02/20/16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Oπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, «η ανακοίνωση της συμφωνίας "Μαρινόπουλου" - "Σκλαβενίτη" για τη δημιουργία νέας εταιρείας που θα περιλαμβάνει τα 33 υπερ-μάρκετ που ανήκουν στη "Μαρινόπουλος", οδηγεί σε σοβαρές ανακατατάξεις στον κλάδο του Εμπορίου (...). Αυτές τις μέρες, η εργοδοσία του "Μαρινόπουλου" κλείνει καταστήματα και προχωράει σε δεκάδες απολύσεις, ενώ σχεδιάζει και νέα μείωση 8% στους μισθούς. Ταυτόχρονα, δε λέει κουβέντα για το τι θα απογίνει με τους 10.000 περίπου εργαζόμενους που εργάζονται στα εκατοντάδες Super Market και τα express της επιχείρησης». Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, καλεί τους εργαζόμενους στο «Μαρινόπουλο» σε επαγρύπνηση και αγώνα για τη διασφάλιση της δουλειάς και των δικαιωμάτων τους.
***
Αυτό το κάλεσμα, όμως, έκατσε πολύ βαρύ στον αρθρογράφο της ιστοσελίδας «news247», Σ. Ζάχαρο, ο οποίος έσπευσε με άρθρο του να το κατακεραυνώσει. Και τι δεν είπε:
«Μια μακρινή ανάμνηση ενός κόσμου που χάνεται. Δυστυχώς, πρόκειται για τη σκληρή πραγματικότητα μιας χώρας που αρνήθηκε να εκσυγχρονιστεί, εμμένοντας σε ένα φαύλο παρελθόν. (...) Οι συνδικαλιστές ονειρεύονται έναν παραδεισένιο κόσμο, όπου οι απολύσεις είναι άγνωστη λέξη, αλλά μυστηριωδώς προσλαμβάνονται διαρκώς νέοι εργαζόμενοι, ενώ δίνονται αυξήσεις και προνόμια (...). Οσα αναφέρουν στις ανακοινώσεις τους και όσα πρεσβεύουν, δεν απηχούν τις ανάγκες μιας σύγχρονης κοινωνίας. Είναι κολλημένοι σε κλισέ και νοοτροπίες άλλων εποχών».
Κολλημένος σε άλλες εποχές, λοιπόν, όποιος τον 21ο αιώνα διεκδικεί το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Και ποιο είναι το σύγχρονο και το προοδευτικό σύμφωνα με τον αρθρογράφο; Να μπορούν οι καπιταλιστές να ανοιγοκλείνουν τις επιχειρήσεις όποτε εκείνοι θέλουν, να πετάνε τους εργαζόμενους στο δρόμο και αυτοί να μη βγάζουν άχνα! Γιατί όχι και με μπάλα στα πόδια; Πράγματι, όλα αυτά είναι τόσο καινούρια και σύγχρονα όσο και ο ίδιος ο καπιταλισμός. Τουλάχιστον 200 ετών δηλαδή... Ενάντια σε όλα αυτά πάλεψε σκληρά η εργατική τάξη, πληρώνοντας ακόμα και με αίμα. Αλλά ο αρθρογράφος, που διαφημίζει τη σύγχρονη σκλαβιά και βαρβαρότητα, τα βρίσκει πολύ «μπανάλ» όλα αυτά...
***
Οσον αφορά τις διεκδικήσεις των εργαζομένων (κανένας εργαζόμενος να μη χάσει τη δουλειά του, καμία μείωση μισθών κ.λπ.), τις χαρακτηρίζει «εξωφρενικές, ιδίως για μια κοινωνία που έχει υποστεί εν συνόλω αυτά που οι ίδιοι απορρίπτουν». Η αλήθεια είναι ότι αυτό το εξοργιστικό επιχείρημα του «κοινωνικού αυτοματισμού» και της «εξίσωσης» όλων των εργαζομένων προς τα κάτω, στο όνομα μάλιστα της «ισότητας», επανέρχεται όλο και πιο συχνά στην αστική προπαγάνδα. Τα ίδια λέει π.χ. και η κυβέρνηση: για το αντιασφαλιστικό έκτρωμα ότι είναι δικαιότερο για τους φτωχότερους, για τα αντιλαϊκά μέτρα ενάντια στους φτωχούς αγρότες ότι τάχα δε γίνεται οι μισθωτοί να πληρώνουν για τους αγρότες και πάει λέγοντας. Με τον ίδιο τρόπο κρύβουν κάθε φορά ότι τις συνέπειες και τα «σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης, όπως και την προσπάθεια ανάκαμψης από αυτή, δεν τα πληρώνει «εν συνόλω» η κοινωνία, αλλά μόνιμα οι μισθωτοί, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, η νεολαία.
Το ότι βέβαια ο Μαρινόπουλος (και ο κάθε Μαρινόπουλος) μπορεί να πλουτίζει επί χρόνια εκμεταλλευόμενος τη δουλειά των εργαζομένων και μετά να «την κάνει», φορτώνοντας τα σπασμένα σε αυτούς, δεν είναι προφανώς «εξωφρενικό», αλλά το «φυσιολογικό» και πολύ λογικό στον καπιταλισμό που οι ίδιοι υπερασπίζονται. «Η οικογένεια Μαρινόπουλου βέβαια έχει κεφάλαια, αλλά ούτε οι ίδιοι οι συνδικαλιστές δεν πιστεύουν ότι θα βάλει από την τσέπη της τόσα χρήματα όσα χρειάζονται για να ξανακάνει βιώσιμη την εταιρεία». Τόσο απλά...

Απέναντι σε αυτή τη μαύρη προπαγάνδα, οι εργαζόμενοι πρέπει να προτάξουν τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες και την πάλη για την ικανοποίησή τους.

Από την προπαγάνδα της κυβέρνησης απέναντι στους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς, ξεχωρίζουν ορισμένα «επιχειρήματα» που αναπαράγονται ευρέως, με σαφή στόχο να ασκηθεί πίεση στους αγρότες, ώστε να αποσυρθούν ηττημένοι από τα μπλόκα, να απομονωθεί ο αγώνας τους από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να προσαρμόσουν τις διεκδικήσεις τους στα όρια των περιορισμένων ελιγμών που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση, για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της. Ας δούμε ορισμένα από αυτά τα επιχειρήματα.
Ποιος είναι «αδιάλλακτος»;
Οι μικρομεσαίοι αγρότες που κινητοποιούνται οργανωμένα στα μπλόκα, κατηγορούνται από την κυβέρνηση και από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ για «αδιαλλαξία», επειδή απορρίπτουν το διάλογο για το πόσα θα χάσουν και ζητάνε «όλα ή τίποτα».
Ταξικά αδιάλλακτη είναι η κυβέρνηση, η οποία σε όλους τους τόνους διαμηνύει ότι δεν κάνει βήμα πίσω απ' όσα συμφώνησε με τους εταίρους και δανειστές το περασμένο καλοκαίρι. Επιβεβαιώνει, δηλαδή, την πλήρη εφαρμογή του 3ου μνημονίου, που ψήφισε μαζί με τα άλλα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης, και το οποίο εμπεριέχει τα δυο προηγούμενα και πάει ένα γενναίο βήμα πιο πέρα την επίθεση σε βάρος του λαού.
Αυτή είναι μια καθαρά πολιτική - ταξική επιλογή της κυβέρνησης, που υπακούει στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με μέτρα που ενισχύουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, σε όλους τους τομείς της οικονομίας και στον αγροτικό τομέα. Από εκεί πηγάζει η αδιαλλαξία της κυβέρνησης: Από τη δέσμευσή της να υπηρετήσει μέχρι κεραίας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι.
Η εφαρμογή των μέτρων για το Φορολογικό, το Ασφαλιστικό, σε συνδυασμό με το μεγάλο κόστος παραγωγής και τις προβλέψεις της ΚΑΠ 2014 - 2020 της ΕΕ, θέτει ανοιχτά ζήτημα επιβίωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν απορριφθούν τα μέτρα, τα επόμενα χρόνια θα προστεθούν στις λίστες των ανέργων στις πόλεις και στα χωριά της υπαίθρου μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα άνεργοι. Από εκεί πηγάζει η επιμονή της μικρομεσαίας αγροτιάς στο δίκαιο αγώνα και στο αίτημα να αποσυρθούν τα μέτρα που την οδηγούν στη φυσική της πλέον καταστροφή.
Αν ήθελε η κυβέρνηση να τους σώσει, θα έκανε το βήμα να πάρει πίσω το Ασφαλιστικό, το οποίο άλλωστε συναντά γενικευμένες αντιδράσεις. Θα άλλαζε το Φορολογικό με τρόπο τέτοιο, που να δίνει ανάσες επιβίωσης στους μικρομεσαίους αγρότες, μεταφέροντας τα βάρη στους μεγαλοαγρότες και τους καπιταλιστές του αγροτικού τομέα. Θα έπαιρνε ουσιαστικά μέτρα προστασίας της μικρομεσαίας αγροτιάς από τις τράπεζες και τα χρέη, παράγοντας που επίσης συντελεί στον αφανισμό της.
Η «καταστροφή της οικονομίας»
Οι αγρότες, λένε η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστές της, έχουν δίκιο, αλλά με τις μορφές πάλης που επιλέγουν πλήττουν ανεπανόρθωτα την οικονομία, δυσκολεύουν την ανάκαμψη και τελικά χαμένος βγαίνει ο λαός και οι ίδιοι, αφού χάνουν τις αγορές του εξωτερικού.
Η άποψη ότι οι αγώνες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων δεν πρέπει «να διαταράσσουν την οικονομία» είναι πέρα για πέρα αντιδραστική και στο στόχαστρο έχει την απεργία, το νέκρωμα της παραγωγής από τους εργάτες. Είναι φανερή η προτίμηση του συστήματος σε κινήματα τύπου πλατείας και η απέχθειά του για οργανωμένους και συγκροτημένους αγώνες, που αποφασίζονται και περιφρουρούνται συλλογικά, με εναλλαγή των μορφών πάλης, που ασκούν πίεση στην καπιταλιστική οικονομία και την κάθε κυβέρνηση που την υπηρετεί.
Το επιχείρημα αυτό είναι, όμως, και γερασμένο. Χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται σε διάφορες εκδοχές και περιστάσεις, για να τρομοκρατήσει, να συκοφαντήσει αγώνες, να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η απεργία των ναυτεργατών ενάντια στην άρση του καμποτάζ το 2012. Και τι δεν ακούστηκε τότε σε βάρος των απεργών!
Τελικά, η άρση του καμποτάζ πέρασε, ο τουρισμός αναπτύχθηκε κι άλλο με την εδραίωση της κρουαζιέρας, αλλά αυτό δεν άλλαξε την πορεία φθοράς των εργατικών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων των ναυτεργατών, δεν βελτίωσε τους όρους εργασίας και τους μισθούς, ούτε βέβαια και στον επισιτισμό - τουρισμό που μειώθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, δεν οδήγησε σε ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της βαθιάς κρίσης, δεν αντέστρεψε την τάση αύξησης της ανεργίας. Κερδισμένοι βγήκαν μια χούφτα εφοπλιστές και επιχειρηματικοί όμιλοι του τουριστικού τομέα.
Τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο ισχύει και με τους αγρότες. Τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, στην εφαρμογή και στην ωρίμανσή τους θα αποδώσουν οφέλη για μια μερίδα μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών στην παραγωγή, διακίνηση και μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων, με τη χρησιμοποίηση όλο και περισσότερης μισθωτής εργασίας, που ήδη κυριαρχούν στον πρωτογενή τομέα, μαζί με το βιομηχανικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Στον αντίποδα, θα πλήξουν και θα αφανίσουν εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς.
Αλλά και το επιχείρημα ότι με τους αποκλεισμούς των δρόμων και των τελωνείων οι αγρότες βγαίνουν οι ίδιοι χαμένοι επειδή τους πετάνε έξω από τις αγορές, δεν απευθύνεται στους μικροαγρότες. Η αγορά στην οποία κυριαρχούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι είναι αυτή, που, μαζί με τα μέτρα της κυβέρνησης, ξεκληρίζει και στέλνει στην ανεργία χιλιάδες μικροπαραγωγούς. Είναι, ταυτόχρονα, κάλεσμα της κυβέρνησης στους επιχειρηματίες του αγροτικού τομέα που κάνουν εξαγωγές, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να συμβάλουν στη διάσπαση και την εκτόνωση των αγώνων της φτωχής αγροτιάς.
Ο ...καημός για «ενότητα»
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να απαντήσει στα αιτήματα των αγροτών, επειδή δεν είναι ίδια απ' όλους και δεν υπάρχει ενιαία συνδικαλιστική εκπροσώπηση των αγροτών που συμμετέχουν στα μπλόκα.
Της ίδιας κοπής είναι και ο «καημός» που έπιασε τελευταία τα αστικά ΜΜΕ, ιδιαίτερα μετά το μεγαλειώδες πανελλαδικό συλλαλητήριο την περασμένη βδομάδα, ότι οι αγρότες είναι χωρισμένοι στα τρία, ότι διαρρήχθηκε η ενότητα και άλλα παρόμοια.
Κατ' αρχάς, οι αγρότες δεν είναι χωρισμένοι ούτε στα τρία, ούτε στα τέσσερα, ούτε στα πέντε. Πολύ περισσότερο, το κριτήριο του διαχωρισμού τους δεν είναι αν συμφωνούν με το διάλογο της κυβέρνησης, ποιο κόμμα ψηφίζουν, από ποια περιοχή προέρχονται, σε ποιο μπλόκο δραστηριοποιούνται και άλλα παρόμοια.
Οι αγρότες ήταν, πριν ακόμα ξεσπάσουν τα μπλόκα, και παραμένουν χωρισμένοι σε μεγαλοαγρότες - ιδιοκτήτες μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων και επιχειρήσεων και στη μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών, οι οποίοι δύσκολα επιβιώνουν ή, για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, αναγκάζονται να κάνουν και άλλες δουλειές.
Αυτό σημαίνει όμως και διαφορετικά συμφέροντα, άρα και διαφορετικά αιτήματα απέναντι στην κυβέρνηση. Για παράδειγμα, τα μέτρα που προωθούνται δεν πλήττουν με τον ίδιο τρόπο τους μικρομεσαίους και τους μεγάλους αγρότες, παρά το γεγονός ότι επιβαρύνονται και μεγαλοαγρότες και κάποιοι από αυτούς ενδέχεται να μην αντέξουν και να αποσυρθούν.
Σε κάθε περίπτωση, είναι μέτρα που επιταχύνουν τη συγκέντρωση γης, παραγωγής και εμπορίας σε ακόμα λιγότερα χέρια, την παραπέρα ενίσχυση της καπιταλιστικής ανάπτυξης του αγροτικού τομέα. Από αυτήν την άποψη, μπορεί οι συνέπειες να επιμερίζονται και σε πιο εύπορα τμήματα των αγροτών, αλλά είναι κυριολεκτικά καταστροφικές για τους μικρομεσαίους αγρότες. Στην καπιταλιστική οργάνωση της παραγωγής, δεν έχουν μέλλον χιλιάδες σημερινοί αγρότες και κτηνοτρόφοι, είτε ως μικροπαραγωγοί, είτε ως εργαζόμενοι στις αγροτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Αλλωστε, το μεγάλο «δέλεαρ» που προσφέρει η κυβέρνηση και η ΕΕ στους μεγάλους, για να κάμψει τις όποιες αντιδράσεις τους, δεν είναι τόσο οι βελτιωτικές προτάσεις που καταθέτει σε Ασφαλιστικό και Φορολογικό και αφορούν τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, αλλά το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων, που θα προσφέρει στους καπιταλιστές μεγαλοαγρότες ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των ενισχύσεων/επιδοτήσεων και των δανείων από τον τραπεζικό τομέα.
