Έναν καλύτερο διακανονισμό μεταξύ των δανειστών και των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων συνιστά η επιδίωξη της συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για συμφωνία αμοιβαίου συμφέροντος.
Ήταν σαφής ο πρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας στη δευτερολογία του, λέγοντας πως «τα δανεικά που δόθηκαν στην Ελλάδα δεν πήγαν στην παραγωγική βάση της χώρας» και πρόσθεσε ότι «επέστρεφαν πάλι πίσω στους δανειστές», ενώ ανέφερε πως η συμφωνία πρέπει να είναι επωφελής και για τα δύο μέρη, δηλαδή και οι δανειστές να εισπράττουν, αλλά και οι επιχειρηματικοί όμιλοι να έχουν ρευστότητα. Αυτό κατά τον Αλέξη Τσίπρα είναι η επωφελής συμφωνία αμοιβαίου συμφέροντος.
Άλλωστε ξεκαθάρισε πως θεωρεί «ιδιαίτερα κρίσιμης σημασίας για την ελληνική οικονομία τις ιδιωτικές επενδύσεις». Γι' αυτό έκανε λόγο για διαπραγμάτευση «της δανειακής σύμβασης, όχι του μνημονίου» με «λογική και ρεαλιστική προσέγγιση», με «σεβασμό των κανόνων» και πως η συγκυβέρνηση στοχεύει στην «απομείωση του χρέους».
Ανέφερε πως εκείνο που ζητάει από τους δανειστές είναι μια «συμφωνία-γέφυρα», μια πρόταση για «χώρο και χρόνο», για να «εξυπηρετηθούν οι υποχρεώσεις» προς τους δανειστές και για να «φτάσουμε σε μια νέα συμφωνία», σε ένα «νέο συμβιβασμό» όπως είπε.
Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία-γέφυρα έγινε πιο συγκεκριμένος, λέγοντας ότι «ζητάμε διευκόλυνση όπως για παράδειγμα την αξιοποίηση των κερδών της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα, την αξιοποίηση ποσών που βρίσκονται στο ΤΧΣ και την αύξηση των ορίων των εντόκων γραμματίων». Φαίνεται πως η συγκυβέρνηση θέλει συμφωνία γι' αυτές τις κινήσεις, διότι έχει λάβει μήνυμα πως σε αντίθετη περίπτωση θα θεωρηθούν μονομερείς ενέργειες.
Διερωτήθηκε ποια είναι η πρόταση της άλλης πλευράς και ανέφερε πως «την ίδια ερώτηση έκανε ο Ομπάμα στην Μέρκελ δίχως να πάρει απάντηση», σε μια προσπάθεια να καταδείξει πως οι ΗΠΑ στηρίζουν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ανέφερε ακόμα ότι «δεν θα ζητήσουμε παράταση του μνημονίου» και άσκησε κριτική στην προηγούμενη συγκυβέρνηση διότι δεν έλαβε εξάμηνη παράταση του υπάρχοντος μνημονίου και έτσι δυσκολεύει την τωρινή διαπραγμάτευση.
Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης απέφυγε για μια ακόμα φορά να μιλήσει συγκεκριμένα και με χρονοδιάγραμμα και απλά επανέλαβε ότι θα μοιραστούν ψίχουλα σε εξαθλιωμένους, καθιστώντας σαφές πως τις όποιες δεσμεύσεις τις αντιλαμβάνεται με ορίζοντα τετραετίας.
Όπως συνηθίζει ο Αλέξης Τσίπρας, εμφανίσθηκε ως υπέρμαχος της ΕΕ, την οποία επιχειρεί να απενοχοποιήσει καθώς την εμφανίζει σαν κάτι ουδέτερο από τα κοινά συμφέροντα και τις ισχυρές αντιθέσεις μονοπωλιακών ομίλων για τους οποίους έγινε η διακρατική συμμαχία.
Ανέφερε πως η ΕΕ «θα προχωρήσει με συνοχή αλλάζοντας» ή η ΕΕ «των αξιών και των λαών που κάποτε γνωρίσαμε θα δώσει τη θέση της στην Ευρώπη του τρόμου». Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να συγκαταλέγεται στους φανατικούς θιασώτες της ΕΕ που τη θεωρεί «κοινό σπίτι», αλλά η ΕΕ ουδέποτε συγκαταλεγόταν στις Ενώσεις των λαών και των αξιών, όταν όλες οι πολιτικές ήταν αντιλαϊκές και σαν κυρίαρχη αξία είχε και έχει το κέρδος των μονοπωλίων.