Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε για τρίτη συνεχόμενη φορά την πρόταση νόμου με τίτλο «Επαναφορά κατώτερου μισθού, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης, 13ου και 14ου μισθού. Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων».

Οι προηγούμενες δύο ήταν τον Οκτώβρη του 2014 με συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και τον Απρίλη του 2015 με συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και τις δύο φορές, η πρόταση νόμου απορρίφθηκε με τα ίδια επιχειρήματα και τις ίδιες προφάσεις, όπως ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει να συζητηθεί και να μπει σε ψηφοφορία πρόταση νόμου που προκαλεί δημοσιονομική επιβάρυνση.

Η ουσία βέβαια δεν είναι αυτή, αλλά το γεγονός ότι η απόρριψη της πρότασης αποτελεί κριτήριο για τη στάση της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης απέναντι στο αίτημα για ανάκτηση των απωλειών από την περίοδο της κρίσης. Ολα τα κόμματα που υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και το στόχο της ανάκαμψης της οικονομίας, εχθρεύονται και πολεμούν κάθε διεκδίκηση για βελτίωση της ζωής του λαού, για επαναφορά στοιχειωδών δικαιωμάτων που έγιναν παρανάλωμα για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση.

***

Γι' αυτό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από τη μια και ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από την άλλη, όσο κι αν τσακώνονται για τα επιμέρους, έχουν κοινή γραμμή πλεύσης όταν είναι να αντιπαρατεθούν με αιτήματα και στόχους πάλης που αμφισβητούν ευθέως την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και βέβαια το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Τέτοια μέτρα περιλαμβάνει η πρόταση νόμου του ΚΚΕ, στηρίζοντας τις διεκδικήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γι' αυτό χρειάζεται αυτή η πρόταση νόμου να στηριχθεί από τα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος, να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση στην κυβέρνηση και στα άλλα κόμματα του κεφαλαίου να τοποθετηθούν με σαφήνεια και να φέρουν το θέμα για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή.

Μ' αυτόν τον τρόπο, η πρόταση νόμου του ΚΚΕ θα εκπληρώσει στο ακέραιο το ρόλο της και θα συμβάλλει στους διεκδικητικούς αγώνες των εργαζομένων για ανάκτηση των δικαιωμάτων που έχασαν τα προηγούμενα έξι χρόνια, με τα μνημόνια, τους εφαρμοστικούς νόμους και τις άλλες διατάξεις που ψήφισαν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου.

***

Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ δίνει απάντηση και στην απάτη του «παράλληλου προγράμματος» που παρουσίασε και ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση. Η φτώχεια που μεγαλώνει, δεν αντιμετωπίζεται με μέτρα όπως αυτά που περιγράφονται στο νόμο της κυβέρνησης και τα οποία μοιράζουν σε περισσότερους την ανέχεια και βάζουν τους λιγότερο φτωχούς να πληρώσουν από το υστέρημά τους για τους πάμπτωχους.

Ασπίδα και αντίδοτο στη φτώχεια που προκαλεί το σύστημα της εκμετάλλευσης, σε ανάπτυξη και ραγδαία σε κρίση, είναι ο αγώνας για ανάκτηση των απωλειών, για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, για ουσιαστική προστασία των ανέργων, για κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών τους νόμων. Ενας τέτοιος αγώνας δεν παραγνωρίζει τις άμεσες και οξυμένες ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά αντίθετα πολλαπλασιάζει τη δυναμική του αγώνα για βελτίωση της θέσης τους.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να συμβιβαστούν με το χαμήλωμα της απαιτητικότητας, με το οποίο θέλουν να τους ποτίσουν το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του. Κριτήριο στη διαμόρφωση των αιτημάτων τους πρέπει να είναι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για την ικανοποίηση των οποίων υπάρχουν σήμερα όλες οι υλικές προϋποθέσεις, αλλά αυτή εμποδίζεται από το καπιταλιστικό κέρδος.