Ερωτώμενος για τις αντιδράσεις στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία η κυβέρνηση βάζει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στα ταμειακά διαθέσιμα όλων των οργανισμών που εποπτεύονται από το κράτος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, απάντησε στην «Αυγή»: «(...) Οι αντιδράσεις αυτές και η λογική να διασώσει κανείς το "δικό του", αδιαφορώντας για το συνολικό και για το κοινό συμφέρον, είναι μια εκδήλωση της χρόνιας κρίσης θεσμών και αξιών που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. Ομως τώρα που τα γεγονότα είναι γνωστά, είμαστε όλοι, κυβέρνηση, κόμματα, φορείς, πολίτες αντιμέτωποι με τις ευθύνες μας».
Θράσος δίχως όρια, δηλαδή, ντυμένο με... περιτύλιγμα «υπευθυνότητας» και κοινωνικού αλτρουισμού! Γιατί το «συνολικό και κοινό συμφέρον», στο οποίο αναφέρεται ο Γ. Δραγασάκης είναι το κέρδισμα χρόνου στα αντιλαϊκά παζάρια που διεξάγει η συγκυβέρνηση με τους δανειστές για λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης, είναι η αποπληρωμή «στο ακέραιο, εγκαίρως και στο διηνεκές» του κρατικού χρέους, ενός χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός, ούτε ωφελήθηκε από αυτό, καθώς και η εξασφάλιση λειτουργικών αναγκών του κράτους, χωρίς να πειραχτεί ούτε μια τρίχα από τα κέρδη του κεφαλαίου.
... και οι «συντεχνίες»
Οσο για «το δικό τους», κατά την ορολογία του Γ. Δραγασάκη, που κατηγορεί όσους κοιτάνε να «διασώσουν», είναι αναγκαίοι και κρίσιμοι πόροι που έχει πληρώσει ο ίδιος ο λαός από το υστέρημά του και σχετίζονται με την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών του.
Δεν πρωτοτυπεί βέβαια η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: Από την προπαγάνδα των προκατόχων τους στην αστική διακυβέρνηση, που βάφτιζαν «αντιδράσεις συντεχνιών» όλες τις κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, περάσαμε στην «αριστερή» εκδοχή της ίδιας προκλητικής ρητορικής, που βαφτίζει «αδιαφορία για το συνολικό και κοινό συμφέρον» και «κρίση θεσμών και αξιών» τις αντιδράσεις ενάντια στην πολιτική που ξαναστέλνει στο λαό το λογαριασμό του κεφαλαίου, βαφτίζει «εγωιστική αντιαλληλεγγύη» και «εγωιστική ανυπομονησία» το δικαίωμα του λαού να παλέψει για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του, για τις σύγχρονες ανάγκες του.
Να κοπεί το καλαμπούρι: «Συνολικό και κοινό συμφέρον» μεταξύ του λαού και των μονοπωλίων δεν υπάρχει. Γι' αυτό, άλλωστε, την ώρα που η κυβέρνηση εντείνει την αντιλαϊκή φοροεπιδρομή για την είσπραξη των «οφειλών» από τα μνημονιακά χαράτσια, αρπάζει τα ταμειακά διαθέσιμα, «κουρεύει» ακόμα και τα ψίχουλα που έταζε προεκλογικά για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, την ίδια ώρα, όχι μόνο δεν αγγίζει το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά του χαρίζει εκατομμύρια, όπως π.χ. με την άλλη ΠΝΠ που διαγράφει μέχρι και στο 100% τόκους και προσαυξήσεις σε πρόστιμα που έχουν επιβληθεί σε επιχειρηματικούς ομίλους για κραυγαλέες φορολογικές και τελωνειακές παραβάσεις!
Ο αντιμνημονιακός Α. Καλύβης
Τη στήριξη του λαού στην κυβερνητική πολιτική αναζητά το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Καλύβης, με άρθρο του στην «Αυγή», καθώς φαίνεται ότι τα παζάρια που έστησε το κόμμα του με τους εταίρους τους δεν πηγαίνουν σύμφωνα με τα πλάνα τους. Πρόβλημά τους, βέβαια, αφού όποια κι αν είναι η έκβαση αυτών των παζαριών, οι εργαζόμενοι είναι από χέρι χαμένοι. Μέσα σε αυτή την εναγώνια αναζήτηση της λαϊκής στήριξης, ο αρθρογράφος δεν ξεχνά βέβαια να χύσει το αντι-ΚΚΕ δηλητήριό του. Ετσι, με ύφος «αριστερού» καρδινάλιου, χωρίς να φέρει ούτε ένα επιχείρημα, γράφει: «Εντυπωσιάζει ότι την ίδια περίοδο που κλιμακώνει την επίθεσή του το ευρωπαϊκό και ελληνικό μνημονιακό κατεστημένο, συμπαρατάσσεται αντικειμενικά μαζί τους και η ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία δείχνει να βρίσκεται σε άλλον πλανήτη». Πράγματι το ΚΚΕ βρίσκεται «αλλού» από εκεί που θα ήθελε να βρίσκεται ο κ. Καλύβης. Να βάζει, δηλαδή, πλάτη στο ένα ή στο άλλο σενάριο αστικής διαχείρισης, κάτω από τη μία ή την άλλη σημαία του κεφαλαίου. Η πολιτική του έχει ως κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και γι' αυτό απέχει έτη φωτός από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυβέρνησης. Βρίσκεται απέναντι από το κεφάλαιο, την ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας τους, παλιά και νέα, όποιος κι αν τα εφαρμόζει. Γι' αυτό κατέθεσε νόμο για την κατάργησή τους. Ενα νόμο για τον οποίο ο πολύς Α. Καλύβης δε βγάζει άχνα και η συγκυβέρνηση ούτε τολμά να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή. Γι' αυτό ας αφήσουν τα σάπια...
«Απείραχτο» το πνεύμα του νόμου
«Από τα 80 άρθρα του νόμου Διαμαντοπούλου, εμείς βάζουμε μόνο 10 άρθρα που "πειράζουν" το συγκεκριμένο νόμο, που αφορούν κυρίως τα Συμβούλια Ιδρύματος, τις διαδικασίες εκλογής των μονοπρόσωπων διοικητικών οργάνων και τις διαδικασίες επιλογής και εξέλιξης μελών ΔΕΠ», δήλωσε ο υπουργός Παιδείας, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το ξεκαθάρισε ο υπουργός ότι παραμένουν ως έχουν όλα τα αντιδραστικά μέτρα στην Ανώτατη Εκπαίδευση, τα αδιέξοδα για τους φοιτητές - σπουδαστές που σπουδάζουν μετ' εμποδίων, η σύνδεση των ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις και η επιχειρηματική λειτουργία των ίδιων, η υποχρηματοδότηση, οι «χορηγίες» (με το αζημίωτο για τις επιχειρήσεις), το Πανεπιστήμιο που θα είναι πολύμορφα κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις και μακριά όσο ποτέ από τις λαϊκές ανάγκες.
Τα προβλήματα του Πανεπιστημίου δεν αρχίζουν και τελειώνουν με τις εκλογές των διοικήσεών τους. Εκπορεύονται από το ρόλο που τους έχει αποδοθεί, τη στρατηγική της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων σε βάρος της πραγματικής προόδου. Οι παρεμβάσεις που έρχονται με το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, δεν κάνουν ούτε ένα βήμα προς την κατεύθυνση αλλαγής της πραγματικότητας που ζουν οι φοιτητές - σπουδαστές, τα παιδιά λαϊκών οικογενειών τα οποία σπουδάζουν με χειρότερους όρους.
Δημοσίευση σχολίου