01/25/16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV


Στο φόντο των κινδύνων και των «αβεβαιοτήτων» στην
 Ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία εξελίσσονται τα
 αντιλαϊκά παζάρια της κυβέρνησης με τους «εταίρους»
«Τελευταία ευκαιρία» η πλήρης και έγκαιρη εφαρμογή του μνημονίου, λέει ο Αλ. Τσίπρας, σε πλήρη συντονισμό με τις «επισημάνσεις» του εγχώριου κεφαλαίου
Με «ελάχιστο κοινό παρονομαστή» την πλήρη ανάπτυξη και εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων του τρίτου μνημονίου συνεχίζονται τα παζάρια ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Ευρωζώνη - ΔΝΤ), ενόψει και της επίσημης έναρξης της πρώτης «αξιολόγησης».
Την ίδια ώρα, τόσο σε επίπεδο ΕΕ και Ευρωζώνης, όσο και παγκόσμιας οικονομίας, εξαπλώνονται μια σειρά κινδύνων και «αβεβαιοτήτων». Αυτές αφορούν τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάκαμψης, τις ροές των εμπορευματικών συναλλαγών ανάμεσα στα καπιταλιστικά κέντρα και τις αγορές, τη μεταβλητότητα που εκδηλώνεται ανάμεσα στις συναλλαγματικές ισοτιμίες των βασικών νομισμάτων, αλλά και τη συνεχιζόμενη πτώση στις τιμές των βασικών εμπορευμάτων, ως συνέπεια της υπερπαραγωγής τους και της μειωμένης ζήτησής τους (πετρέλαιο, μέταλλα, άλλες πρώτες ύλες κ.ά.). Αυτά, με τη σειρά τους, προκαλούν ανησυχίες για μια ενδεχόμενη επανεμφάνιση της κρίσης και στον πυρήνα της ΕΕ, κάτι που άλλωστε «μισοομολογούν» και τα επιτελεία της.
Ζητήματα όπως αυτά, άλλωστε, βρέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων που έγιναν πίσω από τις «κλειστές πόρτες» στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, στο Νταβός της Ελβετίας.
Βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς
Για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, το Κυπριακό, τις ενεργειακές υποδομές και θέματα ασφαλείας, καθώς και για την προσφυγική κρίση, συζήτησαν ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, και ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο του Φόρουμ στο Νταβός, την Τετάρτη 20/1.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, που εξέδωσε ο Λευκός Οίκος:
  • Οι δύο πλευρές «συμφώνησαν στη σημασία που έχει να υπάρξει πρόοδος το ταχύτερο δυνατόν στην εφαρμογή των οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών συζητήσεων με τους πιστωτές για την ελάφρυνση του χρέους».
  • Ο Τζο Μπάιντεν «συνεχάρη τον πρωθυπουργό για την εποικοδομητική προσέγγιση την οποία έχει υιοθετήσει η κυβέρνησή του στο κυπριακό ζήτημα (σ.σ. σε σχέση δηλαδή με τις διαπραγματεύσεις πάνω στο νέο διχοτομικό σχέδιο, τύπου "Ανάν") και για τον ηγετικό της ρόλο σε έργα ενεργειακής υποδομής τα οποία ενισχύουν την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια», αναφορά που φωτογραφίζει τη στοίχιση της ελληνικής κυβέρνησης με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή (π.χ. αγωγοί ΤΑΡ και IGB, σχέδια μεταφοράς LNG κ.ο.κ.).
  • Και οι δύο πλευρές τόνισαν τη σημασία της «συνεργασίας στο πεδίο της ασφάλειας και στη συνέχιση της προόδου για την επίτευξη μιας πανευρωπαϊκής λύσης στη μεταναστευτική κρίση».
Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί ενεργότερη ανάμειξη στους ιμπεριαλιστικούς ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς ακουμπώντας στην πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, εμπλέκοντας το λαό βαθύτερα στους εντεινόμενους ανταγωνισμούς, για λογαριασμό των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων. Και για τη συγκεκριμένη προοπτική «αναβάθμισης» του εγχώριου κεφαλαίου, βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί το κλείδωμα της αντιλαϊκής συμφωνίας με τους δανειστές του ελληνικού κράτους, την οποία προτάσσει και η πλευρά των ΗΠΑ.
Εμπροσθοβαρής κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων
Στο αντιλαϊκό τραπέζι βρίσκονται, μεταξύ άλλων, και οι επιπλέον εμπροσθοβαρείς παρεμβάσεις για την παραπέρα μείωση των συντάξεων, έτσι ώστε αυτές να ενσωματωθούν στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» (2016 - 2018) και, βέβαια, στο τρέχον μνημόνιο. Ουσιαστικά, συζητιέται το ψαλίδισμα και για το μέρος της σύνταξης που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει βαφτίσει «προσωπική διαφορά». Αυτή, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς και τα λεγόμενα της κυβέρνησης, θα αποδιδόταν στους συνταξιούχους μέχρι το 2018.
Χαρακτηριστικές είναι οι προχτεσινές δηλώσεις του επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, σύμφωνα με τον οποίο οι - έτσι κι αλλιώς βάρβαρες - προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το συνταξιοδοτικό υπολείπονται από αυτές των πιστωτών. «Εχουν βάλει στο τραπέζι μία σοβαρή συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση. Τα νούμερα δεν βγαίνουν ακόμη», σημείωσε μιλώντας στη «Wall Street Journal». Ο ίδιος, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο «Bloomberg», διευκρίνισε ότι η πρόταση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «φαίνεται ότι είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα, όμως υπάρχουν δημοσιονομικά κενά βραχυπρόθεσμα». Πάνω σε αυτό εργαζόμαστε τώρα, είπε, όμως αυτό μπορεί να χρειαστεί μια - δυο βδομάδες...
Από την πλευρά του, ο επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα «EurActiv», αποκαλύπτει πτυχές της συζήτησής του στο Νταβός με τον Αλ. Τσίπρα: Οπως αναφέρει, ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να είναι πιο φιλόδοξη αναφορικά με τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού. Παράλληλα, τόνισε ότι το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης για το συνταξιοδοτικό είναι πιο ολοκληρωμένο και φιλόδοξο από οποιοδήποτε προηγούμενο, αλλά, παρ' όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια θέματα που χρήζουν περαιτέρω επεξεργασίας... Ο Π. Μοσκοβισί αναφέρει ότι «κοινός στόχος» είναι η «επιτυχία της Ελλάδας», προϋπόθεση για την οποία είναι η πλήρης εφαρμογή του προγράμματος και οι ισχυρές μεταρρυθμίσεις.
Σε ό,τι αφορά τα «περιθώρια ελιγμών από την πλευρά των πιστωτών», σημείωσε ότι δεν χρειάζεται να μειωθούν οι απαιτήσεις, από τη στιγμή που υπάρχει ένας «οδικός χάρτης», το μνημόνιο κατανόησης, το οποίο βασίζεται στη συμφωνία του Ιούλη και το οποίο πρέπει να τηρηθεί. Για το ενδεχόμενο το ΔΝΤ να απαιτήσει περισσότερες περικοπές, σχολίασε ότι δεν υπεισήλθαν σε τεχνικές λεπτομέρειες. Τόνισε, μάλιστα, ότι με τον Ελληνα πρωθυπουργό συμφωνούν στο ότι θα πρέπει να κινηθούν γρήγορα στο ζήτημα της «μεταρρύθμισης» του Ασφαλιστικού, ούτως ώστε να είναι όλοι βέβαιοι ότι το πρόγραμμα βρίσκεται σε «καλό δρόμο».
Την ίδια ώρα, ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησης «Standard & Poor's» προχώρησε, προχτές, σε «αιφνιδιαστική» αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού κράτους κατά μία βαθμίδα και μάλιστα τόσο σε μακροπρόθεσμο όσο και σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η αναβάθμιση απηχεί την εκτίμηση ότι η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει τους όρους του οικονομικού προγράμματος που συμφώνησε με τους «θεσμούς». Συγκεκριμένα, έως τα τέλη Μάρτη ο «S&P» αναμένει ότι θα υπάρξει συμβιβασμός στο ζήτημα των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων, ο οποίος «θα μειώσει το μη βιώσιμο υψηλό έλλειμμα του συνταξιοδοτικού συστήματος». Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, η επικείμενη συμφωνία για το συνταξιοδοτικό σύστημα θα οδηγήσει στην επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης», αυξάνοντας τις πιθανότητες για περαιτέρω «ελάφρυνση» του επίσημου χρέους της Ελλάδας.
Είναι φανερό ότι ο οίκος των αξιολογητών γνωρίζει από «πρώτο χέρι» την τάση στα αντιλαϊκά παζάρια...
Πέρα από το ζήτημα της νέας επίθεσης στο Ασφαλιστικό, τα παζάρια με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς αφορούν και σε ζητήματα όπως η αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης, το Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, η οριστικοποίηση των δημοσιονομικών στόχων για το 2016, αλλά και η μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και κάποιες εναπομείνασες μεταρρυθμίσεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα.
«Οι καθυστερήσεις δεν αποτελούν στόχο καμιάς από τις δύο πλευρές», συμφώνησαν ο Αλ. Τσίπρας και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, σε κατ' ιδίαν συνάντηση που είχαν στο Νταβός, με τον πρωθυπουργό να σημειώνει ότι ο χρόνος αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για την επιτυχημένη ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» και συνολικά του ελληνικού προγράμματος.
Παράλληλα, στο πλαίσιο του Φόρουμ στο Νταβός, ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, τόνισε: «Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί, αλλά το επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι ακόμη υψηλό. Επομένως, η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού θα απαιτήσει αλλαγές στη χρηματοπιστωτική νομοθεσία και μία διαδικασία, με την οποία τα δάνεια αυτά θα μπορούν να πωληθούν, ώστε οι τράπεζες να είναι σε θέση να δραστηριοποιηθούν πλήρως στη χορήγηση πιστώσεων στον ιδιωτικό τομέα της ελληνικής οικονομίας».
Το μνημόνιο ως εφαλτήριο της καπιταλιστικής ανάκαμψης
«Ο χρόνος είναι μέρος της στρατηγικής της επιτυχίας του προγράμματος. Εγκαιρη επιτυχής αξιολόγηση, που θα οδηγήσει γρήγορα σε συμφωνία για το χρέος, θα σημάνει και γρήγορη αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, γρήγορη επιστροφή στην ανάπτυξη και πλήρη αλλαγή ψυχολογίας. Εύχομαι και ελπίζω να μη χάσουμε αυτή την, ίσως τελευταία, ευκαιρία για την Ελλάδα», δήλωσε προχτές ο Αλ. Τσίπρας στη «Huffington Post Greece».
«Ολα δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να ανακάμψει. Αρκεί να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη του παρελθόντος», τονίζει, προσθέτοντας ότι «η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει το γρηγορότερο δυνατόν».
Πρόκριμα για τα παραπάνω αποτελεί η πλήρης εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, ως ασφαλές «εφαλτήριο» και «τελευταία ευκαιρία» για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, όπως σταθερά επισημαίνει και η πλευρά του ΣΕΒ.
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη
Την ίδια ώρα, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, σημείωσε ότι μία επιλογή για το κρατικό χρέος θα είναι να δοθεί μια «αμοιβαία υπόσχεση». Από τη μια πλευρά η ελληνική κυβέρνηση να υποσχεθεί ότι θα διατηρήσει τους στόχους για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» και από την άλλη οι «εταίροι» της Ευρωζώνης να υποσχεθούν ότι θα μειώσουν τα υψηλά επίπεδα ετήσιας εξυπηρέτησης σε μελλοντικό χρόνο. Μάλιστα, προσδιόρισε το χρόνο αυτό σε 10 ή 15 χρόνια, γιατί, όπως είπε, τότε καταγράφεται το «πρώτο υψηλό επίπεδο» αποπληρωμής. Σε αυτό το πλαίσιο, ο λαός θα συνεχίζει να ματώνει, καθώς ο συμφωνημένος στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2017 και για όλα τα επόμενα χρόνια φτάνει στο 3,5% του ΑΕΠ.
Περνώντας στο «ψητό», ο Γ. Ντάισελμπλουμ έριξε στο τραπέζι την «εναλλακτική επιλογή». Σύμφωνα με αυτή, η Ευρωζώνη θα μπορούσε να υπολογίσει τα μέτρα που θα απαιτούνταν και να προχωρήσει άμεσα σε λύσεις για την «ελάφρυνση» των αποπληρωμών. Σε αυτό το πλαίσιο, και από αυτήν την πλευρά, του κρατικού χρέους, τροχιοδρομείται η «λύση» της εμπροσθοβαρούς εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων...


Ο,τι ισχύει για τον ιδιωτικό τομέα θα εφαρμοστεί «με όμοιο τρόπο» και στον δημόσιο, ενώ έχουν ήδη αυξηθεί τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων
Το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό αφορά και τους εργαζόμενους στο Δημόσιο Τομέα, καθώς προβλέπεται να έρθει και δεύτερο σχέδιο που θα ρυθμίζει με «όμοιο τρόπο» τα του Δημοσίου. Το σχέδιο επιφέρει μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις, αφού προηγουμένως η συγκυβέρνηση είχε αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης με το τρίτο μνημόνιο.
Το νέο σχέδιο αλλάζει προς το χειρότερο τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης για όλους τους εργαζόμενους και στο Δημόσιο, χωρίς καμιά διάκριση σε «παλιούς» και «νέους» ασφαλισμένους. Διατηρεί (κατ' αναλογία του προηγούμενου αντιασφαλιστικού νόμου Λοβέρδου - Κουτρουμάνη, ν. 3865/2010, που αφορούσε τους δημόσιους υπαλλήλους) το «σπάσιμο» της σύνταξης σε «εθνική» και «ανταποδοτική».
Η εθνική υπολογίζεται σήμερα στα 384 ευρώ και θα δίνεται σε όποιον έχει τουλάχιστον 15 έτη εργασίας. Από εκεί και πέρα, χειροτερεύει τον τρόπο υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης που στο άθροισμά της με την εθνική καταλήγει σε ψίχουλα, πολύ λιγότερα και από αυτά που έδιναν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
Στη συνέχεια, δίνουμε ένα συγκριτικό παράδειγμα για το τι θα έπαιρναν με τον ισχύοντα αντιασφαλιστικό νόμο (πρόκειται για το νόμο 3029/2002, καθώς ο νόμος 3865/2010 δεν πρόλαβε ουσιαστικά να εφαρμοστεί) και τι θα πάρουν με το ακόμα χειρότερο σχέδιο της συγκυβέρνησης οι υπάλληλοι και των τεσσάρων κατηγοριών εκπαίδευσης (Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής, Δευτεροβάθμιας, Υποχρεωτικής, στο εξής ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ και ΥΕ, αντίστοιχα) αν συνταξιοδοτούνταν την 1 Γενάρη 2016.
Το παράδειγμα με την 35ετία
Το παράδειγμα αφορά σε υπαλλήλους με 35 χρόνια υπηρεσίας στο Δημόσιο και ως βάση υπολογισμού λαμβάνονται οι αποδοχές που είχαν διαμορφωθεί τον Οκτώβρη του 2011, «παγωμένες» ήδη από τον Ιούλη του 2011 μέχρι και σήμερα.
Υπάλληλος ΠΕ:
  • Με το ισχύον καθεστώς (νόμος 3029/2002) θα έπαιρνε σύνταξη 1.334,39 ευρώ μεικτά.
  • Με το σχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η σύνταξη (ανταποδοτική και εθνική) θα είναι 882,09 ευρώ μεικτά. Μείωση 34,39%!
Υπάλληλος ΤΕ:
  • Με το καθεστώς που ισχύει θα έπαιρνε σύνταξη 1.288,31 ευρώ μεικτά.
  • Με το σχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η σύνταξη (ανταποδοτική και εθνική) θα είναι 859,28 ευρώ μεικτά. Μείωση 33,3%!
Υπάλληλος ΔΕ:
  • Με το καθεστώς που ισχύει θα έπαιρνε σύνταξη 1.155,88 ευρώ μεικτά.
  • Με το σχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η σύνταξη (ανταποδοτική και εθνική) θα είναι 805,3 ευρώ μεικτά. Μείωση 30,33%!
Υπάλληλος ΥΕ:
  • Με το καθεστώς που ισχύει θα έπαιρνε σύνταξη 1.005,53 ευρώ μεικτά.
  • Με το σχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η σύνταξη (ανταποδοτική και εθνική) θα είναι 744,76 ευρώ μεικτά. Μείωση 25,93%!
Κρυφά και φανερά χτυπήματα
Θα πρέπει να διευκρινίσουμε δύο πράγματα: Το πρώτο είναι ότι στα παραπάνω παραδείγματα δεν συνυπολογίζεται η πρόβλεψη του σχεδίου ότι εάν υπάρχει διαφορά στη σύνταξη πάνω από 20% μεταξύ του παλιού και νέου τρόπου υπολογισμού, θα δίνεται μέρος (50% έως 25%) αυτής της διαφοράς ως «προσωπική», μόνο για τα χρόνια 2016, 2017 και 2018. Από το 2019 θα δίνεται αποκλειστικά το μειωμένο ποσό που προκύπτει με το νέο τρόπο υπολογισμού.
Ως προς τον υπολογισμό, προκύπτει ένα ακόμα ζήτημα. Το σχέδιο προβλέπει ότι ο υπολογισμός γίνεται επί των αποδοχών «που υπόκεινται σε εισφορές». Ομως, οι δημόσιοι υπάλληλοι ξεκίνησαν να πληρώνουν εισφορές από το 1993 και μετά. Ετσι μπαίνει το ερώτημα αν στον υπολογισμό θα λαμβάνεται ή όχι υπόψη και το κομμάτι του εργάσιμου βίου για το οποίο δεν παρακρατούνταν εισφορές και με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό. Πρόκειται για παγίδα, που κρίνει πολλά σε σχέση με το ύψος των συντάξεων.
Ως προς την αναπηρία (περιπτώσεις τετραπληγίας, μεταμοσχεύσεων και λοιπών σοβαρών ασθενειών) προβλέπεται η χορήγηση μόνο ενός επιδόματος, ενώ μέχρι τώρα στο Δημόσιο, όσοι είχαν τουλάχιστον 15 χρόνια υπηρεσίας, έβγαιναν με πλήρη σύνταξη, ανεξάρτητα από ηλικία και έπαιρναν και ένα επίδομα. Ακόμα, μειώνεται η προσαύξηση της σύνταξης για το τρίτο παιδί από τα 120 στα 80 ευρώ και καταργείται η παροχή της και στους δύο συζύγους, καθώς προβλέπεται να δίνεται μόνο στον έναν.
Επικουρικές - Μετοχικό - ΤΠΔΥ
Μειώσεις θα γίνουν και στις επικουρικές συντάξεις, αφού και εδώ ο υπολογισμός γίνεται με μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης επί του μέσου όρου των αποδοχών του συνολικού εργάσιμου βίου, ενώ αυξάνεται η εισφορά για την επικουρική ασφάλιση από 3% σε 3,5%.
Για το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων δε γίνεται καμία αναφορά, ωστόσο έχει ήδη αποφασιστεί η μείωση του «μερίσματος» κατά 50%. Τόσο την επικουρική σύνταξη όσο και το μέρισμα, που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τους εργαζόμενους, η συγκυβέρνηση και οι «λαγοί» της (βλ. κόμμα Λεβέντη) θέλουν να τα εμφανίσουν όχι ως παροχές που έχουν πληρωθεί από τις εισφορές των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά ως «δεύτερες» και «τρίτες συντάξεις» που θα πρέπει να κοπούν!
Ακόμα για το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) προβλέπεται η μείωση του εφάπαξ κατά 10% και αυτό το μέτρο θα ισχύσει και για όσες αιτήσεις δικαιούχων εκκρεμούν, οι οποίες ξεπερνούν τις 65.000.
Τέλος, μπαίνουν ανώτατα όρια στην καταβολή της σύνταξης, στα 2.304 ευρώ. Εδώ μπαίνει το ερώτημα τι θα γίνει με τις κατηγορίες ασφαλισμένων που λόγω του επαγγέλματος (π.χ. γιατροί, μηχανικοί κ.ά. που απασχολούνται στο Δημόσιο) ασφαλίζονται και πληρώνουν εισφορές σε δύο Ταμεία για κύριες συντάξεις και το συνολικό ποσό της σύνταξης ξεπερνά το πλαφόν αυτό.
Τα παραπάνω επαληθεύουν ότι το νέο σχέδιο επιφέρει δριμύ χτύπημα και στις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων και πως η κατάσταση θα είναι ακόμα χειρότερη για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, που, εκτός των άλλων, έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, τις προσωρινές και ευέλικτες μορφές απασχόλησης.


Σε σχόλιο που εξέδωσε για την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο Τάε Κβο Ντο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει:

«Όταν με την πολιτική σου τσακίζεις το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων, όταν ο ΣΕΒ, το μεγάλο κεφάλαιο, σε στηρίζουν για να κατεδαφίσεις την Κοινωνική Ασφάλιση, όταν συνεχίζεις από εκεί που σταμάτησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας ένα τρίτο μνημόνιο και ύστερα έχεις το θράσος να λες ότι υπερασπίζεσαι τα λαϊκά συμφέροντα και τους αδύναμους, τότε μπορείς να διεκδικήσεις επάξια Νόμπελ υποκρισίας. Απέναντι στο ρεσιτάλ θράσους και κοροϊδίας της κυβέρνησης, απέναντι στους εκβιασμούς και στα νέα κάλπικα διλήμματα ''αριστερά'' - ''δεξιά'', ο λαός χρειάζεται να αντιπαρατάξει το μαχητικό αγώνα του, μια ισχυρή Λαϊκή Συμμαχία για την απόκρουση των μέτρων και την ανατροπή αυτής της πολιτικής». 



Αποφασισμένος να εφαρμόσει τον αντιασφαλιστικό όλεθρο εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, μιλώντας σε εκδήλωση για τον ένα χρόνο από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ενώ παράλληλα μοίρασε κούφιες υποσχέσεις ότι θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα «διαπραγμάτευσης» και «βελτίωσης» του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό.

«Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση μπορεί να δεχθεί διορθώσεις αλλά πρέπει να προχωρήσει. Το δίλημμα είναι μεταρρύθμιση ή κατάρρευση του συστήματος» είπε, αναπαράγοντας όλα τα άθλια επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενες κυβέρνησης για να κατεδαφίσουν την Κοινωνική Ασφάλιση.

Προσπαθώντας να δημιουργήσει κλίμα προσμονής μπροστά στις κινητοποιήσεις, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση θέλει να κάνει «ουσιαστικό» και «εξαντλητικό» διάλογο με τους αγρότες, ο οποίος βέβαια έχει προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα από το τρίτο μνημόνιο. «Εμείς αγωνιζόμαστε για τους μικρούς αγρότες, που παίρνουν λιγότερα από τα έξοδα τους, όχι αυτούς με τις υπέρογκες ενισχύσεις» ισχυρίστηκε σε άλλο σημείο της ομιλίας του για να καλλιεργήσει τη λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Ο Αλέξης Τσίπρας επιστράτευσε την εικόνα μιας κυβέρνησης που βάλετε από τους «ολιγάρχες» και τη «διαπλοκή», κάνοντας λόγο για «σενάρια εκτροπής» για να κρύψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλεγεί για να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παράλληλα, διαβεβαίωσε την αστική τάξη ότι η κυβέρνηση «θα προχωρήσει», θα «κλείσει» την αξιολόγηση και θα έρθει η ρύθμιση του χρέους, που είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσουν πρόσθετους πόρους οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Θέλοντας να ενισχύσει τη λογική του διπολισμού κατέφυγε στο ψευτοδίλημμα «αριστερά» ή «δεξιά», παραβλέποντας στην ομιλία του ότι με τη ΝΔ ψήφισαν μία χαρά το τρίτο μνημόνιο και τώρα διαγκωνίζονται για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην αστική διακυβέρνηση.


Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Γ. Λαγός, μιλώντας πρόσφατα σε τοπική συγκέντρωση της ναζιστικής οργάνωσής του στα Φάρσαλα ...«τα έβαλε» με τους «ψευτοδεξιούς της ΝΔ», γιατί «έβαλαν στη φυλακή τους Ελληνες εθνικιστές, όπως είχανε κάνει παλιότερα με την 21η Απριλίου, οι ίδιοι τους είχαν βάλει φυλακή», γιατί «η ΝΔ ήταν που νομιμοποίησε το ΚΚΕ», όπως είπε, και «όταν πέθανε ο Χαρίλαος Φλωράκης ο καπετάν Γιώτης, ο οποίος έσφαζε Ελληνες πατριώτες, η ψευτοδεξιά έδωσε εντολή να είναι μεσίστιες οι σημαίες στα αστυνομικά τμήματα και τα στρατόπεδα της Ελλάδας, όταν αυτός ο καπετάν Γιώτης του ΚΚΕ ήταν αυτός που έσφαζε τους Ελληνες χωροφύλακες και τους Ελληνες στρατιώτες». Τα κουτσαβάκια της Χρυσής Αυγής, όπου βρεθούν και όπου σταθούν, δεν παραλείπουν να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Και είναι εξηγήσιμο. Ο αντικομμουνισμός τους πηγάζει από το μίσος τους στην εργατική τάξη και την ταξική πάλη, από το γεγονός ότι ταξικά είναι με το μέρος των αφεντικών, του κεφαλαίου. «Μαλώνουν» μάλιστα τα αστικά κόμματα για ανοχή απέναντι στους κομμουνιστές και το εργατικό κίνημα και στην πραγματικότητα ως απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των Χιτών και άλλων ενόπλων συμμοριών του αστικού κράτους δηλώνουν την ετοιμότητά τους να παίξουν το ρόλο του μπράβου του συστήματος. Γνωρίζουν πολύ καλά επίσης ότι είναι οι κομμουνιστές αυτοί που πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν στην οργάνωση και την πάλη του λαού, για να καταφέρει να στείλει στον αγύριστο το καπιταλιστικό σύστημα και τα παράγωγά του, όπως είναι τα φασιστικά μορφώματα τύπου Χρυσή Αυγή. Επομένως, καλά κάνουν και «βλέπουν» στο ΚΚΕ τον εφιάλτη τους.





Σε συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό, χτες, ο δήμαρχος Στυλίδας, Απ. Γκλέτσος, εκπροσωπώντας το Συντονιστικό των αγροτών της Φθιώτιδας, ανέλυσε το πλαίσιο με το οποίο καλούν τον κόσμο να συμμετάσχει στα μπλόκα. Οπως είπε, «κάνουμε το καθήκον μας σαν πολίτες εργαζόμενοι, σαν πατριώτες. Καλούμε όλους τους Ελληνες στους δρόμους όχι για να αντιπολιτευθούμε κάποιον, αλλά για να ενισχύσουμε τη διαπραγμάτευση. Δεν αντιπολιτευόμαστε (...) Είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να στείλουμε μηνύματα στους δανειστές στις Βρυξέλλες και να ξέρουν αυτοί που διαπραγματεύονται τώρα, αυτοί που είναι εκεί, ο Κατρούγκαλος, ο Τσακαλώτος, ο κύριος πρωθυπουργός, ότι έχουνε πίσω Ελληνες όρθιους. Και όχι Ελληνες καθισμένους και μαλθακούς». Αξία δεν έχει, βέβαια, το ποιος τα λέει αυτά, αλλά το τι εκπροσωπεί. Κι εδώ είναι καθαρό ότι ο δήμαρχος Στυλίδας μιλάει εξ ονόματος του Συντονιστικού, καλώντας τους αγρότες να βγουν στο δρόμο για να στηρίξουν την κυβέρνηση και τη διαπραγματευτική της ισχύ! Δηλαδή, να σταθούν δίπλα στον Κατρούγκαλο, στον Τσακαλώτο και τον πρωθυπουργό για να περάσει το δικό τους σχέδιο για το Φορολογικό και το Ασφαλιστικό, το οποίο ενσωματώνει τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ και στέλνει μια ώρα αρχύτερα εκτός παραγωγής τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες. Τέτοιες λογικές οδηγούν τους αγρότες σε ήττα, πριν ακόμα φτάσουν στα μπλόκα, και πρέπει να απομονωθούν. Η επιβίωσή τους περνάει μέσα από τη σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, όπως την εκφράζουν τόσο η κυβέρνηση όσο βέβαια και η ΕΕ.


Μια βδομάδα πριν, από το ΣΕΦ και τη μεγαλειώδη συγκέντρωση του ΚΚΕ, το μήνυμα ήταν σαφές: Υποταγή στη σφαγή ή λαϊκός ξεσηκωμός. Αυτό το δίλημμα για το λαό.

Οι καπιταλιστές, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα έχουν τα δικά τους διλήμματα και ανάγκες. Τρέχουν με «πολεμικούς ρυθμούς» το δικό τους αντιλαϊκό σχέδιο. Σε όλα τα μέτωπα και δηλώνοντας ότι «δεν επιτρέπονται καθυστερήσεις»:

  • Με τον ΣΕΒ και τις υπόλοιπες ενώσεις των καπιταλιστών, με διάφορες παρεμβάσεις τους - όπως το προχτεσινό μηνιαίο δελτίο των βιομηχάνων - να χτυπάνε το «ταμπούρλο» που δίνει το ρυθμό στα αντιλαϊκά μέτρα και τις αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να θωρακίσει την κερδοφορία του. Με αιχμή, σε αυτή τη φάση, την επιχείρηση ενταφιασμού της Κοινωνικής Ασφάλισης, με τον αντιασφαλιστικό νόμο - έκτρωμα της κυβέρνησης. Με το σχέδιο της νέας φοροληστείας ήδη κατατεθειμένο για να εξασφαλιστεί χρήμα για τα μονοπώλια, τις ιδιωτικοποιήσεις να «τρέχουν» για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο, με το νέο Εργασιακό να «ψήνεται», πλάι στα άλλα μέτρα ενίσχυσης του αντεργατικού οπλοστασίου.
  • Με την επιχείρηση θωράκισης και προσαρμογής του καπιταλιστικού κράτους, ώστε πιο αποτελεσματικά να λειτουργεί ως στήριγμα της καπιταλιστικής κερδοφορίας, σε εξέλιξη, όπως φάνηκε και τη βδομάδα αυτή, πίσω από τις «διερευνητικές» συζητήσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος, τον κουρνιαχτό της σκανδαλολογίας και τις κοκορομαχίες των αστικών κομμάτων (με παράλληλους ιδεολογικούς στόχους), για το ποιο κράτος και ποια Δημόσια Διοίκηση, με τι όρους και στελέχωση εξυπηρετεί καλύτερα την καπιταλιστική κερδοφορία και τις αντιλαϊκές ανατροπές. Αυτό και πίσω από τα «σενάρια» για το νέο εκλογικό νόμο, με στόχο να πέφτουν πιο βαριά τα κάθε φορά ψευτοδιλήμματα στο λαό.
  • Και ταυτόχρονα, με σταθερή την προσπάθεια αναβάθμισης της «γεωστρατηγικής θέσης» των επιχειρηματικών ομίλων, όπως σηματοδοτείται τις μέρες αυτές με τις επισκέψεις του Προέδρου της Δημοκρατίας σε Ρωσία, Γερμανία, αλλά και τη δεύτερη μέσα σε ένα δίμηνο επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Ισραήλ τις επόμενες μέρες, στην προσπάθεια διαμόρφωσης του άξονα Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ κι Αιγύπτου.

Γύρω από αυτά τα επίδικα, εχθρικά από κάθε άποψη προς τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, χτίζεται και η βασική «συναίνεση» αλλά και οι επιμέρους διαφωνίες των αστικών κομμάτων και των διάφορων τμημάτων του κεφαλαίου. Σε ένα αστικό πολιτικό σύστημα που, όπως έδειξε και η συνάντηση Τσίπρα - Μητσοτάκη τη βδομάδα αυτή, είναι «καταδικασμένο» να κινείται ανάμεσα στην προσπάθεια από τη μία χτισίματος «δίαυλων συνεννόησης» στους βασικούς - στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου και από την άλλη την προσπάθεια διαμόρφωσης ενός καινούργιου, πιο σταθερού νέου διπολισμού, ικανού να απορροφά αποτελεσματικά «αντιδράσεις» και να εγκλωβίζει το λαό στο γαϊτανάκι της εναλλαγής διαχειριστών στο τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης. Αυτοί οι στόχοι του κεφαλαίου που βαφτίζουν «επιστροφή στη σταθερότητα», πέρα από τους όποιους επιμέρους σχεδιασμούς, είναι που τροφοδοτούν και τη συνεχιζόμενη «κινητικότητα» στο πολιτικό σκηνικό, «αριστερά», «δεξιά» και στο «κέντρο».

«Εφόδια» του κεφαλαίου...

Αυτά τα αντιλαϊκά «εφόδια», όπως χαρακτηριστικά τα ονόμασε η κυβέρνηση, ήρθε να επιδείξει και αυτή τη βδομάδα ο πρωθυπουργός, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Εκεί όπου καπιταλιστικά κράτη και ιμπεριαλιστικές ενώσεις, ΕΕ, ΗΠΑ, ΔΝΤ, διαγωνίστηκαν ξανά - με τα αντιλαϊκά μέτρα στην «κάβα» σε κάθε χώρα όπως και στην Ελλάδα - για το ποιος και με τι όρους θα χάσει και θα κερδίσει από το νέο γύρο καπιταλιστικής ανάπτυξης. Συζητώντας για τις «ευκαιρίες» που δίνει στο κεφάλαιο η δυνατότητα έντασης της εκμετάλλευσης μέσω των νέων τεχνολογιών, αλλά και τους «φόβους» των καπιταλιστών για ανάκαμψη που «θα μπορούσε να ματαιωθεί από νέες οικονομικές ή πολιτικές κρίσεις», όπως χαρακτηριστικά τόνιζε το ΔΝΤ σε έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία στην αρχή της βδομάδας. «Φόβοι» και αντιπαραθέσεις που φουντώνουν ακόμη περισσότερο, βλέποντας τα «μαύρα σύννεφα» και τα αδιέξοδα να πυκνώνουν, με την απότομη επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, την υποχώρηση στις λεγόμενες «αναδυόμενες οικονομίες», τις τιμές των πρώτων υλών σε ελεύθερη πτώση, την κλιμάκωση των «γεωπολιτικών κινδύνων», όπως και τα διλήμματα σε σχέση με τη διαχείριση της «προσφυγικής κρίσης» σε επίπεδο ΕΕ και τη δυνατότητα αποτελεσματικής ένταξής τους στη «μηχανή» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Σε αυτό το διεθνές - συνολικότερο φόντο εντός κι εκτός συνεχίζεται η συζήτηση για την επόμενη αντιλαϊκή «αξιολόγηση» των στόχων του τρίτου μνημονίου. Προετοιμάζεται, δηλαδή, το επόμενο επεισόδιο της σειράς όπου ξανά ο λαός θα δει τα δικαιώματα που έχουν απομείνει να γίνονται «χαρτιά σκληρής διαπραγμάτευσης» και «άσσοι» στα χέρια των μονοπωλίων που διεκδικούν «διευθέτηση χρέους», για περισσότερο ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλλη μια απόδειξη ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη, για την οποία η κυβέρνηση έσπευσε να πανηγυρίσει ότι έρχεται και «θα εκπλήξει» μέσα στο 2016, ανεξάρτητα από διαχειριστές, περνάει απαραίτητα πάνω από τα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Συμπέρασμα που οι εργαζόμενοι πρέπει να κρατήσουν και να αξιοποιήσουν, αυτές τις μέρες που γίνεται και το «ταμείο» τού ενός χρόνου απ' όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το χρίσμα του κεφαλαίου για να αναλάβει την αντιλαϊκή διακυβέρνηση.

...κι «εφόδια» του λαού

Πείρα πολύτιμη και αξιοποιήσιμη στο σημερινό αγώνα, τώρα που περισσότεροι εργαζόμενοι, φτωχοί και μικροί αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι βγαίνουν στο δρόμο του αγώνα, με τη δίκαιη λαϊκή οργή στα μπλόκα των αγροτών, στις κινητοποιήσεις εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, νέων, ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα και την αντιλαϊκή λαίλαπα. Πολύτιμη πείρα που πρέπει να φτάσει και να συζητηθεί σε κάθε χώρο δουλειάς, γειτονιά και χωράφι, όπου οι ταξικές δυνάμεις προετοιμάζουν και οργανώνουν την απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση και την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη.

Πολύ περισσότερο σήμερα, που πάνω στο έδαφος αυτής της κινητικότητας εργατικών και λαϊκών δυνάμεων, δυναμώνουν εκ νέου οι προσπάθειες εγκλωβισμού των αγωνιστικών διαθέσεων στα κανάλια της αστικής διαχείρισης. Από τη μια με τη γνωστή προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρέμβει για κίνημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου, χειροκροτητή των εκάστοτε κυβερνήσεων, που διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, από την άλλη με την προσπάθεια άλλων αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.τ.λ.) που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ειδικά σε αυτοαπασχολούμενους και σε κλάδους με επιστημονικό προσωπικό, η όποια δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική να διοχετευτεί σε μια συντεχνιακή γραμμή, διεκδικώντας εξαιρέσεις απ' το Ασφαλιστικό για λογαριασμό των συμφερόντων των τμημάτων ανώτερων μεσαίων στρωμάτων που βρίσκονται κοντά στην αστική τάξη. Ολοι αυτοί ζητάνε ξανά από τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να κάνουν έναν αγώνα «εντός ορίων», όπως χαρακτηριστικά λένε. Αγώνα δηλαδή που στις μορφές, αλλά κυρίως στο περιεχόμενο, στα αιτήματα και τους στόχους πάλης, δε θα ξεφεύγει από τα όρια του συστήματος της εκμετάλλευσης, των δεσμεύσεων της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όσων απαιτούν από το λαό να κουτσουρεύει μόνιμα τις ανάγκες του, για να χωράνε στα πολύ στενά όρια της «βιωσιμότητας» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Και γι' αυτό αδιέξοδο, όπως έχει αποδειχτεί και στην πράξη, με «κινήματα» που φούσκωναν και ξεφούσκωναν σε μια μέρα, για να συνεχίσει ο αντιλαϊκός μύλος να δουλεύει.

Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι να μην ξαναπέσουν στην παγίδα που τους στήνουν, της «διαμαρτυρίας εντός των τειχών» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Να βάλουν προμετωπίδα του αγώνα τους την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους. Γιατί ο λαός δεν έχει ακόμα δοκιμάσει τη δύναμή του. Τώρα χρειάζεται δυνατό εργατικό κίνημα, λαϊκή συμμαχία και ξεσηκωμός!



Σε έναν από τους πιο ένθερμους κήρυκες της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ έχει αναδειχθεί ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Β. Αποστόλου ο οποίος αναπαράγει τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα που χρησιμοποιεί σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα για να τρομοκρατήσει το λαό.


«Αν πάρουμε πίσω τη συμφωνία, υπάρχει ένα θέμα παραμονής της χώρας μας στην ΕΕ, να τα καταλάβουν αυτά» δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό, απορρίπτοντας το αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό.


Ο Β. Αποστόλου υποστήριξε πως ότι είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στους αγρότες ίσχυε πριν τη συμφωνία, επισημαίνοντας ότι «πρέπει να την υπηρετήσουμε, να την υλοποιήσουμε». Μάλιστα ισχυρίστηκε προκλητικά ότι αυτή η συμφωνία είναι «αναγκαία» για τους ίδιους τους αγρότες προκειμένου να λάβουν τις επιδοτήσεις.


Στη συνέχεια έγινε ακόμη πιο προκλητικός λέγοντας πως η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ στηρίζει τον αγροτικό τομέα. «Αυτή τη στήριξη, τη σέβεται και την υπερασπίζεται η ΕΕ, η οποία έχει έναν κοινοτικό προϋπολογισμό για το αγροτικό» είπε, αποσιωπώντας ότι η ΚΑΠ στηρίζει τους μεγαλοαγρότες και οδηγεί στον αφανισμό τους μικρομεσαίους αγρότες. 


Ή θα πληρώσει το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι και ο λαός. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει
Τα συλλαλητήρια του Σαββάτου στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις, τα δεκάδες μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς, με σημείο αναφοράς αυτό στον κόμβο της Νίκαιας, και η απήχηση που βρίσκουν οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δείχνουν τα περιθώρια που υπάρχουν μπροστά στην πανεργατική απεργία να εκφραστεί ένα πλατύ ταξικό - αγωνιστικό ρεύμα εμπόδισης των σχεδιασμών της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό και, ταυτόχρονα, να δυναμώσει η αμφισβήτηση της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετεί το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ενταθούν μέχρι τις 4 Φλεβάρη οι προσπάθειες σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς για συλλογικές διαδικασίες, όπου θα συζητηθούν το πλαίσιο πάλης, η απόφαση και το σχέδιο για μαζική συμμετοχή στην απεργία, θα αναλάβουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ευθύνες στην οργάνωση και στην περιφρούρηση της απεργιακής κινητοποίησης, που είναι ταξική αναμέτρηση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση.
Οι απεργιακές συγκεντρώσεις που θα γίνουν εκείνη τη μέρα με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, να σφραγίσουν την πανεργατική απεργία και να αποτελέσουν πραγματικό εφαλτήριο για κλιμάκωση. Να εκφραστούν σ' αυτές η συμπόρευση και η συμμαχία με τους μικρομεσαίους αγρότες, που βρίσκονται στα μπλόκα, με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, που πλήττονται από την ίδια πολιτική και στις 4 Φλεβάρη καλούνται να κλείσουν τα μαγαζιά τους.
Πηγαίνοντας προς την απεργία, χρειάζεται ταυτόχρονα να ανέβει ο πήχης της αντιπαράθεσης με τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που σηκώνουν αγωνιστική «παντιέρα» για το Ασφαλιστικό, αλλά με τη γραμμή τους στο κίνημα βγάζουν λάδι την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, την ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου, στρώνοντας ήδη το έδαφος της συνθηκολόγησης και της ήττας για τους εργαζόμενους.
Δεν παίρνει βελτιώσεις
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης και όσα προβλέπει δεν μπορεί να βελτιωθούν, να διορθωθούν, να τροποποιηθούν, με προτάσεις, τροπολογίες και επιμέρους τροποποιήσεις. Είναι ενταγμένα σε συγκεκριμένη στρατηγική κατεύθυνση, η οποία δεν αλλάζει, όποια τροπολογία και αν έρθει. Υπηρετούν πλήρως τις ανάγκες του κεφαλαίου και τις εντολές της ΕΕ για παραπέρα απαλλαγή της εργοδοσίας και του κράτους από το κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αυτό είναι ένα βασικό σημείο της αντιπαράθεσης με φορείς, πολιτικές δυνάμεις, συνδικαλιστικές παρατάξεις, που ζητάνε «διάλογο» επί των προτάσεών τους και αλλαγές σε πλευρές του νομοσχεδίου που τους αφορούν. Η στάση τους είναι επιζήμια, αποπροσανατολίζει, εγκλωβίζει σε λαθεμένη κατεύθυνση. Είναι συντεχνιακή και βοηθάει την κυβέρνηση να κάνει διάφορους ελιγμούς. Κυρίως, όμως, αδυνατίζει και υπονομεύει το βασικό μέτωπο πάλης, που είναι να μη φτάσει στη Βουλή το νομοσχέδιο, να το πάρουν πίσω.
Οι θέσεις αυτών των δυνάμεων πρέπει να πολεμηθούν και να καταγγελθούν πλατιά από τους εργαζόμενους. Η μόνη θέση που υπηρετεί τα συμφέροντα μισθωτών, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων, ελεύθερων επαγγελματιών, αγροτών, γυναικών και νεολαίας, όλων όσοι θίγονται από το σχέδιο της κυβέρνησης, που ενταφιάζει τα κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα, είναι να εκφραστεί με όσο πιο μαζικούς όρους γίνεται η εργατική - λαϊκή αντίθεση, να μπουν εμπόδια στην υλοποίησή του, να αποσυρθεί, να μην πάει στη Βουλή το αντιλαϊκό νομοσχέδιο, να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης που θα είναι διαρκείας.
Αποφασιστικότητα και σχεδιασμένη πάλη
Σε αυτήν την κατεύθυνση χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα παλλαϊκό κίνημα, με λαϊκό ξεσηκωμό. Ετσι μπορεί πραγματικά να υπηρετηθεί ο στόχος τού να μη φτάσει το σχέδιο στη Βουλή αλλά, ταυτόχρονα, να ενισχυθεί η προοπτική ενός πιο μακρόχρονου και αποφασιστικού αγώνα. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος απαιτεί αποφασιστικότητα και σχεδιασμένη πάλη. Η απεργία στις 4 Φλεβάρη πρέπει να είναι και μπορεί να είναι μια μεγάλη μάχη, ένας μεγάλος σταθμός σε αυτήν την προσπάθεια.
Η απεργία αυτή δεν πρέπει να είναι μια συνηθισμένη κινητοποίηση. Χρειάζεται να νεκρώσουν τα πάντα. Η επιτυχία της πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε φορέα του κινήματος, κάθε εργατικής και λαϊκής οικογένειας. Εδώ πρέπει να εκφραστεί ο συντονισμός όλων των δυνάμεων και όχι σε σχήματα και διαβούλια. Εδώ πρέπει να συγκεντρωθεί η πάλη κάθε φορέα κι εδώ κρίνεται κάθε δύναμη.
Υπάρχουν δυνάμεις πολιτικές και συνδικαλιστικές που δε θέλουν τη γενικευμένη πάλη για την απόσυρση του νομοσχεδίου ή συνδέουν την όποια συζήτηση για απόσυρση με την έναρξη διαλόγου για τη βελτίωσή του. Στα λόγια το καταδικάζουν, αλλά στην πράξη περιορίζονται σε μια διαμαρτυρία ή θέλουν να ισχυροποιήσουν την αντιπολιτευτική τους θέση απέναντι στην κυβέρνηση. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων) δε διαφωνούν στην ουσία του. Αλλωστε, αυτό το νομοσχέδιο είναι πάνω στα δικά τους έργα, τα οποία ολοκληρώνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Πρέπει, επομένως, να ανοιχτεί μέτωπο με αυτές τις δυνάμεις και να μπουν μπροστά στις ευθύνες τους. Οποιος δε στηρίζει το αίτημα και την πάλη να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, υπηρετεί τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος, να ενταθεί η δουλειά από τα κάτω για τη διαφώτιση και κινητοποίηση του λαού. Να πάρει στα χέρια του την υπόθεση.
Να πληρώσουν το κεφάλαιο και το κράτος του
Η πάλη ενάντια στο νομοσχέδιο συνδέεται και πρέπει να συνδέεται με την προοπτική της λύσης του προβλήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Εδώ είναι το κύριο μέτωπο που πρέπει να οργανωθεί καλά. Πολύ περισσότερο που γύρω από το ζήτημα αυτό υπάρχουν εχθρικές προς τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα θέσεις, που μπερδεύουν και εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους σε αδιέξοδα, σε σύγχυση.
Αφετηρία των θέσεων που υπηρετούν το λαό, το λαϊκό συμφέρον και, ταυτόχρονα, αντικείμενο διαπάλης στο κίνημα είναι τα εξής: Οι εργαζόμενοι δεν παραιτούνται και διεκδικούν ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και σύνταξης, δωρεάν Υγεία - Πρόνοια, με τις απαραίτητες κρατικές υποδομές, ανθρώπινο δυναμικό και μέσα, αξιοπρεπείς συντάξεις και όχι δουλειά μέχρι τα γεράματα.
Απαιτούν να καλυφθούν όλες οι απώλειες που είχαν στη διάρκεια της κρίσης, να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι και οι περιορισμοί στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Απαιτούν, ταυτόχρονα, αξιοπρεπείς μισθούς και μεροκάματα, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και κατοχυρωμένα δικαιώματα μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Τα αιτήματα αυτά είναι βασικοί όροι για να ξεφύγουν οι εργαζόμενοι από τη φτώχεια και για να διασφαλίσουν μια ανθρώπινη ζωή. Το πολιτικό πρόβλημα που προκύπτει, και εδώ είναι η ουσία του αγώνα, αφορά τη χρηματοδότηση και την εξασφάλιση αυτών των αναγκών.
Η απάντηση που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των εργαζομένων είναι μία: Να πληρώσουν το κεφάλαιο και το κράτος τη διαρκή καταλήστευση των αποθεματικών, τη συνεχή εισφοροδιαφυγή, τις απώλειες που είχαν τα Ταμεία από τις συνεχείς μειώσεις των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, να αυξηθούν οι μισθοί, να γίνουν προσλήψεις.
Αγώνας με προοπτική
Δεν μπορεί να υπάρχει άλλη λύση: Η θα πληρώσει το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι οδηγούνται στην εξαθλίωση και σε αδιέξοδα. Εδώ είναι το μεγάλο μέτωπο. Οι εργαζόμενοι, ο λαός έχουν χρυσοπληρώσει την Ασφάλισή τους. Τα Ταμεία τους λεηλατήθηκαν προς όφελος του κεφαλαίου. Πληρώνουν δυσβάσταχτους φόρους. Από τις ανάγκες τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ήδη πλουτίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι στην Υγεία, στο Φάρμακο, κ.λπ.
Οι εργαζόμενοι, ο λαός δουλεύουν και παράγουν όλο τον πλούτο. Οι καπιταλιστές απαιτούν όλο και περισσότερα για τα δικά τους συμφέροντα. Από εδώ απορρέουν και τα καθήκοντα του αγώνα. Σε τελική ανάλυση, το θέμα μπαίνει ως εξής: Για να μην πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα την ανάκαμψη του κεφαλαίου, για να πληρώσει το κεφάλαιο, χρειάζεται να πάρουν στα χέρια τους τη δικαίωση των αιτημάτων τους, παλεύοντας για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Σε αυτήν την προοπτική εντάσσονται και οι σημερινοί αγώνες. Μόνο σε αυτήν την προοπτική όλοι οι εργαζόμενοι θα βρουν δικαίωση.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget