.jpg)
Παρατίθεται ολόκληρη η ομιλία:
«Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια πρόσφατη εξέλιξη. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την ώρα που κρατάει τα Πρότυπα Σχολεία, σχολεία της ελίτ, εγκαινίασε μέσα στο Φλεβάρη 4 ΣΕΚ και αυτό παρά τις εξαγγελίες για κατάργησή τους. Από τη μία Πρότυπα λοιπόν και από την άλλη ΣΕΚ, που αν κοιτάξει κανείς το πρόγραμμα σπουδών τους θα δει ελάχιστες ώρες βασικών μαθημάτων και τα υπόλοιπα εργαστήρια, χωρίς καν θεωρία, και με το άγχος της δουλειάς να κυριαρχεί. Άλλωστε, ο νέος υπουργός Παιδείας, που προκλητικά λέει στη νεολαία, στα παιδιά του λαού ότι το θέμα δεν είναι το πτυχίο, είναι κι αυτός απόφοιτος Προτύπων.
Εμείς, αντίθετα, σαν Κόμμα απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες που αγωνίζονται καθημερινά, κόντρα στα εμπόδια και τις δυσκολίες που τους βάζει η ταξική κοινωνία της εκμετάλλευσης, για να μάθουν μια τέχνη, να σπουδάσουν μια ειδικότητα.
Γνωρίζουμε τα προβλήματα, που τα συναντάμε παντού: Την εγκατάλειψη και την υποβάθμιση στη σχολή, τις άθλιες συνθήκες δουλειάς, το άγχος της ανεργίας.
Σας λέμε όμως ευθέως: Ο αγώνας για τη μόρφωση, την επαγγελματική ειδίκευση είναι αγώνας για να βγει η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης πιο μορφωμένη, ικανή σε συνθήκες που θα έχει κατακτήσει τον πλούτο που παράγει να παίρνει ουσιαστικά μέρος στη διεύθυνση της εξουσίας της.
Αυτή η πάλη, φίλες και φίλοι, δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα.
Και αυτό συμβαίνει γιατί μέσα στην ταξική κοινωνία που ζούμε, σε μια κοινωνία που νόμος είναι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη, η αστική τάξη έχει διαφορετικούς σκοπούς και όνειρα για τα παιδιά της και άλλα για τα παιδιά του λαού.
Για τα παιδιά της έχει εξασφαλίσει υψηλού επιπέδου μόρφωση, έχει εξασφαλίσει τη σύνδεση με τα πανεπιστήμια της ελιτ. Όμως για σας έχει άλλα σχέδια.
Κάθε μέρα ΕΕ - παλιές και νέες κυβερνήσεις - επιχειρηματικοί όμιλοι μηχανεύονται νέους τρόπους για να εντείνουν την εκμετάλλευση των σπουδαστών και να αυξάνουν τα κέρδη τους. Επιδιώκουν να συνδέσουν τους όρους μόρφωσης - κατάρτισης με την αγορά εργασίας. Δηλαδή οι μεγαλοεπιχειρηματίες να καθορίζουν τους όρους με τους οποίους οι νέοι εργαζόμενοι θα μπαίνουν στη δουλειά, τους μισθούς, τα εργασιακά δικαιώματα, τις ειδικότητες, τις δεξιότητες με βάση τις σημερινές, αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες για να αυξήσουν τα κέρδη τους και όχι με βάση τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, πουλάνε και ελπίδα.
Θέλουν να σας πείσουν πως η Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση αναβαθμίζεται. "Αναβαθμίζεται για ποιον;" εμείς ρωτάμε.