Λαϊκή συμμαχία για πραγματική διέξοδο
Επομένως, η αποτελεσματικότητα του αγώνα που δίνει η φτωχή αγροτιά, η ικανότητά της να δυσκολεύει την αντιλαϊκή πολιτική, να καθυστερεί ή και να αποτρέπει μέτρα, κρίνεται μεταξύ άλλων από την ενότητα που θα οικοδομείται στη βάση του κοινού ταξικού συμφέροντος, από το διαχωρισμό και τη διαπάλη των μικρομεσαίων αγροτών με τους καπιταλιστές μεγαλοαγρότες.
Αυτός ο διαχωρισμός αποτυπώνεται ξεκάθαρα, από τη μία, στο πλαίσιο που καταθέτουν σήμερα οι μικρομεσαίοι αγρότες οι οποίοι συντονίζονται μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, και από την άλλη, οι άλλες δυνάμεις που δρουν στα μπλόκα, για να προωθήσουν τα συμφέροντα των ιδιοκτητών μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση κολακεύει τη στάση τους, καταθέτει προτάσεις προσαρμοσμένες στα αιτήματά τους και τους αξιοποιεί για να συκοφαντηθεί και να χτυπηθεί ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς, δείχνει πολλά και πρέπει να προβληματίσει τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών που δίνουν μάχη επιβίωσης στα μπλόκα.
Το ίδιο σοβαρά πρέπει όμως να τους προβληματίσει και η διέξοδος, με δεδομένο ότι το ζήτημα της επιβίωσης επανέρχεται με κάθε κυβέρνηση και από χρόνο σε χρόνο αφορά ολοένα και πιο λίγους, αφού ένα μεγάλο μέρος της μικρομεσαίας αγροτιάς σταδιακά εγκαταλείπει γη και παραγωγή, επειδή δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Η συμμαχία με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι όρος αναγκαίος για να βρει ο αγώνας της αγροτιάς πραγματική διέξοδο.
Η αντικειμενική βάση υπάρχει. Είναι οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, σε όλες τις εκδοχές της, που πλήττουν εξίσου τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες.
Είναι ο κοινός αντίπαλος, τα μονοπώλια και η οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο την κερδοφορία τους, που εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, συνθλίβει τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, ξεκληρίζει τη μικρή και μεσαία αγροτιά, ελέγχει το τι, πόσο, σε ποια ποιότητα και σε ποιες τιμές θα παραχθεί, πώς θα κατανεμηθούν τα προϊόντα της αγροτικής παραγωγής στους διάφορους κλάδους της μεταποίησης, με μοναδικό κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος.

Είναι, τέλος, το κοινό συμφέρον που έχουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα να απαλλαγούν από την εξουσία του κεφαλαίου, την ιδιοκτησία του στα μέσα παραγωγής. Με άλλη εξουσία και κεντρικό σχεδιασμό, που θα αξιοποιεί και να αναπτύσσει παραπέρα όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, να οργανωθεί η οικονομία με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, την ευημερία του λαού.

Οσοι συμμετείχαν στη συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας (17/2/16), στο πλαίσιο της κινητοποίησης ΔΟΕ - ΟΛΜΕ - Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, σωματείων Εκπαιδευτικών, έμειναν πραγματικά άφωνοι όταν ο εκπρόσωπος των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΔΣ της ΔΟΕ εξαπέλυσε μια απρόσμενη λεκτική επίθεση σε εκπροσώπους των απολυμένων εργαζομένων στα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης.
Το «έγκλημα» της εκπροσώπου των απολυμένων εργαζομένων, οι οποίοι μένουν στο δρόμο επειδή η κυβέρνηση κλείνει τα προγράμματα των ΚΔΒΜ, ήταν ότι στην αρχή της παρέμβασής της ευχαρίστησε το ΠΑΜΕ, για τη στήριξή του στο δίκαιο αγώνα που δίνουν.
Ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, αφού διέκοψε επανειλημμένα τη νεαρή συναδέλφισσα, της έκανε και μάθημα με υποδείξεις του τύπου«...να ζητήσεις ευχαριστώ από τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ, όχι από το ΠΑΜΕ, κανονικά δεν έπρεπε να είσαι εδώ..., από ποιον πήρες άδεια...».
Φυσικά, είναι δικαίωμα του καθενός, θα έλεγε κανείς, να κάνει «δηλώσεις νομιμοφροσύνης» και να «χτυπάει προσοχή» μπροστά στον εκάστοτε υπουργό. Ομως, η επίθεση σε νέους ανθρώπους που διεκδικούν τη ζωή τους, είναι τουλάχιστον αθλιότητα. Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους...
Φαίνεται ότι ορισμένοι κρατάνε γερά δεμένο τον «ομφάλιο λώρο» που τους συνδέει με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, δεν ξεχνάνε τα «χούγια» τους. Τόσα χρόνια πλάι - πλάι με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε κοινά ψηφοδέλτια σε δεκάδες σωματεία, στα συλλαλητήρια που στήριζαν τις κυβερνητικές διαπραγματεύσεις και τις «κόκκινες» γραμμές του Τσίπρα, δεν ξεχνιούνται εύκολα. Τώρα ανακάλυψαν το μείζον πρόβλημα στα λεγόμενα μιας απολυμένης εργαζόμενης στη συνάντηση με τον υπουργό!

Πολλή μιζέρια... και αντι-ΠΑΜΕ εμμονές από κάποιους, σε μια περίοδο που η οργάνωση της πάλης απέναντι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ χρειάζεται να δυναμώσει, που μπορεί και πρέπει να βρεθούν στο δρόμο του αγώνα ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι, ειδικά νέοι, άνεργοι και ελαστικά εργαζόμενοι, δοκιμάζοντας τη δύναμη του κοινού ταξικού αγώνα!

Οι διαγκωνισμοί ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τη ΝΔ, για το ποιος είναι ικανότερος στη διαχείριση της ακραίας φτώχειας που επιτείνουν με την πολιτική τους, ήταν το κύριο στοιχείο που ανέδειξε η πρώτη μέρα της συζήτησης του νομοσχεδίου.
Υπερασπιζόμενος το νομοσχέδιο, ο υπουργός Υγείας Ανδ. Ξανθός,ανέφερε ότι το νομοσχέδιο «δίνει το στίγμα της αριστεράς» και ότι «σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία η κυβέρνηση δείχνει ότι μπορεί να είναι μεροληπτική υπέρ των αδύναμων σε αυτήν τη χώρα και να αντιμετωπίζει προβλήματα»!
Αντίστοιχα, ο υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης, είπε ότι οι διατάξεις του νομοσχεδίου είναι «ένα μικρό μέρος του παράλληλου προγράμματος της κυβέρνησης» και πρόσθεσε πως προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του «παράλληλου κυβερνητικού προγράμματος για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης», που περιλαμβάνει σωρεία αντιλαϊκών μέτρων για το λαό.
Ο εισηγητής της ΝΔ Β. Οικονόμου διαμαρτυρήθηκε ότι η κυβέρνηση όχι μόνο στηρίζεται σε διατάξεις της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά τις φέρνει και «πετσοκομμένες» προσθέτοντας: «Η κοινωνική πολιτική του 2014 έγινε από τα πλεονάσματα που υπήρχαν στα δημόσια ταμεία και ήταν 500 εκατομμύρια. Σήμερα εσείς δίνετε από τα ελλείμματα που δημιουργήσατε και είναι ένα ζήτημα αν μπορούν να χρηματοδοτήσουν κοινωνική πολιτική. Γι' αυτό, άλλωστε, δίνετε και ψίχουλα»...Επισήμανε ότι η ΝΔ καταψηφίζει γιατί «η ΝΔ δεν θα στρώσει το επικοινωνιακό χαλί» για το ΣΥΡΙΖΑ.
Από το ΠΑΣΟΚ, η ειδική αγορήτρια Εύη Χριστοφιλοπούλου εστίασε την κριτική της στο ότι το νομοσχέδιο είναι «συρραφή» άσχετων άρθρων και τροπολογιών, ενώ ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού Κ. Μπαργιώτας χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «άνισο, αντιφατικό και πρόχειρο». Από την Ενωση Κεντρώων ο Μ. Γεωργιάδης αποφάνθηκε ότι και πάλι «ο ιδιωτικός τομέας μπαίνει στο στόχαστρο και καλείται να πληρώσει για τους συνταξιούχους» και τους δημόσιους υπαλλήλους.

Τέλος, από τη Χρυσή Αυγή, ο Γ. Αϊβατίδης σημείωσε ότι το νομοσχέδιο«είναι ανεφάρμοστο», επειδή δεν θα μπορέσει να αντέξει «τους παράνομους μετανάστες» και το «δημόσιο σύστημα θα οδηγηθεί σε ένα κραχ»...

Η ψήφιση των νέων αντιλαϊκών μέτρων σε Ασφαλιστικό και Φορολογικό αποτελεί προϋπόθεση για τις μπίζνες του κεφαλαίου, παραδέχονται τα κυβερνητικά στελέχη
Με «κλειδωμένο» το στόχο για απογείωση τωνπρωτογενών πλεονασμάτωντουλάχιστον στο 3,5% του ΑΕΠ στους κρατικούς προϋπολογισμούς για τα επόμενα χρόνια, συνεχίζονται τα αντιλαϊκά παζάρια ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το κουαρτέτο.
Σε κάθε περίπτωση, τα δημοσιονομικά κενά θα συμπληρωθούν με νέα βάρβαρα μέτρα, τόσο με την κατακρεούργηση των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στις λαϊκές ανάγκες, με αιχμή το Ασφαλιστικό και τις συντάξεις, όσο και με την παραπέρα διόγκωση της φοροληστείας απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Ουσιαστικά, το μοναδικό ανοιχτό, υπό διαβούλευση ζήτημα αφορά... τη δοσολογία στο μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εφαρμοστεί, σε συνδυασμό με μια σειρά αναδιαρθρώσεις που κρίνονται απαραίτητες για την προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων.
Θυμίζουμε, στις προχτεσινές δηλώσεις του, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, τόνισε: «Η ποιότητα των μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν, είναι η βασική μας ανησυχία,οι αρχές θα πρέπει τώρα να ανεβάσουν ταχύτητα, ώστε οι διαπραγματεύσεις να ολοκληρωθούν όσο το δυνατόν συντομότερα».
Η «ποιότητα» της αντιλαϊκής πολιτικής συζητήθηκε και χτες, μέσωτηλεδιάσκεψης των τεχνικών κλιμακίων, προκειμένου να επανέλθουν στην Αθήνα για την «αξιολόγηση» αρχικά τα τεχνικά κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και στη συνέχεια οι επικεφαλής τους.
Με το βλέμμα στην προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων
Προς ενίσχυση των μπίζνες μεταξύ εγχώριων και γαλλικών επιχειρηματικών ομίλων, την προσέλκυση γαλλικών κεφαλαίων μέσα κι από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που «τρέχει» η κυβέρνηση, κινήθηκε η επίσκεψη στο Παρίσι, Τετάρτη και Πέμπτη, του υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Δ. Μάρδα, ο οποίος συνοδευόταν από το διευθύνοντα σύμβουλο του Enterprise Greece και στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ.
Χαρακτηριστικά, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Δ. Μάρδας τόνισε: «Οι επιχειρηματίες θέλουν ένα σταθερό περιβάλλον. Αυτό το σταθερό περιβάλλον περιμένουν να δουν. Εμείς μπορούμε να το δώσουμε, από τη στιγμή που θα τελειώσουμε με τα δύο νομοσχέδια (φορολογικό και ασφαλιστικό)». Επιβεβαιώνοντας, μάλιστα, την κοινή αντιλαϊκή στρατηγική που υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα, πρόσθεσε: «Το εάν ανεβαίνει η ΝΔ ή οποιοσδήποτε άλλος, λίγο ενδιαφέρει τους επιχειρηματίες»...
Ο υφυπουργός Εξωτερικών και η λοιπή αντιπροσωπεία είχαν επαφές με Γάλλους αξιωματούχους και επιχειρηματίες, επισήμως «με σκοπό την προώθηση της ελληνογαλλικής συνεργασίας, κατ' εφαρμογή της Κοινής Διακήρυξης του Ελληνα πρωθυπουργού και του Γάλλου Προέδρου, σχετικά με την αναβάθμιση της διμερούς σχέσης στο επίπεδο της Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης».
Ο Δ. Μάρδας, υπό την ιδιότητα του συντονιστή για την ανάπτυξη των ελληνογαλλικών οικονομικών σχέσεων, συναντήθηκε με τον L. Schweitzer, γενικό επιθεωρητή Επενδύσεων και συντονιστή εκ μέρους της γαλλικής πλευράς, με τον οποίο προέβησαν σε επισκόπηση της διμερούς οικονομικής συνεργασίας και αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με τον «Οδικό Χάρτη για την Οικονομία και τον Πολιτισμό», ο οποίος εντάσσεται στο πλαίσιο της «Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης Ελλάδος - Γαλλίας» και αναμένεται να υπογραφεί κατά την επικείμενη επίσκεψη του Γάλλου πρωθυπουργού, Μ. Βαλς, στην Αθήνα. Συζητήθηκε, επίσης, η επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Οικονομίας, Ε. Μακρόν, στην Ελλάδα, η οποία προγραμματίζεται περί τις αρχές Απρίλη. Σημειώνεται ότι ο «Οδικός Χάρτης» συνεργασίας με τη Γαλλία αναμένεται να αποτελέσει «πιλότο» για υπογραφή αντίστοιχων συμφωνιών και με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οπως διαχέεται από το υπουργείο Εξωτερικών, σε «ιδιαίτερα καλό κλίμα» πραγματοποιήθηκε και η συνάντηση του Δ. Μάρδα με το Γάλλο ομόλογό του, Μ. Φεκλ, κύριο αντικείμενο της οποίας αποτέλεσε η ενίσχυση των διμερών οικονομικών σχέσεων, κυρίως στους τομείς του Τουρισμού, των Υποδομών, των Μεταφορών και τηςπροσέλκυσης γαλλικών επενδύσεων στην Ελλάδα.
Ο Δ. Μάρδας συναντήθηκε, επίσης, με τον πρόεδρο του Γαλλικού Συνδέσμου Εργοδοτών και Βιομηχάνων MEDEF, με τον οποίον αντάλλαξε απόψεις για την προετοιμασία της επίσκεψης του Γάλλου πρωθυπουργού στην Ελλάδα, ο οποίος αναμένεται να συνοδεύεται απόπολυπληθή αποστολή Γάλλων επιχειρηματιών.
Παράλληλα, έθεσε το ζήτημα της «βιομηχανικής υπεργολαβίας»και πώς αυτή θα μπορέσει να συμβάλει στην «ανάκαμψη και ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων, μέσω της ανάθεσης από γαλλικές σε ελληνικές βιομηχανίες τμημάτων της παραγωγής τους». Δόθηκε έμφαση στην αγορά των «start-ups» και συμφωνήθηκε, το αμέσως επόμενο διάστημα, να οργανωθούν συναντήσεις μεταξύ ελληνικών και γαλλικών «νεοφυών» επιχειρήσεων σε Ελλάδα και Γαλλία.
Συζητήθηκε, επίσης, γαλλική πρόταση για παρουσίαση γαλλικής τεχνογνωσίας νέων μοντέλων χρηματοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τουριστικού τομέα και τομέα Υποδομών, κατά το πρότυπο του μηχανισμού χρηματοδότησης του «σχεδίου Γιούνκερ».
Τέλος, ο υφυπουργός Εξωτερικών παρακάθισε σε εκδήλωση για τηνπαρουσίαση του ελληνικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων που διοργάνωσε η ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι, στην οποία συμμετείχαν γαλλικές εταιρείες και φορείς που έχουν επιδείξει «ενδιαφέρον για τη χώρα μας»...
Χτες, ο Δ. Μάρδας συναντήθηκε με την πρέσβη του Ισραήλ στην Ελλάδα, Ι. Μπεν - Αμπά. Κατά τη συνάντηση δόθηκε έμφαση στην επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλου στο Ισραήλ, καθώς και στην επιχειρηματική αποστολή που θα τον συνοδεύει.
Στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής
Από την πλευρά του, εξάλλου, ο υπουργός Επικρατείας, Ν. Παππάς,που συνόδευσε τον Αλ. Τσίπρα στις Βρυξέλλες, είχε «σειρά επαφών στο πλαίσιο της προσπάθειας προσέλκυσης διεθνών επενδυτών στην Ελλάδα». Συγκεκριμένα, συναντήθηκε με εκπροσώπους της εταιρείας διαχείρισης ολλανδικών συνταξιοδοτικών ταμείων APG, της βελγικής επενδυτικής εταιρείας COBEPA, της Euroclear Bank, τηςCanadriam Investors Group, επενδυτικής εταιρείας κορεατικών συμφερόντων, του Ευρωπαϊκού (ΕFAMA) και Βελγικού (BEAMA) Συνδέσμου Διαχειριστών Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου, διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, τα οποία διαθέτουν σημαντική παρουσία στην ελληνική αγορά.

Οπως και στην προηγούμενη τέτοια συνάντηση στο Λονδίνο, ο Ν. Παππάς διαφήμισε «το δυναμικό επενδυτικό περιβάλλον και τα θετικά μακροοικονομικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας», συστατικά στοιχεία των οποίων είναι η λεηλασία που έχουν υποστεί εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα. Τους εξέθεσε, ακόμα, αναλυτικά τη«θετική πορεία του ελληνικού προγράμματος και τη σταθερή προσήλωση της κυβέρνησης στην ανάγκη άμεσης ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης»...

Δίχως άλλο, το τμήμα Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι υποψήφιο για νόμπελ. Βρήκε - λέει - την απάντηση στην καπιταλιστική κρίση. Ποια είναι; Η κοινωνική οικονομία! Και την παρουσιάζει σε ημερίδα που διοργανώνει, με το βαρύγδουπο τίτλο «Κοινωνική Οικονομία: Απάντηση στην κρίση - Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας - Δημιουργούμε τις δικές μας δουλειές». Δεν ξέρουμε για νόμπελ, αλλά ίσως ένα βραβείο υποκριτικής θα μπορούσαν να διεκδικήσουν με αξιώσεις. Εμπόριο ελπίδας στήνουν ξανά, παίζοντας με την αγωνία των ανέργων και των οικογενειών τους. Πρόκειται για μια ξαναζεσταμένη σούπα - θυμίζουμε ένθερμος υποστηρικτής της ήταν ο Γ. Α. Παπανδρέου, που εισήγαγε και σχετικό νόμο - που αξιοποιείται για να καλλιεργήσει προσμονή και αυταπάτες στις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων, ότι λύση στο πρόβλημά τους θα δώσει η ανάπτυξη της «επιχειρηματικότητας», η μετατροπή δηλαδή των ίδιων σε επιχειρηματίες. Ετσι «κουκουλώνονται» οι πραγματικές αιτίες της ανεργίας, εξατομικεύεται η «ευθύνη» του ανέργου για την ανεργία του, έτσι θα έχει... «ευκαιρίες»!
Πολύ χρήσιμο εργαλείο, ειδικά σε συνθήκες που όπως όλα δείχνουν η ανεργία ακόμα και σε συνθήκες ανάκαμψης θα καταγράφει μεγάλα ποσοστά. Κάτι ήξεραν οι σοσιαλδημοκράτες που το εφηύραν. Σιγά που δεν θα το χρησιμοποιούσαν οι νεόκοποι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σαντορινιό, που μέσα στη βδομάδα είπε ότι «βεβαίως θέλουμε να βγούμε από το ΝΑΤΟ και το είπαμε και στο συνέδριό μας, αλλά δεν είναι προτεραιότητά μας», ήρθε και η σειρά του βουλευτή Μπαλαούρα να πάρει τη σκυτάλη της - ΠΑΣΟΚικής κοπής - εξαπάτησης. Τι είπε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη; Οτι «το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία δουλειά με το Προσφυγικό γιατί είναι μια πολεμική μηχανή», κι ακόμα ότι «η στρατηγική μας απέναντι στο ΝΑΤΟ δεν άλλαξε, αναγκαστήκαμε να συμφωνήσουμε λόγω των πιεστικών συγκυριών»! Δεν πρόκειται απλά για κοροϊδία κατάμουτρα. Πρόκειται για κάλεσμα συμβιβασμού εντός των τειχών του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, από αυτά όπου η σοσιαλδημοκρατία και ο οπορτουνισμός έχουν πάρει άριστα εδώ και χρόνια, δηλητηριάζοντας την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Οδηγώντας, έτσι, τον ελληνικό και τους υπόλοιπους λαούς ολοταχώς, όλο και πιο βαθιά, στους ματωμένους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή. Αυτό το «φαρμάκι» δεν πρέπει να βρει δρόμο να περάσει...
Υποκρισία στο... κόκκινο

Χτυπάει κόκκινο η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης και των στελεχών τους. «Πού οδηγεί η αιφνιδιαστική απόφαση της ΕΕ να αναπτυχθούν δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;» απηύθυνε ερώτημα η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Τασία Χριστοδουλοπούλου. «(...) η συναίνεσή της (σ.σ.: της κυβέρνησης) στην παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δημιουργεί πρόσθετες ανησυχίες», απάντησε η αντιπρόεδρος της Βουλής, ενώ προχτές ο αν. υπουργός Αμυνας, επίσης στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Βίτσας, είπε:«Ολοι ξέρουν πολύ καλά ότι οι ασκήσεις στο ΝΑΤΟικό πλαίσιο στο Αιγαίο γίνονται επί χρόνια. Τώρα, συγκεκριμένα, υπάρχει μια συμφωνία (...) Βασικός στόχος είναι ο έλεγχος, η καταγραφή, η πληροφόρηση που αφορά τις μεταναστευτικές και τις προσφυγικές ροές». Προς αποκατάσταση της πραγματικότητας: Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό, υποβάλλοντας στη λυκοσυμμαχία κοινό αίτημα με τις κυβερνήσεις Γερμανίας και Τουρκίας. Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι που συνεχίζει ακατάπαυστα να διοργανώνει και να φιλοξενεί εδώ ΝΑΤΟικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις. Στελέχη της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι που έκαναν ανοιχτά πρόταση για νέα ΝΑΤΟική βάση, στην Κάρπαθο, για επέκταση της ήδη υπάρχουσας στη Σούδα, για παροχή υποστήριξης από τις εν Ελλάδι στρατιωτικές υποδομές στον πόλεμο των ΝΑΤΟ και ΕΕ κατά της «τρομοκρατίας», στις νέες ιμπεριαλιστικές τους επιχειρήσεις, βασικά, σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, με ό,τι κινδύνους αυτή η παραπέρα εμπλοκή συνεπάγεται για το λαό μας.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, λέει ο λαός μας και το θυμηθήκαμε με αφορμή τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη Βουλή, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Ολη αυτή η συζήτηση, λοιπόν, θα μπορούσε να συμπυκνωθεί σε μία φράση για το «παράλληλο πρόγραμμα», του υπουργού Υγείας, Ανδ. Ξανθού. Είπε: «Η κοινωνία έχει ανάγκη μια αίσθηση ανακούφισης, γιατί είναι ζορισμένη και δυσφορεί απέναντι στα μέτρα λιτότητας που εμπεριέχονται στη συμφωνία με τους δανειστές». Κυνικό μεν, αλλά αληθινό. Η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει μια «αίσθηση» ανακούφισης, που στην πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση, μια κοροϊδία, ένας αντιπερισπασμός ότι με τα συγκεκριμένα μέτρα, που αφορούν στον τομέα της Υγείας, υλοποιείται φιλολαϊκή πολιτική.
Αυτή είναι η επιδίωξη της κυβέρνησης. Να δημιουργήσει την αίσθηση στα λαϊκά στρώματα και όχι να θεσμοθετήσει για να λειτουργούν κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες δημόσιες και δωρεάν για όλους. Και την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση σχεδιάζει να περάσει το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, νέους φόρους, τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των λαϊκών οικογενειών.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το «παράλληλο πρόγραμμα» έρχεται να το ρίξει σαν στάχτη στα μάτια του λαού για να κρύψει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής της.
Αν δει κάποιος αναλυτικά τι περιέχει το «παράλληλο πρόγραμμα» και τι ακριβώς συζητήθηκε επ' αυτού χτες στη Βουλή, καθώς και τις παρεμβάσεις των βουλευτών του ΚΚΕ (αναλυτικό ρεπορτάζ στις σελίδες 6 - 8 στο σημερινό «Ριζοσπάστη») θα διαπιστώσει εύκολα ότι μπορεί κάποια από τα μέτρα να απαντούν σε ορισμένα προβλήματα που υπάρχουν και οξύνονται εξαιτίας της κρίσης και της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων (άλλωστε, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσπάθησαν να πάρουν μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας), δεν συνιστούν όμως αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.
Πολύ περισσότερο, υπάρχουν και διατάξεις που διευκολύνουν την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία (βλέπε λειτουργία του Νοσοκομείου Σαντορίνης σε καθεστώς ΑΕ).
Αυτό όμως που έχει σημασία να δούμε, είναι το πνεύμα που συνοδεύει το «παράλληλο πρόγραμμα», όπως το περιγράφει ο υφυπουργός Υγείας σε χτεσινή του συνέντευξη. Λέει λοιπόν: «Μπορούμε να χαράξουμε έναν διαφορετικό δρόμο, παρά το ασφυκτικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης». Αυτό είναι το πολιτικό «ζουμί» για την κυβέρνηση. Και αυτό είναι και το μεγαλύτερο ψέμα.
Ισχυρίζονται, δηλαδή, ότι μπορεί να υλοποιηθεί μια πολιτική υπέρ του λαού και ταυτόχρονα υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Την ίδια στιγμή που σχεδιάζουν από κοινού με τους εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών μηχανισμών την αντιλαϊκή πολιτική για να ευνοηθεί το μεγάλο κεφάλαιο, εξαπατούν το λαό με φιλολαϊκά «παράλληλα» παραμύθια. Είναι μανούλες σ' αυτά τα κολπάκια.
Μέρα με τη μέρα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ενα πρόσωπο εχθρικό στο λαό και χαμογελαστό στο μεγάλο κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του.

Ο λαός να μην πέσει στην παγίδα που του στήνουν. Πραγματικό αντίδοτο στη φτώχεια όπου τον καταδικάζουν είναι η συμμαχία και ο οργανωμένος αγώνας για την ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ουσιαστική προστασία των ανέργων. Η πάλη για την ανατροπή του συστήματος που γεννάει φτώχεια και εξαθλίωση για το λαό προκειμένου να ανακάμψει το κεφάλαιο.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget