Νομοσχέδιο που θέτει εμπόδια στην προκήρυξη απεργίας,περιφρουρεί το δικαίωμα της εργοδοσίας να προσλαμβάνει απεργοσπάστες έφερε χθες προς συζήτηση στη Βουλή των κοινοτήτων η κυβέρνηση Κάμερον στο Λονδίνο.
Το νομοσχέδιο έρχεται μετά το νέο «μαχαίρι» στις κοινωνικές δαπάνες - ύψους 12 δισεκατομμυρίων στερλινών - και στο όποιο «κράτος Πρόνοιας», αλλά και τις περαιτέρω πολιτικές φτωχοποίησης των ασθενέστερων λαϊκών στρωμάτων.
Το αντιδραστικό νομοσχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει:
Α) Οι δημόσιοι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα (γιατροί, νοσοκόμες, πυροσβέστες, δάσκαλοι) θα απεργούν, μόνο εάν η κινητοποίηση έχει τις ψήφους του 40% των εγγεγραμμένων μελών του συνδικάτου και η ψηφοφορία θα γίνεται αποδεχτή, μόνο εφόσον προσήλθε να ψηφίσει επί της πρότασης για απεργία τουλάχιστον το 50% των εργαζομένων-μελών του συνδικάτου (αντί της απλής πλειοψηφίας που ισχύει σήμερα).
Β) Οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να ενημερώνονται τουλάχιστον 14 μέρες πριν την κήρυξη της απεργίας και θα μπορούν να προσλαμβάνουν απεργοσπάστες για να καλύψουν τα «κενά» που θα δημιουργηθούν από τους απεργούς.
Από τα παραπάνω, είναι φανερό ότι η αστική τάξη επενδύει στην αποδυνάμωση των συνδικάτων, για την οποία είναι συνυπεύθυνες οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Τους στερεί το δικαίωμα να αποφασίζουν και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Ακόμα, προκλητική είναι η προσπάθεια να υπονομεύονται οι αγώνες των εργαζομένων, με «δικλείδες ασφαλείας» για την εργοδοσία, όπως η πρόσληψη απεργοσπαστών, που ουσιαστικά ακυρώνει μια απεργία και συν τοις άλλοις ενισχύει στοχευμένα τη διάσπαση των εργατών.
Το νομοσχέδιο είναι ενδεικτικό του πόσο «σεβαστές» είναι οι εργατικές ελευθερίες συνολικά στην ΕΕ, όπου στο βωμό της ανταγωνιστικότητας, το δικαίωμα στην οργανωμένη πάλη και την απεργία στοχοποιείται όλο και περισσότερο, ακριβώς γιατί αποτελεί απειλή για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Δημοσίευση σχολίου