ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΕΕ Ομόφωνη έγκριση της «ομπρέλας» για συμμετοχή όλων των κρατών - μελών σε πολεμικές επιχειρήσεις

Από τη σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ,
στην οποία συμμετείχε και ο γγ του ΝΑΤΟ
Ενεργοποιήθηκε μετά από γαλλικό αίτημα το άρθρο 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ για «παροχή βοήθειας με όλα τα διαθέσιμα μέσα»...
Ομόφωνα δεκτό έκανε το Συμβούλιο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, που συνεδρίασε χτες στις Βρυξέλλες, το αίτημα της γαλλικής κυβέρνησης για παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην επιχείρηση κλιμάκωσης και γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, με αφορμή τους τζιχαντιστές.
Οι μετέχοντες υπουργοί - την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Αμυνας,Π. Καμμένος - έκαναν αποδεκτό το αίτημα της Γαλλίας για ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης της ΕΕ (η Συνθήκη του Μάαστριχτ), σύμφωνα με το οποίο, εάν ένα κράτος - μέλος της ΕΕ δεχτεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη - μέλη έχουν την υποχρέωση να το βοηθήσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν, ενώ «θεμελιώδης» ρόλος αναγνωρίζεται και στο ΝΑΤΟ.
«Ολοι μπορούν να βοηθήσουν και σε διάφορα μέρη...»
Νωρίτερα, ο Γάλλος υπουργός Αμυνας, Ζαν Υβ Λεντριάν, δήλωνε: «Κάθε χώρα θα μπορεί να βοηθήσει με κάποιο τρόπο, γρήγορα και σε διάφορα μέρη». Η βοήθεια θα μπορούσε να περιλαμβάνει «μεγαλύτερη υποστήριξη» στη Συρία, στο Ιράκ και στην Αφρική, πρόσθεσε.
Η επισήμανση του Γάλλου για «βοήθεια με κάθε τρόπο» παραπέμπει στους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους θα εμπλακούν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τα διάφορα κράτη - μέλη της ΕΕ. Ειδικά για την Ελλάδα και με βάση την επιδίωξη του εγχώριου κεφαλαίου να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προκάτοχοί της, έχει όλο το προηγούμενο διάστημα «διαφημίσει» έντονα τη δυνατότητα να «συνδράμει» παραχωρώντας βάσεις, άλλες υποστηρικτικές υποδομές και μέσα, επιτελείς και επιμελητεία, αλλά και πληροφορίες, κρισιμότατο κομμάτι στη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων.
Διόλου τυχαία, ο Π. Καμμένος, προσερχόμενος χτες στη Σύνοδο, εστίασε ειδικά στη σημασία ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ, δηλώνοντας μεταξύ άλλων: «Οι υπουργοί Αμυνας της ΕΕ πρέπει να λάβουμε μία απόφαση γιατί έχουμε μία καινούρια κατάσταση στην Ευρώπη. Είναι η 11η Σεπτεμβρίου για την Ευρώπη. Πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Είναι πολύ σημαντική η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ»...
«Ατζέντα» που βρωμάει μπαρούτι
Κατά τα λοιπά, οι υπουργοί Αμυνας συζήτησαν και για το μελλοντικό ρόλο και τη διεύθυνση τουΕυρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας (έχει σκοπό, μεταξύ άλλων, «την ανάπτυξη των αμυντικών δυνατοτήτων στον τομέα της διαχείρισης κρίσεων, καθώς και την προώθηση και ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα των εξοπλισμών»), αλλά και το σχέδιο δράσης της Κομισιόν για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, καθώς και την «ανάπτυξη ικανοτήτων για την υποστήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης», όλα ζητήματα που αποτυπώνουν τις ετοιμασίες της ΕΕ προς ανάληψη διευρυμένης στρατιωτικής δράσης.
Αργότερα, έκαναν επισκόπηση των διεξαγόμενων επιχειρήσεων της ΕΕ, ιδίως δε της EUMAM RCA(επιχείρηση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία), αλλά και της EUNAVFOR Med Operation Sophia (ναυτική επιχείρηση στη Μεσόγειο, επισήμως κατά των διακινητών μεταναστών και προσφύγων).
