Η ενοχλητική στάση του ΚΚΕ


Ο «Ριζοσπάστης» από την πρώτη μέρα στηρίζει την απεργία των εργατών της «coca cola» δημοσιεύοντας σταθερά την πορεία των κινητοποιήσεων τους και καλώντας όλους τους εργαζόμενους να την κάνουν υπόθεσή τους
Μέσα σε ένα μήνα από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές και συγκρότησε κυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και σε κατεύθυνση ιδιαίτερα αρνητική για το λαό, τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες. Μπορεί πολλοί να πίστεψαν ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει. Μπορεί πολλοί τις πρώτες μέρες να ένιωσαν μια κάποια ικανοποίηση από τις βαρύγδουπες «πατριωτικές κορόνες». Ωστόσο, η πραγματικότητα για το λαό είναι δυστυχώς διαφορετική. Πριν από μερικές μέρες, συγκυβέρνηση και δανειστές στην Ευρωπαϊκή Ενωση πήραν αποφάσεις από κοινού που οδηγούν σε νέα αντιλαϊκά μέτρα. Η συγκυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να πειράξει ούτε κόμμα από τους νόμους που έχουν ψηφιστεί τα προηγούμενα χρόνια και που έχουν καταδικάσει το λαό σε τραγικές απώλειες. Ταυτόχρονα, η συγκυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει αυτή τη συμφωνία, τα μέτρα και τις δεσμεύσεις της, ως επιτυχία που πρέπει να στηρίξει ο λαός και να είναι και ικανοποιημένος... Προπαγανδιστικά, η συντριπτική πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ, ο ΣΕΒ, άλλοι αστικοί μηχανισμοί χειροκροτούν τις κυβερνητικές επιλογές και με τη σειρά τους καλούν τους εργαζόμενους να συναινέσουν στη θηλιά που οι ευρωπαϊκές συμφωνίες τούς φορούν για άλλη μια φορά. Ενώ, παρά την κριτική τους, στο πλάι της συγκυβέρνησης στέκονται όλα τα αστικά κόμματα και πρώτα απ' όλα όσα μέχρι χτες κυβερνούσαν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας ότι θα στηρίξουν την πολιτική της αφού αποτελεί συνέχεια της δικής τους.
Επιβεβαιώθηκε, λοιπόν, αυτό που έλεγε το ΚΚΕ προεκλογικά. Οτι μετά τις εκλογές, απέναντι στη νέα κυβέρνηση μόνο μια εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και ότι μόνο η δύναμη του ΚΚΕ μπορεί να αποτελέσει παράγοντα οργανωτή αυτής της αντιπολίτευσης.
Κόντρα, λοιπόν, στο κλίμα συναίνεσης και ανοχής, το ΚΚΕ αποκαλύπτει και καλεί το λαό σε εγρήγορση, σε αγωνιστική επαγρύπνηση, τον καλεί να μη γίνει χειροκροτητής στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής με άλλο όνομα. Πρωτοστατεί στην οργάνωση του αγώνα. Μία πρώτη σημαντική ένδειξη ήταν η μεγάλη συμμετοχή στο συλλαλητήριο που οργάνωσε το ΚΚΕ προχτές, Παρασκευή, στο Σύνταγμα. Αναδεικνύεται, λοιπόν, σε σημαντικό εμπόδιο (χαλάει τη σούπα) της προσπάθειας της συγκυβέρνησης να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα στη στήριξη της πολιτικής της. Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα του ενός μήνα είδαμε να ξεδιπλώνεται μια ανορθόδοξη, ασύμμετρη επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ που όλη εκπορεύεται άμεσα ή έμμεσα από τα επιτελεία της συγκυβέρνησης.
Καταγράφουμε λοιπόν:
1. Αρχές του Φλεβάρη, ούτε δέκα μέρες μετά τις εκλογές, από το πουθενά, η Ραχήλ Μακρή, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (πρώην των ΑΝΕΛ), ανακάλυψε ότι «προχτές (σ.σ. εννοεί στις 10 Φλεβάρη 2015), έβλεπα τον "Ριζοσπάστη", η τελευταία σελίδα είχε διαφήμιση της "Coca - Cola"». Στη συγκεκριμένη κυρία, βέβαια, απάντησαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της «Coca - Cola» λέγοντας ότι ο «Ριζοσπάστης» έχει στηρίξει τον πολύμηνο απεργιακό τους αγώνα. Μία λεπτομέρεια που δείχνει τον γκεμπελισμό τους: Η κα Μακρή αναφέρεται σε διαφήμιση που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» το Μάη του 2012 (!!!), 17 μήνες πριν ξεκινήσει ο απεργιακός αγώνας στην «Coca - Cola».
2. Ω του θαύματος, οι περιβόητοι καλλιτέχνες Τζίμης Πανούσης (σ.σ. αγαπημένο πρόσωπο - μέσο για τα διαδικτυακά τρολαρίσματα της Χρυσής Αυγής τους τελευταίους μήνες σε βάρος του ΚΚΕ) και Γιάννης Αγγελάκας έκατσαν κι έστυψαν τον καλλιτεχνικό τους εγκέφαλο για να παράξουν ένα εμετικό αντιΚΚΕ άσμα... Το καλλιτεχνικό τους δημιούργημα φιλοξένησε περιοδικό που επανεκδίδεται μετά από 8 χρόνια με φερόμενη ως εκδότη δημοσιογράφο που είχε δραστηριοποιηθεί στο λεγόμενο κίνημα «ενάντια στην παγκοσμιοποίηση», έχει θητεύσει στο ρ/σ του ΣΥΡΙΖΑ «Στο Κόκκινο», ενώ στο επιτελείο της συντακτικής ομάδας του φιγουράρουν πρώτα δημοσιογραφικά ονόματα του ΣΥΡΙΖΑ.
3. Ολο και περισσότερο διάφορα ΣΥΡΙΖΑίικα φερέφωνα στα ραδιόφωνα, στον έντυπο Τύπο και στο διαδίκτυο σπέρνουν μια σειρά συκοφαντίες. Από ερωτήματα του στιλ, «τώρα θυμήθηκε το ΚΚΕ να κάνει κινητοποιήσεις; Που η χώρα (σ.σ. εννοούν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) διαπραγματεύεται για το καλό της πατρίδας;», μέχρι «ανακαλύπτοντας» ορισμένοι «ύποπτα ανεξήγητα κίνητρα» στη στάση αυτή του ΚΚΕ. Ο δε κ. Στάθης στον «eniko.gr» ανακάλυψε ότι προχτές, Παρασκευή, το ΚΚΕ έκανε «...την πρώτη διαδήλωση της κατσαρόλας». Αυτό κατάλαβε... Και τα λένε όλα αυτά όταν: Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα από το 2009 έως το 2014 διοργάνωσαν και πρωτοστάτησαν σε 130περίπου μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Πρόσφατες στιγμές μιας τέτοιας προσπάθειας ήταν το μαζικό πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα την 1η του Νοέμβρη 2014, που σημείωσε σημαντική επιτυχία, καθώς και η απεργιακή κινητοποίηση στις 27 Νοέμβρη 2014. Οταν το ΚΚΕ και μετά το πρώτο και μετά το δεύτερο μνημόνιο είχε διοργανώσει συλλαλητήρια ενάντια στα μνημόνια και τις συμφωνίες με την ΕΕ που βασάνιζαν και βασανίζουν ακόμα το λαό, όπως το πανελλαδικό συλλαλητήριο το Μάη του 2010, τα συλλαλητήρια τον Οκτώβρη του 2010, το συλλαλητήριο το Φλεβάρη του 2012.
4. Αλλά και από το στόμα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο γραμματέας της ΚΕ, Δ. Βίτσας, εκφράστηκαν απόψεις χαρακτηριστικές του κλίματος που πάνε να περάσουν. Ετσι, μιλώντας για το συλλαλητήριο του ΚΚΕ την περασμένη Παρασκευή, μας δήλωσε ευθαρσώς ότι ουδείς δικαιούται να αντιπολιτεύεται την κυβέρνησή του (!!!): «Μια αντιπολιτευτική διάθεση σε αυτή την κυβέρνηση νομίζω τελικά θα πλήξει αυτούς που προσπαθούν να ονομάσουν το κρέας ψάρι και να μη συμβάλουν σε αυτή την περίοδο στην ανάταξη και του φρονήματος αλλά και της κοινωνικής κατάστασης και της οικονομίας».
Είναι περιττό να πούμε ότι «μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια». Καλά θα κάνουν να συνηθίσουν ότι το ΚΚΕ θα τηρήσει τη δέσμευσή του απέναντι στο λαό να πρωτοστατήσει στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης στη συγκυβέρνηση, στην ΕΕ και το κεφάλαιο.
Οταν οι «αριστεροί διαφωνούντες» του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτονται
Η συμφωνία συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και «θεσμών» ήταν η αφορμή για την έκφραση κριτικής από ένα τμήμα της κυβέρνησης και του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αδρές γραμμές, επικρίσεις διατύπωσαν τα στελέχη της «Αριστερής Πλατφόρμας», ένα μέρος των ΠΑΣΟΚογενών, όπως ο Αλ. Μητρόπουλος και η Σοφία Σακοράφα, ο Μ. Γλέζος αλλά και στελέχη που χαράζουν τον τελευταίο καιρό μια σχετικά αυτόνομη πορεία, όπως η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Μηλιός, που αρθρογράφησε σχετικά.
Οι ενστάσεις τους καταγράφτηκαν πιο καθαρά στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη, όπου ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε ενδεικτική ψηφοφορία επί της συμφωνίας και περίπου 20 βουλευτές επέλεξαν το κατά ή το λευκό. Κριτική ασκήθηκε και κατά τη συνεδρίαση της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ την Πέμπτη, όπως αναμένεται να συμβεί και στη συνεδρίαση της ΚΕ αυτό το Σαββατοκύριακο.
Εχουμε να σημειώσουμε τα εξής:
Πρώτον. Κανείς απ' τους παραπάνω δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι δεν ήξερε τις δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, που άλλωστε αποτυπώνονταν στις προεκλογικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι δεσμεύσεις έχουν μια λογική κατάληξη, όχι μόνο δεν επιτρέπουν καμία σκέψη για αναπλήρωση των εργατικών - λαϊκών απωλειών αλλά ανοίγουν το δρόμο για συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Συνειδητά στήριξαν μια συγκεκριμένη πολιτική που εμπεριέχει τέτοιου είδους δεσμεύσεις, προσπαθώντας μάλιστα πιο μαχητικά από τους άλλους να της δώσουν ανατρεπτικό χρώμα, μιλώντας για ρήξεις, συγκρούσεις κλπ.
Δεύτερον. Θα μπορούσε βεβαίως κάποιος να πει ότι έκαναν λάθος και έβγαλαν συμπεράσματα. Θα ήταν αυτό βεβαίως μια αλλαγή θέσης, όσο και αν κάποιος θα πρέπει να ήταν επιφυλακτικός για την ειλικρίνεια μιας τέτοιας τοποθέτησης, δεδομένου ότι πολλοί απ' αυτούς έχουν κατά καιρούς αναγνωρίσει παλιότερες επιλογές ως λάθη (π.χ., Συνθήκη του Μάαστριχτ), μόνο, όμως, για τα μάτια του κόσμου. Ομως, όπως φαίνεται από μια δεύτερη ανάγνωση των τοποθετήσεών τους, εξακολουθούν να τη στηρίζουν σαφέστατα, κάνοντας μάλιστα προσπάθεια να κρύψουν ότι οι σημερινές προσαρμογές του ΣΥΡΙΖΑ δε συνιστούν παρέκβαση από την πολιτική του όπως αυτή αποτυπώνεται και στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, απλώς αυτή η πολιτική ξεμασκαρεύεται, απεκδύεται του καμουφλάζ των ανέξοδων προεκλογικών συνθημάτων που απεύθυναν προς το λαό.
Τρίτον. Αποδεικνύεται ότι επιδίωξή τους είναι να «εκφράσουν» μια γενικότερη δυσαρέσκεια απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης, ώστε να την αμβλύνουν και να τη διατηρήσουν εντός ορίων ασφαλείας επί του παρόντος, ενδεχομένως και για να την καρπωθούν αν αύριο κάνουν άλλες επιλογές στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.
Υπάρχει εξάλλου και σχετική εμπειρία που παρέχει στο λαό καλά ερμηνευτικά εργαλεία. Η εμπειρία των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας, τα οποία αξιοποίησαν πολύ την τακτική των «αριστερών διαφωνούντων». Η δράση τους ως αναχώματος εμπόδιζε διεργασίες -που πυροδοτούσε σε ένα τμήμα του κόσμου η αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοζαν- να εκφραστούν, «χωνεύοντας» τις αντιδράσεις και αποτρέποντας αποδυνάμωση των κομμάτων τους.
Αλλά και η εμπειρία της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, διαδικασία που επιταχύνθηκε μετά την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, στο πλαίσιο της οποίας πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης αναλώνεται ταχύτατα, άρα προκύπτει ανάγκη αντικατάστασής του. Τμήματα των αστικών πολιτικών κομμάτων «προπονούνται» εγκαίρως για ένα ρόλο αμφισβήτησης ηγεσιών, ακόμα και για να ηγηθούν νέων σχημάτων, προκειμένου και η στρατηγική του κεφαλαίου να συνεχίζεται και η χειραγώγηση του λαού.
Προς το παρόν, ο «κουρνιαχτός» που σηκώνουν είναι βολικός στη συγκυβέρνηση. Οι αντιρρήσεις τους περιορίζονται σε λόγια τα οποία δεν αμφισβητούν τον πυρήνα της στρατηγικής που ακολουθεί και η κυβέρνηση, απεναντίας τον υπερασπίζονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι καταψήφισαν τη συμφωνία στην ψηφοφορία που ζήτησε ο Αλ. Τσίπρας στην κοινοβουλευτική ομάδα, διευκρίνισαν ότι δε θα κρατήσουν την ίδια στάση εφόσον η συμφωνία έρθει στη Βουλή.
Ο ντόρος που έγινε για το άρθρο του Γ. Μηλιού, λόγω και της θέσης του στο κόμμα, ήταν κάτι σαν «άνθρακες ο θησαυρός»! Εμφανίστηκε να επικρίνει πλευρές της συμφωνίας αλλά την ίδια ώρα, με δεξιοτεχνία, να ζητά στήριξη των επιλογών της κυβέρνησης στο όνομα της διαπραγμάτευσης που τάχα συνεχίζεται... Μαζί με τους Λαπατσιώρα - Σωτηρόπουλο, που συνυπογράφουν το άρθρο, υποστηρίζουν ότι οι όροι της διαπραγμάτευσης θα διαμορφωθούν το επόμενο τετράμηνο, ότι τίποτα δεν κρίθηκε ακόμα και καλούν την κυβέρνηση να κάνει ...«έφοδο προς τα εμπρός», όπως χαρακτηρίζουν την επαναφορά του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, προτρέποντάς την ακόμα να πει την αλήθεια, «να ξεκινήσει από την παραδοχή των υποχωρήσεων, με στόχο να αναζητηθούν οι τρόποι, ώστε να μην υπάρξει μακροπρόθεσμη βλάβη», όπως γράφουν, καλλιεργώντας αυταπάτες για ενδεχόμενο... «φιλολαϊκής» στροφής στο μέλλον.



Ετικέτες

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget