Η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής είναι προϋπόθεση τόσο για τη ρύθμιση του χρέους, όσο και για την καπιταλιστική ανάκαμψη, γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να προσδοκά από μια ματωμένη ανάπτυξη, πρέπει να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, Γιάννης Γκιόκας, μιλώντας στην ΕΡΤ το πρωί της Δευτέρας. Παραθέτουμε την τοποθέτηση του Γ. Γκιόκα:
- Είναι σημαντικό ή όχι, τελικά, να συζητάμε για το χρέος ή δεν έχει και καμία αξία;
- «Σημαντικό για ποιον» και «θετικό για ποιον» είναι το ερώτημα. Γιατί σήμερα το Εurogroup κατ' αρχάς θα έρθει να επικυρώσει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, στη βάση των μέτρων που ψήφισε η κυβέρνηση. Αυτός είναι ο πρώτος στόχος του σημερινού Εurogroup. Και από εκεί και πέρα η συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους. Εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι αποκλείουμε να γίνει μια συγκεκριμένη ρύθμιση για το χρέος, μέσω μιας επιμήκυνσης για παράδειγμα, ενός συμβιβασμού ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Γιατί η συζήτηση για το χρέος δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά συνολικότερες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς.
Καμία σχέση φυσικά με το πανηγυρικό κλίμα που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση, με όλες αυτές τις γελοιότητες «περί γραβάτας», που μόνο στόχο έχουν να αποσπάσουν την προσοχή από τις συνέπειες των σκληρών μέτρων που ψήφισε η κυβέρνηση. Όπως επίσης ποτέ δεν είπαμε ότι αποκλείουμε να υπάρχει και ανάκαμψη της οικονομίας. Μετά από 8-9 χρόνια κρίσης, με τα μέτρα αυτά που έχουν παρθεί, με την εργασιακή ζούγκλα που έχει διαμορφωθεί και από τους προηγούμενους και από τους σημερινούς, με τις ιδιωτικοποιήσεις, με τη συγκέντρωση της αγοράς σε όλο και λιγότερα χέρια -να σας θυμίσω τη ρύθμιση για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τις συνέπειες που θα έχει για μικρούς αυτοαπασχολούμενους κλπ.- βεβαίως και επενδυτές μπορεί να έρθουν και επενδύσεις μπορεί να γίνουν, γιατί οι προοπτικές κερδοφορίας, πάνω σε αυτή τη σκλαβιά, πάνω σε αυτά τα ερείπια εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, είναι μεγάλες.
Όμως και στη μία περίπτωση, όσον αφορά τη ρύθμιση του χρέους και στην άλλη, την ανάκαμψη της οικονομίας, υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: Αυτό θα είναι σε όφελος του ελληνικού λαού, των εργαζομένων; Θα παρθούν πίσω, δηλαδή, οι 600 μνημονιακοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί; Μήπως δεν θα υλοποιηθούν τα μέτρα που ψηφίστηκαν μόλις προχτές; Θα πάψει η επιτροπεία, που είναι υποχρεωτική για όλες τις χώρες της ΕΕ, έχουν δεν έχουν μνημόνια; Φυσικά και όχι. Όλα αυτά θα συνεχίσουν να ισχύουν και στη μία και στην άλλη περίπτωση κι όχι απλά θα συνεχίσουν να ισχύουν, θα είναι και η προϋπόθεση για να υπάρχει και ρύθμιση του χρέους και ανάκαμψη της οικονομίας.
Άρα, κατά τη γνώμη μας, το κρίσιμο ζήτημα είναι να μην περιμένει, να μην προσδοκά ο λαός από μία «ματωμένη ανάπτυξη». Να οργανώσει τον αγώνα του, την πάλη του. Οι κινητοποιήσεις της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ελπιδοφόρες, αλλά πρέπει να έχουν διάρκεια, συνέχεια. Όχι μόνο να στρέφονται ενάντια σε μία κυβέρνηση που υλοποιεί αυτά τα μέτρα, χτες ήταν μια άλλη, αύριο θα είναι μια άλλη, αλλά ενάντια στην εξουσία, στην οικονομία του κεφαλαίου, που για να ανακάμψει πρέπει να οδηγήσει το λαό σε μια μεγαλύτερη χρεοκοπία.
Δημοσίευση σχολίου