04/26/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Κατατέθηκε χτες στη Βουλή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε χτες Πρόταση Νόμου με τίτλο «Επαναφορά κατώτερου μισθού, επαναφορά 13ηςκαι 14ης σύνταξης, 13ου και 14ου μισθού. Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων».
Οπως επισημαίνεται στην Αιτιολογική Εκθεση της Πρότασης Νόμου, τα αντεργατικά μέτρα των προηγούμενων χρόνων δεν είναι προσωρινά: Υπηρέτησαν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, καθώς αποτέλεσαν εργαλείο για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την κατάργηση βασικών εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και εντάσσονται σε έναν κεντρικό σχεδιασμό που στόχο έχει τη βαθμιαία μείωση του μέσου μισθού, σε συνθήκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Κριτήριο για το ΚΚΕ, τονίζεται, είναι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τα όρια της πείνας, ο «ρεαλισμός» των ορίων αντοχής της οικονομίας που επανέρχεται ως ιδεολόγημα από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Είναι επιτακτικά αναγκαία, υπογραμμίζεται, η ένταση της λαϊκής πάλης για την κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων και την ανατροπή της πολιτικής που εξαθλιώνει το λαό. Η άμεση αποκατάσταση των εισοδημάτων στην προ κρίσης κατάσταση και η κάλυψη των απωλειών αποτελούν επείγον μέτρο ανακούφισης της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.


Eurokinissi
Ακολουθούν ολόκληρη η Αιτιολογική Εκθεση και τα άρθρα της Πρότασης Νόμου του ΚΚΕ.
***
Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Α' Επί της αρχής
Τα μέτρα των τελευταίων ετών που επηρέασαν άμεσα και έμμεσα τους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, επιδείνωσαν ραγδαία την κατάσταση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Είναι μέτρα που στηρίζουν τον κεντρικό πυρήνα της στρατηγικής της ΕΕ, ώστε να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Τα συνεχή στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αποτυπώνουν και με αριθμούς τη σταθερή επιδείνωση στη ζωή της εργατικής οικογένειας. Το 45% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ, όταν το 2012 το αντίστοιχο ποσοστό ανερχόταν στο 17% του συνόλου των μισθωτών. Στο 45% συμπεριλαμβάνονται εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση και εργαζόμενοι με μορφές ελαστικής εργασίας που συνεχώς πληθαίνουν. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΚΑ, η μερική απασχόληση αυξήθηκε κατά 30,5%!
Επίσης, από τα στοιχεία προκύπτει ότι μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι Συλλογικές Συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις. Στο 80% αυτών των συμβάσεων, οι μισθοί μειώθηκαν στα 586 ευρώ μεικτά.
Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι στις επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση το μέσο ημερομίσθιο μειώθηκε κατά 6,18%, ενώ ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 7,47%, την ίδια στιγμή που οι φόροι «τρώνε» το 43,4% του μισθού στη χώρα μας.
Η ανεργία βρίσκεται παγιωμένη σε υψηλά επίπεδα και αποδεικνύεται στην πράξη, με βάση τα επίσημα στοιχεία που παρουσιάζονται ανά μήνα, πως τα προγράμματα απασχόλησης δεν την αντιμετωπίζουν, δε δημιουργούν σταθερές θέσεις εργασίας αλλά μοιράζουν σε περισσότερους ανέργους τη φτώχεια και τις 5μηνες θέσεις εργασίας.
Η νομοθετική ρύθμιση μείωσης του κατώτατου μισθού, οι επιχειρησιακές συμβάσεις, οι ατομικές συμβάσεις και οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν από ενώσεις προσώπων, το χτύπημα των κλαδικών συμβάσεων, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και τα κακοπληρωμένα προγράμματα, η άγρια φορολογία, λειτουργούν συμπληρωματικά στην επιδείνωση της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, λεηλατούν με κάθε τρόπο τους μισθούς και το εργατικό εισόδημα.
Με τους νόμους του 2010 και τους άλλους που ακολούθησαν δόθηκε η δυνατότητα, με επιχειρησιακές ΣΣΕ, να ανατρέπονται εργασιακές σχέσεις και να επιβάλλεται η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία κ.ά., παρακάμπτοντας αυτά που προβλέπει η κλαδική ΣΣΕ αλλά και τα όρια που προβλέπουν οι νόμοι για τις εργασιακές σχέσεις, ισχυροποιώντας τη δυνατότητα της εργοδοσίας να απασχολεί όσο θέλει, όποτε θέλει τους εργαζόμενους με μειωμένες αμοιβές.
Δόθηκε η δυνατότητα οι επιχειρησιακές ΣΣΕ να αποκλίνουν από τις κλαδικές ΣΣΕ προς τα κάτω μέχρι το επίπεδο της ΕΓΣΣΕ. Περιορίστηκε η δυνατότητα του ΟΜΕΔ να επικυρώνει αυξήσεις στους μισθούς, αφού πρέπει να παίρνεται υπόψη η «προστασία της ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων. Διευκολύνθηκε η δημιουργία των Ενώσεων Προσώπων, που στην ολότητά τους λειτουργούν ως όργανα της εργοδοσίας εντός των επιχειρήσεων ώστε να διαλύουν εργασιακές σχέσεις και να μειώνουν τους μισθούς. Επίσης, δόθηκε η δυνατότητα στους επιχειρηματίες που δεν είναι μέλη εργοδοτικών οργανώσεων να μην εφαρμόζουν την εκάστοτε κλαδική ΣΣΕ που υπέγραψε η εργοδοτική οργάνωση του κλάδου, στον οποίο δραστηριοποιούνται.
Μειώθηκε η προσαύξηση της αμοιβής της υπερεργασίας για κάθε ώρα από 25% σε 20%. Μειώθηκε η προσαύξηση υπερωριακής αμοιβής για τις πρώτες 120 ώρες από 50% σε 40% και για τις υπόλοιπες 120 και πάνω από 75% σε 60%. Καταργήθηκαν η προσαύξηση του ωρομισθίου κατά 7,5% για τους μερικά εργαζόμενους που εργάζονται λιγότερες από 4 ώρες τη μέρα και η προσαύξηση του ωρομισθίου κατά 10% για όσους εργάζονται πάνω από 4 ώρες. Επεκτάθηκε η δοκιμαστική περίοδος των εργαζομένων από δύο μήνες σε δώδεκα, που σημαίνει ότι, αν συμπληρωθούν δώδεκα μήνες εργασίας ενός νέου προσλαμβανόμενου, ο εργοδότης, επικαλούμενος τη δοκιμαστική περίοδο, μπορεί να προβεί σε απόλυσή του χωρίς προειδοποίηση και αποζημίωση απόλυσης.
Δόθηκε νέο ισχυρό χτύπημα στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Οι νόμοι που ψηφίστηκαν προβλέπουν ότι μετά τους τρεις μήνες από τη λήξη τους, εφόσον δεν υπογραφεί νέα κλαδική ΣΣΕ, θα διατηρείται τυπικά ο βασικός κλαδικός μισθός, οι μισθολογικές ωριμάνσεις, το επίδομα τέκνου, σπουδών και το επίδομα επικίνδυνης εργασίας, εφόσον αυτά περιλαμβάνονταν στην παλιά Συλλογική Σύμβαση. Ολα τα υπόλοιπα επιδόματα που υπήρχαν πριν τη λήξη της σύμβασης, πέραν των προαναφερόμενων, εφόσον δεν υπάρξει νέα ΣΣΕ, παύουν να ισχύουν εφόσον το απαιτήσει ο εργοδότης. Επίσης, μετά τους 3 μήνες εφόσον δεν υπογραφεί νέα συλλογική σύμβαση οι εργοδότες μπορούν να προσλαμβάνουν με το μισθό της ΕΓΣΣΕ.
Δόθηκε η δυνατότητα στη μεγαλοεργοδοσία να παγώσει πάσης φύσεως αυτόματες αυξήσεις στους μισθούς, οι οποίες είναι απόρροια νόμων, ΣΣΕ, κανονιστικών πράξεων, διαιτητικών αποφάσεων. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα επιδόματα τριετίας, πολυετίας, χρόνου εργασίας κ.ά., μέχρι η ανεργία να κατέβει κάτω από το όριο του 10%.
Τα βασικότερα επιδόματα που χορηγεί ο ΟΑΕΔ, όπως π.χ. το επίδομα ανεργίας, μειώθηκαν κατά 22% εξαιτίας της σύνδεσής τους με το κατώτερο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη. Παράλληλα, άλλα επιδόματα που ενίσχυαν το λαϊκό εισόδημα, όπως π.χ. το οικογενειακό επίδομα που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ, καταργήθηκε ολοσχερώς, την ίδια στιγμή που τα ταμειακά διαθέσιμα του Οργανισμού τοποθετούνται στην ΤτΕ ως πλεονάζοντα για την πληρωμή των δανειστών.
Το ΚΚΕ κρίνει τα μέτρα και τους σχετικούς νόμους με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Με αυτό το κριτήριο τονίζει ότι υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, είναι εργαλείο για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την κατάργηση βασικών εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού.
Τα μέτρα που ήρθαν δεν είναι προσωρινά. Εντάσσονται σε κεντρικό σχεδιασμό που στόχο έχει τη βαθμιαία μείωση του μέσου μισθού, σε συνθήκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Η μείωση του κατώτερου μισθού έσπρωξε προς τα κάτω μια σειρά κλαδικούς μισθούς.
Η σταθερή επιδίωξη του κεφαλαίου και της ΕΕ είναι να συνεχιστεί η επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Να κυριαρχήσουν παντού και να μονιμοποιηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η μισοανεργία, ο μισθός και οι συντάξεις να φτάσουν σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα. Για αυτό το λόγο αξιοποιούνται από την κυβέρνηση παλιές δοκιμασμένες συνταγές καθυπόταξης των εργαζόμενων, όπως π.χ. ο «κοινωνικός διάλογος», με στόχο να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους, να δοθεί παραπέρα πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση και παράλληλα ο αναγκαίος χρόνος στη μεγαλοεργοδοσία ώστε να οργανώσει με νέα δεδομένα την επίθεσή της σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
Κριτήριο για εμάς είναι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τα όρια της πείνας, ο «ρεαλισμός» των ορίων αντοχής της οικονομίας που επανέρχεται ως ιδεολόγημα από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και προσαρμόζει τις απαιτήσεις των εργαζομένων στις ανάγκες του κεφαλαίου. Η κατάσταση που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία με τη δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και την κατάργηση βασικών εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, καθιστά επιτακτικά αναγκαία την ένταση της λαϊκής πάλης για την κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων και την ανατροπή της πολιτικής που εξαθλιώνει το λαό.
Η άμεση αποκατάσταση των εισοδημάτων στην προ κρίσης κατάσταση και η κάλυψη των απωλειών αποτελούν επείγον μέτρο ανακούφισης της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Αυτό σημαίνει επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα 751 ευρώ ως βάση για νέες διαπραγματεύσεις και νέες αυξήσεις.
Σε αυτήν την κατεύθυνση δεν πρέπει να υπάρχει εργαζόμενος που να αμείβεται με λιγότερα από 751 ευρώ. Δηλαδή, να μπει φραγμός στην πανσπερμία των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, στη μερική απασχόληση, στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, στα κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης, που κατεβάζουν τους μισθούς σε άθλια επίπεδα, στα 200 και 300 ευρώ.
Παράλληλα, πρέπει να καταργηθούν οι νόμοι που προκάλεσαν μεγάλες μειώσεις στις κλαδικές συμβάσεις. Οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις που καλύπτουν τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων, να επανέλθουν στα κατώτερα επίπεδα του 2009. Με αυτό το όριο ως βάση, να καταργηθούν οι νομοθετικές δεσμεύσεις και να υπάρξουν ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Η πρόταση νόμου που καταθέτει το ΚΚΕ στη Βουλή και η προσπάθεια που θα καταβάλει να γίνει κτήμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είναι μια συμβολή στην πάλη για τα λαϊκά συμφέροντα.
Ταυτόχρονα με την ανάγκη κατάργησης νόμων και διατάξεων που προκάλεσαν ισχυρά πλήγματα στους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, το ΚΚΕ υποστηρίζει πλαίσιο με σημαντικούς στόχους πάλης:
  • Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και Κλαδικών Συμβάσεων με το πλαίσιο του ταξικού κινήματος, με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους χωρίς διακρίσεις με βάση την ηλικία, ως έναρξη για συζήτηση και διαπραγμάτευση για αυξήσεις.
  • Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.
  • Αμεση υπογραφή και επαναφορά όλων των κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα του 2009.
  • Να καταργηθεί ο άθλιος διαχωρισμός των εργαζομένων με βάση την ηλικία.
  • Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
  • Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
  • Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε για υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
  • Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.
  • Την κατάργηση των νόμων που αφορούν στον ΟΜΕΔ και στις ενώσεις προσώπων.
  • Επαναφορά των οικογενειακών και των κλαδικών και άλλων επιδομάτων που καταργήθηκαν.
  • Κατάργηση των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισοπέδωσαν τις αποζημιώσεις.
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατοχύρωση του 35ωρου, 7ωρου, 5ήμερου και διασφάλιση της κυριακάτικης αργίας.
  • Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και κάθε μορφής ανασφάλιστης εργασίας.
  • Να παρθεί πίσω η απαράδεκτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που αναγκάζει οργανισμούς και φορείς να τοποθετήσουν τα ταμειακά διαθέσιμα στην ΤτΕ.
  • Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
  • Εξι ώρες δουλειάς για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, για σπουδαστές και φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν.
Β' Κατ' άρθρο
Με το άρθρο 1 επαναφέρεται ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας, επομένως και για τους εργαζόμενους από 18 έως 25 ετών, ως βάση για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις. Επίσης, καταργείται η απαράδεκτη κυβερνητική παρέμβαση με την ΠΥΣ 6/2012, με την οποία μειώθηκε ο κατώτατος μισθός και το κατώτατο ημερομίσθιο κατά 22% και για τα νέα παιδιά από 18-25 ετών κατά 32%, όπως και η διάταξη για νομοθετική ρύθμιση του κατώτατου μισθού, που θα ρίξει ακόμα πιο κάτω τα κατώτατα μεροκάματα.
Με το άρθρο 2 αποκλείεται η απαράδεκτη ρύθμιση του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, που επέτρεπε την κατάρτιση επιχειρησιακής σύμβασης, όταν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση, από ένωση προσώπων που συστήνεται από μέρος του συνολικού αριθμού των εργαζομένων.
Με το άρθρο 3 καθορίζεται ότι οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας περιέχουν όλους τους ελάχιστους, μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας για τους εργαζόμενους όλης της χώρας, χωρίς νομοθετική ή άλλη κρατική - κυβερνητική παρέμβαση. Καταργείται επίσης η απαράδεκτη ρύθμιση του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, με την οποία θεσπίστηκε η υπεροχή των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Επίσης, ορίζεται ότι οι κλαδικές και λοιπές συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να περιέχουν μόνο ευνοϊκότερους όρους από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Με το άρθρο 4 προβλέπεται ότι οι συλλογικές συμβάσεις κάθε επιπέδου έχουν γενική ισχύ και δεσμεύουν τους εργοδότες σε κάθε επίπεδο όπου ισχύει η αντίστοιχη συλλογική σύμβαση εργασίας, ανεξάρτητα αν αυτοί είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργοδοτών που υπέγραψαν την κάθε συλλογική σύμβαση εργασίας.
Με το άρθρο 5 προβλέπεται η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
Με το άρθρο 6 επαναφέρεται το δικαίωμα της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη Διαιτησία, για τη ρύθμιση του συνόλου των όρων συλλογικής σύμβασης.
Με το άρθρο 7 επανέρχονται σε ισχύ κανονιστικές ρυθμίσεις συλλογικών (ιδίως κλαδικών) συμβάσεων εργασίας που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, την καθιέρωση διαφόρων επιδομάτων, ρυθμίσεις που σε μεγάλο βαθμό καταργήθηκαν, όπως και οι αντίστοιχες συλλογικές συμβάσεις εργασίας (σταδιακά), από την ΠΥΣ υπ. αριθμ. 6/2012.
Με το άρθρο 8 επαναφέρεται η 13η και 14η σύνταξη για τους συνταξιούχους όλων των ασφαλιστικών ταμείων.
Με το άρθρο 9 επαναφέρεται ο 13ος και 14ος μισθός στο δημόσιο τομέα.
Με το άρθρο 10 θεσμοθετείται η κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (όπως της μερικής απασχόλησης αλλά και της εκ περιτροπής εργασίας και της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, όπως και του θεσμού του δανεισμού των εργαζομένων), έτσι ώστε να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκρισμα για το σύνολο των εργαζομένων η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Με το άρθρο 11 ορίζεται ότι καταργείται όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τη μείωση του κατώτατου μισθού, τη νομοθετική ρύθμιση του κατώτατου μισθού, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την αφαίρεση του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης και την καθιέρωση και γιγάντωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Με το άρθρο 12 καθορίζεται η έναρξη ισχύος της πρότασης νόμου.
ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΟΜΟΥ
Μέρος Πρώτο
Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ
Αρθρο 1
Από την έναρξη ισχύος της παρούσας το κατώτατο όριο μισθού ανέρχεται στο ποσό των 751 ευρώ μεικτά για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας και αντίστοιχα προσαρμόζεται και το κατώτατο ημερομίσθιο.
Η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, το άρθρο 103 του ν.4172/2013, καθώς επίσης και κάθε άλλη αντίθετη στην προηγούμενη παράγραφο διάταξη τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης καταργείται.
Μέρος Δεύτερο
Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων
Αρθρο 2
1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 3 του νόμου 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 1 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής: «Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται από συνδικαλιστικές οργανώσεις της επιχείρησης που καλύπτουν τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την κατηγορία, τη θέση ή την ειδικότητά τους και εφόσον αυτές ελλείπουν, από τις ισχύουσες πρωτοβάθμιες κλαδικές οργανώσεις και από τον εργοδότη».
Καταργείται από τότε που ίσχυσε η παρ. 1 του άρθρου 37 του ν.4024/2011.
2. Το πρώτο εδάφιο του στοιχείου α. της παραγρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 3 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής: «α. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών όλων των βαθμίδων στο πεδίο της δραστηριότητάς τους».
Καταργείται από τότε που ίσχυσε η παρ. 3 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011.
3. Η παράγραφος 3 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 4 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής: «Για τη νομιμοποίηση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις των καταστατικών τους».
Καταργείται από τότε που ίσχυσε η παρ. 4 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011.
Αρθρο 3
Οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.
Οι κλαδικές, οι επιχειρησιακές και οι εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας για τους εργαζόμενους από τους όρους της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Αν μια σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο.
Σε περίπτωση συρροής κλαδικής με επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, υπερισχύει η κλαδική, εκτός αν η επιχειρησιακή είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους.
Κλαδική ή επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση εργασίας, εκτός αν η ομοιοεπαγγελματική είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους.
Οι όροι ατομικών συμβάσεων εργασίας που αποκλίνουν από τις ρυθμίσεις συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι επικρατέστεροι, εφόσον περιέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους.
Οροι εργασίας συλλογικών συμβάσεων εργασίας που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων.
Αρθρο 4
Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας όλων των κατηγοριών και βαθμίδων δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες που εμπίπτουν στο πεδίο ισχύος της κάθε συλλογικής σύμβασης, ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργάνων ή οργανώσεων που συνήψαν τη συγκεκριμένη συλλογική σύμβαση εργασίας.
Αρθρο 5
Οι όροι των συλλογικών συμβάσεων εργασίας εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την υπογραφή νέας αντίστοιχης συλλογικής σύμβασης εργασίας, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
Αρθρο 6
Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων ή αποτυχίας της μεσολάβησης, οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη Διαιτησία για τον καθορισμό όλων των όρων παροχής εργασίας.
Αρθρο 7
Με την επιφύλαξη του άρθρου 1 της παρούσας, οι κανονιστικοί όροι συλλογικών συμβάσεων εργασίας που ήταν σε ισχύ στις 29.2.2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της Π.Υ.Σ. ΥΠ. ΑΡΙΘΜ. 6/28.2.2012), εφόσον οι συλλογικές αυτές συμβάσεις εργασίας έχουν λήξει, επανέρχονται σε ισχύ από την έναρξη ισχύος της παρούσας.
Μέρος τρίτο
Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης
Αρθρο 8
Επαναχορηγούνται στους συνταξιούχους όλων των ασφαλιστικών φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης τα επιδόματα Πάσχα και αδείας, ανερχόμενα το καθένα στο μισό της μηνιαία χορηγούμενης σύνταξης. Επίσης, στους πιο πάνω συνταξιούχους επαναχορηγείται το επίδομα Χριστουγέννων, ανερχόμενο στο ποσό της μηνιαία χορηγούμενης σύνταξης.
Αρθρο 9
Επαναχορηγούνται τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, που καταργήθηκαν και αφορούσαν υπαλλήλους, μισθωτούς και λειτουργούς του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, ΟΤΑ. Καθώς και τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, της ΕΛ.ΑΣ, του πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος.
Το επίδομα Χριστουγέννων ανέρχεται στο ύψος των μηνιαίων αποδοχών και τα επιδόματα Πάσχα και αδείας στο ύψος του μισού των μηνιαίων αποδοχών το καθένα.
Μέρος τέταρτο
Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας
Αρθρο 10
1. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου που προβλέπει την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι υφιστάμενες σχέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης μετατρέπονται αυτοδικαίως σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης.
2. Καταργείται επίσης κάθε διάταξη νόμου που θεσμοθετεί την εκ περιτροπής απασχόληση.
3. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου που αναφέρεται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
4. Καταργούνται οι διατάξεις νόμων που αναφέρονται στις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης (ενοικίασης εργαζομένων). Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, οι εργαζόμενοι των πιο πάνω εταιρειών που απασχολούνται σε άλλους (έμμεσους εργοδότες), θεωρείται αυτοδικαίως ότι συνδέονται με σχέση εργασίας με τους έμμεσους αυτούς εργοδότες και μάλιστα με συμβάσεις εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Μέρος Πέμπτο
Καταργούμενες διατάξεις - Εναρξη ισχύος
Αρθρο 11
Κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης της διοίκησης αντίθετη προς τις διατάξεις της παρούσας καταργείται, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων για τους εργαζόμενους διατάξεων που περιέχονται σε νόμο, κανονιστική πράξη της διοίκησης, συλλογική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν.
Αρθρο 12
Η ισχύς της παρούσας, εάν δεν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις της, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Νέο μαχαίρι στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας και ιδιωτικοποιήσεις προαναγγέλλει ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, σε άρθρο του για τις διαπραγματεύσεις.
Δηλώνει ότι «οι διαφωνίες με τους εταίρους μας φαίνονται, από τεχνικής πλευράς, να γεφυρώνονται εύκολα» και αναφέρει για το ασφαλιστικό πως «η κυβέρνησή μας είναι πρόθυμη να εκλογικεύσει το ασφαλιστικό μας σύστημα (για παράδειγμα περιορίζοντας τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις)».
Για τις ιδιωτικοποιήσεις, αναφέρει ότι η κυβέρνηση θέλει «να προχωρήσει στην αξιοποίηση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων», ενώ θα στηρίξει επίσης τις τράπεζες, καθώς δεσμεύεται «να δώσει λύση στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που καθηλώνουν την τραπεζική πίστη» και να «δημιουργήσει μια νέα φορολογική αρχή υπό τον έλεγχο του Κοινοβουλίου». Συνδέοντας τα εργασιακά με την επιχειρηματικότητα, δηλώνει πως θα γίνουν παρεμβάσεις της κυβέρνησης, προκειμένου «να εκπολιτίσει την άγρια αγορά εργασίας και να προωθήσει την επιχειρηματικότητα των νέων». Προσθέτει πως «οι διαφορές που παραμένουν αφορούν το πώς αντιλαμβανόμαστε τις σχέσεις μεταξύ των διαφόρων μεταρρυθμίσεων και το μακροοικονομικό περιβάλλον».
Άλλωστε, παραδέχεται πως η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχιστεί, μιας και όπως αναφέρει «η ελληνική κυβέρνηση πασχίζει για ένα λογικό πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθεροποίησης και για την άμεση συμφωνία πάνω σε μεταρρυθμίσεις που και οι δύο πλευρές θεωρούν σημαντικές». Υπό αυτή τη λογική, αποδέχεται τα πρωτογενή πλεονάσματα που επιβαρύνουν το λαό προς όφελος των καπιταλιστικών επενδύσεων. Ο Γ. Βαρουφάκης λέει πως «προτείνουμε μέθοδο υπολογισμού που "κοιτάει μπροστά", υιοθετώντας πρωτογενή πλεονάσματα που συμβαδίζουν με σοβαρούς ρυθμούς αύξησης της παραγωγής, οι οποίοι μαγνητίζουν (σ' έναν ενάρετο κύκλο) επενδύσεις και έτσι δύνανται να σταθεροποιήσουν πραγματικά τόσο την οικονομία όσο και το δημόσιο χρέος», το οποίο επίσης αποδέχεται να το πληρώσει ο λαός που δεν ευθύνεται.
Καθιστά σαφές πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα υποχωρήσει από προεκλογικές διακηρύξεις της και πλέον εμφανίζει σαν γραμμή άμυνας να μη γίνουν «περικοπές μισθών» και «περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις» που ήταν το προεκλογικό σύνθημα της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Με το άρθρο του, ο Γ. Βαρουφάκης ισχυρίζεται ότι «κοινός τόπος με τους θεσμούς μπορεί να βρεθεί σύντομα και πιστεύουμε ότι θα βρεθεί» και πως οι «τρεις μήνες διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στους θεσμούς έχουν οδηγήσει σε σημαντική σύγκλιση». 

Επιστολή προς την πρόεδρο της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, Ζωή Κωνσταντοπούλου, απέστειλε η βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της Επιτροπής Διαμάντω Μανωλάκου.
Επισημαίνει πως ετοιμάζεται μια «κομματική φιέστα και χρησιμοποιήθηκε σαν ομπρέλα η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής» που συνδιοργανώνει με το υπουργείο Άμυνας η πλειοψηφία της Επιτροπής. Προσθέτει πως «αν η κυβέρνηση θέλει να κάνει τέτοιες εκδηλώσεις, ας τις κάνει. Να μη χρησιμοποιεί όμως σαν άλλοθι τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, που η αποστολή της είναι άλλη» και ζητά να κληθεί ο υπουργός Εξωτερικών και να εξηγήσει «τις ενέργειες που προτίθεται να αναλάβει προς την κατεύθυνση διεκδίκησης των αποζημιώσεων».
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
«Κυρία Πρόεδρε,
Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ κατ’ επανάληψη έχει αναδείξει το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων, με παρεμβάσεις και μέσα και έξω από τη Βουλή καθώς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σ’ αυτά τα πλαίσια θέσαμε το ερώτημα, βάζοντας τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση για τη διεκδίκησή τους, με δεδομένη τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης.
Είναι προφανές ότι το πρόβλημα δεν οφείλεται στην έλλειψη στοιχείων για τη διεκδίκηση των απαιτήσεων, άλλωστε αν αυτό είναι το πρόβλημα, η κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της τις αρμόδιες υπηρεσίες για να το κάνει.
Το ερώτημα αυτό δεν αφορούσε μόνο τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και τη σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πολύ περισσότερο που ο κ. πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του στη Γερμανία, ότι "οι επανορθώσεις στο κατοχικό δάνειο δεν είναι υλική διεκδίκηση αλλά ηθικό θέμα", δημιούργησε ένα μεγάλο ερώτημα σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης, καθώς και οι αντιφατικές δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης.
Για το λόγο αυτό, από την πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής, ζητήσαμε προκειμένου η Επιτροπή να συνεχίσει το έργο της, ότι θα πρέπει εξ’ αρχής οι αρμόδιοι υπουργοί να εμφανισθούν στην Επιτροπή και να παρουσιάσουν τις προθέσεις της κυβέρνησης κατά τις διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής.
Μέχρι τώρα, η Επιτροπή με ευθύνη της πλειοψηφίας δεν έχει προχωρήσει σε τέτοια ακρόαση, αλλά προχωρά με το ΥΠΕΘΑ σε συνδιοργάνωση εκδήλωσης με τίτλο "Ιστορική Μνήμη - Διεκδίκηση - Δικαίωση", που είχε προαποφασισθεί.
Το πρόγραμμα όμως της εκδήλωσης που καθορίσθηκε αποκλειστικά, όπως αποδείχθηκε μετά, από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του περιεχομένου τους στα μέλη της Επιτροπής, "βγάζει κυριολεκτικά μάτι, αφού στην Επιτροπή ειπώθηκαν τα μισά από όσα είχαν προαποφασιστεί. Ομιλητές, με άλλοθι την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και θα χαιρετίσει ο εκπρόσωπος της "De Linke". Οι εκπρόσωποι των κομμάτων καλούνται απλώς να παρευρεθούν… και μέχρι τώρα τα μέλη της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών δεν είναι ενημερωμένα!
Προφανώς, πρόκειται για κομματική φιέστα και χρησιμοποιήθηκε σαν "ομπρέλα" η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, με μισοενημέρωση.
Αν η κυβέρνηση θέλει να κάνει τέτοιες εκδηλώσεις, ας τις κάνει. Να μη χρησιμοποιεί όμως σαν άλλοθι τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, που η αποστολή της είναι άλλη.
Το ΚΚΕ επιμένει στη θέση του να κληθούν άμεσα στην Επιτροπή οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών, για να εξηγήσει τις ενέργειες που προτίθεται να αναλάβει προς την κατεύθυνση διεκδίκησης των αποζημιώσεων και ο υπουργός Δικαιοσύνης, που επίσης είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός».

Τροφή στα σενάρια των εκλογών δίνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να προετοιμάσουν το έδαφος για τις αντιλαϊκές εξελίξεις που θα σηματοδοτήσουν οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους της, όποια και αν είναι η έκβαση αυτών των παζαριών.
«Εμείς δεν φοβόμαστε τις εκλογές. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη νωπή του ελληνικού λαού και αν χρειαστεί το πολιτικό μας σχέδιο, αναλόγως των εξελίξεων, να αναβαπτιστεί στη γνώμη και στη θέληση του ελληνικού λαού, θα γίνει» ανέφερε στη βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Φίλης. «Επιδιώκουμε ένα συμβιβασμό με τους δανειστές στο πρόβλημα που αφορά την ελληνική οικονομία. Εάν, όμως, αυτή η συμφωνία χρειαστεί μια λαϊκή νομιμοποίηση, δεν θα φοβηθούμε» πρόσθεσε, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να προσπαθήσει με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση να υφαρπάξει τη συναίνεση του λαού για το περιεχόμενο της αντιλαϊκής συμφωνίας.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ,  Κ. Χρυσόγονος, τάχθηκε υπέρ της προσφυγής στις κάλπες για να αποφασιστεί είτε η «ρήξη», είτε η «συμφωνία» με τους δανειστές. «Το δημοψήφισμα είναι ακραίο και απευκταίο ενδεχόμενο. Ζητούμενο είναι να καταλήξουμε σε έναν έντιμο συμβιβασμό (...) Αν παρ' όλα αυτά η αδιαλλαξία τους οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο, τότε θα πρέπει να υπάρξει αναβάθμιση στη λαϊκή εντολή, διότι η σημερινή κυβέρνηση έχει εκλεγεί με συγκεκριμένο εύρος λαϊκής εντολής που δεν φτάνει ούτε μέχρι την κωλοτούμπα από τη μία πλευρά, ούτε μέχρι τη ρήξη από την άλλη πλευρά. Άρα λοιπόν, αν πάμε σε αδιέξοδο, χρειάζεται αναβάθμιση στη λαϊκή εντολή, πιθανότατα με τη μορφή δημοψηφίσματος» δήλωσε στο ρ/σ «Βήμα».
Μάλιστα προανήγγειλε και τα εκβιαστικά διλήμματα σε περίπτωση μη συμφωνίας, λέγοντας πως το ερώτημα σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα θα είναι προφανώς «αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε με το περιεχόμενο αυτών που εκβιαστικά ζητούν οι δανειστές. Προφανώς το "όχι" θα νομιμοποιεί την κυβέρνηση για να πάει σε ρήξη, γιατί τώρα δεν έχει νομιμοποίηση, ενώ το "ναι" θα τη νομιμοποιεί να υπογράψει τη συμφωνία».
Υπέρ των εκλογών τάχθηκε και ο γγ του υπουργείου Εσωτερικών και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Πουλάκης. «Προσωπικά, θεωρώ ότι το δημοψήφισμα δεν έχει να προσφέρει τίποτα και το αποκλείω 99%, για να μην πω 100%. Όσον αφορά το θέμα των εκλογών, νομίζω ότι αν βρεθούμε σε μία συμφωνία -έντιμο συμβιβασμο- που χρειάζεται τη λαϊκή ετυμηγορία και στήριξη, γιατί να μην έχει και ο λαός γνώμη πάνω σε αυτή την έντιμη συμφωνία;», είπε, στον «Αθήνα 9,84».

Αντίλαλοι υποταγής...
Τα παραδείγματα του κυβερνητικού συνδικαλισμού που καλούν να ποντάρουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στα μονοπωλιακά «στοιχήματα» που βάζει η συγκυβέρνηση είναι πολλά. Τελευταίο παράδειγμα, αυτό της παράταξης που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο γονεϊκό κίνημα, η οποία καταγγέλλει την ΑΣΓΜΕ (Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας) επειδή (άκουσον άκουσον!) καλεί σε ξεσηκωμό για να μπλοκαριστεί η αρπαγή των χρημάτων των δήμων, που θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο τον οικονομικό στραγγαλισμό και των σχολείων.
Δηλαδή, οι ΣΥΡΙΖΑίοι καταγγέλλουν την ΑΣΓΜΕ επειδή καλεί σε οργάνωση και δράση για να μη βυθιστούν τα σχολειά σε μεγαλύτερο χάλι από αυτό στο οποίο τα έχουν καταδικάσει τα τεράστια χρέη του κράτους στους δήμους, η εισβολή των προσωρινών εργασιακών σχέσεων και στον «ευαίσθητο» τομέα της Παιδείας, η σύμπτυξη σχολείων, οι ελλείψεις σε βιβλία - προσωπικό - εργαστήρια κ.τ.λ.
Αν σκεφτεί κανείς ότι αυτά λέγονται από δυνάμεις που δρουν στο γονεϊκό κίνημα, αντιλαμβάνεται πόσο επικίνδυνα μεγαλώνουν οι φωνές που καλούν τα παιδιά μας να σκύψουν το κεφάλι σε όσους τα αναγκάζουν να στερούνται ακόμα και στοιχειώδη πράγματα. Τα καλέσματα υποταγής στα παιδιά των εργατών αντιλαλούν παντού τριγύρω τους, εκεί που παίζουν, που μαθαίνουν γράμματα. Η ευθύνη των ταξικών συνδικάτων και του κινήματος για αγωνιστική αφύπνιση και πάλη είναι τεράστια.
Ροές ... κυνηγημένων
Τις τελευταίες ιδιαίτερα μέρες όλο και πιο συχνά ακούμε τη φράση «μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές» με αφορμή το δράμα που βιώνουν στη Μεσόγειο χιλιάδες ξεριζωμένοι από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, προσπαθώντας να βρουν μια πιο υποφερτή ζωή στις χώρες της ΕΕ. Με θέμα τη διαχείριση αυτών των «ροών» έγινε και η έκτακτη σύνοδος της ΕΕ. Οι ηγέτες της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνα πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, όπως και οι προκάτοχοί του διαχειριστές πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εμφανίζουν το φαινόμενο των «ροών», περίπου σαν ...φυσικό. Οπως ρέει ένα ρυάκι, όπως υπάρχει ροή στα ηλεκτρικά πεδία. Μόνο που οι άνθρωποι που ξεσπιτώνονται, που θαλασσοπνίγονται, που περπατάνε χιλιάδες χιλιόμετρα, που φυτοζωούν στις πλατείες και τα γκέτο των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης, είναι τα θύματα της πολιτικής των δήθεν ευαίσθητων ευρωενωσιακών εκπροσώπων των μονοπωλίων. Φεύγουν για να ξεφύγουν από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που κάνουν ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ για το μοίρασμα των αγορών και από την καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνουν. Αυτή είναι μια ...λεπτομέρεια που δεν θα βρείτε στα ...δακρύβρεχτα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ και στις διακηρύξεις της ΕΕ για το δράμα των προσφύγων.
Η λασπολογία...
Την τακτική της λασπολογίας, στα πρότυπα των μεντόρων τους του αυριανισμού, αρχίζουν να υιοθετούν οι συνδικαλιστές της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στους εκπαιδευτικούς (ΣΥΝΕΚ), που ψεύδονται ότι τάχα το ΚΚΕ στη Βουλή δεν ψηφίζει υπέρ της επιστροφής των διαθέσιμων εκπαιδευτικών στα σχολεία. Τον τόνο τον δίνει η κεντρική τους ανακοίνωση για το θέμα που γράφει: «Σε ένα τόσο σημαντικό και θετικό επί της αρχής νομοσχέδιο για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, οι βουλευτές του ΚΚΕ ψηφίζουν "παρών". Τι έχουν να πουν αλήθεια γι' αυτό οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στους εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα;». Και παρακάτω στις ΕΛΜΕ μιλούν για δήθεν καταψήφιση από το ΚΚΕ για τους διαθέσιμους!
