Την απάτη της οικονομικής δήθεν συμμετοχής των εργαζομένων στις επιχειρήσεις, που εντείνει την εκμετάλλευσή τους από το κεφάλαιο, κατήγγειλε με παρέμβασή του στη σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, οευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος,επισημαίνοντας τα εξής:
«Δίπλα στο "μαστίγιο" του τσακίσματος μισθών, συντάξεων, ωραρίων, συνθηκών εργασίας, των απολύσεων, της καταστολής των αγώνων, το σύστημα, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της χρησιμοποιούν και το "καρότο": Παγίδες χειραγώγησης - ενσωμάτωσης των εργαζομένων στα συμφέροντα της επιχείρησης και του συστήματος που τους ξεζουμίζει. Για να αφοπλίσουν και να συμφιλιώσουν τους εργαζόμενους με την αιτία των δεινών τους, την εκμετάλλευση.
Η "συμμετοχή" εργαζομένων δεν είναι παρά χρηματοδότηση των καπιταλιστών με αναγκαστική μείωση μισθού, που κάτω από την εργοδοτική τρομοκρατία παρακρατείται δήθεν σαν συμμετοχή στο επιχειρηματικό κεφάλαιο, που δεν θέλει να μοιραστεί κέρδη, αλλά μόνο ζημίες.
Το παράδειγμα της Δανίας είναι χαρακτηριστικό, αφού από 1-1-2015 οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν το δικαίωμα να παρακρατούν μέχρι και 7,5% από το μισθό των εργαζομένων, μειώνοντας κι άλλο τα μεροκάματα και την ίδια στιγμή ενισχύουν τη ρευστότητα και την κεφαλαιακή ικανότητα των επιχειρήσεών τους. Στους ληστρικούς όρους του συγκεκριμένου νόμου-έκτρωμα της δανέζικης κυβέρνησης, ξεκαθαρίζεται ότι το κεφάλαιο που θα συγκεντρώνεται από τον ιδρώτα τον εργαζομένων μέσω των παρακρατήσεων χαρακτηρίζεται ως υψηλού επενδυτικού ρίσκου, που σημαίνει ότι αν τα χρήματα χαθούν, οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να προβάλλουν οποιαδήποτε απαίτηση. Οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν πίσω κάποιο μέρος των χρημάτων μόνο σε περίπτωση που το επιτρέπει η κερδοφορία της εταιρείας... Ακόμα γίνεται καθαρό ότι όποιος απολύεται δεν έχει κανένα δικαίωμα στην απαίτηση αυτών των χρημάτων.
Το κεφάλαιο προωθεί τέτοιες μορφές "συμμετοχής" των εργαζομένων, ακόμα και την "αυτοδιαχείριση" πτωχευμένων επιχειρήσεων που έσπευσε να επικροτήσει εκτός από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της λεγόμενης κοινωνικής επιχειρηματικότητας, που μετατρέπει εργαζόμενους σε μικροεπιχειρηματίες της μιζέριας τους, φορτώνοντάς τους με νέα χρέη.
Πρόκειται για την άλλη όψη της λεγόμενης εθνικής ενότητας, που βάζει τους εργαζόμενους κάτω από τη σημαία των εκμεταλλευτών τους, προς όφελος των τελευταίων.
Λύση για τους εργαζόμενους δεν είναι καμία "συμμετοχή" στις επιχειρήσεις των εκμεταλλευτών τους, αλλά να περάσουν οι επιχειρήσεις στα χέρια τους με τη δική τους εξουσία και οικονομία, τότε και μόνο τότε θα είναι στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και των λαϊκών συμφερόντων».