Εδώ και πολλές
μέρες, η κυβέρνηση έχει βαλθεί να πείσει τους αγρότες και κυρίως όσους βλέπουν
με συμπάθεια το δίκαιο αγώνα τους, ότι δεν θα πληρώσουν φόρους, ότι το εισόδημά
τους μεγάλωσε σε σχέση με άλλα χρόνια, ότι οι επιδοτήσεις/ενισχύσεις ρέουν με
το τσουβάλι, ότι νέες ευκαιρίες ανοίγονται μπροστά τους από την ανάκαμψη της
οικονομίας, στο πλαίσιο του νέου «παραγωγικού μοντέλου», ότι η ρευστότητα για
τα καλλιεργητικά τους έξοδα διασφαλίζεται στο ακέραιο με την κάρτα του αγρότη
και άλλα παρόμοια. Εκεί όμως που «δεν πίπτει λόγος», δηλαδή η κυβέρνηση δεν
μπορεί να πείσει με τα μαγειρεμένα στοιχεία της, «πίπτει ράβδος». Τέτοιο είναι,
για παράδειγμα, το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι οι αγρότες ζουν καλύτερα από
άλλα λαϊκά στρώματα, που σημαίνει ότι δεν πρέπει ούτε να το σκέφτονται να βγουν
στους δρόμους και στα μπλόκα. Οσο ...αθώο κι αν φαίνεται, η κυβέρνηση επιδιώκει
με τέτοια σοφίσματα να ενεργοποιήσει προληπτικά τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και
να αποθαρρύνει την αλληλεγγύη από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που
στάθηκαν στο πλευρό των αγροτών πέρυσι και τα προηγούμενα χρόνια. Τον ίδιο
στόχο υπηρετεί και η προσπάθεια να δειχτεί ότι οι αγρότες δεν έχουν τίποτα άλλο
να κάνουν αυτήν την περίοδο, γι' αυτό επιλέγουν να διοργανώσουν τις
«καθιερωμένες» κινητοποιήσεις τους, όπως ξεδιάντροπα έγραφε την Κυριακή η
«Αυγή». Τέτοιες αθλιότητες δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Και δεν υπάρχει
καλύτερος τρόπος να αντιληφθεί η κυβέρνηση την αγανάκτηση των μικρομεσαίων
αγροτών, που δίνουν αγώνα επιβίωσης, από το να είναι μαζικά τα μπλόκα που θα
στηθούν στο τέλος του μήνα, όπως αποφάσισε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.
Δημοσίευση σχολίου