ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Η εισηγητική ομιλία του Γ. Μαρίνου στην Ολομέλεια της «Πρωτοβουλίας»

Η ετήσια συνεδρίαση της Ολομέλειας της «Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας» που αποτελεί μορφή περιφερειακής συνεργασίας και συντονισμού των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Ευρώπη, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 8 Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες.

Την εισηγητική ομιλία έκανε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. 

Ακολουθεί η ομιλία του Γ. Μαρίνου: 

«Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Στην Ευρωπαϊκή Συνάντηση Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων που πραγματοποιήθηκε χθεςσυζητήσαμε για τα σημαντικότερα ζητήματα των διεθνών εξελίξεων, την ανάπτυξη της εργατικής - λαϊκής πάλης και τη δράση των ΚΚ σε πολλές χώρες.

Η συνάντηση αυτή είναι πολύτιμη, δίνει εφόδια σε όλους μας για να δούμε όσο γίνεται πιο σφαιρικά τις εξελίξεις, να εκτιμήσουμε αντικειμενικά την πορεία της ταξικής πάλης, να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας στην ιδεολογική - πολιτική διαπάλη με τις αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις και να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες για την ισχυροποίηση των κομμάτων μας και την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη.

Σήμερα, στη συνεδρίαση της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» μπορούμε να έχουμε μια δημιουργική συνέχεια, να εξετάσουμε βασικά πολιτικά ζητήματα που έχουν προκύψει αυτή την περίοδο, να δούμε τον απολογισμό της δουλειάς μας και να καθορίσουμε το πρόγραμμα δράσης, για την επόμενη περίοδο.

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα ακόλουθα ζητήματα:

Πρώτο, η καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται σε αρκετά κράτη και παράλληλα εκφράζεται ανησυχία για την πορεία της οικονομίας της ΕΕ/Ευρωζώνης, την επιβράδυνση στην Κίνα, τα προβλήματα σε χώρες των BRICS, πχ. στη Βραζιλία, σε πολλές αναλύσεις γίνεται λόγος για εκδήλωση νέας κρίσης.

Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν την συντονισμένη, ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που εκφράζουν τα συμφέροντά του.

Οι συνέπειες είναι οδυνηρές.

Η υψηλή ανεργία και φτώχεια, η κατάργηση εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, το χτύπημα των ΣΣΕ, η εμπορευματοποίηση της υγείας, της πρόνοιας, της παιδείας, οι ιδιωτικοποιήσεις και απελευθέρωση κλάδων και τομέων της οικονομίας σημαδεύουν τον καπιταλισμό. Με ιδιαίτερη σφοδρότητα εκδηλώνεται η επίθεση κατά της νεολαίας και των γυναικών.

Τα προβλήματα οξύνονται τόσο στη φάση της κρίσης, που βεβαίως δυναμώνει η επιθετικότητα του κεφαλαίου, όσο και στη φάση της ανόδου της οικονομίας, αφού κριτήριο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι το κέρδος.

Δεύτερο, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ έχουν εξαπολύσει ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, με τη συμμετοχή δεκάδων καπιταλιστικών κρατών, όπως δείχνουν τα παραδείγματα των πολέμων στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, το Μάλι, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, την Ουκρανία.

Οι αιτίες αυτής της επικίνδυνης κατάστασης πηγάζουν από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, την αύξηση των κερδών και την ισχυροποίηση της θέσης των μονοπωλίων.

Σ’ αυτό το πεδίο, ανταγωνίζονται, οι ΗΠΑ, κράτη μέλη της ΕΕ, η Ρωσία, η Κίνα, ένα πλέγμα άλλων κρατών που κατέχουν υψηλότερη η χαμηλότερη θέση στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Στη βάση αυτή πληθαίνουν οι θερμές εστίες και τα εν δυνάμει πολεμικά πεδία, σε πολλές περιοχές του πλανήτη.

Οι πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων επιχειρείται να καλυφθούν πίσω από τα προσχήματα περί "αντιμετώπισης της τρομοκρατίας", την "ενεργειακή ασφάλεια" κ.α.

Η προπαγανδιστική μηχανή των καπιταλιστικών κρατών χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση της εργατικής τάξης, των λαών, για να μη μπορούν να διακρίνουν, να συνειδητοποιούν τα δικά τους συμφέροντα και να οδηγούνται στον πολύ επικίνδυνο δρόμο στήριξης της μιας ή της άλλης ισχυρής ιμπεριαλιστικής δύναμη ή ένωσης.

Με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα συνδέεται επίσης, η δημιουργία προβοκατόρικων και εγκληματικών μηχανισμών, όπως η Αλ Κάιντα, το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος» και άλλοι σχηματισμοί που αποκτούν οικονομική δύναμη και μαζική βάση, αυτονομούνται στη συνέχεια, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι μέρος των ενδοϊμπεριαλιστικών επιθετικών σχεδίων κατά των λαών.

Οι εγκληματικές επιθέσεις αυτής της περιόδου, στην Τουρκία, το Λίβανο, τη Γαλλία, με δεκάδες νεκρούς και πολλούς τραυματίες χρησιμοποιούνται για την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, την ένταση της καταστολής, την καλλιέργεια κλίματος ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Τρίτο σοβαρό ζήτημα. Παράλληλα, κλιμακώνεται ο αντικομουνισμός, διαστρεβλώνεται η ιστορική αλήθεια και γίνεται προσπάθεια να μειωθεί ο ρόλος του σοσιαλισμού στην κοινωνική πρόοδο, ο ρόλος του κομμουνιστικού κινήματος για τα δικαιώματα των λαών. Αντιδραστικές, φασιστικές δυνάμεις σε σύνδεση με επιχειρηματικά συμφέροντα και τον κρατικό μηχανισμό, σηκώνουν κεφάλι, τρομοκρατούν, δολοφονούν, προσπαθούν να δηλητηριάσουν τους λαούς με το ρατσιστικό - φασιστικό δηλητήριο.

Στις συνθήκες αυτές φαίνεται καθαρά η σημασία της δράση των ΚΚ της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ», οι παρεμβάσεις των 29 Κομμουνιστικών Κομμάτων που συμμετέχουν σ' αυτή τη συνεργασία.

Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» μέσα στο 2015 έκανε παρεμβάσεις για σημαντικά ζητήματα, όπως:

Την καταδίκη των δολοφονικών επιθέσεων στη Γαλλία το Γενάρη του 2015.

Την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Το δικαίωμα στην εργασία και την προστασία των ανέργων.

Την Εργατική Πρωτομαγιά.

Τις επικίνδυνες εξελίξεις στην Ουκρανία, την άνοδο του αντικομουνισμού και την αλληλεγγύη στους κομμουνιστές της Ουκρανίας.

Την 70η επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.

Την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

Την καταδίκη της νέας τρομοκρατικής επίθεσης στη Γαλλία, στις 13 Νοέμβρη.

Την αποκάλυψη του αντιλαϊκού χαρακτήρα της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων – TTIP.

Την ανάδειξη των προβλημάτων των μαθητών/φοιτητών και νέων εργαζομένων.

Τη στήριξη της πάλης του ΚΚΕ, του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας στις εκλογικές μάχες που έδωσαν.

Τα κόμματά μας οργάνωσαν πλήθος εκδηλώσεων, κινητοποιήσεων στον τόπο τους και πρέπει να δούμε την επόμενη περίοδο την ενίσχυση της αλληλοενημέρωσης και τη συμμετοχή των κομμάτων μας σε εκδηλώσεις άλλων κομμάτων της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ», την οργάνωση κοινών εκδηλώσεων, ζήτημα το οποίο απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, γεννούν για τα Κομμουνιστικά Κόμματα πολύ σοβαρά πολιτικά καθήκοντα ώστε να ανταποκριθούμε στην σύνθετη κατάσταση, στις απαιτήσεις της ταξικής πάλης να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην ΕΕ, τη διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για το σοσιαλισμό.

Γνωρίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις, στην πάλη μας, τα κενά στο συντονισμό της δράσης της και έχουμε όλοι μας υποχρέωση να καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες για να τα ξεπεράσουμε.

Η ισχυροποίηση των ΚΚ της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» στην κάθε χώρα, η ενίσχυση της ιδεολογικής - πολιτικής και μαζικής πάλης, η οικοδόμηση των κομμάτων ιδιαίτερα στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, η επιμονή στη δουλειά στην εργατική τάξη και τη νεολαία, η ένταση των προσπαθειών για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι σημαντικά στοιχεία που πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή μας την επόμενη περίοδο.

Αντικειμενικά, δυναμώνει η ιδεολογική - πολιτική διαπάλη για την πορεία των εξελίξεων και θα παραθέσουμε ορισμένα παραδείγματα.

Πρώτο, αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) αναφέρονται (γενικά) στην αναγκαιότητα της οικονομικής ανάπτυξης ως μέσο επίλυσης των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων και αντιμετώπισης της μάστιγας της ανεργίας, καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες στους λαούς.

Η « ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» έχει πολύ σοβαρό καθήκον να επιτελέσει, αποκαλύπτοντας ότι η ανάπτυξη που βασίζεται στην καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, το κριτήριο του κέρδους και την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, είναι ανάπτυξη για τους λίγους, τους καπιταλιστές.

Η ανάπτυξη που μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, να εξασφαλίσει πχ. δωρεάν αναβαθμισμένες κοινωνικές υπηρεσίες, να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες απαιτεί βαθιές, ριζικές αλλαγές που συνδέονται με την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Δεύτερο, oι αστικές δυνάμεις προσαρμόζονται, ενισχύουν την παρέμβαση για τη χειραγώγηση των εργαζομένων, η σοσιαλδημοκρατία αλλάζει μάσκες για να γίνεται κάθε φορά πιο χρήσιμη για το σύστημα.

Το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό. Καλλιέργησε ψεύτικες προσδοκίες, εγκλώβισε σημαντικά τμήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, ανέλαβε κυβερνητική ευθύνη με τη στήριξη τμημάτων του κεφαλαίου και ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Γαλλία) και διαχειρίζεται αποφασιστικά τον καπιταλισμό.

Αυτή την περίοδο υλοποιεί το 3ο μνημόνιο που αποφάσισε με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, επιβάλλει πολύ σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, καταφεύγει στον αυταρχισμό και την καταστολή ενάντια σε εργαζόμενους που απεργούν, που αγωνίζονται και εμπλέκει τη χώρα πιο βαθιά στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ , της ΕΕ στην περιοχή.

Στην ίδια γραμμή διαχείρισης του καπιταλισμού κινείται π.χ. και το κόμμα Ποδέμος στην Ισπανία αλλά και τα άλλα σοσιαλδημοκρατικά σχήματα σε άλλες χώρες.

Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και η στάση των ΚΚ καθοριστικής σημασίας γιατί μόνο τα ΚΚ που έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους απέναντι στους κάθε λογής διαχειριστές του συστήματος έχουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τις αυταπάτες που καλλιεργεί η σοσιαλδημοκρατία που είναι κι αυτή βασικός πυλώνας του καπιταλισμού και εναλλάσσεται με τα φιλελεύθερα κόμματα στην διαιώνιση του συστήματος.

Η πείρα έχει αποδείξει ότι οι λεγόμενες "αριστερές", "προοδευτικές" κυβερνήσεις κι εκεί που τις στήριξαν ή συμμετείχαν ΚΚ, εφάρμοσαν αντιλαϊκή πολιτική, σκληρά μέτρα κατά της εργατικής τάξης, κινήθηκαν με γνώμονα την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Οι κυβερνήσεις αυτές οδήγησαν το εργατικό κίνημα σε υποχώρηση, σε ενσωμάτωση στις επιδιώξεις της αστικής τάξης. Στην πορεία του χρόνου η αντιλαϊκή πολιτική αυτών των κυβερνήσεων προκάλεσε μαζικές λαϊκές αντιδράσεις και στην κυβέρνηση επανήλθαν συντηρητικά, δεξιά κόμματα.

Τα παραδείγματα στη Γαλλία, την Ιταλία, την Κύπρο, την Δανία, και πρόσφατα στην Αργεντινή είναι χαρακτηριστικά.

Αγαπητοί σύντροφοι, αξιοποιώντας την πείρα που συγκεντρώσαμε αυτό διάστημα μπορούμε να σχεδιάσουμε για την επόμενη περίοδο τις εξής παρεμβάσεις:

1. Να συνεχίσουμε συστηματικά την προσπάθεια των κομμάτων της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» για την ανάπτυξη της εργατικής - λαϊκής πάλης σε κάθε χώρα και παράλληλα να δυναμώσουμε τη στήριξη, την αλληλεγγύη των κομμάτων μας στους αγώνες της εργατικής τάξης, των λαών σε κάθε χώρα, ενάντια στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις που εκφράζουν τα συμφέροντα του, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως πχ. η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

2. Να δώσουμε ιδιαίτερο βάρος στην αντιμετώπιση, την καταπολέμηση του αντικομμουνισμού και της συκοφαντίας κατά του σοσιαλισμού, αναδεικνύοντας την προσφορά του κομμουνιστικού κινήματος και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης (στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες) στην κοινωνική πρόοδο. Να απαιτήσουμε, με πολύμορφες δράσεις την αποτροπή κάθε είδους διώξεων και την κατάργηση των απαγορεύσεων στη δράση Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων, όπως παραδείγματος χάριν στην Ουκρανία, τις χώρες της Βαλτικής , στην Ανατολική –κεντρική Ευρώπη.

3. Να δυναμώσουμε την πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων στη Συρία, το Ιράκ, την Ουκρανία, ρίχνοντας μεγαλύτερο βάρος στην αποκάλυψη των αιτιών των ιμπεριαλιστικών πολέμων, απαιτώντας την απεμπλοκή των χωρών μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ισχυροποιώντας το μέτωπο κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, διεκδικώντας την απομάκρυνση στρατιωτικών Βάσεων και υποδομών. Να ορίσουμε μέρα κοινής δράσης, στην οποία θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις ενάντια στις αμερικανό-νατοϊκές βάσεις σε κάθε χώρα.

4. Να εγκρίνουμε, εφόσον υπάρχει συμφωνία, το κείμενο κοινής προσέγγισης των Κομμάτων της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» για το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα.

5. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2016, να οργανώσουμε εκδηλώσεις για την παρουσίαση του άρθρου του Λένιν "Για τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης" και να προετοιμαζόμαστε για την προβολή του σημαντικού έργου του Λένιν "Ιμπεριαλισμός Ανώτατο Στάδιο του Καπιταλισμού", που θα είναι στην επικαιρότητα αυτή την περίοδο.

6. Να πρωτοστατήσουμε στις εκδηλώσεις για τις 8 Μάρτη, μέρα πάλης των γυναικών, για την Εργατική Πρωτομαγιά, στις 9 Μάη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών και να εκδώσουμε κοινές ανακοινώσεις.

7. Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της Παλαιστίνης και να εξετάσουμε την αποστολή αντιπροσωπείας της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» στα Παλαιστινιακά εδάφη.

8. Να μελετήσουμε καλύτερα το θέμα της κλιματικής αλλαγής και να κάνουμε παρέμβαση για την προστασία του περιβάλλοντος.

Εκτιμούμε ότι με βάση την πείρα που έχουμε συγκεντρώσει, μπορούμε να κάνουμε περισσότερα βήματα την επόμενη περίοδο. Ευχαριστούμε πολύ. Σήμερα μπορεί να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση και να καταλήξουμε στο πρόγραμμα δράσης της επόμενης περιόδου».