Σήμερα πραγματοποιείται στη Λευκωσία η Σύνοδος των πρωθυπουργών Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, όπου Αλ. Τσίπρας, Ν. Αναστασιάδης και Α. Φατάχ ελ Σίσι, αντίστοιχα, προσέρχονται με βασική επιδίωξη την αναβάθμιση της θέσης των αστικών τάξεων που εκπροσωπούν και τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφόρας συνεργασίας στον οικονομικό, πολιτικό, ενεργειακό και διπλωματικό τομέα.
Το γεγονός ότι αυτά τα συμφέροντα βρίσκονται πίσω από τέτοιου είδους πρωτοβουλίες και πρυτανεύουν στο ξεδίπλωμά τους, επιβεβαιώνεται κι απ' το ότι η σημερινή συνάντηση αποτελεί τη συνέχεια της τριμερούς που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβρη του 2014 στο Κάιρο, επί συγκυβερνήσεως ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή του τότε πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά.
Επί τάπητος, στις διμερείς συζητήσεις και στην τριμερή, θα τεθούν ζητήματα ενεργειακής συνεργασίας, οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών, αντιμετώπισης της τρομοκρατίαςμε αιχμή τους τζιχαντιστές, εμπορικών συναλλαγών κ.ά.
Η σημασία που αποδίδει η ελληνική αστική τάξη στην προώθηση των ζητημάτων αυτών και ιδιαίτερα στον καθορισμό ΑΟΖ, που συνδέεται άμεσα με την εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων και διαύλων, προκύπτει κι απ' τις απανωτές επισκέψεις στην Αίγυπτο. Την προηγούμενη βδομάδα, επίσημη επίσκεψη στο Κάιρο πραγματοποίησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλος, ενώ είχε προηγηθεί ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος.
Μέχρι τώρα, ο καθορισμός ΑΟΖ προσκρούει στην κωλυσιεργία της Αιγύπτου, που προφανώς και αποσκοπεί στα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη πριν συναινέσει σε κάτι τέτοιο, ενώ υπολογίζει τις ιδιαίτερες σχέσεις της και με αστικές τάξεις άλλων χωρών της περιοχής, που δε βλέπουν με «καλό μάτι» τις κολεγίες που η αστική τάξη της Ελλάδας επιδιώκει στην Αίγυπτο, αλλά και το Ισραήλ, αποσκοπώντας στη γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην ευρύτερη περιοχή.
Πρόσφατα, κατά την επίσκεψη του Ν. Αναστασιάδη στην Αθήνα, ο Αλ. Τσίπρας, μετά από συνάντησή τους, είχε δηλώσει σχετικά: «Νομίζω ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα όταν μιλάμε για γεωπολιτική δυναμική. Αυτό πώς μεταφράζεται; (...) Σημαίνει ότι Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε (...) μια περιοχή από όπου περνούν οι ενεργειακοί δρόμοι του 21ου αιώνα (...) κοιτάσματα είτε φυσικού αερίου είτε υδρογονανθράκων»...
Ειδικότερα για την τριμερή είχε αναφέρει, απηχώντας προσδοκίες της αστικής τάξης της χώρας για διεύρυνση των αξόνων που μπορούν να της εξασφαλίσουν κερδοφόρες διεξόδους: «Δε θεωρούμε ότι αυτή η τριμερής συνεργασία πρέπει να αφορά αποκλειστικά στις τρεις χώρες. Αποτελεί έναυσμα, πρόκληση και πρόσκληση και προς άλλες δυνάμεις να έρθουν να συμβάλουν στη συνεργασία για την ανάπτυξη όλων των κρατών της περιοχής μας, επί τη βάσει, βεβαίως, του Διεθνούς Δικαίου. Και όταν μιλάμε για το Διεθνές Δίκαιο, πάντοτε συμπεριλαμβάνουμε το σεβασμό στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Δημοσίευση σχολίου