Στο τραπέζι οι πάγιες αξιώσεις του εγχώριου κεφαλαίου Με εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ για την ευρωστία των επιχειρηματικών ομίλων

Ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ, Α. Γκουρία, επισκέφθηκε τις προάλλες την Αθήνα, ενώ είχε και συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα.

Αποκαλυπτική είναι η έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία, σύμφωνα με την οποία :

-- «Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι ζωτικής σημασίας σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα». Δείχνει ουσιαστικά στην κατεύθυνση της εμπροσθοβαρούς εφαρμογής των μειώσεων. Παρά το γεγονός ότι«πρόσφατες μεταρρυθμίσεις επικεντρώθηκαν στη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συστήματος», οι ανισότητες παραμένουν, τονίζεται.

-- Τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων«παραμένουν ακόμη πάνω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ», διαπιστώνεται, δείχνοντας στην κατεύθυνση νέων αντιλαϊκών παρεμβάσεων.

-- Στο αντιλαϊκό τραπέζι μπαίνουν και οι παραμετρικές αλλαγές στο σύστημα διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού στην κατεύθυνση, βέβαια, της παραπέρα συμπίεσης του «μισθολογικού κόστους» για την εργοδοσία. Σε αυτό το πλαίσιο, από τη μια πλευρά, διαπιστώνουν ότι ο κατώτατος μισθός για τους νέους εργαζόμενους κάτω από 25 χρόνων «βρίσκεται πολύ κάτω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ». Από την άλλη, βέβαια, περνώντας στο «ψητό», τονίζουν ότι ο κατώτατος μισθός αυξάνεται ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας, κάτι που«αποτελεί μοναδική περίπτωση στον ΟΟΣΑ». Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνουν τη διαμόρφωση κατώτατου μισθού με άξονα την «παραγωγικότητα και τη δικαιοσύνη», και μάλιστα συμπεριλαμβανομένης της«αναθεώρησης στην πριμοδότηση της αρχαιότητας», που θα σημάνει παραπέρα μείωση των κατώτατων μισθών που ισχύουν για εργαζόμενους πάνω από 25 χρόνων.

-- Προτείνονται παρεμβάσεις στις εργασιακές σχέσεις και συγκεκριμένα στο καθεστώς ομαδικών απολύσεων, καθώς και στο νόμο για την κήρυξη απεργιών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, η χαλάρωση των «περιορισμών» θα οδηγήσει σε ενίσχυση του ΑΕΠ της τάξης του 0,2%! Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΟΟΣΑ αξιώνει «επαρκή ευελιξία» και «εξισορρόπηση» ανάμεσα στις ομαδικές απολύσεις και στα μέτρα «ατομικής προστασίας» από τις απολύσεις.

-- Επισημαίνεται ότι στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ δεν ισχύει ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Να σημειωθεί ότι ο ΟΟΣΑ δεν λέει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά που κατά κύριο λόγο προτείνει το ΔΝΤ στο πλαίσιο και του καταμερισμού με την πλευρά της Ευρωζώνης.

Ανάπτυξη για το κεφάλαιο

Φοροελαφρύνσεις και απαλλαγές σε βάθος 15ετίας, σταθερό φορολογικό περιβάλλον για 12 χρόνια για μεγάλες επενδύσεις, το σχηματισμό αφορολόγητων αποθεματικών, αλλά και δυνατότητα ένταξης ζημιογόνων επιχειρήσεων, καθώς και επιχειρήσεων χωρίς ίδια συμμετοχή κεφαλαίων, θα προβλέπουν, μεταξύ άλλων, οι διατάξεις του νέου αναπτυξιακού νόμου.

Σύμφωνα με υψηλόβαθμο παράγοντα του οικονομικού επιτελείου, το σχέδιο του αναπτυξιακού νόμου έχει δοθεί στους «θεσμούς», οι οποίοι ήδη έχουν στείλει τις παρατηρήσεις τους, που όμως «δεν αλλάζουν το ύφος που θέλει να δώσει η κυβέρνηση στο νέο νόμο». Παράλληλα, τόνισε ότι οι «θεσμοί» ζητούν την κατάθεση του αναπτυξιακού νόμου στη Βουλή μετά την παρουσίαση του συνολικού αναπτυξιακού σχεδίου που ετοιμάζει η κυβέρνηση και θα παραδοθεί στους «θεσμούς» στο τέλος του Μάρτη. Σε αυτό το πλαίσιο, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύεται ότι το... «παράλληλο πρόγραμμα» που συνδέεται με την «αξιολόγηση», είναι η τόνωση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου.

Ο ίδιος κυβερνητικός παράγοντας τόνισε πως θα κατατεθούν και ειδικές ρυθμίσεις, με στόχο τη βελτίωση της νομοθεσίας για την προσέλκυση Αμεσων Ξένων Επενδύσεων. Αυτές θα αφορούν τη μείωση των ορίων για«στρατηγικές επενδύσεις» («fast track»), την εγκατάσταση αλλοδαπών εταιρειών για παροχή ενδοομιλικών υπηρεσιών και την απλοποίηση χορήγησης άδειας διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών για επενδυτική δραστηριότητα. Σε αυτό το επίπεδο, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να αναβαθμίσει τα αντίστοιχα μέτρα που πρωτοεφαρμόστηκαν στο πλαίσιο του 1ου μνημονίου (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Γ. Παπανδρέου).

Ταυτόχρονα, η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» έχει ως προϋπόθεση την κλιμάκωση των αναδιαρθρώσεων που κρίνονται απαραίτητες για την καπιταλιστική ανάκαμψη και την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων. Σε αυτό το φόντο, προβάλλουν ζητήματα όπως η συγκρότηση του νέου Ταμείου ιδιωτικοποιήσεων, η διαμόρφωση δευτερογενούς αγοράς για τα «κόκκινα» δάνεια, σειρά παρεμβάσεων σε κλάδους και τομείς της οικονομίας που σχετίζονται με τις λεγόμενες «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, σε συνδυασμό με το νέο αναπτυξιακό νόμο και το σχέδιο για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» του κεφαλαίου.