απο ... μερα ...... σε ... μερα ......

Πού ήτανε τα παιδιά;
Πώς και δεν έστησε πάλι προχτές η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε και στις αντίστοιχες διαδηλώσεις του 2012, κανένα σόου στο περιστύλιο της Βουλής, με κανένα γιγαντοπανό και τα ρέστα, την ώρα που λαός και νεολαία διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στο νέο μνημόνιο και τα «επείγοντα μέτρα» για τη σύναψή του, τα οποία ψηφίζονταν στην Ολομέλεια της Βουλής;
Και μη μας πείτε ότι από τότε έχει μεσολαβήσει όχι μόνο η παραδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα περί «κατάργησης των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο» ήταν «σχήμα λόγου», αλλά και η ίδια η συμφωνία του για το τρίτο μνημόνιο, το μνημόνιο Τσίπρα, που φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...
Οπως επιβεβαιώνεται και από αυτά που μας τσαμπουνάνε τις τελευταίες μέρες, δεν νομίζουμε ότι τους κολλάνε κάτι τέτοιες... λεπτομέρειες!
Θα μπορούσαν π.χ. να βγουν στο περιστύλιο οι... προεδρικοί του ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισαν υπέρ του μνημονίου, και να κρατάνε ένα πανό που να γράφει «Κάτω τα μνημόνια, αλλά... δεν έχουμε εναλλακτική», ή έστω «Το δικό μας το μνημόνιο δεν έχει καμία σχέση με τα άλλα»!
'Η ακόμη καλύτερα θα μπορούσαν να βγουν οι βουλευτές της «Αριστερής Πλατφόρμας», με πανό «Καταψηφίζουμε το νέο μνημόνιο, αλλά... στηρίζουμε ολόθερμα την κυβέρνηση που το φέρνει»!
Το ίδιο κάνει... Ετσι κι αλλιώς, και στις δύο περιπτώσεις ίδια είναι η κοροϊδία που σπέρνουν στο λαό!


Κατά συνείδηση κοροϊδία...
Τις «συνειδήσεις» τους επικαλούνται διάφοροι κυβερνητικοί βουλευτές που υπερψηφίζουν ή καταψηφίζουν τα νέα μνημονιακά μέτρα. Για παράδειγμα, όσοι τα υπερψηφίζουν δηλώνουν ότι «βάζουν την πατρίδα πάνω από το κόμμα», ενώ οι όψιμα «διαφωνούντες» λένε ότι η συνείδησή τους τούς επιβάλλει να μη στηρίξουν μνημόνιο... Αλήθεια, αυτές οι συνειδήσεις πότε ήταν ειλικρινείς; Οταν όλες μαζί υπόσχονταν την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο ή όταν, πάλι όλες μαζί, αποδέχονταν την παράταση των μνημονίων με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη; Οταν μανιωδώς υπόσχονταν ότι τα χαράτσια θα είναι παρελθόν μόλις εκλεγούν ή όταν καλούσαν το λαό να τα πληρώσει στο πλαίσιο του «πατριωτικού του καθήκοντος»; Οταν επέβαλλαν τις 100 δόσεις για να εισπράξουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα τους «μνημονιακούς» φόρους ή όταν παραιτήθηκαν απογοητευμένοι; Πού είχαν λουφάξει όλοι οι «αντάρτες» του ΣΥΡΙΖΑ, όταν το ΚΚΕ κατέθετε πρόταση νόμου για την κατάργηση όλων των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων; Πώς εξηγείται ότι δεν υπήρξε ούτε μια «συνείδηση», που να βρήκε θετική την εισήγηση του ΚΚΕ για να μπει ως ερώτημα στο δημοψήφισμα και η πρόταση της κυβέρνησης, η οποία προχτές «ξεχείλισε το ποτήρι» των «ανταρτών»; Την κατά συνείδηση κοροϊδία του λαού συνεχίζουν και οι «διαφωνούντες» και οι «συμφωνούντες». Τι άλλο να περιμένει κανείς μετά από τοποθετήσεις του τύπου «στηρίζουμε την κυβέρνηση, δεν ψηφίζουμε τα μνημονιακά μέτρα»;

Ταυτίσεις
Γ. Μπουτάρης: «Το Μνημόνιο θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί το 1981». Αδ. Γεωργιάδης: «Και να μην υπήρχαν τα μνημόνια οφείλαμε να τα έχουμε εφεύρει». Αλ. Τσίπρας: «Εδώ τα θέματα του συνταξιοδοτικού ήταν θέματα που είτε είχαμε τρόικα είτε δεν είχαμε τρόικα θα έπρεπε να τα αντιμετωπίσουμε. Συνεπώς, ας τα αφήσουμε στην άκρη αυτά. Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το Ασφαλιστικό»...

«ΜΠΟΡΟΥΜΕ» για «σταθερότητα» και «χρέος»
Η Ελλάδα κέρδισε «σε σταθερότητα», σχολίασε χτες ο ηγέτης του ισπανικού κόμματος «Ποδέμος» Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο οποίος έσπευσε ταυτόχρονα να υποστηρίξει πως «σε μένα όπως και στον Αλέξη (Τσίπρα) δεν αρέσει η συμφωνία». Και «ταυτόχρονα - συνέχισε - η Ελλάδα εξασφάλισε πως το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους θα εξεταστεί».
Και με αυτήν την τοποθέτηση το «Ποδέμος» επιβεβαιώνει ότι έρχεται (όπως ήρθε και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική πολιτική σκηνή) για να προσφέρει υπηρεσίες στα συμφέροντα της ισπανικής αστικής τάξης. Γι' αυτό εκφράζει ανακούφιση για τη διατήρηση της καπιταλιστικής «σταθερότητας» (δημοσιονομικής, κοινωνικής κ.τ.λ.) προϋπόθεση για την οποία είναι η κλιμακούμενη σφαγή του λαού. Γι' αυτό επίσης εκφράζει και ανυπομονησία για το πότε θα τεθεί καθαρά στο τραπέζι των Βρυξελλών το ζήτημα μιας γενναίας αναδιάρθρωσης του χρέους, που «καίει» μια σειρά χώρες όπως και την Ισπανία, καθώς οι αστικές τάξεις εκεί εκτιμούν ότι έτσι θα απελευθερωθούν σημαντικά κονδύλια για την πολύμορφη στήριξη των επενδύσεών τους, σε ανταγωνισμό και με τα κεφάλαια άλλων χωρών.
Αυτά είναι τα ζητήματα για τα οποία ανησυχεί το «αδελφάκι» του ΣΥΡΙΖΑ, προετοιμάζοντας τα βήματα που θα του επιτρέψουν κι εκείνου να υπηρετήσει καθοριστικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας...

Τύφλωση...
Τη Δευτέρα η ΑΔΕΔΥ και την Τρίτη η ΠΟΕΔΗΝ πήραν αποφάσεις για την προχτεσινή 24ωρη απεργία ενάντια στο τρίτο μνημόνιο.
Στο νοσοκομείο ΚΑΤ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που έχουν τη σχετική πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου, πήραν την πρωτοβουλία την Τρίτη να εκδώσουν, εν πρώτοις, μια ανακοίνωση που θα καλεί τους εργαζόμενους στην απεργία. Απευθύνθηκαν - διά περιφοράς όπως λέγεται - στις άλλες παρατάξεις. Η «Ενωτική Φωνή» - στηρίζεται απ' τη ΔΑΚΕ - συμφώνησε. Η «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζομένων» - που στηρίζεται απ' τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ - απάντησε: «Ακόμα δεν είδαμε τα μέτρα και κάνουμε απεργία; Δεν συμφωνούμε με την απεργία»!
Δεν πρόκειται για δειλούς κυνηγούς που - σύμφωνα με το μύθο του Αισώπου - έψαχναν τα ίχνη του λιονταριού, ενώ είχαν μπροστά τους το ίδιο το λιοντάρι. Πρόκειται για προσηλωμένους νεοκυβερνητικούς συνδικαλιστές, που η αφοσίωσή τους στο συγκυβερνητικό σχήμα τούς τυφλώνει ακόμα και μπροστά στον εφιάλτη του τρίτου μνημονίου για εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Ετικέτες

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget