Προσήλωση σε αντιλαϊκούς στόχους

Απ' τη σκοπιά του εξωραϊσμού της λυκοσυμμαχίας και της καλλιέργειας αυταπατών στο λαό ότι είναι δυνατή μια φιλολαϊκή μετάλλαξή της, ο Αλ. Τσίπρας χάραξε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, εισήγαγε κίβδηλα διλήμματα, φόρεσε ιδεολογικό «περίβλημα» σε αντιθέσεις και συσκότισε ότι αυτό που καθορίζει τη στάση κρατών - μελών της στο Προσφυγικό είναι οι ανάγκες των μονοπωλίων τους. Διερωτήθηκε στο πλαίσιο αυτό: «Θα υπερισχύσει η Ευρώπη του φόβου και του ρατσισμού; 'Η η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της πολυπολιτισμικότητας; (...) Για μας, η προσφυγική κρίση (...) αναδεικνύει τη διαχωριστική γραμμή με πολύ έντονο, υπαρξιακό, θα έλεγα, τρόπο, ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο. Ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά»...

Για να καταλήξει δηλώνοντας υπερασπιστής της ανάγκης η ΕΕ «να επιστρέψει στον ορθό λόγο και στην κοινή λογική», να «επανιδρυθεί στη βάση των αρχών του ανθρωπισμού»!

Οι περικοκλάδες αυτές δεν στάθηκαν ικανές να κρύψουν την πραγματική του έγνοια για την επίδραση αυτών των αντιθέσεων στο «μέλλον της Ευρώπης και τη δομή της (...) στη μορφή και την πολιτική κατεύθυνσή της», αλλά και «στην ίδια της την ύπαρξη».

***

Τα τεκταινόμενα στην ΕΕ έχουν αντίκτυπο στην καπιταλιστική οικονομία και στην προσπάθεια της κυβέρνησης για ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Απ' τη σκοπιά αυτή αποκτούν νόημα οι προβληματισμοί του πρωθυπουργού, που αντανακλούν αντίστοιχους στους κόλπους της αστικής τάξης.

Απέναντί της, πάντως, ήταν καθησυχαστικός, διαβεβαιώνοντάς την πως «με αποφασιστικότητα συνεχίζουμε τη μεγάλη πορεία που ξεκινήσαμε περίπου πριν από ένα χρόνο», υλοποιώντας τη συμφωνία του καλοκαιριού, η οποία «με την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, ανοίγει το δρόμο στην απαραίτητη, αναγκαία συζήτηση για την απομείωση της καθαρής παρούσας αξίας του δημόσιου χρέους, δηλαδή μια συμφωνία που, όπως είπε ένας από τους υπουργούς μας προχθές έχει Ιθάκη, δεν είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς, έχει στόχο. Την υλοποιούμε, λοιπόν, προκειμένου γρήγορα να φτάσουμε στην Ιθάκη».

Εξήγησε ότι «είναι τόσο η απομείωση της παρούσας αξίας του δημοσίου χρέους όσο και η επαναφορά της εξαίρεσης (waver) και η ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα ελληνικά ομόλογα, ώστε να αποκατασταθεί ο φτηνός δανεισμός για τις τράπεζες, και να δημιουργηθεί ένα κλίμα, οριστικά αυτή τη φορά, ότι η ελληνική οικονομία γύρισε σελίδα, ξέφυγε από τον φαύλο κύκλο και περνάει σε έναν κύκλο ενάρετο».

Και κατέληξε εκφράζοντας την πεποίθηση ότι «η πρώτη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί σύντομα, παρά την παρελκυστική τακτική που κρατά τις τελευταίες μέρες το ΔΝΤ. Και αυτό γιατί, για πρώτη φορά, υπάρχει ουσιαστική σύγκλιση και στις εκτιμήσεις για το αμέσως επόμενο διάστημα αλλά και στα δημοσιονομικά δεδομένα του σήμερα ανάμεσα στην ελληνική πλευρά και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς».

***

Ακόμα παραπέρα, διαβεβαίωσε την αστική τάξη ότι «η κυβέρνηση και θα περάσει τον κρίσιμο κάβο της αξιολόγησης, κυρίως όμως θα καταφέρει να τον περάσει με την κοινωνία όρθια (...) διατηρώντας την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα και χτίζοντας για το επόμενο διάστημα μια προοπτική εξόδου από την κρίση», δηλαδή με το λαό χειραγωγημένο στα προτάγματά της.

Με δυο κουβέντες, ο Αλ. Τσίπρας καθησύχασε το κεφάλαιο, σε μια περίοδο και σε ένα περιβάλλον ...ανήσυχο, πως εντός και εκτός της χώρας η κυβέρνησή του κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι της για να προωθήσει τα συμφέροντά του. Με όσα αυτό συνεπάγεται για το λαό, που απ' την πλευρά του οφείλει να κάνει ό,τι περνά απ' το δικό του χέρι για να το εμποδίσει.