03/09/16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Στη γνωστή βαθιά αντιδραστική τακτική του να λέει τις ωμές αλήθειες για τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και την επιβολή τους ενάντια στους εργαζόμενους με κάθε μέσο, τις οποίες τα άλλα αστικά κόμματα λένε με τη «διπλωματική γλώσσα» πασχίζοντας να συγκαλύπτουν την ταξική υπέρ του κεφαλαίου στρατηγική τους, εξέφρασε και αυτή τη φορά ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, με συνέντευξή του την περασμένη Δευτέρα στην εκπομπή «Ενικός». Βέβαια, δεν παρέλειψε, για άλλη μια φορά, να επιδοθεί σε αντικομμουνισμό, «αυριανικού τύπου» που μυρίζει μούχλα.
Για το Προσφυγικό, ο Β. Λεβέντης «ανέδειξε την ανάγκη» για πλήρη ταύτιση με τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή των μονοπωλίων και της αντίδρασης. «Να ικανοποιήσουμε ό,τι αποφασίσει η Κομισιόν ακόμα και το κλείσιμο των συνόρων. Με τα "όχι" που είπαμε είδατε τα αποτελέσματα. Αντάρτικο θα κάνουμε;», ήταν η θέση του.
Το ίδιο «ξεκάθαρος» ήταν, «φιλώντας την ποδιά της Μέρκελ», και των Γερμανών καπιταλιστών, όσον αφορά τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, αλλά και την υπόθεση με το σκάνδαλο της «Ζήμενς». Είπε: «Είμαστε σε ένα στάδιο που τα περιμένουμε όλα από την Μέρκελ», «ο Τσίπρας κρέμεται από το μεσοφόρι τη Γερμανίας και θα πάμε την ίδια ώρα να κάνουμε διεκδικητικές αγωγές;»! Οχι βέβαια ότι η κυβέρνηση δεν είναι μαζί τους, αλλά είπαμε, ωμός με τις αλήθειες του κεφαλαίου ο Λεβέντης.
Αναφορά έκανε και για την Παιδεία. Ως κανονικός «λαγός» του συστήματος και με αφορμή τον προσχηματικό διάλογο της κυβέρνησης για την Παιδεία, που είναι σε εξέλιξη, είπε ότι συμφωνεί για την αύξηση των κονδυλίων για την Παιδεία όμως «όχι απευθείας από το κράτος, αλλά διά άλλων τρόπων», όπως «μέσω χρηματιστηρίου από εταιρείες»!

Επανέλαβε τα περί συνεργασίας του ΚΚΕ με τη ΝΔ και άλλα παρόμοια φληναφήματα, όπως και τις γνωστές του προτάσεις είτε για οικουμενική είτε για κυβερνητικό «μεγάλο συνασπισμό» του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, κάνοντας σαφές ότι, όπως και να έχει, αυτό που προκρίνει είναι «πολιτική σταθερότητα προκειμένου να έρθουν επενδύσεις». Μάλιστα, κατέκρινε την κυβέρνηση, καθώς μέχρι τώρα «δεν έχει κάνει καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση από το μνημόνιο».

Η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας ανέδειξε, για άλλη μια φορά, αυτό που πραγματικά είναι η ΕΕ, όσο και αν προσπαθούν ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, και η συγκυβέρνηση να κρύψουν με τα λεγόμενά τους περί «ανάγκης επιστροφής στις αξίες και αρχές της». Πρόκειται για διακρατική καπιταλιστική ένωση, δηλαδή ιμπεριαλιστικό οργανισμό για τις υποθέσεις του κεφαλαίου και αυτό είναι από τα γεννοφάσκια της, από την ιδρυτική της πράξη με την Ενωση Χάλυβα και Ανθρακα. Οι αξίες της ήταν πάντα αυτές της εξασφάλισης της κερδοφορίας των καπιταλιστών στον ανταγωνισμό τους με αυτούς άλλων περιοχών του πλανήτη, μέσα από την κοινή στρατηγική της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα σε κάθε χώρα. Βεβαίως, ο ανταγωνισμός είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει και τις σχέσεις των αστικών τάξεων και των πολιτικών τους εκπροσώπων μέσα στην Ενωση και εκδηλώνεται με διάφορους κάθε φορά «άξονες» και «αντιάξονες» και συγκυριακές συνεργασίες, όπως αυτή που παρουσιάζεται ως σύμπλευση της Γερμανίας και της Ελλάδας με αφορμή το Προσφυγικό. Το ανατολίτικο παζάρι που κάνει η τουρκική αστική τάξη, αξιοποιώντας το Προσφυγικό, είναι μέρος αυτού του ευρύτερου ανταγωνισμού.
***
Στην έκτακτη Σύνοδο μπήκαν οι πρώτες βάσεις και σε αυτή της επόμενης βδομάδας υποτίθεται θα καταληχθεί η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία για τη λεγόμενη ελεγχόμενη ροή των ξεριζωμένων από τις επεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και την Ασία, δηλαδή το πώς θα ανοιγοκλείνει η στρόφιγγα σύμφωνα με τα συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών. Η διαδικασία αυτή με τα πολλά «κόσκινα» και την παραβίαση ακόμα και αυτών των διεθνών συμφωνιών, όπως της Γενεύης, για τον ορισμό του πρόσφυγα, όπως και όλη η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ με την εφαρμογή των Συνθηκών της Σένγκεν και του Δουβλίνου, την ένταση της καταστολής, δημιουργεί συνθήκες εγκλωβισμού χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων και στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα, όμως, με τον υποτιθέμενο ανθρωπισμό της ΕΕ, που πολλές φορές οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να μπλέξουν με την ειλικρινή και ανιδιοτελή λαϊκή αλληλεγγύη προς τους ξεριζωμένους, υπάρχουν προβληματισμοί στους αστούς για τους χειρισμούς που γίνονται. Είναι χαρακτηριστική η συζήτηση που κλιμακώνεται για τη Συνθήκη Σένγκεν (για ελεύθερη κίνηση πολιτών χωρίς συνοριακούς ελέγχους εντός των συνόρων των 26 χωρών - από τις 28 - που την συνυπογράφουν) με αφορμή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την απόφαση πολλών χωρών να ανοιγοκλείνουν τα σύνορα. Ετσι, η κεντρική οργάνωση των 80 γερμανικών βιομηχανικών και εμπορικών επιμελητηρίων - ως πιο ...ρεαλιστές καπιταλιστές - ζητάει να εφαρμοστεί η Σένγκεν και εκτιμά ότι λόγω της αναμονής στα σύνορα, των ουρών αυτοκινήτων, της γραφειοκρατίας, των αυξημένων δαπανών αποθήκευσης, το κόστος φτάνει τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Το Ινστιτούτο Bertelsmann ανεβάζει το κόστος στα 23,5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο ενώ για το σύνολο της ΕΕ, χωρίς το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα, την Κύπρο και την Κροατία, το ποσό αυτό φθάνει τα 143 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Κάποιες άλλες αναλύσεις αποδίδουν σε αυτή την κατάσταση και αύξηση των τιμών κατά 3%. Και από τα πιο επίσημα χείλη, αυτά του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, από καιρό έχει σημειωθεί - προφανώς για το κοινό καλό του ευρωενωσιακού κεφαλαίου - ότι «όποιος σκοτώσει τη Σένγκεν, θα θάψει και την εσωτερική αγορά», ενώ η ίδια η Κομισιόν εκτιμά το κόστος ετησίως στα 18 δισεκατομμύρια ευρώ. Φυσικά, όλες αυτές οι αναλύσεις και οι αποκλίσεις έχουν τις σκοπιμότητές τους, χωρίς να υπάρχουν ασφαλή κριτήρια για το ακριβές κόστος. Ωστόσο, η ανησυχία μερίδων του κεφαλαίου εκφράζει τη γενικότερη αντιπαράθεση που εκδηλώνεται και έχει πολλές πτυχές, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που υπάρχουν τόσο μέσα στην Ενωση, αλλά και στο πλαίσιο κάθε αστικού κράτους.
***

Τμήμα αυτής της κόντρας είναι και το πώς αντιμετωπίζεται η προώθηση της σχέσης με την Τουρκία, δηλαδή των επιδιώξεων της τουρκικής αστικής τάξης, που διαφάνηκαν και στη σύνοδο της Δευτέρας για ευνοϊκότερες σχέσεις με την ΕΕ. Αυτό εκφράστηκε και από αναλύσεις διαφόρων επιτελείων, που φαίνονται και στα δημοσιεύματα του διεθνούς αστικού Τύπου, τα οποία εστιάζουν στα παζάρια και τα πάρε-δώσε έως την κριτική γιατί ...δίνονται πολλά στην Τουρκία χωρίς εγγυήσεις ότι μπορεί να εφαρμόσει τα συμφωνημένα. Κάποιες αναλύσεις προβάλλουν το αντιδημοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας, με αφορμή την κατάργηση της ελευθερίας του Τύπου και το πρόσφατο κλείσιμο ΜΜΕ και μιλάνε για «συμφωνία ντροπής». Ολες αυτές, όμως, οι αναλύσεις είναι εν πολλοίς υποκριτικές, γιατί όλοι γνωρίζουν το ρόλο τόσο της Τουρκίας, όσο και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, πετρελαιομοναρχιών του Κόλπου, που συνέβαλαν στη δημιουργία των εγκληματιών του «Ισλαμικού Κράτους», τους οποίους τώρα υποτίθεται πολεμάνε και με τις επεμβάσεις ξεσπίτωσαν εκατομμύρια ανθρώπους. Επίσης, όλοι υπηρετούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το να σχολιάζεις το υπαρκτό παζάρι ανάμεσα στους αστούς και να κρύβεις τη βασική αιτία για το δράμα των ξεριζωμένων αποτελεί συνενοχή σε ένα έγκλημα διαρκείας. Να γιατί είναι αναγκαίο να συνδυαστεί η μέγιστη δυνατή αλληλεγγύη στους ξεριζωμένους με την πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την εξουσία του κεφαλαίου σε κάθε χώρα.

«Ιδιώνυμο» και «καταναγκαστικά έργα» για τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ανασύρει η Χρυσή Αυγή ως... «λύση» για το Προσφυγικό, αποκαλύπτοντας πλήρως το ναζιστικό, εγκληματικό της χαρακτήρα.
Αυτό θα είναι, όπως προαναγγέλλει στην ιστοσελίδα της, το περιεχόμενο «σχεδίου νόμου» που θα καταθέσει τις επόμενες μέρες στη Βουλή, για «την άμεση λύση του λαθρομεταναστευτικού»!
Αξιοποιώντας το οξυμένο προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα, επιχειρεί να δηλητηριάσει λαϊκές συνειδήσεις με την εγκληματική της ιδεολογία, ενισχύοντας και με αυτόν τον τρόπο το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετεί.
Βγάζοντας «λάδι» τις λυκοσυμμαχίες και τις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά, η ΧΑ επιτίθεται στους ξεριζωμένους γιατί «εισέρχονται παράνομα στη χώρα», τους χαρακτηρίζει «παραβάτες», σε βάρος των οποίων θα πρέπει να επιβάλλεται «ιδιώνυμο αδίκημα για την παράνομη διέλευσή τους» και προβλέπει ότι δεν θα πρέπει να«μεταφέρονται σε hot-spot όπου σιτίζονται και στεγάζονται δωρεάν την ώρα που ο ελληνικός λαός πένεται, αλλά σε ειδικούς χώρους κράτησης, δηλαδή σε φυλακές, όπου θα τους παρέχεται η δυνατότητα να παράγουν έργο υπέρ του Δημοσίου»!

Πρόκειται για μια ακόμα απόδειξη, που αναδεικνύει την ανάγκη της ακόμα μεγαλύτερης εργατικής - λαϊκής αλληλεγγύης απέναντι στα θύματα του ιμπεριαλισμού και απομόνωσης των ρατσιστικών - ναζιστικών - φασιστικών συμμοριών.

Το γνώριμο σκηνικό με φόντο την επάνοδο των υψηλόβαθμων κλιμακίων της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ στην Αθήνα στήνουν, για μια ακόμη φορά, η συγκυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία, εστιάζοντας στην άρση της «επενδυτικής αβεβαιότητας», στην υπόθεση της «ελάφρυνσης» του κρατικού χρέους, στην έγκαιρη εκταμίευση των δόσεων από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών κ.ο.κ. Στην εξασφάλιση, δηλαδή, αυτών των όρων που θα στηρίξουν την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Η ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» του 3ου μνημονίου είναι «σπαρμένη» με το μπαράζ των αντιλαϊκών μέτρων που θα αρχίσουν άμεσα να καταφτάνουν για ψήφιση από τη Βουλή, με στόχο αναδιαρθρώσεις αναγκαίες για το κεφάλαιο, κάλυψη δημοσιονομικών κενών με μόνιμο τρόπο, επίτευξη αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς τόσο για το 2016 όσο και για τα επόμενα χρόνια.
Το μενού, με βάση την αντιλαϊκή συμφωνία, περιλαμβάνει πολλαπλές παρεμβάσεις, με άξονες την κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, τη δραστική μείωση των συντάξεων, την απογείωση της φοροληστείας στα λαϊκά στρώματα, τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων στις τράπεζες με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακόμη και για την πρώτη κατοικία, την εκχώρηση φρέσκου ζωτικού χώρου σε επιχειρηματικούς ομίλους, μέσω του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων.
Ολα τα προηγούμενα έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα αντιλαϊκά μέτρα και των τριών μνημονίων, ενώ στον επόμενο τόνο θα έρθουν και οι παρεμβάσεις για το «ανοιχτό» ζήτημα των εργασιακών σχέσεων.
Οι σοβαρές και επικίνδυνες εξελίξεις στο Προσφυγικό δεν πρέπει να αξιοποιηθούν για να κρύψουν την επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζεται για το επόμενο διάστημα. Αλλωστε, αποτελούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η τρέχουσα «αξιολόγηση» περιλαμβάνει και άλλα νευραλγικά ζητήματα για το εγχώριο κεφάλαιο. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν το νέο «πρότυπο της παραγωγικής ανασυγκρότησης», ο λεγόμενος αναπτυξιακός νόμος, οι παραπέρα «απελευθερώσεις» κλάδων και υπηρεσιών της οικονομίας και της παραγωγής, με στόχο τη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών. Αυτά, με τη σειρά τους, σημαίνουν κρατικές επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες, σε συνδυασμό βέβαια με φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις, απαλλαγές και άλλα προνόμια, με στόχο την τόνωση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων του κεφαλαίου. Και, βεβαίως, οι ιδιωτικοποιήσεις, με τη δημιουργία νέου «Ταμείου», προκειμένου να ενισχύσουν αφειδώς το κεφάλαιο με τομείς οικονομίας κρατικής ιδιοκτησίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, από τη σκοπιά των λαϊκών στρωμάτων, η «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους αποτελεί μια ακόμη απάτη ολκής. Αποτελεί υπόθεση ξένη και εχθρική προς τα λαϊκά συμφέροντα. Συνδέεται με την ολόπλευρη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων και ταυτόχρονα προσδίδει στην κυβερνητική - κρατική διαχείριση κάποιους «βαθμούς ελευθερίας», στην κατεύθυνση διοχέτευσης επιπλέον διαθέσιμων κεφαλαίων για την ενίσχυση των τμημάτων του εγχώριου κεφαλαίου.
Την ίδια ώρα, μια ακόμη από τις πτυχές της αντιλαϊκής διαβούλευσης ανάμεσα στη συγκυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς αποτελεί και το ζήτημα του νέου παράλληλου και συμπληρωματικού μνημονίου, που θα συμφωνηθεί και με την πλευρά του ΔΝΤ. Αυτό, με τη σειρά του, θα έρθει να «κουμπώσει» με αυτό που ήδη έχει συμφωνηθεί με την Ευρωζώνη. Σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω μνημόνιο θα συνοδευτεί με την υπογραφή και μιας ακόμη δανειακής σύμβασης με το ΔΝΤ, ενώ τα αντιλαϊκά παζάρια στην πορεία και την εξέλιξή τους θα ανεβάζουν τον αντιλαϊκό πήχη και τα μέτρα, είτε εντός μνημονίου είτε και πέραν αυτού.

Σε αυτό το φόντο, από τη σκοπιά των λαϊκών στρωμάτων προβάλλει η ανάγκη οργάνωσης της πάλης τους και της αντεπίθεσης, αντίστοιχης με το μέγεθος της επίθεσης και της βαρβαρότητας που εκδηλώνονται από την πλευρά της συγκυβέρνησης και των μονοπωλίων. Σταθμός σε αυτήν την πορεία είναι η 48ωρη απεργία όταν η κυβέρνηση φέρει τον αντιασφαλιστικό νόμο στη Βουλή.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget