ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΛΟΔΙΚΗΣ Εδωσε όλες του τις δυνάμεις, τη ζωή του για το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού

Το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της Επιτροπής Λάρισας,Σπύρο Καλοδίκη, τον απλό και σεμνό «κουκουέ», που έδωσε όλες τις δυνάμεις του στον αγώνα για τα συμφέροντα, τα δίκαια, τα όνειρα της εργατικής τάξης και του λαού και πρόσφερε και τη ζωή του στην πάλη για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία, τίμησαν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στη Λάρισα, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους για τα 100 χρόνια ύπαρξης και δράσης του Κόμματος και τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Την εκδήλωση μνήμης και τιμής οργάνωσαν, με επιτυχία, οιΚομματικές Οργανώσεις Αγίου Αθανασίου, Κέντρου, Ιπποκράτη - Αμπελοκήπων και Εκπαιδευτικών, στην πλατεία των «Εξι Δρόμων», όπου την Κυριακή 23 Νοέμβρη 1947, ο Σπύρος Καλοδίκης πυροβολήθηκε πισώπλατα και θανάσιμα από συνεργάτη της Ασφάλειας.
Εκείνη την Κυριακή, ο Καλοδίκης φεύγει από κάποιο σπίτι της συνοικίας Αμπελοκήπων, όπου ήταν να γίνει σύσκεψη των ΚΟΒ πόλης, η οποία αναβλήθηκε για λόγους ασφαλείας. Σε μικρή απόσταση τον ακολουθεί ο Νίκος Παπαρσένος, μέλος της ΚΟΒ συνοικίας Αγίου Νικολάου. Σύμφωνα με δική του αφήγηση, το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ από την οδό Γεωργιάδου τραβάει προς τη γέφυρα του Αλκαζάρ και στρίβει στην πλατεία Τσούγγαρι (σήμερα Τάκη Γαργαλιάνου).
Εκεί, «την είχαν στημένη» αστυνομικοί με πολιτικά. Ανάμεσά τους και ο Μιχάλης Κωσταγιάννης, συνεργάτης της Ασφάλειας, που τον ακολούθησε. Ο Καλοδίκης τον αντιλήφθηκε, αλλά συνέχισε δήθεν αδιάφορος και φτάνοντας στην οδό Παλαιστίνης, άνοιξε το βήμα του κατευθυνόμενος προς την πλατεία «Εξι Δρόμων». Ο Κωσταγιάννης έτρεξε να τον προλάβει και τον έφτασε στην πλατεία. Του ζήτησε την ταυτότητα κι αυτός, ατάραχος, την έδωσε. Φυσικά, ήταν πλαστή σε όλα. Καθώς ο χαφιές την περιεργάζεται, ο Καλοδίκης του δίνει μια γερή γροθιά, τον ρίχνει καταγής κι αρχίζει να τρέχει με κατεύθυνση προς την οδό Σκουφά. Για κακή του τύχη, πέφτει πάνω σ' ένα υπενωμοτάρχη, που επιχειρεί να τον σταματήσει και συμπλέκονται. Εκεί φτάνει ο Κωσταγιάννης και τον πυροβολεί πισώπλατα. Αιμορραγώντας και θέλοντας να μαθευτεί η σύλληψή του για να μην τον εξαφανίσουν, όπως έγινε με άλλους συντρόφους του, φωνάζει δυνατά: «Πατριώτες, είμαι ο Σπύρος Καλοδίκης, Γραμματέας της Οργάνωσης του ΚΚΕ».
Από την πορεία που πραγματοποιήθηκε μετά την εκδήλωση των ΚΟ Λάρισας του ΚΚΕ
Από την πορεία που πραγματοποιήθηκε μετά την εκδήλωση των ΚΟ Λάρισας του ΚΚΕ
Ετοιμοθάνατος, προλαβαίνει να καταπιεί τα χαρτάκια με τις σημειώσεις του, για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Στο Δημοτικό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου μεταφέρεται, οι ασφαλίτες αναγκάζουν τους γιατρούς να του ανοίξουν το στομάχι, για να πάρουν τα χαρτιά που είχε καταπιεί. Την επομένη, ο ακατάβλητος κομμουνιστής αφήνει την τελευταία του πνοή και περνάει στο πάνθεο των ηρωικών μορφών του ΚΚΕ.
Δύο αντίπαλα στρατόπεδα
Την εκδήλωση άνοιξε ο Φώτης Παπανικολάου, μέλος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, και στη συνέχεια διαβάστηκαν ποιήματα του Γιάννη Ρίτσουκαι του Νίκου Μύτικα.
Στην ομιλία της, η Αγγελική Δασκαλάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι «ο Σπύρος Καλοδίκης ήταν οργανωτής με ταλέντο, άφοβος αγωνιστής, καθοδηγητής και ηγέτης, μιλούσε απλά, αγαπούσε και έδειχνε μεγάλη στοργή στους συντρόφους του».
Και τόνισε: «Και στην περίοδο πριν και μετά την Κατοχή, υπήρχαν δύο μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μια μεριά η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου, ορισμένοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι συσπειρωμένοι στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Είναι οι δυνάμεις που πάλεψαν και μάτωσαν ενάντια στους φασίστες.
Από την άλλη πλευρά ήταν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, το Παλάτι, οι τσιφλικάδες, το πολιτικό, στρατιωτικό και δικαστικό τους προσωπικό, καθώς και όλη η προπολεμική πνευματική και κοσμική ελίτ της χώρας, που είχε δηλώσει πίστη στο φασίστα Μεταξά. Ενα μέρος από αυτούς διέφυγαν μαζί με το χρυσάφι της χώρας στο εξωτερικό, στο Κάιρο. Ενα άλλο μέρος επέλεξε να συνεργαστεί με τους κατακτητές.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας, κάτω από τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ και την προέλαση του Κόκκινου Στρατού, οι δυνάμεις αυτές ήταν προετοιμασμένες και αποφασισμένες να επανέλθουν στην εξουσία. Ετσι, την Κατοχή ακολούθησε ο Εμφύλιος Πόλεμος, η λυσσασμένη αντίδραση της κυρίαρχης τάξης απέναντι στην τάξη που αμφισβητεί την εξουσία της, την εργατική τάξη.
Ενα χρήσιμο, λοιπόν, δίδαγμα είναι ότι όπως και τότε δεν υπήρξε εθνική ομοψυχία, δεν υπήρξαν κοινοί εθνικοί στόχοι, έτσι και σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν κοινοί στόχοι για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα με την αστική τάξη, τους καπιταλιστές. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινή εθνική προσπάθεια, όπως θέλει να ονομάσει η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ τη διαπραγμάτευση που διεξάγεται στην ΕΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου και των καπιταλιστών».
Μετά την ομιλία, ακολούθησε πορεία μέχρι το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Σπ. Καλοδίκης, στη συμβολή των οδών Καραθάνου και Σκουφά, όπου εκπρόσωπος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ κατέθεσε λουλούδια.
Ετικέτες

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget