.jpg)
Ξεκίνησαν χτες οι διήμερες επαφές των υπουργών Οικονομικών στην Κωνσταντινούπολη
Η ανησυχία των καπιταλιστών για τις δυσκολίες μιας γενικευμένης ανάκαμψης της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και οι διαφωνίες για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης αναμένεται να κυριαρχήσουν στη διήμερη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών των χωρών - μελών του «G-20», που ξεκίνησε χτες στην Κωνσταντινούπολη.
Δηλώσεις που έγιναν πριν ξεκινήσουν οι επαφές αποτύπωναν τη συνέχιση της «κόντρας» για τους τρόπους στήριξης της πλουτοκρατίας, όπως και την απόλυτη σύμπνοια ως προς την ανάγκη επιτάχυνσης και γενίκευσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που θα ανοίξουν το δρόμο για την «ανάπτυξη».
Ετσι, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπένυποστήριξε - στο περιθώριο της συνάντησης - ότι πρέπει «να υπάρξει ένας παγκόσμιος στόχος» ως προς την υλοποίηση επενδύσεων (πρόταση που το «Ρόιτερς» μετέδιδε ότι είχε ήδη απορριφθεί), συμπληρώνοντας ότι «η Ευρώπη μπορεί να θέσει το δικό της στόχο και να τον επιτύχει, αλλά δεν τάσσομαι υπέρ του προσδιορισμού επακριβών στόχων για οποιονδήποτε άλλον». Ο Ιταλός ομόλογός του Πιερ Κάρλο Παντοάνεπισήμανε ότι «χρειάζεται να γίνουμε πιο τολμηροί στην Ευρώπη σε όρους ανάληψης κινδύνων... Ελπίζω ότι (θα υπάρξουν) πολιτικές πρωτοβουλίες οι οποίες πράγματι θα διευκολύνουν μεγαλύτερες επενδύσεις από τον ιδιωτικό τομέα, ιδίως επενδύσεις στις υποδομές».
Η συνάντηση του «G-20» γίνεται με την ανησυχία να μεγαλώνει και λόγω των διεργασιών στην ΕΕ (όπου εντάσσεται και το παζάρι των διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση) αλλά και λόγω μιας σειράς άλλων εξελίξεων, όπως η μεγάλη μείωση των εισαγωγών στην Κίνα, που αντανακλούν τις δυσκολίες γενίκευσης θετικών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Φυσικά, αν υπάρχει κάτι στο οποίο οι 20 ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες δεν διαφωνούν είναι η ανάγκη να κλιμακωθεί η αντιλαϊκή επίθεση σε κάθε περιοχή του κόσμου, ώστε να διασφαλιστούν συνθήκες ευνοϊκές για τις επενδύσεις των πολυεθνικών, τη νέα συγκέντρωση κεφαλαίου, την αύξηση του ποσοστού κέρδους.
Αυτό εννοούσε και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, όταν την Παρασκευή τόνιζε πως «χωρίς δράσεις θα δούμε την παγκόσμια οικονομία να παραμένει κολλημένη σε αβαθή νερά με αναιμική ανάπτυξη και λιγοστές νέες θέσεις εργασίας». «Εχουμε ανάγκη μια αποφασιστική επιτάχυνση για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε πεδία όπως είναι αυτά του εμπορίου, της παιδείας, της υγείας (...) και των αποτελεσματικών υποδομών», πρόσθεσε.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας (που φέτος προεδρεύει στο «G-20») Αλί Μπαμπατζάν, υπογράμμισε ότι «οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι το κλειδί για να βγει από αυτήν τη δύσκολη φάση η παγκόσμια οικονομία».
Ακόμα, ο επικεφαλής του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) Ανχελ Γκουρία - που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσδοκά ότι θα εξασφαλίσει ως «εταίρο» στην εφαρμογή του αντιλαϊκού της προγράμματος - βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε έκθεση του Οργανισμού για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα, επισημαίνοντας ότι οι αναπτυγμένες χώρες έχουν «καθυστερήσει» στην προώθησή τους.
Βεβαίως, ως «διαρθρωτικές αλλαγές» και «μεταρρυθμίσεις» στο λεξιλόγιο της πλουτοκρατίας και των κυβερνήσεών της περιγράφονται οι ιδιωτικοποιήσεις, η μείωση του μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους», η κατεδάφιση όποιων εργατικών κατακτήσεων έχουν απομείνει, η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση της σταθερής εργασίας, όπως αποτυπωνόταν και στους στόχους που έθεσε η τελευταία Σύνοδος Κορυφής του «G-20» στην Αυστραλία, τον περασμένο Νοέμβρη.
Δημοσίευση σχολίου