Οργανώνουμε τον αγώνα, δυναμώνουμε την αλληλεγγύη

Μορφή «χιονοστιβάδας» παίρνουν οι καταγγελίες από εργαζόμενους και συνδικαλιστικές οργανώσεις για το όργιο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, που κλιμακώθηκε μετά την ανακοίνωση της «αργίας» των τραπεζών και των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων.
Η άγρια κατάσταση που προϋπήρχε στους τόπους δουλειάς, με απληρωσιά πολλών μηνών, με απολύσεις, ατομικές συμβάσεις και τρομοκρατία, γίνεται ακόμα χειρότερη στο φόντο των τελευταίων εξελίξεων, με ευθύνη της κυβέρνησης.
Οι εργαζόμενοι, που πλήρωσαν την καπιταλιστική κρίση, καλούνται τώρα να πληρώσουν και τα «απόνερά» της, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να διασφαλίσει τους καλύτερους δυνατούς όρους για την ανάκαμψη του κεφαλαίου.
Ετσι, χιλιάδες επιχειρήσεις, ακόμα και σε κλάδους που πλήγηκαν σχετικά λιγότερο από την κρίση, επικαλούνται τώρα την έλλειψη ρευστότητας και πρώτων υλών, για να δικαιολογήσουν «έκτακτα» μέτρα όπως «lock out», μη καταβολή των μισθών, υποχρεωτικές άδειες και άλλα.
Στην πραγματικότητα, μια κατάσταση που προκύπτει χωρίς καμιά ευθύνη των εργαζομένων, όπως είναι αυτή των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων μέσω των τραπεζών, τη φορτώνουν εξ ολοκλήρου στους εργαζόμενους, όπως φόρτωσαν προηγουμένως την κρίση.
Μάλιστα, αρωγός τους είναι η ίδια η κυβέρνηση, η οποία, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει από επώνυμες και ανώνυμες καταγγελίες, το όργιο που εξελίσσεται στους τόπους δουλειάς, εξαντλείται σε υπενθυμίσεις προς την εργοδοσία ότι η εργατική νομοθεσία ισχύει και αυτή την περίοδο!
Ενα πράγμα είναι βέβαιο και πρέπει να το πάρουν σοβαρά υπόψη οι εργαζόμενοι: Τα μέτρα που επιβάλλει αυτές τις μέρες η εργοδοσία για να μετριάσει τη χασούρα από τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, μόνο «έκτακτα» δεν είναι.
Το κλίμα που διαμορφώνεται στους τόπους δουλειάς, συμβάλλει ώστε και στο άμεσο μέλλον, όλα αυτά που γίνονται τώρα στο όνομα των «έκτακτων συνθηκών» να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα.
Δηλαδή, να νομιμοποιηθεί πλήρως στις εργατικές λαϊκές συνειδήσεις ότι είναι δικαίωμα της εργοδοσίας να πληρώνει όποτε θέλει, να απολύει όπως τη βολεύει, να επιβάλλει άδειες και διευθέτηση του χρόνου εργασίας ανάλογα με τα σκαμπανεβάσματα της παραγωγής.
Να πολλαπλασιαστούν οι αντιστάσεις
Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι. Δεν τους έφταναν οι πενιχρές συντάξεις, αλλά έρχονται από πάνω τα Ταμεία να τους καταβάλλουν μισή τη σύνταξη, από την οποία πάλι δεν μπορούν να πάρουν παρά ελάχιστα ευρώ!
Αν σκεφτεί κανείς ότι από αυτά τα χρήματα ζουν ολόκληρες οικογένειες χαμηλόμισθων και ανέργων, αντιλαμβάνεται ότι όσο περνάνε οι μέρες και οι συντάξεις ρέουν με το σταγονόμετρο, τα προβλήματα σε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα μεγαλώνουν, με κίνδυνο να ξεμείνουν ακόμα και από βασικά αγαθά.
Συνολικά, η εργατική - λαϊκή οικογένεια βρίσκεται αντιμέτωπη με την άθλια κατάσταση που προϋπήρχε σε τομείς όπως η Υγεία και η Πρόνοια. Οι συνέπειες από την υποχρηματοδότηση και την πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, οξύνονται τώρα λόγω έλλειψης ρευστού.
Το δημοψήφισμα της Κυριακής, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, δεν πρόκειται να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση. Το αντίθετο θα συμβεί. Η επιθετικότητα της εργοδοσίας δεν πρόκειται να ανακοπεί, ούτε βέβαια τα Ταμεία θα «γεννήσουν» λεφτά για μισθωτούς και συνταξιούχους, για την Υγεία και τις δομές Πρόνοιας που παραπαίουν.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε αυξημένη επαγρύπνηση, για να συμβάλει στην ανακούφιση των εργαζομένων και του λαού, να αποτρέψει αντεργατικές αποφάσεις της εργοδοσίας στο όνομα της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά.
Σε κλάδους όπου καλπάζουν τα κρούσματα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, όπως για παράδειγμα στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής, η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων είναι καθοριστική για να μη γενικευτεί το κλίμα του φόβου, που σιγοντάρει η στάση της κυβέρνησης.
Οι παρεμβάσεις αυτές χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν τις επόμενες μέρες, όπου και όταν η εργοδοσία προσπαθεί να περάσει μέτρα σε βάρος των εργαζομένων με τη δικαιολογία ότι δεν έχει λεφτά, ή ότι δεν έχει πρώτες ύλες για να βάλει μπροστά τις μηχανές. Αυτές τις δύσκολες ώρες, οι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα γερό αποκούμπι και κανείς άλλος δεν μπορεί να τους το δώσει, πέρα από το ΠΑΜΕ και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται σ' αυτό.
Το στόχο αυτό υπηρετεί το πλαίσιο πάλης που διαμόρφωσε από την πρώτη ώρα το ΠΑΜΕ απέναντι στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και τις πλάτες που της κάνει η κυβέρνηση, μαζί με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Αυτό το πλαίσιο πρόβαλλε η κινητοποίηση που έγινε την Παρασκευή στα γραφεία του ΣΕΒ, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν θα ανεχτεί το νέο αντεργατικό γιουρούσι που εξαπολύεται σε κλάδους και τόπους δουλειάς, με δικαιολογία την κατάσταση που δημιουργεί η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά.
Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας
Εκτός από την προσπάθεια να δημιουργηθούν αντιστάσεις εκεί που ξεσπά η εργοδοτική αυθαιρεσία, σε πρώτη προτεραιότητα βρίσκεται τώρα η ανάγκη να οργανωθεί η αλληλεγγύη, να μη βρεθεί κανένας μόνος του στη νέα κατάσταση που δημιουργείται και η οποία με βεβαιότητα θα χειροτερέψει για το λαό.
Το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ και το ΜΑΣ πήραν την πρωτοβουλία και συγκρότησαν μια κεντρική επιτροπή για την οργάνωση της αλληλεγγύης, καλώντας τα εργατικά συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος να πρωτοστατήσουν στη συγκρότηση αντίστοιχων επιτροπών αλληλεγγύης σε γειτονιές και τόπους δουλειάς.
Εκεί πρέπει να βρίσκει απάγκιο κάθε εργαζόμενος που τον «σχόλασαν» από τη δουλειά, με τη δικαιολογία ότι το εργοστάσιο δεν έχει πρώτη ύλη, ή ότι το κατάστημα δεν έχει πελάτες. Εκεί πρέπει να αναζητά βοήθεια, όχι μόνο υλική, ο συνταξιούχος που του λείπουν τα λεφτά για φάρμακα, ή για τα καθημερινά αγαθά.
Εκεί πρέπει να βρίσκει αποκούμπι η εργατική - λαϊκή οικογένεια που δεν βρίσκει τα απαραίτητα στο ράφι του σούπερ μάρκετ ή βρίσκεται αντιμέτωπη με την αισχροκέρδεια των βιομηχάνων και των εμπόρων, αν αρχίσουν να αυξάνουν οι ελλείψεις στην αγορά.
Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία το κάλεσμα των φορέων της Κοινωνικής Συμμαχίας να ξεκινήσει άμεσα η καταγραφή των αναγκών στη γειτονιά, με προτεραιότητα την κάλυψη των αναγκών σε τρόφιμα, φάρμακα, παιδικές τροφές. Να οργανωθεί με σχέδιο η αλληλεγγύη σε δήμους, συνοικίες, σε εργοστάσια και βιομηχανικές ζώνες, σε κλάδους, σε σχολές, σχολεία, νοσοκομεία.
Ξεχωριστή σημασία έχει η παρέμβαση στα νοσοκομεία και στις δομές Πρόνοιας, όπου οι ελλείψεις, τεχνητές ή πραγματικές, μπορεί να αποβούν μοιραίες για τους τρόφιμους και τους ασθενείς. Το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές να αναλάβουν δράση, ώστε να εξασφαλιστούν πλήρεις υγειονομικές και προνοιακές υπηρεσίες από τα νοσοκομεία, το ΕΚΑΒ, τα Κέντρα Υγείας, τα ΠΕΔΥ, τα ιδρύματα Πρόνοιας για ΑμΕΑ, χρόνιους πάσχοντες, ηλικιωμένους, παιδιά.
Καλεί τους υγειονομικούς, τα σωματεία τους, τα σωματεία εργαζομένων άλλων κλάδων, τους συλλόγους ασθενών, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τις Λαϊκές Επιτροπές να συγκροτήσουν επιτροπές αλληλεγγύης και διεκδίκησης. Να μη λείψει από κανέναν ασθενή το φαΐ, το φάρμακο, η εξέταση που πρέπει να κάνει.
Πολύτιμα συμπεράσματα
Ο αγώνας για την οργάνωση της αλληλεγγύης δεν είναι ξεκομμένος από την πάλη που συνεχίζεται για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, για την υπογραφή ΣΣΕ, για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι και ο λαός την περίοδο της κρίσης.
Ο αγώνας αυτός χρειάζεται να συνδυαστεί με μια πλατιά και σε βάθος συζήτηση με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, γύρω από τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την πείρα τους και τις ίδιες τις εξελίξεις.
Ολα τα προηγούμενα χρόνια, έζησαν την προπαγάνδα για το «αντιμνημονιακό» και τα άλλα «εναλλακτικά» κινήματα, που θα άλλαζαν τάχα τη ζωή του προς το καλύτερο, δρομολογώντας πολιτικές εξελίξεις προς όφελος του λαού. Ακουγαν «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα» από τους αγώνες και ότι η Ελλάδα, με καλύτερη διαπραγμάτευση, μπορεί να υπάρξει σαν ισότιμος εταίρος σε μια «δημοκρατική» ΕΕ που γίνεται ν' αλλάξει.
Ακουγαν, επίσης, πως το βάλσαμο είναι η καπιταλιστική ανάκαμψη και πως γι' αυτή αξίζει να υπομείνει κάθε θυσία. Πως τα δημοσιονομικά πλεονάσματα στην αρχή και στη συνέχεια η κυβερνητική εναλλαγή, θα έδιναν λύση στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα.
Σήμερα, όλα αυτά καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Η διαπίστωση αυτή, η αποτύπωσή της πλατιά στη συνείδηση των εργαζομένων και του λαού, θα βοηθήσει να απελευθερωθούν νέες δυνάμεις, να δυναμώσει η ανασύνταξη του κινήματος, να ενισχυθεί το ρεύμα εκείνο στο κίνημα που παλεύει με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τα κόμματά τους.

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget