ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ - ΔΝΤ Η βαρβαρότητα του κεφαλαίου την «επόμενη μέρα»

Με την κατάθεση του επίσημου αιτήματος και προς την πλευρά του ΔΝΤ, για την ενεργό εμπλοκή του στο τρίτο μνημόνιο και βέβαια στη νέα δανειακή σύμβαση που θα το συνοδεύσει, συνεχίζεται ο αντιλαϊκός κατήφορος από την πλευρά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.«Προσδοκούμε στη συνέχιση της συνεργασίας μας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επιστολή που απευθύνει ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος προς την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ. Στο επίσημο αίτημα, γίνεται αναφορά στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση στο πλαίσιο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης (12/7).

Αποκαλυπτική είναι η ίδια η απόφαση της Συνόδου Κορυφής, η οποία, ανάμεσα σε άλλα, προβλέπει:

• Το σύνολο των αντιλαϊκών δεσμεύσεων «αποτελείελάχιστες απαιτήσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές».
• «Προκειμένου να αποτελέσει τη βάση για την επιτυχή σύναψη του μνημονίου συνεννόησης, η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό, ώστε να ληφθεί υπόψη η σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος».
• «Εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δε συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη,διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτωνπου αποκτήθηκαν, συνεπεία των ανωτέρω πράξεων»

Εννοείται, βέβαια, ότι σε πλήρη ισχύ θα παραμείνει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και των εφαρμοστικών νόμων της προηγούμενης μνημονιακής περιόδου.

Η αντιλαϊκή διαδρομή, επισφραγίζεται με την επάνοδο των κλιμακίων της τρόικας στην Αθήνα, μετά βέβαια από το «πράσινο φως» που δόθηκε από τη συγκυβέρνηση με την προώθηση των... προκαταβολικών «προαπαιτούμενων», με τις μαζικές αυξήσεις του ΦΠΑ στα εμπορεύματα λαϊκής κατανάλωσης, τις οριζόντιες μειώσεις όλων ανεξαιρέτως των συντάξεων μέσω της αύξησης των εισφορών και τις πρώτες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο (μέτρα «ανάκαμψης και εξυγίανσης» των ελληνικών τραπεζικών ομίλων σε συνδυασμό με τη διευκόλυνση των πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών).

Ηδη εκτιμάται από την κυβέρνηση ότι ο πρώτος από τους εφαρμοστικούς νόμους, με τα δημοσιονομικά μέτρα της βίαιης προσαρμογής θα οδηγήσει:

-- Σε πρόσθετα κρατικά έσοδα, από την απογείωση της φοροληστείας μέσω του ΦΠΑ στα 2,4 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ η περαιτέρω συνολική διόγκωση των φόρων σε περίπου 3,2 δισ. ευρώ.

-- Οτι τα ποσά από την αύξηση των εισφορών τόσο στις κύριες όσο και στις επικουρικές συντάξεις φτάνουν στα 854 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση.

Για την ώρα, η αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ξεκινά με ποσά ύψους πάνω από 4 δισ. ευρώ το χρόνο, τα οποία θα πολλαπλασιάζονται στην πορεία, σε συνδυασμό βέβαια και με την κλιμάκωση των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

«Προ των πυλών» το τρίτο μνημόνιο

Σε αυτό το πλαίσιο, ήδη έχει ξεκινήσει και η συρραφή των κάθε είδους αντιλαϊκών προτάσεων, που με τη σειρά τους βρίσκονταν από την πρώτη ώρα στο επίκεντρο της εξάμηνης διαπραγμάτευσης, που εξελίχτηκε για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Αποκαλύπτεται πλέον το γεγονός ότι το νέο μνημόνιο (2015 - 2018) θα έχει έκταση εκατοντάδων σελίδων. Σε αυτό θα καταγράφονται αναλυτικά και μάλιστα βήμα - βήμα, τα εκάστοτε προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα για τις εκταμιεύσεις των δόσεων από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ευρωζώνη - ΔΝΤ).

Η διαπραγμάτευση, που ξεκινά στην Αθήνα, θα διενεργείται σε δύο επίπεδα:

1. Το πρώτο αφορά στη σύνταξη του μνημονίου (Memorandum of Understanding), στο οποίο οι 15 σελίδες τής κατ' αρχήν συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής, αναμένεται να φτάσουν στις 200 σελίδες, με σαφή αντιλαϊκά χρονοδιαγράμματα, και προαπαιτούμενες δράσεις (prior actions) για τις επόμενες εκταμιεύσεις.

2. Παράλληλα, θα «τρέχουν» οι διαπραγματεύσεις για το ύψος και το περιεχόμενο της δανειακής σύμβασης, με κατ' αρχήν εκτίμηση ύψους 82-86 δισ. ευρώ.

3. Ειδικό, επιμέρους «μνημόνιο συνεργασίας» εξετάζεται να υπογραφεί με την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο πέρα από τις προτάσεις για την ελάφρυνση του χρέους (αποκλειστικά σε βάρος των κρατών της Ευρωζώνης) έχει αναλάβει ειδικό ρόλο σε κεντρικά ζητήματα, όπως τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό.

Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση και οι «δανειστές» έχουν απόλυτα ταυτιστεί σε «προτάσεις» όπως:

-- Σταδιακή αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για όλους τους ασφαλισμένους με ορίζοντα το 2022.

-- Εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις.

-- Μείωση συντάξεων με στενότερη σύνδεση εισφορών - παροχών, ενοποιήσεις ασφαλιστικών ταμείων κ.ά.

-- Παραπέρα συμπίεση των μισθολογίων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

-- Φόρος 26% (από 13% σήμερα) στους φτωχούς αγρότες και μάλιστα από το πρώτο ευρώ. Αντίστοιχοι φόροι στις επιδοτήσεις και αποζημιώσεις, κατάργηση του μειωμένου συντελεστή στο πετρέλαιο.

-- Μείωση στο 50% για το επίδομα του πετρελαίου θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών.

-- Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ με ορίζοντα το 2019.

-- Κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων και μεταφορά της κρατικής περιουσίας στο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, ως «ασπίδα» των δανειστών για τις μελλοντικές αποπληρωμές του κρατικού χρέους, που η συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί να εξυπηρετεί στο «ακέραιο και εγκαίρως».

-- Θέσπιση νέου καθεστώτος όσον αφορά την έκπτωση φόρου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, προκειμένου να «χτίσουν» το αφορολόγητο όριο των 9.500 ευρώ.

-- Αύξηση της «εισφοράς αλληλεγγύης» και μόνιμη ενσωμάτωσή της στη φορολογική κλίμακα.

-- Λειτουργία των καταστημάτων λιανικής τις Κυριακές(είτε δοκιμαστικά σε ορισμένες περιοχές είτε σε ολόκληρη τη χώρα, από τις 11 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ).

-- Επιβολή ΕΝΦΙΑ και για το 2015 και για το 2016, με διατήρηση των εσόδων στα 2,65 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και ανεξάρτητα από την όποια αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών.

-- Αύξηση του ορίου απαλλαγής από το καθεστώς ΦΠΑ για αυτοαπασχολούμενους από τα 10.000 ευρώ στα 25.000 ευρώ.

-- Αποβολή από τη ρύθμιση των 100 δόσεων όσων έχουν «εισοδηματική ικανότητα» να πληρώσουν νωρίτερα από τη λήξη της ρύθμισης, αλλά και αύξηση των προβλεπόμενων επιτοκίων και προστίμων.

Με βάση τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής, στόχος είναι ηεπίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και μέσω της διαπραγμάτευσης θα οριοθετηθούν οι ανά έτος στόχοι, σύμφωνα με αρμόδιους παράγοντες της ελληνικής κυβέρνησης. Το πιθανό ενδεχόμενο της προς τα κάτω αναθεώρησης για τα πρώτα χρόνια του αντιλαϊκού προγράμματος, συνδέεται με την αναμενόμενη κατρακύλα του ΑΕΠ, την περαιτέρω μεγέθυνση της επίσημης ανεργίας, τη μείωση των λαϊκών εισοδημάτων και του επιπέδου της λαϊκής κατανάλωσης, επί των οποίων επιβάλλεται η κρατική φορολογία.

Η ατζέντα της αντιλαϊκής αξιολόγησης

Στην ατζέντα της αντιλαϊκής αξιολόγησης που ξεκινά στην Αθήνα, θα βρεθούν και τα παρακάτω ζητήματα:

-- Τα στοιχεία που αφορούν την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, ο εντοπισμός του δημοσιονομικού κενού (που μεταφράζεται σε πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να καλυφθεί), τα εμφανιζόμενα ελλείμματα, τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους, η μείωση της μισθολογικής δαπάνης στο Δημόσιο κ.ά.

-- Στο υπουργείο Εργασίας, οι συνεννοήσεις θα επικεντρωθούνστα ζητήματα του Ασφαλιστικού, με αιχμή την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης καθώς και στα Εργασιακά.

-- Νευραλγικό ζήτημα αποτελεί και αυτό των κεφαλαιακών αναγκών που προκύπτουν για τις τράπεζες, με φόντο την απογείωση των «κόκκινων» δανείων και τους κεφαλαιακούς ελέγχους.

-- Οι εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, οι πλειστηριασμοί για τα «κόκκινα» δάνεια, το καθεστώς των αδειοδοτήσεων για τις επιχειρήσεις και οι αναδιαρθρώσεις που κρίνονται αναγκαίες για το κεφάλαιο.

Τέλος, στα αντιλαϊκά παζάρια αναμένεται να προστεθεί και εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), μέσω του οποίου θα διοχετευθούν τα δάνεια που θα χορηγηθούν από την πλευρά της Ευρωζώνης.