Κάλεσμα ενίσχυσης των ταξικών δυνάμεων στις επικείμενες εκλογές της ΠΕΤ - ΟΤΕ στις 2 - 6 Μάρτη, απευθύνει η Ενιαία Συνδικαλιστική Κίνηση εργαζομένων εταιρειών ομίλου ΟΤΕ. Στη διακήρυξή της η ΕΣΚ υπογραμμίζει πως ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να κάνει κριτήριο τις συνθήκες εργασίας του, να σκεφτεί τι σωματείο θέλει, και να κάνει το βήμα να στηρίξει την ΕΣΚ, τη μόνη παράταξη που θέτει στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της πλήρους και σταθερής δουλειάς για όλους. Η διακήρυξη:
 «ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ;
  • Το 2006 οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού πανηγύριζαν την περιβόητη σύμβαση για την εθελούσια, μια σύμβαση "ταφόπλακα" για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλειά, που έβαλε τις βάσεις για την κατάργηση της μονιμότητας και τον διαχωρισμό νέων και παλιών.
  • Το 2009 οι ίδιες δυνάμεις έλεγαν στους συμβασιούχους "χαμηλά την μπάλα", αφού τους έσωσαν με την OTEplus και την Hellascom, και την ίδια στιγμή διαβεβαίωναν τους παλιούς "ΟΤΕτζήδες" ότι δεν πρέπει να φοβούνται τίποτα και πως είναι πλήρως διασφαλισμένοι.
  • Το 2011 υπέγραφαν την πρώτη σύμβαση με μειώσεις, και μας έλεγαν ότι είμαστε τυχεροί γιατί το 2015 οι μισθοί μας θα επανέλθουν. Ταυτόχρονα έκαναν τα στραβά μάτια όταν η Διοίκηση αντικατέστησε τους 3.660 που έφυγαν με "εθελούσιες απολύσεις", με 1.000 επινοικιαζόμενους εργαζόμενους από την OTEplus, με μνημονιακούς μισθούς και δικαιώματα.
Ο κατάλογος αυτός είναι ατελείωτος. Όσο πίσω και αν γυρίσει κανείς, όταν αυτές οι δυνάμεις είχαν την πλειοψηφία, έβαζαν πλάτη ώστε να εφαρμόζεται η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική και να εξασφαλίζονται τα κέρδη της επιχείρησης. Από την εποχή της "απελευθέρωσης των τηλεπικοινωνιών", που ήταν βασική προϋπόθεση συμμετοχής στην ΕΕ στα πλαίσια της συνθήκης του Μάαστριχτ, μέχρι την πλήρη ιδιωτικοποίηση του κλάδου και την κρίση, έκαναν και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, ώστε οι εργαζόμενοι να αποδέχονται το "μικρότερο κακό", χωρίς ποτέ να αμφισβητήσουν τον ευρωμονόδρομο και τα κέρδη της επιχείρησης.
 Το 2015 πανηγυρίζουν μία σύμβαση που όσο και αν θέλουν να το κρύψουν, συμφώνησαν και έβαλαν την υπογραφή τους:
  1. Στη μονιμοποίηση του διαχωρισμού νέων και παλαιών εργαζομένων σε πολλές κατηγορίες μέσα στον ΟΤΕ, και μάλιστα με υπογραφή ΣΣΕ όπως έγινε το 2005. Στη δημιουργία νέου μισθολογίου, μέσα στο υπάρχον μισθολόγιο, με 40% μειωμένα εισαγωγικά κλιμάκια, για να ενταχθούν οι νέοι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ (και όχι μόνο της ΟΤΕplus), που θα φθάσουν στα σημερινά εισαγωγικά κλιμάκια του δικού μας μισθολογίου μετά από 30 χρόνια, δηλαδή ποτέ.
  2. Στον αποκλεισμό 1.000 εργαζομένων στα Κέντρα Τηλ. Εξυπηρέτησης.
  3. Στην ένταξη μόνο 950 νέων με αυξημένο μεν μισθό αλλά με μειωμένα δικαιώματα, αφού ο τρόπος υπολογισμού επιδομάτων και υπερωριών (ακόμα και το ωράριο) υπόκειται στη συνολική εργατική νομοθεσία, γι' αυτό παραμένει 8ωρο. Καταργεί το χρονοεπίδομα και το επίδομα γάμου, δίνει το δικαίωμα απολύσεων και χρήσης της εκ περιτροπής εργασίας.
  4. Στην ψευδεπίγραφη ένταξη των υπολοίπων 1.050, που επειδή προσλήφθηκαν με τις προηγούμενες κλαδικές συμβάσεις πριν το 2012 και σήμερα παίρνουν παραπάνω από το νέο μισθολόγιο, όλες οι μελλοντικές αυξήσεις και τα επιδόματα που θα δικαιούνται, θα συμψηφίζονται με το υπερβάλλον ποσό της προσωπικής διαφοράς.
  5. Στις νέες μειώσεις με τουλάχιστον -1% από τον σημερινό μισθό για τους υπόλοιπους, και την έναρξη του ξηλώματος του μισθολογίου, του χρονοεπιδόματος, και των άλλων δικαιωμάτων, και τελικά...
ΣΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ.
Στις 2 - 6 Μάρτη του 2015, θα πραγματοποιηθούν οι εκλογές της ΠΕΤ - ΟΤΕ. Το μεγαλύτερο αριθμητικά σωματείο στον όμιλο, που συσπειρώνει στη μεγάλη τους πλειοψηφία όλους εκείνους τους εργαζόμενους που εργάζονται στην καρδιά της παραγωγής, στην "πρώτη γραμμή" του ΟΤΕ. Εμάς μας λένε "κόστος". Παρά την κρίση και τη μείωση του τζίρου κατά 45%, τα κέρδη του συνεχίζουν και αυξάνονται. Ενδεικτικά, την ίδια περίοδο που "οι σωτήρες" ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ παρέδιδαν εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα (αφού αποδέχονται τη λογική "μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους"), τα λειτουργικά κέρδη του ομίλου από 350 εκατ. το 2011, έκλεισαν περίπου στα 600 εκατ. το 2014. Αυτό το λένε ανάπτυξη.
Έχουμε πολύτιμη πείρα για το τι ακριβώς εννοούν όταν μιλάνε για ανάπτυξη. Η "ανάπτυξη" θα στηριχτεί πάνω σε αυτές τις βάσεις, και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει επάνοδο μισθών - δικαιωμάτων στην προηγούμενη κατάσταση. Καμία από τις πολιτικές – συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις που είναι στο προσκήνιο, δεν παίρνει υπόψη της την απλή αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο που καρπώνονται οι οικονομικά ισχυροί. Το νέο "κοκτέιλ" που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είναι εξίσου επικίνδυνο για τον λαό, ακόμα κι αν το μείγμα αλλάζει. Περιέχει μεταρρυθμίσεις κινούμενες στην ίδια κατεύθυνση με τα μέτρα των μνημονίων, και κινείται στη λογική του μοιράσματος της φτώχειας. Γιατί, πάνω και πρώτα από όλα, έχουν την ίδια "πηγή". Την πολιτική της ΕΕ, που μοναδικό στόχο έχει τη διασφάλιση και την αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλίων.
Αυτή η διασφάλιση της κερδοφορίας περνάει μέσα και από τα "μεγάλα", δηλαδή τις συλλογικές συμβάσεις, αλλά και από τα "μικρά", δηλαδή την καθημερινότητά μας. Η εργοδοσία στα πλαίσια της ενιαίας στρατηγικής της στον όμιλο, προώθησε και στον χώρο των τεχνικών με συστηματικό τρόπο το σύνολο των επιδιώξεών της. Όλα τα μέτρα που εφάρμοσε η διοίκηση, συγκλίνουν στη μεγιστοποίηση του κέρδους, με συμπίεση των μισθών, με μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας της εργασίας, και την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Προσπάθησε να συνδυάσει το "μαστίγιο με το καρότο", για να σέρνει τους εργαζόμενους στο άρμα των "στόχων" και της ανόδου της εταιρείας "σε όφελος όλων". Το WFM, το αξιολόγιο, η μη τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, τα μονοπρόσωπα συνεργεία, η παράδοση των καλωδιακών και των Η/Μ σε εργολάβους, το "all-to-all", ακόμα και το "πριμ", αυτό τον στόχο εξυπηρετούν.
Σε όλο αυτό το κυνηγητό η ΠΕΤ - ΟΤΕ δεν όρθωσε ανάστημα, δεν υπερασπίστηκε τους εργαζόμενους απέναντι στις εργοδοτικές επιδιώξεις, πολλές φορές μάλιστα άφησε τους ίδιους τους εργαζόμενους "να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά". Στις καλύτερες και πιο "αγωνιστικές" του μέρες, το σωματείο με αυτούς του συσχετισμούς έβγαζε και καμιά ανακοίνωση ζητώντας συνάντηση με τη διοίκηση. Ακόμα και εκεί που οι εργαζόμενοι εξέφραζαν αγωνιστικές διαθέσεις, οι πλειοψηφίες έπαιζαν τον ρόλο του εκτονωτή και του πυροσβέστη, κατηγορώντας και πάλι τους εργαζόμενους. Η πιο συχνή δικαιολογία για την άρνηση στις διεκδικητικές προτάσεις μας, ήταν ότι "δεν ακολουθούν οι εργαζόμενοι" και "δεν είναι καιρός για απεργίες και αγώνες". Άρα φταίνε οι εργαζόμενοι.
Οι ίδιες οι συνθήκες που βιώνουμε, μας καλούν να απαντήσουμε στο ερώτημα "Τι συνδικαλιστικό κίνημα, τι σωματείο θέλουμε;". Η ΕΣΚ ΟΤΕ συνεπής με τις θέσεις και τις αρχές της, παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, αντιτάχτηκε στην επίθεση της εργοδοσίας, στη γενικότερη επίθεση του κεφαλαίου. Κόντρα στο ρεύμα της "συναίνεσης", στη λογική να τα βρούμε με την εταιρεία, δεν άφησε κανένα θέμα στην τύχη του, στις διαθέσεις και τις επιδιώξεις της εργοδοσίας. Σταθερά, ξεκαθάριζε τον ορίζοντα από τη θολούρα, κόντρα στον αποπροσανατολισμό. Ξεκαθάριζε τα ζητήματα, εντόπιζε τις αιτίες των προβλημάτων, κι έριχνε φως στον αντίπαλό μας, την εργοδοσία, το κεφάλαιο γενικότερα.
Η ΕΣΚ ΟΤΕ είναι η μόνη παράταξη που έχει πλήρη και κατηγορηματική αντίθεση σε κάθε αντεργατική πολιτική, ανεξάρτητα από τον φορέα εφαρμογής της. Η παράταξη που είναι αντίθετη στην "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ", που κατήγγειλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ από την αρχή της, ανεξάρτητα από την εθνικότητα του αγοραστή. Μαζί με το ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση πρότεινε τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Τηλεπικοινωνιών με εργατικό έλεγχο, στα πλαίσια φυσικά μιας άλλης πολιτικής, με εργατική - λαϊκή εξουσία και κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Ακόμα και σήμερα οι άλλοι μιλάνε για "δημόσιο έλεγχο", όταν όλα ισοπεδώνονται από τον οδοστρωτήρα του μεγάλου κεφαλαίου. "Κλαίνε" για τις συνέπειες των πολιτικών που στήριξαν, και την ίδια ώρα αποσιωπούν τις αιτίες!
Κινήθηκε ακούραστα, με όπλο την οργάνωση των εργαζομένων, την ανάπτυξη δράσης "από τα κάτω", σε προβλήματα όπως ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΓΚΑΡΑΖ, ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΛΩΔΙΑΚΩΝ, ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΑΡΔΙΩΝ ΜΕ STANDBY, κλπ.
Σε όποια κινητοποίηση έγινε, είμαστε μπροστά μαζί με τους εργαζόμενους, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της οργανωμένης πάλης, της κινητοποίησης με στόχους που θα ανταποκρίνονται στα εργατικά δικαιώματα και συμφέροντα. Δεν συμβιβαστήκαμε ποτέ με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με τον διαχωρισμό των εργαζόμενων σε διαφορετικές μισθολογικές και άλλες βαθμίδες. Δεν σταματήσαμε στιγμή να παλεύουμε, να προσπαθούμε για μία Ενιαία Συλλογική ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, για ένωση όλων των εργαζομένων σε ένα σωματείο, με αγωνιστική πορεία και ταξικό προσανατολισμό.
ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ. Βρίσκεται στην ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στην απαλλαγή του από τα "βαρίδια" του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Είναι επιτακτική ανάγκη η αλλαγή πορείας του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ. Θα επιδράσει καθοριστικά και στην αλλαγή πορείας της ΟΜΕ ΟΤΕ ώστε να ανταποκριθεί:
στην ανάγκη ενιαίας οργάνωσης των εργαζομένων σε όλο τον όμιλο
στην απόκρουση των επιδιώξεων της εργοδοσίας
στη διαμόρφωση αγωνιστικού πλαισίου ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων με βάση: ΠΛΗΡΗ & ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΕΝΙΑΙΑ ΣΣΕ – ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – 5ΗΜΕΡΟ, 7 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, 35 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ όλες τις ελαστικές μορφές εργασίας, τις ατομικές συμβάσεις, την ενοικίαση εργαζομένων, την εργασία πέρα κι έξω από την ΕΝΙΑΙΑ ΣΣΕ.
Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, δεν υπάρχουν "σωτήρες". Ό,τι έχουμε ως εργαζόμενοι, είναι καρπός αγώνων κόντρα στην εργοδοσία και το κεφάλαιο γενικότερα. Δεν έχουμε κοινά συμφέροντα, εργαζόμενοι κι εργοδοσία, όπως υποστηρίζουν όσοι -όποιο όνομα κι αν έχουν- θέλουν να μας σύρουν πίσω από το άρμα της εργοδοσίας του ομίλου».
Συνημμένα Αρχεία: