Το τέλος μιας δεκαετίας εμπαιγμού και εκμετάλλευσης στο όνομα της ΟΝΕ
Η ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ) ήταν για μια δεκαετία περίπου το σύνθημα, με το οποίο η οικονομική ολιγαρχία και τα αστικά πολιτικά κόμματα εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό. Ολα τα προγράμματα οικονομικής πολιτικής σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν στο όνομα της ΟΝΕ, χαρακτηρίζοντας απαραίτητες τις θυσίες (τις οποίες μονομερώς έκαναν οι εργαζόμενοι), αφού μετά την ένταξη θα έρχονταν οι «καλύτερες μέρες».
Σ' όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, σ' αυτό το διάστημα, το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία και από κοντά ο Συνασπισμός επαναλάμβαναν το ίδιο επιχείρημα, ότι η ένταξη στην ΟΝΕ θα φέρει τη χώρα στη λέσχη των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα καλύψει τη διαφορά που χώριζε την Ελλάδα από τις πλουσιότερες χώρες, θα αυξήσει τον εθνικό πλούτο και έτσι θα αυξηθεί και το μερίδιο των εργαζομένων σ' αυτόν.
Την ίδια περίοδο το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που έλεγε ότι η ΟΝΕ δεν έχει να δώσει τίποτα για τους μισθωτούς και τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα, αντίθετα, θα προκαλέσει δεινά, θα έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση των εισοδημάτων, την αύξηση της ανεργίας, την παραγωγική υποβάθμιση της χώρας, την περιθωριοποίησή της και τη μετατροπή της σε εξάρτημα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων της «νέας τάξης». Προειδοποιούσε ακόμη τον ελληνικό λαό ότι στο τέλος αυτής της πορείας όχι μόνο δε θα έρχονταν οι «καλύτερες μέρες», αλλά, αντίθετα, θα είχαμε ακόμη χειρότερες, αφού θα συνεχιζόταν η ίδια και ακόμη πιο σκληρή πολιτική. Αν μέχρι σήμερα οι θυσίες των εργαζομένων ήταν απαραίτητες, για να σφραγιστεί το εισιτήριο εισόδου στην ΟΝΕ, αύριο θα είναι απαραίτητες, για να σφραγιστεί η άδεια παραμονής.
Και σ' αυτές τις εκλογές, της 9ης Απριλίου, κυριαρχεί το θέμα της ΟΝΕ. Εχοντας εξασφαλίσει την ένταξη, η κυβέρνηση επιχειρεί να αποσπάσει την ψήφο του ελληνικού λαού, σαν υπογραφή σε άγραφο χαρτί, το οποίο θα συμπληρώσει η ίδια εκ των υστέρων με όλα τα μέτρα και τις πολιτικές για τη λεγόμενη «μετα-ΟΝΕ εποχή». Την ίδια πρόταση κάνει και η Νέα Δημοκρατία, η οποία το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί είναι μια άλλη διαχείριση της ίδιας, όμως, πολιτικής. Μέχρι σήμερα αυτές οι δυνάμεις είχαν τη δυνατότητα να ζητούν θυσίες και να υπόσχονται. Εφτασε όμως η ώρα του λογαριασμού. Ετσι κι αλλιώς τώρα μαθαίνουμε το τι στοίχισε η ΟΝΕ στον ελληνικό λαό, ποιος πλήρωσε το «μάρμαρο», ποιος κέρδισε απ' αυτήν την πολιτική. Ομως, τώρα που φθάσαμε στο τέλος αυτής της πορείας, όλοι άρχισαν δειλά - δειλά να αναγνωρίζουν ότι τα δύσκολα έρχονται μετά την ένταξη στην ΟΝΕ. Οι απαιτήσεις και οι όροι που προβάλλουν οι «εταίροι», αλλά και οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση για την οικονομική πολιτική των επόμενων χρόνων περιλαμβάνονται στα επίσημα κοινοτικά έγγραφα, όπως η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το πρόγραμμα «σύγκλισης».
Δημοσίευση σχολίου