«Επιχειρούμε να στηρίξουμε ένα δημόσιο σύστημα Υγείας που δέχτηκε τη βία της "μνημονιακής καταιγίδας". Η ωρίμανση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η απειλή κατάργησης του εφάπαξ, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και η άφρονα πολιτική στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας οδήγησαν πολλούς ανθρώπους σε πρώιμη αποχώρηση από το σύστημα. Ηδη ενεργοποιήσαμε παλαιότερους διαγωνισμούς και στο πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους θα αιμοδοτήσουμε το σύστημα με 1.000 γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων. Επιπλέον, θα στελεχώσουμε τις δομές Υγείας της χώρας με διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό με την επαναπρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων. Προσδοκούμε το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να έχει προτεραιότητα και σημαντικό μερίδιο νέων προσλήψεων από τις συνολικά 11.500 προσλήψεις που προβλέπονται για το έτος 2015».
Αυτά είπε απ' το βήμα της Βουλής, στη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης, ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής, αναφερόμενος στη στελέχωση των αποδεκατισμένων - και γι' αυτό το λόγο γονατισμένων από προσωπικό - δομών του δημόσιου συστήματος Υγείας τόσο στην πρωτοβάθμια φροντίδα όσο και στα νοσοκομεία. Αυτή θα είναι η «σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ με ανθρώπινο δυναμικό στη βάση ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης», όπως έλεγε («Εφημερίδα των Συντακτών» 21.1.2015) προεκλογικά ο υπεύθυνος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ - και νυν Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας - Γιάννης Μπασκόζος. Δηλαδή, κάποιες προσδοκίες για μερτικό από ένα σύνολο προσλήψεων, που δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα πού θα κατανεμηθούν. Ούτε καν αναφορά «στις στοχευμένες προσλήψεις με προγραμματισμό διετίας (5 χιλιάδες νοσηλευτικό προσωπικό, 2 χιλιάδες ιατρικό προσωπικό) με βάση τις άμεσες και τεκμηριωμένες ανάγκες του συστήματος» (βλέπε Γ. Μπασκόζος «Healt Report» 12.1.2015).
Ακόμα και να τηρηθεί ο προγραμματισμός της διετίας θα αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό των τρομακτικών ελλείψεων στα δημόσια νοσοκομεία.
Οπως αποκάλυψε ο «Ρ» (19.8.2014), εξαιτίας του παγώματος των προσλήψεων και των συνταξιοδοτήσεων, το προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων μειώθηκε κατά 17.000 γιατρούς και λοιπό προσωπικό την τελευταία δεκαετία, για να φτάσουν στις 81.821 στο τέλος του 2013. Σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ, λείπουν απ' τα δημόσια νοσοκομεία 6.000 γιατροί και σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ λείπουν 25.000 νοσηλευτές και υπόλοιπο προσωπικό, προσμετρώντας και τομείς όπως η καθαριότητα, η φύλαξη και η εστίαση. Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες, και ο ΠΙΣ μίλησε για ελλείψεις 5.000 γιατρών και 10.000 νοσηλευτών, με φόντο τη συνταξιοδότηση 3.000 γιατρών που ξεπερνούν τα 60 χρόνια. Μόνο στον «Ευαγγελισμό», - συμπεριλαμβανομένων και των συνεργείων - λείπουν 1.100 άτομα εξαιτίας του παγώματος των προσλήψεων και των συνταξιοδοτήσεων. Για να λειτουργήσουν τα 200 κλειστά κρεβάτια των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) χρειάζονται 800 νοσηλευτές (ο υπουργός Υγείας σε μια συνέντευξή του είπε ότι τα κενά στις ΜΕΘ θα καλυφθούν «διά της τεθλασμένης», που παραπέμπει σε ευέλικτες μορφές εργασίας απ' το ΕΣΠΑ, όπως π.χ. με μπλοκάκι, και προσλήψεις επικουρικού προσωπικού).
Οι προγραμματικές της κυβέρνησης για τις προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία διασφαλίζουν τις ανάγκες λειτουργίας κοντά στο όριο ασφαλείας. Δηλαδή, στο ελάχιστο προσωπικό που χρειάζεται για τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, όταν γίνονται απεργίες. Το κριτήριο της συγκυβέρνησης και στις προσλήψεις προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία αντιστοιχεί στη γενικότερη γραμμή της για τη διαχείριση της φτώχειας σε ό,τι έχει σχέση με την οργάνωση των κρατικών δομών, τη στελέχωσή τους και τις παροχές που αφορούν τις κοινωνικές ανάγκες.
Και κάτι τελευταίο: Στο προγραμματικό κείμενο για την Υγεία, που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για διαβούλευση το Σεπτέμβρη του 2014, υπάρχουν οι εξής διαπιστώσεις:
- «Ενα εξαιρετικά πλούσιο αριθμητικά και καλά εκπαιδευμένο επιστημονικό δυναμικό Υγείας είναι αυτήν τη στιγμή μπροστά στην είσοδό του στην παραγωγή. Είναι προσωπικό για το οποίο η χώρα έχει δαπανήσει σημαντικότατους πόρους και το σπαταλά κυριολεκτικά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα».
- «Ενα σημαντικό τμήμα έμπειρου επιστημονικού δυναμικού έχει εξωθηθεί λόγω της κρίσης, σε υποαμειβόμενες και ελάχιστα σχετικές με τις επιστημονικές του ανησυχίες επαγγελματικές δραστηριότητες και είναι λογικό η αναμόρφωση και η εκλογίκευση του όλου συστήματος να εμπνεύσει».
Δυστυχώς, για αυτό το καλά εκπαιδευμένο προσωπικό η ...ελπίδα για την «είσοδο στην παραγωγή» ή της αποκατάστασης «των υποαμειβόμενων επαγγελματικών δραστηριοτήτων» φαίνεται να ξεμακραίνει με γοργότερη -απ' ό,τι ήρθε- ταχύτητα.
Εκτός κι αν υπάρξει η αγωνιστική έμπνευση των νέων επιστημόνων της Υγείας που μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα θα παλέψουν για την ανατροπή αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών στο χώρο της Υγείας, διεκδικώντας ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, απαλλαγμένο από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, με σταθερές εργασιακές σχέσεις και αξιοπρεπείς αμοιβές για τους λειτουργούς του.
Δημοσίευση σχολίου