Με το βλέμμα στην Τουρκία
Μια μέρα νωρίτερα, προχτές Δευτέρα, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, στην παρέμβασή του στοΣυμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, στάθηκε στα ζητήματα διαχείρισης του «προσφυγικού ζητήματος». Ενόψει και του ταξιδιού του ίδιου και του πρωθυπουργού στην Τουρκία, επισήμανε τις «δυσκολίες» στην εφαρμογή αποφάσεων που έχουν ληφθεί διμερώς ή σε επίπεδο ΕΕ και τόνισε την ανάγκη να υπάρξει «κοινή βούληση και αποφασιστικότητα από όλα τα μέρη» για την εφαρμογή τους στην πράξη.
Αναφέρθηκε, ενδεικτικά, στην απόφαση για μετεγκατάσταση προσφύγων εντός χωρών της ΕΕ, στο διμερές Ελληνοτουρκικό Πρωτόκολλο Επανεισδοχής, στη Συμφωνία Επανεισδοχής ΕΕ - Τουρκίας και στις Συμφωνίες Επανεισδοχής της ΕΕ με τρίτες χώρες, όπως το Πακιστάν.
Αναφερόμενος στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών συνόρων στο Αιγαίο, ο Ν. Κοτζιάς ανέφερε ότι μεταξύ ελληνικών νησιών και τουρκικών παραλίων δεν υφίστανται διεθνή, αλλά ελληνικά και τουρκικά ύδατα, για την οριοθέτηση των οποίων, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, εφαρμόζεται η αρχή της μέσης γραμμής. Επισημαίνοντας ότι παρατηρείται συχνότατα το φαινόμενο του ναυαγίου σκαφών που μεταφέρουν πρόσφυγες με την είσοδό τους στα ελληνικά χωρικά ύδατα, ανέφερε ότι η διαχείριση των ροών σε αυτές τις περιπτώσεις, στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, μετατρέπεται αυτόματα σε έργο έρευνας και διάσωσης. Ο Ν. Κοτζιάς φέρεται να υπογράμμισε «εμφατικά» ότι τυχόν απόκλιση από την τήρηση αυτού του κανόνα θα σήμαινε μετά βεβαιότητας το θάνατο πολύ περισσοτέρων προσφύγων από αυτούς που ήδη έχουν χάσει τη ζωή τους στα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ.
Παραπέρα, ο Ελληνας ΥΠΕΞ κάλεσε τα μέλη του Συμβουλίου να συνειδητοποιήσουν τον «καθοριστικό ρόλο» της Τουρκίας για τη διόγκωση των θαλάσσιων ροών και για τη συνολική διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, επισημαίνοντας ότι η μόνη λύση είναι η ταυτοποίηση, καταγραφή και ταξινόμηση των προσφύγων σε ειδικά κέντρα (hot spots) επί τουρκικού εδάφους.
Τι προβλέπει η «ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής» της ΕΕ
Ομόφωνα δεκτό έκανε χτες η Σύνοδος των υπουργών Αμυνας της ΕΕ το γαλλικό αίτημα γιαενεργοποίηση του άρθρου 42.7 της Συνθήκης για την ΕΕ (η Συνθήκη του Μάαστριχτ),γνωστού και ως «ρήτρα αμοιβαίας βοήθειας» σε όποιο κράτος - μέλος «δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του».
Με τον τρόπο αυτό, ενεργοποιώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της το σχετικό άρθρο, η ΕΕ παρέχει και επισήμως τη «θεσμική» ομπρέλα για την εμπλοκή όλων των κρατών - μελών της «με όλα τα μέσα», δηλαδή και με στρατιωτικά, στην κλιμάκωση, εμβάθυνση και γενίκευση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Ας δούμε, λοιπόν, πιο συγκεκριμένα τι ακριβώς περιλαμβάνει το άρθρο 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ, την ενεργοποίηση του οποίου έσπευσε να υπερψηφίσει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Το άρθρο 42 περιλαμβάνει τις «ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ» της ΕΕ. Ειδικά στην παράγραφο 7 ορίζει τα εξής:
«Σε περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό δεν επηρεάζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών μελών.
Οι δεσμεύσεις και η συνεργασία στον τομέα αυτόν εξακολουθούν να είναι σύμφωνες προς τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Βορείου Ατλαντικού Συμφώνου (σ.σ: το ΝΑΤΟ), η οποία παραμένει, όσον αφορά τα κράτη που είναι μέλη του, το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας και το όργανο της εφαρμογής της».
Ο «εμπλουτισμός» με τη Συνθήκη της Λισαβόνας
Αργότερα, το 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ ουσιαστικά «εμπλουτίστηκε» με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και την εισαγωγή «ρήτρας αλληλεγγύης» (άρθρο 222 της Συνθήκης) η οποία, μεταξύ άλλων, προβλέπει:
«1. Η Ενωση και τα κράτη μέλη της ενεργούν από κοινού, με πνεύμα αλληλεγγύης, εάν ένα κράτος μέλος δεχθεί τρομοκρατική επίθεση ή πληγεί από φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή. Η Ενωση κινητοποιεί όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών μέσων που θέτουν στη διάθεσή της τα κράτη μέλη, για:
α) - την πρόληψη τρομοκρατικής απειλής στο έδαφος των κρατών μελών,
- την προστασία των δημοκρατικών θεσμών και του άμαχου πληθυσμού από ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση,
- την παροχή συνδρομής σε κράτος μέλος στο έδαφός του, μετά από αίτηση των πολιτικών του αρχών, σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης,
β) την παροχή συνδρομής σε κράτος μέλος στο έδαφός του, μετά από αίτηση των πολιτικών του αρχών, σε περίπτωση φυσικής ή ανθρωπογενούς καταστροφής.
2. Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεχθεί τρομοκρατική επίθεση ή πληγεί από φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή, τα υπόλοιπα κράτη μέλη τού παρέχουν βοήθεια κατόπιν αιτήματος των πολιτικών του αρχών. Προς τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη συντονίζονται στο πλαίσιο του Συμβουλίου.
3. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή από την Ενωση της παρούσας ρήτρας αλληλεγγύης καθορίζονται με απόφαση που εκδίδεται από το Συμβούλιο, μετά από κοινή πρόταση της Επιτροπής και του ύπατου εκπροσώπου της Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Εάν η απόφαση αυτή έχει επιπτώσεις στον τομέα της άμυνας, το Συμβούλιο αποφασίζει σύμφωνα με το άρθρο 31, παράγραφος 1 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τηρείται ενήμερο (...)».
Η επίκληση του άρθρου 42.7
Πέρα από το προφανές, το πώς δηλαδή μπορεί να αξιοποιηθούν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τόσο το ένα όσο και το άλλο άρθρο που παραθέτονται παραπάνω, θα πρέπει να σημειωθεί εδώ και κάτι άλλο:Η γαλλική κυβέρνηση, αντί να επικαλεστεί το άρθρο 222 της Συνθήκης της Λισαβόνας (που αναφέρεται μάλιστα πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης), επέλεξε να κάνει επίκληση στο άρθρο 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ, το οποίο αναγνωρίζει το «θεμελιώδη ρόλο» του ΝΑΤΟ. Πέρα από άλλες προεκτάσεις που ενδεχομένως «κρύβονται» εδώ, πρόκειται για μια κίνηση που πιθανότατα συνδέεται με τις συνολικότερες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και διεργασίες για την πορεία της ΕΕ, στις οποίες παρεμβαίνουν ενεργά και οι ΗΠΑ.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης για μη στρατιωτική εμπλοκή, την ίδια ώρα μάλιστα που υπουργοί επικαλούνται συνεχώς το ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ακούγονται ως ανέκδοτο...

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget