Στο σημερινό 4σέλιδο «ΝΕΟΛΑΙΑ» μπορούμε να βρούμε:

Στοιχεία για την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλές φοιτητικές Εστίες σε όλη τη χώρα.

-- Πέντε νέοι καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε νεανικά μουσικά και θεατρικά σχήματα, μιλούν στο «Ριζοσπάστη» για τη δουλειά τους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

-- Πολιτιστικές προτάσεις.

-- Μια ματιά στο έργο του Κάρολου Δαρβίνου και την κακοποίησή του από σκοταδιστές και κοινωνικούς δαρβινιστές...

Αμέτρητα και εκρηκτικά τα προβλήματα στις Εστίες

Από την πρόσφατη κινητοποίηση που έγινε από δυνάμεις του ΜΑΣ για το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Αμέτρητα κι εκρηκτικά είναι τα προβλήματα που συναντούν χιλιάδες φοιτητές/σπουδαστές οικότροφοι των Εστιών, ξεκινώντας μάλιστα από την πρώτη στιγμή, δηλαδή από την αίτηση και το σωρό πιστοποιητικών που θα πρέπει να προσκομίσουν για ένα δωμάτιο σε Εστία. Το αποτέλεσμα γνωστό: Χιλιάδες φοιτητές/σπουδαστές μένουν εκτός Εστιών.

Αυτήν τη στιγμή, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν 21 Εστίες και κάποια δωμάτια ξενοδοχείων που νοικιάζονται και καλύπτουν τις ανάγκες 14.000 φοιτητών και σπουδαστών, ενώ υπολογίζεται ότι οι ενεργοί φοιτητές και σπουδαστές είναι περίπου 400.000. Δηλαδή τόσο στην Αττική όσο και πανελλαδικά η κατάσταση είναι τραγική με μόνο το 3,5% να μένει σε εστία. Η δυναμικότητα των Εστιών δεν μπορεί να καλύψει σήμερα περισσότερους από 9 - 10% όσων σπουδάζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.

Ομως, ακόμη κι εκεί που υπάρχουν Εστίες τα προβλήματα συνοψίζονται στο αυτονόητο, δηλαδή στο να μην αναγκάζονται να πληρώνουν χαράτσι για ένα δωμάτιο, να έχουν οι οικότροφοι πρόσβαση στο ζεστό νερό, να έχουν θέρμανση, να μην πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια τους, να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής κ.ά.

Πρόσφατο είναι το παράδειγμα από την εστία του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, που παραμένει χωρίς θέρμανση εδώ και δύο χρόνια, καθώς η προμήθεια πετρελαίου από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έχει μπλοκάρει εδώ και δύο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο για λόγους που σχετίζονται με τη διαγωνιστική διαδικασία. Κι επειδή, δεν τα βρίσκουν ΤΕΙ και εργολάβοι,16.000 φοιτητές αλλά και εκατοντάδες εργαζόμενοι κάνουν μάθημα σε παγωμένες αίθουσες και αμφιθέατρα. Το Συμβούλιο του ΤΕΙ αντί να διεκδικήσει λύση αποφάσισε νααναστείλει τη λειτουργία των Εστιών και να διώξει τους 210 φοιτητές που διαμένουν εκείμέχρι την 1η Μάρτη, καθώς υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς από τα θερμαντικά σώματα που χρησιμοποιούν.

Στη Βορειοδυτική Ελλάδα

Προβληματική είναι η στέγαση και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με 14 σχολές και περίπου14.000 φοιτητές και το ΤΕΙ Ηπείρου με 3 σχολές στα Γιάννενα και περίπου 3.000 φοιτητές. Για τη στέγαση των χιλιάδων φοιτητών και σπουδαστών υπάρχουν η Εστία της Δουρούτης, που βρίσκεται στο χώρο της πανεπιστημιούπολης, η Εστία της Δόμπολης που βρίσκεται μέσα στην πόλη των Ιωαννίνων και τα τελευταία τρία χρόνια, έπειτα από πιέσεις των φοιτητών επινοικιάζονται δωμάτια σε ξενοδοχεία. Στις Εστίες της Δουρούτης (8 κτίρια) διατίθενται 864 δωμάτια (για 14.000 φοιτητές...), ενώ στην Εστία της Δόμπολης στεγάζονται 464 φοιτητές του πανεπιστημίου και σπουδαστές του ΤΕΙ (τα μισά δωμάτια για το πανεπιστήμιο και τα άλλα μισά για το ΤΕΙ). Στα ξενοδοχεία μένουν γύρω στους 100 φοιτητές κάθε χρόνο.

Κάθε χρόνο γίνονται στη Δουρούτη γύρω στις 1.400 αιτήσεις από φοιτητές και πάνω από τους μισούς μένουν εκτός. Οι σπουδαστές του ΤΕΙ που έκαναν για πρώτη φορά αίτηση στη Δόμπολη ήταν 100 και πήραν μόνο τους 20. Επιπλέον, γύρω στους 200 σπουδαστές αναγκάστηκαν να κάνουν εκ νέου αίτηση (βάσει του νέου κανονισμού του ΤΕΙ που υποχρεώνει τους ήδη οικοτρόφους να κάνουν τα χαρτιά τους κάθε χρόνο, ενώ κάτι τέτοιο δεν ίσχυε μέχρι πέρσι) και από αυτούς οι 10 έμειναν εκτός.

Στις Εστίες της Δόμπολης η κατάσταση είναι τραγική! Το κτίριο είναι χτισμένο από τα τέλη της δεκαετίας του '60, χωρίς να γίνεται πραγματική συντήρηση, πέφτουν σοβάδες, πολλά δωμάτια στο εσωτερικό τους έχουν μούχλα. Οι τουαλέτες και οι ντουζιέρες είναι κοινόχρηστες και δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης υγιεινή. Από τα δέκα πλυντήρια που υπάρχουν για τα 464 άτομα, λειτουργούν μόνο τα 5! Η φύλαξη είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Στα ξενοδοχεία, οι φοιτητές αναγκάζονται να αδειάζουν τα δωμάτια κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι.

Στις Εστίες της Δουρούτης ο φοιτητής για να παραλάβει το δωμάτιο καλείται να πληρώσει 90 ευρώ εγγύηση, δύο νοίκια μπροστά δηλαδή, και κάθε μήνα του επιβάλλουν το χαράτσι των45 ευρώ, υποτίθεται για τη συντήρηση των Εστιών, όμως οι φοιτητές διαμαρτύρονται ότι εντός των Εστιών δεν υπάρχει επαρκής φύλαξη, δεν υπάρχει επαρκής θέρμανση και ζεστό νερό, σε κάθε όροφο υπάρχει μόνο μία κουζίνα για 20 με 25 δωμάτια, ενώ δεν υπάρχουν χώροι πολιτιστικής δραστηριότητας και ψυχαγωγίας.

Στην Κέρκυρα υπάρχουν Εστίες καθώς και ξενοδοχεία. Στις Εστίες μένουν γύρω στα 130 άτομα και στα 4 ξενοδοχεία που διατίθενται για τους φοιτητές μένουν 350 με 400 άτομα. Φέτος, έγιναν γύρω στις 700 αιτήσεις και έμειναν εκτός οι μισοί (350). Οσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης, τόσο στα ξενοδοχεία όσο και στα δωμάτια των Εστιών, στριμώχνουν δύο άτομα σε μονόκλινο δωμάτιο, στο δίκλινο τρία άτομα προκειμένου να χωρέσουν οι φοιτητές!!! Ανά 20 δωμάτια στην Εστία οι φοιτητές μοιράζονται μία κουζίνα, ενώ στα ξενοδοχεία οι φοιτητές για να πλύνουν τα ρούχα τους καλούνται και πληρώσουν 5 ευρώ τη φορά, αφού κοστίζει 3 ευρώ το πλύσιμο και 2 ευρώ το στεγνωτήριο.