... και η αλήθεια
Η αλήθεια είναι ότι το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που αφορά μεταξύ άλλων τους εργαζόμενους σε διαθεσιμότητα και συζητήθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, είναι πολύ πίσω από τις προσδοκίες (πόσο μάλλον τις ανάγκες) των εργαζομένων στο Δημόσιο, δεν καλύπτει όλους τους διαθέσιμους (μένουν εκτός οι 300 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και οι 3.500 εργαζόμενοι του «Βοήθεια στο Σπίτι»), διατηρεί την κινητικότητα, τη δυνατότητα επίταξης απεργών κ.ο.κ. Το ΚΚΕ, λοιπόν, δήλωσε «παρών» επί της αρχής και θα υπερψηφίσει επιμέρους άρθρα, όπως αυτό για τους διαθέσιμους, ενώ έχει καταθέσει και τροπολογία για την επιστροφή όλων των διαθέσιμων εκπαιδευτικών στα σχολεία.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τη λασπολογία για το τι θα πουν οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στους εκπαιδευτικούς, γιατί οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ μπορούν να κοιτούν στα μάτια τους εργαζόμενους σε όλους τους χώρους, και στους εκπαιδευτικούς, και στις καθαρίστριες, και παντού.

Μιλώντας πρόσφατα σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο γγ Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γ. Ρωμανιάς, είπε για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), με την οποία όλα τα ταμειακά διαθέσιμα των δημόσιων οργανισμών μεταφέρονται στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας: «Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια φάση που η διαπραγμάτευση βρίσκεται πλέον στην κόψη του ξυραφιού. Επομένως, σε αυτή τη φάση, πρέπει όλες οι εθνικές δυνάμεις να ενισχύσουν την πολιτεία, το κράτος μας για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της διαπραγμάτευσης (...) Αυτή την περίοδο, αυτές τις μέρες είναι ανάγκη ό,τι έχουμε να το μαζέψουμε για να αμυνθούμε, για να μπορούμε να κάνουμε καλύτερα τη διαπραγμάτευσή μας». Η λογική αυτή δεν είναι καινούρια. Τη συναντήσαμε ξανά ολόιδια το Νοέμβρη του 2012, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών ανακοίνωνε το PSI. Τότε, ο Γ. Στουρνάρας έλεγε ότι «είναι πατριωτικό καθήκον για όλους να πετύχει το πρόγραμμα».
***
Ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Στρατούλης, που την εποχή του PSI ανέβαινε στα κάγκελα, είναι τώρα από τους πιο ένθερμους οπαδούς της ΠΝΠ. Οπως μάλιστα λέει, η ΠΝΠ της κυβέρνησης δεν την στιγματίζει, «γιατί δεν αφορά μισθούς και συντάξεις». Αυτό που δε λέει ο Δ. Στρατούλης είναι πως οτιδήποτε φεύγει από τα ταμεία των δημόσιων οργανισμών και καταλήγει στα ταμεία των δανειστών, είναι «δανεικά κι αγύριστα». Αρα, πρόβλημα υπάρχει και μπορεί ανά πάσα στιγμή να οξυνθεί, με άμεσο αντίκτυπο και στους μισθούς και στις συντάξεις. Μήπως και τα κλεμμένα από το PSI δεν υποσχόταν να τα επιστρέψει η προηγούμενη συγκυβέρνηση; Τι έγινε τελικά; Οχι μόνο δεν επιστράφηκαν, αλλά τα «άδεια ταμεία» ήταν το βασικό επιχείρημα για τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό που ακολούθησαν. Κατά τ' άλλα, ο Δ. Στρατούλης επικαλέστηκε κι αυτός το «πατριωτικό καθήκον» για να δικαιολογήσει την ΠΝΠ, λέγοντας: «Μπροστά στη μάχη που δίνουμε για να κρατήσουμε τη χώρα όρθια, ενώ αυτοί θέλουν η χώρα να χρεοκοπήσει και να υπογράψει νέο μνημόνιο, υπάρχουν πράξεις πατριωτισμού που πρέπει να τις βλέπεις».
***
Βέβαια, πρέπει να αναγνωρίσουμε στην κυβέρνηση ότι δεν είναι η πρώτη φορά στον τρίμηνο βίο της που υποχρεώνει τους εργαζόμενους και το λαό να κάνουν το «πατριωτικό τους καθήκον» και να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να διασφαλίσουν τη συνέπεια του κράτους απέναντι στο κεφάλαιο και τους δανειστές. Μόλις τον περασμένο Φλεβάρη, η αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, ονομάτιζε «πατριωτικό καθήκον και προσωπική επένδυση» την πληρωμή των φόρων, μεταξύ αυτών και το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ! Η διαφορά τους από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι ότι αυτή παρουσίασε τη συμμετοχή των Ταμείων στο PSI σαν «ζήτημα αξιοπιστίας της χώρας μας». Οι τωρινοί το πάνε αλλιώς. Σύμφωνα με τον Γ. Ρωμανιά, «μετά τις 11 Μαΐου θα υπάρξει κάποια έντιμη συμφωνία, ένας έντιμος συμβιβασμός και από εκεί και πέρα τα πράγματα θα ομαλοποιηθούν, θα είναι διαφορετική η εξέλιξη». Παραμυθιάζουν, δηλαδή, το λαό ότι με την ΠΝΠ κερδίζουν χρόνο και πόντους στη διαπραγμάτευση και ότι το αποτέλεσμά της θα τον αποζημιώσει... Ετσι προσπαθούν να καλλιεργήσουν κλίμα ανοχής και αναμονής, που δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να περάσει.

Παρέμβαση για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά και την προστασία των ανέργων κάνουν τα 28Εργατικά και Κομμουνιστικά Κόμματα (ανάμεσά τους και το ΚΚΕ) που συμμετέχουν στην«Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία», επισημαίνοντας ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως στον καπιταλισμό κανένα δικαίωμα δεν είναι εξασφαλισμένο και να συνδέσουν την πάλη τους γι' αυτά με την πάλη για την οικοδόμηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Στην ανακοίνωση σημειώνεται: «Παρά τα παραπλανητικά μηνύματα των ευρωπαϊκών αστικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Στις χώρες όπου τα επίσημα ποσοστά είναι χαμηλά, οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι ασταθείς, προσωρινές και πολύ επισφαλείς, με χαμηλούς μισθούς και ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα.
Την τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, ακολουθεί αυτή τη στιγμή η δημιουργία θέσεων εργασίας που χαρακτηρίζονται από άσχημες εργασιακές συνθήκες, χαμηλούς μισθούς και δεν επιτρέπουν την κάλυψη των πιο βασικών αναγκών του εργαζόμενου λαού.
Η κατεύθυνση που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση σε αυτό το θέμα είναι η προώθηση της "κινητικότητας", "προσωρινότητας" και της "ελαστικοποίησης" των εργασιακών σχέσεων, η μείωση των δικαιωμάτων τους που κάνουν τους εργαζόμενους ακόμα πιο ευάλωτους ώστε να υποτάσσονται όλο και περισσότερο στη θέληση των εργοδοτών. Η αξιοποίηση ενοικιαζόμενων εργαζομένων, για να υπονομευτούν οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας των άλλων εργαζομένων, αυξάνει την εκμετάλλευση και την προσπάθεια τα δικαιώματα να φτάσουν στον πάτο και ταυτόχρονα δείχνει την υποκρισία της ΕΕ και των κυβερνήσεών της για το ζήτημα της μετανάστευσης. Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε επισφαλείς θέσεις εργασίας με χαμηλούς μισθούς είναι το πιθανότερο ότι θα αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας, ακόμη μεγαλύτερη αγωνία και άγχος που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής και κοινωνικής αβεβαιότητας.
Οι νέοι εργάτες είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στο πρόβλημα της ανεργίας. Οι δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκμεταλλεύονται τη δυνατότητα να αλλάξουν ολόκληρο το σύστημα των εργασιακών σχέσεων μέσω προγραμμάτων όπως η "Εγγύηση για τη Νεολαία" και το "Συμβόλαιο για τη Νεολαία", που το μόνο που κάνουν είναι να ανακυκλώνουν την ανεργία και να χρηματοδοτούν τους εργοδότες με τη δικαιολογία της πρακτικής των νέων εργαζομένων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε πρόσφατα ορισμένα στοιχεία για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, διατηρώντας ένα προβλεπόμενο ποσοστό ανεργίας πάνω από 20% σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, που σημαίνει περισσότερη ανέχεια για εκατομμύρια εργαζόμενους.
Η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι λαοί των χωρών της Ευρώπης δεν πρέπει να ξεγελαστούν από τα επίσημα στοιχεία που θεωρούν εργαζόμενο οποιονδήποτε δουλεύει για βδομάδες, μέρες ή ακόμα και ώρες, ενώ την ίδια στιγμή εξαιρούνται από τους καταλόγους των ανέργων όσοι παρακολουθούν μαθήματα κατάρτισης.
Εκατομμύρια εργαζόμενες και εργαζόμενοι στην Ευρώπη έχουν χάσει κάθε ελπίδα να βρουν δουλειά και επιβιώνουν χάρη σε οικογενειακά επιδόματα ή άθλια προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Η προστασία των ανέργων μειώνεται συνεχώς και διαρκώς υιοθετούνται νέα μέτρα που περιορίζουν τα δικαιώματα των ανέργων.
Ανεργία σημαίνει απόγνωση, κοινωνική απομόνωση, φτώχεια και ανέχεια για εκατομμύρια εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η άγρια αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης. Ο φόβος της απώλειας της εργασίας και η απειλή της ανεργίας επιτρέπει στους εργοδότες να τιμωρούν άγρια το σύνολο της εργατικής τάξης.
Η αναγκαστική, χρόνια, μαζική ανεργία και οι συνέπειές της, συμπεριλαμβανομένης της μετανάστευσης, τις οποίες βιώνουν πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες ανεξαιρέτως, αποκαλύπτουν όλα τα ψέματα της αστικής τάξης σχετικά με τη βιωσιμότητα και τη λειτουργία του καπιταλισμού. Αντικρούουν το ψέμα ότι αν όλοι "βάλουμε ένα χεράκι" θα σώσουμε την "οικονομία". Ούτε οι μεγάλες θυσίες από την εργατική τάξη, που σε ορισμένες περιπτώσεις δέχτηκε απαράδεκτους όρους, περικοπές στους μισθούς, τη μείωση των δικαιωμάτων και την αυξανόμενη ανισότητα, απέτρεψαν ή εμπόδισαν το κλείσιμο μονάδων παραγωγής και τη μετεγκατάστασή τους σε σημεία του πλανήτη όπου οι συνθήκες σκλαβιάς δημιουργούν συνθήκες για αύξηση των κερδών των εργοδοτών.
Η ανεργία δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά μια αναγκαία συνθήκη για την ανάπτυξη του καπιταλισμού που δεν μπορεί να προσφέρει στους εργαζομένους και στο λαό αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Καθώς είναι σύμφυτη του καπιταλιστικού συστήματος, η ανεργία μπορεί να εξαφανιστεί μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού, όπως δείχνει η εμπειρία από τη Σοβιετική Ενωση και τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές χώρες, όπου η ανεργία ήταν άγνωστη.
Καλούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να παλέψουν σταθερά για την υπεράσπιση των εργασιακών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων και για τη μέγιστη προστασία των ανέργων. Σε κάθε χώρα, τα κόμματά μας είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για άμεσα μέτρα για την προστασία και ανακούφιση των ανέργων. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνουμε ότι στον καπιταλισμό κανένα δικαίωμα δεν είναι εξασφαλισμένο και γι' αυτό είναι αναγκαίο να συνδέουμε την πάλη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά με την πάλη για την οικοδόμηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας που θα βάλει οριστικά τέλος στη μάστιγα της ανεργίας».

Σε πολιτική και οικονομική συμφωνία για τη δημιουργία ενός νευραλγικού, περιφερειακού, σύγχρονου οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου στα Δυτικά Βαλκάνια, που θα ενώνει τις πρωτεύουσες, τις μεγαλύτερες πόλεις, λιμάνια και αεροδρόμια της περιοχής με εκείνα των χωρών-μελών της ΕΕ κατέληξαν την περασμένη Τρίτη στις Βρυξέλλες οι αρμόδιοι επίτροποι της ΕΕ και οι ηγέτες πέντε κρατών της περιοχής (Σερβία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Αλβανία) και του προτεκτοράτου του Κοσσυφοπεδίου. Βασικός στόχος της συμφωνίας, που έγινε στο πλαίσιο της λεγόμενης συνόδου ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων, είναι να επιταχυνθεί η μεταφορά εμπορευμάτων και υπηρεσιών μέσα στην επόμενη 15ετία για χάρη των μονοπωλίων και της ακόμη μεγαλύτερης αύξησης της κερδοφορίας του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου.
Η εξέλιξη δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία. Είναι ένα ακόμη στάδιο ενίσχυσης προηγούμενης συμφωνίας που είχε κλείσει στην προηγούμενη συνάντηση ανώτερων αξιωματούχων της ΕΕ, πέντε δυτικο-βαλκανικών κρατών και του Κοσσυφοπεδίου, στην πρωτεύουσα του προτεκτοράτου, Πρίστινα, στις 25 του περασμένου Μάρτη, της πρότερης, της 23ης Οκτώβρη του 2014, στο Βελιγράδι και της πρώτης του είδους που πραγματοποιήθηκε με επιμονή και παρέμβαση της Γερμανίας στις 28 Αυγούστου 2014 στο Βερολίνο, στο πλαίσιο περαιτέρω «ομαλοποίησης» σχέσεων μεταξύ χωρών που προέκυψαν από τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Η διασύνδεση οδικών, σιδηροδρομικών, ακτοπλοϊκών και αεροπορικών συγκοινωνιών της ευρύτερης περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων με αυτές της ΕΕ καθίσταται πλέον απαραίτητη καθώς πηγάζει, μεταξύ άλλων, και από το γεγονός πως η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των Δυτικών Βαλκανίων αφού από αυτήν περνάνε τα 2/3 του συνολικού εμπορίου της περιοχής. Οι εξαγωγές εμπορευμάτων της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια ως επί το πλείστον συμπεριλαμβάνουν μηχανήματα και εξοπλισμό μεταφορών (26,9%), υλικά και εμπορεύματα απαραίτητα στον τομέα μεταποίησης (22,3%), χημικά (15,2%) και καύσιμα (12,3%).
Ωστόσο, η σχέση αυτή είναι ανισόμετρη, σε βάρος των καπιταλιστικών κρατών των Δυτικών Βαλκανίων και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού οι οικονομίες αυτών των κρατών είναι πολλαπλά πιο αδύνατες απ' αυτές των ισχυρών της ΕΕ. Σε εκθέσεις Ευρω-ενωσιακών αξιωματούχων αναφέρεται για παράδειγμα πως το2013 το μερίδιο των εμπορικών εξαγωγών χωρών της περιοχής στην ΕΕ ήταν μόλις 1%, με τη Σερβία να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής (0,50%), να ακολουθεί η Βοσνία - Ερζεγοβίνη με 0,25% και ηΑλβανία με 0,15%. Αντίθετα, οι εξαγωγές του Κοσσυφοπεδίου και του Μαυροβουνίου στην ΕΕ είναι μηδενικές.
Συμφωνία με γεωπολιτικές σκοπιμότητες
Ειδικότερα, η συμφωνία που ανακοινώθηκε την Τρίτη στις Βρυξέλλες από τους πρωθυπουργούς των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων, τον (Γερμανό) επίτροπο Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας και Διεύρυνσης Γιόχαν Χανκαι την (Εσθονή) επίτροπο Μεταφορών Βιολέτα Μπουλκ χαρτογραφεί πλέον με περισσότερες λεπτομέρειες τους υπό κατασκευή νέους «πυρηνικούς» (όπως αποκαλούνται χαρακτηριστικά) οδικούς, σιδηροδρομικούς και ναυτιλιακούς άξονες και τα σημεία με τα οποία θα συνδεθούν με τα νευραλγικά δίκτυα μεταφορών της ευρω-ενωσιακής λυκοσυμμαχίας. Γιατί; Μα, επειδή, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο προ ημερών ανακοινωθέν: «Η βελτίωση της συνδεσιμότητας εντός της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων και αυτών με την ΕΕ είναι παράγοντας-κλειδί για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Δηλαδή για την ανάπτυξη καπιταλιστικής δράσης και κερδοφορίας. Σε άλλο σημείο υπογραμμίζεται πως οι υπό κατασκευή στρατηγικοί διάδρομοι στις μεταφορές θα ενσωματωθούν μεσοπρόθεσμα «πλήρως με το δίκτυο μεταφορών της ΕΕ». Προφανώς, μεταξύ άλλων, για να εξασφαλιστεί και με αυτόν τον τρόπο η γεωπολιτική και οικονομική ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων στην «επιρροή» της ΕΕ, με δεδομένο ότι η περιοχή είναι πεδίο οξύτατων ανταγωνισμών μεταξύ ΕΕ (Γερμανία κυρίως), ΗΠΑ και Ρωσίας.
Εχει αποφασιστεί να χρηματοδοτηθούν από τις Βρυξέλλες συνολικά με ένα δισεκατομμύριο ευρώ τα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια, που είναι από τα λιμνάζοντα κεφάλαια, λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που αναζητούν κερδοφόρες επενδύσεις.
Τα συμβεβλημένα κράτη της λεγόμενης διάσκεψης Δυτικών Βαλκανίων έχουν έτσι αναλάβει την υποχρέωση να έχουν διεκπεραιώσει και ολοκληρώσει όλα τα κατασκευαστικά έργα, όλες τις σχετικές επενδύσεις με γνώμονα απαιτητικά τεχνικά κριτήρια των Βρυξελλών ως το 2030. Περίοδο κατά την οποία αναμένεται να έχει προχωρήσει σημαντικά η ενταξιακή διαδικασία κρατών στην ευρω-ενωσιακή λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου...
Το υπό κατασκευή δίκτυο...
Μεταξύ άλλων το υπό κατασκευή ή "επέκταση" οδικό δίκτυο μεταφορών στα Δυτικά Βαλκάνια συμπεριλαμβάνει:
-- Το Διάδρομο Vc που θα συνδέσει το Μποσάνσκι Σάμακ της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης με το Μπομπότζ, το Σεράγεβο, το Μόσταρ και την περιοχή Bijaca κοντά στα σύνορα με την Κροατία.
-- Το Διάδρομο VIII (Οκτώ) που θα συνδέει τον άξονα Τίρανα - Ελμπασάν της Αλβανίας με τη Στρούγκα, το Τέτοβο και τα Σκόπια της ΠΓΔΜ, μέχρι την περιοχή Ντέβε Μπαΐρ στα σύνορα με τη Βουλγαρία.
-- Τμήμα του διαδρόμου Χ (Δέκα) που θα συνδέει την περιοχή Μπάτροβτσι στα κροατικά σύνορα με το Βελιγράδι, το Νις της Σερβίας, τα Σκόπια της ΠΓΔΜ και την Μπογκορόντιτσα στα σύνορα με την Ελλάδα.
-- Τμήματα των διαδρόμων Xb, Xc, και των Αξόνων (Routes) 1 έως 7 που θα συνδέουν περιοχές της Σερβίας με μεθοριακές περιοχές της Ουγγαρίας, περιοχές του Μαυροβουνίου με το Φιέρ, το Δυρράχιο και το Τεπελένι της Αλβανίας, περιοχές της Σερβίας με το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία.
Η επέκταση των στρατηγικών διαδρόμων στα σιδηροδρομικά δίκτυα της περιοχής επιδιώκει επίσης, ανάλογα, τη διασύνδεση σημαντικών περιοχών μεταξύ κρατών των Δυτικών Βαλκανίων με σιδηροδρομικούς άξονες της ΕΕ από Σερβία ως τα σύνορα με Ουγγαρία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία ως τα σύνορα με Ελλάδα.
Η επέκταση των υδάτινων «δικτύων» και η σύνδεσή τους με αυτά της ΕΕ ομοίως συμπεριλαμβάνει τον ακτοπλοϊκό Διάδρομο VII στο Δούναβη, στους ποταμούς Σάβα και Τίσα, έργα στα θαλάσσια λιμάνια του Δυρραχίου (Αλβανία) και του Μπαρ (Μαυροβούνιο). Τέλος, το δυτικο-βαλκανικό δίκτυο διευρύνεται και με τον εκσυγχρονισμό και τη διασύνδεση αεροδρομίων σε Τίρανα, Σεράγεβο, Πρίστινα, Ποντγκόριτσα, Σκόπια και Βελιγράδι.
Μποναμάς για τις κατασκευαστικές
Η συγχρηματοδότηση των έργων από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις Σερβίας, ΠΓΔΜ, Μαυροβουνίου, Αλβανίας, Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και Κοσσυφοπεδίου θα είναι ασφαλώς ένας νέος μποναμάς για τους κατασκευαστικούς ομίλους τεράστιων ευρωπαϊκών εταιρειών, μεταξύ των οποίων αναμένεται να είναι και ελληνικές που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα δραστήριες στη διεκδίκηση ενός γενναίου μεριδίου από την πίτα νέων αυτοκινητοδρόμων στα Βαλκάνια. Για παράδειγμα, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιοποιεί ο «ΑΚΤΩΡ» στην ιστοσελίδα του, συμμετέχει τα τελευταία χρόνια στην κατασκευή του οδικού άξονα Τιράνων - Ελμπασάν στην Αλβανία, στο σερβικό τομέα «Crvena Reka» που αποτελεί τμήμα του μεγάλου ευρωπαϊκού διαδρόμου Χ, στη νέα οδική αρτηρία Βουκουρεστίου στη Ρουμανία, στον άξονα Demir - Kapija - Smokvica που αποτελεί και αυτός τμήμα του ευρωπαϊκού διαδρόμου Χ στην ΠΓΔΜ και τον αυτοκινητόδρομο Trekia - Bourgas στη Βουλγαρία.
Από τον κατασκευαστικό οργασμό υποδομών στις μεταφορές επωφελούνται πολλοί άλλοι όμιλοι και μονοπώλια από την ΕΕ, έμμεσα και άμεσα, αφού, έτσι και αλλιώς, ό,τι σχεδιάζεται και πραγματοποιείται στην ευρύτερη περιοχή έχει ως γνώμονα τα συμφέροντα του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, σε μία περίοδο επικίνδυνα οξυμένου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Είναι επομένως βέβαιο πως οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε από τα νέα έργα υποδομής στην περιοχή, αφού αυτοί, πάλι, θα κληθούν να πληρώσουν το «μάρμαρο» είτε με τη φθηνή εργασία τους, είτε με την περαιτέρω αφαίμαξη των εισοδημάτων τους για χάρη της καπιταλιστικής «ανάπτυξης»...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget