προηγούμενη κυβέρνηση, ακριβώς για να εξασφαλίσει την ισότιμη πρόσβαση όλων των επιχειρηματικών ομίλων παραγωγής στο δίκτυο μεταφοράς.
Αυτό που βασικά απασχολεί το «ευρωπαϊκό πλαίσιο» είναι η εξασφάλιση φτηνής ενέργειας για τους μονοπωλιακούς ομίλους και φυσικά η διαμόρφωση τέτοιου θεσμικού πλαισίου που να διευκολύνει τη διενέργεια νέων επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα. Κάτι για το οποίο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι παραπάνω από βέβαιο πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει...

ΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Πάλη για Ενέργεια στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών
Σε ανακοίνωσή της για την επίσκεψη που πραγματοποίησε στο Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνης, στις αρχές της βδομάδας, η Τομεακή Επιτροπή Ενέργειας Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων σημειώνει ότι ο υπουργός απέφυγε να τοποθετηθεί για «τους οκταμηνίτες και τους εργολαβικούς εργαζομένους», ενώ πέραν των διαπιστώσεων για τις «εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα» παρέπεμψε στη «σταδιακή ενίσχυση» της τακτικής απασχόλησης, εντός πλαισίων πάντα, των οικονομικών δυνατοτήτων της ΔΕΗ...
Υπογραμμίζεται ακόμη η προσπάθεια του υπουργού ΠΑΠΕΝ να «καλλιεργήσει αυταπάτες ότι μια "ΔΕΗ δημόσια" στην απελευθερωμένη αγορά μπορεί να λειτουργήσει υπέρ εργατικών - λαϊκών συμφερόντων» και σημειώνεται πως «επιβεβαιώνεται η εκτίμηση του Κόμματός μας ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την αλλαγή της κυβέρνησης, όσο κουμάντο στην οικονομία κάνουν βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές και τα κέρδη τους».
Η ανακοίνωση καταλήγει με κάλεσμα προς τους «εργαζόμενους στην Ενέργεια, το σύνολο της εργατικής τάξης, τα λαϊκά στρώματα να δώσουν μάχες στο πλευρό του ταξικού κινήματος διεκδικώντας πίσω τα χαμένα της κρίσης, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Να παλέψουν στο πλευρό του ΚΚΕ για έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας στα πλαίσια της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, την μόνη λύση ώστε ο κλάδος της Ενέργειας να εξυπηρετεί τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες».

Πετάνε πυροτεχνήματα για επαναφορά της 13ης σύνταξης στους πιο εξαθλιωμένους και την ίδια ώρα αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία των «μνημονιακών» ανατροπών
Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση διαρρήγνυε τα ιμάτιά του για τις αντιασφαλιστικές ανατροπές που επιβάλλονταν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δύο μόλις μήνες όμως μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, τον βάζει σιγά - σιγά στο κάδρο «των μνημονιακών κυβερνήσεων» που τόσο κατηγορούσε.
«Τα μνημόνια πέθαναν ...ζήτω τα μνημόνια»! Αυτό πρακτικά σημαίνει η απόφαση της κυβέρνησης να βάλει στο χέρι τα ταμειακά διαθέσιμα όλων των ασφαλιστικών οργανισμών, αλλά και άλλων δημόσιων φορέων, με την προώθηση σχετικής τροπολογίας και τις αποφάσεις που ήδη αρχίζουν να παίρνονται στη βάση αυτής της νομοθετικής παρέμβασης (ΟΑΕΔ, Περιφέρεια Αττικής κ.ά.).
Ετσι, η κυβέρνηση αφαιρεί και το τελευταίο διαθέσιμο ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να φανεί συνεπής απέναντι στους δανειστές και να καταβάλει τις δόσεις προς τους διεθνείς τοκογλύφους, για ένα χρέος που δεν δημιούργησαν οι εργαζόμενοι.
Η συγκεκριμένη πολιτική δεν αφορά ένα επιμέρους θέμα. Οι πόροι των ασφαλιστικών ταμείων, που έτσι και αλλιώς έχουν λεηλατηθεί διαχρονικά, οδηγούνται και πάλι για να εξυπηρετηθούν οι «ανάγκες» του καπιταλιστικού κράτους, για να στηριχθεί η εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας της αγοράς και στη συγκεκριμένη περίπτωση η εξυπηρέτηση του «δημόσιου» χρέους. Οποιος όμως και αν είναι ο λόγος αυτής της πολιτικής απόφασης, σε όποιο πρόσχημα και αν καταφεύγει η κυβέρνηση για να τη δικαιολογήσει, τα αποτελέσματα δεν αλλάζουν. Και αυτά είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού.
Τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται σε παραπέρα οικονομική ασφυξία, στερούνται και τα ελάχιστα ευρώ που προορίζονταν για την κάλυψη των τρεχουσών αναγκών τους. Με μια κουβέντα: Η κυβέρνηση αντί να στηρίξει οικονομικά την Κοινωνική Ασφάλιση, αντί να αναζητήσει και να βρει τρόπους ενίσχυσης των αποθεματικών της, της δίνει άλλο ένα χτύπημα.
Επαναλαμβάνει δηλαδή ό,τι και οι προηγούμενοι. Δεν προσθέτει πόρους στην Κοινωνική Ασφάλιση, αλλά της αφαιρεί, δεσμεύοντας για λογαριασμό της πολιτικής που ασκεί για το χρέος, ό,τι είχε απομείνει στα Ταμεία. Αυτό είναι το πρώτο ουσιαστικό δείγμα γραφής της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα του Ασφαλιστικού. Και είναι ηχηρό.
Στύβουν ακόμα και τον ΟΑΕΔ
Στη βάση αυτής της πολιτικής, ήδη ο ΟΑΕΔ την περασμένη Πέμπτη, με απόφαση της διοίκησής του και μοναδική άρνηση αυτή του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ, προχώρησε στη διάθεση του ποσού των 120 εκατομμυρίων ευρώ προς το κράτος, την ώρα που οι 9 στους 10 ανέργους δεν λαμβάνουν ούτε ένα ευρώ ως επίδομα!
Μάλιστα, η νέα διοικήτρια του ΟΑΕΔ, για να δικαιολογήσει την απόφαση, πρόβαλε τον ασύλληπτο ισχυρισμό ότι αυτά τα χρήματα δεν τα έχει ανάγκη ο Οργανισμός (!). Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ό,τι του περισσεύουν και άρα μπορεί να τα τοποθετήσει σε κρατικά repos. Και, πράγματι, από άποψη «λογιστική» ο ΟΑΕΔ σε συγκεκριμένες φάσεις μπορεί και να παρουσιάζει πλεόνασμα. Από πού προέρχεται όμως αυτό το πλεόνασμα;
Η απάντηση προφανής: Από τις δραστικές περικοπές που επιβλήθηκαν στα επιδόματα του ΟΑΕΔ σε βάρος των ανέργων και των οικογενειών τους και που απτόητη συνεχίζει και η σημερινή κυβέρνηση. Κάτι δηλαδή σαν τα «αιματηρά πλεονάσματα», για τα οποία καυχιόταν η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, βέβαια, τα «πλεονάσματα» αυτά είναι καλοδεχούμενα και «αξιοποιήσιμα» από την κυβέρνηση.
Μόνο που αυτά στηρίζονται σε έναν προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ -όπως συντάχθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση- o οποίος για το 2015 προβλέπει μόλις 992 εκατ. ευρώ για επιδόματα ανεργίας, που αντιστοιχούν στο 33,7% των εσόδων του. Δηλαδή, μόλις ένα στα τρία ευρώ από τα έσοδα του Οργανισμού κατευθύνεται προς τους ανέργους. Αντίστροφα, τα «προγράμματα απασχόλησης», που κατά κύριο λόγο απευθύνονται και υπηρετούν τις επιχειρήσεις, «καταβροχθίζουν» 600 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 22,37% των συνολικών δαπανών του ΟΑΕΔ.
Και όμως, αυτόν τον κραυγαλέα αντεργατικό προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ, ο οποίος έχει την πολυτέλεια να έχει και περισσεύματα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ούτε τολμά να τον ακουμπήσει. Κατά τ' άλλα, τα μνημόνια για την κυβέρνηση «είναι παρελθόν», όπως κοκορεύονται σε κάθε τους εμφάνιση τα κυβερνητικά στελέχη. Είναι τόσο παρελθόν, που κάθε μέρα εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι σε κάθε βήμα τους το βρίσκουν να ορθώνεται μπροστά τους.
Διεκδικούν τη θεώρηση των βιβλιαρίων
Τη θεώρηση των βιβλιαρίων υγείας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, διεκδικούν η Ενωση Βιοτεχνών Μετάλλου Αττικής και η Συντεχνία Επιπλοποιών και Ξυλουργών Καταστηματαρχών Αθηνών και Προαστίων, με κοινή παρέμβαση που διοργανώνουν στο υπουργείο Εργασίας, τη Δευτέρα 30 Μάρτη, στις 9.30 π.μ. «Ενας στους δύο χρωστάμε στον ΟΑΕΕ και πρακτικά αυτό σημαίνει πως τα βιβλιάριά μας είναι αθεώρητα, σε μια ώρα ανάγκης είμαστε χωρίς γιατρούς, χωρίς φάρμακα, χωρίς πρόσβαση σε καμία παροχή Υγείας. Συνειδητά το δημόσιο σύστημα Υγείας λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Υπάρχει καθολική υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας, την ίδια στιγμή ξεπηδούν από παντού ιδιωτικά κέντρα», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Συντεχνία Επιπλοποιών και Ξυλουργών.
Η Ενωση Βιοτεχνών Μετάλλου υπογραμμίζει πως τα μέτρα της κυβέρνησης δεν προσφέρουν ούτε καν ανακούφιση στους χιλιάδες ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ: «Είναι χαρακτηριστικό ότι για τους ασφαλισμένους του ΟΑEE προβλέπεται η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε όσους διέκοψαν την άσκηση του επαγγέλματός τους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν οφειλές προς το Ταμείο τους ή τις έχουν ρυθμίσει και τηρούν τη ρύθμιση». Επίσης, μέτρα ανακούφισης των ανέργων και των οικογενειών τους διεκδικεί το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου. Οργανώνει κινητοποίηση την Τρίτη 31 Μάρτη, στις 10.30 π.μ., στα γραφεία του ΙΚΑ και την Τετάρτη 1 Απρίλη, στις 10.30 π.μ., στα γραφεία του ΟΑΕΔ. Στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες καλεί η Ενωση Οικοδόμων Αιτωλοακαρνανίας.

Οι «μνημονιακοί» νόμοι για το Ασφαλιστικό είναι εδώ!
Βασικές ρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, που καθορίζουν την Κοινωνική Ασφάλιση σε βάθος 50ετίας, μένουν ανέγγιχτες

Οι ασφαλισμένοι βρίσκουν μπροστά τους και πληρώνουν όλο το αντιασφαλιστικό οικοδόμημα των προηγούμενων χρόνων και ιδιαίτερα τους νόμους 3863 και 3865 του 2010, αλλά και τον 4093 του 2012, τους οποίους βέβαια ούτε που αγγίζει η νέα συγκυβέρνηση.
Γιατί αναφερόμαστε ειδικά σε αυτούς; Γιατί με τους τρεις αυτούς νόμους και κυρίως τους δύο πρώτους, ως αποτέλεσμα του πρώτου μνημονίου, πέραν των δραματικών μειώσεων στις συντάξεις που ήδη αποδίδονταν, διαμορφώθηκε το νέο ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας σε βάθος 50ετίας, από το 2010 έως το 2060.
«Παραδόξως», όμως, αν και πρόκειται για νόμους που υλοποιούν τις βασικές προβλέψεις του Μνημονίου στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε την προεκλογική περίοδο, αλλά ούτε και μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης τοποθετείται καθαρά.
Αν εξαιρέσει κανείς το ζήτημα της επαναφοράς της 13ης σύνταξης, που μένει να το δούμε στην πράξη, για όλο αυτό το τερατούργημα, το οποίο μετατρέπει ακόμα και τις σημερινές μίζερες συντάξεις σε προνοιακά βοηθήματα, τα λαλίστατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνοι περί του Ασφαλιστικού μέχρι τώρα δε λένε κουβέντα.
Και παρά το γεγονός ότι και οι τρεις αυτοί νόμοι ήδη παράγουν αποτελέσματα και με τα νέα ηλικιακά όρια που καθόρισαν, εγκλωβίζουν χιλιάδες εργαζόμενους σε όλα τα Ταμεία να βγαίνουν στη σύνταξη σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία και με πολύ μικρότερες συντάξεις, οι υπεύθυνοι υπουργοί σιωπούν. Σιωπούν, δηλαδή, για τις βασικές ανατροπές που έφερε το μνημόνιο στην Κοινωνική Ασφάλιση. Και ενώ μιλάνε για πολλά, δεν μιλάνε για τα βασικά.
Για παράδειγμα, δεν μας λένε τι θα κάνουν για:
  • Την αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια από 65 για τους άνδρες και τα 60 στις γυναίκες που ίσχυε πριν τους παραπάνω νόμους.
  • Την αύξηση κατά 5 χρόνια Ασφάλισης από την 35ετία στην 40ετία και τα 12.000 ένσημα για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη.
  • Την αύξηση όλων των ειδικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όπως στα ΒΑΕ, καθώς και στον αποχαρακτηρισμό εκατοντάδων επαγγελμάτων και κλάδων από το καθεστώς αυτό.
  • Την κατάργηση του δικαιώματος των μητέρων με ανήλικα να συνταξιοδοτούνται με τα ειδικά ηλικιακά όρια που πλέον καταργήθηκε από το 2013 για όσες μητέρες δεν είχαν μέχρι τότε τα απαιτούμενα ένσημα.
  • Την κατάργηση γενικά για τις γυναίκες του δικαιώματος να συνταξιοδοτούνται πέντε χρόνια νωρίτερα από τους άνδρες, αναγνωρίζοντας το ρόλο τους στην οικογένεια και την κοινωνία.
  • Τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα Ταμεία που από τα 13 δισ. ευρώ περίπου το 2009 έχει μειωθεί στα 9 δισ. ευρώ για το 2015 και παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των συνταξιούχων έχει αυξηθεί.
  • Τη δραματική μείωση των συντάξεων, που συρρίκνωσε το συνολικό ονομαστικό κονδύλι από τα 32,5 δισ. ευρώ το 2009, στα 28 δισ. ευρώ φέτος και παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των συνταξιούχων αυξήθηκε κατά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στο διάστημα αυτής της εξαετίας.
Και μιλάμε για τη μείωση στο ονομαστικό κονδύλι, αφού το πραγματικό, σε σχέση με το ποιο έπρεπε να είναι το κονδύλι των συντάξεων αν δεν επιβάλλονταν οι ανατροπές, θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο. Αρα η μείωση και κατ' επέκταση οι απώλειες για τους συνταξιούχους είναι ακόμα μεγαλύτερη από τα 4,5 δισ. ευρώ το χρόνο, που προκύπτει από την αφαίρεση των ποσών. Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά, ενδεικτικά ζητήματα, τα οποία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κρύβει κάτω από το χαλί της «αντιμνημονιακής» ρητορικής.

Το μέλλον διαγράφεται ακόμα χειρότερο από το παρόν
Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων θα τις μειώσει μέχρι και 63%
Αν για τους σημερινούς συνταξιούχους και όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη οι ανατροπές είναι μια και δύο φορές επώδυνες, για τις νέες γενιές που θα συνταξιοδοτηθούν τις επόμενες δεκαετίες το αντιασφαλιστικό οικοδόμημα παίρνει τη μορφή κοινωνικού ολοκαυτώματος. Αρκεί μόνο να σταθούμε στο ζήτημα του ύψους των συντάξεων με το νέο σύστημα για τις επόμενες γενιές, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί από τους νόμους 3863 και 3865 του 2010.
Με βάση, λοιπόν, αυτά τα δεδομένα, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει τίποτα, παρά μιλά γενικά για κάποιο «διάλογο» που θα γίνει στο μέλλον, προκύπτει πως: Σε κάθε 100 ευρώ σύνταξη που δίνονται σύμφωνα με αυτά που ίσχυαν πριν το 2010, στο νέο σύστημα θα χάνονται από 35 (στην καλύτερη περίπτωση) έως και 63 ευρώ!
Συγκεκριμένα (βλέπε πίνακα) για έναν εργαζόμενο με τελευταίο μισθό από 2.325 ευρώ έως 2.425 ευρώ, ο συντάξιμος μισθός πάνω στον οποίο υπολογίζεται η σύνταξη είναι 2.370 ευρώ (μέσος όρος μισθών πενταετίας). Στην περίπτωση της 35ετίας, δηλαδή μετά από 35 χρόνια εργασίας και 10.500 ένσημα, το ποσοστό αναπλήρωσης είναι 70% (2%Χ35 χρόνια) και ο εργαζόμενος αυτός θα πάρει σύνταξη 1.660 ευρώ.
Με το νέο σύστημα και με τον ίδιο καταληκτικό μισθό, ο συντάξιμος μισθός που θα προκύψει, υπολογίζοντας τις αποδοχές ολόκληρου του εργάσιμου βίου, θα ανέρχεται στα 1.490 ευρώ. Για τα ίδια χρόνια εργασίας (35ετία) το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι 42% (1,2%Χ35). Ετσι η σύνταξη που θα αποδίδεται θα είναι μόλις 626 ευρώ, δηλαδή θα είναι μικρότερη κατά 63%! Θα χάνονται σχεδόν 2 στα 3 ευρώ των σημερινών συντάξεων.
Ακόμα και αν σε αυτή προστεθεί ολόκληρο το ποσό της βασικής σύνταξης (360 ευρώ το 2010), η συνολική σύνταξη (αναλογική και βασική) θα φτάσει τα 986 ευρώ. Θα είναι δηλαδή κατά 41% μικρότερη απ' αυτή που θα έπαιρνε πριν τους νόμους του 2010.
Μάλιστα, στην περίπτωση που ο ίδιος εργαζόμενος εξασφαλίσει τη δυνατότητα να εργαστεί ακόμα 5 χρόνια, δηλαδή δουλέψει συνολικά 40 χρόνια, τότε η αναλογική σύνταξη θα ανέλθει στα 715 ευρώ (1.490Χ48%). Η σύνταξή του δηλαδή θα είναι κατά 57% μικρότερη απ' αυτή που έπαιρνε με 35 χρόνια εργασίας. Αν πάλι και σε αυτή την περίπτωση προσθέσουμε τα 360 ευρώ της «βασικής», τότε η σύνταξή του διαμορφώνεται στα 1.075 ευρώ, δηλαδή η μείωση θα ανέρχεται στο 35%!
Μειώσεις - φωτιά!
Τα πράγματα όμως είναι ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για εργαζόμενους που δεν λαμβάνουν τέτοιους μισθούς και δεν εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να εργαστούν 35 χρόνια. Ετσι, αν εφαρμόσουμε τις ανατροπές που επιφέρει το νέο σύστημα, στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος έχει καταληκτικό μισθό 1.480 ευρώ και ημέρες ασφάλισης 33,5 χρόνια, περίπτωση που είναι και η πιο τυπική στα ελληνικά δεδομένα, τότε, σύμφωνα με τα ισχύοντα του Ασφαλιστικού πριν το 2010, ο συντάξιμος μισθός είναι 1.344,5 ευρώ και η σύνταξη που παίρνει είναι 874 ευρώ (1.344,5Χ65%).
Ομως με το νέο σύστημα, ο συντάξιμος μισθός αντί για τα 1.344,5 ευρώ μειώνεται στα 590 ευρώ, καθώς υπολογίζεται σε όλον τον εργάσιμο βίο. Με το νέο ποσοστό αναπλήρωσης στο 40% για τα 33,5 χρόνια, η σύνταξη κατακρημνίζεται στα 236 ευρώ αντί των 874 ευρώ! Και, βέβαια, η κατάσταση δεν «σώζεται» ούτε με τη «βασική». Στη μια περίπτωση, λοιπόν, αντί για 1.660 ευρώ σύνταξη, θα αποδίδονται μόλις 626 ευρώ, ενώ στην άλλη, αντί για 874 ευρώ, θα αποδίδονται 236 ευρώ.
Ετσι διαμορφώθηκε το νέο Ασφαλιστικό με τους νόμους του 2010. Αυτό το καθεστώς ορθώνεται μπροστά σε όλους τους ασφαλισμένους και ειδικά στις γενιές που θα συνταξιοδοτηθούν στο μέλλον. Αυτή είναι μια από τις παραμέτρους με το Μνημόνιο που επιβλήθηκε στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τους όρους με τους οποίους το καπιταλιστικό σύστημα θα επιχειρήσει να βγει από την κρίση του στις πλάτες του λαού. Αυτό έχουν απέναντί τους τα λαϊκά στρώματα και αυτά πρέπει να αντιμετωπίσουν.
Αλλά αυτοί οι επώδυνοι και βαθιά ταξικοί όροι που επιβλήθηκαν για το Ασφαλιστικό δεν «σχίζονται», όπως κομπορρημονούσε προεκλογικά η κυβέρνηση. Αυτοί οι όροι μπορούν να ανατραπούν μόνο μέσα από σκληρή ταξική πάλη. Αυτό είναι σήμερα το καθήκον της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.


Με εμφανές το άγχος να παρουσιάζει σε όλα τα μέτωπα «νίκες», η κυβέρνηση με μεγάλη επιπολαιότητα, πριν από μερικές μέρες, ανήγγειλε ότι ανάγκασε την Αγκυρα να αποσύρει ατάκτως τη ΝΟΤΑΜ για την εκτέλεση τουρκικής άσκησης ανατολικά της Σκύρου. Ακολουθώντας όμως πιστά την πολιτική των προκατόχων της, η κυβέρνηση απέκρυψε ότι η Αγκυρα έχει καταρρακώσει την εθνική κυριαρχία, διχοτομώντας το Αιγαίο και καταλαμβάνοντας για έναν ολόκληρο χρόνο(!) μεγάλη ελληνική κυριαρχία βορειοανατολικά της Νάξου για άσκηση με πυρά.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η Αγκυρα έχει σπεύσει να βομβαρδίσει τη νέα κυβέρνηση από το τέλος Ιανουαρίου 2015 με σειρά ΝΟΤΑΜ για επικίνδυνες, προκλητικές και παράνομες ασκήσεις της καθ' όλη τη διάρκεια του 2015, δίνοντας έτσι καθαρά όχι μόνον το στίγμα των κινήσεών της στο Αιγαίο, αλλά και τις διαθέσεις της απέναντι σε οποιαδήποτε διαπραγματευτική προσπάθεια της Αθήνας.
Τα χταπόδια πνίγουν το Αιγαίο
Η Αγκυρα, αγνοώντας παντελώς την ελληνική κυβέρνηση, έχει μετατρέψει την περιοχή στις ελληνικές βραχονησίδες ΧΤΑΠΟΔΙΑ και ΜΠΕΛΑΜΠΙΟΥΣ σε τουρκική επικράτεια και κατοχή. Προς τούτο εξέδωσε την αγγελία (ΝΟΤΑΜ Α0126) με την οποία θα εκτελεί αεροναυτική άσκηση με πυρά μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015, καθημερινά, εκτός από Σαββατοκύριακα, στην περιοχή μεταξύ Νάξου, Αμοργού και Ικαρίας, που φαίνεται στο χάρτη. Η περιοχή αυτή επικαλύπτει εθνική κυριαρχία στις βραχονησίδες ΧΤΑΠΟΔΙΑ και ΜΠΕΛΑΜΠΙΟΥΣ. Επίσης, δεν υπάρχει διεθνής θάλασσα και εναέριος χώρος για είσοδο των τουρκικών πλοίων και αεροσκαφών στην περιοχή, διότι αυτή είναι ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΗ από ελληνική κυριαρχία, που καθιστά την προσπέλαση στην περιοχή αδύνατη, χωρίς να παραβιάζεται η ελληνική κυριαρχία.
Χάρτης με τον τουρκικό νόμο 24611/12 Δεκ. 2001 που διχοτομεί το Αιγαίο, χωρίς καμία μέχρι σήμερα ελληνική αντίδραση
Χάρτης με τον τουρκικό νόμο 24611/12 Δεκ. 2001 που διχοτομεί το Αιγαίο, χωρίς καμία μέχρι σήμερα ελληνική αντίδραση
Πολιτικά και στρατιωτικά η Τουρκία καταλαμβάνει για έναν τουλάχιστον χρόνο ελληνική κυριαρχία με την περιοχή της άσκησης αυτής. Επίσης, για ένα χρόνο παραβιάζει και τεράστια ελληνική κυριαρχία γύρω και έξω από την περιοχή, προκειμένου τα τουρκικά στρατιωτικά μέσα να εισέλθουν στην περιοχή της άσκησης.
Το κωμικοτραγικό της κατάστασης είναι ότι η «διαφορετική» γιορτή της 25ης Μαρτίου κατάντησε κοινή ελληνοτουρκική γιορτή, με την κυβέρνηση να γιορτάζει στην Αθήνα με νταούλια και βιολιά και από την άλλη η Τουρκία να κάνει παρέλαση στην κατεχόμενη ελληνική κυριαρχία στην περιοχή της άσκησης αυτής, (όπως και στην περιοχή της Λήμνου, όπως έχει ήδη αναφέρει ο «Ρ»).
Φαίνεται ότι οι παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας από τα τουρκικά F-16, προκειμένου να εισέλθουν στην κατεχόμενη περιοχή της άσκησης δεν πολυαπασχολούν την κυβέρνηση.
Οπως προκύπτει από τα επίσημα κρατικά έγγραφα, η ΥΠΑ συντονίστηκε με το ΥΠΕΞ και το ΥΕΘΑ για να αποφασιστεί κοινός τρόπος αντίδρασης στην τουρκική άσκηση. Ετσι η ΥΠΑ εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ Α002/15 με την οποία χαρακτήρισε την τουρκική Α0126 της άσκησης άκυρη και καταχρηστική, με το αιτιολογικό ότι η δεσμευμένη από την Τουρκία περιοχή καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία. Ωστόσο στη ΝΟΤΑΜ η ΥΠΑ δεν αναγράφει ότι πέραν της κατάληψης ελληνικής κυριαρχίας, η ΕΙΣΟΔΟΣ των στρατιωτικών τουρκικών μέσων στην περιοχή είναι αδύνατη, διότι πριν από την είσοδό τους και τα κατά την είσοδό τους στην περιοχή της άσκησης, παραβιάζουν ελληνική κυριαρχία, διότι γύρω και έξω από την περιοχή υπάρχει επίσης ελληνική κυριαρχία.
Στην περιοχή τουρκικής άσκησης για ένα χρόνο με πυρά μεταξύ Νάξου - Ικαρίας που φαίνεται στο χάρτη, η Τουρκία καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία πριν και κατά την είσοδο των τουρκικών F-16 στην κατεχόμενη περιοχή. Στην περιοχή νότια της Ρόδου η Τουρκία εκτελεί άσκηση έρευνας - διάσωσης και με τουρκική ΝΟΤΑΜ ισχυρίζεται διεθνώς ότι η περιοχή ανήκει στον έλεγχο της Αγκυρας, εφαρμόζοντας τον τουρκικό νόμο 24611/12 Δεκ. 2001 που διχοτομεί το Αιγαίο
Στην περιοχή τουρκικής άσκησης για ένα χρόνο με πυρά μεταξύ Νάξου - Ικαρίας που φαίνεται στο χάρτη, η Τουρκία καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία πριν και κατά την είσοδο των τουρκικών F-16 στην κατεχόμενη περιοχή. Στην περιοχή νότια της Ρόδου η Τουρκία εκτελεί άσκηση έρευνας - διάσωσης και με τουρκική ΝΟΤΑΜ ισχυρίζεται διεθνώς ότι η περιοχή ανήκει στον έλεγχο της Αγκυρας, εφαρμόζοντας τον τουρκικό νόμο 24611/12 Δεκ. 2001 που διχοτομεί το Αιγαίο
(Η τουρκική περιοχή στο χάρτη βγάζει μάτι. Η άσπρη κουκκίδα στο κέντρο της περιοχής είναι πράγματι διεθνής εναέριος και θαλάσσιος χώρος, περίκλειστος όμως από εθνική κυριαρχία. Με πράσινο χρώμα απεικονίζονται τα τουρκικά αεροσκάφη στην πορεία τους στον διεθνή εναέριο χώρο μέχρι την περιοχή της άσκησης. Με κόκκινο χρώμα απεικονίζεται η παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας προτού καν τα τουρκικά αεροσκάφη εισέλθουν στην περιοχή).
Είναι, δηλαδή, σαν να έχει κάποιος μια τριώροφη οικοδομή με εσωτερική σκάλα και κάθε μέρα, κάποιοι ξένοι να παραβιάζουν την είσοδο, να περνούν από τον πρώτο και δεύτερο όροφο, να αρπάζουν ό,τι βρουν και να αράζουν μέχρι το βράδυ στον τρίτο, για έναν χρόνο. Είναι προφανές ότι καταλαμβάνουν και τους τρεις ορόφους, αλλά ο ιδιοκτήτης προβληματίζεται μόνον για τον τρίτο.
Περιττό να αναφερθεί βεβαίως ότι πέραν της ελληνικής κυριαρχίας, η Τουρκία με την άσκηση αυτή, για έναν χρόνο με πυρά, παραβιάζει κατάφωρα το Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ, τη Σύμβαση του ICAΟ, ενώ δημιουργεί θέματα ασφαλείας για τους αεροναυτιλλομένους για διεθνείς και εσωτερικές πτήσεις, διότι στραγγαλίζει τους αεροδιαδρόμους ROMEO19 και LΙΜΑ995, που οδηγούν τα αεροπλάνα από την Ευρώπη προς και από τη Μέση Ανατολή.
Η κυβέρνηση ακόμα έχει αποκρύψει ότι η Τουρκία διεξάγει άσκηση Ερευνας και Διάσωσης σε περιοχή νότια της Ρόδου.
Στόχος της Τουρκίας είναι η πάγια πολιτική διχοτόμησης του Αιγαίου με στρατιωτικά μέσα. Η ΥΠΑ εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ Α0355/15 για την εκτέλεση της τουρκικής άσκησης Ερευνας Διάσωσης μετά από συντονισμό με ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ. Ωστόσο η Τουρκία αντέδρασε και εξέδωσε τη δική της ΝΟΤΑΜ Α0816/15 με την οποία «φρεσκάρει» τη μνήμη και της παρούσας κυβέρνησης με τις τουρκικές θέσεις που εμμένουν σε παρανομίες και παραβιάσεις κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου (ICAOIMOOHE κ.λπ.).
Η Τουρκία, λοιπόν, υποστηρίζει και πάλι διεθνώς ότι
  • Τα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη δεν θα καταθέτουν σχέδια πτήσης, κάτι που κάνει πράξη από τις 14 Φεβρουαρίου 1975 μέχρι σήμερα. Ομως από το 1975, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις επιμένουν ότι η Τουρκία παρανομεί σε βάρος της Ελλάδας, χωρίς όμως να κάνουν τις νόμιμες ενέργειες στον ICAO, με αποτέλεσμα, η τουρκική παρανομία να καθίσταται στην πράξη... νόμιμη.
  • Η Ελλάδα έχει 6νμ εθνικό εναέριο χώρο και όχι 10νμ.
Η ελληνική κυβέρνηση επιμένει ότι η Ελλάδα με νόμο του 1931 έχει 10νμ, μπερδεύοντας ενδεχομένως τους νόμους και τους παρανόμους, καθόσον τα 10νμ εθνικού εναερίου χώρου καθορίστηκαν μόνον με Προεδρικό Διάταγμα το 1931.
  • Η περιοχή της τουρκικής άσκησης Ερευνας - Διάσωσης νότια της Ρόδου κείται εντός της ευρύτερης περιοχής Ερευνας - Διάσωσης, που ελέγχεται από την Αγκυρα, ενώ τα τουρκικά μέσα Ερευνας - Διάσωσης θα βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο της Τουρκίας, αφού για την περιοχή ελέγχου έχει ενημερώσει αρμοδίως τον ΙΜΟ.
Η Τουρκία, δηλαδή, εκμεταλλευόμενη τις αδυναμίες της Σύμβασης του Αμβούργου 1979 του ΙΜΟ για την έρευνα και Διάσωση έχει ψηφίσει από το Δεκέμβρη του 2001 το νόμο 24611/2001, με τον οποίο διχοτομεί το Αιγαίο και την Κύπρο για λόγους έρευνας και διάσωσης, όπως φαίνεται στο χάρτη.
Ετσι, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι για κάθε ατύχημα στην περιοχή αυτή, που απαιτεί έρευνα και διάσωση, αρμόδια και υπεύθυνη για παροχή υπηρεσιών είναι μόνον η Τουρκία, διότι η περιοχή αυτή ανήκει στον έλεγχο της Αγκυρας.
Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις, άρα και η παρούσα, σφυρίζουν αδιάφορα..

Ειδικός Συνεργάτης



ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι εξελίξεις σχετικά με τις επιδιώξεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να παίξει το χαρτί της λεγόμενης «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ. Ταυτόχρονα, εντείνεται η προσπάθεια από κυβερνητικά και φιλοκυβερνητικά επιτελεία ο λαός να υποστηρίξει αυτά τα επικίνδυνα για τον ίδιο σχέδια.
Με αφορμή όλα αυτά ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει ολόκληρη την τοποθέτηση του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, στη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 18/03/2015 (αποσπάσματα είχαν δημοσιευθεί την επομένη, 19/03/2015).
Σημειώνουμε πως στο πλαίσιο της ενημέρωσης ο Γ. Μαρίνος έθεσε την εξής ερώτηση στον υπουργό: «Πώς τοποθετείται η κυβέρνηση στην προχτεσινή απόφαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ για στρατιωτική δράση στη Συρία, στο Ιράκ και ενδεχομένως στη Λιβύη με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του λεγόμενου "Ισλαμικού Κράτους", με την οποία συμφώνησε και ο κ. Χουντής;». Ωστόσο, απάντηση δεν πήρε.«Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την πολιτική της επιβεβαίωσε αυτό που σημείωσε το ΚΚΕ τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά: Οτι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και συνεχίζει την ενσωμάτωση της χώρας στις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στρέφεται κατά του λαού μας, τον ρίχνει σε νέες περιπέτειες.
Αυτό το βασικό συμπέρασμα τεκμηριώνεται με πλήθος στοιχείων, που αφορούν τόσο την αντιλαϊκή συμφωνία με την τρόικα, για τη συνέχιση του μνημονίου - όπως και να τα βαφτίσει η κυβέρνηση - όσο και την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί.
Συμμετοχή στις ευρωατλαντικές προετοιμασίες για συγκρούσεις
Πρώτο, η κυβέρνηση συνεχίζει την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, μπαίνοντας πιο βαθιά στους ανταγωνισμούς στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης για λογαριασμό των συμφερόντων της αστικής τάξης.
Σημειώνουμε ως παραδείγματα:
Τη διατήρηση των στρατιωτικών βάσεων που είναι στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και έχουν εκπληρώσει επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των τελευταίων χρόνων, π.χ. στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, ακόμα και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση διατηρεί τη στρατιωτική βάση - ορμητήριο της Σούδας, το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, στο Κιλκίς, την ευρωατλαντική βάση στη Λάρισα, τη βάση των ιπτάμενων ραντάρ στο Ακτιο και άλλες υποδομές.
Σημειώνουμε, επίσης, τη συμμετοχή στις ευρωατλαντικές στρατιωτικές "Ασκήσεις Συνεκπαίδευσης", στις"Ασκήσεις Χειρισμού Κρίσεων", τη συμμετοχή στην υλοποίηση του "Σχεδίου Δράσης Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ", που περιλαμβάνει τη συγκρότηση "Στρατιωτικής Δύναμης Υψηλής Ετοιμότητας", σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στην Ουαλία, το 2014.
Μέσα από αυτό το δρόμο η κυβέρνηση - ανεξάρτητα τι ισχυρίζεται - παίρνει μέρος στην προετοιμασία του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού για ενδεχόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία για το ουκρανικό πρόβλημα και την ένταση των επιθέσεων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης των τζιχαντιστών.
Από αυτή τη σκοπιά σιώπησε πριν από λίγες μέρες στη θέση του Γιούνκερ, του προέδρου της Κομισιόν, για τη μετατροπή του Ευρωστρατού σε μόνιμο σώμα, ως στρατού της ΕΕ, για νέες επεμβάσεις και πολέμους.
Δεύτερο, η κυβέρνηση υιοθετεί τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες οι θέσεις των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην "πάταξη της τρομοκρατίας", στην "ενεργειακή ασφάλεια", που χρησιμοποιήθηκαν και την προηγούμενη περίοδο για την εξαπόλυση των πολέμων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ στην περιοχή.
Στις 26 Φλεβάρη ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι πρέπει να "αξιοποιήσουμε τη γεωπολιτική δυναμική της χώρας στη διαπραγματευτική δύναμη της κυβέρνησης" και αυτό αναπαράγεται από τους υπουργούς με διάφορες μορφές, με αναφορά στους τζιχαντιστές, στην "προστασία των χριστιανικών πληθυσμών", παίζοντας με τη φωτιά της κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή και της συμμετοχής της Ελλάδας στη λεγόμενη Εαρινή Επίθεση.
Ο στόχος είναι να διαπραγματευτεί η κυβέρνηση με βάση τη γεωστρατηγική θέση της χώρας ώστε να αναγνωριστεί η προσφορά της από τις ΗΠΑ και την ΕΕ και μέσα στα άλλα "λάφυρα" να αποσπάσει και ρυθμίσεις μιας πιο χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής, ένα μείγμα οικονομικής - πολιτικής διαχείρισης για μεγαλύτερη χρηματοδότηση των μονοπωλίων.
Οταν λες στην ΕΕ και στις ΗΠΑ "προσέξτε μας", είμαστε εδώ, έχουμε σημαντικά γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα, στηρίζουμε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, θα πάρουμε μέρος στις στρατιωτικές αποστολές, θα είμαστε δύναμη αναχαίτισης των τζιχαντιστών.
Οταν λες θα πάρουμε μέρος στις επιχειρήσεις για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών, όπως λέει η Τουρκία για τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, συνεχίζεις την πολιτική εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, με τα προσχήματα που έχουν χρησιμοποιήσει οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Η πολιτική αυτή είναι πολύ επικίνδυνη. Παίζει με τα θρησκευτικά αισθήματα, καλλιεργεί τον εθνικισμό και ακόμα χειρότερα. Γιατί η κυβέρνηση όχι μόνο δεν καταγγέλλει π.χ. τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ και τη Συρία, που προκάλεσαν μεγάλο πρόβλημα, όχι μόνο δεν καταγγέλλει ότι οι τζιχαντιστές είναι δημιούργημα των ΗΠΑ και των συμμάχων που τους εξόπλισαν και τους εκπαίδευσαν για να τους χρησιμοποιούν για τον έλεγχο της περιοχής, αλλά τους επικαλείται ως πρόσχημα για να δικαιολογήσει την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Το ίδιο ισχύει και για τη χρησιμοποίηση των μεταναστών ως διαπραγματευτικής απειλής.
Δηλαδή, η κυβέρνηση δεν βγάζει λέξη για το ρόλο των ιμπεριαλιστικών πολέμων, που προκαλούν κύματα αναγκαστικής μετανάστευσης και δυστυχία, αλλά επικαλείται τη δυστυχία των λαών ως διαπραγματευτικό ατού.
Οι ανταγωνισμοί πυροδοτούν τους ιμπεραλιστικούς πολέμους
Τρίτο, δηλώσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας αναδεικνύουν το πρόβλημα της "αστάθειας" στην περιοχή και προβάλλουν το "σταθεροποιητικό" ρόλο της Ελλάδας και της Κύπρου - όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός στο πρόσφατο ταξίδι του στο νησί.
Με τις θέσεις τους αυτές κρύβουν ότι η "αστάθεια" έχει αιτίες, είναι αποτέλεσμα του ανταγωνισμού για τον έλεγχο των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, τους δρόμους μεταφοράς τους.
Αυτή είναι η βάση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στη Ρωσία και την Κίνα.
Αυτή είναι η βάση των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Να πάμε κι ένα βήμα παραπέρα. Μπορεί να καμαρώνεις για "σταθερότητα" όταν ενισχύεις με τη στάση σου τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που προκαλούν "αστάθεια" για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους;
Μπορείς να εφησυχάζεις το λαό με τα περί "σταθερότητας", όταν καθημερινά σημειώνονται τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, παραβιάζονται τα σύνορα ή όταν το 37% της Κύπρου παραμένει υπό κατοχή για 40 χρόνια και το πλοίο "Μπαρμπαρός" συνεχίζει να παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ;
Η κυβερνητική προσέγγιση και σ' αυτή την περίπτωση μετατρέπει το μαύρο σε άσπρο.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί εκδηλώνονται τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο, όσο και στο Αιγαίο. Πολύ περισσότερο εκδηλώνονται στις σχέσεις Τουρκίας - Ελλάδας που είναι χρόνια στη ΝΑΤΟική συμμαχία, τα προβλήματα οξύνονται και το ΝΑΤΟ αποθρασύνει την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, της ΑΟΖ, του εναέριου και θαλάσσιου χώρου, την επιμονή στη διχοτόμηση του Αιγαίου, τις "γκρίζες ζώνες".
Οι εξελίξεις δεν χωρούν ούτε τυχοδιωκτισμούς ούτε εφησυχασμό. Η ανάκληση της αγγελίας που δέσμευσε μεγάλη έκταση του Αιγαίου για πολύ χρόνο, με πρόσχημα τις στρατιωτικές ασκήσεις της Τουρκίας, έχει προσωρινά χαρακτηριστικά, ήταν δοκιμή και η επιθετικότητα τώρα συνεχίζεται με τις πολύμορφες παραβιάσεις αεροσκαφών και πλοίων.
Τέταρτο, η κυβέρνηση μιλάει για βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, αλλά δεν έχει τοποθετηθεί για την πίεση που ασκούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ για την επίσπευση των συνομιλιών και τη διαμόρφωση νέου διχοτομικού "σχεδίου Ανάν", που ετοιμάζονται να επιβάλουν με το όνομα του γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, σε κατεύθυνση συνομοσπονδίας, που θα στηρίζεται σε δύο "συνιστώντα κράτη", όπως προβλέπει η συμφωνία του Φλεβάρη του 2014 για το Κυπριακό.
Πέμπτο, ακούγαμε προεκλογικά πολλά λόγια για τη στήριξη των Παλαιστινίων, αλλά στην πράξη βλέπουμε ενίσχυση των στρατιωτικοπολιτικών και οικονομικών σχέσεων με το Ισραήλ, που χτυπάει τον παλαιστινιακό λαό και τις τελευταίες μέρες σηκώνει τους πολεμικούς τόνους σε βάρος του Ιράν.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τη διεθνιστική του δράση
Συμπερασματικά, έχουμε σημειώσει πως όσο κι αν η κυβέρνηση μιλάει για "πολυδιάστατη και ενεργητική πολιτική", ακόμα κι αν ενισχύσει τις σχέσεις με τη Ρωσία, την Κίνα, τους BRICS, η αφετηρία δεν είναι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, αλλά τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.
Επιπλέον, στην πράξη αποδείχθηκε ότι οι όποιες διαφοροποιήσεις της κυβέρνησης έχουν ημερομηνία λήξης, όπως έδειξε και η στάση της στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ για τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας. Ελιγμοί, αλλά στο τέλος ομόφωνη απόφαση, που επικυρώνει και επεκτείνει τις κυρώσεις (κατά της Ρωσίας) και παράλληλα επιχειρεί να αποκρύψει ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ έκαναν επέμβαση στην Ουκρανία, στήριξαν φιλοφασιστικές δυνάμεις, άναψαν τη φωτιά σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τη διεθνιστική του δράση υπέρ του παλαιστινιακού, του κυπριακού, των άλλων λαών, συνεχίζει την πάλη του για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες, με το λαό στο τιμόνι της εξουσίας, με στόχο την οικοδόμηση αμοιβαία επωφελών σχέσεων με άλλες χώρες και λαούς.
Απαιτεί να κλείσουν οι ευρωατλαντικές βάσεις στην Ελλάδα, να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από το εξωτερικό».

Η «ημερήσια διαταγή» που εξέδωσε ο ο υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου αποτελεί μνημείο εθνικιστικής ρητορικής και την ίδια στιγμή διαβεβαιώσεων προς το μεγάλο κεφάλαιο και τις λυκοσυμμαχίες ΝΑΤΟ και ΕΕ για συμμετοχή της Ελλάδας σε διάφορους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή.
Αναφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«(...) η Ελλάς αποτελεί, και πάντα αποτελούσε, προπύργιο της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου στους αγώνες ενάντια της τυραννίας, του ολοκληρωτισμού και της κάθε μορφής φονταμενταλισμού», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Καμμένος, θυμίζοντας εμφυλιοπολεμικά εγχειρίδια από τα συρτάρια της CIA και της ΚΥΠ των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Αξιοσημείωτα, βεβαίως, δεν είναι αυτά που λέει ο Π. Καμμένος αλλά η στάση των κατά τ' άλλα «αριστερών» συγκυβερνώντων του, που «έκαναν» πως δεν άκουσαν.
Σημειώνει σε άλλο σημείο: «Ακόμη και σήμερα, με τα τόσα δημοσιονομικά προβλήματα, η χώρα μας αποτελεί βασικό πυλώνα και αξιόπιστο εταίρο του δυτικού κόσμου και του ευρωατλαντικού συστήματος ασφαλείας, εγγυητή της σταθερότητας και της ασφάλειας στην ταραγμένη περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου».
Τι εννοεί; Οτι επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης είναι η Ελλάδα να έχει ρόλο (όπως άλλωστε είχε και την περίοδο 1945 - 1989) προκεχωρημένου φυλακίου των ευρωατλαντικών σχεδίων στις νέες επιχειρήσεις που σχεδιάζονται στον άξονα από Λιβύη έως Συρία και Ιράκ, αλλά γιατί όχι ακόμα και σε ένα πιο βόρειο άξονα στα σύνορα με τη Ρωσία έχοντας ειδική αποστολή «γεφυροποιού» από την πλευρά του ευρωατλαντισμού, με δεδομένο ότι τμήματα της ελληνικής αστικής τάξης της χώρας διασυνδέονται και με ρωσικούς μονοπωλιακούς ομίλους.
Δίνοντας έμφαση σε αυτή την κατεύθυνση προσπάθησε να την τεκμηριώσει και στην ιστορική πείρα της χώρας: «Αυτό δεν είναι ισχυρισμός δικός μου. Είναι μία διαπίστωση, η οποία θεμελιώνεται στην ιστορική μας πορεία, στη γεωπολιτική θέση της χώρας και στις ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις της». Το χαρτί της «γεωπολιτικής θέσης» είναι ένα χαρτί ωφέλιμο για το κεφάλαιο, στις διαπραγματεύσεις και τα παζάρια του, στην προσπάθεια αναβάθμισης της θέσης του στην περιοχή, πολύ επικίνδυνο όμως για το λαό, αφού σημαίνει, με μαθηματική ακρίβεια, μπλέξιμο σε ένοπλες συγκρούσεις σε ένα περιβάλλον όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Θα τα πουν και στις ΗΠΑ
Τα ζητήματα αυτά σχεδιάζει να συζητήσει ο Καμμένος και στη ..Μέκκα του ευρωατλαντικού άξονα, την Ουάσιγκτον, όπου μεταβαίνει στις 21 Μάη προσκεκλημένος του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Αστον Κάρτερ.
Οπως λέγεται, θα προηγηθεί η επίσκεψη στην αμερικανική πρωτεύουσα και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ (το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών) του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, που αναμένεται να συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του, Τζον Κέρι, το τρίτο δεκαήμερο του Απρίλη.
Οι επαφές αυτές εντάσσονται στο γενικότερο εγχείρημα των ΗΠΑ να παρέμβουν στα τεκταινόμενα στην Ευρωζώνη (όπου διατηρούν ισχυρά συμφέροντα) μέσω της Ελλάδας και της υπόθεσης παραπέρα διαχείρισης του ελληνικού χρέους. Συν το ενδιαφέρον τους να μη διαταραχθεί η «σταθερότητα» στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ ενόσω ετοιμάζονται νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με πρόσχημα τους τζιχαντιστές, κι ενώ σοβεί πάντα η σύγκρουση με τη Ρωσία για τη διείσδυση στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες.
Διόλου τυχαία, οι δύο ΥΠΕΞ, Κοτζιάς και Κέρι, έχουν μιλήσει στο τηλέφωνο τουλάχιστον δύο φορές, ενώ την Αθήνα έχουν επισκεφθεί ήδη δύο υψηλόβαθμες αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Πρώτα η βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών Αμάντα Σλόουτ, και πριν από λίγες μέρες η Βικτόρια Νούλαντ, βοηθός υπουργός Εξωτερικών.
Σημειωτέον, η Νούλαντ συναντήθηκε κατά την παραμονή της στην Αθήνα και με τον ίδιο τον πρωθυπουργό,Αλ. Τσίπρα. Συνάντηση για το περιεχόμενο της οποίας η κυβέρνηση φρόντισε να μην υπάρξει καμία διαρροή, κρύβοντας επιμελώς από το λαό τι παζαρεύει, τι ζητά, τι δίνει, πού πάει να τον μπλέξει.

«(...) Πώς γίνεται όμως να υπέγραψε η νέα κυβέρνηση την παράταση του Μνημονίου και να μην αναγκάζεται να πάρει νέα μέτρα μείωσης των συντάξεων, νέες περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα, όπως το ΕΚΑΣ και τόσα άλλα που περιλαμβάνονται στο αλήστου μνήμης e-mail Χαρδούβελη - Σαμαρά;» διερωτάτο και ενίστατο η «ΑΥΓΗ» στο βασικό της άρθρο, προχτές Παρασκευή, απέναντι στην κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση ότι στο Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη συμφώνησε για παράταση του μνημονίου. «Η ελληνική κυβέρνηση έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι δεν μπορεί να λάβειεπιπλέον μέτρα που μειώνουν το εισόδημα και τις συντάξεις», συνεχίζει παρακάτω η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι, όμως, αυτό το επίθετο «νέα» και το επίρρημα «επιπλέον», που αναδεικνύουν όλη την αλήθεια περί της αντιλαϊκής πολιτικής που σκοπεύει να συνεχίσει - και ασκεί ήδη - η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διατηρώντας όλο το αντιλαϊκό - αντεργατικό πλαίσιο που επιβλήθηκε στο λαό το προηγούμενο διάστημα. Αλήθεια που αποτυπώνεται και στις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, στελεχών της κυβέρνησής του και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι οι μεταρρυθμίσεις που η ελληνική κυβέρνηση θα καταθέσει στο επόμενο Γιούρογκρουπ δεν θα περιλαμβάνουν «υφεσιακά μέτρα» και θα επιτρέψουν την «επανεκκίνηση της (σ.σ.: καπιταλιστικής)οικονομίας».
Μια διαβεβαίωση που δεν απευθύνεται στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα, αλλά στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο κεφάλαιο.
Αναπαράγουν αιτήματα του κεφαλαίου
Ουσιαστικά, οι κυβερνώντες διαβεβαιώνουν τα μονοπώλια ότι οι αναδιαρθρώσεις που θα πραγματοποιηθούν θα διευκολύνουν και δεν θα δυσκολέψουν τις προσπάθειες για ανάκαμψη των κερδών τους. Το «όχι άλλα υφεσιακά μέτρα» είναι, άλλωστε, σύνθημα του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων.
Διόλου τυχαία, με αυτό το πακέτο (εξασφάλιση ρευστότητας, φτηνής δανειοδότησης, κεφαλαίων κίνησης, επιδοτήσεων, φοροελαφρύνσεων, εισφοροαπαλλαγών, μειώσεων στο ενεργειακό κόστος για τους βιομήχανους, γενικά «ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος») προσήλθαν την Παρασκευή στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ οι εκπρόσωποι της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, του ΕΒΕΑ, της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων, του ΣΕΒ, οι οποίοι εξέφρασαν (και) στον Αντ. Σαμαρά ανησυχίες για τη «χρηματοπιστωτική ασφυξία στην αγορά».
Επίσης, αυτή η ανάγκη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας για ένα λιγότερο περιοριστικό μείγμα διαχείρισης, για κάποια χαλάρωση στο ισχύον μείγμα από τούδε και στο εξής, προβάλλεται, εδώ και καιρό, και από τα αστικά ΜΜΕ.
Διατηρούν το αντιλαϊκό πλαίσιο
Απαντώντας σε αυτά ακριβώς τα ζητούμενα, η τωρινή κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε από την προηγούμενη συγκυβέρνηση ήταν αντιλαϊκή, επειδή ήταν «υφεσιακή», καθώς από κάποιο σημείο κι έπειτα η περιοριστική πολιτική, που κρίθηκε αρχικά αναγκαία για την αντιμετώπιση των μεγάλων ελλειμμάτων, έγινε σταδιακά βρόχος στο λαιμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Σύμφωνα με αυτήν τη λογική, για να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική πρέπει να υπάρξουν «αντι-υφεσιακά» μέτρα, δηλαδή αναδιαρθρώσεις που θα στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη, τις επενδύσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Εξαρτά, έτσι, την πιθανότητα βελτίωσης της ζωής των εργαζομένων από την ανάκαμψη των επιχειρηματικών κερδών!
Ομως αντι-υφεσιακή πολιτική δεν σημαίνει και «φιλολαϊκή». Η ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου προϋποθέτει τσακισμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, υποβαθμισμένες εργατικές - λαϊκές ανάγκες,προϋποθέτει τη διατήρηση όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου των προηγούμενων χρόνων. Εφαρμογή όλου του στρατηγικού πλαισίου της ΕΕ όπου με κανονισμούς, ντιρεκτίβες, συνθήκες, «μνημόνια διαρκείας», μηχανισμούς, όπως το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», η «Ευρωπαϊκή Οικονομική Διακυβέρνηση», το «Σύμφωνο για το ευρώ +», το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο», μεθοδεύουν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας.
Τα έλεγαν και προ κρίσης
Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το επιχείρημα πως από την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων θα μεγαλώσει η «πίτα», οπότε θα «τσιμπήσει» κάτι παραπάνω κι ο εργαζόμενος, παπαγαλιζόταν και πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Και ούτε τότε επιβεβαιώθηκε. Ακόμα και αν οι εργαζόμενοι ζούσαν σε καλύτερες συνθήκες σε σχέση με σήμερα, εντούτοις βίωναν μια σταδιακή αφαίρεση κατακτήσεων και δικαιωμάτων ήδη από τις αρχές ακόμα της δεκαετίας του 1990, πληρώνοντας ακριβά αυτό το «μεγάλωμα της πίτας», που όντως υπήρξε και το απόλαυσαν τα μονοπώλια.
Σε κάθε περίπτωση, τα «μη υφεσιακά μέτρα» είναι μεταρρυθμίσεις που φορτώνουν το βάρος της ανάκαμψης στις πλάτες των εργαζομένων. Οποια απαλλαγή και διευκόλυνση γίνεται για το κεφάλαιο σημαίνει νέα βάρη για το λαό.
Ο λαός θα χρεωθεί να καλύψει τα νέα ελλείμματα που θα προκύψουν στα ασφαλιστικά ταμεία, στο δημόσιο ταμείο, στο ταμείο της ΔΕΗ, από τις νέες απαλλαγές που θα κερδίσουν οι μεγαλοκαρχαρίες.
Αλλος ο δρόμος του λαού
Συνεπώς, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει επ' ουδενί να «μαγεύονται» από τέτοια ωραία λόγια και υποσχέσεις. Το «τέλος της λιτότητας», που προπαγανδίζουν οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, δεν αναφέρεται στους εργαζόμενους, που καλούνται υπομονετικά και «πατριωτικά» να στηρίξουν (και αυτή) τη συγκυβέρνηση, προσδοκώντας στη ...Δευτέρα Παρουσία κάποια ψίχουλα παραπάνω απ' όσα μοιράζουν στην ακραία φτώχεια.
Στην κατεύθυνση της στήριξης της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ και το δρόμο ανάπτυξης υπέρ των μονοπωλίων, δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική ανακούφιση του λαού, ανάκτηση των μεγάλων απωλειών του προηγούμενου διαστήματος, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, συνθήκες απαράβατες ώστε τα λαϊκά νοικοκυριά να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Απολύτως αιτιολογημένα τα εγκώμια που έπλεξαν στην κυβέρνηση εγχώρια αστικά επιτελεία, αποτιμώντας την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βερολίνο την περασμένη Δευτέρα, όπου συναντήθηκε με την καγκελάριο της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ. Τα όσα δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας μπροστά στις κάμερες είναι αρκετά για να προϊδεάσουν για το περιεχόμενο όσων συνομολογήθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες και επιβεβαιώνουν στο ακέραιο την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι κάθε συμβιβασμός στα κέντρα της ΕΕ, ανάμεσα στους «εταίρους», προκαλεί «χαμόγελα ικανοποίησης» στο κεφάλαιο. Γύρω από αυτή τη συνάντηση τα προπαγανδιστικά επιτελεία της συγκυβέρνησης επιδίωξαν να ανακαλύψουν κρυφούς συμβολισμούς, υπονοούμενα για να τεκμηριώσουν ότι ο Αλ. Τσίπρας διαπραγματεύτηκε «υπερήφανα» και «σκληρά» για το «καλό του λαού».
Απάτη η «ισοτιμία»
Ούτε βεβαίως ήταν ούτε μπορούσε να είναι συζήτηση μεταξύ «ισότιμων εταίρων». Και οι δύο προσήλθαν στο τραπέζι των συζητήσεων με βάση την οικονομική και την πολιτική τους δύναμη, όπως συμβαίνει με τις συζητήσεις μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη. Αλλωστε ακόμα και το γεγονός ότι συζήτησαν απ' ό,τι φαίνεται αναλυτικά τα σχέδια αναδιαρθρώσεων της ελληνικής κυβέρνησης αποτέλεσε έμμεση «αναγνώριση» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης του ηγετικού ρόλου της Γερμανίας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη (π.χ. γιατί άραγε δεν συζήτησε τα ίδια με τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας ο Αλ. Τσίπρας, αν όλα τα κράτη έχουν το ίδιο βάρος στην ΕΕ;). Αυτό φάνηκε επίσης και από ορισμένους «συμβολισμούς» της ομιλίας του. Π.χ. το πώς έθεσε το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων ως πρωτίστως ηθικό ζήτημα και όχι υλικό, τις διαψεύσεις ότι υπάρχει πρόθεση να κατασχεθούν γερμανικά κτίρια στην Ελλάδα, την αποκήρυξη του «αντιγερμανισμού» κ.ά. Παρόλο που προσήλθε στη συζήτηση, αξιοποιώντας τις πλάτες των ΗΠΑ, προσπαθώντας να παίξει στις αντιθέσεις ΗΠΑ - Γερμανίας για την πρωτοκαθεδρία στην ΕΕ, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις συστάσεις των Αμερικανών παραγόντων, όπως του εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου, Τζος Ερνεστ, ότι δεν πρέπει να υπάρξει ρήξη στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, «γιατί αυτό δεν συμφέρει τα οικονομικά σχέδια των ΗΠΑ». Ολα αυτά αποδεικνύουν περίτρανα πως ισοτιμία δεν μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο της ΕΕ, του ιμπεριαλιστικού συστήματος και των σχέσεων ανάμεσα σε άνισα οικονομικά και πολιτικά καπιταλιστικά κράτη. Οι σχέσεις ανισοτιμίας είναι αυτές που κυριαρχούν στις διεθνείς σχέσεις στον καπιταλισμό.
Οι «παραδοχές» του Αλ. Τσίπρα
Ο Αλ. Τσίπρας προχώρησε αυτοβούλως και αβίαστα στην ομιλία του σε ορισμένες βασικές παραδοχές, που αποδεικνύουν το αντιλαϊκό περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης που εξελίσσεται για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου. Ποιες ήταν οι βασικές «παραδοχές» του Αλ. Τσίπρα;
-- Πρώτον, η αποδοχή της «πρωτοφανούς δημοσιονομικής προσαρμογής» που πραγματοποιήθηκε μέσω του «προγράμματος διάσωσης» των προηγούμενων χρόνων, με την πρόσθετη δέσμευση μάλιστα ότι αυτή τη διαδικασία «μπορούμε να την προχωρήσουμε και να την ολοκληρώσουμε». Για ευνόητους λόγους δεν θα μπορούσε να παραλείψει την αναφορά σε ορισμένες από τις συνέπειες που αυτή η προσαρμογή είχε για το λαό. Οι περιγραφές όμως για τις «τρομακτικές επιπτώσεις» της, π.χ. στη μείωση του ΑΕΠ κατά 25% ή στο ποσοστό ανεργίας των νέων, όσο γλαφυρές και να 'ναι, δεν συνιστούν παρά δημοκοπικά τεχνάσματα, ανώφελα για το λαό, αν όχι προκλητικά, όταν συνοδεύονται, όπως στην προκειμένη περίπτωση, από δεσμεύσεις που εγγυώνται τη συνέχιση του «λιτού βίου» σε συνθήκες αιματηρής «δημοσιονομικής προσαρμογής».
-- Δεύτερον, η «παραδοχή» του Αλ. Τσίπρα ότι «τούτη την ώρα, πρέπει όχι να γκρεμίσουμε ό,τι θετικό έγινε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά να αλλάξουμε το μείγμα της πολιτικής» συμπυκνώνει σε μια φράση τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης στα παζάρια που διεξάγονται στις διακρατικές λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου. Ηταν άλλωστε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης που είχε προσδιορίσει σαν «θετικό» το 70% του μνημονίου, εκείνα τα μέτρα δηλαδή που ήρθαν να δώσουν απάντηση σε ανάγκες του κεφαλαίου, διαμορφώνοντας ένα αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που θα παραμείνει σε ισχύ, αφού αποτελεί προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητα και για να υπάρξει ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Πάνω σ' αυτό το έδαφος που καλλιέργησαν τα «μνημόνια», σήμερα το κεφάλαιο διεκδικεί, μέσω της κυβέρνησης, «λίπασμα» για να καρπίσει η σπορά. «Αλλαγές στο μείγμα», μια ορισμένη «χαλάρωση» στη δημοσιονομική πολιτική και μια κάποια διευθέτηση στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους, η οποία να επιτρέπει μεγαλύτερη κρατική στήριξη στις επενδύσεις του. Γι' αυτό είναι καθαρό ότι σε αυτό το πλαίσιο δεν χωράνε οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Ο Αλ. Τσίπρας ήταν αποκαλυπτικός όταν απαντώντας σε ερώτηση για τα προβλήματα ρευστότητας στην Ελλάδα, ουσιαστικά άσκησε κριτική στους προκατόχους για τα χρηματοδοτικά προβλήματα που η κυβέρνησή του κληρονόμησε, καθώς «προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ολοκλήρωσαν αξιολογήσεις σε προγράμματα στα οποία είχαν δεσμευτεί». Εγκάλεσε, δηλαδή, την προηγούμενη κυβέρνηση γιατί απέτυχε να υλοποιήσει όλα τα προαπαιτούμενα των μνημονίων, γιατί δεν προχώρησε με μέτρα που περιλαμβάνονταν στο περιβόητο e-mail Χαρδούβελη, που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αιχμή της κάλπικης για το λαό αντιπαράθεσής του με τον άλλο πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος.
-- Τρίτον, ο Αλ. Τσίπρας προσδιόρισε ως «κοινό στόχο» με την Α. Μέρκελ την «υλοποίηση μεγάλων και αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων»... Είναι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να βρει διέξοδο σε νέα πεδία κερδοφορίας και να διευρύνει τα περιθώριά της: Ιδιωτικοποιήσεις κάθε μορφής (πλήρης πώληση, παραχώρηση χρήσης, συμπράξεις κράτους - ιδιωτών κ.ο.κ.), περαιτέρω μειώσεις στις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, με προοπτική την πλήρη κατάργησή τους, μείωση του «ενεργειακού κόστους» των βιομηχάνων κ.ο.κ. Ενα προς ένα, δηλαδή, μέτρα για τα οποία η «λυπητερή» θα καταλήξει και πάλι στο λαό.
-- Τέταρτον, ο Αλ. Τσίπρας προσδιόρισε ως στόχο την προώθηση αυτών των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, εξασφαλίζοντας την κοινωνική συναίνεση που δεν είχαν πετύχει να εξασφαλίσουν οι προηγούμενοι κυβερνώντες. Αξιοποιώντας αυτό το στοιχείο ως βασικό ατού της διακυβέρνησής του.
Οι επισημάνσεις της Μέρκελ και το μεγάλο ερώτημα
Από την πλευρά της η Α. Μέρκελ έκανε ορισμένες βασικές επισημάνσεις.
Με δεδομένη τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης στην επέκταση του μνημονίου, δήλωσε: «Προϋπόθεση για παραπέρα βήματα είναι η συμφωνία που κάναμε στις 20 Φλεβάρη. Θα ήθελα η Ελλάδα από οικονομικής πλευράς να βγει απ' το τέλμα (...) αυτό σημαίνει μεταρρυθμίσεις, ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς...».
Η καγκελάριος κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να αποτιμήσει δράσεις όπως της «Τask Force» και να αποφασίσει αν θα συνεχιστούν, ενώ υπέδειξε την έρευνα και την τεχνολογία σαν πεδία «συνεργασίας» στο μέλλον, πεδία δηλαδή που ιεραρχούν επιχειρηματικοί όμιλοι της Γερμανίας. Αλλωστε, και ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε τη «συνέργεια της Γερμανίας» σε μια σειρά από ζητήματα.
Να θυμίσουμε εδώ ότι η «Task Force» δραστηριοποιείται στην Ελλάδα σε διάφορους τομείς, ανάμεσά τους και στην Τοπική Διοίκηση, στο πλαίσιο της Ελληνογερμανικής Συμμαχίας που εγκαινιάστηκε στον τομέα της Τοπικής Διοίκησης το Σεπτέμβρη του 2012, με στόχο «τον εξορθολογισμό των δαπανών της Τοπικής Διοίκησης, την αξιοποίηση ευρηματικών χρηματοδοτικών εργαλείων της δράσης των ΟΤΑ, ώστε να μειώνεται το βάρος της κρατικής δαπάνης γι' αυτούς και τη μεταρρύθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών των δήμων».
Η Α. Μέρκελ επισήμανε ακόμα πως «υπάρχει διάθεση καλής συνεργασίας και τα δύο κράτη θέλουν να ανήκουν στην ΕΕ, ανήκουν στο ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, πρέπει να αντιμετωπίσουμε γεωπολιτικές προκλήσεις(...) θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε». Και ο Αλ. Τσίπρας δεν έχασε την ευκαιρία να επαναλάβει το σεβασμό της κυβέρνησής του «στους κανόνες της ΕΕ» και να ανασύρει εκ νέου το «χαρτί» της γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας, λέγοντας πως «η Ελλάδα παραμένει έδαφος σταθερότητας σε μια περιοχή γενικευμένης γεωπολιτικής αστάθειας, το να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας συμβάλλει στο να προχωρήσουμε μπροστά».
Το μεγάλο ερώτημα της συνάντησης αφορά τα γεωπολιτικά ζητήματα, που σύμφωνα με πληροφορίες φαίνεται να συζητήθηκαν και αφορούν τις σχέσεις ΕΕ - ΝΑΤΟ - Ρωσίας και τη θέση της Ελλάδας σε αυτές τις σχέσεις. Βεβαίως, καμιά «πληροφορία» δεν διέρρευσε γι' αυτά τα ζητήματα, όπως άλλωστε συνέβη και με την επίσκεψη Νούλαντ στην Αθήνα πριν από μερικές μέρες.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget