Ετοιμότητα
και επαγρύπνηση
Ανεξάρτητα
από το ποιος υποστήριξε το ΝΑΙ και ποιος
το ΟΧΙ, το δημοψήφισμα προβλήθηκε από
όλες τις πλευρές και όλα τα Μέσα σαν η
«μητέρα των μαχών», που θα καθορίσει τη
ζωή μας τα επόμενα χρόνια. Το ΚΚΕ ήταν
το μόνο κόμμα που έδωσε μάχη για να
αποκαλυφθεί το ψευτοδίλημμα που έθεσε
η κυβέρνηση, αλλά και η προσπάθεια των
άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης να
βάλουν τα δικά τους κάλπικα διλήμματα
στο λαό. Μόνο το ΚΚΕ ανέδειξε όλες αυτές
τις μέρες ότι το δημοψήφισμα δεν είναι
αυτό που θα καθορίσει τις εξελίξεις, οι
οποίες κρίνονται από πολύ πιο σύνθετους
παράγοντες, που έχουν σχέση με την πορεία
της οικονομίας στην Ελλάδα, στην Ευρωζώνη
και παγκόσμια, τους ανταγωνισμούς στο
εσωτερικό της Ευρωένωσης και ανάμεσα
στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Με άλλα
λόγια, το δημοψήφισμα είχε στόχο να
υφαρπάξει τη λαϊκή συναίνεση σε εξελίξεις
που είναι από χέρι αντιλαϊκές και όχι
βέβαια να δώσει τη δυνατότητα στο λαό
να διαμορφώσει αυτός τις εξελίξεις.
Αλλωστε, ο λαός πρωταγωνιστής δεν
πρόκειται να γίνει μέσα από τα δημοψηφίσματα
και τις εκλογές, αλλά μέσα από την ταξική
πάλη. Γι' αυτό τώρα χρειάζεται ετοιμότητα
και επαγρύπνηση, για να αποτραπούν τα
χειρότερα και να υπάρξει ανάκτηση των
απωλειών από την κρίση, ανεξάρτητα από
το τι ψήφισε ο καθένας την Κυριακή.
Περί
«ακύρωσης»
«Ακυρώθηκε
το ΚΚΕ», έλεγε προχτές το βράδυ σε
τηλεοπτικό σταθμό με ικανοποίηση ο Π.
Σκουρλέτης, με αφορμή το αποτέλεσμα του
δημοψηφίσματος. Και το είπε, επειδή το
ΚΚΕ έλεγε στο λαό ότι πρέπει να ακυρώσει,
με τη στάση του στο δημοψήφισμα, το
δίλημμα που έμπαινε ΝΑΙ στο μνημόνιο
ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΑΙ στο μνημόνιο ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ.
Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο δεν ακυρώθηκε
το ΚΚΕ, αλλά, αντίθετα, έχει προειδοποιήσει
το λαό ότι η επόμενη μέρα θα είναι πολύ
δύσκολη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα
του δημοψηφίσματος. Κι αυτό γιατί τον
περιμένουν νέα μνημόνια, νέα αντιλαϊκά
μέτρα, νέες δανειακές συμβάσεις με
αντιλαϊκούς όρους. Παρά όμως τους άθλιους
εκβιασμούς και τις αυταπάτες, ένα κομμάτι
του λαού δήλωσε και με τη στάση του πως
δεν πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη
Σκύλλα και τη Χάρυβδη, αλλά και να
απορρίψει τη σφαγή του ανεξάρτητα από
το δήμιό του. Και αυτό δεν ακυρώνεται!
Τα
ίδια έλεγαν και στις εκλογές
Γράφει
ο Δ. Κανελλόπουλος στην ηλεκτρονική
έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών»: «Αυτή
τη φορά το ΚΚΕ (...) επέλεξε μια παρά φύσιν
ουδετερότητα (...) Ο κόσμος του ΚΚΕ, ο
αγνός του κόσμος, δεν υπάκουσε στα παρ'
ολίγον ΝΑΙ της ηγεσίας του. Και ψήφισε
ΟΧΙ. Η χειρότερη και πιο κοντόφθαλμη
ηγεσία του κόμματος ever (...) Στην πιο
κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του ελληνικού
λαού τις τελευταίες δεκαετίες το ΚΚΕ
δεν ήταν εκεί. Και αυτό καταγράφεται.
Μία μελανή στιγμή στην ιστορία του». Θέλει,
πράγματι, μεγάλο θράσος για τους
προπαγανδιστές του επόμενου μνημονίου
με τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ να διαστρεβλώνουν
τόσο εξόφθαλμα την πραγματικότητα, να
συκοφαντούν και να λένε ψέματα με το
τσουβάλι. Αυτή είναι όμως η «άμυνά»
τους. Ξέρουν ότι στο γήπεδο της χειραγώγησης
του λαού παίζουν με μοναδικό αντίπαλο
το ΚΚΕ. Γι' αυτό η χυδαία επίθεση.
Παρεμπιπτόντως, κάτι τύποι σαν τον
Κανελλόπουλο έλεγαν και πριν από τις
εκλογές του 2012 και του 2015 ότι ζούμε
ιστορικές στιγμές και ότι το ΚΚΕ απέχει
από αυτές, επειδή δεν στηρίζει μια
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός είδε πια και
ξέρει. Σήμερα, μπορεί καλύτερα να
καταλάβει τι σκοπιμότητες σε βάρος του
υπηρετούν γραφίδες όπως αυτή του
αρθρογράφου της «Εφ.Συν.».
Περί
«εθνικής ομοψυχίας»
Μετά
την ολοκλήρωση του δημοψηφίσματος της
Κυριακής, με το οποίο ουσιαστικά η
συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχείρησε
να κάνει τον ελληνικό λαό συνένοχο στην
πολιτική της, χρησιμοποιώντας τη γνωστή
τακτική του «μικρότερου κακού», τώρα
όλα τα «αστικά σφυριά» χτυπάνε σε ένα
σκοπό. «Εθνική συνεννόηση και ομοψυχία».
Οι έως χτες αντίπαλοι στα στρατόπεδα
του «Οχι», που κέρδισε την πλειοψηφία,
και του «Ναι», τώρα λένε στο λαό «τα
κεφάλια μέσα» και «πάμε να κλείσουμε
συμφωνία, γιατί καταστρέφεται η χώρα».
Οπως εγκλώβισαν το λαό στην αυταπάτη
ότι μέσα στις λυκοσυμμαχίες μπορεί να
βρεθεί λύση που δήθεν θα τον ανακουφίσει,
έτσι τον καλούν τώρα να συναινέσει στα
αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται. Οι
εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τα κριτήρια
που πρόταξαν την Κυριακή, πρέπει να δουν
μπροστά τους τον πραγματικό αντίπαλο,
το κεφάλαιο και την εξουσία του. Δική
τους προοπτική να οργανώσουν τον ταξικό
αγώνα, για να φρενάρουν μέτρα και να
βάλουν μπροστά τις διεκδικήσεις τους
με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και
τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής.
Δημοσίευση σχολίου