Είναι αναβάθμιση για τις λαϊκές και νεανικές ανάγκες να δίνονται βασικά δεξιότητες με ημερομηνία λήξης;
Είναι αναβάθμιση για τις λαϊκές και νεανικές ανάγκες να παίρνεις ένα πτυχίο και μετά να εξετάζεσαι και να ξαναεξετάζεσαι, να πιστοποιείσαι από μια σειρά εργοδοτικές ενώσεις, πολλές φορές να βάζεις και από την τσέπη σου;
Είναι αναβάθμιση η μαθητεία και το χαρτζιλίκι που ουσιαστικά σημαίνει τζάμπα εργασία χωρίς δικαιώματα;
Είναι αναβάθμιση, στα ΙΕΚ οι σπουδαστές να χρυσοπληρώνουν για αναλώσιμα, εργαλεία, να κάνουν μαθήματα σε διαδρόμους, να λείπουν και από αυτά καθηγητές;
Είναι αναβάθμιση, η πρακτική άσκηση να γίνεται σε άσχετες ειδικότητες, τα εργαστήρια -αν υπάρχουν- είναι χρόνια πίσω από τις εξελίξεις στην τεχνολογία;
Είναι αναβάθμιση, στις ΕΠΑΣ Μαθητείας του ΟΑΕΔ, η εργασία με βάση τη σύμβαση μαθητείας είναι εξάωρη για τέσσερις μέρες τη βδομάδα, ενώ σπανίως τηρείται και ο μισθός να ξεκινά από το 50% του μεροκάματου του ανειδίκευτου εργάτη;
Είναι αναβάθμιση, όταν για τους μαθητές, τους σπουδαστές και τους καταρτιζόμενους του υπουργείου Τουρισμού το ωράριο πρακτικής άσκησης να καθορίζεται "με αποκλειστική ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων", δηλαδή όσες ώρες ο εργοδότης χρειάζεται εργατικά χέρια θα αποφασίζει για την απασχόλησή τους;
Είναι αναβάθμιση, οι σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ που κάνουν την πρακτική τους άσκηση σε ξενοδοχεία να μην παίρνουν τίποτα από τους ξενοδόχους παρά μια αποζημίωση στο τέλος του εξαμήνου από τον ΟΑΕΔ, που δεν ξεπερνά τα 250 ευρώ μηνιαίως;
Είναι αναβάθμιση, τέλος, στα κορίτσια από τις ΕΠΑΣ Υγείας να λένε ότι δεν χρειάζονται γάντια κατά τη διάρκεια της πρακτικής… γιατί έχουν εκπαιδευτεί να προφυλάσσουν τον εαυτό τους;
Είναι αναβάθμιση, στα μαγειρεία πολλές φορές οι σπουδαστές να φεύγουν με εγκαύματα γιατί κάποιο καζάνι τρύπησε και τους έκαψε με το καυτό νερό, με λάδι;
Αν όλα αυτά ήταν αναβάθμιση για το λαό, η αστική τάξη δεν θα χρησιμοποιούσε καθημερινά και το καρότο και το μαστίγιο.
Γιατί, πράγματι, είναι καρότο να λες ότι οι σπουδές στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και η Μαθητεία είναι εισιτήριο για την αγορά εργασίας. Λες και λείπει η ειδικότητα από τους 1,5 εκατομμύριο ανέργους, τους αποφοίτους από τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια.
Είναι άλλο πράγμα όμως να μιλάς για την ανάγκη της πρακτικής άσκησης και άλλο να μιλάς για μαθητεία.
Η μαθητεία μπορεί να αχρηστεύσει τον εργαζόμενο γιατί τον μαθαίνει να δουλεύει μόνο σε πολύ συγκεκριμένα εργαλεία τα οποία αλλάζουν γρήγορα ή χρησιμοποιούνται μόνο από κάποιες επιχειρήσεις. Ακόμα παραπέρα, το λεγόμενο μοντέλο σύμφωνα με το οποίο ο σπουδαστής περνάει τη μισή χρονιά στα "θρανία" και την άλλη μισή σε κάποια επιχείρηση, έχει επιπλέον και αρνητικές μορφωτικές συνέπειες. Η διάσπαση του διδακτικού χρόνου διασπά και το ρυθμό της μάθησης, τη δυνατότητα συγκέντρωσης, της αφομοίωσης της ύλης. Και με αυτή την έννοια, η μαθητεία δεν μπορεί παρά να έχει και αντιπαιδαγωγικό φορτίο.
Όταν λοιπόν το ΚΚΕ θέτει το αίτημα για κατάργηση της μαθητείας και της ψευτοκατάρτισης, φυσικά και δεν εννοεί ότι μπορεί να σταματήσει η εκπαίδευση να συνδέεται με την παραγωγή. Γι’ αυτό μάλιστα κάνει λόγο για πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές, με κατοχυρωμένα δικαιώματα κλπ. Αυτοί που λένε ότι η μαθητεία δίνει και ένα χαρτζιλίκι, κάνουν πως ξεχνούν ότι εδώ μιλάμε για επιδότηση των εργοδοτών, ενώ θα μπορούσε να γίνει αυτό που ζητά το ΚΚΕ: Επίδομα στην οικογένεια που έχει πρόβλημα αντί για δώρο στον καπιταλιστή που κερδοσκοπεί…
Μαζί όμως με το καρότο πάει και το μαστίγιο. Γιατί είναι μαστίγιο να λες στους σπουδαστές ότι επειδή είναι μαθητευόμενοι δεν μπορούν να έχουν δικαιώματα, ότι “η καλή διαγωγή στον εργοδότη εμπλουτίζει το βιογραφικό σου για να βρεις μετά τη σχολή δουλειά”. Άρα δεν είναι ώρα για διεκδικήσεις.
Από όλα αυτά, που κατά καιρούς λένε, ένα πράγμα είναι αλήθεια και αυτό πρέπει να κρατήσουμε με ταξικό κριτήριο.
Έχουν αγωνία ο νέος εργαζόμενος να είναι ακόμα πιο φθηνός, ακόμα πιο ευέλικτος, κινητικός το λένε τώρα, θέλουν και αύξηση της εκμετάλλευσης, αλλά και ιδεολογική χειραγώγηση για να μην αμφισβητήσει ο νέος και η νέα το καθεστώς της εκμετάλλευσης, να μη γνωρίζει ούτε τα δικαιώματά του, πολύ περισσότερο να μη γνωρίσει τη δύναμή του.
Η αλήθεια είναι ότι η εκπαίδευση πάντα, όπως και να το κάνουμε, συνδέεται με την οικονομία. Τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης εξυπηρετεί, ακολουθεί τις αλλαγές στην οικονομία. Είναι παράγοντας "υπεραξίας", όπως το είπε χαρακτηριστικά και ένας παλιότερος πρόεδρος του ΣΕΒ.
Για όλους αυτούς, τους εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου, η σύνδεση της Παιδείας με την αγορά εργασίας σημαίνει ελευθερία να κάνουν το εμπόρευμα εργατική δύναμη ό,τι θέλουν, να το πετάνε από δω κι από κει, να μένει στα αζήτητα, να καταστρέφεται.
Και προετοιμάζουν από τώρα το έδαφος. Προετοιμάζουν τους σπουδαστές από την πρακτική για να αποδεχτούν την εργασιακή ζούγκλα στους τόπους δουλειάς. Οι απαράδεκτες συνθήκες στην πρακτική, με την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά δεν τελειώνουν με το πτυχίο. Γενικεύονται σε όλους τους εργαζομένους.
Θέλουν οι σπουδαστές να είναι απομονωμένοι, φοβισμένοι απέναντι στις επιδιώξεις των αφεντικών. Κυρίως να μην παλεύουν για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Να μη διεκδικούν, αλλά να φαγώνονται με το διπλανό τους για μια θέση κακοπληρωμένης δουλειάς.
"Εντάξει", θα πει κάποιος, "καλά τα λέει το ΚΚΕ, αλλά πέρα από την κριτική τι λέει το ΚΚΕ, ποια είναι η πρότασή του για την κατάρτιση των νέων σήμερα;".
Ας τα πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Το ΚΚΕ λέει ότι η σύγχρονη τεχνολογία, που εισάγεται σ’ όλα τα επαγγέλματα, θέλει ο επαγγελματίας να έχει υψηλότερο επίπεδο γνώσεων και μόρφωσης. Θέλει ο σύγχρονος τεχνικός να δουλεύει περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με τα χέρια, να γνωρίζει καλά τη γλώσσα του, να έχει καλές βάσεις σε Μαθηματικά, Φυσική και βέβαια πρέπει να διδαχθεί και μαθήματα (π.χ. Ιστορία) που τον μορφώνουν, αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά του για να είναι δημιουργικός και να παίρνει ενεργά μέρος στις κοινωνικές εξελίξεις.
Σήμερα, δε νοείται επαγγελματίας - τεχνικός χωρίς βασικές γνώσεις της θεωρίας, χωρίς γνώση της αρχής λειτουργίας των τεχνολογικών εφαρμογών. Αυτές οι δυνατότητες γεννιούνται μέσα στον καπιταλισμό, όμως μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού - λαϊκού ελέγχου. Αυτές τις αντικειμενικές δυνατότητες δεν μπορεί να τις πραγματώσει και να τις ικανοποιήσει ο καπιταλισμός. Είναι άρρηκτα δεμένες με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό και η νέα βάρδια της εργατικής τάξης θα παίξει τον αποφασιστικό ρόλο για αυτό.
Με αυτή τη θέση κάνουμε κριτική και στο σήμερα.
Ο σημερινός "χυλός" διαφόρων τύπων σχολών, που παρέχουν διαφορετικά δικαιώματα στους αποφοίτους, που μια ειδικότητα π.χ. της Νοσηλευτικής υπάρχει στις ΕΠΑΣ υπουργείου Υγείας, στις ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, στα Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ, στα ΣΕΚ (πέρα από τις αντίστοιχες ειδικότητες σε ΤΕΙ και ΑΕΙ), δεν αντιμετωπίζεται με την προσπάθεια της κυβέρνησης να “αναδιαρθρώσει” την Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Ας δούμε τις εξελίξεις και ας αναρωτηθούμε: τι είναι ρεαλιστικό σήμερα;
Με τους ραγδαίους ρυθμούς που αναπτύσσεται η τεχνολογία σε αρκετά αντικείμενα σπουδών, θα είναι δυνατό να την παρακολουθήσετε; Αύριο, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα αυτοκίνητα, η τηλεόραση, το κινητό κ.ά. θα πάψουν να είναι ίδιο με αυτό που σήμερα ξέρουμε. Τι θα κάνετε; Θα πρέπει μια ζωή να τρέχετε λαχανιασμένοι πίσω από την παραμικρή μεταβολή της τεχνολογίας, κυνηγώντας καταρτίσεις και μάλιστα πληρώνοντας, ενώ οι εργοδότες θα βρίσκουν πάτημα για να σας απολύουν προκειμένου να ανανεώσετε τις γνώσεις σας.
Άρα, πραγματική αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης δίνει η πρόταση του ΚΚΕ που στο κέντρο της έχει την αρχή ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι μορφωμένη για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τη δική της εξουσία.
Εμείς παλεύουμε για ένα εκπαιδευτικό σύστημα:
Με ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο που δεν θα αναπτύσσει μόνο μια ικανότητα των νέων για απασχόληση, αλλά όλες τις ικανότητές τους, θα μορφώνει πολύπλευρα την προσωπικότητά τους και θα διαπλάθει ανθρώπους ικανούς ν’ αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία τους και τη ζωή τους, σε όποιο ή όποια επαγγέλματα μελλοντικά θα υπηρετήσουν.
Αυτό το σχολείο δεν διώχνει από το πρόγραμμά του την τεχνική, σαν “κατώτερη” ενασχόληση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε θεωρεί την τεχνολογία, την επιστήμη των μέσων παραγωγής, προνόμιο κάποιων υψηλά καταρτισμένων ειδικών, που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν.
Το σχολείο αυτό είναι ενιαίο. Δεν χωρίζει τους μαθητές όπως σήμερα. Δίνει όσο το δυνατόν σε όλους τους νέους την απαραίτητη γνώση για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους με βάση την επαγγελματική επιλογή που θα κάνουν.
Το σχολείο αυτό δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό σχολείο, το ταξικό σχολείο, το ταξικό Λύκειο. Δεν στερεί, όπως σήμερα, από τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας την αναγκαία για τη σημερινή εποχή γενική μόρφωση ως υπόβαθρο για κάθε μελλοντική επαγγελματική επιλογή, δεν βάζει συνεχόμενους εξεταστικούς φραγμούς. Και μάλιστα παίρνει μέτρα ειδικά για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, για να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στις σπουδές τους και στα μαθήματά τους.
Δεν θεωρεί λοιπόν κανένα παιδί για πέταμα και γι’ αυτό σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν στέλνει τα παιδιά στην εκμετάλλευση και στη μαθητεία. Αντίθετα οργανώνει το πρόγραμμα σπουδών ώστε και θεωρία να υπάρχει, αλλά και επαφή με όλη την παραγωγική δραστηριότητα, γιατί ό,τι και να γίνει κανείς, ό,τι επάγγελμα και να διαλέξει, πρέπει να μπορεί να γνωρίζει πώς παράγεται ο πλούτος της κοινωνίας κλπ.
Και μόνο μετά από μια τέτοια πλατιά μορφωτική βάση, δηλαδή μετά την ολοκλήρωση του ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου μπαίνουν οι βάσεις ώστε οι αυριανοί εργαζόμενοι να μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.
Η Επαγγελματική Εκπαίδευση στην αντίληψη του ΚΚΕ ξεκινά μετά το ενιαίο δωδεκάχρονο είτε ως ανώτατη είτε μέσα από επαγγελματικές σχολές. Πιο συγκεκριμένα οι επαγγελματικές σχολές:
Είναι ενταγμένες στο εκπαιδευτικό σύστημα (όχι σαν τα αδιαβάθμητα ΙΕΚ - ΚΕΚ κλπ.). Δίνουν πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια (ειδίκευση για ολοκληρωμένη άσκηση επαγγέλματος). Δεν χρειάζεται ο απόφοιτός τους να περάσει από καμιά άλλη πιστοποίηση, που αμφισβητεί κι απαξιώνει το πτυχίο και τις σπουδές τους. Το ενιαίο σύστημα Επαγγελματικών Σχολών σε διασύνδεση με τους αντίστοιχους κλάδους της σοσιαλιστικής οικονομίας. Η συμμετοχή σε αυτές τις σχολές είναι ελεύθερη και στο πλαίσιό τους ολοκληρώνεται η επαγγελματική ειδίκευση για εκείνες τις δραστηριότητες που δεν απαιτούν επιστημονική ειδίκευση και πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδές και πτυχίο. Η απόκτηση του πτυχίου εξασφαλίζει το δικαίωμα στο επάγγελμα και την ένταξη του αποφοίτου στην παραγωγική διαδικασία μέσω του κεντρικού σχεδιασμού.
Η επαγγελματική μόρφωση, όπως κάθε μόρφωση, στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής κοινωνίας, που στο κέντρο της έχει τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, παίρνει τον πρωτεύοντα ρόλο της και γίνεται οργανικό στοιχείο της ανάπτυξής της. Στο πλαίσιό της ο κάθε ένας αναπτύσσει τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά του για το καλό του συνόλου της κοινωνίας.
Σε αυτή την προοπτική οι δρόμοι της εκπαίδευσης και της μόρφωσης δεν κλείνουν. Κανείς δεν περισσεύει! Ο άνθρωπος, η πιο σημαντική παραγωγική δύναμη δεν απαξιώνεται, η συνεχής άνοδος στη μόρφωση του ανθρώπου γίνεται αναγκαιότητα της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που επειδή είναι απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο καθορίζει, με βάση το σχεδιασμό, την επαγγελματική και την επιστημονική μόρφωση, λύνει το πρόβλημα της ανεργίας και αξιοποιεί όλο το παραγωγικό και ανθρώπινο δυναμικό για την ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών.
Και για αυτό το λόγο, αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, επειδή έχουμε πρόταση για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, μπορούμε να δίνουμε τη μάχη και στο σήμερα, πρωτοστατούμε για να δυναμώσει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση στις σχολές!
Γιατί δεν συμβιβαζόμαστε με την κατάσταση στις επαγγελματικές σχολές, που βάζει μεγάλα εμπόδια στην προσπάθεια των σπουδαστών και μαθητών να μάθουν την τέχνη, την ειδικότητα που σπούδασαν.
Και γι’ αυτό παλεύουμε για να μπουν εμπόδια στα μέτρα που τσακίζουν τη ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς, στην απαράδεκτη κατάσταση στις σχολές και στην πρακτική.
Αυτές οι πλευρές, που αφορούν την καθημερινή ζωή του σπουδαστή, είναι βάση για συζήτηση σε κάθε ειδικότητα, σε κάθε επαγγελματική σχολή. Βήμα για να συντονιστεί η οργανωμένη, συλλογική διεκδίκηση όλων των νέων στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση.
Αυτή η πάλη μπορεί να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά αν δεθεί με τα σωματεία που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Τα σωματεία, δηλαδή, που δουλεύουν για να ανέβει η οργάνωση και η διεκδίκηση των νέων από τις επαγγελματικές σχολές τόσο μέσα στη σχολή, αλλά και στους χώρους δουλειάς. Απέναντι στα μαθήματα υποταγής που δίνουν διάφοροι διευθυντές και καθηγητές, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ενημερώνουν τους σπουδαστές για τα δικαιώματά τους, για το πώς κατακτήθηκαν μια σειρά δικαιώματα όπως η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, το ωράριο. Είναι το καλύτερο μάθημα που εμπνέει δύναμη και κουράγιο.
Δεν χρειάζεται λοιπόν καμιά αναμονή. Να μη χαριστεί ούτε ένα λεπτό στη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Είναι ανάγκη σήμερα να ισχυροποιηθεί το ριζοσπαστικό ρεύμα μέσα στους χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία. Να ξεπεραστούν οι αρνητικοί συσχετισμοί μέσα στο κίνημα, που ούτε στατικοί ούτε αιώνιοι είναι. Να αλλάξει η διαλυτική εκφυλιστική κατάσταση μέσα στο κίνημα.
Με αιτήματα και στόχους πάλης που μπορούν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες νεανικές και λαϊκές ανάγκες και γι’ αυτό εκ των πραγμάτων έρχονται σε ρήξη με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων.
- Απαιτούμε σήμερα κάθε νέος να μπορεί να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει. Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία.
- Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών, των μαθητών και των σπουδαστών. Δωρεάν βιβλία σε όλους τους σπουδαστές και όχι από φωτοτυπίες.
- Κατάργηση κάθε πιστοποίησης, κάθε επαγγελματικών εξετάσεων, το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα.
- Καμιά σκέψη για δίδακτρα. Δωρεάν και με κρατική ευθύνη να δίνονται όλα τα απαραίτητα αναλώσιμα, τα βιβλία κ.ά.
- Κατάργηση της μαθητείας, πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στη μάθηση, ασφάλιση και πληρωμή με βάση το κατώτερο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη.
- 6ωρο - 5ήμερο - 30ωρο για όσους μαθητές εργάζονται, διευκόλυνση με άδεια και αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων.
- Κάλυψη υγείας και πρωτοβάθμιας περίθαλψης για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα αν έχουν ένσημα οι γονείς τους, με την κάρτα του μαθητή.
- Κατάργηση τώρα της προϋπόθεσης των ενσήμων για τις επαγγελματικές εξετάσεις.
- Εργαστήρια σύγχρονα χωρίς την εμπλοκή εταιρειών και ιδιωτών, βιβλία σύγχρονα με την ευθύνη του κράτους. Μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο (δύο εκπαιδευτικούς ανά 10 μαθητές), η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ευθύνη του κράτους, καμία εμπλοκή των επιχειρήσεων
- Ένταξη στα κοινωνικά προγράμματα της εργατικής εστίας (βιβλία - θέατρο - κοινωνικός τουρισμός) των μαθητών των ΕΠΑΣ.
Είναι ανάγκη, σήμερα να δυναμώσει το ρεύμα ενάντια στις χαμηλές απαιτήσεις, το μέτωπο ενάντια σε εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν τους σπουδαστές των ΕΠΑΣ και των ΙΕΚ έρμαιο ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων, που τους θέλουν υποταγμένους στα ναρκωτικά, σε παλιά και νέα υποκατάστατα και ψεύτικους παραδείσους. Είναι παράγοντες συμβιβασμού της νεολαίας, απομάκρυνσής της από την ταξική πάλη.
Παλεύουμε ενάντια στον αυταρχισμό της διοίκησης που έχει τις πλάτες του κράτους και συχνά είναι σε ανοιχτή διασύνδεση με επιχειρήσεις, κάνοντας τον πλασιέ τους, διοχετεύοντας φτηνή μαθητεία και αγορά για τα εργαστήρια.
Απαντάμε και με το προσωπικό παράδειγμα (που σε αυτούς τους χώρους αποτελεί αναντικατάστατο όπλο) για το πραγματικό περιεχόμενο της ελευθερίας, της αυτοπεποίθησης της νεολαίας, της αυριανής εργατικής βάρδιας.
Πρώτα απ’ όλα όμως δίνουμε τη μάχη με τις αντιδραστικές αντιλήψεις πως τα παιδιά του λαού "δεν παίρνουν τα γράμματα" και πως καλύτερα είναι να μάθουν μια τέχνη…
Δεν συμβιβαζόμαστε με τον αποκλεισμό από τη γενική μόρφωση, δίνουμε τη μάχη για να γίνεται κατανοητό από όλα τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας χωρίς κόμπλεξ, αλλά με ταξικό κριτήριο ότι και για την εκπαιδευτική τους υστέρηση ευθύνεται η κοινωνική ανισότητα, η πολιτική και τα κόμματα που την υπηρετούν, η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και διαφεντεύει το πλούτο και τη γνώση που παράγουν τα χέρια και το μυαλό του εργάτη.
Θέλουμε να δημιουργήσουμε ρεύμα ανυπακοής και αυτοπεποίθησης. Την αυτοπεποίθηση του νέου εργάτη (σημερινού ή αυριανού) που γνωρίζει ποιοι του στερούν το δικαίωμα στη ζωή και τη μόρφωση, ποιοι τον στέλνουν στο μεροκάματο από νωρίς, ποιοι τον θέλουν φτηνό, χειραγωγούμενο εργατικό δυναμικό.
Σήμερα είναι επίκαιρο. Βγαίνει από όλη τη συζήτηση για τη διαπραγμάτευση ότι η νεολαία πρέπει να σκεφτεί εκτός των τειχών της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας, της ΕΕ.
Εμείς σαν Κόμμα, χωρίς να κρύψουμε λόγια, λέμε ξεκάθαρα ότι η προοπτική βρίσκεται στη ρήξη με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Λύση βρίσκεται στη σύγκρουση με την πολιτική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Και δεν παραπέμπουμε τη λύση των προβλημάτων σε ένα απώτερο μέλλον όταν το λέμε αυτό. Παλεύουμε σήμερα ώστε να υπάρχουν κατακτήσεις, αξιοποιώντας όλες τις μορφές δράσης, πρωτοβουλίες ανάδειξης προβλημάτων. Το κύριο σήμερα είναι να ενισχυθεί η νεανική λαϊκή αντιπολίτευση που θα μπορεί να βάζει εμπόδια στη λαίλαπα, να επιβάλλει παραχωρήσεις και αυτό απαιτεί και ενίσχυση του ΚΚΕ παντού. Ωστόσο, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια από το λαό και τη νεολαία ότι δήθεν μπορεί να απαλλαχτεί από τις συνέπειες της κρίσης και συνολικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής χωρίς να στοχεύσει στα αίτιά της, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και χωρίς να χτυπήσει τα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την εξουσία μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Δεν μπορούμε δηλαδή και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα παραπέμψουμε όλα στον καπιταλισμό και στις συνταγές διαχείρισής του, που είναι από χέρι αντιλαϊκές.
Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών.
Η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις της υποταγής και του ευρωμονόδρομου απαιτεί ένταση και της ιδεολογικής διαπάλης, για τις αιτίες της κρίσης, για τη διέξοδο από αυτήν, αλλά και για την εμπειρία του σοσιαλισμού.
Θαρρετά, με εμπιστοσύνη στο κριτήριο της υπηρέτησης των αναγκών της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ανοίγουμε την αντιπαράθεση με κάθε ιδεολόγημα που θέλει τη νεολαία στο "μαντρί". Οι νέοι της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχουν συσσωρευμένη πείρα που χρειάζεται να βγει στην επιφάνεια, να βγουν συμπεράσματα όχι μόνο για τη δυνατότητα του ΚΚΕ να προβλέπει εξελίξεις, αλλά για να γίνει πιο στέρεα, πιο αποτελεσματική η οργάνωση της πάλης μέσα κι έξω από σχολεία και σχολές, για να ανοίξει ο δρόμος στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, να σπάσουμε τα δεσμά με την ΕΕ και τα μονοπώλια».
Δημοσίευση σχολίου