Για τους σπουδαστές του ΤΕΙ στην Αρτα που έχει τρία τμήματα, υπάρχουν μόλις 60 δίκλινα δωμάτια στις Εστίες με κοινόχρηστες κουζίνες και πλυντήρια. Εκεί οι φοιτητές για να παραλάβουν το δωμάτιο έπρεπε να πληρώνουν 60 ευρώ ως εγγύηση για κτιριακές φθορές. Σήμερα, και με την πρόφαση ότι η φύλαξη δεν είναι επαρκής στο χώρο της Εστίας, τοποθετήθηκε μηχάνημα ελέγχου κάρτας η οποία κοστίζει 60 ευρώ, και απειλούνται οι φοιτητές ότι αν δεν δεχθούν την κάρτα εισόδου στην Εστία θα μείνουν εκτός!!!

Σε Πάτρα και Χαλκίδα

Στη Φοιτητική Εστία του Πανεπιστημίου Πατρών τα δωμάτια είναι πολύ λίγα σε σχέση με τις αιτήσεις. Τα τελευταία χρόνια ως προσωρινή λύση νοικιάζεται ξενοδοχείο για να μείνουν δωρεάν οι φοιτητές. Το χαράτσι (προβάλλεται σαν εγγύηση ότι δε θα γίνουν φθορές στο δωμάτιο) είναι 30 ευρώ για να δοθεί σ' έναν φοιτητή το κλειδί του δωματίου. Να αναφέρουμε ότι στην Πάτρα το 60% - 70% των φοιτητών προέρχεται από άλλη πόλη.

Εκτός από τους πρωτοετείς, οι υπόλοιπες κατηγορίες φοιτητών μπαίνουν στην Εστία με βάση ποσόστωσης επί των διαθέσιμων δωματίων. Ενδεικτικά μεγαλοετείς 5%, μεταπτυχιακοί - ομογενείς 1%. Η φύλαξη είναι ελλιπής και τα κρούσματα κλοπών έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι είναι 11 σε όλη την Εστία, τη στιγμή που μένουν περισσότεροι από 400 φοιτητές αυτή τη στιγμή και δεν υπάρχουν μέτρα για την ασφάλεια των κτιρίων. Ζεστό νερό υπάρχει για λίγες ώρες την ημέρα. Τα ωράρια έχουν μειωθεί από τις 12 ώρες που ήταν μέχρι πριν 2 χρόνια, στις 8 πέρυσι και φέτος το πολύ 4 ώρες τη μέρα, με συχνές βλάβες λόγω της ελλιπούς συντήρησης, με αποτέλεσμα να περνάνε μέρες χωρίς καθόλου ζεστό νερό.

Τα περισσότερα (εκτός από ένα) κτίρια έχουν κοινόχρηστες τουαλέτες και 3 από αυτά και ντουζιέρες κοινόχρηστες. Τα δωμάτια έχουν μηδενική μόνωση και η θέρμανση λειτουργεί για πολύ μικρό χρονικό διάστημα κι ελάχιστες ώρες. Κυρίως το χειμώνα που η θέρμανση δεν επαρκεί, το ηλεκτρικό δίκτυο υπερφορτώνεται συνεχώς και πέφτουν οι ασφάλειες.

Υπάρχουν εργολάβοι σε σίτιση, φύλαξη, καθαρισμό, πλυντήρια, συντήρηση και προμήθεια πετρελαίου. Οι καθαρίστριες παραμένουν απλήρωτες όπως και εργαζόμενοι διοικητικοί στο εστιατόριο (υπάγονται στο πανεπιστήμιο). Το συνολικό προσωπικό όλο και μειώνεται. Πρόσφατα τοποθετήθηκαν σεκιούριτι στον έλεγχο εισόδου στο εστιατόριο τα Σαββατοκύριακα, ενώ μειώθηκαν οι μερίδες σε πολύ μεγάλο βαθμό (δεν επαρκούν ούτε για τη σίτιση των οικοτρόφων).

Στην Εστία του ΤΕΙ Πάτρας υπάρχουν 8 εργαζόμενοι μαζί με τους σεκιούριτι για 145 φοιτητές. Καθαρισμός, φύλαξη, συντήρηση έχουν ανατεθεί σε εργολάβους. Στην Εστία ζουν περίπου 60 σπουδαστές στους οποίους αντιστοιχούν 12 τουαλέτες σε ένα κτίριο. Ζεστό νερό υπάρχει μόνο για 1 ώρα το βράδυ και οι περισσότεροι δεν το προλαβαίνουν.

Στην Εστία του ΤΕΙ Χαλκίδας, οι οικότροφοι δεν έχουν ζεστό νερό τόσο ώστε να καλύπτει τις ανάγκες τους, καθώς κάθε τρεις και λίγο κόβεται για διάφορους λόγους. Τα ασανσέρ δεν λειτουργούν, δεν υπάρχει δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο να καλύπτει όλο το ΤΕΙ και την Εστία (απαραίτητο εργαλείο για τα μαθήματα), οι φθορές στα δωμάτια και τους κοινόχρηστους χώρους αμέτρητες, όπως σε παράθυρα, ντους, καθρέπτες κ.ά.

Τέτοιες εικόνες επαναλαμβάνονται από πόλη σε πόλη, από ίδρυμα σε ίδρυμα, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπου έχουν χτιστεί νέες εστίες ή έχουν ανακαινιστεί παλιές.

Είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει η εικόνα στη στέγαση των φοιτητών, με Εστίες που όχι μόνο θα επαρκούν για όλους τους φοιτητές που αναγκάζονται να «μεταναστεύσουν» σε άλλη πόλη για τις σπουδές τους, αλλά θα παρέχουν και ασφαλή, άνετη, ποιοτική διαβίωση.

Πέντε νέα καλλιτεχνικά σχήματα από διαφορετικά είδη τέχνης αυτοπαρουσιάζονται...

Το μουσικό συγκρότημα «KollektivA», η κινηματογραφική κολλεκτίβα «Λοκομοτίβα», η μουσικοθεατρική ομάδα «Τρομπετίνι», η θεατρική ομάδα «ΑντίχειραΣ» και το μουσικό σχήμα«Gitante» βρέθηκαν με τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και συζήτησαν για το παρόν και το μέλλον μιας τέχνης με ταξικό πρόσημο, της τέχνης που δεν εφησυχάζει, ούτε παρηγορεί, αλλά αφυπνίζει, προκαλεί ερωτήματα, κινητοποιεί. Μίλησαν για τις δυσκολίες που συνάντησαν και συναντούν. Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία εργάζεται κι αλλού, για να καταφέρει να επιβιώσει. Κοινός παρονομαστής παραμένει η λέξη επιμονή. Αντάλλαξαν ακόμα την εμπειρία τους για το πώς ξεκίνησαν, γιατί επιλέγουν να εκφράζονται ως συλλογικότητες. Παρουσίασαν τη δουλειά τους, αλλά και τα επόμενα σχέδιά τους.

Ο Στέλιος Μαγαλιός παρουσιάζει τους Sober

Σήμερα 12 Φλεβάρη, στις 22.00, στο Ρυθμός Stage (Μ. Αντύπα 38, Ηλιούπολη) οΣτέλιος Μαγαλιός παρουσιάζει τους Sober. Θα παρουσιαστούν κομμάτια του σχήματος και ένα σύνολο διασκευών από διάφορες μουσικές σκηνές παγκοσμίως. Ο ήχος και η επιλογή των κομματιών κινείται στα μονοπάτια της Stoner - Southern Rock - Rock - Ηard Rock μουσικής, με το αποτέλεσμα να αντικατοπτρίζει πλήρως το μουσικό προσανατολισμό του συγκροτήματος.

Συμμετέχει η Ιφιγένεια Ατκινσον.

    

KollektivA: Η τέχνη εμψυχώνει διαβάζοντας τις σημερινές συνθήκες

Hasselblad H3D

Δεν είναι τυχαίο ότι με το ξέσπασμα της κρίσης και μετά αλλάξαμε όνομα από το προηγούμενο Φθηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό σε KollektivA. Επαιξε ρόλο και η συνεργασία μας με τον Μ. Ξυδούς, αλλά κυρίως η ανάγκη που νιώθαμε να εκφραστούμε μονολεκτικά, πιο επιθετικά... Δεν είναι τυχαίο ούτε ότι τότε έγινε και μόνιμη η σύνθεση του σχήματος. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάστηκε να βρεθούμε με μουσικούς που έχουμε πάνω κάτω κοινούς βηματισμούς, κοινό όραμα στο πώς κατανοείται η δημιουργία, πώς καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας ως εργαζόμενο ή ετεροαπασχολούμενο μουσικό. Αυτή τη στιγμή, σε ωθούν να λειτουργείς ως ελεύθερος επαγγελματίας. Επενδύεις στον εαυτό σου. Ο άλλος δεν έχει κανένα κόστος. Εχεις τυπική καλλιτεχνική ελευθερία, αλλά πρέπει να μπεις στα κριτήρια ανταποδοτικότητας.

Αυτό που μας χαρακτηρίζει είναι η λέξη επιμονή. Χωρίς επιμονή σ' αυτό που κάνεις δεν πας πουθενά. Πρέπει να αντεπεξέλθεις σε πάρα πολλές δυσκολίες, σ' ένα περιβάλλον καθαρά εχθρικό, ειδικά όταν η τέχνη σου έχει κι ένα ταξικό κριτήριο. Εκφράζουμε με καλλιτεχνικούς όρους, με το δικό μας ηχητικό πρίσμα και τη δική μας ηχητική ταυτότητα αυτό που ζούμε σήμερα κι εμείς και η τεράστια πλειοψηφία του κόσμου. Δημιουργείς ορμώμενος από μια παρόρμηση. Φιλτράρεις με το δικό σου μοναδικό τρόπο τα ερεθίσματα που έρχονται από το περιβάλλον σου, όπως και κάθε καλλιτέχνης. Εξωτερικεύεις την ανάγκη σου για δημιουργία με το έργο σου. Η τέχνη δεν κάνει καμιά ανατροπή, αλλά είναι το απαραίτητο σάουντρακ της ανατροπής. Εκφράζει τις ανησυχίες, τις επιδιώξεις και τους πόθους της μεγάλης πλειοψηφίας. Εμψυχώνει, εμπνέει, διαβάζοντας τις σημερινές συνθήκες.

Πώς φεύγει η δημιουργία προς τα έξω; Μεταφέροντας την εμπειρία του σχήματος καθοριστική σημασία είναι να προσπαθείς να δημιουργείς τις υποδομές, που σου επιτρέπουν να μπορείς να βγάλεις το έργο σου με τον τρόπο που το καταλαβαίνεις, με την πληρότητα που το θες. Για παράδειγμα, φτιάξαμε το δικό μας στούντιο. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο βήμα που έχει κάνει μέχρι τώρα η μπάντα. Την τελευταία δισκογραφική μας δουλειά, αν πληρώναμε στούντιο, θα ήταν αδύνατο να τη κάνουμε.

Σε μια βδομάδα κυκλοφορεί ψηφιακά το μίνι άλμπουμ μας «The revolution sessions». Εχει διασκευές γνωστών πολιτικών τραγουδιών από την Ευρώπη (Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα) και τις ΗΠΑ. Τα έχουμε φέρει στο δικό μας ηχητικό πρίσμα. Είναι η αφορμή για να πραγματοποιήσουμε τη μεγαλύτερη συναυλία που έχουμε κάνει μέχρι τώρα στις 7 Μάρτη στο Fuzz. Θα συνεχίσουμε με συναυλίες σε επαρχιακές πόλεις. Θα γίνει αγγλόφωνα ο δίσκος «Η μπαλάντα της φυλακής». Στα σχέδιά μας είναι να θεατροποιηθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σύμπραξης διαφόρων ειδών τέχνης.

    

GITANTE: Η μουσική κουβαλά ιστορία

Η μουσική του σχήματος είναι ορχηστρική. Τα όργανα είναι φλάουτο, βιολί, φαγκότο και κλασική κιθάρα. Το ρεπερτόριό μας πιάνει διάφορα είδη μουσικής, που αγαπάμε και θέλουμε να συνδυάσουμε. Κλασική, έθνικ, τζαζ και αυτοσχεδιασμούς. Αυτές οι μουσικές μάς αρέσουν, γιατί φέρνουν ιστορία. Για παράδειγμα. Το έθνικ φέρνει ουσιαστικά την ιστορία του κόσμου, το πώς εξελίχθηκε η μουσική, που δεν εξελίχθηκε μόνη της, αλλά μέσα από κοινωνικές καταστάσεις. Εχουμε συνθέσει και δικιά μας μουσική.

Τίποτα δε γίνεται χωρίς λόγο ύπαρξης, ακόμα και στην ορχηστρική μουσική, ενδεχομένως με πιο ασαφή χαρακτηριστικά. Αρχικά ξεχωρίζει το συναίσθημα, που δημιουργείται, όταν ακούς μια μελωδία. Ετσι κι αλλιώς η μουσική φέρει αισθητική, που υπόκειται σε ταξικό προσδιορισμό. Ακόμα και τι κομμάτια θα επιλέξεις, πώς θα τα ενορχηστρώσεις...

Οι συνθήκες είναι πολύ αρνητικές, ώστε να μπορέσει να ζήσει ένας καλλιτέχνης από την τέχνη του. Η κατάσταση σήμερα για το μουσικό που παίζει ορχηστρική μουσική είναι πολύ δύσκολη κι από μια άλλη πλευρά: Είναι δύσκολη και από την πλευρά των μέσων. Οι μουσικοί καλούνται να φτιάξουν σχήματα κι εξαιτίας της έλλειψης ορχηστρών. Το πιο δύσκολο είναι ότι πρέπει να μπεις στο παιχνίδι των μαγαζιών ή των σκηνών. Κατά συντριπτική πλειοψηφία αδιαφορούν γι' αυτά που έχεις να πεις, το πόσο βαθιά έχεις δουλέψει. Το ζητούμενο είναι πόσο μπορείς να πουλήσεις, λογική σούπερ μάρκετ. Αμα πεις: Εγώ το βράδυ μπορώ να σου φέρω 100 άτομα δε θα ρωτήσουν καν ποιος είσαι και πώς σε λένε. Κάπως έτσι δουλεύει το πράγμα...

• Προσπαθούμε να φτιάξουμε μια δομή για να κάνουμε γνωστό το έργο μας, να ανεβάζουμε υλικό. Ταυτόχρονα, αποτελεί μια συνεχή διαδικασία να σκεφτόμαστε νέα πράγματα.

    

Τρομπετίνι: Εργαλείο μας η φαντασία των παιδιών...

Πριν από την εποχή της κρίσης, η δημιουργία και η λειτουργία των καλλιτεχνικών ομάδων ίσως θα είχε άλλα χαρακτηριστικά. Τώρα, οι περισσότεροι νέοι καλλιτέχνες έχουν σπρωχτεί στη δημιουργία τέτοιων σχημάτων. Οι λόγοι; Τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, η ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης. Οι καλλιτέχνες μπήκαν στη διαδικασία να λειτουργήσουν με διαφορετικούς όρους, ώστε να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Η δικιά μας μουσικοθεατρική ομάδα «Τρομπετίνι», είναι γέννημα - θρέμμα της κρίσης και απευθύνεται σε παιδιά. Η συγκρότηση της ομάδας ακουμπά σε όλους τους παραπάνω λόγους. Ξεχωρίζουμε την επίδραση που αναπτύσσεται και μεταξύ των συναδέλφων στην ομάδα. Οι «Τρομπετίνι» έχουν ανεβάσει παραστάσεις σε σωματεία, σε Λαϊκές Επιτροπές. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μέλη της ομάδας ήρθαν σε επαφή με το κίνημα, να προσφέρουν τη δουλειά τους. Μπαίνουν και οι ίδιοι σε μια συνολική δραστηριοποίηση.

Πώς δουλεύουμε... Δουλεύουμε με παραμύθια που δεν είναι όπως τα ξέρουμε, αλλά όπως θέλουμε να είναι. Τα διασκευάζουμε. Παρεμβαίνουμε για να δώσουμε την οπτική που θέλουμε. Εργαλείο μας η φαντασία των παιδιών. Με όχημα τη φαντασία μεταβαίνουν στην πραγματικότητα. Ονειρικό περιβάλλον, παραμυθένιο περιβάλλον, ζωντανή μουσική, αισθητική, λόγος που προβληματίζει τα παιδιά. Λαμβάνοντας υπ' όψιν την ηλικία τους, θέλουμε να δείξουμε ότι τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο. Μπορούν, άμα το θέλουν να παρέμβουν και να οδηγήσουν την πραγματικότητα αλλού! Μέχρι στιγμής έχουμε δουλέψει με παραμύθια των αδελφών Γκριμ: «Ενας παράξενος μουσικός» και «Οι Μουσικοί της Βρέμης». Το πρώτο το διασκευάσαμε και το ονομάσαμε «Τρία αινίγματα ταξιδεύουν για λύση Παρίσι». Και το δεύτερο το ονομάσαμε «Οι μουσικοί της Βρέμης. Η τόλμη των παραμυθιών». Τα δραματοποιημένα παραμύθια συνοδεύονται από ζωντανή μουσική χάλκινων πνευστών. Τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά σε όλη την παράσταση!

Στις 29 Μάρτη και 26 Απρίλη θα παρουσιάσουμε το «Οι μουσικοί της Βρέμης. Η τόλμη των παραμυθιών» στον κινηματοθέατρο «Εφη» στο Περιστέρι.

ΑντίχειραΣ: Καλούμε το κοινό να πάρει θέση

Copyright:Alexander Alexandrou

Η ομάδα μας,«ΑντίχειραΣ» λειτουργεί 1,5 χρόνο. Η αφετηρία και η πορεία μας κοινή. Κοινός και ο προορισμός που θέλουμε να φτάσουμε. Η καθημερινή εμπειρία μας δείχνει ότι η συλλογικότητα εξελίσσει και την ίδια μας την προσωπικότητα. Επιθυμία της ομάδας μας είναι η επικοινωνία και η συνεργασία με άλλες ομάδες. Θέλουμε επίσης, η παράστασή μας «5 1/2 Ιστορίες για την κρίση» να βγει από τα στενά όρια της θεατρικής σκηνής. Να παρουσιαστεί σε χώρους δουλειάς, σε πλατείες, σε επαρχιακές πόλεις.

Πώς ξεκινήσαμε τη συγγραφή του έργου: Καθένας από εμάς έθετε και κάποιο ζήτημα. Ανεργία, συνθήκες διαβίωσης... Καταλήξαμε: Τα θέματα που θέλουμε και πρέπει να αναδείξουμε ήταν όλα αυτά που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Η παράστασή μας μιλά για το σήμερα, για συγκεκριμένες δυσκολίες, που δεν αντανακλώνται παρά στην επιφάνεια. Οι αιτίες τους είναι συγκεκριμένες κι αν τις κατανοήσεις, μπορείς και να τις λύσεις. Αυτή η θέση μας παρακίνησε!

Οι δυσκολίες πολλές... Είναι ευτύχημα για εμάς ότι έχουμε δικό μας χώρο. Δεν ξέρουμε πώς θα είχαμε λειτουργήσει κι αν ακόμα θα μπορούσε να ολοκληρωθεί η παράσταση, αν κάναμε 5ωρες και 8ωρες πρόβες κάθε μέρα και νοικιάζαμε το χώρο. Καθώς όλοι αναγκαστικά εργαζόμαστε κι αλλού για την επιβίωσή μας, δεν μπορούμε να αφοσιωθούμε σε αυτό που κάνουμε. Από την πρόβα στη δουλειά κι από τη δουλειά στην πρόβα. Δυστυχώς, το κυρίαρχο σήμερα στο θέατρο είναι αυτό που παρουσιάζουν ως «απολίτικο», γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι έχει πολύ συγκεκριμένη θέση από πίσω του, που βομβαρδίζει κι από σκηνής τους αποδέκτες ότι όλα είναι μάταια, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Ολα αυτά σερβιρισμένα με άριστη φόρμα, για να ξεγελά το μάτι.

Εμείς έχουμε μια διαφορετική πρόταση. Λέμε: Παίρνοντας θέση η παράσταση - ή να το πούμε καλύτερα θέτοντας τα σωστά ερωτήματα - καλούμε και τον θεατή να πάρει θέση. Θέλουμε να αποδείξουμε πως αυτό που βιώνουμε μπορεί να αλλάξει. Η παράστασή μας θέλουμε να απασχολήσει το μυαλό του θεατή. Προσκαλούμε το κοινό να μας συντροφεύσει στον αγώνα, που είμαστε κι εμείς κομμάτι του.

Οι «5 1/2 Ιστορίες για την κρίση» παρουσιάζονται κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.00 στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